قسمت اول #مناجات_با_خداوند #استاد_حیدرزاده نیایش با دلی بی درد زشت است دلِ بشکسته چون باغِ بهشت است چو دل بشکست ، آه از سینه خیزد چو دل بشکست اشک از دیده ریزد #شاعر_استاد_سازگار ( هر شی ء پُر بها ، شود ارزان چو بشکند ... یک شی ء قیمتی عتیقه ، اگر یک گوشه اش بشگنه ، ارزشش رو از دست میده ، اما دل وقتی شکست ارزش پیدا میکنه ، حتما امشب دلت شکسته است ، چون داغ بابا دیدی ، امشب مثل بچه یتیما گردنتو کج گرفتی ، میگی علی علی علی ... ) دلِ بشکسته جای توست یا رب سرایِ بی ریای توست « یارب ... » ( بَه بَه ، از همین اول ، حالِ خوشی داری امشب ، چون یه نگاه میکنی ، معلومه امشب دلت شکسته است ، چون یه نگاه میکنی ، جای خالی بابارو می بینی ، میگی بابام راحت شد ، از دست این مردم قدرنشناس کوفه ، از دست این مردم حیله گر کوفه ... ) دلِ بشکسته جای توست یا رب سرایِ بی ریای توست « یارب ... » ( حالا که دلت شکسته است ، خدا دلای شکسته رو دوست داره ، با این دلِ شکسته ات امشب باهاش حرف بزن ، بگو خدا امشب کمکم کن شب قدر رو درک کنم ، خدایا نمیدونم منو پذیرفتی یا نه ؟ خدایا نمیدونم منو قبول کردی یا نه ؟ ... گُنه کردم ، نبردی آبرویم ... چقدر گناه کردم ؟ فقط خدا میدونه و من ، کس دیگه نمیدونه ... ) #خدایا گُنه کردم ، نبردی آبرویم خطا دیدی نیاوردی به رویم ( خدایا ، با همه ی بدی هام ، بازم منو راهم دادی ، گفتی بیا ... درِ رحمت گشودی و نبستی ... هان ، بعضی ها خیلی حال خوشی دارند و زود وصل میشن ، دلاشون آماده است ، این اثرِ روزه است ، چند روزه از ماه رمضون گذشته ؟ این روزه ها دلت رو سیقلی کرده ، دلت مثل آینه شده ، حالا تا میگن یا خدا و یا الهی ، دلت وصل میشه ... ) #خدایا درِ رحمت گشودی و نبستی به خلوتگاهِ دل ، با من نشستی ... #خدای_من من اوّل از تو اُدعونی شنیدم ببین آنگه که با تو ، من نشستم ...

#مناجات_با_خداوند #استاد_حیدرزاده #قسمت_اول نیایش با دلی بی درد زشت است

#مناجات_با_خداوند #استاد_حاج_اسماعیلی کلیات اجرا در فضای : #آواز_بیات_اصفهان #آواز_دشتی دلیل دارد اگر سر به زیر و غمگینم نمانده باطنی اصلاً به ظاهر دینم نگاه کردم و دیدم تمام شد عمرم هنوز جاهلم و بنده ی شیاطینم ... ( خدای من ، خدای من ، خدای من ... شب های ماه رمضان فرصتِ خوبیه با خدا خلوت کنیم ، درد و دل کنیم ، مناجات کنیم ... ) گناه کردم و از رو نرفتم و حالا مرا زمین زده این کوله بارِ سنگینم قساوتِ دلِ آلوده ام سبب شده است امام عصر خودم را اگر نمی بینم ... همیشه بر درِ این خانه محترم بودم منی که مُستحقِ ناسزا و نفرینم ... (« خودم ، اگر چه خودم را دگر نمی بخشم » اگه بخوام خودم به خودم نمره بدهم ، نمره ام خیلی پائینه ، سرمو پائین می اندازم ... ) خودم ، اگر چه خودم را دگر نمی بخشم ولی به رحمت پروردگار « خوش بینم ... » من اومدم درِ خونه ی اون خدایی که ، خودش فرمود : بیا ... اگر گنهکاری بیا ... اگرآلوده ای بیا ... « این درگه ما ، درگه نومیدی نیست ، صد بار اگر توبه شکستی بازآ ... » ، خودش فرمود : « يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ » از رحمت من ناامید نشید ... « إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا » ( زمر، 53) اگرچه شیعه نبودم تمام عمرم را خوشم به لطف علی در صفِ « مُحبینم » شنیده ام که علی همدم فقیران بود در آرزوی علی سال هاست مسکینم ( «خدا کند که بیاید کنار من باشد » هر کی را بخواهی دعا کنی ، اینجوری دعا میکنی ، میگی الهی عاقبت به خیر بشی ، ... من میخوام بگم ، عاقبت به خیری اینه ، لحظه ی آخر ، موقع جون دادن ، آقامون امیرالمومنین بیاد بالا سرمون ... ) خدا کند که بیاید کنار من باشد خدا کند که بیاید زمانِ « تلقینم » #روضه_حضرت_اباالفضل #علیه_السلام مرا به مَرهم و طِبّ و طبیب حاجت نیست که اشک روضه ی « عباس » هست تسکینم ( « اباالفضلم ، اباالفضلم » ... اینجا نباش ، بریم کنار علقمه ... « شکسته ای کمرم را ، بلند شو برویم » ... اباالفضل ، اباالفضل ، اباالفضل ... خدا نکنه هیچ کس داغ برادر ببینه ، خیلی سخته ، خیلی سنگینه ... ابی عبدالله کنار غلقمه ، قدش خم شد ! کمرش شکست ... ) شکسته ای کمرم را بلند شو برویم سکینه را چه کنم من ؟ « شهیدِ خونینم » ... ( یه بیت دیگه بخونم ، هر کی حاجت داره ، بگیره ... ) هزار شُکر که « اُمُّ البنین » نمی بیند چقدر غنچه ی تیر از تنِ تو می چینم ... #شاعرمحمدجواد_شیرازی آره والله ... « اُمُّ البنین » ندید ، اما هر موقع می اومد کنار قبرستان بقیع ، چند تا صورتِ قبر درست کرده ، بالاسرِ هر کدوم که می نشینه ، هی ناله میزنه : حسییین ... گفتند : « اُمُّ البنین » تو چهار تا پسراتو توو کربلا کُشتند ، بازم برای پسرِ فاطمه گریه میکنی ؟ ... ناله میزد ... آره والله ، چرا گریه نکنم ؟ «کُلُّهُمْ فَداءً لِاَبِی عَبْدِ اللّهِ الْحُسَیْن » همه بچه هام فدای حسین ... عهدی ست بینِ اُمِّ بنین و خدای خود غیرِ از رضای دوست نخواهم برای خود من دل نبسته ام به دلِ بچه های خود اصلا حسین و زینب و کلثوم جای خود ... #شاعر_علی_ذوالقدر 10/1/1402

#مناجات_با_خداوند #استاد_حاج_اسماعیلی کلیات اجرا در فضای : #آواز_بیات_اصفهان #آواز_دشتی دلیل دارد اگر سر به زیر و غمگینم 10/1/1402

#مناجات_با_خداوند #روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #استاد_حاج_اسماعیلی #دستگاه_همایون منم آن گناهکاری که به سوی تو دوان است تویی آن بزرگواری که کریم و مهربان است تو همیشه در فرازی تویی آن گدا‌نوازی که در اوج بی نیازی نگران بندگان است #خدای_من ( امشب اومدم اینو بگم : « تو اگر مرا برانی ، درِ دیگری نکوبم » ... جایی رو ندارم ، اگه تو ردم کنی ... ) تو اگر مرا برانی درِ دیگری نکوبم که به غیر از آستانت همه‌جا پُر از زیان است #خدای_من تو خدای مرتضایی تو همیشه با وفایی به گدای بی نوایی که ضعیف و ناتوان است ( همه باهم زمزمه کنیم ) برو ای گدای مسکین درِ خانه ی علی زن که امیر با خدا در نجفش هم آشیان است ... اما ٍ#شب_جمعه ست : خوشم اینکه خاک پای پسرِ ابوترابم همه عمر سایبانم عَلَمِ « حسین جان » است ( اهل گریه ، اهل روضه « به فدای آن شهیدی » ... دلت اینجا نباشه ، بریم کربلا ، شب جمعه است ، امشب همه ی انبیا و اولیا کربلان ، امشب کربلا یه روضه خوانی داره ، همین که لب وا میکنه زمین و زمان به گریه می افتند ... ) به فدای آن شهیدی که نخورد آب و جان داد زِ غمش هنوز زهرا شب جمعه روضه خوان است ( همین یکی دو بیت روضه ی من ، از زبان مادرش فاطمه ی زهرا ، چی میگه مادر؟ ) پسرم به تو جفا شد سرت از قفا جدا شد اثرات خنجرِ شمر، روی حنجرت عیان است پسرم کسی در عالَم کفن تو را ندارد کفن تو خاک بوده کفن تو بی‌کران است #شاعر_علی_ذوالقدر قربونت بِرَم ای آقای بی کفن ، توو گودیِ قتلگاه ، دیدن آقا زین العابدین یه بدن بی سر رو در آغوش گرفته ... آقاجان ، این بدن کیه ؟؟ صدا زد بنی اسد یه بوریا بیارید ، این بدن بابای غریبم حسینه ... هر جا نشستی ناله بزن یا حسین ... صَلَّى اللَّهُ عَلَیْک یا مَظْلُومْ ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْک یَا أَبَا عَبْدِ اللَّه ... #زمزمه_همایون #روضه_همایون 16/12/1403

#مناجات_با_خداوند #روضه_امام_حسین ( علیه السلام ) #استاد_حاج_اسماعیلی #دستگاه_همایون منم آن گناهکاری که به سوی تو دوان است #زمزمه_همایون #روضه_همایون 16/12/1403