eitaa logo
تاریخ فردا
270 دنبال‌کننده
671 عکس
333 ویدیو
35 فایل
تاریخ فردا هر تاریخی با «عهدی» پدید می‌آید و تاریخ فردا، تاریخ انعقاد عهد جمعی و قلبی است با ساحت قدسی حضرت ولی‌الله‌الاعظم، مهدی موعود(عج). فراروی شما پنجره‌ای است رو به تاریخ فردا، از مسیر قلم «استاد اسماعیل شفیعی سروستانی» www.mouood.org
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️🔘نشخوار سالخوردگی معلّمان حقیقی (انبیاء و اولیاء) همة همّتشان مصروف پاسخ‌گویی به طلب جان آدمی است و ایجاد زمینه‌ها و امکاناتی در جهان خارجی (متّکی و مبتنی بر نظام عادلانه) تا در هماهنگی و هارمونی چشم‌نوازی، جان و جسم فرزندان آدمی، سیر و سفری زیبا به سوی آینده‌ای الهی را تجربه کند و به هیچ‌روی در موقعیت انفعالی، زمینه‌ساز ابتذال یا انتحار قرار نگیرد. ▫️همه تعلیمات آسمانی ادیان توحیدی در سه ساحت عقیدتی، اخلاقی و عملی، شامل اشارات فکری و اعتقادی به سوی آن مطلوب و فرهنگ، فرهنگی و ادبی برای رفتن و سرانجام دستوری برای بالا رفتن از نردبان نورانی‌اند. ▫️همه این معانی را در آموزه‌های مورد توجّه عموم ادیان توحیدی ملاحظه می‌کنید. به عبارتی منجی‌گرایی و مهدویت، جان جمله آموزه‌های دینی، منظور از آن آموزه‌ها و رهنمون به سوی آن عالم پاک است؛ عالمی که در آن، جسم و جان در هماهنگی تام، به آرامشی اثیری و بالنده می‌رسد. ▫️تصویر ارائه شده از «فردا»، در آموزه‌های مهدوی، همواره «روشن»، «هماهنگ» و «هم‌افق» با جان و فطرت آدمی، انگیزه‌دهنده و شورآفرین است تا هر انسان باورمند به آن آموزه‌ها، همة قوای جسمانی و روحانی را در کاری وارد کند که او را به سوی آن جاده سوق می‌دهد و بر آن می‌دارد تا در جاده‌اش، سیر و سلوک کند. ▫️حقیقت آموزه‌های مهدوی مندرج در تعالیم وحیانی و کلام حضرات معصومان(ع) ذیل سه وجه یادشده، قابل شناسایی و دیدار است: • پاسخ دهنده به طلب جان آدمی؛ • هدایت همة قوای ظاهری و باطنی به سوی آرمان ارائه شده؛ • و سرانجام سیر و سلوک تا دست‌یابی به حقیقت مطلوب و مطلوب حقیقی است. ▫️ویژگی آرمانی و متعالی این آموزه سبب می‌شود که خستگی، وازدگی و انفعال بر لایه‌های درونی جان انسان راه پیدا نکند. آموزه‌های حاصل از علم خودبنیاد جدید که فرزند بلافاصل تاریخ و تفکّر اومانیستی غربی است، از این ویژگی‌ها تهی است. علّت این امر هم معطوف به «رویکرد این جهانی» و به عالم و آدم و ادبار به معاداندیشی ویژة تفکّر دینی است. ▫️باقی‌مانده‌های آثار و آداب حوزة فرهنگ دینی، آنان را به سوی آسمان و لهیب شهوت جهان مدرن غربی، آنان را به سوی زمین می‌خواند. در موقعیّتی نه این و نه آنی، که از آن، با عنوان «» یاد می‌شود. تفصیل این وضع فرصتی دراز می طلبد. وضع و موقعیت نوجوانان و جوانان، در این میانه از همه آشفته‌تر و قابل تأمّل‌تر است. ▫️پوشیده نیست که نقل ماجرا‌های سال‌های گذشته، «نشخوار سالخوردگان» است. این گروه اجتماعی، همة حواسّ خود را معطوف به گذشته و به نقل خاطرات رفته مشغول می‌سازند و گاه از آن‌همه گذشتة با افتخار و بی‌افتخار، ایده‌ای و آرمانی برای نوجوانان و جوانان می‌سازند. ▫️این در حالی است که این گروه پرانرژی و تنومند در جسم، رویکردی به آینده و چشمی به فردا دارد و در جان، آرمانی می‌طلبد و مهیّاست همة جوانی‌اش را پای آن هزینه کند.در جامعة امروزین ایران اسلامی، عموم متصدّیان امور اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، نشخوار‌کنندة خاطرات عصر گذشته‌اند و از همه مهم‌تر آنکه، ▫️مربوط به «عصری سپری شده»‌اند و جوانان قادر به برقراری نسبت با آن‌همه نیستند و خود را در آن شریک نمی‌شناسند و از سوی آنان انگیزه و انرژی‌ای دریافت نمی‌کنند که بتوانند با بال آن به سوی فردا پرواز کنند. ▫️این سخن به این معنی نیست که می‌بایست همه تجربه‌های پدران و آموزه‌های گذشتگان ترک شود. آموزه‌ها و حقایق وحیانی، پشتیبان و تکیه‌گاهی برای سیر و سفر در آینده‌ است و گذشته‌های پرافتخار و تجربة کهنسالان در زندگی، به مثابه آینه‌ای عبرت‌آموز برای سیر و سلوک. ▫️«»، واجد پتانسیل و انرژی نهفته بسیاری است که با پشتیبانی بسیاری از آیات، احادیث و روایات رسیده از حضرات معصومان(ع) می‌تواند عموم گروه‌ها و طبقات اجتماعی و به ویژه جوانان را از آبشخور خود سیراب کرده و پرتوان به سوی فردای تعریف شده، یعنی «» کبرای حضرت ولیّ‌عصر(ع) هدایت کند. حصن حصینی که آنان را از همة دام‌های چیده شده ابلیس و جنودش مصونیت می‌بخشد. 📚/ -شماره۲۰۰ @tarikh_farda
سخن سوم: «متولّي رزق» از هر كه بپرسيد، دست كم, زباني اقرار مي‌آورد كه: «روزي‌رسان خداست.»او كه از خزانة غيبي و حتّي از مسيري كه بشر فكرش را هم نمي‌كند به او روزي مي‌دهد. ▫️چنان كه در آية 2 و 3 سورة طلاق آمده است كه: «و من يتّق الله يجعل له مخرجاً، و يرزقه من حيث لايحتسب؛ و هر كه از خدا بترسد براي او راهي براي بيرون شدن قرار خواهد داد، از جايي كه گمانش را ندارد.» ▫️در آيات 15 سورة فجر، خداوند پرده از راز نعمت‌ها و نقمت‌ها برمي‌دارد. نكته‌اي ظريف مي‌فرمايد: «امّا آدمي، چون پروردگارش بيازمايد و گرامي‌اش دارد و نعمتش دهد، مي‌گويد: ▫️ پروردگار من مرا گرامي داشت و چون بيازمايدش و رزق بر او تنگ گيرد مي‌گويد: پروردگار من، مرا خوار ساخت. ▫️نه چنان است شما يتيمان را گرامي نمي‌داريد...» آيات ناظر بر اين معاني‌اند كه ابتلا و امتحان پرده از نعمت‌ها يا رنج‌ها و بلاها برمي‌دارند؛ در حالي كه بشر گرفتار صورت و ظاهر قضايا، گاه نعمت‌ها و اكرام و رنج‌ها را به خواري‌هاي خدادادي برمي‌گرداند؛ به خود غرّه مي‌شود يا مأيوس و نوميد. ▫️آيات عمل آدمي را (اعم از انجام تكاليف، خيرات و مبرّات، رسيدگي به ضعيفان و يتيمان و...) ناظر بر اين همه مي‌شناسد. با اين همه، نمي‌توان از اين نكته غفلت كرد كه اين همه روزي، بي‌دليل و واسطه به انسان نمي‌رسد. ▫️ سخن چهارم: «بزرگ‌ترين رزق و نعمت» در باور ديني ماست كه حجج الهي، امناي خداوند، خزانه‌داران او، فرودگاه وحي، معدن رحمت، ولي نعمتان، راه اويند. ▫️هم آنان كه واسطة فيض خداوند براي همة موجودات اعم از جماد، نبات، حيوان، انسان، ملك، جن و... اند؛ يعني هيچ رزقي از آسمان براي هيچ موجودي فرو نمي‌بارد الّا از طريق و به واسطة حجّت خداوند. به همان سان كه هيچ دعا و درخواستي به آسمان نمي‌رود، مگر از طريق همان حجج. ▫️در عصر امامت هر يك از حضرات، هم ايشان واسطة فيضند و قاسم روزي، چنان‌كه امروز در عهد امامت حضرت صاحب‌الزّمان(ع)، ايشان عهده‌دار اين امرند. ▫️براي حضرت بيش از يكصد و هشتاد شأن ذكر شده است كه واسطة فيض بودن تنها يكي از آن همه است. اين امر، نكتة لطيفي را در خود مستتر دارد و آن اين است كه، نعمت اوّل و بزرگ‌ترين نعمت خداوند كه فتح باب جملة نعمت‌هاي اوست، خلق ايشان و جعل مقام و منصب ايشان در عرصة هستي است. ▫️امام مبين و بر حق، از آن رو كه امام بزرگ‌ترين و اصلي‌ترين نعمت و كليددار خزانة خداوند هستند، جملة موجودات به اذن خداوند روزي‌خوار او هستند و مديون وجود شريفش. ▫️چنان‌كه از قول حضرت اباعبدالله، امام ششم(ع) برمي‌آيد: «لولا الحجّة لساخت الارض باهلها؛ اگر حجّت نباشد، زمين اهلش را مي‌بلعد.» ▫️ماندن، قرار، استمرار حيات زمين هم با همة ساكنانش بايد روزي زمين بشود و به واسطة حجّت خداوند، زمين امكان ماندن مي‌يابد. ▫️شايد اگر ضرورت ماندگاري آسمان و زمين تا وقت معلوم در ميان نبود، در اثر آنچه كه از ناسپاسي و كافرنعمتي و ظلم مرتكب شده‌ايم، لحظه‌اي روي ماندن و مجال ديدار هستي را نمي‌يافتيم. ▫️«غيبت» امام، ما را از بهره‌مندي مستقيم محروم ساخت امّا، استحقاق عموم آفريده‌ها براي ماندن و روزي‌خوردن و حكمت خداوندي او را در پس پرده حفاظت نمود تا وقت معلوم ظهور فرا برسد. ▫️غرق شدن بشر در ظلم و نكبت و اِدبار، حاصل جدايي ميان ما و امام معصوم(ع) بود، امّا ماندگاري زمين نتيجة تداوم لطف و حكمت خداوندگار هستي؛ چنان‌كه دربارة مراعات حال بندگان آمده است: ▫️«نحن غير مهملين لمراعاتكم؛ ما از كساني نيستي كه مراعات حال شما را نكنيم...» حقيقت بهار، نعمت بزرگ و روزي عظيم، حضرت صاحب‌الزّمان است كه خطاب به حضرتش مي‌گوييم: السّلام علي ربيع‌الانام و نضرة الايّام. ▫️و صورت آن، نوروز است كه در آستانه‌اش از خداوند طالب تحويل احوال مي‌شويم. تحويل حال، تحويل عهد است. گسست عهد از غير حضرت دوست و پيوند با صاحب عهد و وليّ عصر، حضرت صاحب العصر و الزّمان(عج). ▫️فصل ظهور نيز فصل بهار است، فصل زندگي زير بيرق امام رئوف كه مجال اعمال ولايت تام و تمام را مي‌يابد و دولت كريمه را تأسيس مي‌كند. ▫️ايران، شيعه‌خانة حضرت است و مسلمان ايراني، بايد حافظ اين عهد باشد و آماده براي نصرت تمام تا در وقت ظهور مقدّس بتواند به تمامي حامي و پشتيبان ظهور و قيام باشد. 📚/ @tarikh_farda