💠 آیت‌الله سعید تهرانی در مورد فعالیتهای فرهنگی خود می‌نویسد:
« ... از نجف اشرف مراجعت نموده و دورانی را در قم و تهران و نجف در دانشگاه و حوزه گذراندم... در ضمن انجام وظیفه از نماز و تبلیغ، به رفع احتیاجات مسجد [جامع تهران] از برق و آب لوله و حوض و حوض خانه و سایر نیازها پرداخته و به فضل خدای متعال در همه موارد موفقیت حاصل شد. پس از بررسی‌هایی [در]یافتم که در دنیای کنونی که پیشرفت علوم روز، برق‌آسا افکار همه جهان را به خود متوجه ساخته و مغزهای کشور ما را هم تاحدی تصرف نموده، باید تا حد امکان در جلوی این سیل خانمان برافکن ایستادگی نمود، لذا مدرسه‌ای در کنار مسجد با کتابخانه‌ای بنا نموده و از سال 1386 ق[1345 ش] شروع به‌کار [نمود] و از بهترین مدّرس‌های تهران و قم دعوت نمودم برای همکاری [تا] در این امر حیاتی مساعدت فرمایند تا دسته‌ای از طلاب جوان و جوانان دانشگاهی با مبانی اسلام آشنا شوند...
دروسی که در مدرسه داده می‌شد به صورت پلی‌کپی بین دانشجویان و طالبان دروس پخش و ارسال می‌گردید. سالیانی به همین منوال ادامه خدمت داده شد و دروسی را که فرا می‌گرفتند به وسیله طلاب در قراء و قصبات، شب‌های جمعه با اقامه‌ی نماز برای علاقه‌مندان پیاده می‌گردید...».
« ... متوجه شدم که وظیفه‌ی بزرگی را باید انجام دهم تا برای نسل جوان و آینده طرحی ریخته شود، لذا با کمک مردان صالح و علاقه‌مندان به مکتب تشیع مدرسه‌ای در جنوب شرقی مسجد جامع تأسیس نموده و به تعمیر چهلستون همت گماردم... طلاب هم در ماه رمضان و محرم و شب‌های جمعه به اطراف اعزام می‌شدند و برای کسانی که در خارج بودند کتاب‌هایی تألیف و یا تهیه نموده و به آدرسی که به دست رسیده بود، تقدیم می‌گردید....»
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت ۲۰ دی سالروز شهادت #میرزا_تقی_خان_امیرکبیر
✍ #امیرکبیر موقعی که به صدارت رسید دوائر قضائی صحیح در تمام کشور موجود نبود.
ناگزیر در بدو امر با کمال تأمل و متانت به اصلاح برخی از محاضر شرع پرداخت و با این طریقه عده‌ای از نااهلان را که استحقاق مداخله در شئون قضایی نداشتند دور ساخت و اشخاص متقی و فقهای پرهیزکار را متصدی امور قضایی کرد.
چنان‌که #شیخ_عبدالحسین_تهرانی را که از روحانیون باتقوای اصفهان به شمار می‌رفت و امیرکبیر به کرّات وصف درستی و علم و پرهیزکاری او را شنیده بود، از اصفهان به تهران طلبیده حاکم شرع گردانید.
🔹 مرحوم #شیخ‌العراقین در زمان اقامت خویش در تهران مورد توجّه میرزا تقی‌خان امیرکبیر قرار گرفت و در موارد متعدّدی ارباب رجوع را برای فصل خصومات و بازنگری در پرونده‌های قضایی به ایشان ارجاع می‌داد و به قدری مورد اطمینان امیرکبیر قرار گرفت که او را به عنوان وصیّ خویش انتخاب نمود و وصیّت کرد که از ثلث اموالش مدرسه و مسجدی بنا کند.
شیخ عبدالحسین تهرانی هم با جدیت تمام به وصیت امیرکبیر عمل کرده و مسجد و مدرسه‌ای را در بازار تهران احداث می‌نماید اما به‌واسطه غضب خاندان #ناصرالدین_شاه قاجار نسبت به امیرکبیر و عدم قبول نام‌گذاری آن به اسم امیرکبیر، این مدرسه به نام آیت‌اللّه شیخ عبدالحسین تهرانی مشهور می‌گردد.
🔹پیکر امیرکبیر پس از شهادت به کربلایی معلی تشییع و در در حجره جنوب شرقی صحن امام حسین (ع) به خاک سپرده شد.
📚ر.ک: زندگانی میرزا تقی‌خان امیرکبیر (مکی) ص146؛ تاریخ رجال ایران، ج2، ص244
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله میرزا عبدالله سعید تهرانی در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۵۰
✍آیت‌الله میرزا عبدالله سعید مشهور به چهلستونی فرزند میرزا آقا بزرگ در سال 1254 ش (1292 ق) در تهران متولد شد.
میرزا عبدالله علاوه برکسب فیض از پدرش از محضر آقا #شیخ_علی_نوری، #سید_محمد_تنکابنی، #میرزا_مسیح_طالقانی و میرزا هاشم شفتی (از شاگردان حکیم سید ابوالحسن جلوه) و #حاج_آقابزرگ_ساوجی و #شیخ_باقر_معزالدوله، در تهران بهره‌مند شد.
🔹در سال 1329 ق به نجف رفت و از آیات عظام: میرزا محمدحسین نائینی، شریعت، ضیاءالدین عراقی و سید احمد کربلایی کسب علم نموده و در سال 1333 ق به تهران بازگشت. بعد از فوت پدرش در سال 1334 ق چند سالی به جای وی در #شبستان_چهلستون مسجد جامع به اقامه نماز جماعت و ارشاد مردم پرداخت.
🔹هم‌زمان با تبعید آیات عظام شیعه از عراق به ایران در سال 1342 ق (1302ش) به استقبال آنان رفته و همراه آنان به قم عزیمت کرد و حدود 13 سال در آن شهر ساکن شده و از محضر آیت‌الله شیخ عبدالکریم حایری و شیخ ابوالقاسم کبیر بهره گرفت. پس از رحلت آیت‌الله حایری در سال 1315 ش به تهران بازگشت و تا آخر عمر در شبستان مذکور عهده‌دار امامت جماعت بود. آثار قلمی او عبارت است از: حاشیه بر مکاسب، اصول فلسفه، رساله‌ای در مشتق، سنن النبی(ص)، هفت رساله در مبداء و معاد.
آیت‌الله میرزا عبدالله هم‌چنین دارای حوزه درس در مسجد جامع بود و عده‌ای از طلاب تحت سرپرستی او درس می‌خواندند.
🔹آیت‌الله میرزا عبدالله هر چند فردی آرام و به دور از مسایل سیاسی بود ولی از شروع نهضت امام خمینی(ره)، با نظر موافق در برخی از وقایع آن دوران تا سال 1347 همکاری و مشارکت داشت.
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 از راست: #دکتر_احمد_مهدوی_دامغانی ، #دکتر_سید_جعفر_شهیدی ، #آیت_الله_مصباح_یزدی ، #صادق_خرازی / واشنگتن، دهه ۷۰
🗓 به مناسبت ۲۳ دی سالروز درگذشت علامه #سید_جعفر_شهیدی
۱۲۹۷ تولد در بروجرد
۱۳۲۰ عزیمت به عراق برای ادامه تحصیلات حوزوی
۱۳۲۷ بازگشت به ایران، تألیف کتاب جنایات تاریخ.
۱۳۲۸ شروع همکاری با دهخدا در لغت‌نامه.
۱۳۳۰ تدریس در دبیرستانهای تهران، انتشار مجله فروغ علم، ترجمه و انتشار ابوذر غفاری، نخستین انقلابی اسلام.
۱۳۳۲ اخذ لیسانس از دانشکده معقول و منقول، ترجمه و انتشار شیرزن کربلا اثر بنت الشاطی، بروجرد، ۱۳۳۲.
۱۳۳۵ اخذ لیسانس ادبیات فارسی، تألیف چراغ روشن در دنیای تاریک (یا زندگانی امام سجاد).
۱۳۴۰ آغاز تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، اتمام دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی.
۱۳۴۲ معاونت مؤسسه لغت‌نامه دهخدا.
۱۳۴۶ همکاری با دکتر محمد معین در تهیه فرهنگ فارسی معین، ریاست مؤسسه لغت نامه دهخدا.
۱۳۴۹ تا ۱۳۵۶سفر به مصر، الجزایر و عراق جهت ایراد سخنرانی.
۱۳۵۸ تألیف پس از پنجاه سال، پژوهشی تازه پیرامون قیام امام حسین علیه‌السلام.
۱۳۶۰ تألیف تاریخ تحلیلی اسلام، تاریخ تحلیلی اسلام تا پایان امویان.
۱۳۶۸ تأسیس مرکز بین المللی آموزش زبان فارسی، سفر به چین به دعوت دانشگاه پکن، سفر به امریکا، شرکت و سخنرانی در کنفرانس شیعه در دانشگاه تمپل، فیلادلفیا، انتشار ترجمه نهج البلاغه.
۱۳۷۳ سفر به چین، دریافت استاد افتخاری از دانشگاه پکن.
یکشنبه ۲۳ دی ۱۳۸۶ش درگذشت.
مدفون در امامزاده عبدالله شهرری
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 ۲۳ دی سالگرد رحلت آیت‌الله حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی
📖 برشهایی از کتاب #حاج_آقا_مجتهدی
نویسنده: #حمید_سبحانی_صدر
👇👇👇👇
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
۲۴ دی سالروز درگذشت جامع معقول و منقول #علامه_رفیعی_قزوینی
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓۲۴ دی سالروز درگذشت #علامه_رفیعی_قزوینی
🔻آیت‌الله #سید_حسن_مصطفوی:
«من چون مجرد و فارغ البال بودم، صبح زودتر از همه مى‌رفتم. درس صبح ايشان كه اول فقه مى‌گفت در آن درس فقه يك عده مى‌آمدند مثل مرحوم صادقى تهرانى، بچه‌هاى حاج آقا صدر خواهرزاده‌هاى آقاى ميلانى كه بعداً مرحوم شدند، آقا شيخ فضل الله محلاتى بود، آقاى آقانصرالله پسر آقاى شاه آبادى بود. بنابراين ما هفت سال در درس ايشان شركت كرديم صبح‌ها فقه و بعدازظهرها هم اسفار و فلسفه و امور عامه كه امور كلى است و مباحث وجود احكام وجود و لوازم وجود.
آن وقت كتاب اسفار خيلى كم بود. اسفار در آن تاريخ جلدى 200 تومان بود و غالباً چاپ سنگى بود. نداشتم؛ مدرسه مروى مى‌رفتم و از برادر اين معزّى‌ها [حاج شیخ حسن معزی]، كه رفيقم بود از ايشان خواهش كرده بودم كه از كتابخانه مدرسه مروى كتاب اسفار را بگيرد و مى‌رفتم آنجا و شب مطالعه مى‌كردم چه قبل از درس و چه بعد از درس.»
🔻#دکتر_دینانی :
«وقتى كه ايشان [حدود سال ۱۳۴۰] از قزوين به تهران منتقل شد، در اين مسجد جامع اول بازار تهران نماز مى‌خواند و منبر مى‌رفت؛ ديگر قزوين را رها كرده بود و حالا آخوند موجه تهران بود. يك شب، بعد از نمازش، ما رفتيم براى شنيدن منبر ايشان. مسجد مملو از جمعيت بود، تمام بازارى‌ها مى‌آمدند، ما هم در همين دهانه درِ مسجد نشستيم. اين اواخر، خود من هم از قم مى‌آمدم تهران، مى‌رفتم دانشگاه. آن وقت كه مى‌رفتم قزوين، از قم مى‌رفتم و كارى به تهران نداشتم ولى اين سال كه مرحوم رفيعى آمده بود تهران، من هم در دانشگاه تهران قبول شده بودم و در مدرسه مروى يك اتاق داشتم. آن شب رفتيم ببينيم آقا چه فرمايشاتى مى‌كنند؛ روى منبر مطالب خوبى فرمودند و درباره معاد صحبت مى‌كردند.»
🕌 @tarikh_hawzah_tehran