eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
59 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر 📃به همراه اخبار مرکز اسناد حوزه و روحانیت استان تهران ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔹چرا لباس طلبگی از تن درآوردند؟! 🎥توضیحات استاد را ببینید و بشنوید... 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓۲۴ دی سالروز درگذشت 🔻آیت‌الله : «من چون مجرد و فارغ البال بودم، صبح زودتر از همه مى‌رفتم. درس صبح ايشان كه اول فقه مى‌گفت در آن درس فقه يك عده مى‌آمدند مثل مرحوم صادقى تهرانى، بچه‌هاى حاج آقا صدر خواهرزاده‌هاى آقاى ميلانى كه بعداً مرحوم شدند، آقا شيخ فضل الله محلاتى بود، آقاى آقانصرالله پسر آقاى شاه آبادى بود. بنابراين ما هفت سال در درس ايشان شركت كرديم صبح‌ها فقه و بعدازظهرها هم اسفار و فلسفه و امور عامه كه امور كلى است و مباحث وجود احكام وجود و لوازم وجود. آن وقت كتاب اسفار خيلى كم بود. اسفار در آن تاريخ جلدى 200 تومان بود و غالباً چاپ سنگى بود. نداشتم؛ مدرسه مروى مى‌رفتم و از برادر اين معزّى‌ها [حاج شیخ حسن معزی]، كه رفيقم بود از ايشان خواهش كرده بودم كه از كتابخانه مدرسه مروى كتاب اسفار را بگيرد و مى‌رفتم آنجا و شب مطالعه مى‌كردم چه قبل از درس و چه بعد از درس.» 🔻 : «وقتى كه ايشان [حدود سال ۱۳۴۰] از قزوين به تهران منتقل شد، در اين مسجد جامع اول بازار تهران نماز مى‌خواند و منبر مى‌رفت؛ ديگر قزوين را رها كرده بود و حالا آخوند موجه تهران بود. يك شب، بعد از نمازش، ما رفتيم براى شنيدن منبر ايشان. مسجد مملو از جمعيت بود، تمام بازارى‌ها مى‌آمدند، ما هم در همين دهانه درِ مسجد نشستيم. اين اواخر، خود من هم از قم مى‌آمدم تهران، مى‌رفتم دانشگاه. آن وقت كه مى‌رفتم قزوين، از قم مى‌رفتم و كارى به تهران نداشتم ولى اين سال كه مرحوم رفيعى آمده بود تهران، من هم در دانشگاه تهران قبول شده بودم و در مدرسه مروى يك اتاق داشتم. آن شب رفتيم ببينيم آقا چه فرمايشاتى مى‌كنند؛ روى منبر مطالب خوبى فرمودند و درباره معاد صحبت مى‌كردند.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
سرمایه‌های انسانی حوزه حکمی تهران ✍ در دوره متأخر که حکمایی بزرگ همچون ، ، ، و دیگر بزرگان، مسند نشین تدریس فلسفه و عرفان در بودند، دو طیف از جویندگان حکمت از محضرشان بهره میبردند که در طبقه بعدی تدریس حکمت، نقش آفریدند. یک دسته آنها که در کسوت روحانیت بسر میبردند و متاسفانه جز اندکی، دیگر اثری از آن نسل باقی نمانده و آن قلیل هم کالمعدوم؛ دسته دیگر حکمایی که گرچه برخاسته از هستند، و بعضا در دوران گذشته در لباس روحانیت بودند، اما در این عرصه دیده نمیشوند؛ با این حال سهم بزرگی در حراست از میراث حکمی تهران دارند و متأسفانه قدرشان ناشناخته است. امروز هم که چراغ حکمت در حوزه تهران بسیار کمفروغ شده، این اندک روشنایی که سوسو میکند، بخش عمدهای مرهون همین طیف از اهل حکمت است. بزرگانی چون ، ، ، و دیگران که بهخاطر ضعف در مدیریت صحنه، ارتباطشان با محیط حوزوی قطع شد، اما در حال حاضر تقریبا تنها بازماندگان سلسله حکمی تهراناند. از همین خیل مفاخر حکمی تهران، استاد متخلص به نوشین بود که در روزهای گذشته دار فانی را وداع گفت و متاسفانه قدر او دانسته نشد. 📜مرحوم آیت‌الله در حاشیه لوح تقدیمی خود به مرحوم استاد رضانژاد نوشین (تصویر بالا) مرقوم فرمودند: «هدیه منی الی الأستاد العلامه الفحل الادیب العارف الحکیم الدکتور رضانژاد» 🔹آیت‌الله سید رضی شیرازی در جای دیگری دربارهی استاد رضانژاد به مناسبت ذکر خیری از استاد مشترکشان آیت الله رفیعی قزوینی میفرمایند: «مرد فاضل و آگاه و مسلط بر ادبیات فارسی است و شاعر بزرگواری است و مسلط است بر کتب فلسفه و عرفان، شرح فصوص را شرح کرده، شرح منظومه را شرح کرده و این مرد در فن خودش استادی است و انصافاً مرد جامعی است.» 📖 (حافظان شریعت؛ سیری در حیات علمی و اخلاقی آیت الله سیّد رضی شیرازی؛ ص ۹۴) 🔹 🙏باتشکر از آقای شهاب‌الدین شهرابی که مستندات این نوشتار را در اختیار این کمترین قرار دادند. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran