#سلطان حسین صفوی (۱۱۳۹ـ۱۰۷۹ق)، #آخرین پادشاه صفوی و فرزند #شاه سلیمان بود. نقل شده که وی فردی بخشنده، مهربان، سادهپوش و دلرحم بوده و از جنگ و خونریزی دوری میکرد. راحتطلبی و ناکارآمدی سیاسی وی، در حمله #محمود افغان، موجب از دست رفتن #تاج و تخت سلطنت صفویان شد. #اشرف افغان جانشین #محمود، در سال ۱۱۳۹ق به علت حمایت سلطان #عثمانی از سلطان حسین، دستور قتل حسین را داد. او را در #اصفهان کشتند، سرش را برای #اشرف فرستادند و پیکرش را در #قم به خاک سپردند.
داستان کُشته شدن #شاه سلطان حسین صفوی
شاه سلطان حسین صفوی هرچقدر در هوسرانی و بیقیدی و بیغیرتی یکهتاز #تاریخ ایران قلمداد میشود، از آنسوی در بنده پروری و بنده نوازیِ خدمتکاران شخصی و خواجگان درگاهش بسیار کوشیده و با احترام زیاد نسبت به آنان رفتار مینمود.
پس از آنکه شاه سلطان حسین با دستان خود #تاج شاهی را بر سر #اشرف افغان گذاشت، هرگونه خفتی را به جان خرید و مجیزگوی دشمنان شد. به همین جهت تا مدتی زنده ماند و با چند زن در اتاقی محقر به زندگی نکبتبار خود ادامه داد.
اما این وضعیت نیز پایدار نماند. هنگامی که خبرِ شورش #نادرقلی خان و شکست #افغانها به اشرف رسید وی جلسهای تشکیل داد و با اطرافیان خود مشورت نمود.
#ملازعفران یکی از #مشاوران اشرف گفت تا زمانیکه سلطان حسین زنده است، مردم مبادرت به قیام خواهند کرد! باید هرچه زودتر سلطان حسین را بِکُشیم و جسدش را به همگان نشان دهیم تا مردم باور کنند که دیگر در دودمان صفوی آدم صاحب نامی نمانده است و از آنان ناامید شوند.
اشرف میپذیرد و دستور میدهد سلطان حسین را حاضر کنند. سلطان حسین با شنیدن این تصمیم به لرزه میافتد و التماسها و استغاثهها میکند؛ هنگامی که میبیند با همه خفتی که برای حفظ جان کشیده، از مرگ گریزی نیست، درحالی که اشک به چشمانش داشت گفت: حداقل بگذارید پیش از مرگ اندکی با خدایم نیایش کنم.
به او اجازه دادند چنین کند. سجادهای آوردند و سلطان حسین مشغول نماز شد. #ملازعفران گفت درنگ جایز نیست. با این حرف و با اشاره اشرف، درحالی که سلطان حسین در سجده بود، #غلام همبازی سلطان حسین، بیتوجه به نان و نمکی که خورده بود و بیتوجه به مهربانیهایی که دیده بود، خود را برروی سلطان حسین انداخت و با خنجری گلوی وی را برید و سر از تنش جدا نمود و سر سلطان را به امید پاداشی درخور، نزد #اشرف افغان انداخت!
اما هنوز جسد بیسر سلطان حسین دست و پا میزد که اطرافیان برروی غلام ریخته و او را هم تکه تکه کرده و کشتند.
تنظیم: سرکار خانم زهرا صفرزاده
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
#رویداهای_تاریخی
۱-شهادت امام رضا علیه السلام به روایتی
۲-غزوه بنی قریظه
۳-فوت دکتر محمد معین، استاد زبان فارسی و پدیدآورندهٔ فرهنگ معین در سال ۱۳۵۰(زاده ۱۲۹۷)
۴-درگذشت علینقی احسایی فرزند شیخ احمد احسائی و از علمای فرقه شیخیه
۵-درگذشت مرتضی آشتیانی مجتهد شیعه و از روحانیون فعال در نهضت مشروطه و مخالفت با طرحهای ضد دینی، ضد ملی رضاخان (۲۷ آبان ۱۳۲۵ش)
۶-درگذشت روحالله کمالوند خرمآبادی شاگرد آیتالله بروجردی که مخالفت روحانیان شیعه با طرح انقلاب سفید را به محمدرضا پهلوی اعلام کرد. (۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۳ش)
۷-شهادت مرتضی نجفی بروجردی از مجتهدان و اساتید حوزه علمیه نجف (۱ اردیبهشت ۱۳۷۷ش)
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j
دیدگاه استادیعقوب زاده درباره شاه سلطان حسین
با سلام و احترام. نکته ای در کانال گذرگاه درباره نفوذ علما در دوره شاه سلطان حسین صفوی نوشته بودند که مطلب دقیقی نیست. بر اساس این نکته ادعا شده بود که به دلیل مداخلات علما اوضاع جامعه آشفته و حکومت صفوی ضعیف شد در حالی که این سخن دقیق نیست. بسیاری بر این باورند با فوت علامه مجلسی که نفوذ بالایی در دستگاه صفوی داشت حکومت تضعیف شد یعنی اساسا شاه سلطان حسین فرد ضعیفی بود اما به دلیل درایت و تقوای علامه مجلسی از سقوط حکومت و آشفتگی در جامعه جلوگیری می کرد. همچنین در دوره شاه عباس علمای بزرگی مثل شیخ بهایی و غیر ایشان نفوذ بسیاری داشتند. تفاوت دوره شاه عباس با دوره شاه سلطان حسین به شخصیت این دو شاه بر می گردد و نه نفوذ و یا عدم نفوذ علما.
-----------❀❀✿❀❀---------
@tarikh_j