🌠☫﷽☫🌠 ⭕️آیت الله جوادی آملی: 🔸از غريب ترين ايام زندگی ما ايام #مباهله است. خيلی از ما عالمانه حرف می‌زنيم و عوامانه فكر می‌كنيم در نتیجه آن اركان ولايت را تقريباً از دست می‌دهيم در حالی که آن اجزای غير ركنی را خيلی محترم می‌شمريم مانند اول ذيحجه که سالروز ازدواج وجود مبارك حضرت امير با فاطمه زهرا(سلام الله عليهما) است اينها جزء واجبات غير ركنی است. 🔸غدير جزء واجبات ركنی امامت است، مباهله جزء واجبات ركني ولایت است ، با سالروز ازدواج فرق می‌كند. در حالی که نه رسانه‌ها از او نام می‌برند و نه حوزه‌ها خبری هست! آن وقت آن مسائل واجبات غير ركنی را خيلی دامن می‌زنيم، آنها هم واجب هست اما مثل اجزای نماز است لکن حمد و سوره كجا، ركوع و سجود كجا؟! حمد و سوره واجب غير ركنی است اما ركوع و سجود واجب ركنی است. 🔸وقتي مأمون(علیه من الرحمن ما یستحق)، به وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیه) عرض می‌كند به چه دليل علي بن ابيطالب(سلام الله عليه) افضل است؟ ایشان ديگر نفرمود غدير، فرمود با آیه #انفسنا . خدا وقتی وجود مبارك حضرت امير علیه السلام را #جان_پيغمبر می‌داند از اين بالاتر فضيلت فرض می‌شود؟! 🔸«من كنت مولاه فهذا علي مولاه» كه گفته‌ی خود پيغمبر است هر چند آن هم از طرف خداست، کجا؛ و اینکه ذات اقدس اله خود فرموده علی جان پيغمبر است، کجا؟! و وجود مبارك امام رضا علیه السلام به اين استدلال كرد. 🗓 روز ۲۴ ذی الحجه وروزمباهله وروز اثبات حقانیت اهل بیت بر صاحب عصر وزمان وشما دوستان مبارک باشد. ╲\╭┓ ╭⁦🌺🍂🍃 ┗╯\╲

مُعجَم اَلبُلدان» کتابی است بر پایه جغرافیا، نوشته ابوعبدالله یاقوت حموی جغرافیدان و تاریخ‌نویس مشهور قرن هفتم هجری قمری. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

📝📝 موضوع کتاب این کتاب شامل مهمترین مصادر جغرافی در فرهنگ اسلامی است. بیش از ۱۵۰۳۸ موضوع جغرافیایی پیرامون شهرهای عالم در آن مطرح شده است که از جانب غرب، اندلس و از جانب شرق، چین را شامل می شود. معلومات و اطلاعات این کتاب، منحصر به جغرافیا نیست بلکه یک دایرة المعارف روش مند است که به موضوعات تاریخ، علم انساب، لغت، ادب، آداب و رسوم و تراجم هم پرداخته است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

💬💭🗯اندیشه تدوین معجم البلدان اندیشه تدوین فرهنگنامه جغرافیایى معجم البلدان براى یاقوت به سال ۱۲۱۸م/۶۱۵ه. در مرو پدید آمد و رنگ خاص کتاب از اوضاعى که با تألیف آن پیوسته بود، بر ما معلوم مى شود. چنین رخ داد که یاقوت با امام سمعانى، پسر مؤلّف الأنساب معروف در مجلسى بود و از کلمه «حباشه» نام محلى در جزیرة العرب، سخن رفت که در حدیث آمده بود و یاقوت بر بنیان اشتقاق کلمه مدلّل داشت که باید آن را با ضم «ح» خواند ولى یکى از حاضران مصرّ بود که باید حباشه با فتح «ح» خوانده شود و یاقوت نتوانست مرجع موثقى به تأیید نظر خود پیدا کند و با آن که کتابخانه هاى مرو در آن هنگام پر از مراجع بود، از یافتن شاهد ناتوان ماند. در این هنگام مصمم شد تا فرهنگ جغرافیایى را توضیح کند بلکه تلفظ درست آن‌ها را نیز بدست دهد. بنابراین کتاب وى از نوع آن فرهنگ‌هاى لغوى است که از قرن نهم به بعد با آن روبرو شده ایم و این نکته از کلمات خود یاقوت به هنگام وصف کتاب در مقدمه معلوم مى شود که گوید: «کتابى است درباره نام شهرها و کوهها و دره ها و دشت‌ها و دهکده ها و جاها و وطن‌ها و دریاها و رودها و برکه ها و بت‌ها» به همین جهت آن را معجم البلدان نامیده است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

✳️✅ امتیازات معجم البلدان با آنکه یاقوت راهى هموار، در پیش داشت که بسیار کسان از پیش پیموده بودند، باز هم بیم آن داشت که به آن متهم شود که از تألیف فرهنگ هدف جغرافیایى صرف دارد، بدین جهت بیشتر از هر چیز کوشش دارد تا مطالب خود را با شواهدى از قرآن و حدیث تأیید کند. اشاره مى کند که آیات خالق و دلایل قدرت او بر همه زمین گسترده است، از این رو در قرائت سفرنامه ها و اطلاع از وضع شهرها فواید بزرگ هست و اندرزهاى نکو و مرد پارسا مى باید که در اثناى سفر مشاهدات خود را به منظور فایده معاصران و نسل‌هاى بعد یادداشت و تدوین کند. یاقوت از این نکته که اطلاعات جغرافیایى از لحاظ علمى نیز اهمیت دارد غافل نیست. به عقیده او نسخه‌برداران و روایتگرانى که نام‌ها را بى‌دقت مى پذیرند، غالباً آن‌ها را به خطا ثبت مى کنند در صورتى که همه مردم به ضبط درست اعلام نیاز دارند. حاکمان و قانونگذاران باید از فتح هر شهر بدست مسلمانان خبر داشته باشند که چگونه انجام گرفته تا خراج شهر را تعیین توانند کرد. اهل حدیث باید علما و مجتهدان معروف هر ولایت را بشناسند. اطلاع یافتن از آب و هوا و اوضاع طبیعى براى طبیبان اهمیت دارد. منجمان نیز باید منازل نجوم را بدانند تا طالع بلاد را توانند دید. شاعران و عالمان لغت باید تلفظ نام مکان‌ها و رودها و کوه‌ها و چاه‌ها را درست بدانند تا خطا نکنند و مضحکه مردم دانا نشوند. یاقوت شرحى را که در مقامات حریرى آمده که یکى از دانشمندان بزرگ دوران از تعیین محلى عاجز مانده بود، شاهد گفتار خود مى گیرد. همه این دلایل که یاقوت آورده در حد خود موجه است و بار دیگر تصورى از آن ملاحظات عملى که نوشته هاى جغرافیایى را به نزد مؤلفان مسلمان پدید آورد و به کمال رسانید بدست مى دهد که البته یاقوت همه را یاد نمى کند. یاقوت حموی ادیبى گسترده افق و نویسنده اى پرکار و ذوفنون بود. بدون نیاز به گفتگو از مؤلفات مفقود وى کافى است معجم الأدباء را یاد کنیم که به حجم و اهمیت از فرهنگ جغرافیایى (معجم البلدان) کمتر نیست، بلکه از لحاظ مطالب تاریخى و فرهنگى جهان اسلام از آن برتر است. یاقوت را با محققى چون بیرونى، که در سطح جهانى است یا جهانگردى از نوع مسعودى و مقدسى برابر نمى توان گرفت، اما با قیاس به گروه جغرافى‌شناسان لغوى چون بکرى، یاقوت نه فقط از لحاظ فراوانى و تنوع مطالب بلکه از لحاظ روش مستقل و هوشمندانه نیز از همه آن‌ها سر است. به همین دلایل تألیف جغرافیایى او به حق ختم دوران پیش از حمله مغول به شمار مى رود و خود او را نیز به صف بزرگترین جغرافى شناسان آن دوران مى توان شمرد و فرهنگ وى تا به روزگار ما مرجعى موثق و بى مانند است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

📝📖روش تألیف کتاب در آخر مقدمه نام جغرافى شناسان سلف را به تفصیل مى آورد، اما نباید پنداشت که نام همه مؤلفاتى را که مرجع وى بوده اند، آورده است. سابقاً بسیارى از آن‌ها را نام بردیم و درباره بعضی از آن ها فقط بر یاقوت تکیه داشتیم زیرا متن آثارى که از آن‌ها نقل کرده به جا نمانده است. یاقوت مقدمه را با تحلیل کتاب و روش تألیف آن بسر مى برد؛ که روزن این قسمت را در تحقیقى که از آن یاد کردیم تا حدى روشن کرده است. یاقوت تقاضاى کسانى را که به اصرار خواستار اختصار کتاب وى بوده اند با خشونت رد کرده و در این مورد به حکایتى از جاحظ در معایب اختصار کتب استشهاد مى کند. به دنبال مقدمه پنج باب هست که به منزله مدخل کتاب است: باب نخست از نظریات مختلف درباره شکل زمین بر اساس جغرافیاى ریاضى که ماهیت آن را مى شناسیم سخن دارد و خود او زمین را به شکل کره مى داند که فلک چون مغناطیس از هر طرف آن را مى کشد. باب دوم از نظام تقسیم اقالیم گفتگو دارد و ضمناً بروج دوازده‌گانه و بلاد متعلق بدان و راه‌هاى عملى براى تعیین قبله هر شهر را نیز یاد مى کند. باب سوم در تفسیر اصطلاحات جغرافیایى است که از برید، فرسخ، میل و عنوان ناحیه ها چون اقلیم، کوره، ولایت، استان، رستاق، طسوج، جند، آباد، سکه، و مصر گفتگو مى کند، آنگاه اصطلاحات جغرافیایى نجومى را چون طول، عرض، درجه و دقیقه و اصطلاحات مخصوص خراج و درآمد زمین را چون صلح، سلم، عنوة، خراج، فىء، غنیمت، صدقه، خمس و اقطاع شرح مى دهد. باب چهارم فهرست بلادى است که مسلمانان گشوده اند به ترتیب خراجى که از هر یک وصول مى شود. باب پنجم بحثى مقدماتى است در اخبار بلاد و مردم نواحى مختلف و طبقه بندى ممالک از لحاظ منزلت و اهمیت که بابل به مقام اوّل است سپس هند، آنگاه چین بعد ترک بعد روم. از پس این باب‌هاى مقدمه وار که پنجاه صفحه کتاب را مى گیرد فرهنگ به معناى دقیق آغاز مى شود. نام مکان‌ها مانند فرهنگ‌هاى سابق به ترتیب ابجدى آمده ولى فراموش نباید کرد که ترتیب کلمات وابسته به یک حرف گاه به خلاف سابق است. پس از نام، توضیحاتى مفصل درباره تلفظ آن با ذکر اختلاف قرائت‌ها هست. غالبا یاقوت به توضیح منشأ و اصل کلمه مى پردازد و به عادت لغت شناسان عرب مى خواهد کلمه را از مایه لغات عربى درآورد. جز در موارد استثنایى از اندیشه عربى نبودن آن غافل است و بحث لغوى معمولاً با شواهدى از شاعران عرب که مى توان در کار تلفظ درست بر آن‌ها تکیه کرد همراه است و گاه مقیاس تلفظ کلمه به کمک بحر و قافیه شعر مشخص مى شود پس از آن طول و عرض مکان و برج مخصوص آن معین مى شود. به دنبال آن، قسمت تاریخى است که از اصل محل جغرافیایى و کیفیت پیدایش و سکنه و نقش تاریخى آن بحث مى کند و غالباً اخبار و داستان‌هاى متعلق بدان را نیز همراه دارد. اگر نام محل در قرآن آمده شاهد آن نقل مى شود. اگر مسلمانان آن را گشوده اند، تاریخ فتح گفته مى شود و تقریباً همیشه از نام دانشوران محل بخصوص فقها و اهل حدیث و نام استادان و شاگردانشان سخن مى رود. به علاوه در بعضى از موارد یاقوت از جاها و شهرهایى که دیده گزارشى دقیق دارد. از بناهاى مختلف، قلعه ها، بندرها و عادات و اخلاق قبایل و اقوام به تفصیل سخن مى گوید و از عجایب بلاد دور غافل نمى ماند. ضمن سخن از حکایات جالب و نکته ها و لطیفه ها و اشعار منتخب و گهگاه قطعات یا رسائل کامل از مؤلفان سابق نقل می‌کند و یک مقاله مستقل ده و پانزده صفحه اى به وجود مى آید. البته همه کلمات فرهنگ چنین مفصل نیست. قسمت لغوى همیشه هست ولى به هنگام سخن از محلى گمنام یا نامعروف طبعا قسمت تاریخى وجود ندارد. در این موارد قسمت نجومى نیز نیست و مشخصات و محل به تقریب معین مى شود و گاه توضیح کلى کلمه با یک سطر بسر مى رود. تنظیم:سرکار خانم خدیجه سادات حسین پور -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

این پل در سال ۲۶۰ میلادی (در حدود ۱۷۵۰ سال پیش) به دستور شاپور اول ساسانی و بدست ده‌ها هزار اسیر رومی بر روی رود دز ساخته شد و به همین دلیل این پل به پل رومی نیز مشهور است. برای حفاظت از پل قلعه‌ای نیز بنا شد که در محل قدیمی آن محله‌ای به همین نام (قلعه) وجود دارد. این پل دارای ۱۴ دهانه است و آب رودخانه دز از زیر آن عبور می‌کند، پل قدیم دزفول از سنگ ساروج و آهک بنا شده و در دوران حکومت عضدالدوله دیلمی، صفویان و پهلوی باز سازی شده‌است اما پایه‌های پل حکایت از دوران ساسانی دارد. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

ساختار تاریخی این پل برروی رودخانه دز واقع شده و ساختمان فعلی آن در دوران #صفویه بر روی ساختمان قبلی بنا شده‌است. ساختمان این پل متشکل از بافت معماری متعلق به سه دوره تاریخی است. بخش‌هایی از پایه‌های پل مربوط به دوره ساسانی و بخش طاقدیسی پل مربوط به دوره #صفویه و از نمونه‌های طاقهای دوره اسلامی است و سرانجام بخش عرشه پل که از# مصالح جدیدی همچون سیمان و فلز ساخته شده‌است مربوط به دوره رضا شاه پهلوی است. پس از احداث سد دز،در شهرستان #دزفول فشار آب رودخانه بر این پل بسیار کاهش یافت. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

نقل قول مشهور جرج کرزن در مورد پل قدیم دزفول می‌نویسد: در حدود غربی خاک بختیاری و حوزه نهایی آب دز، شهر جالب توجه دزفول واقع گردیده‌است (دزفول- دزپل). این نام به واسطه پل باشکوه مجاور آنست که بدون شک بدوره ساسانیان متعلق است. قسمت زیرین این پل از سنگ است و قسمت فوقانی که آجری است ظاهراً قدیمی تر می‌نماید، ۴۳۰ یارد طول و بیست و دو طاق به شکل و اندازه مختلف دارد. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

عبور و تردد خودروها بر روی پل 🧱🧱🧱🧱🧱🧱🧱🧱 پل قدیم دزفول از معدود پل‌هایی در دنیاست که با داشتن بیش از هفده قرن، عبور و مرور خودروها بر روی آن انجام می‌شده‌است. این ترددها موجب تخریب و سست کردن پایه‌ها و نابود شدن پل به صورت تدریجی می‌انجامید که بالاخره در سال‌های ۸۸، ۸۹ ه‍.ش این موضوع جدی گرفته شد و تردد خودروها به کلی از روی این پل باستانی متوقف شد و هم‌اکنون گذر با پای پیاده از روی آن ممکن است. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

پایان جنگ، آغاز هنر در عصر زندیه ازدوره فروپاشی #صفویه درسال 1135 ه.ق و روی‌کار آمدن #نادرشاه و پایان حکومت او در1160ه.ق ناامنی خاصی در شیراز حاکم بود که نتیجه آن قتل و غارت و کشتار مردمان و تنگی معیشت بود. با آمدن #کریمخان زند و سرکوب آشوب‌ها و به سامان کردن اوضاع آشفته زمان، #شیراز به‌عنوان یک مرکزعلمی، تجاری و هنری تغییر یافت و خرابه‌های شهری پذیرای بناهای باشکوه شد. فضای آزادانه مذهبی و اجتماعی زندی که از ویژگی‌های حکومت وکیل الرعایا بود، نقاشان و هنرمندان این دوره را صاحب فراغت و آسودگی درخلق هنر کرد. #کریمخان با آنکه بی‌سواد بود اما دانشمندان، علما و ارباب هنر و صنایع عصر خود را بزرگ می‌شمرد. دراین ایام علاوه برمعماری و عناصر وابسته به آن، سایر هنرها نیز به اوج خود رسید. اوج گسترش وتکامل درهای خاتم #شیراز و سایرخاتم کاری‌ها به دوره زندیه می‌رسد. #صندوق ضریح بارگاه حضرت علی(ع) درنجف اشرف، صندوق خاتم کاری #آرامگاه امام حسین(ع) و قاب آینه خاتم کرمان از بهترین نمونه‌های #خاتم زندی است. #ادوارد اسکات ورینگ و #سرهارفورد جونز در سفرنامه‌های خود از فرش‌های خانه‌های اشرافی و قالی‌های زیبای پرنقش و نگار یادکرده‌اند. در این ایام آینه‌های بزرگ از کشورهای روس و روم و شهرهای اروپایی با کمک کشتی و ارابه به شیراز می‌آمد و #کارستن نیبور و #سرهارفورد جونز از هنرآینه کاری زندیه نیز یاد کرده‌اند. اقدامات عمرانی #کریمخان در پایتخت و اطراف آن وامنیتی که در راه‌ها ایجاد شد باعث رشد اقتصادی شیراز وتأسیس کارگاه‌های صنعتی فراوان شد. رشد صنایع نظامی مانند ساخت اسلحه سرد وگرم، #توپ، #زنبورک، #شمشیر و خنجر، مدیون سیاست‌های تهاجمی #کریمخان بخصوص درنیمه اول حکومتش بود. نیاز به این صنایع با وجود ده‌ها هزار سپاهی ایلاتی در#شیراز و اطراف که اکثراً به #شمشیر و خنجر مسلح بودند باعث اختصاص یکی از راسته‌های بازار به سازندگان شمشیرشد. اسکات ورینگ نوشته: «در شیراز ساخت شمشیر شهرت دارد. فولاد شمشیر را از #حیدرآباد هندوستان به صورت شمش وارد می‌کنند... کارگاه #تفنگ‌سازی شیراز، بهترین اسلحه‌های کمری را درست می‌کند که برابر اسلحه‌های ساخت #اروپاست». در این دوره صنعت شیشه گری شامل ساخت شیشه پنجره، بطری، تنگ و ظروف و قلیان نیز به اوج خود رسید. #اسکات ورینگ آورده: «شیراز دارای یک #شیشه‌گرخانه و یک کارخانه ذوب فلز است که قابل توجه است مخصوصاً کوزه‌های قلیان منقوش زیبا درست می‌کنند... در این شهر میناکاری شهرت فراوان دارد.» درهنرخوشنویسی، خطاطان چیره‌دستی چون #آقا محمد زرگر نسخ نویس اصفهانی، #میرزا محمد #علی طباطبایی نستعلیق نویس کرمانی و #درویش مجید شکسته نویس اصفهانی، درزمره نام آوران این عرصه هستند.درهنر نگارگری، نقاشان این ایام به نوآوری‌هایی بسیاردست یافتند. نگارگری دوران #زندیه تداوم حرکتی است که از زمان #شاه عباس دوم و #شاه طهماسب صفوی با تأثیر از شیوه‌های نقاشی #اروپایی آغاز شد، دردوران سلطنت #نادرشاه به رکود نشسته ودرزمان استیلای #سلاطین زندیه مجدداً بارورگشته است. شاید دلایل احیای دوباره هنر#نگارگری، ایجادامنیت سیاسی ورفاه اقتصادی است که در دوران #وکیل الرعایا به خطه ایران ارزانی شد. درطول #سده دوازدهم موضوع‌ها و ترکیب ‌بندی‌های اروپایی مورد توجه بسیار بود و شاید #دیوان‌ها و #مرقعاتی که #نادرشاه با خود از هند آورده بود، دراین امر بی‌تأثیر نبوده است. علاقه خان زند به نقاشی و تصاویر دیواری و اهمیت به صاحبان این فن موجب آن شد تا درساختمان‌های این عصر جلوه‌هایی چشم نواز ازهنرنگارگری نمودار شود. از آنجایی که معماری زندی یک معماری درون‌گرا به شمار می‌رود، لذا توجه وافر هنرمندان به فضای داخلی ابنیه بود. سقف اتاق‌ها، دیوارهای داخلی، #مقرنس کاری‌ها، ازاره‌های مرمرین اتاق‌ها و ستون‌های سنگی عناصری بودند از آنچه که #نگارگران زندی هنرخودرا بر آن منعکس کردند. -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

به طورکلی تکنیک نگارگری زندیه را می‌توان درموارد زیرمشاهده کرد:  استفاده از آب طلا کاری و ورقه‌های نازک طلا برای تزئین نقوش گل و مرغ تکنیک مذکور ازویژگی‌های هنرنگارگری این عصر می‌باشد وهنرمندان از آن درسطحی گسترده سود جسته‌اند اما ریشه آن در دوران #صفویه قابل بررسی است. نقاشان زندی توانستند تا بابهره‌گیری ازسنت‌های هنری پدران خود، آن را درطیفی گسترده‌تر والبته با ظرافتی بیشتر به اجرا درآورند.  گل و بوته‌سازی نقاشی گل و بوته به هرشکلی، آفریده شیوه طبیعت پردازانه هنرمندان است. بااین حال هدف از بازسازی طبیعت درنقاشی‌های گل و بوته ایران، تنها توصیف واقع گرایانه طبیعت نیست بلکه اساساً در#هنراسلامی ایران شباهت قالب‌های طبیعی کنارگذاشته می‌شود و در مقابل برجوهر عرفانی و روحانی آن تأکید می‌شود. دردوران زند و قاجار حداقل 700 هنرمند به کار گل و بوته‌سازی مشغول بوده‌اند که 300 نفر آن سبک شناخته‌شده‌ای دارند. #نقاشی زیرلاکی نقاشی #زیرلاکی، نوعی نقاشی آبرنگ روی اشیایی مقوایی است که رویه آن با ماده #جلادهنده (لاک) پوشانیده می‌شود. با آغاز ارتباط ایران با فرهنگ اروپا و آشنایی نگارگران با فرنگی‌سازی وتکنیک‌های نقاشی اروپا، هنرمندان این بارمهارت خودرا صرف ساختن جلدهای! روغنی این #کتب نفیس خطی، #قلمدان‌ها و جعبه‌های کوچک و بزرگ وقاب آینه کردند. روغنی که درنقاشی‌های لاکی از آن استفاده می‌شود به «#روغن کمان» معروف است. نقاشی روی بوم درادامه #فرنگی‌سازی و رهاورد رفت و آمدهای ایرانیان به اروپا که ازدوران صفوی آغاز شده بود، نقاشی روی #بوم نیز رایج شد. نقاشان زندیه #ابوالحسن غفاری: ازمعروفترین نگارگران عصر#زند بودکه علاوه برنقاشی دردیگرهنرهای آن عصر زبانزد خاص و عام بود. هم او ازنویسندگان زبردست سده 12 ه.ق است. #علی اشرف: وی منحصراً در عرصه نقاشی زیرلاکی فعالیت می‌کرد. علی اشرف عمدتاً به موضوع #گل ومرغ می‌پرداخت. ازویژگی‌های کارش این بود که انبوه گل‌های ریز و رنگارنگ را با اسلوب پرداز برزمینه تیره نقاشی می‌کرد. میرزا بابا: نقاش دیگرعصرزند، میرزا بابا بود که مهم‌ترین اثر هنری وی، تابلویی از #کریمخان به تاریخ 1192 ه.ق است که در #موزه مرمر نگهداری می‌شود. #بهرام شیرازی: ازاین هنرمند تصویری از چهره لطفعلی خان زند دردست است که به سبک #شیرازنقاشی شده و تاریخ 1193 ه.ق را دارا است. #آقا صادق اول: وی فعالیت هنری خودرا حدود سال‌های 1128 تا 1178 ه.ق به مدت پنجاه سال ادامه داد و با امضای «#صادق الوعد آقا صادق» یا «#صادق الوعد» معروف بود. او ازشاگردان معروف #علی اشرف به شمار می‌رفته است.از دیگرنقاشان زندی می‌توان به صادق دوم 1210 – 1160 ه.ق محمدباقر با امضای «#باقرالعلوم»، آقا زمان، #میرزاحسن و #میرزامحمد، جعفر(جعفربن صادق) اشاره کرد. مضامین نقاشی #زندی 1- نفوذ عناصرحکایات وروایات: تصویردخترترسا و #شیخ صنعان (هفت تن و کلاه فرنگی)، #یوسف وزلیخا(کلاه فرنگی)، #موسی درحال شبانی(هفت تن)، سعدی درحال تدریس به دخترو پسراتابک(کلاه فرنگی) 2- شکل‌گیری چهره‌پردازی درقالبی نوین (تک چهره نگاری) و به وجود آمدن نقاشی قهوه خانه‌ای ومردم گرا: #کریم خان زند درحال قلیان کشیدن(کلاه فرنگی)، #درویش با کشکول و تبرزین و محاسن سفید(#کلاه فرنگی)، شاه عباس کبیر با #سبیل چخماقی (هفت تن)، کریم خان ودرباریان(#دیوانخانه، امروزه درموزه #بریتانیا) 3- #تصاویر زن: تقریباً حدودیک سوم ازنقاشی‌های زندیه گویای تصاویر زنان است. 4- #نبردها: جنگ #نادربا #محمدشاه گورکانی (کلاه فرنگی)،جنگ #شاه عباس با #عثمانی(باغ جهان نما)   5- #گل و مرغ: گل‌های تزئینی و طوماری اصیل ایرانی،گل ومرغ‌های شیرازی 6- #ترنج و سرترنج -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

علم و ادب در عصر زندیه درکنار موارد علمی، شاهان زند توجه فراوانی به علم وفضل داشتند. #میرزا علی اکبر حسینی موسوی شیرازی،# آقا محمد باقر و #شیخ عبدالنبی سه تن از فضلای مشهور#دوران زندیه هستند. همچنین درمنابع #زندیه از 10 طبیب برجسته یاد شده است. #آصف الدوله آنها را بدین نعت و صفت آورده است: «... هریک درفن طبابت رشک #فیثاغورث و #افلاتون و #ارسطوی و الا و در طریقه معالجه هریک غیرت #جالینوس و #بقراط و #سقراط و #ابوعلی سینا بودند.» درادبیات، شیوه نظم‌آوری کلام، بازگشت ادبی به #سبک عراقی است. دراین ایام حداقل از 17 شاعرمشهور سخن به میان آمده که مهم‌ترین آنها #میرسید علی مشتاق اصفهانی، #حاجی لطفعلی بیگ آذر بیگدلی و #حاجی سلیمان صباحی بیدگلی است. تنظیم: سرکار خانم زهرا صفرزاده -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j

سلسله جلسات آنلاین درس گفتارهای تخصصی عاشورا با ارائه اساتید برتر کشور -----------❀❀✿❀❀--------- @tarikh_j