eitaa logo
گذرگاه «انجمن علمی‌پژوهشی تاریخ‌جامعةالزهرا(س): قم»
1هزار دنبال‌کننده
3.1هزار عکس
138 ویدیو
307 فایل
گذرگاه «کانال‌انجمن‌علمی‌پژوهشی‌تاریخ‌جامعةالزهرا(س)؛ قم» 📜پل ارتباطی @tarikh_jz مالکیت فکری و محتوایی کانال، متعلق به انجمن علمی تاریخ جامعةالزهرا(س) است. انتشار فایل‌های صوتی، تصویری، عکس نوشته‌ها و پست‌ها صرفا با ذکر منبع بلامانع است.
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرّحمن الرّحیم پایگاه جامع «https://tarikh.inoor.ir» با هدف پوشش اطلاعاتی تمامی وقایع و رخدادهای مهم و تسهیل در دسترسی کاربران به پژوهش‌های انجام گرفته در این حوزه در مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی، ارائه گردیده است. این پایگاه بر محور زمان سامان یافته و تلاش دارد تمامی وقایع مهم -که حداقل سال وقوع آن مشخص باشد- در بازه زمانی اندکی پیش از تولد خدا(ص) تا نیمه‌ی قرن چهاردهم هجری قمری را پوشش دهد. قلمروی جغرافیایی رویدادها و زمان‌های بررسی شده در پایگاه شامل مناطق مختلف سرزمینهای اسلامی می‌شود. اکنون در نخستین عرضه‌ی این پایگاه، بخش رویدادها، قابل بهره‌برداری است و می‌توان آن‌ها را بر اساس موارد زیر بازیابی نمود: تعیین محدوده‌ی زمان وقوع رخداد. نوع رویداد(ولادت، وفات، اجتماعی، سیاسی، نظامی، دینی، طبیعی، قضایی، اقتصادی، فرهنگی، تمدنی، معجزات). دوره زمانی(نبوت، امامت، خلافت، حکومت‌ها). واژه‌های مستخرج از نمایه‌ی رویدادها در دو بخش «نام‌ها»، شامل: (قبائل، گروهها، اشخاص، اماکن، اشیاء، اعضای بدن، حیوانات، غذاها و نوشیدنی‌ها، گیاهان و درختان، میوه‌ها) و «مفاهیم»، شامل: (اجتماعی، سیاسی، تمدنی، فرهنگی، دینی، قضایی، نظامی، اقتصادی، طبیعی). و منابع استفاده شده در پایگاه. همچنین این امکان فراهم است که از نمایش اطلاعات رویدادها به صورت‌های مختلفی چون بر اساس: تاریخ وقوع، تعداد گزارش، حروف الفبا، رویدادهای مرتبط و نمای ابری حاصل از آن، نمای نقشه در صورت وجود و نیز نمایش بر اساس گاهشمار (Timeline)، بهره برد. علاوه بر این پایگاه، از قابلیت جستجو ساده و پیشرفته بر اساس محتوای رویدادها برخوردار است. http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
بیوگرافی از زندگی ع 👇👇 🔹کنیه ایشان است. 🔹زاد روز: ۱۱ ذی القعده سال ۱۴۸ قمری 🔹زادگاه: مدینه 🔹مدت امامت: ۲۰سال (از سال ۱۸۳ تا ۲۰۳) قمری 🔹شهادت: ۳۰ صفر سال ۲۰۳ هجری قمری در سن ۵۵ سالگی 🔹مدفن: مشهد(ایران) 🔷♦️🔷♦️🔷♦️🔷♦️🔷♦️🔷♦️🔷 🔹امام (ع) هشتمين پيشواى شيعيان می باشد. 🔹مادر ایشان حضرت می باشد. 🔹به این منظور که با پدر گرامیشان (ع) که ابوالحسن اول خوانده می شد، اشتباه نشود، کنیه ی ایشان ابوالحسن ثانی است. 🔹همسر (ع) نام داشت، که گفته شده از خاندان ماریه قبطیه همسر (ص) بوده است. 🔹در برخی از منابع تاریخی آمده است که به (ع) پیشنهاد داد، که با دخترش «‌ام حبیبه‌» ازدواج کند و امام نیز پذیرفت. 🔹درباره تعداد و اسامی فرزندان امام رضا(ع) اختلاف است. برخی فرزندان ایشان را پنج پسر و یک دختر نوشته‌اند. 🔹امام(ع) با سه خلیفه عباسی هم عصر بود: ۱)هارون الرشید(۱۷۰–۱۹۳) ۲)امین عباسی(۱۹۳ - ۱۹۸) ۳)مامون عباسی(۱۹۶–۲۱۸) 🔹لقبی که ایشان بدان مشهور است، همان«رضا» است. در باب این نام گذاری روایتی از (ع) چنین گفته اند که؛ مقصود از رضا کسی است که خدا و (ص) و امامان شیعه از او راضی و خشنودند و دشمنان و دوستان نیز به وی راضی بودند. 🔹در سیره علمی (ع) نوشته اند: وقتی ایشان در حضور داشت در روضه نبوی می‌نشست و دانشمندانی که از پاسخ سوالات درمی‌ماندند، از امام یاری می‌خواستند. پس از حضور در نیز از رهگذر مناظراتی که برپا می‌شد، به بسیاری از شبهات و سوالات پاسخ می‌گفت. افزون بر آن امام(ع) در منزل خود و در مسجد مرو، حوزه علمی تشکیل داد. 🔹برخی از نویسندگان ۳۶۷ نفر را در زمره اصحاب و راویان حدیث امام رضا(ع) ذکر می‌کنند. برخی از اصحاب حضرت(ع) عبارتند از : یونس بن عبدالرحمن، علی بن مهزیار اهوازی، صفوان بن یحیی، محمد بن سنان، علی بن اسماعیل میثمی، زکریا بن آدم، ریان بن صلت، دعبل بن علی و.. 🔹گروهی از اصحاب (ع) بعد از شهادت حضرت(ع) بنا به دلایلی، از اعتراف به امامت (ع) سرباز زده و در امامت حضرت موسی بن جعفر(ع) توقف کردند، که به اینان واقفیه می گفتند. 🔹(ع) در سال ۲۰۰ هجری با درخواست مامون از مدینه به سمت مرو رفت. 🔹حدیث از زبان مبارک ایشان در این سفر در نیشابور روایت شده است. 🔹سرانجام سه سال بعد در سفر به ، وقتی با همراهانشان به سرخس رسیدند، وزیر مامون ترور شد و دو روز بعد وقتی به توس رسیدند، امام رضا(ع) شد و به رسید. 🔹ابن حِبّان از محدثان و رجال شناسان قرن چهارم  هجری می‌نویسد : (ع) به وسیله سمی که مأمون به وی خوراند، به شهادت رسید. 🔹مأمون دستور داد، ایشان را در کنار مقبره پدرش هارون الرشید دفن کنند. 🔹حضرت (ص) در فضیلت امام رضا(ع) می فرماید : 《سَتَدفنُ بَضعَةُ مِنِّي بِأرضِ خُراسان ما زارَها مَکروب الا نفسُ الله کربتَه و لا مُذنب الا غَفَرَ اللهُ ذُنُوبَه》 پاره ای از تن من در سرزمين دفن مي شود که هيچ گرفتاری او را زيارت نمي کند، جز اين که خداوند پريشانی را از او مي زدايد و هيچ گنه کاري به زيارت او نائل نمي شود، مگر آن که خداوند گناهانش را می آمرزد. 📚منابع: ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۲۶۱ ۲)عیون اخبار الرضا(ع) شیخ صدوق، ج۱، ص۱۳ ۳)اعیان الشیعه امین ،ج۱، ص۵۴۵ ۴)وسائل الشیعه عاملی، ج۱۰، ص۴۳۷ ۵)سیره پیشوایان پیشوایی، ص۷۵۲ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
✅در سال سیزدهم بعثت، وقتی قریش بر آزار و تحت فشار قرار دادن مسلمانان و مجبور ساختن آنان بر دست برداشتن از آیین اسلام و دلسرد کردن آن‌ها از یاری حضرت محمد(ص) پرداختند، پیامبر(ص) به یاران خود فرمان هجرت به را داد، و یاران وی نیز در چند مرحله به صورت دسته‌های کوچک و پنهانی و دور از چشم قریش رهسپار مدینه شدند. 1⃣تجمع مشرکان در :👇 قریش از هجرت پیامبراکرم(ص) هراس داشت و برای جلوگیری از آن در دارالندوه جمع شدند، تا در این‌باره تصمیم بگیرند. طبق درخواست یکی از آنان تصمیم گرفتند، از هر قبیله جوانی دلیر انتخاب شود و شبانه بر او حمله کنند و دسته جمعی او را در خانه اش بکشند؛ زیرا در این صورت، خون او در میان همه قبایل پراکنده می‌شود و بنی هاشم نمی توانند با همه طوایف قریش بجنگند و ناچار به گرفتن دیه می‌شوند وما هم دیه اش را می پردازیم. 2⃣نزول آیه و آگاهی پیامبر(ص):👇 به دنبال تصمیم قریش بر قتل پیامبر(ص)، جبرئیل نازل شد و او را از نقشه مشرکان آگاه ساخت و دستور خداوند را ابلاغ کرد. 《وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُواْ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللّهُ وَاللّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ》 ♦️به یاد آور، هنگامی که کافران از در نیرنگ وارد شده و تصمیم گرفتند، که تو را زندانی کنند و یا بکشند و یا تبعید نمایند، آنان مکر می ورزند، خدا نیز مکر آنان را خنثی می‌سازد خداوند از همه چاره جویاتر است. پس پیامبر(ص) تصمیم گرفت قبل از آمدن مشرکان، خانه خود را به طرف یثرب ترک کند. 3⃣ماجرای :👇 پیامبر اکرم(ص) در شب اول ماه ، به امام علی(ع) فرمود: 《مشرکان می‌خواهند امشب مرا به قتل برسانند، آیا تو در جای من می‌خوابی تا من به غار ثور بروم؟ علی(ع) گفت : در این صورت شما سالم می‌مانید؟ پیامبر(ص) فرمود: آری! علی(ع) تبسمی کرد و سجدهٔ شکر به‌جای آورد، وقتی که سر از سجده برداشت عرض کرد : 《آنچه را که مأمور شده‌ای انجام ده که چشم، گوش و قلبم فدای تو باد! به هر چه می‌خواهی فرمانم بده که همانند دستیار شما هستم، همان‌گونه که مقصود شماست در آن وارد می شوم و موفقیتم تنها از ناحیه خداست.》 سپس حضرت رسول اکرم(ص)، علی(ع) را در آغوش گرفت و هر دو گریه کردند و از هم جدا شدند. 4⃣محاصره خانه توسط مشرکان:👇 مشرکان از ابتدای شب، خانه پیامبر(ص) را محاصره کردند و قرار بود حمله در نیمه شب صورت گیرد، اما ابولهب گفت : در این وقت، زنان و فرزندان در داخل خانه هستند و بعدها عرب در باره ما می گویند حرمت فرزندان عموی خویش را شکستند. از طرفی نیز علی(ع) درهای خانه را بست و پرده‌ها را کشید، آنان با سنگ بر علی(ع) که در بستر خوابیده بود، می‌زدند تا مطمئن شوند کسی در بستر خوابیده است، البته شک نداشتند که وی رسول خداست. و صبح که با شمشیرهای برهنه به خانه هجوم بردند، وقتی علی (ع)را در بستر محمد مشاهده کردند، گفتند : کجاست؟ (ع) فرمود : مگر او را به من سپرده بودید که از من می‌خواهید؟ کاری کردید که او ناچار شد خانه را ترک کند! 5⃣نزول آیه ی :👇 چنانچه مفسیرین شیعه و بسیاری از علمای اهل تسنن می گویند، آیه 《وَ مِنَ النَّاسِ مَن یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبَاد》 ♦️بعضی از مردم، جان خود را در برابر خشنودی‌های خدا می‌فروشند و خدا نسبت به بندگان رؤوف است. در شان امام علی(ع) در ماجرای المبیت نازل شده است. 🔸غزالی آورده است : در شبی که امیرالمومنین(ع) به جای پیامبر(ص) خوابید به جبرییل و میکاییل خطاب رسید که من بین شما دو نفر برادری قرار دادم و عُمر یکی از شما را بیش از دیگری قرار دادم. کدامیک از شما ایثار می کند که عُمر طولانی از آن دیگری باشد؟ هر دو عُمر طولانی را اختیار کردند. خطاب آمد : «به زمین نگاه کنید و ببینید که چگونه (ع)حیات خود را به برادرش (ص) ایثار نموده و به جای او خوابیده و جان خود را فدای جان او نموده است. به زمین بروید و او را از دشمنان حفظ کنید». آنان آمدند و جبریل بالای سر (ع) و میکاییل سمت پاهای آن حضرت(ص) نشست و ندا کرد : «بَخٍّ بَخٍّ مِنْ مِثْلِكَ یابْنَ اَبی طالب(ع)» خداوند در جمع ملائکه به تو مباهات فرمود. اینجا بود که آیه شریفه 《وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ الله..》 نازل شد. 📚 منابع : ۱)سوره انفال، آیه۳۰ ۲)اعلام الوری طبرسی، ص۸۸ ۳)الارشاد شیخ مفید، ج۱، ص۵۳ ۴)سوره بقره، آیه۲۰۷ ۵)احیاء العلوم غزالی، ج۳، ص۳۹ ۶)مناقب آل ابی طالب(ع)ابن شهر آشوب، ج۲، ص۷۷ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
✅آیه《..وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ الله..》 با توجه به شان نزول آن، یکی از بزرگترین فضایل (ع) است. و ماجرای را تداعی می کند. واین فضیلت به قدری برای ، گران آمد وناراحت شد، که در زمان حکومت خود، سمرة بن جندب را به چهارصد هزار درهم تطمیع کرد، که بگوید این آیه درباره عبد الرحمن بن ملجم ،قاتل علی(ع) نازل شده است، نه علی(ع)! و آن منافق جنایت پیشه نیز چنین کرد! سوال این است که چرا دربین این همه فضایل امام علی(ع)، معاویه از این فضیلت امام علی(ع) ناراحت بود وچنین کاری کرد؟ به نظر می رسد؛ چون این فضیلت، تنها فضیلت ابوبکر (یار غار پیامبر(ص)بودن) را کمرنگ می کرد! و ابوبکر اگر جایی مدعی این می شد که من یار غار پیامبر(ص) بودم، در حقیقت اقرار به فضیلت امام (ع) کرده است، چون بلافاصله ماجرای خوابیدن امام (ع) در بستر (ص)را در همان لحظه یار غار بودن وی، در اذهان دیگران تداعی می شد. 📚منابع: ۱)سوره بقره، آیه۲۰۷ ۲)قاموس الرجال قرشی، ج۵، ص۳۱۲ ع http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
✅همانطور که گفته شد؛ زمانی که مشرکان مکه قصد کشتن حضرت رسول اکرم(ص) را داشتند، آن حضرت(ص)، علی(ع) را به جای خود در مکه گذاشت و خود به امر خداوند از خانه خارج شد؛ و بنابر نقلی در بین راه به ابوبکر بن ابی قحافه روبرو گردید! و به همراه وی از شهر خارج شد. حضرت(ص) برای مخفی نگاه داشتن مسیر به جای حرکت به سوی شمال مکه که به طرف یثرب بود، راهی جنوب مکه شد و به غار ثور که در دل کوه ثور قرار داشت پناه برد. آن حضرت(ص) به اتفاق همراه خود به مدت سه روز در آن غار مخفی بودند. مشرکان تا نزدیکی غار ثور آمدند، اما به اعجاز الهی، عنکبوتان تارهایی را بر در غار تنیدند تا مشرکان را از رفتن به درون آن منصرف کنند. خداوند متعال در قرآن از این غار یاد کرده است. چنانچه در آیه قرآن آمده، همراه و مصاحب پیامبر(ص) در درون غار به شدت ترسیده بود و هراس سراسر وجود وی را فرا گرفته بود که پیامبر(ص) وی را دلداری داد! تا اندکی از هراس او کاسته شود. 📚منبع: ۱)آثار اسلامی مکه و مدینه جعفریان، ص۱۰۰ http://eitaa.com/joinchat/2809069591C5d884e4f60
noormags-بررسی_و_نقد_کتاب_تاریخ‌نگاری_«الصحیح_من_سیرة‌_النبی‌الاعظم(ص)»-1092250_728891.pdf
370.3K
بررسی و نقد کتاب تاریخنگاری ( الصحیح من السیره النبی الاعظم ص) نویسنده: محمد سپهری چكيده همواره زندگاني رسول خدا(ص) مورد علاقه خاص مسلمانان بوده، چنان كه حجم انبوهي از كتابهاي مختلف و متفاوت در همين موضوع نوشته شده و مي شود. آنچه موجب اين اختلاف شده علاوه بر وابستگيهاي ديني و مذهبي، اصول، مباني ومعيارهايي است كه هر كدام از سيره نگاران بدان ملتزم بوده اند؛ و نيز شيوه تنظيم و تدوين و اصول و سبك نگارش، و اهداف و انگيزه هاي آنان. يكي از اين كتابها، الصحيح من سيره النبي الاعظم(ص)است. نويسنده ضمن تبيين سيماي رسول خدا(ص) در كتب و روايات مكتب خلافت و بررسي پديده منع حديث و نقش آن در تحريف حقايق تاريخي و رواج احاديث جعلي، از نقش نومسلمانان اهل كتاب و قصه پردازان در اين باره سخن ميگويد. پس از تشريح اصول و معيارهاي آشفته در تدوين سيره، اصول، ضوابط و معيارهايي براي انجام پژوهش علمي صحيح از ديدگاه خود ارائه مي دهد و با مراجعه به متون عمده سني و شيعه در حوزه هاي تفسير، حديث و تاريخ، سيمايي از رسول خدا (ص) ترسيم مي كند كه به زعم وي درست ترين است. اين مقاله ضمن بيان نقاط قوت و ضعف الصحيح، روش تاريخ نگاري نويسنده را به اختصار مورد واكاوي قرار مي دهد. @tarikh_j
۱۲ ربیع الاول سالروز (ص) به شهر رسول ‌خدا(ص) روز جمعه از حرکت ‌کردند و در وادی «» که در محله‌ی « ‌بن ‌عوف» واقع ‌بود، خواندند و این نخستین پیامبر(ص) در مدینه بود.۱ بزرگان قبائل مدینه هر ‌کدام از پیامبر(ص) تقاضا ‌داشتند که حضرتش در منزل ایشان وارد شود؛ اما پیامبر(ص) می‌فرمودند: «راه شتر را باز بگذارید، او مأمور است». سرانجام شتر پیامبر(ص) در محله‌ی « بن‌ نجار» زانو به‌ زمین ‌زد و آن نقطه قلب تپنده‌ی اسلام گشت. از آنجا ‌که هنگام زانو زدن شتر، زاد ‌و توشه‌ی حضرت رسول(ص) را به خانه خود برده ‌بود، حضرتش در منزل وی سکنی ‌گزیدند.۲ ۱_الحمیری المعافری، عبدالملک‌بن‌هشام؛ پیشین، ج1، ص494 والهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص183. ۲_ الهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص183 و الطبری، محمدبن‌جریر؛ تاریخ الأمم‌ والملوک، تحقیق محمدأبوالفضل ابراهیم، بیروت، دارالتراث، 1387، الثانیة، ج2، ص394-396. @tarikh_j
اقدامات اولیه‌ی در مدینه پیامبر(ص) به شهری قدم ‌نهاده ‌بودند که مردمانش خود اسلام را پذیرفته‌ بودند و حضرت را به شهرشان دعوت‌ کرده‌ بودند و این بهترین فرصت برای نهادینه ‌کردن اسلام و رشد آئین حق بود؛ لذا می‌طلبید اقداماتی اساسی در آغاز ورود رسول ‌خدا(ص) انجام ‌گیرد. الف) بنای مسجدالنبی پیامبر(ص) امر فرمودند در زمینی که شتر ایشان در آن زانو زده ‌بود، مسجدی ساخته ‌شود.[۱] در مورد مالک زمین گفته شده است: آن زمین که محل نگهداری شتران بود، در ملکیت "سهل" و "سهیل" فرزندان "عمرو" بود که در آن زمان به علت فوت پدر تحت سرپرستی "معاذ بن عفراء"[۲] و یا "اسعد بن زراره"[۳] قرار داشتند. پیامبر(ص) تقاضای خرید آن زمین را برای ساختن مسجد مطرح نمودند. آمده است، در جواب این تقاضا سهل و سهیل خواستار هبه‌ی زمین به رسول‌الله(ص) شدند،[۴] یا "معاذ بن عفراء" گفت، من سهل و سهیل را راضی خواهم کرد،[۵] ولیکن پیامبر(ص) قبول نکرده و زمین را از آنها خریداری نمودند.[۶] این در حالی است که بنا بر نقل قابل قبول در نزد "طبری" «بنی‌نجار» مالکان زمین بودند و در آن زمین چند نخل و قبوری از دوران جاهلیت وجود داشت. پیامبر(ص) از آنها خواست قیمت زمین را از حضرت(ص) دریافت کنند؛ اما آنها در جواب گفتند: قیمتی جز ثواب در نزد خدا نمی‌خواهیم.[۷] عموم مسلمانان در ساخت این مسجد فعالیت داشتند و خود حضرت، هم‌پای سایر مسلمانان در ساخت مسجد مشغول تلاش بودند‌‌.[۸] پایه‌های اصلی را تا سه ذراع با سنگ بنا نهادند و بقیه را با خشت چیدند. آنگاه چند ستون از چوب خرما برافراشتند و روی آن را با شاخ و برگ درخت خرما پوشانیدند و چون از ایشان در مورد سقف مسجد سوال شد، فرمودند: سایه‌بانی همانند، سایه‌بان موسی کافی است.[۹] از این پس این مسجد مرکز فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری‌های مسلمانان و مقر فرماندهی اسلام گردید ۱. الهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص183 و الطبری، محمدبن‌جریر؛ ج2، ص394-396 و یعقوبی، احمدبن‌ ابی‌یعقوب؛ تاریخ الیعقوبی، بیروت، دارالصادر، بی تا، ج2، ص42. ۲.الحمیری المعافری، عبدالملک‌بن‌هشام؛ پیشین، ج1، ص496 و الطبری، محمدبن ‌جریر؛ پیشین، ج2، ص397. ۳. الهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص184. ۴. همان. ۵. الحمیری المعافری، عبدالملک‌بن‌هشام؛ پیشین، ج1، ص496 و الطبری، محمدبن ‌جریر؛ پیشین، ج2، ص397. ۶. الهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص184. ۷. الطبری، محمدبن ‌جریر؛ پیشین، ج2، ص397. ۸. الحمیری المعافری، عبدالملک‌بن‌هشام؛ پیشین، ج1، ص496. ۹. الهاشمی البصری، محمدبن ‌سعد؛ پیشین، ج1، ص185. @tarikh_j
۱۵ ربیع الاول سال اول هجری اولین مسجد در جهان اسلام توسط (ص) و یارانشان ساخته شد @tarikh_j
قُبا نخستین مسجد جهان اسلام است که در بیرون شهر مدینه قرار دارد. نخستین سنگ های بنای این مسجد توسط پیامبر اسلام پس از مهاجرت ایشان از مکه به مدینه گذاشته شد. قبا نام قریه‌ای در نزدیکی مدینه بوده‌است. مسجد در سال اول هجری، توسط پیامبر خداص به پیشنهاد یاسر و یا به تقاضای ساکنان محل در بنا شد. آورده‌اند که پیامبر شخصاً کار می‌کرد و خشت‌ها را حمل و تعبیه می‌کرد. همچنین یک مرتبه در هفته در آنجا نماز می‌خواند. این مسجد بارها بازسازی شده است. نخستین مرتبه در زمان عثمان و آخرین بار در سال ۱۴۰۵ هجری قمری. در آخرین بازسازی، رواق ‌ها گسترش یافتند، چهار گلدسته به ارتفاع ۴۷ ساخته شد، شش گنبد بزرگ به قطر ۱۲ ساخته شد و در نهایت، مساحت شبستان به ۵۰۳۵ افزایش یافت @tarikh_j