1⃣اهانت به عثمان بن حنیف فرماندار امام علی(ع) در بصره： وقتی لشکر طلحه، زبیر و عایشه (ناکثین) وارد بصره گردید، صلح و آرامش آن شهر را به هم زدند و بر عثمان بن حنیف، فرماندار مولا علی(ع) در بصره، تاختند و دستگیرش کردند؛ تازیانه ها بر بدنش نواختند؛ و با وضع رقت باری موهای سر و صورت او را کندند! پس از آن عثمان بن حنیف را رها کردند و او نیز خود را به لشکر مولا علی(ع) رساند. چشم عثمان که به رخسار مولا امیرالمومنین(ع) افتاد اشک از دیده اش سرازیر گشت و گفت : یا امیرالمومنین! من آنروز که از پیش تو می رفتم یک مرد پیر و دارای ریش انبوه و سفیدی بودم. و امروز به قیافه جوانی که در صورت او موئی نباشد برگشته ام! امیرالمومنین(ع) از این حادثه و از این جنایتی که درباره عثمان انجام گرفته بود آنچنان متأثر و ناراحت گردید که سه تکرار فرمودند : انّا لله وانّاالیه راجعون! 2⃣غارت بیت المال بصره و کشتن نگهبانان بیت المال： بعد از تسخیر بصره توسط لشکر طلحه، زبیر و عایشه، حکمی که عایشه درباره نگهبانان بیت المال صادر نمود بدین ترتیب بود که؛ زبیر را به پیش خود خواند و گفت : زبیر! اینها کسانی هستند که بر روی تو شمشیر کشیده و از عثمان بن حنیف و بیت المال دفاع نموده اند. اینک قتل آنان را به عهده تو می گذارم. تو باید سر اینان را از تن جدا ساخته و از دم شمشیر بگذارنی! زبیر با دریافت این فرمان با یاری فرزندش عبدالله همه آنان را مانند گوسفندان سر برید و تن بی جانشان را در کنار هم قرار داد! تعداد کشته شدگان در این حمله علاوه بر مجروحین، به هفتاد نفر می رسید که پنجاه تن از آنها را بعد از دستگیری برای ارعاب و ترسانیدن مردم، در مقابل چشم آنان گردن زدند. بنابر نقلی تعداد نگهبانانی که آن روز به قتل رسیدند به چهارصد نفر می رسید! 3⃣ایجاد جنگی خونین با تلفات هنگفت： در جنگ جمل میان دو لشکر تا حدی تیراندازی شد که چوبه های تیر هر دو لشکر تمام گردید و آنچنان در میان دو لشکر نیزه ها رد و بدل گردید و در سینه های مردان جنگی فرو رفت و آنقدر افراد دو لشکر بر خاک تیره غلطیدند که اگر در روی جنازه های کشته شدگان، اسب دوانی می شد پای اسبان جز با اجساد و بدنهای مسلمانان با چیز دیگری تماس پیدا نمی کرد! آمار کشته شدگان را طبری شش هزار تن نقل نموده است. ولی ابن اعثم در تاریخ خود می گوید تعداد کشته شدگان از لشکر عایشه، نه هزار نفر و از لشکر علی(ع) هزار و هفتصد تن بوده است. و در تاریخ یعقوبی چنین آمده است که در جنگ جمل تعداد کشته شدگان از دو لشکر بیش از سی هزار تن بوده است! آری در جنگ جمل بیش از حد، ضرر اقتصادی و ناراحتی های روانی و جسمی بر مسلمانان وارد گردید. چه مادرانی که داغ جوان دیدند! چه زنانی که بیوه گردیدند! و چه اطفالی که یتیم و بی سرپرست ماندند! و گناه تمامی این جنایات بر گردن کسانی است که این جنگ شوم را آغاز کردند! طلحه و زبیر در حالی سبب کشته شدن هزاران نفر شدند که خداوند تبارک و تعالی درباره کشتن ظالمانه یک نفر اینگونه می فرماید： «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعاً» هر كس یك انسان را بكشد بدون اینكه او كسى را كشته باشد و یا فسادى در زمین كرده باشد، مثل این است كه همه مردم را كشته است‏.(مائده، آیه۳۲) 📚منابع： ۱)تاریخ طبری ،ج۵، صص ۲۱۸-۱۷۸-۲۲۵ ۲)تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۸۰ ۳)الفتوح ابن اعثم کوفی‌، ج‌۲، ص‌۴۶۷ @TarikhEslam

✍علت کینه توزی های «عایشه» نسبت به #امام_علی_علیه_السلام :👇 @TarikhEslam

✅قبل از بحث در مورد این مطلب، طبق منابع اهل سنت عایشه دو جا ابراز خوشحالی کرده است! 1⃣هنگام شهادت #حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها :👇 عالم اهل سنت ابى يعقوب يوسف بن إسماعيل لمعانى معتزلی حنفی(متوفی سال ۶۰۶ ه.قمری) که یکی از اساتید حنفیِ ابن ابی الحدید است، می‌ نویسد : 📋《ثُمَّ مَاتَتْ فَاطِمَةُ(س) فَجَاءَ نِسَاءُ رَسُولِ الله(ص) کُلُهُنَّ إلَىٰ بَنِی‌ هَاشِمٍ فِی الْعَزَاءِ إلَّا عَائِشَةُ فَإنَّهَا لَمْ تَأتَ وَ أظْهَرَتْ مَرَضَاً وَ نُقِلَ إلَىٰ عَلِیٍّ(ع) عَنْهَا کَلَامٌ یَدُلُّ عَلَى السُّرُورٍ》 ♦️پس از شهادت حضرت فاطمه(س) تمام همسران رسول خدا(ص) برای تسلیت گفتن، نزد بنی هاشم آمدند، اما عایشه نیامد و خود را به مریضی زد. به امیرالمومنین(ع) نیز اخباری رسید که عایشه از شهادت حضرت فاطمه(س) ابراز خوشحالی کرده است.(۱) 2⃣هنگام شهادت #امام_علی_علیه_السلام :👇 ابوالفرج إصفهانی(متوفی سال ۳۵۶ه.قمری) دانشمند پرآوازه و مقبول نزد اهل سنت، در كتاب مقاتل الطالبيين با سند صحيح از ابوالبختری نقل می کند و می نویسد : 📋«لَمَّا اَن جَاءَ عَائِشَةَ قَتْلَ عَلِیٍّ(علیه السلام) سَجَدَتْ» ♦️وقتی خبر شهادت امام علی(ع) به عائشه رسيد، سجده شکر به جا آورد‌.(۲) ✍اما این نکته قابل انکار نیست که کینه‌هایی از سوی عایشه نسبت به امام علی(ع) وجود داشته است. امیرالمؤمنین(ع) سابقه این امر را در مواردی برمی‌شمارد، از جمله این که؛ 📋《أَحَدُهَا تَفْضِيلُ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) لِي عَلَى أَبِيهَا》 ♦️نخست اينكه رسول اکرم(ص) مرا بر پدر او برترى مى‌داد. 📋《ثَانِيهَا لَمَّا آخَى بَيْنَ أَصْحَابِهِ آخَى بَيْنَ أَبِيهَا وَ بَيْنَ عُمَرَ بْنِ اَلْخَطَّابِ وَ اِخْتَصَّنِي بِأُخُوَّتِهِ》 ♦️دوم اينكه چون رسول اکرم(ص) ميان اصحاب خود عقد برادرى بست، ميان پدرش و عمر بن خطاب برادرى قرار داد ولی رسول اکرم(ص) مرا به برادرى خود مخصوص كرد. 📋《ثَالِثُهَا وَ أَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَيْهِ بِسَدِّ أَبْوَابٍ كَانَتْ فِي اَلْمَسْجِدِ لِجَمِيعِ أَصْحَابِهِ إِلاَّ بَابِي فَلَمَّا سَدَّ بَابَ أَبِيهَا وَ صَاحِبِهِ وَ تَرَكَ بَابِي مَفْتُوحاً فِي اَلْمَسْجِدِ تَكَلَّمَ فِي ذَلِكَ بَعْضُ أَهْلِهِ》 ♦️سوم آنكه رسول اکرم(ص) مقرر كرد درهاى خانه‌هاى همۀ اصحاب كه به مسجد گشوده مى‌شد، بسته شود مگر در خانۀ من و چون در خانۀ پدرش[أبوبكر] و دوست پدرش[عمر] را بست و در خانۀ مرا گشوده باقى گذاشت. 📋《رَابِعُهَا أَعْطَانِي اَلرَّايَةَ [يَوْمَ خَيْبَرَ] فَصَبَرْتُ حَتَّى فَتَحَ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَى يَدَيَّ》 ♦️چهارم آنكه روز جنگ خيبر، رسول اکرم(ص) پرچم را به من داد و من پایداری کردم، تا اینکه خداوند باب خیبر را با دستان من فتح نمود. 📋《[خَامِسُهَا] بَعَثَ رَسُولُ اَللَّهِ(ص) أَبَاهَا بِسُورَةِ بَرَاءَةَ وَ أَمَرَهُ أَنْ يَنْبِذَ اَلْعَهْدَ لِلْمُشْرِكِينَ وَ يُنَادِيَ فِيهِمْ فَمَضَى حَتَّى اِنْحَرَفَ فَأَوْحَى اَللَّهُ تَعَالَى إِلَى نَبِيِّهِ أَنْ يَرُدَّهُ وَ يَأْخُذَ اَلْآيَاتِ فَيُسَلِّمَهَا إِلَيَّ فَسَلَّمَهَا إِلَيَّ فَصَرَفَ أَبَاهَا بِإِذْنِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَانَ فِيمَا أَوْحَى إِلَيْهِ اَللَّهُ أَنْ لاَ يُؤَدِّيَ عَنْكَ إِلاَّ رَجُلٌ مِنْكَ وَ كُنْتُ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ(ص)》 ♦️پنجم آنكه رسول اکرم(ص) پدر او را براى ابلاغ سورۀ برائت گسيل داشت و به او دستور داد پيمان با مشركان را لغو كند و او حركت كرد، آنگاه خداوند به پيامبرش وحى كرد كه او را برگرداند و آيات را از او بگيرد و به من تسليم كند، و پدر او مى‌دانست اين فرمان خداست، و خداوند به رسول اکرم(ص) وحى فرموده بود كه اين آيات را بايد مردى از تو ابلاغ كند و من از پيامبر بودم و او از من! 📋《[سَادِسُهَا] كَانَتْ عَائِشَةُ تَمْقُتُ خَدِيجَةَ بِنْتَ خُوَيْلِدٍ وَ تَشْنَؤُهَا شَنَآنَ اَلضَّرَائِرِ وَ كَانَتْ تَعْرِفُ مَكَانَهَا مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ(ص) فَيَثْقُلُ ذَلِكَ عَلَيْهَا》 ♦️ششم آنكه عايشه بر خديجه دختر خويلد خشمگين بود و او را خوش نمى‌داشت. همچنان كه زنهاى يك مرد نسبت به يكديگر اين چنين‌اند و عايشه مى‌دانست كه رسول اکرم(ص) بسيار به ياد خديجه(س) است و خاطرۀ او را پاس مى‌دارد و اين موضوع هم بر او سنگین مى‌آمد.(۳) همانطور که گفته شد، بعد از جنگ جمل قدرت و پایگاه خلافت از مدینه به کوفه انتقال یافت و امام علی(ع) بعد از جنگ جمل به مدینه باز نگشت و از بصره به کوفه رفت. از طرفی هم امام علی(ع) عایشه را بعد از جنگ روانه مدینه کرد. 📚منابع : ۱)شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۹، ص۱۹۸ ۲)مقاتل الطالبيين أبو الفرج اصفهانی، ج۱، ص۱۱ ۳)الجمل و النصرة شيخ مفید، ص۲۱۸ @TarikhEslam

👤فرمایش #امام_علی_علیه_السلام درباره کینه اصحاب جمل با هم ‌دیگر! #جنگ_جمل @TarikhEslam

✅امیرالمؤمنین(ع) در یکی از خطبه‌های نهج‌البلاغه، به اختلاف طلحه و زبیر و کینه آنها نسبت به هم اشاره می‌کند و اینکه در جنگ با آن حضرت قصد تقرب به خداوند ندارند، فرمودند : 📋《كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا يَرْجُو الْأمْرَ لَهُ وَ يَعْطِفُهُ عَلَيْهِ دُونَ صَاحِبِهِ! لَا يَمُتَّانِ إلَى اللهِ بِحَبْلٍ وَ لَا يَمُدَّانِ إلَيْهِ بِسَبَبٍ! كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا حَامِلُ ضَبٍّ لِصَاحِبِهِ وَ عَمَّا قَلِيلٍ يُكْشَفُ قِنَاعُهُ بِهِ! وَ اللهِ لَئِنْ أصَابُوا الَّذِي يُرِيدُونَ لَيَنْتَزِعَنَّ هَذَا نَفْسَ هَذَا وَ لَيَأْتِيَنَّ هَذَا عَلَى هَذَا..》 ♦️هر كدام از طلحه و زبير، اميدوار است كه حكومت را به دست آورد و ديده به آن دوخته و رفيق خود را به حساب نمى‏ آورد. آن‌دو، نه به رشته‏ اى الهى چنگ می‌زنند و نه با وسيله ‏اى به خدا روى می‌آورند. هر يک نسبت به دوستش كينه ‏اى در دل دارد و به همين زودى، پرده از اين حقيقت برداشته مى‏ شود. به خدا قسم، اگر به آنچه (حکومت و ریاست) می‌خواهند برسند، اين، جان آن را مى‏ گيرد و آن، اين را از پاى در مى‏ آورد.(۱) در خطبه ای دیگر بعد از جنگ جمل، به مردم بصره فرمود : 📋《كُنْتُمْ جُنْدَ الْمَرْأَةِ وَ أَتْبَاعَ الْبَهِيمَةِ، رَغَا فَأَجَبْتُمْ وَ عُقِرَ فَهَرَبْتُمْ! أَخْلَاقُكُمْ دِقَاقٌ وَ عَهْدُكُمْ شِقَاقٌ وَ دِينُكُمْ نِفَاقٌ وَ مَاؤُكُمْ زُعَاقٌ وَ الْمُقِيمُ بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ مُرْتَهَنٌ بِذَنْبِهِ وَ الشَّاخِصُ عَنْكُمْ مُتَدَارَكٌ بِرَحْمَةٍ مِنْ رَبِّهِ! كَأَنِّي بِمَسْجِدِكُمْ كَجُؤْجُؤِ سَفِينَةٍ قَدْ بَعَثَ اللَّهُ عَلَيْهَا الْعَذَابَ مِنْ فَوْقِهَا وَ مِنْ تَحْتِهَا وَ غَرِقَ مَنْ فِي ضِمْنِهَا》 ♦️شما سپاه يك زن «عايشه» و پيروان حيوان «شتر عايشه» بوديد، تا شتر صدا مى كرد مى جنگيديد، و تا دست و پاى آن قطع گرديد فرار كرديد. اخلاق شما پست، و پيمان شما از هم گسسته، دين شما دو رويى، و آب آشاميدنى شما شور و ناگوار است.  كسى كه ميان شما زندگى كند به كيفر گناهش گرفتار مى شود، و آن كس كه از شما دورى گزيند مشمول آمرزش پروردگار مى گردد. گويا مسجد شما را مى بينم كه چون سينه كشتى غرق شده است، كه عذاب خدا از بالا و پايين او را احاطه مى كند، و سرنشينان آن، همه غرق مى شوند.(۲) 📚منابع： ۱)نهج‌ البلاغه سید رضی، خطبه ۱۴۸ ۲)نهج‌ البلاغه سید رضی، خطبه ۱۳ @TarikhEslam

📽▶️⏹⏸📽▶️⏹⏸📽 #سکانس_برتر 🎞سکانسی از #جنگ_جمل در قسمتی از سریال #امام_علی_علیه_السلام ساخته جناب میرباقری :👆 #جنگ_جمل @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚✍ 1️⃣3️⃣ #معرفی_کتاب：📚 کتاب «نبرد جمل» ترجمه کتاب «الجمل و النصرة لسیدالعترة» شرح حوادث و جزئیات #جنگ_جمل؛ اثر مرحوم شیخ مفید✍📚👇 @TarikhEslam

📚✍📚✍📚✍📚✍📚 کتاب «نبرد جمل» @TarikhEslam

⚜انشعابات و فرقه های «شیعه» : ✅تشیع از همان ابتدای پیدایش، بعد از امامت بلافصل #امام_علی_علیه_السلام به شاخه های مختلفی تبدیل شد. که این اختلافات به باورهای آنان از جمله؛ شمار امامان معصوم، عوامل متعدد سیاسی وجغرافیایی، انشعابات حاصل از اختلاف بر سر تشخیص مصداق امام، ظهور گروه‌های غلات بر می گشت. در حال حاضر، مهمترین فرقه های مذهب تشیع، فرقه «امامیه» و «کیسانیه» و «زیدیه» و «اسماعیلیه» و «فطحیه» و «واقفیه» به شمار می رود که به صورت مفصل شرح خواهیم داد. @TarikhEslam

1⃣فرقه «إمامیه»：👇 ✅«امامیه» در اصطلاح نام فرقه‌ای از تشیع است، که به امامت منصوص دوازده امام بعد از حضرت محمد مصطفی(ص) باور دارند. این فرقه را به نامهای «شیعه اثنی عشری» یا «دوازده امامی» و «شیعه جعفری» هم می‌شناسند. برخی امامیه را، نام هر فرقه‌ای می‌دانند که اعتقاد به امام منصوب داشته باشد. طبق این معنی می‌توان همه فرقه‌های شیعی را امامی نامید، اما امامیه اصطلاحی، که آن را از سایر فرقه‌های شیعه جدا می‌کند، همان است که به امامت منصوص دوازده امام پس از حضرت محمد(ص) معتقدند. سلسله امامان در امامیه بر مبنای نصوص وارده مثل «حدیث لوح» که از جابر انصاری نقل شده و سایر روایات، امامیه تعداد امامان بعد از پیامبر(ص) را دوازده نفر می‌دانند. که به ترتیب عبارتند از؛ ۱)علی بن ابیطالب المرتضی(ع) ۲)حسن بن علی المجتبی(ع) ۳)حسین بن علی الشهید(ع) ۴)علی بن الحسین السجاد(ع) ۵)محمد بن علی الباقر(ع) ۶)جعفر بن محمد الصادق(ع) ۷)موسی بن جعفر الکاظم(ع) ۸)علی بن موسی الرضا(ع) ۹)محمد بن علی الجواد(ع) ۱۰)علی بن محمد الهادی(ع) ۱۱)حسن بن علی العسکری(ع) ۱۲)حجة بن الحسن المهدی(عج) می باشد. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۳۱ @TarikhEslam

2⃣فرقه «کیسانیه»：👇 ✅«کیسانیه» پیروان مختار بن ابوعبید ثقفی هستند، که به یاری او انتقام سختی از قاتلان امام حسین(ع) گرفتند. آنان، بعد از امام حسین(ع) به امامت «محمد حنفیه» پسر امام علی(ع) معتقد شدند. کیسانیه در تفسیر آیه «وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُونِ وَ طُورِ سِينِينَ وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ» می‌گفتند : کلمات این آیه بیانگر رموزی است، از جمله این که تین، علی(ع) است، زیتون حسن(ع)، طور سینین حسین(ع) و بلد الامین «محمد حنفیه» می باشد. طرفداران این فرقه معتقدند که محمد نمرده و درکوه «رضوی» در حال حیات است، و موعود آخر الزمان، او می باشد، که ظهور خواهد کرد. این فرقه بعدها به دوازده فرقه تبدیل شدند. در حال حاضر برای کیسانیه در سر زمین‌ های اسلامی تابعینی ذکر نشده است. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۳۲ @TarikhEslam

3⃣فرقه «زیدیه»：👇 ✅«زیدیه» یکی دیگر از فرق معروف شیعه است که قائلند پس از امام سجاد(ع)، پسرش «زید» امام است. این فرقه در آغازین سالهای سده دوم هجری از بدنه عمومی شیعه جدا شد و در برابر دیگر شیعیان قرار گرفت. زید، مردم را به تبعیت از کتاب و سنت و جهاد با ستمگران و حمایت از محرومان و اعطای به مستضعفان دعوت می‌کرد و درباره غنایم جنگی می‌گفت : باید به عدالت قسمت شود و در رد مظالم اصرار فراوان داشت.این فرقه از دیگر فرق شیعه به تسنن نزدیکترند. شهرستانی، در ملل و نحل، سه شاخه را در زیدیه ترسیم می‌کند؛ ۱)جارودیه : پیروان ابی الجارود (زیاد بن ابی زیاد) که به تعیین امام به دست پیامبر(ص) به نص بر اوصاف نه شخص، معتقدند. ۲)سلیمانیه : پیروان سلیمان بن جریر که اعتقاد به شورایی بودن امامت و جواز تقدم مفضول با وجود فاضل داشت. ۳)صالحیه و بتریه : پیروان حسن بن صالح بن حی و کثیر النوی الابتر که مثل سلیمانیه به شورایی بودن امامت قائل بودند، با این فرق که در ایمان یا کفر عثمان توقف می‌کردند. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۴۳ @TarikhEslam

4⃣فرقه «إسماعیلیه»：👇 ✅«اسماعیلیه» نام فرقه دیگری است که معتقدند؛ بعد از حضرت امام جعفر صادق(ع) ،فرزندش «اسماعیل» امام است. وگاه در بلاد مختلف به نام‌های گوناگون مانند باطنیه، تعلیمیه خوانده شده‌اند. فرقه مشهور اسماعیلیه، همان باطنیه و تعلیمیه است. بنابر اعتقاد اسماعیلیان، امام صادق(ع) در زمان حیات خودشان اسماعیل را به عنوان امام بعدی معرفی کردند. اما اسماعیل در زمان حیات پدرش از دنیا رفت و مرگ اسماعیل قبل از به امامت رسیدن باعث به وجود آمدن تشتت و اختلاف در تعیین امام بعدی شد. برخی از این رو که اعتقاد داشتند سخن امام(ع) نباید تغییر کند، گفتند اسماعیل هنوز زنده است و روزی به عنوان قائم ظهور خواهد کرد! برخی هم از این بابت که معتقد بودند، امامت به استثنای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از طریق برادری منتقل نمی‌شود، به انتقال امامت از اسماعیل به فرزندش محمد روی آوردند. برخی نیز قائل به «بداء» شده، و همراه با سایر شیعیان به امامت موسی بن جعفر(ع) معتقد شدند. سلسله امامان شیعه اثنی عشری از طریق گروه اخیر ادامه می‌ یابد. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۵۳ @TarikhEslam

5⃣فرقه «فطحیه»：👇 ✅«فَطَحیّه» معتقدند که «عبدالله» پسر امام جعفر صادق(ع) ملقب به «اَفطَح» بعد از ایشان امام است. پس از شهادت امام ششم شیعیان، پسر بزرگ ایشان، «عبدالله» ادعای جانشینی امام(ع) را نمود. او با نقل این روایت از قول پدرش که : «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل می‌شود!» عده‌ای را دور خود جمع کرد. ادعای او دوام چندانی نیافت و عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق(ع) از دنیا رفت و چون فرزند و جانشینی نداشت، پیروان او سرگردان شده، عموما به امامت امام کاظم(ع) بازگشتند و عمر این عقیده در همان ابتدای ظهور به پایان رسید. برخی از بزرگان امامیه مانند بنی فضّال نیز به عبدالله گرویدند؛ ولی بسیاری از آنان در میانه راه و یا با مرگ او از این مسیر بازگشتند. 📚منبع： فرق الشیعه نوبختی، ص۲۵۶ @TarikhEslam

6⃣فرقه «واقفیه»：👇 ✅«واقِفیه» یا «واقِفه» یا «مَمْطوره» گروهی از شیعیان که بر امامت امام موسی کاظم(ع) توقف کردند، از اعتراف به امامت امام رضا(ع) سرباز زدند و معتقد بودند که امام کاظم(ع)، مهدی موعود است که در غیبت به سر می‌برد و رجعت خواهد کرد. همچنین به گروهی از شیعیان که بر امامت امام حسن عسکری(ع) توقف کردند و ایشان را مهدی موعود دانستند نیز واقفه گفته می‎شود. علی بن اسماعیل میثمی، اولین کسی بود که بر آنها نام ممطوره را گذاشت. اخبار و نصوص متعددی وجود دارند که تأکید می‌‏کنند علت توقف این گروه در امامت موسی بن جعفر(ع)، فریفته شدن به اموال و ثروت‏‌های فراوانی بود که نزد آنان جمع شده بود. همچنین شبهه‏‌های اعتقادی که‌ گاه در اثر القاء اندیشه‏‌های نوپدید و‌ گاه به سبب برداشت‏‌های نادرست از برخی مبانی و مصادر عقیدتی پدید می‌آمدند در شکل‏‌گیری و زمینه‌سازی حرکت واقفیه مؤثر بودند. اولین کسانی که این اعتقاد را آشکار ساختند «علی بن ابی حمزه بطائنی»، «زیاد بن مروان قندی» و «عثمان بن عیسی رواسی» بودند. 📚منبع : فرق الشیعه نوبختی، ص۲۷۵ @TarikhEslam