2⃣2⃣روز دوازدهم ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، کاروان #امام_حسین_علیه_السلام به وادی عقیق رسیدند.(۱) #وقایع_ماه_ذی_الحجه #روز_شمار_عاشورا 📚منبع : ۱)مثیر الأحزان ابن نما حلی، ص۴۲ @TarikhEslam

8️⃣روز دوازدهم ماه ذی‌الحجه سال دهم هجری، کاروان حضرت رسول اکرم(ص) بعد از شنیدن سخنرانی حضرت(ص) در مسجد خَیف به سمت مکه حرکت می کند. #وقایع_ماه_ذی_الحجه #روز_شمار_غدیر @TarikhEslam

9️⃣روز سیزدهم ماه ذی‌الحجه آخرین روز توقف کاروان حضرت رسول اکرم(ص) در مَکَّه معظمه و نماز ظهر در یکی از توقفگاه‌ها خوانده می‌شود. #وقایع_ماه_ذی_الحجه #روز_شمار_غدیر @TarikhEslam

3⃣2⃣روز سیزدهم ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، کاروان #امام_حسین_علیه_السلام به منزل(وادی صفرا) رسیدند :👇 ✅در این روز کاروان امام حسین(ع) به وادی «صفرا» رسیدند که سرزمینی بود دارای زراعت و نخل های فراوان که در این منزل (مجمّع) و (عبّاد) و همراهانش به حضرت(ع) ملحق شدند و آن دو بزرگوار در کربلا شهید شدند.(۱) 📚منبع : ۱)الإمام الحسین(ع) و اصحابه، ج۱، ص۱۵۹ #وقایع_ماه_ذی_الحجه #روز_شمار_عاشور @TarikhEslam

📅سیزدهم ذی الحجه سال سیزدهم بعثت، دومین پیمان اهل یثرب معروف به (عقبه دوم) با حضرت رسول اکرم(ص) در مکه :👇 #وقایع_ماه_ذی_الحجه @TarikhEslam

✅بیعت عقبه به بیعت مردم یثرب با حضرت رسول اکرم(ص)، پیش از هجرت آن حضرت(ص) اشاره دارد. دو بیعت بین مردم مدینه و رسول اکرم(ص) انجام شد که اولی در سال دوازدهم و دومی در سال سیزدهم بعثت بود و هر دو به بیعت عقبه معروف است. بعضی بیعت اول را بیعت النساء و بیعت دوم را بیعت الحرب نامیده‌اند ولی بیشتر مورخان بیعت نساء را پس از فتح مکه دانسته‌اند. این دو بیعت، مقدمه هجرت پیامبر اکرم(ص) و مسلمانان از مکه به مدینه را فراهم نمود. علت نامگذاری عَقَبه هم از اونجایی که عقبه در لغت به معنای گردنه راهی است که از آن به بالای کوه می‌روند و از آنجایی که دو بیعت پیامبر اکرم(ص) و مردم یثرب در عقبه‌ای (گردنه) میان منا و مکه، نزدیک مِنا به وقوع پیوست، این دو بیعت به بیعت عقبه مشهور شده‌اند. فاصله این مکان با مکه حدود پنج کیلومتر است. وقتی حضرت ابوطالب(ع) و حضرت خدیجه(س) در سال دهم بعثت از دنیا رفتند، رسول اکرم(ص) از یک سو کسی را که از او حمایت کند، نداشت و از سوی دیگر سختگیری مشرکان بر ایشان بیشتر شده بود، در سال یازدهم بعثت، آن حضرت(ص) با شش تن از مردم یثرب[مدینه] رو برو شد. محل این ملاقات را بعضی نزدیک آن عقبه و بعضی در منا نوشته‌اند. این شش تن از قبیله خزرج بودند و  رسول اکرم(ص) از هویت آنان سؤال کرد و آنها خود را از مردم خزرج معرفی کردند؛ رسول اکرم(ص) پرسیدند که شما از هم پیمانان و دوستان یهودید و پاسخ مثبت شنید. سپس با ایشان به گفتگو نشست، و اسلام را بر آنان عرضه داشت و برایشان قرآن خواند. اطلاعات پراکنده‌ای که مردم یثرب از یهودیان درباره ظهور پیامبری در مکه به دست آورده بودند، موجب توجه آنان به حضرت محمد(ص) شد و این امید را ایجاد کرد که با حضور ایشان در یثرب بتوانند از ادامه دشمنی و جنگ بین دو قبیله اوس و خزرج پیشگیری کنند. اینان چون به مدینه بازگشتند، داستان ظهور پیامبر را با مردم گفتند. 1⃣بیعت اول عقبه :👇 این بیعت در سال دوازدهم بعثت، در موسم حج صورت گرفت. دوازده تن از هفت خانواده دو قبیله اوس و خزرج در عقبه با رسول اکرم(ص) دیدار کردند و اسلام آورده و با رسول خدا(ص) بیعت نمودند. از قبیلۀ خزرج، اَسعَد بن زُرارة، عَوف بن حارث و برادرش مُعاذ، ذَکوان بن عبدقیس، رافع بن مالک، عبادة بن صامت، ابی عبدالرحمن یزید بن ثَعلَبَة، عباس بن عبادة بن نَضلَة، عُقبَة بن عامر بن نابی، قُطبَة بن عامر بن حدیده و از قبیلة اوس، ابوالهیثم بن تَهَّیان، عُوَیم بن ساعدة در این بیعت شرکت داشتند. 📝مفاد بیعت اول عقبه :👇 ۱)در پرستش خدا شریکی برای او نگیرند. ۲)دزدی و زنا نکنند. ۳)فرزندان خود را نکشند. ۴)بهتان نزنند. ۵)رسول خدا(ص) را در آنچه به خیر و صلاح است نافرمانی نکنند. اگر بدین بیعت وفا کردند، بهشت از آن آنان خواهد بود و اگر خلاف نمودند، با خداست که آنان را ببخشد یا عذاب کند. برخی این بیعت را بیعت النساء گفته‌اند ولی با توجه به آیه ۱۲ سوره ممتحنه، بیعت نساء، بیعت پیامبر(ص) با زنان پس از فتح مکه است. پس از این بیعت بود که رسول خدا(ص) مُصعب بن عُمیر، را همراه آنان فرستاد تا به آنها قرآن تعلیم دهد. البته بعضی مورخان فرستادن مصعب را بعد از بیعت دوم نوشته‌اند. 2⃣بیعت دوم عقبه :👇 بیعت دوم در عقبه که به بیعت الحرب هم معروف شد، در موسم حج سال سیزدهم بعثت، در درۀ سمت راست از مِنیٰبه سوی گردنه که امروز محل مسجد البیعه است، واقع شد. در این سال هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه حاضر شدند، و از آن سو عباس بن عبدالمطلب عموی پیامبر(ص) نیز با رسول خدا(ص) حاضر شد. یثربیان یکی یکی یا دوتا دوتا نزد پیامبر(ص) می‌آمدند. نخستین نفر رافع بن مالک بن عَجْلان (از بنی زُرَیق) بود که نزد پیامبر(ص) رفت. عباس به حاضران گفت : محمد(ص) از ماست و تا آنجا که توانسته‌ایم از او حمایت کرده‌ایم. اکنون او می‌خواهد نزد شما بیاید. اگر توان حمایت او را دارید، چه بهتر، وگرنه او را نزد ما رها کنید. آنان گفتند : با او بیعت (و عهد) می‌کنیم که با هر که جنگ کند بجنگیم و با هر که آشتی کند، در آشتی باشیم. گفته شده بَراء بن مَعرور یا ابوالهیثم بن تهّیان یا اسعد بن زراره از نخستین بیعت‌کنندگان بودند. ثمره بیعت عقبه پس از این بیعت بود که رسول خدا(ص) دوازده تن از مردم یثرب را به عنوان نقیب آنان انتخاب کرد. این بیعت، مقدمه هجرت حضرت رسول اکرم(ص) به یثرب شد. 📚منابع : ۱)تاریخ طبری، ج۲، صص۳۴۳ـ۳۴۴ ۲)سیره ابن هشام، ج۱، ص۲۸۰ ۳)انساب الاشراف بلاذری، ج۱، ص۲۷۵ @TarikhEslam

4⃣2⃣روز چهاردهم ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، کاروان #امام_حسین_علیه_السلام به وادی «ذات عرق» رسیدند. #روز_شمار_عاشورا @TarikhEslam

5⃣2⃣روز پانزدهم ماه ذی الحجه سال ۶۰ هجری قمری، کاروان #امام_حسین_علیه_السلام به وادی «حاجر» رسیدند. ✅در این روز که امام حسین(علیه السلام) به منزل «حاجر» رسیدند به برادر رضاعی خود «عبدالله بن یقطر» یا به نقلی «قیس بن مسهّر صیداوی» را با نامه ای به سوی حضرت مسلم فرستادند.(۱) امام حسین(ع) در این نامه چنین نوشت : 📜«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، از حسین بن علی به برادران از مؤمنین و مسلمانان خود، سلام علیکم، همانا خدائی را سپاس‌گزارم که شایسته پرستشی جز او نیست. اما بعد؛ پس همانا نامه مسلم بن عقیل به من رسید که در آن از نیک اندیشی شما و فراهم آمدنتان برای یاری و گرفتن حق از دست رفته ما خبر می‌داد، من از خدا خواسته‌ام که کار ما را نیک گرداند و بهترین پاداش را در این باره به شما دهد، من در روز سه‌شنبه هشتم ماه ذی حجة روز ترویه از مکه به سوی شما رهسپار شدم، و وقتی فرستاده من به شما رسید در کار خود شتاب و کوشش کنید، زیرا من همین روزها بر شما درآیم. و السّلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.»(۱) #روز_شمار_عاشورا #وقایع_ماه_ذی_الحجه 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۷۰ @TarikhEslam

📜🌴📜🌴📜🌴📜🌴📜 📅چهاردهم ذی الحجه سال هفتم هجری قمری ماجرای بخشیدن #فدک به حضرت فاطمه(س) توسط حضرت رسول اکرم(ص) :👇 #وقایع_ماه_ذی_الحجه @TarikhEslam

✅سرزمین فدک، يكى از دهكده‏ هاى آباد و حاصل‏خيز نزديک شرق خيبر است و تا مدينه ۱۶۵ كيلومتر فاصله داشت. درسال هفتم هجرى، قلعه‏ هاى خيبر، يكى پس از ديگرى فتح شدند و قدرت مركزى يهود در هم شكست. ساكنان فدک تسليم شدند، و در برابر رسول اکرم(ص) متعهد شدند كه نيمى از زمين‏ها و باغ‏هاى خود را به آن حضرت(ص) واگذار كنند و نيمى ديگر را براى خود نگه دارند. افزون بر اين، آن‌ها كشاورزى سهم رسول اکرم(ص) را هم بر عهده گرفتند؛ تا در برابرش مزدى دريافت كنند.(۱) طبق فقه اسلام ناب، سرزمين‏هايى كه بدون هجوم نظامى، و با صلح به دست مسلمانان مى‏ افتاد، به شخص رسول خدا(ص) تعلق می گرفت و مسلمانان در آن هيچ حقى نداشتند. فدک نيز اين گونه به دست مسلمانان افتاد، و به گفته مورخ بزرگ، طبرى که می گوید： طبرى می نویسد： 📋《كَانَتْ فَدَكُ خَالِصَةً لِرَسُولِ اللهِ(ص) لأَنَّهُمْ لَمْ يَجْلِبُوا عَلَيْهَا بِخَيْلٍ وَلا رِكَابٍ》 ♦️فدک ملک خالص رسول اکرم(ص) بود؛ زيرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پياده نظام نگشودند.(۲) وقتى آيه‏ ی؛ 📋《وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ》 ♦️حق خويشاوند را بده!(۳) نازل شد، رسول اکرم(ص) دخترش فاطمه(س) را فرا خواند و فدک را به او بخشید. حضرت رسول اکرم فرمود : 📋《خَطَّ‌ جَبْرَئِيلُ لِي فَدَكاً بِجَنَاحِهِ وَ حَدَّ لِي حُدُودَهَا》 ♦️جبرائیل با بالهایش فدک را برای من به امضاء درآورد و حدود و مرز آن را مشخص کرد.(۴) از سال هفتم تا سال یازدهم فدک در دست حضرت فاطمه(س) بود، تا اینکه در سال یازدهم، مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری در روز دهم از رحلت پیامبر(ص)، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم او، فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت فاطمه(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند و درآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. مهمترین هدف آنان، از این کار محدودسازى اهل بيت(ع) بود. آن حضرت(س) براى پس گرفتن فدک كوشيد؛ ولى دستگاه خلافت، از اين كار سرباز زد. 📚منابع： ۱)معجم البلدان حموی، ج۴، ص۲۳۸ ۲)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۰۳ ۳)سوره روم، آیه ۳۸ ۴)الاختصاص شیخ مفید، ص۱۸۳ @TarikhEslam

🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴🌾🌴 📜سرگذشت «فدک» در طول تاریخ :👇 @TarikhEslam

1⃣وقتى آيه‏《وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ..》 «حق خويشان خود را بپرداز» نازل شد، پيامبر اسلام(ص) دخترش فاطمه(س) را خواست و فدک را به او بخشيد. 2⃣پس از پيامبر اسلام(ص) و در روزهاى نخست خلافت ابوبكر، فدک غصب شد. 3⃣فدک در زمان ادامه خلاف ابوبکر و همچنین در زمان خلافت خلیفه دوم و سوم همچنان فدک در مصادره حکومت غاصب بوده است. 4⃣در زمان خلافت امام علی(ع) فدک به نفع مسلمانان مورد بهره قرار گرفت. 5⃣این امر تا شهادت امام علی(ع) ادامه داشت تا اینکه بعد از صلح معاويه با امام حسن(ع) و وقتی که معاویه به قدرت رسيد، فدک را ميان مروان، عمرو بن عثمان و پسرش يزيد، تقسيم كرد. 6⃣در دوران خلافت مروان، همه فدک در اختيار وى قرار گرفت و او آن را به پسرش عبدالعزيز داد. 7⃣عبدالعزيز نيز فدک را به پسرش عمر داد وعمربن عبدالعزيز، فدک را به فرزندان حضرت زهرا(س) برگردانید. در حالی که او را به خاطر این کار سرزنش می كردند و می گفتند : تو با اين كار، ابوبكر و عمربن خطاب را تخطئه كردى‏! 8⃣پس از درگذشت عمر بن عبدالعزيز، فدک در اختيار خلفاى بعدى قرار گرفت و تا روزى كه حكومت امويان ادامه داشت، در اختيار آنان ماند. 9⃣وقتى حكومت به بنى ‏عباس رسيد سفّاح آن را به عبدالله بن حسن برگرداند. 🔟پس از سفاح، منصور دوانیقى فدک را از فرزندان حضرت زهرا(س) گرفت. 1⃣1⃣فرزند منصور (مهدى) فدک را به فرزندان زهرا(س) بازگردانيد. 2⃣1⃣پس از مهدى، موسى و هارون دوباره فدک را از فرزندان حضرت فاطمه بازگرداند. 3⃣1⃣وقتى خلافت به مأمون عباسى رسيد، به طور رسمى، فدک را به فرزندان حضرت زهرا(س) بازگردانيد و پس از مأمون نيز وضعيت فدک چنين بود كه گاهى بر مى‏ گرداندند و گاهى پس مى‏ گرفتند. 4⃣1⃣سرانجام در دوران متوكل عباسى، فدک از فاطميان پس گرفته شد؛ درختانش به دستور شخصى به نام عبدالله بن عمر قطع گرديد و روسياهى آن براى بدخواهان باقى ماند. 📚منابع : ۱)الغدير علامه امینی، ج۷، ص۱۹۴ ۲)مدينه شناسى نجفی، ج۲، ص۴۹۲ ۳)معجم البلدان یاقوت حموی، ج۴، ص۴۳۱ ۴)سيره حلبيه حلبی، ج۱، ص۳۶۲ ۵)الكافى شیخ کلینی، ج۱، ص۴۹۲ @TarikhEslam

🌴📜🌴📜🌴📜🌴📜🌴 🔹ماجرای غصب «فدک» توسط غاصبین：👇 @TarikhEslam

✅مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم وی فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت فاطمه(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند ودرآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. آنان به سند فدک و شهادت گواهان اعتنایی نکردند. 🌴سرزمین فدک، يكى از دهكده‏ هاى آباد و حاصل‏خيز نزديک شرق خيبر است و تا مدينه ۱۶۵ كيلومتر فاصله داشت. درسال هفتم هجرى، قلعه‏ هاى خيبر، يكى پس از ديگرى فتح شدند و قدرت مركزى يهود در هم شكست. ساكنان فدک تسليم شدند، و در برابر رسول اکرم(ص) متعهد شدند كه نيمى از زمين‏ها و باغ‏هاى خود را به آن حضرت(ص) واگذار كنند و نيمى ديگر را براى خود نگه دارند. افزون بر اين، آن‌ها كشاورزى سهم رسول اکرم(ص) را هم بر عهده گرفتند؛ تا در برابرش مزدى دريافت كنند.(۱) طبق فقه اسلام ناب، سرزمين‏هايى كه بدون هجوم نظامى، و با صلح به دست مسلمانان مى‏ افتاد، به شخص رسول خدا(ص) تعلق می گرفت و مسلمانان در آن هيچ حقى نداشتند. فدک نيز اين گونه به دست مسلمانان افتاد، و به گفته مورخ بزرگ، طبرى که می گوید： 👤طبرى می نویسد： 📋《كَانَتْ فَدَكُ خَالِصَةً لِرَسُولِ اللهِ(ص) لأَنَّهُمْ لَمْ يَجْلِبُوا عَلَيْهَا بِخَيْلٍ وَلا رِكَابٍ》 ♦️فدک ملک خالص رسول اکرم(ص) بود؛ زيرا مسلمانان آن را با سواره نظام و پياده نظام نگشودند.(۲) وقتى آيه‏ ی؛ 📋《وَ آتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ》 ♦️حق خويشاوند را بده!(۳) نازل شد، رسول اکرم(ص) دخترش فاطمه(س) را فرا خواند و فدک را به او بخشید. حضرت رسول اکرم فرمود : 📋《خَطَّ‌ جَبْرَئِيلُ لِي فَدَكاً بِجَنَاحِهِ وَ حَدَّ لِي حُدُودَهَا》 ♦️جبرائیل با بالهایش فدک را برای من به امضاء درآورد و حدود و مرز آن را مشخص کرد.(۴) از سال هفتم تا سال یازدهم فدک در دست حضرت فاطمه(س) بود، تا اینکه در سال یازدهم، مقارن با طرح مسئله بیعت اجباری در روز دهم از رحلت پیامبر(ص)، مأمورین ابوبکر به دستور مستقیم او، فدک را به اشغال خود درآوردند، و کار گذار حضرت فاطمه(س) را از آنجا اخراج و ملک آن را غصب کردند و درآمد حاصل از آن را مختص خود قرار دادند. مهمترین هدف آنان، از این کار محدودسازى اهل بيت(ع) بود. آن حضرت(س) براى پس گرفتن فدک كوشيد؛ ولى دستگاه خلافت، از اين كار سرباز زد. 👤مرحوم طبرسی مى ‏نويسد : حضرت فاطمه(س) نزد ابوبكر رفت و به او فرمود : چرا نماينده‏ ى مرا از فدك اخراج نمودى؟ در حالى كه رسول اکرم(ص) آن را به امر خداوند به من بخشید و پیامبر(ص) در حین بخشیدن آن، علی(ع) و ام ایمن را شاهد قرارداد. ابوبکر گفت：شاهدانت را حاضر کن! سپس اميرالمؤمنين(ع) و ام‏ ايمن برای شهادت دادن حاضر شدند. عمر خطاب به ام ایمن گفت : 📋《أَنْتِ اِمْرَأَةٌ وَ لاَ نُجِيزُ شَهَادَةَ اِمْرَأَةٍ وَحْدَهَا وَ أَمَّا عَلِيٌّ(ع) فَيَجُرُّ إِلَى نَفْسِهِ》 ♦️تو زنی و شهادت زن به تنهایی منجز نیست و على نیز همسر اوست! و به نفع فاطمه(س) شهادت خواهد داد. سپس امام علی(ع) فرمود：اى ابوبكر و عمر! اگر من اموال مسلمانان را كه در دستشان و تحت تصرفشان است، ادعا كنم که مال من است، شما از من دليل مى ‏خواهيد يا از مسلمانان؟ عمر با حال غضب گفت：اين غنيمت مسلمانان و زمين آنان است كه در دست فاطمه(س) است و محصول آن را مصرف مى ‏كند. در اینجا اصحاب سقیفه احساس کردند از آنجایی که فدک حکم پشتوانه مالی برای اهل بیت را دارد، از طرفی هم نمی‌توانستند آیه قرآن را انکار کنند، پس اول متوسل شدند به اینکه این ملک رسول اکرم(ص) بوده و ایشان آن را هبه نکرده و دیدند اگر این ملک ارث رسول اکرم(ص) باشد، چون زوجات از زمین مزروعی ارث نمی برند، باز هم به حضرت فاطمه(س) می رسد، پس حدیثی از پیامبر(ص) جعل کردند! پس ابوبکر گفت：عمر و عایشه براین شاهدند که رسول اکرم(ص) فرمود： 📋《نَحنُ مَعاشِرَ الاَنبِیاءِ لا نُوَرِّثُ وَ ما تَرَکناهُ صَدَقَةٌ》 ♦️ما گروه انبیا چیزی را به ارث نمی گذاریم و آنچه از ما باقی بماند صدقه است. پس فدک نه ارث است و نه هبه ای از جانب رسول اکرم(ص)! بلکه غنیمت جنگی است که برای مسلمین می باشد! حضرت فاطمه(س) فرمود : 📋《هَذَا أَوَّلُ شَهَادَةِ زُورٍ شَهِدَا بِهَا فِي اَلْإِسْلاَمِ》 ♦اين اولين شهادت ناحقى است كه به آن شهادت مى دهید‏. @TarikhEslam ادامه مطالب :👇

سپس فرمود： 📋《يَابْنَ اَبي ‏قُحافَةَ! اَفي كِتابِ اللَّهِ اَن تَرِثُ اَباكَ وَ لا اَرِثُ اَبي؟ لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً فَرِيّاً》 ♦️ای پسر ابی قحافه! آیا در قرآن آمده که تو از پدرت ارث ببری ولی من از پدرم ارث نبرم؟ همانا یک سخن دروغ را نسبت دادی! (اشاره به حدیث جعلی) و باز فرمود：چگونه است كه هرگاه تو درگذشتى، فرزندانت از تو ارث مى‏ برند، اما ما از رسول خدا(ص) ارث نمى ‏بريم؟ بعد به آياتى چون آیه «وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ دَاوُدَ»(۵) اشاره کرد، که در آن ها از ارث پيامبران ياد شده، اشاره كرد. و ادعاى او را مخالف با آيات صريح قرآن دانست. سپس فرمود：آيا كسى نيست ما را يارى كند؟ شما بر حكومت خدا و رسول اکرم(ص)حمله برده ايد و بدون هيچ دليلى و حجتى آن را از خاندان رسول اکرم(ص) به خاندان ديگرى برده ‏ايد. به زودى ظالمان خواهند دانست كه به كجا باز مى ‏گردند. سپس اميرالمؤمنين(ع) به حضرت فاطمه(س) فرمود： بازگرد تا خداوند بين ما حكم كند و هم او بهترين حكم‏ كنندگان است. حضرت فاطمه(س) به حال غضب برخاست و فرمود： 📋《اَللَّهُمَّ! إِنَّهُمَا ظَلَمَا اِبْنَةَ مُحَمَّدٍ(ص) نَبِيِّكَ حَقَّهَا فَاشْدُدْ وَطْأَتَكَ عَلَيْهِمَا ثُمَّ خَرَجَتْ》 ♦️خدایا! اين دو به حق دختر پيامبرت(ص) ظلم كردند. خدايا به شدت اينان را مأخوذ فرما. سپس حضرت فاطمه(س)محزون و گريان از نزد آنان بيرون آمد.(۶) 📚منابع： ۱)معجم البلدان حموی، ج۴، ص۲۳۸ ۲)تاریخ طبری، ج۲، ص۳۰۳ ۳)سوره روم، آیه ۳۸ ۴)الاختصاص شیخ مفید، ص۱۸۳ ۵)سوره نمل، آیه ۱۶ ۶)الاحتجاج طبرسی، ج۱، ص۱۰۲ @TarikhEslam