🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_ششم #بخش_دوم لبخند ڪم رنگے مے زند:باشہ عزیزم! مے نالم:ڪے میریم خونہ؟! از روے صندلے بلند مے شود و مے گوید:فردا مرخص میشے. من برم آب خنڪ و دستمال تمیز پیدا ڪنم! میخواهد بہ سمت در برود ڪہ مردد مے پرسم:اونم چیزیش شدہ؟! بہ سمتم سر بر مے گرداند:تو ڪُماست! خدا بگم... حرفش را ادامہ نمیدهد و نفسش را با حرص بیرون میدهد! ابروهایم در هم مے رود:اصلا نفهمیدم چے شد! هیچ جا رو نمے دیدم! مادرم با بغض مے گوید:از صبح دلم شور میزد! دوبارہ بہ سمتم بر مے گردد و آرام روے انگشت هاے دست سالمم را مے بوسد:خدا رحم ڪرد! سریع مے گویم:این چہ ڪاریہ مامان؟! دوبارہ چشمہ ے اشڪش مے جوشد:اگہ چیزیت مے شد من چے ڪار مے ڪردم؟! لبخند ڪم رنگے میزنم:فعلا ڪہ بیخ ریشتم و از دستم خلاص نشدے! اخم مے ڪند،میخواهد بہ سمت در برود ڪہ ڪسے چند تقہ بہ در میزند! مادرم با دست اشڪ هایش را پاڪ میڪند و مے گوید:بفرمایید! در باز میشود،روزبہ را میبینم ڪہ با چهرہ اے آشفتہ در چهار چوب در قد علم ڪردہ! چشم هایش نگران و خستہ بہ نظر مے رسند،روے پیراهن آبے روشنش ردے از خون نشستہ و آستین هایش را تا روے آرنج بالا زدہ،شلوار مشڪے رنگش هم خاڪے شدہ! چادر و ڪیفم را در دست گرفتہ و مادرم را نگاہ میڪند:بہ زور تونستم از پرستار اجازہ بگیرم بیام اینا رو بهتون بدم! سپس چادر و ڪیف را بہ سمت مادرم میگیرد:بفرمایید! مادرم لبخند میزند:ممنونم! امروز براے یڪ عمر من رو مدیون خودتون ڪردید! روزبہ لبخند ڪم رنگے میزند:این چہ حرفیہ؟! وظیفہ بود! مادرم ڪیف و چادر را روے میز مے گذارد و میگوید:من برم براے آیہ آب بیارم! روزبہ سرے تڪان میدهد و وارد اتاق مے شود،نگاهش را بہ من مے دوزد:حالتون خوبہ؟! آرام مے گویم:ممنون بعلہ! صدایش در سرم مے پیچد: "خانم نیازے! یڪے زنگ‌ بزنہ آمبولانس!" صورتم از شدت درد جمع مے شود اما مے گویم:شما با ماشین پیچیدید جلوے ماشین شهاب؟! چند ثانیہ سڪوت مے ڪند و لب هایش را روے هم فشار مے دهد. چند لحظہ بعد مے گوید:بلہ! البتہ مقصر تصادف من نبودم خود شهاب بود! آب دهانم را با شدت قورت میدهم،مے پرسم:شما از ڪجا فهمیدید؟! چند قدم نزدیڪتر مے شود و جدے مے گوید:من متوجہ نشدم! یعنے داشتم با ماشین مے رفتم دیدم دارید با شهاب صحبت مے ڪنید اما از ڪوچہ خارج شدم و رفتم! یڪے دو دقیقہ بیشتر از حرڪتم نگذشتہ بود ڪہ فرزاد بهم زنگ زد گفت از تو ساختمون دیدہ شما و شهاب دارید بحث میڪنید. وقتے از ساختمون اومدہ بیرون،نہ خبرے از شما بودہ نہ از شهاب! اولش فڪر ڪردہ بحثتون تموم شدہ و شهاب و شما رفتید اما وقتے دیدہ ڪیف و موبایلتون افتادہ روے زمین شڪ ڪردہ نڪنہ شهاب ڪارے ڪردہ باشہ! از من پرسید از ڪدوم سمت رفتم و ماشین شهاب رو توے اون مسیر دیدم یا نہ ڪہ گفتم نہ! گفت دور بزنم سمت خیابون پشتے و ماشین شهاب رو پیدا ڪنم! منم سریع دور زدم و با سرعت اومدم اون سمت ڪہ از دور ماشین شهاب رو دیدم داشت با سرعت مے روند! اول شڪ ڪردم،بهش ڪہ نزدیڪ شدم مطمئن شدم خودشہ! دیدم شما صورتتون رو گرفتید و جیغ مے ڪشید! خب فهمیدم وضعیت طبیعے نیست و یہ اتفاقے براتون افتادہ! چند بار براش بوق زدم نگہ دارہ اما وقتے من رو دید سرعتش رو بیشتر ڪرد. هرچے صداش زدم جواب نداد،مجبور شدم بپیچم جلوش. سرعتم رو ڪم ڪردم و دوبارہ چند بار براش بوق زدم اما باز توجہ نڪرد. بہ جاے اینڪہ سرعتش رو ڪم ڪنہ یا نگہ دارہ سرعتش رو بیشتر ڪرد و بہ ماشینم نزدیڪ شد،انگار میخواست از پشت بزنہ بہ ماشین ڪہ من بڪشم ڪنار و برہ! منم مجبور شدم ترمز ڪنم همین ڪہ ترمز ڪردم شهاب از پشت محڪم بہ ماشینم زد و این اتفاق افتاد! نفس عمیقے مے ڪشم و چشم هایم را مے بندم،در دل هزار مرتبہ خدا را شڪر میڪنم ڪہ این اتفاق افتاد! بہ ظاهر اتفاق بدے افتادہ اما براے من بهترین اتفاقِ بد زندگے ام بودہ! چشم هایم را باز مے ڪنم و رو بہ روزبہ مے گویم:ازتون ممنونم! هم از شما هم از برادرتون! سرش را تڪان مے دهد:خواهش میڪنم! هرڪس دیگہ اے هم بود همین ڪار رو مے ڪرد! میخواهد چیزے بگوید اما پشیمان مے شود! با انگشت اشارہ بہ چادر و ڪیفم اشارہ مے ڪند:ڪیفتون رو فرزاد آورد! منم همراهتون با آمبولانس اومدم اینجا چادرتون رو بهم دادن! لبخند ڪم رنگے میزنم:متشڪرم! لبش را بہ دندان مے گیرد و ڪمے نزدیڪتر مے شود،نگاهے بہ پیراهنش مے اندازم و با صداے گرفتہ مے گویم:شما ڪہ چیزے تون نشد؟! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani @tark_gonah_1

#حدیث 🌷امیرالمومنین(علیه السلام): چشم ها خشک نمی شود مگر بر اثر سنگدلی؛ و سنگدلی پیدا نمی شود مگر بر اثر گناهان زیاد. 🔸سنگدلی 📚 بحار الانوار ج 60 🆔 @tark_gonah_1

🎤 سرودبسیار زیبا وشنیدنی میلادحضرت علی اکبر (ع) علی اکبر لیلاخیلی دوست دارم سیدمجیدبنی فاطمه #کلیپ_صوتی @tark_gonah_1

روز جوان مبارک به یاد همه جوانهایی که از جوانی گذشتند تا ما جوانی کنیم...... @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #از_زبان_پدر 🔆 امام مهدی: زمین هرگز از حجت الهی خالی نمی ماند... 📆 ۴ روز تا مراسم احیاء شب نیمه شعبان. اطلاعات بیشتر در سایت ehyamahdavi.ir #روزشمار_نیمه_شعبان @tark_gonah_1

📖 نـهج البلاغـہ 📖 #کـلام_مولا آنچه با سكوت از دست ميدهي آسانتر از آن است كه با سخن از دست برود، چرا كه نگهداري آنچه در مشك است با محكم بستن دهانه آن امكان پذير است. 📜نـامه 31_ به حضرت مجتبی(علیه السلام) #شاگردان_شهید_علم_الهدی 💎 @tark_gonah_1 💎 ─═इई 🍃🌷🍃ईइ═─

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_ششم #بخش_چهارم تعجبم وقتے بیشتر شد ڪہ فهمیدم با روزبہ تصادف ڪردہ،فرزاد آروم آروم همہ چیز رو برام تعریف ڪرد! انگار یڪے یہ سیلے جانانہ خوابوند تو گوشم! پسرے ڪہ نُہ ماہ تو وجود خودم پرورش دادم و بیست و هفت سال بزرگش ڪردم این پسرے نبود ڪہ فرزاد ازش تعریف مے ڪرد! شڪستم! میخواست حق خودش و مادر و خواهرش رو از یہ بے گناہ بگیرہ! از ڪیے ڪہ هیچ تقصیر و دخالتے تو اتفاقات گذشتہ نداشتہ! از اون لحظہ تا الان دیگہ براے دیدنش نرفتم،بہ جاے اینڪہ پشت شیشہ ے اون اتاق منتظر بهوش اومدن پسرم باشم نزدیڪ این اتاق بال بال زدم! اینا رو گفتم ڪہ فڪر نڪنے من آدم ڪینہ اے و دل سیاهے هستم و پسرم رو براے انتقام گرفتن بزرگ ڪردم! فقط منتظرم شهاب بهوش بیاد و ازش بپرسم چرا اینطورے من رو سرشڪستہ ڪرد؟! ڪجاے تربیتش اشتباہ ڪردم و ڪم گذاشتم؟! روزبہ گفت بیام باهات حرف بزنم فقط براے تصادف از شهاب شڪایت ڪنے نہ بہ جرم آدم ربایے و سوء قصد! اما اومدم بگم ڪہ تو حقتہ و مختارے! میخواے از شهاب شڪایت ڪنے یا نڪنے این رو بدون چہ شهاب بهوش بیاد و محاڪمہ بشہ چہ بهوش بیاد و محاڪمہ نشہ دیگہ سمت تو و خانوادہ ت نمیاد! قول شرف میدم دیگہ دور و برتون آفتابے نمے شہ و هیچ ڪارے باهاتون ندارہ! اومدم از طرف خودم و شهاب ازت معذرت خواهے ڪنم! هر چے بگم حق دارے نبخشے و شاڪے باشے! صدایش بغض آلود مے شود:حلال ڪن! اشڪ در چشم هایش حلقہ مے زند،قصد مے ڪند براے رفتن ڪہ آرام صدایش مے زنم:شیرین خانم! بہ سمتم سر بر مے گرداند،جدے میگویم:از پسرتون شڪایت نمے ڪنم فقط بخاطرہ شما و آرزو و بہ این شرط ڪہ آقاے فراهانے دیگہ بہ هیچ عنوان با من و خانوادہ م هیچ ڪارے نداشتہ باشن! لبخند ڪم جانے مے زند:خیلے ازت ممنونم! مطمئن باش دیگہ شهاب هیچ ڪارے باهاتون ندارہ! لبخندش‌ پر رنگ تر مے شود:امیدوارم زودتر حالت خوب بشہ! راستے همہ ے هزینہ هاے بیمارستان رو خودم دادم بہ پدر و مادرت بگو ازم ناراحت نشن وظیفہ ے شهاب بود ڪہ من انجام دادم! اگہ هزینہ ے دیگہ اے هم ڪردن و من اطلاع ندارم حتما بهم اطلاع بدن! بے اختیار میپرسم:حال آرزو خوبہ؟! اخم ڪم رنگے میان ابروهایش جا خوش مے ڪند! _بلہ خوبہ!خداحافظ! سرم را تڪان مے دهم:خدانگهدار! بلافاصلہ از اتاق خارج مے شود،نفسم را با شدت بیرون مے دهم و دراز مے ڪشم. فڪر نڪنم تا چند ساعت دیگر خبرے از مادرم بشود... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 یلدا همانطور ڪہ سیب پوست مے گیرد مے گوید:فڪر ڪردم برات یہ ڪارے پیش اومدہ مرخصے گرفتے! یہ هفتہ ڪہ گذشت نگران شدم این چہ ڪاریہ ڪہ یہ هفتہ ست وقتت رو گرفتہ؟! تا اینڪہ بهت زنگ زدم گفتے تصادف ڪردے،دیگہ گفتم با دخترا خدمت برسیم! لبخند مے زنم و مے پرسم:مهندس ساجدے نگفتن تصادف ڪردم؟! نچ ڪشیدہ اے مے گوید و ادامہ میدهد:فقط اومد اتاق ما بہ من گفت خانم نیازے چند روز مرخصے گرفتن شما ڪہ سرتون خلوت ترہ این چند روز رو بیاید جاے ایشون براتون اضافہ حقوق در نظر گرفتم! درسا مے پرسد:ماشین خیلے بد بهت زد؟! نگاهم را بہ چشم هایش مے دوزم:ماشین بهم نزد! تو ماشین بودم ڪہ تصادف شد! آهانے مے گوید و رو بہ یلدا و چند نفر دیگرے ڪہ آمدہ اند مے گوید:راستے! ماشین جدید مهندس رو دیدید؟! آب دهانم را با شدت قورت میدهم،لعیا حاتمے سریع جواب میدهد:آرہ! عروسڪہ! یلدا با ڪنجڪاوے مے پرسد:مگہ ماشینش چیہ؟! درسا سریع جواب مے دهد:تویتا ڪمرے سفید! نگین مے گوید:وا! ماشینش رو ڪہ تازہ خریدہ بود! یلدا بے خیال شانہ هایش را بالا مے اندازد:بہ ما چہ؟! سپس رو بہ من ادامہ میدهد:تا ڪے باید استراحت ڪنے عزیزم؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ درسا با خندہ مے گوید:چیہ یلدا؟! از ڪار ڪردن خستہ شدے میخواے زودتر آیہ برگردہ؟! یلدا مے خندد:نہ بابا! حالشو مے پرسم! لبخند پر رنگے مے زنم و ڪمے در تخت خواب جا بہ جا مے شوم،چند تقہ بہ در مے خورد و چند ثانیہ بعد مادرم وارد مے شود. سینے بہ دست لیوان هاے شربت را بہ همہ تعارف مے ڪند و از اینڪہ بہ عیادتم آمدہ اند تشڪر مے ڪند،دو سہ دقیقہ بعد از اتاق خارج مے شود. درسا سڪوت را مے شڪند:خدا رو شڪر آسیب جدے اے ندیدے! دڪتر تا ڪے بهت استراحت دادہ؟! همانطور ڪہ با یڪ دست بازویم را ماساژ مے دهم میگویم:فڪر ڪنم یہ هفتہ دیگہ هم تو همین وضعیت باشم! بعد از ڪمے گفتگو و شوخے،نیم ساعت بعد یلدا و بچہ هاے شرڪت خداحافظے مے ڪنند و مے روند. چند ساعت بعد هوا ڪمے تاریڪ میشود و پدرم بہ خانہ باز میگردد،از زمانے ڪہ از بیمارستان مرخص شدہ ام یاسین براے راحتے من بہ اتاق نورا نقل مڪان ڪردہ! چشم هایم را مے بندم و براے خوابیدن قصد مے ڪنم ڪہ صداے زنگ آیفون بلند مے شود. صداے مادرم مے آید:ڪیہ؟ ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍🏻نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_ششم #بخش_سوم سریع بہ پیراهن و شلوارش نگاہ مے ڪند و مے گوید:نہ! نہ! حتما ڪنار شهاب بودم پیرهنم خونے شدہ! نگاهش را از پیراهنش مے گیرد و بہ صورتم مے دوزد،نگرانے و حالِ غریبے در چشم هایش موج مے زند! آرام مے گوید:فڪر ڪنم باید این ماہ رو ڪلا بهتون مرخصے بدم! لبخند تصنعے اے میزنم و چیزے نمے گویم،نفس عمیقے مے ڪشد و نگاهے بہ ساعتش مے اندازد:من دیگہ برم! نفسے مے ڪشم و مے گویم:بازم ممنون! ڪنار در مے ایستد و بہ سمتم بر مے گردد:فرزاد رفت مادر شهاب و خواهرش رو آورد! مادرش میخواد باهاتون صحبت ڪنہ ولے نمے دونم چرا مرددہ! خانم خوب و با اخلاقے هستن اجازہ بدید اول بیان باهاتون صحبت ڪنن بعد درمورد شڪایت ڪردن یا شڪایت نڪردن از شهاب تصمیم بگیرید! اخمے مے ڪنم و چیزے نمے گویم،میخواهد خارج بشود ڪہ انگار چیزے یادش مے افتد! لبخند عجیبے مے زند و بہ چشم هایم خیرہ میشود،با لحن نرمے مے گوید:فڪر ڪنم باید چندسال تو شرڪت بہ عنوان منشے بدون حقوق بمونید! گیج نگاهش مے ڪنم ڪہ ادامہ میدهد:خسارت ماشینم! آرام مے خندم و مے گویم:مگہ من بہ ماشین تون زدم؟! با لحن عجیب و لبخند نمڪینے مے گوید:بلہ! ابروهایم را بالا مے دهم ڪہ سریع مے گوید:خدانگهدار! زمزمہ مے ڪنم:خدانگهدار! از اتاق خارج مے شود! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مادرم همانطور ڪہ پاڪت آبمیوہ را بالاے لیوان مے گیرد مے گوید:بابات دارہ ڪاراے ترخیصت رو انجام میدہ! لیوان آبمیوہ را بہ سمتم مے گیرد و مے گوید:میتونے دستت بگیرے یا برات نے بیارم خودم بدم بخورے؟ نگاهے بہ لیوان مے اندازم و مے گویم:نمے خورم مامان! با اخم نگاهم مے ڪند:یعنے چے؟! از دیروز بہ هیچے لب نزدے! نفسے مے ڪشم و مے گویم:میلم بہ هیچے نمے ڪشہ! میخواهم بحث را عوض ڪنم! _میشہ بهم یہ آینہ بدے ببینم صورتم چہ شڪلے شدہ؟! مادرم مهربان نگاهم مے ڪند:صورتت چیزے نشدہ،یڪم ڪبود شدہ و خراش برداشتہ. بہ سمت ڪیفش مے رود و آینہ ے ڪوچڪے بیرون مے ڪشد،خودش آینہ را مقابل صورتم مے گیرد. با دقت خودم را نگاهم مے ڪنم،سرم باندپیچے شدہ. زیر چشم هایم بہ اندازہ ے یڪ بند انگشت گود افتادہ و ڪبود شدہ،گوشہ ے چشم راستم ڪبودے ڪوچڪے بہ رنگ سبز تیرہ و بنفش دیدہ مے شود! گوشہ ے لبم هم زخم ڪوچڪے برداشتہ،در اڪثر نقاط صورتم هم خراش هاے ڪوچڪے بہ چشم مے خورند ڪہ نشان از برخورد شیشہ هاے ریز با صورتم دارند! پوزخند مے زنم:چقدر خوشگل شدم! مادرم آینہ را ڪنار مے ڪشد و جدے مے گوید:چند تا زخم سطحے و ڪبودیہ ڪہ تا چند روز دیگہ خوب میشہ! براے خودت سخت نگیر! میخواهم چیزے بگویم ڪہ ڪسے در مے زند،مادرم صاف مے ایستد و چادرش را مرتب میڪند:بفرمایید! شالم را روے سرم مے ڪشم و صاف مے نشینم،چند لحظہ مے گذرد و در آرام باز مے شود. زنے پنجاہ و خوردہ اے سالہ،با روسرے زیتونے و چادر مشڪے بہ سر در چهارچوب در مے ایستد. نگاهے بہ صورت من و مادرم مے اندازد سپس سرش را پایین مے اندازد! چشم هاے سبزش رنگ آشنایے دارند! سرفہ اے مے ڪند و آرام مے گوید:سلام! مادرم اخم مے ڪند،گویے مے فهمد زنے ڪہ روزے شوهرش را با او شریڪ بودہ همین زن است! نفس عمیقے مے ڪشد و سرش را ڪمے بلند مے ڪند:میتونم بیام داخل؟! مادرم نگاهے بہ من مے اندازد،پرش پلڪش را مے بینم! اما سعے مے ڪند چیزے بہ رویش نیاورد و محڪم باشد! جدے مے گوید:شما؟! زن نگران نگاهے بہ راهروے بیمارستان مے اندازد و مے گوید:شیرین هستم مادرِ شهاب فراهانے! رنگ و روے مادرم مے پرد،آرام مے گویم:مامان جان میخواے تو برو ببین ڪاراے ترخیص چے شد! مادرم با اخم نگاهم مے ڪند:تو رو تنها بذارم؟! نگاهے بہ شیرین مے اندازم و آرام مے گویم:خیالت راحت! اخم غلیظے مے ڪند و با قدم هاے بلند و با فاصلہ از شیرین از اتاق خارج مے شود! شیرین با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمتم مے آید و ڪنار تختم مے ایستد،سبزے چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد. برعڪس چشم هاے شهاب ڪہ جنگلے وحشتناڪ بہ نظر مے رسند،سبزے چشم هایش آرامش بخش و مهربان اند! نگاهش را بہ سمت دست باند پیچے شدہ ام مے ڪشد و آرام مے گوید:حتما منو میشناسے! جوابے نمیدهم،ادامہ میدهد:من از ڪارهاے شهاب خبر نداشتم! اگہ خبر داشتم نمے ذاشتم هیچڪدوم از این اتفاق ها بیوفتہ و شهاب حتے از نزدیڪے تو و خانوادہ ت رد بشہ! دوبارہ بہ چشم هایم چشم مے دوزد،در چشم هایش هم زمان شرمندگے و غم و نگرانے و خشم موج مے زند! با لحنے سراسر از صداقت مے گوید:اولش ڪہ فهمیدم شهاب تصادف ڪردہ و تو ڪماست قلبم از هم پاشید! نفهمیدم چطور خودم رو رسوندم بیمارستان! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍🏻نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani @tark_gonah_1

#حدیث 🌸امام علی(ع) زمانی که #مهدی ظهور کند، زمین چنان برکات و گنج هایش را خارج می کند که دیگر فقیری یافت نمی شود که به آن صدقه دهند.😍☘ 📚بحار؛52:338 👉 @tark_gonah_1

🎁هل جزاء الإحسان إلا الإحسان🎁 سوره مبارکه #الرحمن ۶۰ 🌷آیا پاداش نیکی جز نیکی خواهد بود؟ 🌷 🆔 @tark_gonah_1

🌹هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ «60» فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ «61» آيا پاداش نيكى (شما) جز نيكى (ما) است، پس كدام يك از نعمت‌هاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟ ♦️نکته ها: 🔰«احسان» دو معنا دارد: يكى كار نيك و ديگرى نيكى به ديگران. مراد از احسان اول در آيه، كار نيك و مراد از احسان دوم، نيكى به غير است. «1» «هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ إِلَّا الْإِحْسانُ» 🔷️امام صادق عليه السلام فرمود: جمله‌ هَلْ جَزاءُ الْإِحْسانِ‌ ... در باره كافر و مؤمن جارى است و هر كس براى ديگرى كار نيكى انجام دهد، بر او لازم است جبران كند. «2» 🌹در قرآن، اصلِ مقابله به مثل بارها تكرار شده است: ♦️«فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» «3» ياد كنيد مرا تا ياد كنم شما را. ♦️«إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» «4» اگر برگرديد ما نيز برمى‌گرديم. ♦️«فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدى‌ عَلَيْكُمْ» «5» به همان مقدار كه لطمه زدند، به آنان لطمه بزنيد. ♦️«وَ لَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ» «6» به همان مقدار مسئوليّت كه بر عهده زن هست، براى او حق و حقوق است. 🔴پی نوشت ها: «1». تفسير راهنما. «2». تفاسير مجمع‌البيان و الميزان. «3». بقره، 152. «4». اسراء، 8 «5». بقره، 194 📚تفسیر نور (محسن قرائتی)[ویرایش] 🆔 @tark_gonah_1

🎥 طائفه منتظران 📅 3⃣ روز تا مراسم بزرگ احیاء شب نیمه شعبان @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_ششم #بخش_پنجم چند ثانیہ بعد با عجلہ مے گوید:خواهش مے ڪنم! بفرمایید! سپس بلند مے گوید:مهمون داریم! پتو را روے سرم مے ڪشم و با حالت گریہ مے گویم:واے چقدر مهمون؟! خستہ شدم خدا! چند لحظہ بعد در اتاقم باز و بستہ مے شود و مادرم مے گوید:آیہ پاشو! رئیس شرڪتت اومدہ! پتو را ڪنار مے زنم و متعجب نگاهش میڪنم:مهندس ساجدے؟! روسرے اش را مرتب مے ڪند:آرہ! شالتو سر ڪن! شال سرمہ اے رنگے ڪہ روے تاج تخت گذاشتہ برمیدارم و صاف مے نشینم. شالم را روے سرم مے اندازم و مرتب مے ڪنم،مادرم از اتاق خارج مے شود. ڪمے ڪہ مے گذرد صداے سلام و احوال پرسے روزبہ با پدرم بہ گوشم مے خورد. نمے دانم چرا ڪمے استرس دارم،سرفہ اے مے ڪنم و نگاهے در آینہ بہ صورت رنگ پریدہ و زخمے ام مے اندازم. صداے تعارف ڪردن مادرم و روزبہ مے آید،پدرم محترمانہ و در عین حال جدے از روزبہ تشڪر مے ڪند و مے گوید براے جبران،هر ڪارے از دستش بربیاید انجام مے دهد! چند دقیقہ بعد ڪسے چند تقہ بہ در مے زند،آرام مے گویم:بفرمایید! مادرم در را باز مے ڪند و مے گوید:آقاے ساجدے اومدن! میخوان براے احوال پرسے بیان پیشت! سرے تڪان مے دهم و آرام مے گویم:خوش اومدن! مادرم با دست چادرش را محڪم مے گیرد و رو بہ پذیرایے مے گویید:بفرمایید! سپس از ڪنار در مے رود،چند ثانیہ بعد روزبہ در چهارچوب در ظاهر مے شود. ڪت و شلوار خوش دوخت مشڪے رنگے همراہ پیراهنے لیمویے رنگ بہ تن ڪردہ،دستے بہ پیشانے اش مے ڪشد و آرام مے گوید:میتونم بیام داخل؟! سپس بہ سمت پذیرایے بر مے گردد و ادامہ میدهد:با اجازہ ے شما جناب نیازے! صداے پدرم مے پیچد:خواهش میڪنم! آرام جواب مے دهم:سلام! بفرمایید! با قدم هاے ڪوتاہ وارد اتاق مے شود و در را تا آخر باز مے گذارد،نگاهے بہ اتاق مے اندازد و روے تخت یاسین مے نشیند. با لبخند ڪم جانے میگویم:خوش اومدید! سرش را تڪان مے دهد:ممنونم! بہ چشم هایم زل مے زند و مے پرسد:حالتون خوبہ؟! دستے بہ شالم مے ڪشم و معذب مے گویم:خدا رو شڪر بهترم! سرم را ڪمے خم مے ڪنم تا نگاهم بہ پذیرایے بیوفتد،سرڪے مے ڪشم و آهستہ مے پرسم:از شَ... حرفم را ڪامل نمے ڪنم! آرام مے گوید:دیروز شهاب بهوش اومد! هنوز ڪاملا هوشیار نیست! آب دهانم را فرو مے دهم،ادامہ میدهد:شیرین خانم گفتن از شڪایت ڪردن صرف نظر ڪردید! میخواهم بحث را عوض ڪنم بہ لبخندم ڪمے جان مے دهم:میخواستم براے تشڪر بیام دیدن شما و برادرتون،منتظر بودم حالم ڪمے بهتر بشہ! بابت تاخیر عذر میخوام! لب میزند:نیازے بہ تشڪر نیست! با حالت عجیبے نگاهش را بہ دست باندپیچے شدہ ام مے دوزد و سپس نگاهش را بہ سمت صورتم مے ڪشد. چشم هاے مشڪے رنگش نا آرام و ڪمے خشمگین بہ نظر مے رسند،نگاهش را در تمام نقاط صورتم مے چرخاند و روے ڪبودے زیر چشمم توقف مے ڪند! خجالت زدہ سرم را پایین مے اندازم،آهستہ مے گویم:فڪر ڪنم باید چند روز دیگہ استراحت ڪنم! صداے بم مردانہ اش مے پیچد:من ڪہ گفتم تا آخر این ماہ بهتون مرخصے دادم! با ریشہ هاے شالم بازے مے ڪنم:نہ دیگہ انقدر! تا یہ هفتہ دہ روز دیگہ بخیہ هاے سرم رو مے ڪشم و سر پا میشم! سرم را ڪہ بلند مے ڪنم لبخند ڪم رنگے مے زند:من بہ ڪسے نگفتم تصادف ڪردید فڪر ڪردم شاید دوست نداشتہ باشید ڪسے خبر دار بشہ! اما مثل اینڪہ بچہ هاے شرڪت خودشون باهاتون تماس گرفتن و خبر دار شدن! چند لحظہ مڪث مے ڪند و سپس نجوا مے ڪند:جاتون توے شرڪت خیلے خالیہ! لبخندم را پر رنگ تر مے ڪنم:من با نگرفتن حقوق این ماهم مشڪلے ندارم! روزبہ نگاهے بہ چشم هایم مے اندازد و چیزے نمے گوید،نگاهش را بہ ساعت مچے اش مے دوزد و مردد بلند مے شود. چند قدم بہ تختم نزدیڪتر مے شود و محڪم مے گوید:من دیگہ باید برم! امیدوارم زودتر حالتون خوب بشہ! ڪمے خودم را بالا مے ڪشم:ممنونم! همانطور ڪہ بہ سمت در مے رود مے گوید:راستے تا چند روز دیگہ نتیجہ هاے ڪنڪور مشخص میشہ! بہ سمتم سر بر مے گرداند و ادامہ میدهد:منتظر شیرینے نتیجہ ے ڪنڪور و سلامتے تون هستم! ابروهایم را بالا میدهم و آرام مے خندم:امیدوارم نتیجہ طورے باشہ ڪہ بخوام شیرینے بدم! ✍نویسنده:لیلے سلطانے ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_ششم #بخش_ششم بعد از خداحافظے ڪوتاہ از من و پدر و مادرم از خانہ خارج مے شود،بعد از اینڪہ روزبہ مے رود مادرم با سبد گلے مملو از رزهاے مینیاتورے سفید و لیمویے رنگ وارد اتاقم مے شود و مے گوید:اینا رو بذارم توے اتاقت؟! با ذوق بہ سبد گل نگاہ مے ڪنم:اینا چقدر قشنگن! مادرم نفس نفس زنان سبد را نزدیڪ پنجرہ مے گذارد و مے گوید:آرہ! آقاے ساجدے آوردہ بود اما بابات زیاد خوشش نیومد! نگاهے بہ سبد مے اندازد و مے پرسد:جاش خوبہ؟! سرم را تڪان مے دهم:خیلے خوبہ! پتو را ڪنار میزنم و شالم را از روے سرم برمیدارم،پاهایم را روے زمین مے گذارم و مے ایستم. بدنم ڪمے ضعف دارد ولے با قدم هاے محڪم خودم را نزدیڪ پنجرہ مے رسانم و با ذوق بہ گل ها نگاہ مے ڪنم. دستے روے گل ها مے ڪشم و لبخند پر رنگے میزنم،مادرم پردہ را ڪنار مے ڪشد و مے گوید:باید حتما براے ڪردن تشڪر یہ هدیہ ے خوب براش بگیریم! صداے عصبے پدرم بلند مے شود:مگہ براے عیادت از مریض دستہ گل میارن؟! مادرم ابروهایش را بالا مے دهد و بلند جواب میدهد:حالا انگار چے شدہ؟! آرہ خیلے ها براے عیادت از مریض دستہ گل مے برن! نفسے مے ڪشد و رو بہ من آرام مے گوید:بہ روے خودت نیار آیہ! بلند تر ادامہ میدهد:خوبہ بیچارہ ڪمپوت و آبمیوہ هم آوردہ! سپس با خندہ رو بہ من مے گوید:با دستہ گل ڪہ وارد شد بابات همچین چپ چپ نگاهش ڪرد ڪہ بیچارہ معذب نشست روے مبل،تڪون نمے خورد! لب بہ میوہ و شیرینے هم نزد،بہ زور یہ لیوان شربت خورد! شانس آوردیم یاسین خواب بود! با خندہ مے گویم:همچین بیچارہ هم نیست! این همہ اون ما رو تو شرڪت معذب و سنگ روے یخ میڪنہ یہ بارم خودش! مادرم مے خندد و مے گوید:اے ڪلڪ! سپس از اتاق خارج مے شود،روے تخت مے نشینم و بہ سبد گل خیرہ مے شوم و گوش هایم را بہ صداے بلند جیر جیرڪ ها مے سپارم! بعد از یڪ سال سہ ماہ غم و ڪشمڪش هاے مختلف، احساس آرامش مے ڪنم...! این بار ڪہ بہ عمق چشم هایش دقت ڪردم دیدم نہ!هیچ شباهتے بہ چشم هاے هادے ندارند! چشم هایش فقط مختص بہ خودش هستند! مغرور، ڪمے بے تاب... همراہ با برقے از زندگے... ❤️در طلبت رفت بہ هرجا دلم❤️ #مولانا ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 @tark_gonah_1

#ادمین_نوشت با عرض سلام خدمت مهدی یاورانم ان شاءالله صبح عازم کربلا هستم حلال بفرمایید...

❤️اِلهیِ وَ سَیّدی وَ رَبّی اَتُراکَ مُعَذِبِی بِنارِک بَعدَ تَوحیدِکَ 🌷ای خدای من و سرورم و پروردگارم ، آیا مرا به آتش دوزخ عذاب کنی ، پس از اقرار به یگانگی ات؟!😭 👉 @tark_gonah_1

🎥 مراقب گناهان فضای مجازی باشیم 👤 حجت الاسلام فرحزاد #ترک_گناه_برای_ظهور 🆔 @tark_gonah_1

#صوتی🎧 قسمت اول سلسله مباحث استاد پناهیان تغییر خود مهمتر از تغییر دیگران @tark_gonah_1

#صوتی🎧 قسمت دوم سلسله مباحث استاد پناهیان تغییر خود مهمتر از تغییر دیگران @tark_gonah_1

#ادمین_نوشت سلام بر مهدی یاورانم دیشب بین الحرمین نائب الزیاره همه بزرگواران بودم

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_هفتم #سوره_ی_هفتم #بخش_اول نگاهے بہ گل هاے داوودے زرد و سفید رنگے ڪہ داخل ڪاغذ ڪاهے پیچدہ شدہ اند مے اندازم و نگاهم را بہ سمت آینہ ے آسانسور مے ڪشانم. شانزدہ روز از تصادف گذشتہ و سرپا شدہ ام،دیروز بخیہ هاے سرم را ڪشیدم و آتل دستم را باز ڪردم اما هنوز ردے از زخم ها روے صورتم ماندہ! دو دستہ گل داوودے براے تشڪر از روزبہ و فرزاد خریدم،آسانسور متوقف مے شود. وارد سالن مے شوم،چند نفر در حال رفت و آمدند. بہ سمت دفتر روزبہ راہ مے افتم. همین ڪہ وارد دفتر مے شوم حامد را مے بینم ڪہ سینے بہ دست از آبدارخانہ خارج مے شود. لبخند گرمے میزنم و پر انرژے مے گویم:سلام! خستہ نباشید! نگاہ حامد بہ من مے افتدد:سلام خانم نیازے! حالتون خوبہ؟! سرم را تڪان میدهم:خدا رو شڪر خوبم! شما حالتون خوبہ؟! همانطور ڪہ بہ سمت اتاق روزبہ قدم بر مے داریم میگوید:منم خوبم! وقتے شنیدم تصادف ڪردید خیلے ناراحت شدم.خدا رو شڪر انگار حالتون خوبہ! لبخندم را پر رنگ مے ڪنم:چیز خاصے نبود! ممنونم از لطفتون! نگاهم بہ یلدا مے افتد ڪہ پشت میز نشستہ و نگاهش را بہ مانیتور ڪامپیوتر دوختہ. حامد بہ سمت اتاق روزبہ مے رود و چند لحظہ بعد با اجازہ ے روزبہ وارد اتاق مے شود. مقابل میز مے ایستم:تڪیہ بر جاے بزرگان زدن چہ حسے دارہ یلدا خانم؟! یلدا سریع نگاهش را از مانیتور مے گیرد و بلند مے شود،همانطور ڪہ سمتم مے آید با اخم تصنعے مے گوید:واہ! واہ! چہ خود بزرگ بین شدن مردم! آرام مے خندم و در آغوشش مے ڪشم:سلام! بوسہ اے نثار گونہ هایم مے ڪند و جواب میدهد:علیڪ سلام! مثل اینڪہ حسابے خوبے! با خندہ مے گویم:آرہ! هواے مرخصے و استراحت حسابے بهم ساختہ! مهربان مے گوید:خدا رو شڪر! با دقت بہ دست و سرم نگاہ مے ڪند و ادامہ میدهد:ڪاملا خوب شدے دیگہ؟! چشم هایم را باز و بستہ مے ڪنم:آرہ عزیزم! نفس عمیقے میڪشد و چشم هایش را مے بندد،با لبخند دندان نمایے میگوید:خدایا مرسے راحت شدم! با تعجب میگویم:چرا؟! چشم هایش را باز میڪند و با احتیاط میگوید:تو چے میڪشے پیش مهندس؟! هے دنبال بهونہ و ایراد گرفتنہ! صدایش را ڪلفت میڪند:خانم مهدوے چرا آقا حامد قهوہ رو دیر آورد؟! خانم مهدوے چرا اینطورے تایپ مے ڪنے؟! خانم مهدوے چرا پروندہ ها رو اینطورے چیدے؟! خانم مهدوے چرا پردہ ها رو ڪنار ڪشیدے آفتاب میزنہ؟! خانم مهدوے چرا پردہ ها رو ڪنار نڪشیدے؟! خانم مهدوے چرا جواب تلفن ها رو زود نمیدے؟! فقط ڪم موندہ بگہ خانم مهدوے چرا اینجایے؟! آرام میخندم و میگویم:در این حد؟! ابروهایش را بالا میدهد:از این بدتر! بہ دستہ گل ها زل میزند:اینا رو براے من آوردے دیگہ؟! چشمڪے میزنم و میگویم:براے گل ڪہ گل نمیارن! با خندہ میگوید:من راضے ام! دستہ گلمو بدہ! مڪث میڪنم و میپرسم:مهندس ساجدے وقت دارہ؟! نگاهے بہ در اتاق روزبہ مے اندازد و جواب میدهد:جلسہ دارہ ولے بعد از جلسہ وقتش آزادہ! آهانے میگویم و میپرسم:مهندس فرزاد ساجدے چے؟! ڪمے فڪر میڪند:فڪر ڪنم سر پروژہ ے ققنوسہ! نگاهے بہ ساعت روے دیوار مے اندازم و میپرسم:جلسہ ے مهندس خیلے طول مے ڪشہ؟! یلدا همانطور ڪہ بہ سمت میز مے رود میگوید:دو ساعتے میشہ جلسہ شروع شدہ! روے صندلے مے نشیند و بہ مبل ها اشارہ میڪند:بشین عزیزم! بہ سمت مبل ها مے روم و مے نشینم،دستہ گل ها را روے میز میگذارم. مے پرسم:این چند روزے ڪہ نبودم اوضاع شرڪت چطور بود؟! همانطور ڪہ بہ مانیتور چشم دوختہ مے گوید:همہ چیز خوب و آروم بود! از ڪے بر مے گردے سرڪار؟! لبخند دندان نمایے میزنم:اگہ اجازہ بدے از فردا! پشت چشمے نازڪ مے ڪند و مے گوید:من ڪہ از خدامہ! ڪمے با یلدا صحبت مے ڪنم و از اتفاقاتے ڪہ در شرڪت افتادہ و ڪارهایے ڪہ انجام شدہ مے پرسم. یڪ ساعت ڪہ مے گذرد در اتاق روزبہ باز مے شود و دو مرد میانسال خارج مے شوند. پشت سرشان روزبہ مے آید میخواهد دهان باز ڪند ڪہ نگاهش بہ من مے افتدد،چشم هایش برق مے زند! سریع نگاهش را از من مے گیرد و رو بہ آن دو مرد مے گوید:امیدوارم همڪارے خوبے با هم داشتہ باشیم! سپس دستش را بہ سمتشان دراز مے ڪند و با خداحافظے گرمے بدرقہ شان مے ڪند‌. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_هفتم #بخش_دوم از روے صندلے بلند مے شوم،دستہ گل ها را برمیدارم. روزبہ دست هایش را داخل جیب هاے شلوار سرمہ اے رنگش مے برد. همانطور ڪہ بہ سمتش قدم برمے دارم مے گویم:سلام! خستہ نباشید! چهرہ اش جدیست اما نیمچہ لبخندے را در چشم هایش مے بینم! سرش را تڪان میدهد:سلام! خیلے ممنون! حالتون بهترہ؟! نگاهم را بہ گل ها میدوزم:متشڪر خیلے بهترم! اومدم باهاتون صحبت ڪنم! نگاهے بہ یلدا مے اندازد و با دست بہ داخل اتاقش اشارہ میڪند:بفرمایید! چند لحظہ صبر مے ڪنم تا روزبہ وارد اتاقش بشود،پشت سرش وارد اتاق مے شوم. همانطور ڪہ روے مبل راحتے مے نشیند مے گوید:بفرمایید! با قدم هاے بلند خودم را بہ مبل ها مے رسانم و مے نشینم. لبم را بہ دندان مے گیرم و دستہ گل ها را روے میز مے گذارم. روزبہ نگاهش را بہ دستہ گل ها مے دوزد و ابروهایش را بالا مے دهد:چرا دوتا؟! انگشت هایم را در هم قفل مے ڪنم و مے گویم:یڪے براے تشڪر از شما یڪے هم براے تشڪر از برادرتون! خانم مهدوے گفتن شرڪت تشریف ندارن لطفا شما یڪے از دستہ گلا رو از طرف من بهشون بدید! لبخند ڪم رنگے مے زند و نگاهش را از گل ها مے گیرد:میگن گل زرد نشونہ ے تنفرہ! آرام مے خندم:اون رز زردہ! چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد:چہ فرقے میڪنہ؟! زرد زردہ دیگہ! سعے مے ڪنم نخندم:نمیدونم! چند لحظہ مڪث مے ڪنم و مے گویم:اون روز اگہ شما و آقاے ساجدے متوجہ نمے شدید و دنبالمون نمے اومدید معلوم نبود چہ بلایے سرم مے اومد! واقعا نمے دونم باید چطورے ازتون تشڪر و براتون جبران ڪنم؟! بدون اینڪہ نگاهش را از چشم هایم بگیرد مے گوید:نیازے بہ تشڪر و جبران نیست! حرف فرزاد هم همینہ! سرفہ اے مے ڪنم و مے گویم:راستے! از نتیجہ ے ڪنڪور راضے بودم! لبخند ڪم رنگے مے زند:خب! مردمڪ چشم هایم را مے چرخانم و مے گویم:فڪر ڪنم بتونم تو یہ دانشگاہ خوب حقوق بخونم! ابروهایش را بالا مے دهد:ڪو شیرینیش؟! _فردا ڪہ اومدم براے شرڪت شیرینے هم میارم! با حالت عجیبے مے گوید:پس از فردا بر مے گردید سرڪار! نگاهے بہ صورتش مے اندازم و مے گویم:بلہ! با لحن شوخے ادامہ میدهم:امیدوارم این یہ ماہ و چند روزے ڪہ از قرارداد موندہ بہ خیر بگذرہ! نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و مثل دیدار اول جدے و سرد مے گوید:صحیح! با اجازہ اے مے گویم و از روے صندلے بلند مے شوم،روزبہ هم بلند مے شود‌. همانطور ڪہ بہ سمت در قدم بر مے دارم مے گویم:از طرف من از آقاے ساجدے هم خیلے تشڪر ڪنید! سرے تڪان میدهد و پشت سرم مے آید،دستم را روے دستگیرہ ے در میگذارم ڪہ مے گوید:راستے! برنامہ تون چیہ؟! متعجب نگاهش مے ڪنم ڪہ ادامہ میدهد:براے بعد از پایان قرارداد منظورمہ! شانہ اے بالا مے اندازم:برنامہ ے خاصے ندارم جز دانشگاہ رفتن! نفس عمیقے مے ڪشد:نمیخواید جایے استخدام بشید؟! لبخند ڪجے میزنم:دیگہ نہ! بعد از پایان دانشگاہ شاید تو رشتہ اے ڪہ خوندم فعالیت ڪنم! پیشانے اش را بالا مے دهد:موفق باشید! لبخندے بہ رویش مے پاشم:همچنین! روز بہ خیر! چند لحظہ بہ چشم هایم خیرہ مے شود و مے گوید:روز شما هم بہ خیر خانم نیازے! در را باز مے ڪنم و خارج مے شوم،این نگاہ هاے گاہ و بے گاهش را اصلا دوست ندارم...! انگار منظور دار است...! شاید هم حساس شدہ ام... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 صداے زنگ موبایلم باعث مے شود از گذشتہ بیرون بیایم و بہ زمان حال برگردم. نگاهے بہ دور تا دور اتاق خواب مے اندازم و موبایلم را از ڪیفم بیرون مے ڪشم. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_هشتاد_و_هفتم #بخش_سوم شمارہ ناشناس است،نفسم را با حرص بیرون مے دهم! مردد جواب میدهم:بفرمایید! صداے فرزاد مے پیچد،نفس نفس زنان مے گوید:الو! آیہ خانم! اخم میڪنم:بلہ؟! همانطور نفس نفس زنان مے پرسد:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردید پشیمونید؟! اخمم غلیظ تر مے شود:این چہ سوالیہ؟! محڪم مے گوید:لطفا جواب بدید! خونسرد و محترمانہ مے گویم:دلیلے نمے بینم ڪہ جواب بدم! عصبے فریاد مے زند:یہ سوال پرسیدم! جوابش آرہ یا نہ ست! مهمہ! تڪرار مے ڪند:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردے پشیمون شدے یا نہ؟! محڪم و از صمیم قلب مے گویم:نہ! هیچوقت پشیمون نشدم! صدایش آرام مے گیرد:سر فرصت باید باهم مفصل و خصوصے صحبت ڪنیم! فعلا! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے بوق اِشغال در گوشم مے پیچد! این روزها همہ چیز عجیب شدہ! حضور ناگهانے فرزاد و رفتار هایش عجیب تر... اما از همہ عجیب تر نبودنِ #او ست... ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani @tark_gonah_1

🌸فَإِنّی قَریبُ🌸 سوره مبارکه #بقره ۱۸۶ ❤بگو من نزدیکم❤️ 🆔 @tark_gonah_1

🌷آیه:👇👇👇 وَ إِذا سَأَلَكَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‌ 🌹ترجمه: و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزديكم؛ دعاى نيايشگر را آنگاه كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گويم. پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان آورند، باشد كه به رشد رسند. 🌸تفسیر: 🔷️نکته ها: ♦️برخى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌پرسيدند: خدا را چگونه بخوانيم، آيا خدا به ما نزديك است كه او را آهسته بخوانيم و يا دور است كه با فرياد بخوانيم؟! اين آيه در پاسخ آنان نازل شد. 🔰دعا كننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در اين آيه، هفت مرتبه خداوند تعبير خودم را براى لطف به او بكار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسيدند، به آنان بگو: من خودم به آنان نزديك هستم وهرگاه خودم را بخوانند، خودم دعاهاى آنان را مستجاب مى‌كنم، پس به خودم ايمان بياورند ودعوت خودم را اجابت كنند. اين ارتباط محبّت‌آميز در صورتى است كه انسان بخواهد با خداوند مناجات كند. ✅دعا كردن، همراه وهمرنگ شدن با كلّ هستى است. طبق آيات، تمام هستى در تسبيح و قنوتند؛ «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» «1» و تمام موجودات به درگاه او اظهار نياز دارند؛ «يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «2» پس ما نيز از او درخواست كنيم تا وصله ناهمگون هستى نباشيم. 🌷قرآن درباره دعا سفارشاتى دارد، از آن جمله: 1. دعا و درخواست بايد خالصانه باشد. «فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ» «3» 2. با ترس و اميد همراه باشد. «وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً» «1» 3. با تضرّع و در پنهانى صورت بگيرد. «ادْعُوا رَبَّكُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» «2» 4. با ندا و خواندنى مخفى همراه باشد. «إِذْ نادى‌ رَبَّهُ نِداءً خَفِيًّا» «3» در اصول كافى، جلد دوم، صدها حديث در اهميّت، نقش وآداب دعا، توجّه واصرار وذكر حاجت‌ها هنگام دعا ودعاى دسته جمعى وايمان به استجابت آن آمده است. 📚پی نوشت ها: «1». بقره، 116 «2».الرحمن، 29 «3». غافر، 14 📚منبع تفسیر: تفسیر نور (محسن قرائتی)[ویرایش] 🆔 @tark_gonah_1