#جنس_مفت! تخفیف ویژه 100% در آخرالزمان زنانی پدیدار می شوند که... #شرح_در_تصویر #امام_علی_علیه_السلام @tark_gonah_1

#جزء_خوانی (ویژه رمضان) ⭕️ جزء هفتم 👤 استاد معتز آقائی 🆔 @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_هفتم /بخش اول #بخش_سوم نگاهے بہ صندلے عقب مے اندازم،پسر بچہ اے پنج شش سالہ با اندامے بسیار لاغر روے صندلے دراز ڪشیدہ و با دهان باز خوابش بردہ! یڪے از دست هایش را ڪمے بالا آوردہ و از مچ دستش بہ سمت پایین خم شدہ و انگشت هایش بہ هم چسبیدہ اند! معلول است! روزبہ آرام مے گوید:پسرمہ! خون در رگ هایم یخ مے زند،بے اختیار با صداے بلند مے گویم:پسرتون؟! لبخندش پر رنگ تر میشود:بلہ! مردمڪ چشم هایم بے تاب مے چرخند:یعنے چے؟! سیاهے چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد و با شیطنت مے خنددیعنے سرپرستے شو بہ عهدہ دارم! اسمش سامانہ دہ سالشہ! دوبارہ نگاهم را از پشت شیشہ بہ سامان مے دوزم،روزبہ مے گوید:این مدت نمیتونستم بهش سر بزنم،امروز اجازہ شو گرفتم بیارمش گردش. متعجب نگاهش میڪنم،لبخندش عمیق تر میشود و با نگاهش مستقیم چشم هایم را نشانہ مے گیرد. _چے شد؟! اگہ سامان باشہ راحت نیستے؟! سریع مے گویم:نہ! نہ! یعنے...اصلا این ڪارا بهتون نمیاد! چیزے نمے گوید و بہ سمت صندوق عقب ماشینش مے رود،صندوق عقب را باز مے ڪند و ویلچرے بیرون مے ڪشد. ویلچر را نزدیڪ من مے گذارد و در صندلے عقب را باز مے ڪند. آرام دستے بہ گونہ ے نحیف سامان مے ڪشد و مے گوید:سامان! بابا جان! بیدارشو! سپس چندبار آرام تڪانش میدهد،متعجب نگاهش میڪنم! اصلا توقع این نوع ڪارها را از روزبہ نداشتم! چند ثانیہ بعد سامان چشم هایش را باز مے ڪند و خمیازہ اے مے ڪشد. روزبہ مے خندد و مے گوید:پاشو تنبل! جلوے یہ خانم اینطورے دراز میڪشن؟! سامان سریع سرش را بلند مے ڪند و نگاهے بہ من مے اندازد،گونہ هایش گل مے اندازند،سریع سرش را خم مے ڪند و آرام و ڪشیدہ مے خندد. روزبہ با لبخند نگاهم میڪند،همانطور ڪہ دستش را دور ڪمر سامان حلقہ مے ڪند مے گوید:این پسر ما یڪم خجالتیہ! بے اختیار لبخند میزنم،روزبہ سامان را در آغوش مے ڪشد و از ماشین بیرون مے آوردش. با احتیاط سامان را روے ویلچر مے گذارد و ڪمڪ مے ڪند راحت بنشیند. در ماشین را قفل مے ڪند و بہ سمت من بر مے گردد،همانطور ڪہ پیراهنش را مرتب مے ڪند با چشم بہ ڪافہ اشارہ مے ڪند و مے گوید:میشہ چند دقیقہ بریم اینجا؟! مردد نگاهش مے ڪنم،سامان با لبخند دندان نمایے سرش را بلند مے ڪند و رو بہ من با ذوق مے گوید:سلام! سپس دوبارہ سرش را پایین مے اندازد و مے خندد،دست نحیف و لرزانش را بہ سمتم بالا مے آورد. آرام انگشت هاے نحیفش را میان انگشت هایم میگیرم و مے گویم:سلام! روزبہ با دقت نگاهم مے ڪند،سامان زیر چشمے نگاهم میڪند:من...من... سامانم! شُ...شمام باید آیہ خانم باشید! لبخند پر رنگے میزنم:خوشوقتم! از سر ذوق با انگشت هاے نحیفش فشار ضعیفے بہ دستم وارد مے ڪند و سریع مے گوید:منم خوشوقتم! نگاهے بہ روزبہ مے اندازم و مے گویم:آدمو تو عمل انجام شدہ قرار دادن ڪار خوبے نیست! سامان ڪنجڪاو نگاهم مے ڪند،روزبہ لبخند پیروزمندانہ اے مے زند و رو بہ سامان مے گوید:بریم همین جا یہ چیز خنڪ بزنیم؟! همانطور ڪہ دستہ هاے ویلچر را مے گیرد بہ من چشم مے دوزد. سامان با ذوق نگاهم مے ڪند و سرش را بہ سمت روزبہ مے گیرد:بابا! ایشون نمیان؟! نمیدانم چرا دلم غنج مے رود براے اینڪہ روزبہ را اینطور با محبت "بابا" صدا میزند! سامان نگاهش را بہ من مے دوزد،نفسے مے ڪشم و مے گویم:فقط چند دقیقہ! روزبہ ویلچر را با سرعت بہ سمت در ڪافہ مے راند و مے گوید:مثل اینڪہ میاد! با لبخند دنبالشان مے روم... 👈برداشتن آے دے ها از روے عڪس مورد رضایت نیست👉 🌸ڪاش پیدا بشوے سخت تو را محتاجم🌸 ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltani

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_نود_و_هفتم /بخش دوم #بخش_اول روزبہ ویلچر را با سرعت بہ سمت در ڪافہ مے راند و مے گوید:مثل اینڪہ میاد! با لبخند دنبالشان مے روم،روزبہ "عذر میخوامی" مے گوید و همراہ سامان اول وارد ڪافہ میشود. نفس عمیقے میڪشم و مردد پشت سرشان وارد میشوم. دیوارهاے آبے روشن و صورتے ڪم رنگ ڪافہ آدم را بہ ذوق مے آورد! میز و صندلے هاے فلزے صورتے و آبے منظرہ را ڪامل ڪردہ اند! پشت میزے چهار نفرہ،چهار دختر جوان نشستہ اند و بلند مے خندند. روزبہ همانطور ڪہ ویلچر سامان را بہ سمت چپ هل مے دهد،بہ سمت من سر بر مے گرداند و مے گوید:اون گوشہ بشینیم؟! بدون اینڪہ جوابش را بدهم،معذب پشت سرش راہ مے افتم. مقابل میز دو نفرہ اے توقف مے ڪند،جاے ویلچر سامان را تنظیم مے ڪند و رو بہ من مے گوید:بفرمایید! نگاهے بہ اطراف مے اندازم و با استرس مے نشینم،روزبہ هم رو بہ رویم! سامان با لبخند نگاهے بہ من مے اندازد و سپس نگاهش را در اطراف مے چرخاند:اے...اینجا ڪہ...دُخ...دخترونہ ست! روزبہ آرام مے خندد و چیزے نمے گوید،سریع مے گویم:خیلے قشنگہ ڪہ! و نگاهم را بہ دیوار صورتے مقابلم مے دوزم،روزبہ منو را مقابلم میگذارد. سریع منو را بہ سمتش بر مے گردانم و مے گویم:چیزے نمیخورم! ابروهایش را بالا میدهد:یہ چیزے سفارش بدہ ڪہ نمڪ نداشتہ باشہ! سامان با خندہ مے گوید:دا...دارہ...برات...نا...ناز میڪنہ بابا! با لبخند نگاهش میڪنم و پر انرژے مے گویم:نہ خیر ناز نمیڪنم! سرش را تڪان میدهد:پَ...پس یہ چیزے بخور دیگہ! دستم را روے معدہ ام میگذارم،از صبح سوزشش امانم را بریدہ! مردد مے گویم:معدہ م یڪم ناراحتہ نمیتونم چیزے بخورم! سپس آرام زبانم را روے لب هایم مے ڪشم،لبش را بہ دندان مے گیرد:چرا؟! لبخندم را عمیق میڪنم:فڪر ڪنم بخاطرہ خورد و خوراڪ دانشجویے باشہ! ابروهایش را بالا میدهد:آهان! روزبہ همانطور ڪہ جدے نگاهم میڪند مے گوید:پس مام چیزے نمیخوریم! سامان سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد و چیزے نمے گوید،فشار دستم را روے معدہ ام بیشتر میڪنم و مے گویم:اگہ بہ خاطرہ منہ،مشڪلے ندارم! اینطورے ناراحت میشم! سپس منو را بہ سمت سامان هل میدهم،سامان نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد. منتظر اجازہ ے اوست! روزبہ نگاهش را بہ سامان مے دوزد:تو سفارش بدہ! چند لحظہ بعد ڪافے من نزدیڪمان میشود و با رویے گشادہ مے پرسد چہ میل داریم،سامان نگاہ سرسرے اے بہ منو مے اندازد و مے گوید:یہ...یہ شے...شیر موز شڪلات! ڪافے من سرش را تڪان میدهد و رو بہ ما مے پرسد:و شما؟! روزبہ جدے مے گوید:یہ سیب زمینے با قارچ و پنیر و آب معدنے! همین! ڪافے من سرش را تڪان میدهد و میرود،سامان زیر زیرڪے من را نگاہ میڪند و چیزے نمے گوید. هر چند ثانیہ یڪ بار لبخندے تحویلم مے دهد و سرخ میشود! دستم را از روے معدہ ام برمیدارم و نگاهم را بہ میز مے دوزم. روزبہ هم سڪوت ڪردہ! از این سڪوت خستہ میشوم،سرم را بلند مے ڪنم و بہ سامان چشم مے دوزم:مدرسہ میرے؟! سرش را محڪم تڪان میدهد:آ...آدہ! ڪِ...ڪلاس سومم! روزبہ سریع مے گوید:درسشم خیلے خوبہ! شاگرد اول مدرسہ شونہ! سامان لبخند دندان نمایے میزند،گونہ هایش گل مے اندازند. دلم براے خندہ هایش غنج مے رود! براے معصومیتش! چند ثانیہ بعد ڪافے من سفارش ها را مے آورد و مے رود،روزبہ بشقاب سیب زمینے با قارچ و پنیر را مقابل سامان مے گذارد و رو بہ من مے گوید:عذر میخوام! سرم را تڪان میدهم:راحت باشید! قاشق را داخل محتویات بشقاب مے برد و ڪمے برمیدارد،همانطور ڪہ قاشق را بہ سمت دهان سامان مے گیرد با خندہ مے گوید:بہ مامانت نگے امروز از این ناپرهیزیا ڪردیما! سامان بلند مے خندد و با ذوق مے گوید:قول نمیدم! روزبہ مے خندد:خیلے ممنون از همڪاریت! قاشق را آرام و با حوصلہ داخل دهان سامان میگذارد و با دستمال دور دهانش را پاڪ مے ڪند! متعجب بہ حرڪاتش نگاہ میڪنم،سیب زمینے و قارچ و پنیر ڪہ تمام میشود در آب معدنے را باز مے ڪند و جلوے دهان سامان مے برد،همہ ے این ڪارها را با حوصلہ و رویے گشادہ انجام میدهد! سامان ڪہ چند جرعہ آب مے نوشد،روزبہ لیوان بلند حاوے شیر موز شڪلات را مقابل سامان مے گذارد و مے پرسد:میتونے خودت با نے بخورے؟! سامان سرش را تڪان مے دهد و نگاهے بہ من مے اندازد،روزبہ از روے صندلے بلند میشود و صاف مے ایستد. سیاهے چشم هایش را بہ صورتم مے دوزد:تا سامان مشغول رسیدگے بہ خودشہ مام بریم یڪم صحبت ڪنیم؟! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #رمضان ( #دعای_افتتاح ) 🔹 مکِّنْ لَهُ دِینَهُ الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ لَهُ 🔆 خدایا دینى را که برای امام زمان پسندیده اى به دست او پابرجا بدار @tark_gonah_1

دعای روز هشتم ماه مبارک رمضان 🆔 @tark_gonah_1

#جزء_خوانی (ویژه رمضان) ⭕️ جزء هشتم 👤 استاد معتز آقائی 🆔 @tark_gonah_1

🎥 برای امام زمانم چه کارکنم 1⃣ 👤استاد احسان عبادی 🆔 @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #رمضان ( #دعای_افتتاح ) 🔹 أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْنا... 🔆 خدایا ترس امام زمان را به امنیت بازگردان، تا با اخلاص کامل تو را بپرستد @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۱۰ 🌙این ماه عســل؛ یه کَم به خودت، بیشتر بِرِس... @tark_gonah_1

#ماه_عسل_۹۷ ۱۰ #استاد_شجاعی ✍ساختار روح مثل جسم میمونه! غذا میخواد، تفریح میخواد، حمّام میخواد و... 🌙ماه رمضان؛ همه ی امکانات مورد نیاز روح رو داره یه کم بهش بیشتر برس! @tark_gonah_1