🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_دوم #بخش_دوم با شوق و ذوق براے ڪارها همراهے اش میڪردم،از آن شب بہ بعد زندگے رنگ دیگرے گرفت! انگار تمام سختے ها و خاطرات بد گذشتہ از بین رفتہ بودند،وجودش یڪ تنہ براے حالِ خوبم،براے مرهم شدن روے زخم هایم،براے روحم،براے خندہ هاے بے دلیلم ڪافے بود! یڪ تنہ آمدہ بود همہ ے زندگے ام بشود! نہ تماسے داشتیم،نہ پیام میدادیم،نہ یڪدیگر را میدیدیم اما همین ڪہ میدانستم،یڪ نفر دلش را گرہ زدہ بہ دلم برایم ڪافے بود! عروسے همتا بہ بهترین شڪل ممڪن،برگزار شد. سمانہ با مادرم تماس گرفتہ و گفتہ بود دیگر دست ما بزرگترها نیست و این دو نفر براے باهم بودن اصرار دارند! مادرم خواست بہ بهانہ ے ماہ محرم و صفر دوماہ دیگر هم صبر ڪنند شاید فرجے بشود و بتوانند من و روزبہ را قانع ڪنند! ماہ محرم و صفر هم گذشت،نہ من راضے شدم نہ روزبہ! محسن،پدر روزبہ با پدرم صحبت ڪردہ و خواستہ بود بہ انتخاب من و روزبہ احترام بگذارند و ڪمڪمان ڪنند! پدرم زیر بار نمیرفت،چشم هایم را بستہ بودم و فقط محبت روزبہ را میدیدم! فقط عشقش را! هیچ ارتباطے باهم نداشتیم اما پدرم موبایلم را گرفت و گفت حق ندارم تنها بہ دانشگاہ بروم! خودش مسئول رفت و آمدم شد،مدتے بعد خستہ شد و گفت سر ساعت تماس میگیرد با یڪے از رانندہ هاے آژانس محلہ مے روم و مے آیم! با تمام سخت گیرے ها،ناراحت نبودم! روحیہ ام بہ ڪل تغییر ڪردہ بود! روزبہ چندین بار بہ دیدن پدرم رفت،اما هرڪارے ڪرد پدرم ڪوتاہ نیامد! بہ اواخر آذرماہ رسیدہ بودیم،پاییزے ڪہ برایم رنگ و بوے دیگرے داشت! بند ڪیفم را روے شانہ ام تنظیم میڪنم و ڪنار میوہ فروشے مے ایستم،نگاهے بہ میوہ ها مے اندازم و بہ سمت سبد سیب ها میروم. دو سہ ساعت پیش عمویم تماس گرفت و گفت امشب بہ تهران مے آیند. مادرم عصبے از دیر خبر دادنشان،مشغول آمادہ ڪردن شام شد و مرا براے مقدارے خرید فرستاد. نایلونے برمیدارم و مشغول سوا ڪردن سیب هاے سرخ میشوم،دو سہ دقیقہ بعد صاف مے ایستم. همین ڪہ سر بر مے گردانم،روزبہ را مے بینم ڪہ لبخند بہ لب در چند قدمے ام ایستادہ! متعجب نگاهش میڪنم،موهایش از آخرین بارے ڪہ دیدہ بودم ڪوتاہ تر شدہ و تہ ریشش پر تر! لبخندش را عمیق تر مے ڪند:امروز ڪلا در حال ڪشیڪ دادن بودم! فڪر ڪنم همین روزاست ڪہ از شرڪت اخراجم ڪنن! سریع نگاهم را از صورتش مے گیرم،همانطور ڪہ بہ سمت پرتقال ها مے روم مے پرسم:شما اینجا چے ڪار میڪنید؟! _چقدر از دیدنم خوشحال شدے! لبخند ڪم رنگے میزنم و آرام مے گویم:دوست ندارم تا قبل از عقد رابطہ مون فراتر از این چیزے ڪہ هست برہ! حتے بہ اندازہ ے یہ زنگ زدن! جز موارد ضرورے! جدے مے گوید:منم بہ خواستہ ت احترام گذاشتم و تا الان نہ بهت زنگ زدم نہ پیام دادم نہ خواستم ببینمت! بخاطرہ همینم امروز بہ جاے اینڪہ چند ساعت سر خیابانتون وایسم،نپرسیدم بیرون میرے یا نہ؟! بے اختیار لبخندم پر رنگ تر میشود:آفرین! _خوبے؟ پرتقال درشتے برمیدارم و نگاهم را بہ آن مے دوزم:شڪر خدا! ڪنارم مے ایستد:منم خوبم! پرتقال دیگرے برمیدارم:الحمداللہ! با لحن مهربانے مے گوید:امان از این سر سختیت! نفس عمیقے میڪشد و مے پرسد:خبرے نشدہ؟! یعنے پدرت چیزے نگفتہ؟! مڪث میڪنم:نہ! بہ شوخے مے گوید:سر سختے تو بہ پدرت رفتہ یا سر سختے پدرت بہ تو؟! خندہ ام مے گیرد،اما سعے میڪنم جلویش را بگیرم! _هر دو! سوا ڪردن پرتقال ها هم تمام میشود،بے مقدمہ ڪیسہ هاے پرتقال و سیب را از دستم مے گیرد. لبخند از ڪنج لب هایش نرفتہ! با سر بہ خیابان اشارہ میڪند:میشہ بریم ڪافہ یہ قهوہ بخوریم؟! باید راجع بہ این قضیہ مفصل صحبت ڪنیم! منظورم راضے ڪردن پدرتہ! بہ ڪیسہ هایے ڪہ در دست دارد اشارہ میڪنم:الان ڪار دارم! ڪلے مهمون قرارہ بیاد! همانطور ڪہ بہ سمت صندوق مے رود و با لحن دستورے مے گوید:منتظرم! جلوے صندوق مے ایستد و ڪیسہ هاے سیب و پرتقال را بہ دست صندوق دار میدهد تا وزن ڪند. زیر چشمے نگاهش میڪنم،شلوار پارچہ اے مشڪے رنگے همراہ با پیراهنے سورمہ اے تیرہ بہ تن ڪرده‌. نگاهے بہ ساعت نقرہ اے رنگش مے اندازد و ڪیف پولش را در مے آورد‌. سریع بہ سمتش مے روم و از ڪیفم چند اسڪناس بیرون میڪشم،اسڪناس ها را روے ترازو میگذارم. روزبہ متعجب نگاهم میڪند،همانطور ڪہ ڪیسہ ها را برمیدارم مے گویم:بابام اینطورے راضے نیست! چند لحظہ در فڪر فرو مے رود،چند ثانیہ بعد بہ صورتم چشم مے دوزد و مے گوید:بابات ڪہ اینجا نیست! بہ سمت در راہ مے افتم:من ڪہ اینجا هستم! میدونم ڪہ راضے نیست! ڪنارم قدم برمے دارد و چیزے نمے گوید،وارد خیابان ڪہ میشویم مے گوید:دنبالم بیا! ڪیسہ ها رو بدہ! خودم را عقب میڪشم:سنگین نیستن! خودم میارم! سرش را تڪان میدهد:بدہ من! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی Instagram:Leilysoltaniii

دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان🌙 🆔 @tark_gonah_1

⚜ترتیل جزء هفدهم قرآن کریم 🔈 قاری قرآن :استاد معتز آقایی ⏱ در نیم ساعت #بعلی_ابن_محمد_الهی_العفو @tark_gonah_1

راهِ کمال طــولانیه❗️ نمیشه بدون استفاده از میانبُر، در مدت زمانِ عمرِ کوتاهِ انسان، این مسیر رو به انتها رسوند... ✨باید یه راهِ کوتاهتر و سریعتر پیدا کنی! @tark_gonah_1

#تقدیر_در_شب_قدر 4⃣ برای رسیدن باید یه راه سریعتر پیدا کنی ! 👤استاد محمد شجاعی #رمضان 🆔 @tark_gonah_1

امام صادق (ع): زن مومنه در بهشت هزار بار از حورالعین #زیباتر است . @tark_gonah_1

📹 قدرت عجیب زن! 🔻این حرفا رو به جوون‌ها یاد بدید، بعد بفرستیدشون خونه بخت! 🗣حجت الاسلام پناهیان #خانواده_مهدوی 🆔 @tark_gonah_1

#حکمت 3: بيمارى و پاك شدن گناهان (اخلاقى ، معنوى) وَ قَالَ علی [عليه السلام] 👇👇 لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ فِى عِلَّةٍ اعْتَلَّهَا جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَيِّئَاتِكَ فَإِنَّ الْمَرَضَ لَا أَجْرَ فِيهِ وَ لَكِنَّهُ يَحُطُّ السَّيِّئَاتِ وَ يَحُتُّهَا حَتَّ الْأَوْرَاقِ وَ إِنَّمَا الْأَجْرُ فِى الْقَوْلِ بِاللِّسَانِ وَ الْعَمَلِ بِالْأَيْدِى وَ الْأَقْدَامِ وَ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ يُدْخِلُ بِصِدْقِ النِّيَّةِ وَ السَّرِيرَةِ الصَّالِحَةِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ الْجَنَّةَ 🍀🍀 و درود خدا بر او به يكى از يارانش كه بيمار بود فرمود : خدا آنچه را كه از آن شكايت دارى ( بيمارى ) موجب كاستن گناهانت قرار داد ، در بيمارى پاداشى نيست اما گناهان را از بين مى برد ، آن ها را چونان برگ پاييزى مى ريزد و همانا پاداش در گفتار به زبان ، و كردار با دست ها و قدم هاست ، و خداى سبحان به خاطر نيت راست ، و درون پاك ، هركس از بندگانش را كه بخواهم وارد بهشت خواهد كرد . مى گويم : ( راست گفت امام على [عليه السلام] " درود خدا بر او باد " كه بيمارى پاداشى ندارد ، بيمارى از چيزهائى است كه استحقاق عُوُض دارد ، و عوض در برابر رفتار خداوند بزرگ است نسبت به بندة خود ، در نا ملايمات زندگى و بيمارى ها و همانند آن ها ، اما اجر و پاداش در برابر كارى است كه بنده انجام مى دهد. پس بين اين دو تفاوت است كه امام [عليه السلام] آن را با علم نافذ و رأى رساى خود ، بيان فرمود . @tark_gonah_1

🎥 اقدامات دجال در آخرالزمان #آخرالزمان 🆔 @tark_gonah_1

📌 #طرح_مهدوی 📝 #رمضان ( #دعای_افتتاح ) 🔆 کرامت دنیا و آخرت را از برکت آن ( دولت امام زمان) روزیِمان کن @tark_gonah_1

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_دوم #بخش_سوم سپس دستش را بہ سمتم دراز میڪند،مُردد نگاهش میڪنم. با خجالت مے گویم:اینجورے دلم صاف نیست! لطفا از پدرم اجازہ بگیرید بیاید خونہ مون صحبت ڪنیم! آرام مے خندد:اگہ میدونستم چطورے باباتو راضے ڪنم و اجازہ بگیرم ڪہ اینجا نبودم! یڪهو غصہ روے قلبم سنگینے میڪند،یڪهو نگران میشوم! نگرانِ نبودنش! نگران نداشتنش! نگرانِ این ڪہ آخر این همہ صبر و ڪشمش بشود هیچ! بشود نداشتن روزبہ! مے ترسم! بغض گلویم را مے فشارد! تازہ میفهمم چقدر وابستہ اش شدہ ام،چقدر بودنش برایم مهم است! اگر نباشد... نہ! لحظہ اے هم نمیتوانم فڪر ڪنم آخر تمام این دلتنگے ها و دورے ها بشود هیچ! نگاهم را بہ دست هایش مے دوزم و دستہ هاے ڪیسہ ها را میان انگشت هایم مے فشارم! _انگار ڪل دنیا میخوان ڪہ من و ... مڪث میڪنم،چہ سخت است #تو خواندنش! لبخند ڪجے میزند:ڪہ...؟! آب دهانم را قورت میدهم،آهستہ نجوا میڪنم:ڪہ من و تو مالہ هم نباشیم! و چہ بد خون در صورتم مے دود! عشق،خجالتے ترت میڪند! میخواندم:آیہ! بے اختیار بہ چشم هایش زل میزنم‌،نمیدانم فهمید یا نہ! ولے از زمانے ڪہ نام ڪوچڪم را صدا زد،عاشقِ اسمم شدم! طورے این سہ حرفِ،الف و ے و ہ را ادا میڪرد ڪہ گویے وردِ معجزہ آساست براے بے تابے هاے قلبم! _ڪل دنیا نخواد مالہ من باشے! تو میخواے یا نہ؟! این مهمہ! نفس در سینہ ام حبس میشود! صداے گروپ گروپ قلبم دیوانہ ام میڪند! دلبرانہ ادامہ میدهد:همہ ے دنیا یہ طرف! تو طرفِ من باش! بے اختیار چشم هایم را مے بندم و قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:هستم! با لحن نرمے مے گوید:دوست داشتن از چشمت راہ افتادہ! بے اختیار مے خندم،چشم هایم را باز میڪنم و ڪیسہ ها را روے زمین میگذارم. سریع با دست اشڪم را پاڪ میڪنم و مے گویم:بیشتر از این ازم نخواہ! حتے اگہ چند سال طول بڪشہ! نمیتونم! نمیتونم الان باهات بیام ڪافہ! اخم ڪم رنگے میڪند:پس اون دفعہ ڪہ با سامان... میان حرفش مے دوم و سریع مے گویم:اون موقع فرق داشت! پیشانے اش را بالا میدهد:چہ فرقے؟! نگاهم را بہ زمین مے دوزم:حس خاصے نداشتم ڪہ مرتڪب اشتباہ یا گناہ بشم! میخواستم فقط حرفاتو بشنوم و قاطعانہ بگم نہ! اما الان...الان...درست نیست! نفس ڪشدارے میڪشد:باشہ! تاڪسے ڪہ میتونم برات بگیرم؟! ڪیسہ ها رو از روے زمین برمیدارم و با خندہ مے گویم:هنوز یڪم خرید دارم! خودم بر مے گردم! چهرہ اش دلخور است! سرد مے گوید:باشہ! سعے میڪنم درڪ ڪنم! سرم را تڪان میدهم:ممنون! دوبارہ بہ سمت میوہ فروشے راہ مے افتم و مے گویم:خداحافظ! نگاهے بہ ساعتش مے اندازد و با لحنِ دستورے شیرین میگوید:با تاڪسے برگرد! خداحافظ! زمزمہ میڪنم:باشہ! از آن "باشه" هایے ڪہ دلپذیرتر از "چَشم" گفتن است! روزبہ بے میل سوار ماشینش میشود و میرود،با خوشحالے توام با نگرانے مشغول ادامہ ے خریدم میشوم. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 خودم را در آینہ نگاہ میڪنم،روسرے مشڪے رنگم را مدل لبنانے بستہ ام‌. رنگ پوستم بہ زردے مے زند و زیر چشم هایم گود افتادہ. چادرم را روے سرم مے اندازم و ڪشش را دور سرم تنظیم میڪنم. ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: #لیلی_سلطانی