🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_صد_و_شانزدهم /بخش اول #بخش_دوم سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،در را مے بندم و مقابل روزبہ مے ایستم. لبم را بہ دندان میگیرم و مے پرسم:نخوابیدے؟! سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد،همانطور ڪہ دڪمہ هاے مانتویم را باز میڪنم بہ سمت اتاق خواب میروم. صداے قدم هاے روزبہ را پشت سرم مے شنوم،بدون توجہ در را باز میڪنم و وارد اتاق میشوم‌. بے حوصلہ مانتو را از تنم در مے آورم و روے تخت پرت میڪنم. روزبہ از ڪنارم رد میشود و ابروهایش را بالا مے اندازد! بہ سمت ڪمد قدم برمیدارم و زمزمہ وار مے گویم:امروز یڪم بے حوصلہ ام! یعنے...حالم گرفتہ س! روے تخت مے نشیند و سعے میڪند چهرہ اش در هم نباشد! سریع لباس هایم را تعویض میڪنم و نگاهے بہ ساعت مے اندازم،ساعت هفت شب را نشان میدهد. بدون توجہ بہ ضعف و گرسنگے بہ سمت تخت قدم برمیدارم. گوشہ ے ملحفہ را بلند میڪنم و بہ روزبہ چشم مے دوزم:اگہ میشہ امشبو با یہ غذاے حاضرے و سادہ سر ڪن! بدون هیچ واڪنشے تنها عمیق بہ چشمانم خیرہ میشود! ڪلافہ پوفے میڪنم و روے تخت مے نشینم. لبانم را از هم باز میڪنم:یہ وقتایے سڪوتت اذیتم میڪنہ! اون لحظہ حرف بزنے و داد و بیداد ڪنے شاید زیاد ناراحت نشم ولے سڪوتت آدمو دیونہ میڪنہ! لبخند ڪم رنگے میزند و جوابے نمیدهد،از روے تخت بلند میشود و بہ سمت در مے رود. اخمے میڪنم و روے تخت دراز میڪشم،میخواهد دستگیرہ ے در را بفشارد ڪہ پشیمان میشود! بہ پهلو مے چرخم و چشمانم را مے بندم،چند ثانیہ بعد تخت تڪان خفیفے میخورد! متعجب چشم باز میڪنم،روزبہ را مے بینم ڪہ ڪنارم دراز ڪشیدہ! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ انگشت اشارہ اش را روے لب و بینے اش میگذارد و آرام مے گوید:هیس! سپس خودش را نزدیڪتر میڪند و دستش را بلند میڪند و روے سرم فرود مے آورد! چند ثانیہ بعد انگشتانش میان موهایم مے لغزند و نوازششان مے ڪنند! بے اختیار چشمانم را مے بندم و زمزمہ وار مے گویم:میدونے روزبہ؟! هیچوقت... حرفم را مے خورم! _هیچوقت چے؟! نوازش انگشتانش ڪمے آرامم میڪند،براے غرورم بد است این حرف! جوابے نمیدهم و بہ پیراهنش چنگ‌ میزنم،سرم را میان سینہ اش پنهان میڪنم. بدون هیچ حرفے موهایم را نوازش میڪند! آب دهانم را فرو میدهم و در دل مے گویم:هیچوقت طعم نوازش و آغوش پدرم را نچشیدم! هیچوقت نفهمیدم بابایے بودن یعنے چہ؟! صداے گرمش گوشم را نوازش میدهد:لالایے دوست دارے؟! بے اختیار سرم را بلند میڪنم و بہ چشمانش خیرہ میشوم‌. پیشانے اش را بالا میدهد:حرف بدے زدم؟! نچے میگویم و سرم را تڪان میدهم،دست آزادش را دور تنم حلقہ میڪند و لبخند پر رنگے میزند:تا هشت سالگے مامانم هرشب برام لالایے میخوند! منم شاڪے میشدم چرا بابام این ڪارو نمیڪنہ! منم خیلے چیزا رو با بابام تجربہ نڪردم! میدانم این حرف ها را براے دل من میزند،براے این ڪہ راحت درد و دل ڪنم! لبانم را جمع میڪنم:فرق میڪنہ! بابا براے دختر یہ چیز دیگہ س! بین پدر و پسر شاید یہ خجالت و ملاحظاتے باشہ اما بین پدر و دختر نہ! مے خندد:یعنے بین من و پسرمون باید یہ خجالت و ملاحظاتے باشہ؟! نمیشہ خجالت نباشہ؟! ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉

🎥 صفات یار 6⃣ 💟 اعمال مان به واسطه قبول ولایت مولایمان پذیرفته است 👤 استاد احسان عبادی 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

اے شهیـدان ! نگاهتان جامی است ڪہ براے مستی جهانی ڪافی است #جام_جهانی #باشهداء 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

🎵پاسخ همۀ نیازهای ما #کلیپ_صوتی استاد #پناهیان 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️⭕️ 🔻چه کسانی دنبال رواج بردگی جنسی در ایران هستند؟ ▪️همکاران ایرانی داعش! 🔹 می‌خواستند از طریق داعش بیایند و زنان ایران را به بردگی بکشند، با وجود مردان غیرتمند ایران در فراسوی مرزها شکست خوردند. 🔹حالا می‌خواهند در داخل بی‌غیرتهایی را پیدا کنند، تا با تبلیغ برهنگی، زنان، خود به بردگی جنسی تن بدهند. داعشی‌ها هم حجاب از سر زن‌ها برمی‌داشتند و ارزان می‌فروختند. 👤علیرضا پناهیان 🔆 #حجاب(۱) 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

❤️از قافلہ هاے شهدا جا ماندیم رفتند رفیقان و چہ تنها ماندیم ❤️افسوس ڪه در زمانہ دلتنگے مجروح شدیم اسیر دنیا ماندیم #بازآئینہ_آب_سینےوچاےونباٺ🌷 #بازپنجشنبہ‌‌‌ویاد‌شهدا_باصلواٺ🕊 @tark_gonah_1

فراموش نشود 👆👆👆

⚫️ استاد رائفی پور دلیل مرگ های ناگهانی در آخرالزمان ⁉️ 💢زمانی که زنا در یک جامعه زیاد شد،مرگ ناگهانی نیز زیاد میشود⁉️ @tark_gonah_1

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_صد_و_شانزدهم /بخش اول #بخش_سوم بے اختیار مے پرسم:پسر دوس دارے؟! سرش را تڪان میدهد:تا حالا بهش فڪر نڪردم! بہ نظرم بچہ ها ڪلا دوست داشتنے ان! _بهت نمیخورہ! متعجب نگاهم میڪند:چے بهم نمیخورہ؟! _نمیخورہ بچہ دوست باشے! بهت میخورہ از این باباهایے باشے ڪہ بچہ ش جرات ندارہ جلوش پاشو دراز ڪنہ و حسابے ازش حساب میبرہ! از این باباهاے خشڪ! قهقهہ میزند:تو ڪلا راجع بہ من برعڪس فڪر میڪنے! بے اختیار لبخند میزنم:ظاهرت غلط اندازہ! میخواهد چیزے بگوید اما پشیمان میشود،ڪمے مڪث میڪند و سپس مے گوید:نگفتے لالایے دوست دارے یا نہ؟! لبخند گرمے میزنم:آرہ! بوسہ اے روے پیشانے ام مے ڪارد،چشمانم را میبندم و دوبارہ انگشتانش میان موهایم مے لغزد. شروع بہ خواندن لالایے میڪند و من غرق آغوشے میشوم ڪہ تا بہ حال طعمش را نچشیدہ بودم! آغوشے خالصانہ و پاڪ! پاڪ از هر نیاز و سودے براے طرف مقابل! آغوشے ڪہ براے اولین بار باید از جانب پدرم مے چشیدم! این آغوش طعم و بوے عشق هم نمیداد! تنها بوے محبت میداد و بس! من اولین آغوش محبتانہ ے زندگے ام را در بیست و دو سالگے چشیدم! یڪ و سہ ماہ بعد از ازدواجم! از جانب مردے ڪہ همسرم بود اما سعے میڪرد جاے همہ ے افراد جاماندہ در زندگے ام را پر ڪند! جاے پدر،برادر،دوست،همدم و... و چہ چیزے جز #عشق میتوانست یڪ انسان را تا این حد مهربان و فداڪار ڪند؟! تا این حد خواستنے و دوست داشتنے؟! اصلا خاصیت #عشق همین است! همہ چیز براے معشوق! حتے تمامِ جان و وجودِ عاشق! دوست داشتنے بود این عشق! داشت وجود خالے ام را پر میڪرد! اما بیشتر از ظرفیتم! بیشتر از حد تحمل روحم! گاهے در برابر این همہ علاقہ ے روزبہ ڪم مے آوردم! هرچہ بود حاضر نبودم قبولش بڪنم،فقط دلم میخواست از علاقہ و محبت همسرے ڪہ گاهے محبت هایش رنگ پدرانہ داشت پر بشوم! چشمانم داشت بستہ میشد،از یڪ جایے بہ بعد ڪارهاے روزبہ شد عادت،شد وظیفہ... مقصر هم من بودم هم خودش! زندگے روال عادے اش را در پیش گرفتہ بود تا این ڪہ چند هفتہ بعد خبرے مرا دوبارہ بہ هم ریخت... شاید از همان جا بود ڪہ روزبہ از علاقہ ے من بہ خودش ڪم ڪم قطع امید ڪرد... در حالے ڪہ خودش نمے دانست،شده بود تمامِ من... ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_شانزدهم /بخش دوم #بخش_اول نمیدانم حسے ڪہ درونم‌ رخنہ ڪردہ شوق است یا استرس؟! هرچہ ڪہ هست تنم را سرد و دلم را آشوب ڪردہ! بعد از پنج سال میخواهم ببینمش! سرفہ اے میڪنم و مقابل آینہ با عجلہ روسرے مشڪے رنگم‌ را مدل لبنانے مے بندم. بہ تصویر خودم در آینہ چشم میدوزم،بہ صورت تڪیدہ و بے رنگ و رویم! بہ آن دو چالہ ے قهوہ اے رنگ ڪہ زیر چشمانم جا خوش ڪردہ اند! بہ مردہ اے ڪہ نفس میڪشد! بہ تڪہ هاے آیہ اے ڪہ بعد از روزبہ بہ جا ماندہ... دلم میخواهد مشتے نثار آینہ ڪنم و تصویر این آیہ را نبینم! مشتم تا میانہ ے راہ مے رود و عقب گرد مے ڪند! نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت تخت قدم برمیدارم،چادرم‌ را برمیدارم و روے سرم مے اندازم. صداے مادرم از پذیرایے بہ گوش مے رسد:آیہ! زنگ زدم آژانس! حاضرے؟! بلند جواب میدهم:آرہ! ڪیف دستے ام را برمیدارم و از اتاق خارج میشوم. مادرم روے مبل نشستہ و ڪتابے در دست گرفتہ،همانطور ڪہ ڪتاب را ورق مے زند مے گوید:بہ سلامتے ڪجا؟! مُرددم چیزے بگویم! آرام لب میزنم:هوا خورے! نگاهش را از ڪتاب میگیرد و سر بلند میڪند،نگاہ نافذش در نگاهم گرہ میخورد. _تصمیم نگرفتے برے سر خاڪ روزبہ؟! این را ڪہ مے گوید پشتم تیر میڪشد! هنوز رفتنش برایم قابل باور نیست یا حداقل خودم را گول میزنم! میدانم اگر مزارش را ببینم چیزے از وجودم‌ باقے نمے ماند! حتما مے میرم! حتما! منے ڪہ عشق نوشڪفتہ ے هجدہ سالگے ام مقابل دیدگانم دفن شد و نیمے از قلبم را با خودش برد و دوام آوردم،طاقت این را ندارم ڪہ باور ڪنم روزبہ نیست! دیر فهمیدم،روزبہ آن نیمہ ے زیر خاڪ دفن شدہ ے قلبم را برگرداند! با رفتن روزبہ،قلبم ڪہ نہ پشتم شڪست! شڪستہ شدن پشت،سخت تر از قلب است! دیگر نمے توانے قامت راست ڪنے! روزبہ پشتِ من بود! جبرانِ تمام انسان ها و احساساتے ڪہ در زندگے ام نداشتم! سرم‌ را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم و با صدایے خفہ جواب میدهم:نہ! میخواهم رو برگردانم ڪہ صداے مادرم مانع میشود‌. _تا ڪے میخواے ڪنج این خونہ بشینے و خودتو گول بزنے؟! شیش هفت ماہ گذشتہ عزیزِ من! صداے زنگ در بلند میشود،سریع مے گویم:خدافظ! صداے آہ ڪشیدن مادرم را مے شنوم،با قدم هاے بلند خودم را بہ حیاط مے رسانم. با عجلہ ڪفش هایم را بہ پا میڪنم و بہ سمت در مے روم. در را باز میڪنم،تاڪسے زرد رنگے مقابل در پارڪ ڪردہ. رانندہ ڪہ پسر جوانیست نگاهم میڪند و مے پرسد:شما ماشین میخواستید؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،در ماشین را باز میڪنم و سوار میشوم. ماشین حرڪت میڪند،دیگر دلم نمیخواهد گذشتہ ها را مرور ڪنم! دلم میخواهد روزبہ در من بماند! همانطور خوب! همانطور ڪہ خوشبخت بودیم! نفس عمیقے میڪشم و انگشتانم را درهم قفل میڪنم. بعد از پنج سال میخواهم خواهرم را ببینم! خواهرے ڪہ بہ یڪ بارہ رهایمان ڪرد! با تجسم چهرہ ے نورا،لبخند ڪم جانے روے لب هایم مے نشیند. دستے بہ شڪم برآمدہ ام میڪشم و زمزمہ وار میگویم:توام دل تو دلت نیست خالہ تو ببینے؟! لگد آرامے نثار شڪمم میڪند،لبخندم عمیق تر میشود! تنها نشانہ ے حیات در وجودِ من همین موجود ڪوچڪ است! یادگارے اے ڪہ از روزبہ بہ جا ماندہ... 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 ماشین مقابل ڪافہ متوقف میشود،ضربان قلبم بالا مے رود! با هیجان،سریع ڪرایہ را حساب میڪنم و پیادہ میشوم. نگاهے بہ داخل ڪافہ مے اندازم و نفسم را بیرون میدهم! در چوبے و سفید ڪافہ باز و بستہ میشود و دختر جوانے از ڪافہ خارج. پایم را روے اولین پلہ میگذارم و از ڪنار گلدان هاے شمعدانے عبور میڪنم. دستانم ڪمے لرز دارند،در را هل میدهم و وارد میشوم. ڪافہ اے نسبتا شلوغ است! رنگ سفید و لیمویے دیوارها بہ انسان آرامش میدهد! همہ ے دیوارها خالے و خلوت از هر تزئینے ست بہ جز دیوار سمت چپم ڪہ تابلوهاے نقاشے بزرگ و ڪوچڪے تزئینش ڪردہ اند! میزهاے دایرہ اے شڪل سفید و لیمویے با صندلے هاے هم رنگشان،در فاصلہ اے ڪم ڪنار هم جا خوش ڪردہ اند. نگاهم را میان جمعیت مے گردانم و آب دهانم را فرو میدهم. چشمم فردے آشنا را مے بیند! نورا! روسرے سبزے همراہ با مانتویے مشڪے رنگ بہ تن ڪردہ. زیباتر از چند سال قبل بہ نظر مے آید! نگاهِ او هم بہ سمت در است! همین ڪہ من را مے بیند مے ایستد. حلقہ ے اشڪ مردمڪ چشمانم را احاطہ میڪند،لبانم مے لرزند و قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد! با قدم هایے سست بہ سمتش مے روم،او هم چند قدم بہ سمتم برمیدارد. نمیفهمم ڪے در آغوش‌ هم جاے میگیریم! اشڪ هایم شدت میگیرند،صداے لرزان و خندان نورا ڪنار گوشم مے پیچد. _تو ڪے انقدر بزرگ شدے فسقل؟! نمیتوانم جوابے بدهم،آرام ڪمرم را نوازش میڪند. ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است👉

#خانواده_مهدوی 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

🎥 رفاقت در زندگی زناشویی 📋 #روابط_زوجین 👤 سخنران استادرا‌ئفی پور ⬅️از تولیدات کانال قنداب 🆔 @tark_gonah_1

🎥 صفات یار 7⃣ 👤 استاد احسان عبادی 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

💞🕊💞🕊💞🕊💞🕊💞🕊💞🕊💞🕊💞 #زندگی_به_سبک_شهدا به وعده ی خدا اطمینان داشت به همین خاطر زمانی رفت خواستگاری که ... "سربازی نرفته ام، کار هم ندارم، درسم هم تمام نشده. بعد از بسم الله، اینها اولین کلمات خواستگاری بود که آقا مصطفی به خانمش گفت. بعدش لبخند زد و در آمد که : توکل به خدا داریم..." "خانواده ام قبول نکردند و به مصطفی گفتند: سربازیت را که رفتی و کار پیدا کردی، بیا حرف بزنیم. دوسال طول کشید. آن قدر رفت و آمد و با پدر و مادرم صحبت کرد تا راضی شان کرد. مهریه را خانواده ها گذاشتند؛ پانصد سکه. ولی قرار بین من و مصطفی چهارده سکه بود. بعد از ازدواج هم، همه ی سکه ها را داد. مراسم عقد و عروسی را خانه خودمان گرفتیم؛ خیلی ساده. مصطفی هنگام ازدواج 23 سالش بود." «همسر شهید #مصطفی_احمدی_روشن» #اللهم_ارزقنی_همچین_زوجے🙊🙈😂 #خانواده_مهدوی 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

🎵یک تمرین مهم! 🔻راز سفارش ویژه قرآن به تبعیت ا والدین چیست؟ 👤 حجت الاسلام علیرضا پناهیان #بیان_معنوی @tark_gonah_1

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_شانزدهم /بخش دوم #بخش_سوم ابروهایش را بالا میدهد:مثلا؟! _آرامش! چیزے ڪہ هیچوقت تو زندگیم نداشتم! لبخند تلخے میزنم و ادامہ میدهم:میدونے چرا وضعیت خانوادگیمون و نبودن هادے منو از پا درنیاورد؟! چون روزبہ اومد تو زندگیم! برعڪس دختراے همسن و سالم،من دنبال یہ عشق آتیشے و هیجانے نبودم! دنبال آرامش و محبت بودم! دنبال یہ زندگے آروم! دنبال مردے ڪہ بتونم بهش تڪیہ ڪنم و هوامو داشتہ باشہ! بفهمتم! همہ ے چیزایے ڪہ نداشتمو روزبہ بهم داد! با رفتنش همہ رو ازم گرفت! نفس عمیقے میڪشم:بگذریم! نورا سریع مے گوید:متاسفم! از بحث روزبہ فاصلہ میگیریم،نورا از این پنج سال مے گوید،از اتفاقاتے ڪہ افتادہ! من هم برایش از این سال ها مے گویم،از پدر و مادرمان،از بزرگ شدن یاسین! از دانشگاہ و تحصلاتم! از استخدام شدنم در شرڪت! از علاقہ ے مطهرہ بہ روزبہ! از روزبہ و اخلاق هاے خاصش! از جلساتم با سمانہ! از ڪارهاے شهاب! از دلبستہ شدنمان! از ابراز علاقہ اش،از فرار ڪردنم از روزبہ! از خواستگارے و مخالفت خانوادہ ها! از انتظارے ڪہ ڪشیدیم! از سامان! از ازدواج ڪردن و زندگے مان! از خوشبتختے مان! از اختلاف و بحث هایمان! از هم فاصلہ گرفتنمان! از شهادت علیرضا و دچار شدن یاس بہ حال گذشتہ ے من! از بہ هم ریختنم با شهادت علیرضا و تڪرار گذشتہ... از آیہ اے ڪہ نیمے از روحش در گذشتہ ڪنار مشڪلاتش و هادے ماندہ بود و روزبہ را عذاب میداد... ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر منبع و نام نویسندہ مورد رضایت است👉 👈برداشتن آے دے ها از روے عڪس مورد رضایت نیست👉 ❤️بے تو هر لحظہ مرا بیمِ فرو ریختن است...❤️ #فاضل_نظرے

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_شانزدهم /بخش دوم #بخش_دوم _خبہ خبہ! بسہ دیگہ! وسط ڪافہ فیلم هندے راہ انداختیم الان بیرون مون میڪنن! حرڪتے نمیڪند،با همان صداے بغض آلود ادامہ میدهد:دماغتو بڪش بالا خودتو جمع ڪن! آرام میخندم،با اڪراہ از آغوشش بیرون مے آیم،سنگین نگاہ دیگران را احساس میڪنم اما بہ روے خودم نمے آورم. نورا با انگشت اشارہ رد اشڪ هایش را پاڪ میڪند و لبخند شیرینے نثارم میڪند. روے صندلے مے نشنیم،همانطور ڪہ مے نشیند نگاهش را بہ شڪم برآمدہ ام مے دوزد! ّبا ذوق مے گوید:خداے من نگاش ڪن! چشم از شڪمم برنمیدارد! _چند وقتتہ؟! _ڪم موندہ هشت ماهش بشہ! نگاهش را بالا مے آورد و بہ چشمانم مے دوزد،اشڪ در چشمانش حلقہ میزند:چقدر عوض شدے! لبخند تلخے میزنم:چقدر شڪستہ شدم! اما دورے ما بہ تو ساختہ! میخواهد دهان باز ڪند ڪہ ڪافے من بہ سمتمان مے آید و مے گوید:سلام! خوش آمدید! چے میل دارید؟! نورا نگاهے سرسرے بہ منو مے اندازد و مے گوید:دوتا میلڪ شیڪ توت فرنگے لطفا! ڪافے من سرے تڪان میدهد و دور میشود. با لبخند سرم را تڪان میدهم:هنوزم دست از قلدر بازیات برنداشتے! با ذوق بہ نورا خیرہ میشوم،چشمان عسلے رنگش‌ مے درخشند. لبخند پر رنگے تحویلم میدهد،دستش را روے میز دراز میڪند. دستم را بلند میڪنم و دستش را میگیرم. گرم دستم را مے فشارد:دلم برات یہ ذرہ شدہ بود! براے تو! مامان! بابا! یاسین! مریم و نساء! حتے واسہ اون حسام عتیقہ! با دلخورے دستش را رها میڪنم. _بخاطرہ همین مدام ازمون‌ خبر میگرفتے؟! چشمانش شرم زدہ میشوند،نگاهش را بہ گل هاے رز زرد رنگ داخل گلدان مے دوزد! صدایش مے لرزد:خودمم نمیدونم یهو چم شد! آدم یهو ڪم میارہ! یهو صبرش تموم میشہ! یهو فوران میڪنہ! یهو میشڪنہ! ناراحتیا و تحمل ڪردناے بیست و یڪ سال یهو از پا درم آورد! یهو طاقتمو طاق ڪرد! منم دلم یہ ذرہ آرامش میخواست! یہ ذرہ خوشے و خوشبختے! دلم میخواست گاهے ڪم بیارم بخاطرہ بقیہ الڪے چرت و پرت نگم و بخندم،وانمود نڪنم اتفاقا هیچ تاثیرے روم ندارن! از اوضاع خونہ و رفتاراے بابا خستہ شدہ بودم،دلم میخواست چند وقت از اون محیط دور باشم و زندگے ڪنم! طاها خیلے مخالفت ڪرد اما بہ قولے اون موقع داغ بودم حالیم نبود! روے دندہ لجبازے بودم! بے اختیار مے پرسم:بچہ دارے؟! سرش را بلند میڪند،همانطور ڪہ ڪیفش را از روے میز برمیدار مے گوید:یہ آتیش پارہ! طاها میگہ بہ خودم رفتہ! موبایلش را از داخل ڪیفش بیرون میڪشد،چند لحظہ بعد موبایلش را بہ سمتم میگیرد و مے گوید:دخترم حورا! موبایل را از دستش میگیرم و بہ صفحہ اش چشم مے دوزم. تصویر دختر بچہ اے دو سہ سالہ با اندامے تپل،صورتے گرد و سفید رویش نقش بستہ! چشمان عسلے اش بہ نورا رفتہ اند،موهاے فرش طلایے رنگ و ڪوتاہ اند! لبان باریڪ و صورتے رنگے دارد،تہ چهرہ اش بیشتر شبیہ طاهاست! سرهمے صورتے رنگے بہ تن دارد و رو بہ دوربین همراہ لبخند،چشمڪ میزند! دلم غنج مے رود برایش،اشڪ در چشمانم حلقہ میزند. با خندہ میگویم:معلومہ مثل خودت سرتق و خلہ! نورا هم مے خندد:از منم خل ترہ! موبایل را از دستم میگیرد و وارد پوشہ ے دیگرے میشود،دوبارہ موبایل را بہ سمتم میگیرد. ڪلیپے پخش میشود،حورا همانطور ڪہ قدم میزند رو بہ دوربین مے گوید:سلام خالہ آیہ توپولو!‌ خوفے؟! چهار انگشتش را عمیق مے بوسد و بہ سمت دوربین حوالہ میڪند. _بوش بوش! میخوام بیام ببینمت! نورا با خندہ مے گوید:داشتم مے اومدم گفت براے خالہ ازم فیلم بگیر! یہ بار جلوش گفتم باردارے،از اون موقع میگہ خالہ آیہ توپولو! _ڪجاست این سرتقت؟! دلم براش رفت! _با طاها اصفهانہ! تنها اومدم خونہ ے مامان و باباے طاها میمونم. _ڪے بهت گفت باردارم؟! _خواهر طاها! نگاهش را میان شڪم و چشمانم مے گرداند:دخترہ یا پسر؟ دستم را روے شڪم برآمدہ ام میڪشم. _پسر! با ذوق مے گوید:عزیزم! مردد لب میزند:یادم رفت بهت تسلیت بگم! لبخندم را جمع میڪنم،سرد مے گویم:ممنون! چندبار دهانش را باز و بستہ میڪند چیزے بگوید،اما نمے تواند! ڪافے من سفارش هایمان را مے آورد و مے رود. نورا همانطور ڪہ نے را داخل دهانش میگذارد مے گوید:تازہ فهمیدم همسرتو از دست دادے! نمیدونم باید چے بگم؟! یعنے... ادامہ نمیدهد،چیزے نمے گویم،نے را داخل دهانم میگذارم و جرعہ اے از میلڪ شیڪم را مے نوشم. با مهر و غم میخواندم:آیہ! سر بلند میڪنم:جانم! گرفتہ نگاهم میڪند:خیلے عوض شدے! خیلے ساڪت و سردے! انگار نمیشناسمت! حتے بعد از شهادت هادے... اجازہ نمیدهم حرفش تمام بشود:من دیگہ اون آیہ نیستم! سڪوت میڪند،چند ثانیہ بعد طاقت نمے آورد و دوبارہ دهان باز میڪند:آخہ تو و روزبہ باهم هیچ سنخیتے ... ادامہ نمیدهد،سریع میگویم:روزبہ همہ ے اون چیزایے ڪه‌ نداشتمو بهم داد! ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉

🌐 در دولت امام زمان؛ زمین چه تغییری میکند؟ چرا زمین به حضور امام زمان، نیاز دارد؟ آیا ما در کوتاه کردن غیبت امام زمان میتوانیم مؤثر باشیم؟ 👇

#به_سوی_ظهور 1⃣ 👤 استاد محمد شجاعی 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

🎥 فتنه های آخرالزمان 3⃣ 👤 استاد علی اکبر رائفی پور #آخرالزمان 🆔eitaa.com/tark_gonah_1 🆔 sapp.ir/tark_gonah_1 🆔 gap.im/tark_gonah_1

⚫️انتقاد شدید استاد به برخی مسئولین 🔺قبل انقلاب یه مارمولک چرون بیشتر نبودید 🔺شماها از اولشم با انقلاب نبودید 🔺دشمن شماها رو ترور نمی کرد ترور واسه امثال شهید بهشتی بود ✅ @tark_gonah_1

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفدهم #سوره_یازدهم #بخش_اول پلہ ها را یڪے دوتا میڪنم و وارد حیاط دانشڪدہ میشوم،خبرے از سارہ نیست! تنها بہ سمت در اصلے راہ مے افتم،نسیم گوشہ ے چادرم را بہ دست میگیرد و تڪان میدهد. همانطور ڪہ قدم برمیدارم سعے میڪنم چادرم را مرتب ڪنم. هواے اسفند ماہ بهارے شدہ،همہ در تڪاپوے عید و سال نو هستند. نزدیڪ در ورودے میرسم،یڪ سال و نیم از ازدواج من و روزبہ گذشتہ و در آستانہ ے بیست و سہ سالگے ام! نسیم دستش را روے صورتم میڪشد و ڪمے از تب درونے ام مے ڪاهد! چند روزیست روزبہ سرسنگین شدہ! روزهاے آرام و عاشقانہ جایشان را بہ بحث ها و ڪشمڪش هاے هر روزہ دادہ اند! بحث هایے ڪہ من راہ مے اندازم و روزبہ سعے میڪند ڪوتاہ بیاید! اگر خیلے برایش سنگین باشد مثل این چند روز قهر میڪند! مدت زیادے نگذشتہ اما... اما حس میڪنم ڪنار آمدن با عقاید روزبہ آنطور ڪہ فڪر میڪردم راحت نیست! دلم از نماز خواندن هاے فُرادا و روزہ گرفتن هاے تنهایے خستہ شدہ! رفتن بہ مسجد و هیات تنهایے بہ جانم نمے چسبد! نزدیڪ خانہ مسجد یا حسینیہ نیست و مجبورم براے مناسبت ها و نماز جماعت بہ یڪے از مساجد اطراف بروم. شب هاے قدر را در خانہ سر ڪردم! روزبہ خستہ بود و نمیتوانست همراہ من بیدار بماند! از طرفے مناسب نمیدانست نصفہ شب تنها رفت و آمد ڪنم! چقدر ماہ رمضان آن سال دلم گرفت! دهہ ے اول ماہ محرم هم دو روز درمیان بہ هیات رسیدم! روزبہ حال و علاقہ ے همراهے هم را نداشت! چند روز قبل سر رفتن بہ سفر زیارتے بحثمان شد! از روزبہ خواستم عید امسال را بہ ڪربلا برویم و بهانہ آورد! آخر سر هم گفت برایم بلیط و ویزا میگیرد ڪہ همراہ مادر و پدرم بروم! لجم گرفت! داشت خودش را ڪنار میڪشید! دلم میخواست همراہ او بروم! لجبازے و پافشارے هایم شروع شد. بحثمان ڪمے بالا گرفت و قهر ڪردیم! در این بین رفت و آمد دوستانش و همسران بے حجابشان ڪہ مقابل روزبہ مے نشستند و خیلے راحت برخورد مے ڪردند و باهم دست میدادند بیشتر آزارم میداد. سر این مسئلہ رفت و آمدهایمان با دوستان روزبہ ڪمتر شدہ بود،دیگر بہ هیچ عنوان دوستانش را بہ خانہ ے مان دعوت نمیڪرد و سعے داشت تا حد امڪان بہ خانہ ے دوستانش نرویم! دلگیرے را در چشمانش مے دیدم اما زبان باز نمیڪرد! فقط اگر من بحث را شروع میڪردم سعے میڪرد جوابم را ندهد یا جواب ڪوتاهے بدهد و بحث را تمام ڪند. بے اختیار بغض گلویم را مے فشارد،دوستش دارم و اعتقاداتش برایم عذاب آور است! دوستم دارد و رفتار و اعتقاداتم عذابش میدهد! چندبار سعے ڪردم بہ سمت اعتقادات خودم بڪشانمش اما بچہ ے دو سالہ نبود ڪہ متوجہ نشود و دنبالم بیاید! سے و چهار سال با این اعتقادات بزرگ شدہ بود! بہ قول سمانہ ازدواج تعمیرگاہ نبود ڪہ بتوانم هرطور ڪہ دوست دارم روزبہ را براے خودم تعمیر و درست ڪنم. تا متوجہ نیتم میشد سریع عقب میڪشید و محترمانہ میخواست بہ ڪارے ڪہ دوست ندارد و اعتقادش نیست مجابش نڪنم! از دانشگاہ خارج میشوم،نگاهم را در اطراف مے چرخانم. خبرے از روزبہ نیست! همیشہ سعے میڪرد بہ نحوے بهانہ ے آشتے را جور ڪند. فڪر میڪردم امروز براے آشتے بہ دنبالم بیاید اما انگار سفت و سخت میخواهد ڪہ بہ خیال خودش تنبیهم ڪند! دندان هایم را روے هم مے فشارم و با حرص قدم برمیدارم‌. خواہ ناخواہ برایم توقع شدہ بود آن ڪسے ڪہ همیشہ باید معذرت خواهے ڪند و ڪوتاہ بیاید روزبہ است! حالا این برخوردش براے ادامہ ے قهر و لجبازے جرے ترم میڪرد! شاید فهمیدہ بود بدعادتم ڪردہ و میخواست این عادت را ترڪ ڪنم! هرچہ بود نمیفهیدم! همان روزبہ مهربان و حرف گوش ڪنم را میخواستم! خلافِ این روزبہ برایم قابل قبول نبود! ڪنار ایستگاہ اتوبوس مے ایستم و نگاهم را بہ خیابان میدوزم. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 از آسانسور پیادہ میشوم و نفس راحتے میڪشم،همین ڪہ بہ سمت خانہ راہ مے افتم در واحد چهاردہ باز میشود و نسرین همسایہ ے جدیدمان در چهارچوب در ظاهر. لبخند ڪم جانے میزنم و سلام میڪنم،با گشادہ رویے جوابم را میدهد و از خانہ خارج میشود. همانطور ڪہ بہ سمت آسانسور مے رود با خندہ مے گوید:شما و آقاے مهندس هنوز خیال ندارید یہ صفایے بہ خونہ ے خودتون و ما بدید؟ متعجب نگاهش میڪنم و مے گویم:متوجہ نشدم! بلند قهقهہ میزند:منظورم بچہ س! لبخندم پر رنگ‌ تر میشود:هنوز ڪہ زودہ! سرے تڪان میدهد:آرہ! دیشب داشتم با مهرداد حرف میزدم بخاطرہ سوء سابقہ ش نمیتونیم از پرورشگاہ براے گرفتن بچہ اقدام ڪنیم. ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفدهم #بخش_دوم میگفت خیلے بہ مهندس ارادت دارم بچہ ے مهندسم مثل بچہ ے ما! با خندہ ادامہ میدهد:منم میخوام مخ تو رو بزنم! ڪلید را میان انگشتانم مے چرخانم و ڪمے فڪر میڪنم. _با چندتا از استادام مشورت میڪنم حتما یہ راهے دارہ! چشمانش برق مے زند،سریع ادامہ میدهم:راہ قانونے ام نداشتہ باشہ حتما راہ پزشڪے دارہ! توڪل بہ خدا! نگاہ مهربان و پر فروغش را بہ چشمانم مے دوزد:امیدوارم! اگہ تونستے راهے پیدا ڪنے حتما بهم بگو! هزینہ ش اصلا مهم نیس! سرے تڪان میدهم و میگویم:چشم! _چشمات سلامت! میخواهد بہ سمت آسانسور برود ڪہ سریع مے پرسم:راستے! هیچوقت نگفتید بین آقاے مولایے و روزبہ چے گذشتہ؟! چشمڪے نثارم میڪند:اجازہ ندارم بگم! همین قدر بدون ڪہ دعاے خیر منو مهرداد تا عمر داریم پشت سرتونہ! بہ مهندس سلام برسون! زمزمہ میڪنم:بزرگے تو میرسونم! خداحافظے میگوید و سوار آسانسور میشود،پیشانے ام را بالا میدهم و بہ سمت در برمیگردم. نسرین و مهرداد دو سہ ماهے ست ڪہ همسایہ مان شدہ اند. آنطور ڪہ روزبہ میگفت،مهرداد از دوستان قدیمے اش بودہ. دوازدہ سالے میشود ازدواج ڪردہ اند و فرزندے ندارند. نسرین میگفت بہ هر درے میزند تا باردار شود اما نمیشود ڪہ نمیشود! بخاطرہ سوء سابقہ مهرداد هم از طریق پرورشگاہ نمے توانند اقدام ڪنند! روزبہ مدتیست در تقلاست تا راہ حلے برایشان پیدا ڪند،مهرداد و نسرین عجیب بہ روزبہ احترام میگذارند و هوایش را دارند! هربار دلیلش را مے پرسم بہ نحوے طفرہ میروند و چیزے نمے گویند! ڪلید را در قفل مے چرخانم و وارد خانہ میشوم،همانطور ڪہ در را مے بندم نگاهم را بہ سمت ساعت دیوارے مے ڪشانم. ساعت سہ و نیم را نشان میدهد،چادرم را از روے سرم برمیدارم و بہ سمت آشپزخانہ راہ مے افتم‌. بے حوصلہ چادر و ڪیفم را روے ڪابینت میگذارم و بہ سمت یخچال مے روم. همین ڪہ در یخچال را باز میڪنم موبایلم زنگ میخورد،سیبے برمیدارم و در یخچال را مے بندم‌. ڪیفم را برمیدارم و موبایل را بیرون میڪشم،نام مریم روے صفحہ نقش بستہ! ابرویے بالا مے اندازم و سریع جواب میدهم:جانم؟! صداے مریم در گوشم مے پیچد:جونت سلامت! سلام خوبے خواهرے؟! گازے از سیبم میگیرم. _سلام! آفتاب از ڪدوم طرف دراومدہ تو بہ من زنگ زدے؟! مے خندد:از جاے همیشگیش! چہ خبرا؟ تڪانے بہ گردنم میدهم. _سلامتے و روزمرگے. تو خوبے؟ امیرمهدے خوبہ؟ _قوربونت برم،امیرمهدے ام خوبہ! چند روزہ میگہ منو ببر پیش خالہ آیہ! لبخند میزنم:خب بیارش! دلم براش یہ ذرہ شدہ! _امشب جایے میخواید برید؟ سریع مے گویم:نہ! _مهمونم ندارے؟ نچ ڪشیدہ اے مے گویم‌. _خب ما میتونیم مزاحمتون بشیم؟ دلم پوسیدہ از بس خونہ موندم! حال و حوصلہ ے فامیلاے حسامم ندارم! _این چہ حرفیہ؟! مراحمید! شام چے درست ڪنم؟ _میام باهم یہ چیزے درست میڪنیم،مهمون بے خبر خودش باید غذاشو بیارہ! _تو مهمون نیستے! صاحب خونہ اے! _چیزے نذاریا! چند دیقہ دیگہ راہ میوفتم میام. باهم یہ چیزے درست میڪنیم. یہ حرفایے ام باهات دارم! _خیرہ! مے خندد:احتمالا! فعلا عزیزم! _خدافظے! تماس را قطع میڪنم،ناے ناهار درست ڪردن ندارم. بہ امید این ڪہ مریم زود مے آید بیخیال غذا خوردن میشوم و سریع لباس هایم را تعویض میڪنم. ڪمے بعد مشغول مرتب ڪردن خانہ میشوم،روزبہ ڪہ انرژے نداشتہ باشد و خوب نباشد من هم حال هیچ ڪارے را ندارم! حالم بہ حالش بستہ شدہ بود! اگر خوب بود با وجود تمام خستگے ها و مشغلہ هاے دانشگاہ تمام تلاشم را میڪردم محیط خانہ را مرتب و پر انرژے نگہ دارم! اگر بحثمان میشد و سرسنگین رفتار میڪرد،حال و انرژے من هم از دست میرفت! دست خودت هم نیست،اوضاع و احوالت بستہ میشود بہ نیم نگاہ یڪ نفر! بعد از مرتب ڪردن خانہ سریع بہ حمام میروم و دوش میگیرم. شعلہ ے گاز را روشن میڪنم و ڪترے را رویش قرار میدهم. ساعت از پنج و نیم گذشتہ اما خبرے از روزبہ نیست! غرورم اجازہ نمیدهد تماس بگیرم و علت تاخیرش را بپرسم! در حال ڪلنجار رفتن با خودم هستم ڪہ صداے زنگ در بلند میشود. سریع بہ سمت آیفون میدوم،تصویر مریم و امیرمهدے روے صفحہ نقش بسته‌. گویے خبرے از حسام نیست! گوشے آیفون را برمیدارم:بفرمایید! دڪمہ را مے فشارم،دستے بہ سر و رویم میڪشم و براے استقبال مقابل در مے ایستم. ڪمے بعد چند تقہ بہ در میخورد،سریع در را باز میڪنم. امیرمهدے همانطور ڪہ خرس قهوہ اے رنگ بزرگے در بغل گرفتہ جیغ میزند:سلام! ✍نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @Ayeh_Hayeh_Jonon ●○• 👈ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ و منبع مورد رضایت است👉

که چی مثلاً؟... هزار ساله که زمین منتظر امام زمانه❗️ اگر امام زمان واقعاً زنده اند... و دارن اینهمه ظلم در جامعه ی بشری رو می بینند، پس چرا نمیان؟👇