eitaa logo
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
456 دنبال‌کننده
408 عکس
333 ویدیو
13 فایل
🔸﷽🔸 ڪانال اختصاصے ترک گناه✌ برنامه های ترک گناه ♨📵 🔸اگریک نفر را به او وصل ڪردے 🔸براے سپاهش تو سردار یارے چنل رمان ما↙️ @roman_20 چنل سیاسی↙️ @monafegh_1
مشاهده در ایتا
دانلود
16.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 دانلود #کلیپ 🔺قربانی کردن انسان 1⃣ قسمت اول : آیات شیطانی 👤 استاد رائفی پور @tark_gonah_1
بین خودنمائی و آرایش باحجاب و چادر چه تناسبی است! مگر #فلسفه حجاب پوشاندن زینت ها و زیبایی ها از نامحرم نیست؟ زینت ها مثل : لاک ناخن رژ لب ابروهای رنگ شده(و اصلاح شده) آرایش صورت خط چشم و.... اینها از نظر مراجع تقلید و اسلام زینت است و دیدن آنها توسط نامحرم #حرام / #حرام / #حرام است حالا شما هی #جولان بده خواهر @tark_gonah_1
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هفتم #بخش_هفتم ابروهاے مشڪے رنگش را ق
🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 نفس عمیقے میڪشم و ڪنار پنجرہ مے ایستم،دیگر دلم نمے آید بہ گذشتہ ها بازگردم! دیگر دلم نمیخواهد گذشتہ ها را مرور ڪنم! دلم نمے خواهد بہ نبودنش برسم،بہ حالا... میخواهم تا ابد در روزهایے ڪہ بود بمانم!روزهاے با او سالگے! زمان متوقف بشود و من بمانم و روزبہ و خانہ نقلے گرم مان... من بمانم و عشق آرام مان... من بمانم و بودنش...تا ابد... هرچقدر بہ گذشتہ ها سفر ڪنم،هرچقدر بخواهم بہ هادے فڪر ڪنم و حسرت نبودنش را بخورم. هرچقدر بخواهم خودم را سرزنش ڪنم ڪہ چرا بہ فرزاد و حرف هاے چهار سال قبلش اهمیت ندادم،بازبہ این میرسم ڪہ هیچڪس برایم جایش را پر نمیڪند! هیچڪس برایم روزبہ نمیشود!اگر هزار بار هم بہ چهار سال قبل برگردم با اطمینان و انتخابش میڪنم!پایش مے مانم! مگر عشق جز این است ڪہ زیباترین و دل آزردہ ترین اشتباهت باشد و تو در هر نفس باز برایش بمیرے؟! دلم نمیخواهد نبودنش روے سرم آوار بشود،میخواهمبا خیالش خوش باشم...با یادگارے اے ڪہ برایم بہ جا گذاشتہ... چشمهایم را مے بندم و پیشانے ام را بہ روے شیشہ ے سرد مے چسبانم. نفسم ڪمے تنگ است،تلاشے براے باز شدن نفسم نمیڪنم! من بدون تو نفس ڪشیدن میخواهم چہ ڪار؟! قطرہ ے اشڪے آرام روے گونہ ام مے لغزد،بیشتر از شش ماہ گذشت! یڪبار هم دلم نیامد سر مزارش بروم!آب دهانم را با شدت فرو میدهم. میخواهم‌ تا ابد خودم را گول بزنم...میل ها را در دستم بگیرم و ڪاموا را روے دامنم بگذارم. بنشینم رو بہ روے همین پنجرہ،شال ببافم برایش تا بیاید. یڪ ماہ،دو ماہ،سہ ماہ،چهار ماہ،پنج ماہ،شش ماہ،یڪ سال،دو سال،سہ سال،اصلا هزار سال بعد! صداے زنگ در بیاید و فریاد یاسین ڪہ بگوید:آیہ!روزبہ اومدہ! دوبارہ قلبم جان بگیرید و شادے سرایت ڪند بہ چشم هایم! نگاهم را از شال تازہ بافتہ شدہ بگیرم و بہ پنجرہ بدوزم،با همان لبخند منحصر بہ فرد نگاهم ڪند. بگویم:بالاخرہ برگشتے؟! چشمهایش را بہ نشانہ ے تایید بندد و باز ڪند،لبخند بزنم و بگویم:میدونستم برمیگردے! و بعد براے همیشہ غرق بشوم در چشم هایش... جنون ڪہ شاخ و دم ندارد...خیلے وقت است مجنون شدہ ام و از این وضع راضے ام! شدہ ام همان ڪہ گفت! آیہ ے جنون... ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️ سارہ غش غش مے خندد و مے گوید:حال ڪردے چطور حال صمدے رو گرفتم؟! آرام میخندم:حقش بود انصافا! دستم را مے گیرد و با احتیاط روے برف ها قدم برمیدارد،نفسم را با شدت بیرون میدهم ڪہ بخار بلند میشود. سارہ پیشانے اش را مے خاراند و مے پرسد:گفتے برادر شوهرت مجردہ؟! ابروهایم را بالا میدهم:آرہ! چشمڪے نثارم میڪند:نمیخواے یہ دخترِ خانم و همہ چیز تموم بهش معرفے ڪنے؟! از حیاط دانشگاہ خارج میشویم و مقابل در مے ایستیم. _نہ عزیزم! نیاز بہ معرفے من نیست! ایشے مے گوید و مے پرسد:با تاڪسے بریم؟! نگاهے بہ اطراف مے اندازم و مے گویم:روزبہ میخواد بیاد دنبالم! تورم مے رسونیم. جدے نگاهم میڪند و مے گوید:بهتون افتخار میدم و میام! پشت چشمے برایش نازڪ میڪنم و چیزے نمیگویم،چند لحظہ بعد ماشین روزبہ را مے بینم. با لبخند برایش دست تڪان میدهم،بوقے برایم میزند و ماشین را ڪنار جدول پارڪ میڪند. صبح گفت بہ عنوان شیرینے خریدن ماشین،دنبالم مے آید تا در برف بستنے مهمانم ڪند! روزبہ سریع از ماشین پیادہ میشود و بہ سمتمان قدم برمیدارد. دو نفر از دخترهاے ڪلاس در چند قدمے مان ایستادہ اند،با ایما و اشارہ بہ روزبہ اشارہ میڪنند و سپس بہ من!بعد پقے مے زنند زیر خندہ! توجهے نمیڪنم،سارہ با اخم مے گوید:بهشون توجہ نڪن! چند ثانیہ بعد یڪے شان سرفہ میڪند و با لحن تمسخر آمیزے مے پرسد:همسرتونن آیہ جون؟! جدے نگاهش میڪنم و خونسرد جواب میدهم:بعلہ! دوستش با آرنج بہ پهلویش میزند و با خندہ مے گوید:چقدر ڪم سن و سال بہ نظر مے رسن! پوزخندے میزنم و چیزے نمے گویم،سارہ هم مے خندد:شمام خیلے بے ادب و ڪم فهم بہ نظر میرسے! سپس دست من را میگیرد و بہ سمت روزبہ راہ مے افتد،زیر لب مے گوید:ترشیدہ ها! خودشون هر ڪارے میڪنن تا خودشونو بہ نمایش بذارن بلڪہ یڪے بپسندشون اونوقت واسہ بقیہ ادا اطوار در میارن! بیخیال میخندم:بہ من تیڪہ انداخت،تو چرا ناراحتے؟! نفسش را با حرص بیرون میدهد:چون پررو و بے ادبن! شانہ ام را بالا مے اندازم:با اینا دهن بہ دهن شدن فایدہ اے دارہ؟! بہ چند قدمے روزبہ مے رسیم،دست هایش را داخل ڪاپشن مشڪے رنگش بردہ و صاف ایستادہ. سریع مے گوید:سلام! خستہ نباشید! سارہ بہ خودش مے آید،مودبانہ با روزبہ سلام و احوال پرسے میڪند. میخواهم بہ سمتش قدم بردارم ڪہ تعادلم را از دست میدهم،قبل از این ڪہ روے زمین پخش بشوم روزبہ سریع محڪم هر دو دستم را مے گیرد و بلند مے گوید:مراقب باش! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: Instagram:Leilysoltani
🌹نـــ✒ــونوَ الْــــقَــلَــم🌹 نفس نفس زنان سعے میڪنم صاف بایستم،میخواهم دست هایش را رها ڪنم ڪہ ابروهایش را بالا میدهد. جدے مے گوید:ڪمڪت میڪنم! سپس بازویم را آرام مے گیرد،لبخند مهربانے میزنم:ممنون عزیزم! سارہ با شیطنت نگاهمان میڪند:خدا قسمت مام ڪنہ! روزبہ لبخند ڪم رنگے میزند و چیزے نمے گوید،با خندہ همراہ هم قدم برمیداریم ڪہ صداے یڪے از همان دختر ها بہ گوش مے رسد. _آقا! مراقب باش دختر ڪوچولوت نیوفتہ! سپس صداے خندہ ے خودش و دوستش بلند میشود. روزبہ خونسرد بہ راهش ادامہ میدهد،صداے پچ پچ چند نفر باعث میشود سر برگردانم! چند تن از هم ڪلاسے هایم متعجب بہ من و روزبہ خیرہ شدہ اند و پچ‌ پچ میڪنند! این حالت ها زیاد برایم غریبہ نیست! هر از گاهے ڪہ بہ خرید یا رستوران و مهمانے میرویم این نگاہ ها را احساس میڪنم! بیشتر هم در جمع فامیل! ڪمے ناراحت میشوم اما بے تفاوت نگاهم را میگیرم و سر بر مے گردانم. سارہ با حرص مے گوید:حیف آقا روزبہ اینجاست! وگرنہ چند تا حرف قشنگ بارش میڪردم! دخترہ ے سبڪ مغز! روزبہ مے خندد:طبیعیہ! چندتا بچہ ان ڪہ از نیمڪت مدرسہ پرت شدن تو دانشگاہ و پز دانشجویے و روشن فڪرے دارن! براے من ڪہ اهمیتے ندارہ اما نگران جامعہ اے ام ڪہ اینا روشن فڪراشن! سوار ماشین میشویم،در راہ مدام بہ اتفاقات جلوے دانشگاہ فڪر میڪنم! بعد از اینڪہ سارہ را مے رسانیم روزبہ فرمان را مے چرخاند و مے پرسد:ڪدوم بستنے فروشے بریم؟! نگاهم را از رو بہ رو مے گیرم و مے پرسم:چے؟! پیشانے اش را بالا میدهد و معنادار نگاهم میڪند:پرسیدم ڪدوم بستنے فروشے بریم؟! سعے میڪنم لبخند بزنم:هرجا دوست دارے! سرے تڪان میدهد و چیزے نمے گوید،نگاهش را ڪہ بہ رو بہ رو میدوزد بے اختیار خودم را در آینہ نگاہ میڪنم. چهرہ ے شادابم در بیست و یڪ سالگے ڪہ ڪمے هم ڪم سن و سال تر بہ نظر مے رسد! سپس نگاهم را بہ روزبہ میدوزم،چهرہ اش مردانہ و آرام است،چهرہ اش بہ سن و سالش میخورد! یعنے اختلاف سنے مان در ظاهر ڪاملا مشخص است؟! سنگینے نگاهم را ڪہ احساس میڪند سر بر مے گرداند و با حالت بدے نگاهم میڪند! سریع سر بر مے گردانم،نفس عمیقے میڪشد:فڪر ڪنم امروز بهترہ نریم بیرون! منے ڪہ براے برف و دیوانہ بازے مے مردم جواب میدهم:آرہ! خیلے خستہ ام! لبخند معنادارے میزند،ڪہ یعنے "خودتے!" سرعتش را بیشتر میڪند و مهربان مے گوید:بیرون ڪہ میریم! مردہ و قولش خانم زود رنج! اول میریم خونہ یا یہ جای‌ دنج ڪہ جدے حرف بزنیم! متعجب نگاهش میڪنم:راجع بہ چے؟! با دست بہ خودش اشارہ میڪند:راجع بہ خودمون و اتفاقات امروز ڪہ ناراحتت ڪرد! سریع مے گویم:من ناراحت نشدم،مے دونے ڪہ... اجازہ نمیدهد حرفم تمام بشود:دروغ گفتن بهت نمیاد آیہ جان! بریم خونہ یا ڪافہ؟! ڪمے فڪر میڪنم و جواب میدهم:بریم خونہ! دستش را روے چشمش میگذارد:چشم! همیشہ ڪسے ڪہ سعے میڪرد ڪوتاہ بیاید و مشڪلات را حل ڪند او بود... شاید همین ڪوتاہ آمدن ها و خونسردے ها باعث شد ڪہ بہ یڪ بارہ ڪم بیاورد.. 💚بے تو من در همہ ے شهر غریبم...💚 ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: Instagram:Leilysoltani
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🌹امیرالمؤمنین علیه السلام : بزرگترین گناه تجاوز به مال دیگران است. 📚تحف العقول ص 217 🆔 @tark_gon
#حدیث ❤امام صادق علیه السلام: 💕هنگامی که کسی را دوست داشتی؛ او را از این محبت آگاه کن💕 🆔 @tark_gonah_1
#جیل_کربی 👆متخصص امور خانواده در غرب ⚡️خود غربی‌ها به این نتیجه رسیدن که آموزش‌های جنسی، نه تنها نتونسته، آسیب های جنسی را کم کنه، بلکه تجاوزها رو افزایش داده... ♨️ حالا نمی‌دونم، چرا وقتی ما مخالفت می کنیم یه عده با عصبانیت نزدیکه سرشون رو به دیوار بکوبن!! 👌عقب مونده کسیه که چشم بسته پیرو غربه.. و به توانایی ها و به فرهنگ اسلامی ایرانی اعتماد نمی کنه! @tark_gonah_1
22.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 شرح زیارت آل یاسین ♨️ جلسه 1⃣ قسمت 1⃣ 👤 استاد علی اکبر رائفی پور @tark_gonah_1
🌷 چگونه مي‌توانم با حضرت ارتباط برقرار كنم؟ 🌺 ارتباط با حضرت مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف به دو شكل ممكن است: 1. ارتباط ظاهري و ملاقات كردن حضرت؛ 2. ارتباط معنوي و از راه چشم دل. دربارهملاقات با حضرت مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف بايد گفت افتخار ديدار حضرت، شرف بسيار بزرگي است؛ امّا در زمان غيبت حضرت كه اصل، بر پنهان بودن حضرت از ديدگان مردم است، دليلي نداريم كه درخواست ملاقات را توجيه كند. ضمن اين‌كه توفيق ملاقات با حضرت، تنها به خواستن و تقاضاي ما بستگي ندارد؛ بلكه مشروط است به اين‌كه امام‌ علیه السلام در آن، مصلحتي ببيند؛ بنابراين، به جا است كه آدمي بر ملاقات با حضرت اصرار نورزد و بلكه همّت خود را در راه جلب رضاي آن بزرگوار، صرف كند و در اين راه، از ارتباط معنوي با امام مدد بگيرد. قرآن كريم، در آيه 200 سوره آل عمران فرموده است: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ؛ ‌اي كساني كه ايمان آوردهايد! صبر كنيد و همديگر را به صبر واداريد و مرابطه کنيد و تقوا و خدا ترسي را پيشه سازيد؛ باشد كه رستگار شويد. امام باقر‌ علیه السلام در تفسير اين آيه فرموده است: صبر كنيد بر اداي فرائض = در انجام تكاليف الهي استقامت ورزيد‌ و برابر دشمنان پايداري كنيد و با امامتان كه انتظارش را ميكشيد، مرابطه کنيد. معلوم است كه در پرتو رابطه معنويِ مداوم با امام است كه آدمي بر تعهّد و پيمان خود با امام زمانش باقي مي‌ماند و پيوسته در جهت اهداف و آرمانهاي امام خود حركت ميكند و خود را از انحرافات اعتقادي و عملي مصون ميدارد. 📕 تفسير قمي، ج1، ص129 @tark_gonah_1 🌷 اَللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَـــرَج 🌷
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🌹نـــ✒ــونوَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_هشتم #بخش_دوم نفس نفس زنان سعے میڪنم صاف
🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 در را تا آخر باز میڪنم و نفس راحتے میڪشم،همانطور ڪہ وارد خانہ میشوم چادرم‌ را در مے آورم. روزبہ پشت سرم وارد میشود و در را مے بندد. ڪفش هایم را سریع در مے آورم و بہ سمت شوفاژ مے روم. همانطور ڪہ مقنعہ ام را در مے آورم،نزدیڪ شوفاژ میشوم. حضورش را پشت سرم احساس میڪنم،نفس عمیقے میڪشد! مشخص است ڪہ سعے دارد آرام باشد! _آیہ جان! همیشہ وقتے میخواهد جدے صحبت ڪند،پسوند "جان" را بعد از نامم اضافہ میڪند! بدون اینڪہ سر برگردانم جواب میدهم:جانم! دم اسبے موهایم روے شانہ ام سُر میخورد و خودش را رها میڪند،ڪنارم مے ایستد.سنگینے نگاهش را احساس میڪنم. جدے مے گوید:میشہ باهم صحبت ڪنیم؟! سرم را بلند میڪنم:روزبہ! من ناراحت نَ... سریع حرفم را قطع میڪند:بیا بشین! لبخند پر رنگے میزنم و بہ سمت مبل ها مے روم،همانطور ڪہ روے مبل مے نشینم مے گویم:آمادہ بازجویے ام! ڪاپشنش را در مے آورد و بہ سمتم مے آید،نگاهے بہ من مے اندازد و سپس روے مبل رو بہ رویے ام مے نشیند! نگاهِ جدے اش را بہ چشم هاے مے دوزد،همانطور ڪہ دڪمہ ے آستینش را باز میڪند مے گوید:احساس میڪنم ماجراے امروز زنگ خطر بود! آستینش را تا آرنج بالا میزند،ابروهایم را بالا میدهم و سعے میڪنم بے تفاوت باشم! _زنگِ خطرِ چے؟! یڪم از رفتار بچہ ها ناراحت شدم همین! پیشانے اش را بالا میدهد:مطمئنے؟! سرم را همراہ زبانم تڪان میدهم:بعلہ! نفسش را بیرون میدهد:ولے من مطمئن نیستم! میخندم و از روے مبل بلند میشوم،همانطور ڪہ بہ سمتش مے روم مے گویم:یہ لحظہ خیلے ناراحت شدم رفتم تو خودم! با دقت نگاهم میڪند:امیدوارم فقط همین باشہ! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے زنگ آیفون بلند میشود،روزبہ سریع بلند میشود و بہ سمت آیفون میرود. نفسم را با شدت بیرون میدهم،تڪانے بہ گردنم میدهم. روزبہ مقابل آیفون ایستادہ و متفڪر بہ صفحہ ے آیفون خیرہ شدہ! همانطور ڪہ از روے مبل بلند میشوم مے پرسم:ڪیہ؟! سرش را بہ سمتم بر مے گرداند،چهرہ اش ڪمے درهم است! _شهابہ! متعجب پیشانے ام را بالا میدهم:شهاب؟! شانہ اے بالا مے اندازد:میرم جلوے در ببینم چے ڪار دارہ! میخواهد بہ سمت در برود ڪہ سریع مے گویم:بگو بیاد بالا! شاید چیزے شدہ! بعد از ڪمے مڪث گوشے آیفون را برمیدارد. _بلہ؟! _بیا بالا! سپس دڪمہ را میفشارد،ڪاپشن روزبہ و چادر و مقنعہ ام را از روے مبل برمیدارم. با عجلہ بہ سمت اتاق خواب میروم،بہ سمت ڪمد میروم و درش را باز میڪنم. ڪمے بعد صداے زنگ در بلند میشود،صداے باز و بستہ شدن در مے آید و خوش آمد گفتن روزبہ. سریع لباس هایم را تعویض میڪنم،چادر رنگے ام را روے سرم مے اندازم. سرفہ اے میڪنم و از اتاق خارج میشوم،شهاب را مے بینم ڪہ روے مبل تڪ نفرہ اے جدے و ساڪت نشسته‌. نہ او حرفے میزند نہ روزبہ! شلوار مشڪے رنگے همراہ با پیراهن سفید رنگے تن ڪردہ،ڪت چرم مشڪے رنگش را روے پایش گذاشتہ. مشخص است راحت نیست! روزبہ هم مقابلش نشستہ و پایش را روے پایش انداختہ،چهرہ اش جدیست! لب هایم را با نوڪ زبان تر میڪنم و آرام مے گویم:سلام! نگاهِ شهاب بہ سمت من مے آید،سبزے چشم هایش را بہ صورتم مے دوزد و بلند میشود. _سلام! روزبہ با دقت نگاهمان میڪند،زمزمہ وار مے گویم:خوش اومدید! سرے تڪان میدهد و دوبارہ مے نشیند،همانطور ڪہ بہ سمتشان مے روم مے پرسم:حال آرزو خوبہ؟! دستے بہ موهاے طلایے رنگش مے ڪشد و سرد جواب میدهد:حالش خوبہ! سلام هم رسوند! روے مبل ڪنار روزبہ مے نشینم،روزبہ نگاهش را بہ شهاب مے دوزد. _خب! شهاب معذب نگاهش میڪند:خب چے؟! روزبہ دست بہ سینہ میشود:اومدے بعد از چند ماہ بهمون تبریڪ بگے یا سر بزنے؟! شهاب سرفہ اے میڪند و ڪتش را روے دستہ ے مبل میگذارد. چند لحظہ فڪر میڪند و سپس جواب میدهد:اومدم براے معذرت خواهے! من و روزبہ متعجب نگاهش میڪنیم ولے چیزے نمے گوییم! نگاهے بہ هم مے اندازیم،روزبہ از روے مبل بلند میشود و بہ سمت آشپزخانہ مے رود. همانطور ڪہ وارا آشپزخانہ میشود مے پرسد:معذرت خواهے براے چے؟! شهاب نگاهے بہ من مے اندازد و رو بہ روزبہ مے گوید:بابت همہ چیز! شاید باید زودتر مے اومدم... مبهوت نگاهش میڪنم،نفس عمیقے میڪشم و مے گویم:باورش سختہ! شهاب بدون توجہ بہ حرفم از روزبہ مے پرسد:حال فرزاد خوبہ؟! ازش خبر دارے؟! سرم را بر میگردانم و نگاهم را بہ روزبہ مے دوزم،مشغول چیدن میوہ در ظرف است. سنگینے نگاهم را ڪہ احساس میڪند،سر بلند میڪند و نگاهے بہ چشم هایم مے اندازد. بے تفاوت جواب میدهد:حالش خوبہ! فڪر نڪنم دیگہ برگردہ ایران! ازش خبر ندارے؟! شهاب آرام مے گوید:نہ! یعنے خطش خاموشہ! روزبہ با یڪ دست سبد میوہ و با دست دیگر پیش دستے و ڪاردها را برمیدارد! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: Instagram:Leilysoltani
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 از آشپزخانہ خارج میشود و بہ سمتمان مے آید،شهاب دوبارہ سڪوت ڪردہ! انگشت هایش را در هم قفل ڪردہ و عصبے پاهایش را تڪان میدهد! روزبہ خونسرد پیش دستے اے مقابلش میگذارد،شهاب زمزمہ وار تشڪر میڪند. پیش دستے اے هم مقابل من میگذارد و بہ شهاب میوہ تعارف میڪند. شهاب سیبے برمیدارد و تشڪر میڪند،روزبہ ڪنارم مے نشیند. پرتقالے برمیدارد و با آرامش مشغول پوست ڪندنش میشود! شهاب سرفہ اے میڪند و نگاہ جدے اش را بہ روزبہ مے دوزد. _روزبہ! روزبہ بدون اینڪہ نگاهش را از پرتقال بگیرید جواب میدهد:بلہ؟! آب دهانش را فرو میدهد و ڪلافہ نفسے میڪشد. _ازت عذر میخوام! بابت اتفاقایے ڪہ افتاد معذرت میخوام! روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و بشقاب میوہ را مقابلم میگذارد. نگاہ جدے اش را بہ شهاب مے دوزد و ڪف دست هایش را بہ هم میزند و پیشانے اش را بالا میدهد. _با یہ معذرت خواهے همہ چیز حل میشہ؟! شهاب دهانش را باز و بستہ میڪند اما چیزے نمے گوید! بعد از ڪمے مڪث دهان باز میڪند:نہ! ولے...ولے تنها ڪاریہ ڪہ از دستم برمیاد! روزبہ با دقت نگاهش میڪند:چے شد یهو تصمیم گرفتے معذرت خواهے ڪنے؟! شهاب نگاهے بہ من مے اندازد و جواب میدهد:با حرفاے مامان و آرزو قانع شدم ڪہ باید معذرت خواهے ڪنم! روزبہ سرش را تڪان میدهد:فڪر نڪنم حرمتے ڪہ بین مون شڪوندے با معذرت خواهے درست بشہ! یا حداقل بتونیم مثل سابق باشیم! شهاب پوزخندے میزند و سڪوت میڪند،در چشم هاے سبزش خبرے از شیطنت و ڪینہ نیست! جایش را غم گرفتہ! شهاب سے سالہ مقابلم نَنِشستہ! گویے پسر بچہ اے شش هفت سالہ ڪہ ڪار اشتباهے ڪردہ مقابل مادر و پدرش نشستہ و منتظر تنبیہ است! بعد از ڪمے مڪث بہ چشم هایم خیرہ میشود و آرام مے گوید:معذرت خواهے اصلے رو بہ تو بدهڪارم! تو اصلا تو برنامہ م نبودے! بعد از ڪلے گشتن تونستہ بودم آدرس مغازہ و خونہ تونو پیدا ڪنم. اون شب اومدہ بودم خونہ تون تا یہ سرے از مدارڪ پدرتو بردارم و اذیتش ڪنم اما تو رو دیدم! تو مخم رفت ڪہ با تو بیشتر میشہ اذیتش ڪرد تا دو تا ڪاغذ پارہ ڪہ فقط ارزش مادے دارن! سرش را پایین مے اندازد و ادامہ میدهد:باید با فرزاد صحبت ڪنم! فرزاد تا قبل این ماجراها تنها رفیقم بود! بخاطرہ ڪینہ،خودم آدماے مهم زندگیمو باختم! اعتماد مادرم! اعتماد آرزو! فرزاد! روزبہ! انگار باز خودم باختم! روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و آرام مے گوید:عزیزم! من با شهاب میرم بیرون،ممڪنہ یڪم دیر برگردم! شهاب مظلوم سر بلند میڪند و نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد. روزبہ از روے مبل بلند میشود و لبخند پر جانے تحویلم میدهد،در حالے ڪہ بہ سمت اتاق خواب مے رود مے گوید:ڪاپشنمو بردارم میام! چند ثانیہ بعد وارد اتاق خواب میشود،نگاهم را بہ سمت شهاب مے ڪشانم. انگشت هایش را در هم قفل ڪردہ و‌ نگاهش را بہ میز دوختہ. لبخند میزنم و محڪم‌ مے گویم:نمیدونم میتونم ببخشمت یا نہ! ولے ازت ممنونم! متعجب سر بلند میڪند،مردمڪ‌ چشم هایش در گردشند. لبخندم را عمیق تر میڪنم:داشتن روزبہ و آرامش الانمو مدیون توام! همین براے من ڪافیہ! عجیب نگاهم میڪند،بے توجہ مے گویم:میوہ تونو میل ڪنید! بے مقدمہ مے گوید:خیلے دوستت دارہ! قلبم جان مے گیرد! با اطمینان مے گویم:میدونم! صداے باز و بستہ شدن در اتاق خواب مے آید،روزبہ ڪاپشنش را بہ تن ڪردہ. رو بہ شهاب مے گوید:پاشو بریم! شهاب سریع از روے مبل بلند میشود و ڪتش را بہ تن میڪند. از روے مبل بلند میشوم،شهاب ڪنار روزبہ بہ سمت در راہ مے افتد. پشت سرشان براے بدرقہ میروم. شهاب در را باز میڪند و خارج میشود،منتظرم روزبہ هم برود ڪہ بہ سمتم بر مے گردد و آرام مے گوید:عالم و آدم فهمیدنا! گیج نگاهش میڪنم:چیو؟! دستگیرہ ے در را مے گیرد و نیمہ مے بندد،لبخند پر جانش را از پشت در نیمہ باز مے بینم. _ڪہ چقدر میخوامت! سپس چشمڪے نثارم میڪند و در را مے بندد،چادرم را از روے سرم برمیدارم و از صمیم قلب زمزمہ میڪنم:الهے شڪر! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 خمیازہ اے میڪشم و وارد آشپزخانہ میشوم،مادرم مشغول پر ڪردن فنجان با قورے چاے است. یاسین پشت میز نشستہ و با عجلہ صبحانہ میخورد،خبرے از پدرم نیست! لبخند میزنم و بلند میگویم:سلام! یاسین سرش را تڪان میدهد و بہ زور لقمہ اش را قورت میدهد:سلام! مادرم بہ سمتم بر مے گردد:سلام! چرا انقدر زود بیدار شدے تو؟! صندلے را عقب میڪشم و پشت میز مے نشینم. _خوابم یڪم بہ هم ریختہ! گرسنہ ام بودم! ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: Instagram:Leilysoltanii
16.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎬 #کلیپ « قربانی کردن انسان » قسمت دوم : جشن بالماسکه استاد رائفی پور @tark_gonah_1
صبح عاشوراے مهدے(؏ـج)
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_صد_و_نهم #بخش_دوم از آشپزخانہ خارج میشود و
🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 مادرم فنجان چاے را مقابل یاسین میگذارد و با حرص مے گوید:آروم بخور! خفہ شدے! یاسین با دهان پر مے گوید:اے بابا! دیرم شدہ! تڪہ اے نان سنگڪ برمیدارم و مے پرسم:بابا رفتہ؟! مادرم بہ سمت یخچال مے رود:نہ! خوابہ! گفت سرش درد میڪنہ امروز نمیرہ مغازہ! ڪمے پنیر روے نان مے مالم و لقمہ را بہ سمت دهانم می‌برم. مادرم پاڪت آبمیوہ بہ دست ڪنارم مے نشیند،نگاهے بہ یاسین مے اندازد و مے گوید:بسہ دیگہ! پاشو برو! یاسین اخم میڪند:بگو مزاحمے میخوام حرفے بزنم ڪہ تو نشنوے! مادرم پشت چشمے برایش نازڪ میڪند:دقیقا! یاسین ڪمے از چایش مے نوشد و بلند میشود،بند ڪولہ اش را روے دوشش مے اندازد و دستش را بہ نشانہ ے خداحافظے بالا میبرد. _خداحافظ! یاسین سرِ راهے رفت پے نخود سیاہ! نمیتوانم جلوے خودم را بگیرم و بلند میخندم،مادرم چشم غرہ اے نثارش میڪند. بعد از این ڪہ یاسین میرود،مادرم مردد مے پرسد:نمیخواے سر مزار روزبہ برے؟! نفس در سینہ ام حبس میشود،میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود! سریع از پشت میز بلند میشوم و مے گویم:ببینم ڪیہ! الان میام! از آشپزخانہ خارج میشوم و بہ سمت اتاقم میروم،در اتاق را باز میڪنم و وارد میشوم. موبایلم را از روے میز برمیدارم،نگاهم را بہ شمارہ ے تماس گیرندہ میدوزم‌. ناشناس است! پوفے میڪنم و جواب میدهم:بلہ؟! صدایے نمے آید،آرام مے گویم:الو! باز جوابے نمے گیرم،با حرص میخواهم تماس را قطع ڪنم ڪہ صدایے ار عمق جان با آوا مے خواندم:آیہ! حالمم را نمے فهمم،تنم یخ میزند و قلبم از هم مے پاشد... ❤️نميدانم كہ دردم را سبب چيست؟ همے دانم كہ درمانم تويے بس❤️ ادامه دارد... 🍃🍃🍃🍃 ✍نویسنده: Instagram:Leilysoltani