eitaa logo
حامد منتظری مقدم- تشیع پژوهی
547 دنبال‌کننده
185 عکس
192 ویدیو
90 فایل
هدف از ایجاد این کانال، نشر و همفکری دربارۀ یافته ها و نکته های تشیع پژوهی است. مشتاق دریافت دیدگاه های شما: حامد منتظری مقدم (دانشیار گروه تاریخ مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی) @H_Montazeri
مشاهده در ایتا
دانلود
❓سؤال: در شهادت امام حسين(عليه السلام) چه حوادثي رخ داد؟‌ 🖊پاسخ: در اربعين امام حسين(عليه السلام) سه حادثه رخ داد: 1- ملحق شدن مطهر امام به بدن؛ 2- اهلبيت امام(ع) در بازگشت از شام؛ 3- زيارت بن عبدالله انصاري صحابي پیامبر. 💥دو گزارش تاريخي: 📌يک) سیدبن طاووس: «چون اهل بيت حسين(ع) از شام به عراق رسيدند، به راهنماي كاروان گفتند: ما را از عبور بده. هنگامي‌ كه اهل‌بيت به قتلگاه رسيدند، جابر ‌بن‌ عبدالله انصاري و جمعي از بني ‎هاشم و مردان خاندان رسول‌ خدا را ملاقات كردند كه براي زيارت قبر حسين(ع) آمده بودند. همه شروع به گريه و ناله كردند و بر صورتهايشان ميزدند و به گونه‎اي و نوحه سرايي مي کردند كه جگرها را آتش مي زد. زنان منطقة عراق نيز نزد اهلبيت آمدند و آنان نيز چند روزي عزاداري كردند (اللهوف، ص225). 🔎 از اين گزارش برمي‌آيد كه در اربعين (بيستم صفر) سه گروه به هم پيوستند: زائراني از مدينه (جابر و جمعي از بني هاشم)، کاروان اهلبيت در بازگشت از شام و زناني از همان منطقه. 📌دو) ابورریحان بیرونی: «در روز بيستم (صفر)، سرِ حسين به بدنش ملحق و در همان مكان دفن شد و زيارت اربعين نيز در اين روز بوده است و آنان (چهل نفر از) اهل‌بيت او بودند (كه) پس از بازگشت از شام (قبر امام را زيارت كردند)» (الآثار الباقية، ص331). 🔎در این گزارش، وجه تسمية ديگري براي زيارت اربعين ذکر شده و آن اينكه چهل تن از اهل‌بيت امام در آن روز به زيارت قبر سيدالشهدا آمدند. 💥دلايل :‌ يک) روايت امام صادق(ع) که زيارت اربعين را به صفوان‌ جمّال تعليم مي‌دهد؛‌ دو) روايت امام حسن عسكري(ع) كه زيارت اربعين را از نشانه‌هاي مؤمن بيان مي‌كند؛ 🔸شيخ طوسي وجه سفارش ائمه(ع) به زيارت اربعين را، الحاق سر امام به بدن دانسته است. 🔹برای آگاهی از دیدگاههای مختلف و مباحث تخصصی درباره حوادث اربعین، به مقتل جامع سیدالشهداء، ج2 مراجعه کنید. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
در زیارت : 🔹ابن کرامه و طبری ماجرای این زیارت را از زبان عوفی نقل کرده و او را همراه جابر دانسته اند. در این نقل، آمده است که جابر پس از نزدیک شدن به قبر امام حسین(ع)، به عطیه گفت: «اَلمِسنیه» (مرا به قبر برسان). گویا برخی با استناد به همین سخن، جابر را در این زیارت، نابینا دانسته اند که درست نیست؛ زیرا این سخن میتوانست به سبب اندوه شدید و ضعف ناشی از آن باشد؛ چنانکه جابر پس از رسیدن به قبر بی هوش شد و عطیه با پاشیدن آب، او را به هوش آورد (قال: ألمسنيه، فألمستُه فخرّ على القبر مغشيا عليه فرششت عليه شيئا من الماء فلما أفاق...). به علاوه، در ادامه همین گزارش، به بینایی جابر اشاره شده است: «جابر چشمانش را به اطراف قبر چرخاند» و به سایر شهداء کربلا، سلام داد» (... جالَ بِبَصَرِهِ حولَ القبر...). 📚ابن کرامه، تنبیه الغافلین عن فضائل الطالبيین، ص90؛ طبری، بشارة المصطفی، ص125-126. 🖊 ارسالی از: دوست فاضلم دکتر محمد کرمانی کجور 🔰https://eitaa.com/Tashayo
🔹 برنامه پیام تاریخ با موضوع: پيام‌هاي تاريخي در زيارت اربعين کارشناس: حامد منتظری مقدم سه شنبه ۱۴۰۳/۶/۶ حوالی ساعت ۱۹:۳۰ شبکه جهانی ولایت 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎙آیت الله جوادی آملی: «كسی نامه‌ای برای حسين بن علی(سلام الله عليه) نوشت، عرض كرد:«عِظْنِی بِحَرْفَيْن‏»، موعظه بكن! ولي مختصر دو حرف، حضرت هم يك سطر مرقوم فرمودند: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَر»[۱] فرمود: تو كه موعظه‌ خواستی بدان!... از راه حرام نمی شود به مقصد رسيد، از راه باطل نمی شود به مقصد صحيح رسيد... آن فكر كه می گويد: هدف وسيله را توجيه می كند، حسين بن علی آن را باطل ميكند، می گويد: هرگز از راه بد به مقصد نمیشود رسيد، راه بد، بیراهه است، راه نيست،... نه اينكه راه هست و باريك...» [۱] کلینی، الكافی، ج‏۲، ص۳۷۳. (درس اخلاق ۹۸/۶/٧) @daftar_ayatollah_javadi_amoli 👈 ترجمه کامل پاسخ امام حسین علیه السلام: «كسى كه با نافرمانى خدا در پىِ كارى باشد، آنچه را اميد دارد، بيشتر از دست مي‌دهد و به آنچه از آن مى‌پرهيزد، زودتر گرفتار مي‌شود». نمونه برجسته تاریخی این سخن، عمر سعد بود که براي رسيدن به «مُلک ری»، فرماندهی سپاه کوفه را پذيرفت و به جنگ با سیدالشهدا علیه السلام دست يازيد، اما... فقط عمل به همین یک موعظه...! ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
(3) 🔹هر چيزي ارزش نقد ندارد... يکي از آثار ناخواسته نقد، جلب نظر مخاطبان به ديدگاهي است که نقد مي‌شود. لذا بايد توجه داشت که آيا آن ديدگاه ارزش نقد دارد يا خير؟ دست کم در اين باره بايد به دو معيار توجه داشت: يک- اهميت موضوع و خطا (يا خطاها)ي موجود در ديدگاه نقد شونده: اگر موضوع اصلا اهميت و اولويت نداشته باشد يا خطاي آن ديدگاه چندان مهم و بزرگ نباشد، بالتبع اولويت نقد از بين مي‌رود. دو- مطرح و اثرگذار بودن و تازگي ديدگاه نقد شونده: اگر ديدگاه نقدشونده با گذشت زمان، از ياد رفته و کهنه و خاموش شده باشد، ارزش نقد نخواهد داشت؛ بلکه گاهي خود نقد، ديدگاهِ خاموش و خفته را بيدار و آشکار مي‌کند (مرحوم استاد مي‌فرمود: «خفته را بيدارکردن است»)‌ و بسي تأسف که نقد، ضعيف هم باشد! افزون بر اين، گاه ديدگاهي که حتي تازه و نو است؛ توجهي را جلب نکرده و اثرگذار نبوده (به هر دليل؛ مثلاً از سوي فرد گمنامي ارائه يا در نشريه ناشناخته‌اي منتشر شده يا اينکه قلم خوب و مخاطب پسندي نداشته و...) باز هم قاعدتاً اولويت نقد نخواهد داشت. ✍️حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
خلاصه برنامه پیام تاریخ 1403.05.16 استاد منتظری مقدم 👈 محورهاي اصلي سخنان کارشناس برنامه با موضوع: 💢 «پيام‌هاي تاريخي در زيارت اربعين»: 1. مفهوم زیارت و تشرف (بحثي کوتاه و مقدمي)؛ 2. انواع زیارت‌نامه‌ها از نظر سند؛ 3. دشمنان امام حسین(ع) به متاع دنیایی که می خواستند هم نرسیدند؛ 4. گردآوري سپاهیان کوفه در برابر امام حسین(ع) با تطميع و تهدید؛ 5. «عمر سعد» نماد کسی که دنیا او را فریفت و با امام حسین(ع) جنگید؛ 6. با معصیت الهی نمي‌توان به مقصد رسید؛ 7. ابن زیاد با يک ميليون درهم پول اهدايي يزيد چه کرد؟ 8. امام حسین(ع) چگونه دين خدا را زنده و مردم را از جاهليت نجات داد؟‌ 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
صلح و جنگ در سيره پيامبر اعظم ص.pdf
255K
📖 مقاله علمي: «صلح و جنگ در سيره پيامبر اعظم(ص)» ✍️ حامد منتظري مقدم 🔍 در اين مقاله در برابر اتهام نارواي برخي از مستشرقان که اسلام را به عنوان «دين شمشير» معرفي مي‌کنند، صلح‌ها و جنگ‌هاي رسول خدا(ص) بررسي و تحليل شده است. 🔰https://eitaa.com/Tashayo
🏴 رحلت رسول خدا (ص) تسلیت باد. ✅ (ص) از نگاه (ع): «براي تو كافي است كه رسول خدا(ص) سرمشق تو باشد، و راهنمايي براي درك زشتي و عيب دنيا...؛ او از «شير پستانِ» دنيا بريده و از زيورهايش دور شد... پيامبر از دنيا چندان نخورد كه دهان را پر كند... دو پهلويش از تمام مردم فرو رفته‏ تر و شكمش از همه خالي ‏تر بود... پيامبر(ص) بر روي زمين مي ‏نشست و غذا مي ‏خورد، و چون برده، ساده مي‏ نشست، و با دست خود كفش خود را وصله مي ‏زد... پرده ‏اي بر در خانه او آويخته بود كه نقش و تصويرها در آن بود، به يكي از همسرانش فرمود: «اين پرده را از برابر چشمان من دور كن كه هرگاه نگاهم به آن مي ‏افتد به ياد دنيا و زينت‏هاي آن مي ‏افتم». «پيامبر با دل از دنيا روي گرداند، و يادش را از جان خود ريشه كن كرد... و چشم از دنيا پوشاند، و چنين است كسي كه چيزي را دشمن دارد، خوش ندارد به آن بنگرد... در زندگاني رسول خدا(ص) براي تو نشانه‏ هايي است كه تو را به زشتي ‏ها و عيب ‏هاي دنيا راهنمايي كند، زيرا پيامبر با نزديكان خود گرسنه به سر مي‏برد، و با آن كه مقام و منزلت بزرگي داشت، زينت‌هاي دنيا از ديده او دور ماند. پس تفكر‌كننده اي‏ بايد با عقل خويش به درستي انديشه كند كه: آيا خدا محمد(ص) را به داشتن اين صفت‌ها اكرام فرمود يا او را خوار كرد؟ اگر بگويد: خوار كرد، دروغ گفته... است، و اگر بگويد: او را اكرام كرد، پس بداند، خدا كسي را خوار شمرد كه دنيا را براي او گستراند...» «پس پيروي‌كننده بايد از پيامبر پيروي كند، و به دنبال او راه رود، و قدم بر جاي قدم او بگذارد، و گر نه از هلاكت ايمن نمي‏باشد، كه همانا خداوند، محمد(ص) را نشانه قيامت، و مژده دهنده بهشت، و ترساننده از كيفر جهنم قرار داد، او با شكمي گرسنه از دنيا رفت و با سلامت جسم و جان وارد آخرت شد، و كاخ ‏هاي مجلّل نساخت (سنگي بر سنگي نگذاشت) تا جهان را ترك گفت، و دعوت پروردگارش را پذيرفت». 📖نهج البلاغة ترجمه دشتي، خطبه 160، ص213-215. ✍️حامد منتظري مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo49
🏴 شهادت امام حسن (عليه السلام) تسلیت باد. ◾️زمانى كه (ع) به شهادت رسید، يكپارچه شد... زنان بنى‌هاشم براى يك ماه براى وى عزاداري کردند. از امام باقر(ع) روايت شده است كه مردم مدينه روز به مناسبت درگذشت فرزند پيامبر(ص) در ماتم نشسته و بازار را بستند. در مراسم دفن امام در بقيع، به قدرى جمعيت زياد بود كه جاى انداختن سوزن نبود. خبر شهادت امام در نيز شيعيان آن شهر را به عزا نشاند. ◾️پس از شهادت امام مجتبى(ع) ، به امام حسين(ع) نوشتند. در آن نامه آمده بود كه درگذشت امام از يك سوى براى «تمامى امت» و از سوى ديگر براى تو و «خاصه اين شيعيان» (و هذه الشيعة خاصة) است. اين تعبير گوياي شكل‏‌گيرى «شيعه» و حتى كاربرد كلمه شيعه به عنوان يك در حوالى سال پنجاه هجرى است. آنان در اين نامه با اين القاب از امام مجتبى(ع) ياد كردند: «پرچم هدايت و نور جهان» (علم الهدى و نور البلاد) و كسى كه به او اميد اقامه دين و اعاده سيره صالحان بود. آنان اظهار اميدوارى کردند كه خداوند حق امام حسين(ع) را به او بازگرداند. اين نامه بايد يكى از اسناد تشكيل شيعه اعتقادى در كوفه تلقى شود. 📚ابن سعد، ترجمة الامام الحسن(ع)، ص181-183و189-190؛ جعفريان، حيات فكرى و سياسى امامان شيعه، ص170. ✍️حامد منتظری مقدم 🔰https://eitaa.com/Tashayo
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا