eitaa logo
@Torab_bash
3.7هزار دنبال‌کننده
721 عکس
577 ویدیو
14 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 و (۲-۶) ✍🏻... خداوند در می‌فرمايد: «وَ الْعَصْرِ، إِنَّ اْلإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ، إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» همه انسان‌ها در حال و هستند؛ مگر کسانی از آنها که یک را انجام می‌دهند؛ يعنی در مقام عملِ ، «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» دنبال و هستند؛ با چه‌طور رفتار می‌کنند؟ «تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» ديگران را به توصیه کرده و وصيت به می‌کنند! 💎 در برخی از موجود ذیل آیه اول سوره عصر، گفته شده که منظور از عصر (عج) است؛ یعنی خداوند در اين سوره، به امام زمان(عج) و مجرای ایشان دارد می‌خورد، به (عج) قسم که تمام انسان‌ها در هستند؛ مگر «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» یعنی کسانی که در مملکت وجود خودشان، در ، دنبال ايمان به مقولات الهی از جمله اهل‌بیت(ع)، (عج) و هستند و عمل صالح یعنی در قبال این ایمانیات انجام می‌دهند. در قبال ديگران نیز توصیه به و وصيت به می‌کنند. 🔹 خیلی جالب است؛ در مقام با ديگران، دعوت به حق و دعوت به صبر می‌کنند، یعنی صبر در اینجا، رفتاری درون خود نيست، رفتاری نيست که متعلق به مملکت وجود خود فرد باشد، بلکه رفتاری است که شما در قبال ديگران بايد انجام دهيد. پس معنا ندارد که ما در قبال و ماجراهای مربوط به (عج) صبر کنيم! ديگران را دعوت به صبر بکنیم؛ اما خودمان بايد دنبال و نسبت به (عج) و باشيم؛ باید باشیم... 📌 ايمان و عمل صالح، مفهومی است که نياز به ندارد، هرکسی می‌تواند با زحمت در انجام دهد؛ و اين حداقل يا اول شرطی است که يک انسان در قبال و بايد داشته باشد تا به مدنظر در این سوره شود؛ خداوند در این باره می‌فرمايد: «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصّالِحينَ» کسانی که  دنبال و هستند؛ و برای این ماجرا می‌کنند؛ ما بدون شک ایشان را در جمع صالحان وارد می‌کنیم. ⛔️ اگر می‌خواهیم جزو «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» موجود در سوره عصر باشیم؛ باید نشانی از (عج) و ایشان در زندگی‌مان باشد. 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
💢 و (۱-۳) ✍🏻... در بسیاری از آیات قرآن، خداوند تأکيدش روی و بر است. تأکيدش روی اين است که آیا بر مسير درست بودی يا نه؟ آیا در مسير مدنظر الهی حرکت کردی يا نه؟ در چنين مفهومی به ما انتقال داده می‌شود. ⛔️ طبق سوره عصر، تمام انسان‌ها در هستند، مگر کسانی که آورده‌اند و بر اساس ايمانشان، به‌سوی آخرت کردند؛ برای آخرتشان انجام دادند؛ و در خلال ايمان و عمل صالحی که داشتند؛ و را قوياً رعايت کردند؛ بلکه با تمام وجود، اين عنصر در متن زندگی‌شان دیده می‌شد. 💎 به‌عبارت‌دیگر، «ايمان، عمل صالح، توصيه به‌حق و توصيه به‌صبر» در کنار همديگر، دوشادوش یکديگر، این انسانی که در گیر کرده را از نجات می‌دهد. 📌 فضای حاکم بر اين چهار عنصر چيست؟ فضای برای آخرت و به‌سوی پروردگار. 💢 خداوند در می‌فرمايد: «وَ الْعَصْرِ، إِنَّ اْلإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ، إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» همه انسان‌ها در حال و هستند؛ مگر کسانی از آنها که یک را انجام می‌دهند؛ يعنی در مقام عملِ ، «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» دنبال و هستند؛ با چه‌طور رفتار می‌کنند؟ «تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ» ديگران را به توصیه کرده و وصيت به می‌کنند! 💎 در برخی از موجود ذیل آیه اول سوره عصر، گفته شده که منظور از عصر (عج) است؛ یعنی خداوند در اين سوره، به امام زمان(عج) و مجرای ایشان دارد می‌خورد، به (عج) قسم که تمام انسان‌ها در هستند؛ مگر «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» یعنی کسانی که در مملکت وجود خودشان، در ، دنبال ايمان به مقولات الهی از جمله اهل‌بیت(ع)، (عج) و هستند و عمل صالح یعنی در قبال این ایمانیات انجام می‌دهند. در قبال ديگران نیز توصیه به و وصيت به می‌کنند. 🔹 خیلی جالب است؛ در مقام با ديگران، دعوت به حق و دعوت به صبر می‌کنند، یعنی صبر در اینجا، رفتاری درون خود نيست، رفتاری نيست که متعلق به مملکت وجود خود فرد باشد، بلکه رفتاری است که شما در قبال ديگران بايد انجام دهيد. پس معنا ندارد که ما در قبال و ماجراهای مربوط به (عج) صبر کنيم! ديگران را دعوت به صبر بکنیم؛ اما خودمان بايد دنبال و نسبت به (عج) و باشيم؛ باید باشیم... 📌 ايمان و عمل صالح، مفهومی است که نياز به ندارد، هرکسی می‌تواند با زحمت در انجام دهد؛ و اين حداقل يا اول شرطی است که يک انسان در قبال و بايد داشته باشد تا به مدنظر در این سوره شود؛ خداوند در این باره می‌فرمايد: «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصّالِحينَ» کسانی که  دنبال و هستند؛ و برای این ماجرا می‌کنند؛ ما بدون شک ایشان را در جمع صالحان وارد می‌کنیم. ⛔️ اگر می‌خواهیم جزو «اَلَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ» موجود در سوره عصر باشیم؛ باید نشانی از (عج) و ایشان در زندگی‌مان باشد. 🏇🏻 ! 🔚 . 🆔 @torab_bash
🏴 آمادگی برای همراهی با کاروان حسینی علیه‌السلام (۱) ✍🏻... دوستان! خوب است که ما برای به ایام و سپس و نیز بهره‌مندیِ هرچه بیشتر از این ، نگاهی به خود و با امام حسین علیه‌السلام داشته باشیم. 🔹به عنوان نمونه اگر یک مدخل خیلی خوب را بخواهیم معرفی کنیم؛ را مدّ نظر می‌آوریم؛ نه هشتم ذی‌الحجه که کاروان مولا حرکت کرد؛ چرا؟! چون تاسوعا روزی است که مولایمان امام حسین علیه‌السلام در قرار گرفتند. امام صادق(ع) در این‌باره فرمود: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین» یعنی روزی است که مولا امام حسین(ع) در آن روز شدند. ما اگر می‌خواهیم به این ‎، از نگاه کنیم که برایمان داشته باشد و علاوه‌بر آن به در بیاییم و سازنده بکنیم؛ باید در روایت را به تبدیل کنیم؛ یعنی روزی که امام حسین علیه‌السلام محاصره می‌شوند! ⛔️اما اگر بگوییم که ، روزی بود که امام حسین(ع) ، در این صورت، خودمان را برای ماجرای و و نهایتاً با شدن، آماده می‌کنیم؛ لکن اگر تاسوعا و عاشورا را در بدانیم و آنگاه به‌ فراخور حالِ خودمان، به‌جای اینکه بگوییم: تاسوعا روزی بود که، بخوانیم روزی است که امام حسین علیه‌السلام محاصره شده است، در این صورت دیگر نمی‌توانیم بنشینیم؛ دیگر نمی‌توانم آرام بگیریم یا صرفاً یک باشیم و به ایشان نکنیم؛ امام حسین امروز هم محاصره شده است!! 🔺با خود می‌گوییم: توسط چه کسانی؟ در کجا؟ چرا محاصره شده؟ نکند برای ایشان شود، من باشم و مولای من در باشد؟! مگر است؟! اگر اینگونه به ایام پیش رو نگاه کنیم؛ و به حرکت کاروان حسینی از منظر (ع) بنگریم! و دیگر تاسوعا را صرفِ یک در ندانیم؛ و نیز داشته باشیم که تاسوعا، هم دارد؛ و سال‌های هم وجود خواهد داشت؛ دیگر از امسال چگونه خواهیم کرد؟ چه خواهیم داشت...؟ 👥اگر باشیم که روزی است که امام حسین علیه‌السلام در محاصره قرار گرفتند؛ و بخواهیم امروز را کنیم؛ باید ببینیم که چگونه در کربلایِ وجود ما، توسط و رذایل ما شده‌اند؛ باید بگوییم: روز است، محاصره شده؛ اما توسط چه کسانی؟ به این چه باید بدهیم که به بیاید و در ما پدیدار شود؟ 💠هر یک از ما، در خودش، باید به این که «امام علیه‌السلام توسط چه کسانی محاصره شدند» جواب دهد که علیه‌السلام، توسط من محاصره شده‌اند، امام علیه‌السلام توسط من محاصره شده‌اند، اخلاقیات من از هر درنده‌تر است، برخی از اخلاقیات من مانند هستند؛ برخی از رذایلِ من مانند عمربن‌سعد، برخی مانند و برخی دیگر هم مانند هستند! یعنی یک در وجود من هست که آکنده است از شمر و یزید و دیگر ملعونین و که من با آن‌ها گرفته‌ام... ⛔️اما حالا که مولایم حسین علیه‌السلام در من وارد شده‌اند، چگونه وارد شدند؟ با ، با و با اباعبدالله الحسین، ایشان وارد سرزمین وجود من شدند، حالا انسان این را بخواند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین». اینجا باید چه کار کرد؟ آن چیزی که در سال ۶۱ هجری واقع شد، در دارد واقع می‌شود؛ ما هزار و سیصد سال پیش را می‌بینیم، اما بسیاری از ماها الآن را نمی‌بینیم! چشم ما هزار و اندی کیلومتر آن طرف‌تر در را می‌بیند؛ اما درون را نمی‌بیند! درحالی‌که ما باید هم‌زمان با داشتن ، را هم داشته باشیم تا به و کشیده شویم. 🔔... @torab_bash
🏴 تاسوعا روزی که امام حسین(ع) در آن روز محاصره می‌شود. ✍🏻... تاسوعا روزی است که مولایمان امام حسین علیه‌السلام در دشمن قرار گرفتند. امام صادق علیه‌السلام در این‌باره می‌فرمایند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین علیه‌السلام» یعنی روزی است که مولا امام حسین علیه‌السلام در آن روز شدند. ما اگر می‌خواهیم به این ‎، از نگاه کنیم که برایمان داشته باشد و علاوه‌بر آن به در بیاییم و سازنده داشته باشیم؛ باید در این روایت را به تبدیل کنیم؛ یعنی به جای اینکه بگوییم: محاصره شد؛ بگوییم روزی که امام حسین علیه‌السلام محاصره می‌شوند! ⛔️ اما اگر بگوییم که ، روزی بود که امام حسین علیه‌السلام ، در این صورت، خودمان را برای ماجرای و و نهایتاً با همراه شدن، آماده می‌کنیم؛ لکن اگر تاسوعا و عاشورا را در بدانیم و آنگاه به‌ فراخور حالِ خودمان، به‌جای اینکه بگوییم: تاسوعا روزی بود که، بخوانیم روزی است که امام حسین علیه‌السلام محاصره شده است، در این صورت دیگر نمی‌توانیم بنشینیم؛ دیگر نمی‌توانم آرام بگیریم یا صرفاً یک باشیم و به ایشان نکنیم؛ امام حسین امروز هم محاصره شده است!! 🔺با خود می‌گوییم: توسط چه کسانی؟ در کجا؟ چرا محاصره شده؟ نکند برای ایشان شود، من باشم و مولای من در باشد؟! مگر ممکن است؟! اگر اینگونه به ایام پیش رو نگاه کنیم؛ و به حرکت کاروان حسینی از منظر حسینی علیه‌السلام بنگریم! و دیگر تاسوعا را صرفِ یک ماجرایی در گذشته ندانیم؛ و نیز داشته باشیم که تاسوعا، هم وجود دارد؛ و سال‌های هم وجود خواهد داشت؛ دیگر از امسال چگونه خواهیم کرد؟ چه خواهیم داشت...؟ 👥 اگر باشیم که روزی است که امام حسین علیه‌السلام در محاصره قرار گرفتند؛ و بخواهیم امروز را کنیم؛ باید ببینیم که چگونه در کربلایِ وجود ما، توسط و رذایل ما شده‌اند؛ باید بگوییم: روز است، محاصره شده؛ اما توسط چه کسانی؟ به این چه باید بدهیم که به بیاید و در ما پدیدار شود؟ 💠 هر یک از ما، در خودش، باید به این که «امام علیه‌السلام توسط چه کسانی محاصره شدند» جواب دهد که علیه‌السلام، توسط من محاصره شده‌اند، امام علیه‌السلام توسط من محاصره شده‌اند، اخلاقیات من از هر درنده‌تر است، برخی از اخلاقیات من مانند هستند؛ برخی از رذایلِ من مانند عمربن‌سعد، برخی مانند و برخی دیگر هم مانند هستند! یعنی یک در وجود من هست که آکنده است از شمر و یزید و دیگر ملعونین و که من با آن‌ها گرفته‌ام... ⛔️ اما حالا که مولایم حسین علیه‌السلام در من وارد شده‌اند، چگونه وارد شدند؟ با تاسوعا، با و با اباعبدالله الحسین، ایشان وارد سرزمین وجود من شدند، حالا انسان این را بخواند: «تاسُوعا یوْمٌ حُوصِرَ فیهِ الْحُسَین». اینجا باید چه کار کرد؟ آن چیزی که در سال ۶۱ هجری واقع شد، در دارد واقع می‌شود؛ ما هزار و سیصد سال پیش را می‌بینیم، اما بسیاری از ماها الآن را نمی‌بینیم! چشم ما هزار و اندی کیلومتر آن طرف‌تر در را می‌بیند؛ اما درون را نمی‌بیند! درحالی‌که ما باید هم‌زمان با داشتن ، را هم داشته باشیم تا به و کشیده شویم. @torab_bash