🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 226 #پرسش_و_پاسخ_از_کتاب_شبهای_پیشاور #اثبات حلال بودن عقد #موقت 🍂🔸 اشاره ۱۹۸. #آیات و #اخباری که دلیل بر #حلال بودن #متعه زنان (عقد #موقت) است را #بیان فرمایید؟ 🌺🌸 جواب «فَما استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنَّ فَأتُوهُنَّ أُجورَهُنَّ فَریضةً»؛ [۱] پس از اینکه از آنها بهره مند شدید (یعنی متعه نمودید) و تمتع از آنها برداشتید، مهر معین که مزد آنهاست به آنها بپردازید که فریضه و واجب است. می دانیم مشروعیت آیات قرآن تا ابد ادامه دارد مگر اینکه در جایی از قرآن ناسخی بیاید و آن را رد کند. بنابراین چون این آیه ناسخی ندارد، پس این حکم تا ابد باقی است. خداوند در قرآن درباره ملک یمین و کنیزکان می‌فرماید: «وَ مَن لَم یَستَطِع مِنکُم طَولاً أن یَنکِحَ المُحصَناتِ المُؤمِناتِ فَمِن ما مَلَکَت أیمانُکُم مِن فَتَیاتِکُمُ المُؤمِناتِ و اللهُ اَعلَمُ بِایمانِکُم بَعضُکُم مِن بَعضٍ فَانکِحُوهُنَّ بِإذنِ أهلِهِنَّ و أتُوهُنَّ اُجورَهُنَّ بِالمَعروفِ»؛ [۱] هر کس از شما را وسعت و توانایی نباشد که زنان پارسای با ایمان و آزاد گیرد، پس کنیزان مؤمنه ای که مالک آن شدید به زنی اختیار کنید. خدا به مراتب ایمان شما آگاهتر است که اهل ایمان همه بعضی از جنس بعضی دیگر و در رتبه یکسانید. پس با کنیزکان مؤمنه با اذن مالکش ازدواج کنید و مهر آنها را بدانچه معین شده بدهید. همچنین درباره نکاح دائم، این آیه نازل شده است: «فَانکِحُوا ما طابَ لَکُم مِنَ النّساءِ مَثنی و ثُلاثَ و رُباعَ فَإن خِفتُم اَلاّ تَعدِلوا فَواحِدَةً أو ما مَلَکَت أیمانُکُم»؛ [۲] به نکاح خود درآورید از زنان، کسی را که برای شما نیکو و مناسب با عدالت باشد دو یا سه یا چهار و اگر بترسید که اگر زنان متعدد بگیرید نتوانید عدالت را رعایت نمایید، پس تنها یک زن اختیار کرده و یا اگر کنیزی دارید به آن اکتفا کنید که به عدالت نزدیک تر است. می دانیم قاعده بر این است که باید در یک سوره، یک بار امر به نکاح دائم شده باشد و اگر آیه «فَما استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنَّ فَأتُوهُنَّ أُجورَهُنَّ» هم درباره نکاح دائم باشد، پس بر خلاف قاعده است. بنابراین معلوم می‌شود این آیه درباره عقد موقت است که خود یک امر و حکم جدیدی است و با در نظر گرفتن این مطلب که آیه ای در نسخ آیه «فَما استَمتَعتُم بِهِ مِنهُنَّ فَأتُوهُنَّ أُجورَهُنَّ» نیامده، پس زن متعه زن حقیقی مرد به حساب می‌آید چون خداوند فرموده: «حق مهر زن را باید بدهد. » تمام مسلمین چه شیعه و چه سنی عقیده دارند که عقد موقت در صدر اسلام و در زمان حیات رسول خدا صلی الله علیه و آله مشروع بوده و بزرگان صحابه در زمان خود آن حضرت به دستور عقد موقت عمل می‌کردند. عمران بن حصین می‌گوید: آیه عقد موقت در کتاب خدا نازل شده و ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله به آن عمل می‌کردیم و آیه ای هم بر حرمت آن نازل نشد و رسول خدا صلی الله علیه و آله هم تا دم مرگ ما را از آن منع نکردند ولی مردی با رأی و نظر خود، هر چه دلش خواست گفت. بخاری می‌گوید: این مرد، عمر بن خطّاب بوده است. » [۱] اهل تسنن نقل می‌کنند: جابر بن عبدالله انصاری برای انجام عمل عمره به مکه آمد به منزل او رفتیم. مردم از او سؤال می‌کردند تا وقتی که صحبت به عقد موقت رسید. جابر گفت: بله، ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و هم زمان ابوبکر و عمر متعه می‌کردیم. [۲] از ابن نضره روایت شده که گفت: من نزد جابر بن عبدالله انصاری بودم که شخصی وارد شد و گفت: عبدالله بن عباس و عبدالله بن زبیر در دو موضوع عقد موقت و متعه حج اختلاف دارند. جابر گفت: ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله هر دو را به جا می‌آوردیم پس عمر آن دو را نهی کرد و ما دیگر آنها را انجام ندادیم. [۳] جابر می‌گوید: ما در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله و ابی بکر به مشتی از خرما و گندم خرد شده و آرد متعه می‌کردیم تا آنکه عمر درباره عمرو بن حریث آن را نهی کرد. [۴] از واضح ترین دلایل حلال بودن متعه زنان، سخنان خود عمر بن خطاب است که توسط علمای اهل سنت نیز نقل شده که گفت: دو متعه که در زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله رایج وشایع بود، من هر دوی آنها را حرام و نهی نمودم. هر کس به آنها عمل نماید مجازاتش خواهم کرد. در بعضی اخبار آمده که سنگسارش می‌کنم. ---------- 📚منابع: [۱]: _ نساء: ۲۴. [۱]: _ نساء: ۲۵. [۲]: _ نساء: ۳. [۱]: _ بخاری: صحیح: ۵/۱۵۸، احمد بن حنبل: مسند: ۴/۴۳۶ از ابورجاء. [۲]: _ مسلم بن حجاج: صحیح: ۴/۴۹: باب نکاح المتعه. [۳]: _ مسلم بن حجاج: صحیح: ۲/۲۱۰: باب المتعه بالحج و العمره. [۴]: _ احمد بن حنبل: مسند: ۱/۲۵. ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت 🔹💠 🔸🔹 #قسمت_دویست_و_هجدهم🔹🔸 #اخبارى كه در #رابطه با #حبّ و #بغض امیرالمومنین #على عليه السّلام #وارد شده است 🌸🌺✨ 📚(۲) [مستدرك حاكم ۳/ ۱۲۸] به سند خود، از «زيد بن ارقم» نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: كسى كه مى خواهد برابر با زندگى من زندگى كند، و مانند مرگ من بميرد، و در بهشت جاويدان كه پروردگار به من وعده داده است گام نهد، على بن ابيطالب عليه السّلام را دوست بدارد؛ چرا كه آن حضرت شما را از راه هدايت منحرف نمى سازد و هرگز شما را به گمراهى نمى كشاند. «حاكم» گويد: اين حديث صحيح است. مؤلف اظهار مى دارد: «ابو نعيم» اين حديث را در [حلية ۴/ ۳۴۹] به دو طريق روايت نموده، و «متّقى» در [كنز العمال ۶/ ۱۵۵] نقل كرده و مى گويد: «طبرانى»، «حاكم» و «ابو نعيم» آنرا روايت كرده اند و «هيثمى» هم در [مجمع ۹/ ۱۰۸] روايت كرده و مى گويد: «طبرانى» هم آنرا نقل نموده است. 📚فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۴ (۱) [همان كتاب ۳/ ۱۳۵] به سند خود، از «عمار ياسر» نقل كرده كه مى گويد: از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم، خطاب به على عليه السّلام، فرمود: يا على! خوشا به حال كسى كه تو را دوست بدارد، و حقايقى را كه در وجود توست تصديق نمايد، و واى بر كسى كه تو را دشمن بدارد و حقايق نهفته در تو را تكذيب نمايد. اين حديث از سند صحيح برخوردار است. مؤلف گويد: «خطيب بغدادى» حديث مزبور را در📚 [تاريخ ۹/ ۷۱] به دو طريق، و «هيثمى» هم در [مجمع ۹/ ۱۳۲] روايت كرده است و مى گويد: «طبرانى» و «حاكم» و «خطيب» حديث مذكور را از «عمّار ياسر» نقل كرده اند و «محب طبرى» هم در [الرياض النضرة ۲/ ۲۱۵] روايت مى كند و مى افزايد «ابن عرفه» به نقل آن پرداخته است و در [ذخائر ص ۹۲] از «ابن عباس» نقل كرده است. (۲)📚 [حلية الاولياء ۱/ ۸۶] به سند خود، از «زيد بن وهب» از «حذيفة» روايت مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: كسى كه خرسند است از اينكه مثل من زندگى كند و مثل من هم بميرد و نى ياقوت فامى كه خدا به دست خود آفريده است، به اختيار خويش در آورد، و به آن بگويد: باش تا باشد! بايد پس از من على عليه السّلام را دوست بدارد.«ابو طفيل» و «سدى» اين حديث را از «زيد بن ارقم» روايت كرده اند. مؤلف گويد:📚 «ابو نعيم» بار دوم در [۴/ ۱۷۴] همان حديث را نقل كرده است. (۳) [همان كتاب ۱/ ۸۶] به سند خود، از «ابن عباس» روايت مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: كسى كه خوشحال است كه چون من زندگى كند و چون من بميرد و در بهشت عدن كه خدا آنرا ايجاد كرده ساكن شود، پس از من على عليه السّلام را دوست بدارد، و دوست او را دوست بدارد، و به ائمه پس از او اقتدا نمايد؛ كه ايشان عترت من هستند، و از سرشت من آفريده شده اند، و از نعمت فهم و 📚علم فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۵ برخوردار گرديده اند. واى بر امت من كه فضيلت و موقعيت علم و كمال آنان را تكذيب نمايد و رعايت صله رحم مرا ننمايد و به قطع صله رحم من اقدام كند! آرى، اينان به شفاعت من نايل نمى گردند. مؤلف گويد: «طبرانى» و «رافعى» از «ابن عباس» روايت كرده اند. (۱) 📚[اسد الغابة ابن اثير ۴/ ۲۳] به سند خود، از «ابو مريم سلولى» روايت مى كند كه از «عمار ياسر» شنيدم، مى گفت: از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه خطاب به على بن ابيطالب عليه السّلام، فرمود: يا على! خداى تعالى تو را به زيورى آراسته است كه هيچيك از آفريدگان خويش را به زيورى كه بهتر از آن باشد، نياراسته است: زهد در دنيا برايت قرار داد كه نه چيزى از دنيا دست تو را مى گيرد و نه دنيا چيزى از تو بدست مى آورد؛ علاقه به بينوايان را در وجود تو نهاد كه آنان را دوست بدارى و آنها هم به امامت تو خرسند باشند و تو هم از پيروى آنان از تو خرسند باشى. اينك خوشا به حال كسى كه تو را دوست بدارد و حقايق نهفته در تو را تصديق نمايد! و واى بر آنكه تو را دشمن بدارد و حقايق پوشيده در تو را تكذيب نمايد! بنا بر اين آنهائى كه تو را دوست مى دارند و حقايق درونى تو را تصديق مى نمايند، در آخرت همسايگان تو هستند و انيس تو در كاخ ويژه ات خواهند بود. و آنها كه با تو كينه توزى مى نمايند و فضائل تو را انكار مى كنند، بر خداى تعالى لازم است در روز قيامت آنان را در قرارگاه كاذبان در آورد. مؤلف گويد:📚 «هيثمى» اين حديث را در [مجمع ۹/ ۱۳۲] نقل كرده و مى گويد: «طبرانى» اين حديث را در «الاوسط» آورده است...... #ادامه_دارد ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت 🔹💠 🔸🔹 #قسمت_دویست_و_نوزدهم🔹🔸 #اخبارى كه در #رابطه با #حبّ و #بغض امیرالمومنین #على عليه السّلام #وارد شده است 🌸🌺✨ (۲) [الاصابة ابن حجر ۳/ قسم ۱/ ۲۰] مى گويد: «مطين»، «باوردى»، «ابن جرير» و «ابن شاهين» از «زياد بن مطرّف» نقل كرده اند كه از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم، مى فرمود: كسى كه دوست مى دارد همانند من زندگى كند و به دوش من چشم از جهان فرو بندد و در روز بازخواست به بهشت برود، على و ذريّه او را پس 📚فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۶ از من دوست بدارد. مؤلف گويد: «متّقى» اين حديث را در [كنز العمال ۶/ ۱۵۵] نقل كرده و مى گويد: اين حديث از «مطين»، «باوردى»، «ابن شاهين» و «ابن منده» نقل شده كه آنها هم از «زياد بن مطرّف» نقل كرده اند. (۱) [كنوز الحقايق مناوى ص ۱۰۱] از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله روايت است كه فرمود: به دوستداران على عليه السّلام و ارادتمندان آن حضرت ابلاغ كنيد كه خود را براى داخل شدن به بهشت آماده كنند. «ديلمى» اين حديث را نقل كرده است. (۲) [الرياض النضرة ۲/ ۲۱۵] از «زيد بن ارقم» نقل كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: كسى كه مى خواهد دست به نى سرخ فامى كه خدا آنرا بدست خود در بهشت عدن كاشته است دراز كند و آنرا دستاويز خود قرار بدهد، بايد محبت و علاقه به على عليه السّلام را دستاويز خويش سازد. «امام احمد» اين حديث را در «مناقب» آورده است. (۳) [اسد الغابة ابن اثير ۴/ ۱۰۱] حديثى را از «يحيى بن عبد الرحمن انصارى» نقل كرده كه از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم، مى فرمود: كسى كه على عليه السّلام را در حال حيات و ممات آن حضرت دوست بدارد، خداى تعالى امن و امان را تا زمانيكه خورشيد طلوع و غروب مى كند، براى او برقرار مى دارد. و كسى كه در حال حيات و پس از ممات حضرت على عليه السّلام، كينه او را به دل مى گيرد، خدا او را به مرگ جاهليت مى ميراند و به اعمالى كه در اسلام احداث كرده و به بدعتهائى كه ايجاد كرده است محاسبه مى نمايد. مؤلف گويد: 📚«ابن حجر» اين حديث را در [اصابة ۶/ قسم ۱/ ۳۳۵] ياد كرده است. (۴) [هيثمى در مجمع ۹/ ۱۱۱] از «ابن عباس» روايت كرده است، هنگامى كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در ميان اصحاب خود- از مهاجر و انصار- عقد اخوت برقرار فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۷ كرد و ميان على عليه السّلام و يكى از آنها اخوتى مقرر نداشت، على عليه السّلام خشمگين شد، از مسجد خارج شد و به كنار نهرى رفت. زره اش را زير سر گذاشت و همچنان كه باد مى وزيد روى زمين خوابيد. پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله كه على عليه السّلام را در مسجد نديد، در جستجوى او بر آمد تا اينكه آن حضرت را در كنار نهر آب با همان وضع يافت. نزديك آمد و اشاره اى به آن حضرت كرد و فرمود: براى هيچ مقامى از مقامهاى ظاهرى شايستگى ندارى، مگر اينكه پايه اساسى خاك باشى، يعنى «ابو تراب». و اضافه كرد: آيا خشمگين شدى آنگاه كه ميان مهاجر و انصار عقد اخوت برقرار كردم، ميان تو و يكى از آنها عقد اخوت برقرار نساختم؟ آيا خرسند نيستى از اينكه منزلت تو نسبت به من، مانند منزلت هارون نسبت به موسى باشد؟ با اين تفاوت كه پس از من، پيغمبرى مبعوث نمى شود، آگاه باش! كسى كه تو را دوست بدارد، دائره امن و امان در محور او به گردش مى آيد، و كسى كه تو را دشمن بدارد، خدا او را به مرگ جاهليت مى ميراند و به هر گونه عملى كه در اسلام انجام داده است محاسبه شود و از هيچ گونه گناه او چشم پوشى نفرمايد. «طبرانى» اين حديث را در «الكبير» و «الاوسط» نقل كرده است. مؤلف گويد: «متّقى» هم در [كنز العمال ۶/ ۱۵۴] نقل نموده است. (۱)📚 [همان كتاب ۹/ ۱۲۱] از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه در يكى از روزها، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به جستجوى من بر آمد تا آنجا كه مرا در راه آبى مشاهده كرد كه در آنجا به خواب رفته بودم، حضرت فرمود: يا على! از جا برخيز! در محلى بخواب رفته اى كه اگر مردم تو را با چنين وضعى مشاهده كنند و تو را «ابو تراب» بنامند، آنها را سرزنش نخواهم كرد. در آن هنگام، پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه وآله در من احساس ناراحتى كرد، فرمود: يا على! به خدا سوگند! خرسندم از اينكه تو برادر من و پدر فرزندان من باشى. آرى، تو هستى كه براى پايدارى سنّت من مى جنگى، و ذمه مرا برىّ مى كنى....... #ادامه_دارد ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 💠🔹 #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت 🔹💠 🔸🔹 #قسمت_دویست_و_بیست🔹🔸 #اخبارى كه در #رابطه با #حبّ و #بغض امیرالمومنین #على عليه السّلام #وارد شده است 🌸🌺✨ كسى كه با توجه به عهد من جان سپارد، و يا در فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۸ روزگار من بميرد، گنجينه خداست. و كسى كه در روزگار تو بميرد، جان به راحتى تسليم كرده است. و كسى كه بميرد و تو را در حالى كه جان تسليم كرده اى دوست بدارد، خداى تعالى تا خورشيد طلوع و غروب مى كند سرانجام او را به ايمنى و ايمان سپرى مى سازد. و كسى كه بميرد و كينه تو را در دل داشته باشد، به مرگ جاهليت مرده است. و دست به هر كارى كه در روزگار اسلام زده است به حساب او رسيدگى مى شود و چيزى از او فرو گذار نمى گردد. «ابو يعلى» اين حديث را نقل كرده است. مؤلف گويد: «متّقى» هم در [كنز العمال ۶/ ۴۰۴] به نقل آن پرداخته و اظهار مى دارد كه «ابو يعلى» هم آنرا آورده است. «بو صيرى» گفته است: راويان اين حديث از محدثان ثقاتند. و «محب طبرى» هم در [الرياض النضرة ۲/ ۱۶۷] با اندك اختلافى، حديث مورد بحث را ياد كرده و گفته است: «امام احمد» هم در «مناقب» نقل مى كند. (۱) [همان كتاب ۹/ ۱۲۱] از «ابن عمر» نقل مى كند كه در يكى از روزها، همراه پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در سايه ديوارهاى مدينه حركت مى كرديم، همزمان در جستجوى على عليه السّلام بر آمديم و در مسير خود به كنار ديوارى رسيديم كه در آنجا على عليه السّلام به خواب رفته و گرد و غبار ظاهر آن حضرت عليه السّلام را فرا گرفته بود. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله على عليه السّلام را بيدار كرد و فرمود: با چنين وضعى كه در تو مشاهده مى شود، هر گاه مردم تو را به كنيه «ابو تراب» بخوانند، آنان را سرزنش نخواهم كرد. رواى گفته است: در آن حال، چهره على عليه السّلام را مشاهده كردم كه تغيير يافت. و اين معنى بر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله گران آمد. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله براى آرامش قلب على عليه السّلام، فرمود: مى خواهى سخنى بگويم كه از شنيدن آن سخن خرسند گردى؟! گفت: آرى، يا رسول اللّه! پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود: تو برادر و وزير من مى باشى، و تو هستى كه قرض مرا ادا مى كنى، و به وعده من وفا مى نمائى، و مرا از هر چه در ذمّه‌ام مى باشد فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۱۹ آسوده خاطر مى سازى. اينك كسى كه تو را در حال حيات من دوست بدارد، با امن و ايمان از دنيا به سراى ديگر رحلت مى كند. و كسى كه در زندگى تو و پس از در گذشت من، تو را دوست بدارد، سرانجام او به امن و ايمان به پايان مى رسد و از ناراحتى روز رستاخيز آسوده خاطر خواهد بود. و كسى كه بميرد و كينه تو را در دل داشته باشد، به مرگ جاهليت مرده است و خدا، از هيچ عمل او كه در اسلام انجام داده است چشم پوشى نكرده و مورد باز خواست قرار خواهد داد. «طبرانى» اين حديث را نقل كرده است. مؤلف گويد: «متّقى» حديث مذكور را در [كنز العمال ۶/ ۱۵۵] روايت كرده و مى گويد: «طبرانى» هم آنرا از «ابن عمر» نقل مى كند. (۱) [تاريخ بغداد خطيب بغدادى ۴/ ۱۰۲] به سند خود، از «عايشه» روايت مى كند، از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيدم كه خطاب به على عليه السّلام فرمود: در حق تو همين كافى است كه دوستدار تو در هنگام مرگ اندوهى ندارد، و در قبر هم احساس تنهائى نمى كند، و روز قيامت هم فزعى ندارد. (۲)📚 [همان كتاب ۱/ ۲۵۹] به سند خود، از «ابن عباس» روايت مى كند كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: در شب معراج كه مى خواستم به بهشت وارد شوم، اين جملات بر در آن نوشته شده بود: «لا اله الّا الله، محمد رسول الله، علىّ حبّ الله، و الحسن و الحسين صفوة الله، فاطمة خيرة الله على باغضهم لعنة الله» پيش از اين ترجمه شد كه «حبّ»- به كسر حاء- به معناى «محبوب» است. (۳) [كنز العمال ۶/ ۱۵۸] رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: سه خصلت است كه هر گاه در كسى باشد، از امت من بشمار نمى آيد و من هم پيغمبرش نيستم؛ دشمنى با على عليه السّلام، نكوهش اهل بيت من و كسى كه ايمان را كلام تنها بداند و به حقيقت ايمان نپردازد. «ديلمى» اين حديث را از «جابر» روايت كرده است. فضائل پنج تن (ع) در صحاح ششگانه اهل سنت، ج ۲، ص: ۵۲۰ (۱)📚 [ذخائر العقبى محب طبرى ص ۹۲] از «انس بن مالك» روايت كرده كه در يكى از اوقات، پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله، به منبر تشريف برد و پس از ايراد بيانات مفصلّى، فرمود: على كجاست؟ حضرت على عليه السّلام با شتاب از محل خود برخاست و عرض كرد: اينك من حاضر و آماده به خدمتم! رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله آن حضرت را بحضور خواند و به سينه چسبانيد و پيشانى مباركش را بوسيد و با صداى بلند فرمود: اى گروه مسلمانان! اين بزرگوار، برادر و پسر عمو و داماد من