♻️داستانی♻️بسیار عالی 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 💢تمام نفرتم از خنده های حرمله بود💢 رباب لشگر خود را به دست اقا داد خدا کند نرود پیش اش آبروی رباب علی بهانه گرفت جای آب تیر  آمد سفید شد همان لحظه تار موی رباب غروب روز دهم بعد عصر عاشورا کسی نبود نباشد به جست و جوی رباب تمام نفرتم از خنده های حرمله بود همان که قهقهه میزد به های و هوی رباب خدا کند که نباشد سر علی اصغر سری ز نیزه زمین خورد پیش روی رباب ✅محمد مهدی نسترن #حضرت_علی_اصغر_شعرروضه #حضرت_رباب #شب_هفتم 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢 مقتل-حضرت علی اکبر علیه السلام 💢  یاران امام حسین علیه السلام یکى یکى پیش مى‌آمدند و مى جنگیدند و کُشته مى‌شدند تا آن که جز خانواده اش کسى با حسین علیه السلام نماند. آن گاه پسرش على اکبر علیه السلام ـ که مادرش لیلا، دختر ابى مُرّة بن عُروة بن مسعود ثقفى بود ـ قدم به میدان نهاد. او از زیباروى ترینِ مردمان و آن هنگام هجده ـ نوزده ساله بود. او به دشمن حمله بُرد و چنین خواند: من على پسر حسین بن على ام به خانه خدا سوگند که ما به پیامبر صلى الله علیه و آله نزدیک تریم. و به خدا سوگند که پسر بى نَسَب (ابن زیاد) نمى‌تواند بر ما حکم براند. با شمشیر مى‌زنم و از پدرم حمایت مى کنم؛ شمشیر زدنِ جوان هاشمىِ قُرَشى. او این کار را بارها به انجام رساند و کوفیان از کُشتن او پروا مى‌کردند که مُرّة بن مُنقِذ عبدى او را دید و گفت: گناهان عرب بر دوش من باشد اگر بر من بگذرد و چنین کند و من پدرش را به عزایش ننشانم! على اکبر علیه السلام مانند بار اوّل، بر دشمن حمله بُرد که مُرّة بن مُنقِذ راه را بر او گرفت و نیزه اى به او زد و بر زمینش انداخت. سپاهیان، گِردش را گرفتند و او را با شمشیرهایشان تکّه تکّه کردند. امام حسین علیه السلام به بالاى سر او آمد و ایستاد و فرمود: «خداوند بکُشد کسانى را که تو را کُشتند اى پسر عزیزم ! چه گستاخ بودند در برابر [ خداى ] رحمان و بر هتک حرمت پیامبر!» . سپس اشک از چشمانش روان شد و فرمود : «دنیاى پس از تو ویران باد !». زینب علیهاالسلام خواهر امام حسین علیه السلام به شتاب بیرون دوید و ندا داد: اى برادرم و فرزند برادرم! آن گاه آمد تا خود را بر روى [پیکر] على اکبر علیه السلام انداخت. امام حسین علیه السلام سر او را گرفت و [ او را بلند کرد و ] به خیمه اش باز گرداند و به جوانان [ خاندان ]خود فرمان داد و فرمود: «برادرتان را ببرید!» . آنان او را بُردند و در خیمه اى گذاشتند که جلوى آن مى جنگیدند. 🔷متن عربی: و لَم یَزَل یَتَقَدَّمُ رَجُلٌ رَجُلٌ مِن أصحابِهِ فَیُقتَلُ، حَتّى لَم یَبقَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام إلّا أهلُ بَیتِهِ خاصَّةً. فَتَقَدَّمَ ابنُهُ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ علیه السلام ـ واُمُّهُ لَیلى بِنتُ أبی مُرَّةَ بنِ عُروَةَ بنِ مَسعودٍ الثَّقَفِیِّ ـ وکانَ مِن أصبَحِ النّاسِ وَجهاً، ولَهُ یَومَئِذٍ بِضعَ عَشرَةَ سَنَةً، فَشَدَّ عَلَى النّاسِ، وهُوَ یَقولُ: أنَا عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ بنِ عَلِیّ   نَحنُ وبَیتِ اللّه ِ أولى بِالنَّبِیّ تَاللّه ِ لا یَحکُمُ فینَا ابنُ الدَّعِیّ      أضرِبُ بِالسَّیفِ اُحامی عَن أبی ضَربَ غُلامٍ هاشِمِیٍّ قُرَشِیّ فَفَعَلَ ذلِکَ مِراراً وأهلُ الکوفَةِ یَتَّقونَ قَتلَهُ، فَبَصُرَ بِهِ مُرَّةُ بنُ مُنقِذٍ العَبدِیُّ، فَقالَ: عَلَیَّ آثامُ العَرَبِ ، إن مَرَّ بی یَفعَلُ مِثلَ ذلِکَ إن لَم اُثکِلهُ أباهُ، فَمَرَّ یَشتَدُّ عَلَى النّاسِ کَما مَرَّ فِی الأَوَّلِ، فَاعتَرَضَهُ مُرَّةُ بنُ مُنقِذٍ، فَطَعَنَهُ فَصُرِعَ، وَاحتَواهُ القَومُ فَقَطَّعوهُ بِأَسیافِهِم. فَجاءَ الحُسَینُ علیه السلام حَتّى وَقَفَ عَلَیهِ، فَقالَ: قَتَلَ اللّه ُ قَوماً قَتَلوکَ یا بُنَیَّ ، ما أجرَأَهُم عَلَى الرَّحمنِ وعَلَى انتِهاکِ حُرمَةِ الرَّسولِ! وَانهَمَلَت عَیناهُ بِالدُّموعِ، ثُمَّ قالَ: عَلَى الدُّنیا بَعدَکَ العَفاءُ. وخَرَجَت زَینَبُ اُختُ الحُسَینِ مُسرِعَةً تُنادی: یا اُخَیّاه وَابنَ اُخَیّاه، وجاءَت حَتّى أکَبَّت عَلَیهِ، فَأَخَذَ الحُسَینُ علیه السلام بِرَأسِها فَرَدَّها إلَى الفُسطاطِ، وأمَرَ فِتیانَهُ فَقالَ: اِحمِلوا أخاکُم، فَحَمَلوهُ حَتّى وَضَعوهُ بَینَ یَدَیِ الفُسطاطِ الَّذی کانوا یُقاتِلونَ أمامَهُ. ✅منابع: 🔹الإرشاد شیخ مفید، ج ٢ ص ١٠۶، 🔹مثیر الأحزان ابن نما حلی: ص ۶٨، 🔹 إعلام الورى طبرسی: ج ١ ص ۴۶۴ #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #مقتل 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢 مقتل -نحوه شهادت- حضرت علی اکبر(ع)-تفصیلی 💢 به‏ گفته‏ ابو الفرج‏ «1» و دیگران‏: على‏ اكبر علیه‏ السّلام‏ نخستین‏ فرد از بنى‏ هاشم‏ بود كه‏ پس‏ از شهادت‏ یاران‏ حسین‏ علیه‏ السّلام‏ به‏ شهادت‏ رسید. او زمانى‏ كه‏ به‏ تنهایى‏ پدر نگریست‏، در حالى كه سوار بر ذو الجناح بود، نزد پدر شرفیاب شد و از او اجازه میدان خواست- على اكبر از همه مردم زیباتر و از اخلاقى برجسته برخوردار بود- اشك از چشمان پدر جارى شد و سكوت كرد و سپس فرمود: «اللهم اشهد أنّه قد برز الیهم غلام أشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا برسولك و كنّا اذا اشتقنا إلى نبیّك نظرنا إلیه». «خدایا! گواه باش! جوانى به نبرد با آنان مى‏رود كه از حیث اخلاق و شمایل و گفتار، شبیه‏ترین فرد به پیامبر تو است. ما هرگاه تشنه دیدار پیامبرت مى‏شدیم، به چهره على اكبر مى‏نگریستیم». سپس امام علیه السّلام با صداى بلند فرمود: «یا بن سعد! قطع اللّه رحمك كما قطعت رحمی و لم تحفظنى فى رسول اللّه». «اى ابن سعد! خدا پیوند خویشاوندى‏ات را قطع كند كه پیوند خویشاوندى مرا بریدى و حرمت خویشاوندى‏ام با رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم را زیر پا نهادى». به مجرّد این كه على اكبر علیه السّلام از پدر اجازه میدان گرفت با خواندن این رجز بر سپاه دشمن تاخت: أنا علىّ بن الحسین بن علىّ‏ نحن و بیت اللّه أولى بالنبى‏ و اللّه لا یحكم فینا ابن الدعیّ‏ یعنى: من على بن حسین بن على‏ام. ما و خانه كعبه به پیامبر خدا سزاوارتریم. به خدا سوگند! فرزند فرومایگان نباید بر ما حاكمیّت یابد. على اكبر علیه السّلام نبرد سختى انجام داد و سپس نزد پدر بازگشت و عرضه داشت: «یا أبت! العطش قد قتلنى و ثقل الحدید قد أجهدنى». «پدر! تشنگى، جانم را به لب رسانده و سنگینى اسلحه مرا به زحمت انداخته است». حسین علیه السّلام در این لحظه مى‏گرید و مى‏فرماید: «وا غوثاه! أنّى لى الماء، قاتل یا بنیّ قلیلا و اصبر، فما أسرع الملتقى بجدّك محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فیسقیك بكأسه الأوفى شربة لا تظمأ بعدها أبدا». «از كدامین سو برایت آب آورم، پسرم! اندكى نبرد كن و صبر و شكیبایى نما، لحظاتى دیگر به دیدار جدّت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و سلّم نایل خواهى شد و كام تو را آن گونه سیراب خواهد ساخت كه پس از آن هرگز تشنه نگردى». على اكبر علیه السّلام مانند پدر و جدّ خویش، بر سپاه دشمن یورش برد و مرّة بن منقذ عبدى، با پرتاب تیرى گلوى مبارك وى را هدف قرار داد «2». ابو الفرج مى‏گوید: حمید بن مسلم ازدى گفت: من ایستاده بودم و مرّة بن منقذ كنارم قرار داشت و على بن حسین از چپ و راست بر سپاه حمله مى‏كرد و آن‏ها را پراكنده مى‏ساخت، مرّة گفت: گناه عرب به گردنم، اگر این جوان گذارش به من بیفتد، پدرش را به عزایش مى‏نشانم! بدو گفتم: این كار را انجام نده، همان كسانى كه وى را در محاصره دارند براى این كار كافى است. وى گفت: قطعا این كار را خواهم كرد. على اكبر علیه السّلام در حالى كه گروهى از سپاه را عقب مى‏راند، به سمت ما آمد، این فرد با نیزه ضربتى بر قامت استوار اكبر زد و على روى زین اسب خم شد و گردن اسب را بغل گرفت و اسب به اشتباه او را به سمت دشمن برد. آنان وى را به محاصره در آورده و بدن مباركش را با شمشیر قطعه‏قطعه كردند «3». قبل از جان دادن صدا زد: سلام بر تو پدر! اكنون جدّم رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم مرا سیراب ساخت و امشب در انتظار تو است، حسین علیه السّلام به سمت میدان شتافت و كارزار سختى آغاز كرد تا به بالین جوانش با پیكر پاره پاره رسید و فرمود: «قتل اللّه قوما قتلوك یا بنیّ! فما أجرأهم على اللّه و على انتهاك حرمة الرسول». «فرزندم! خدا بكشد مردم ستمگرى كه تو را كشتند، اینان چقدر بر خدا و هتك حرمت‏ رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم جرى شده‏اند؟». سپس اشك از چشمان مباركش جارى گشت و فرمود: «على الدّنیا بعدك العفا؛ پس از تو اف بر این دنیا!» «4». ابو مخنف و ابو الفرج از حمید بن مسلم ازدى روایت كرده‏اند كه گفت: گویى زنى را مى‏بینم با فریاد یا حبیباه! یا بن اخیّاه! اى عزیزم! اى پسر برادرم! از خیمه بیرون آمده است. پرسیدم: آن زن كیست؟ گفتند: زینب دختر على بن أبی طالب علیه السّلام است. این زن از راه رسید و خود را بر پیكر على اكبر افكند. حسین نزد خواهر آمد و دست او را گرفت و به خیمه برد و خود بازگشت و به جوانان بنى هاشم فرمود: «احملوا أخاكم؛ برادرتان را به خیمه ببرید». آنان بدن نازنین على اكبر را حمل كرده و مقابل خیمه‏اش قرار دادند «5». على اكبر در زمان شهادت، داراى فرزند نبود. بأبى أشبه الورى برسول‏ اللّه نطقا و خلقة و خلیقة قطعته اعداؤه بسیوف‏ هى أولى بهم و فیهم خلیقة لیت شعرى ما یحمل الرهط منه‏ جسدا أم عظام خیر الخلیقة یعنى: پدرم به فدایش، در گفتار و اخلاق و شمایل، شبیه‏ترین مردم به رسول خدا 👇

بود. دشمنانش او را با شمشیر پاره پاره كردند، در صورتى كه خودشان به این كار سزاوارتر بودند. اى كاش! مىدانستم جمعى كه جنازه على را حمل مىكنند، پیكر پاكش را مىبرند یا استخوانهاى بهترین آفریده خدا را حمل مىكنند. ✅پی نوشت ها: 🔹1.     مقاتل الطالبین: 115. 🔹2.     لهوف: 166. 🔹3.      مقاتل الطالبین: 115. 🔹4.      همان: 115؛ لهوف 167. 🔹5.      طبرى، تاریخ: 3/ 331 (با اندكى تفاوت در برخى كلمات). #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #مقتل 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢 امام حسین(ع) دوتا بدن را خود به خیمه نیاورده است 💢 مرحوم آیت الله فلسفی (ره) خطیب شهیر می فرمود: چرا آقا نعش شهدای دیگر را خودش آورده بود حال چرا نعش علی را نیاورده؟ رو کرد به طرف خیام و فرمود: "یافتیان بنی هاشم! احملوا اخاکم الی الفسطاط" ای جوانان بنی هاشم بیایید و نعش علی اکبر (ع) را به خیمه ببرید. آقا امام حسین(ع) دوتا بدن را نیاورده است. هر دو را هم عذر شرعی داشته است! یکی بدن حضرت ابالفضل العباس(ع) است و یکی هم بدن حضرت علی اکبر (ع) است! چرا؟ چون اسائه ادب به بدن می شد جنازه مسلمانان هم محترم است نباید اسائه بشود. اگر بخواهیم بدانیم چرا پیکر مطهر عباس (ع) را نیاورده است از حرف های بنی اسد به زین العابدین (ع) می فهمیم. بنی اسد به زین العابدین (ع) گفتند: آقا! یک بدن کنار نهر علقمه است آنقدر قطعه قطعه و چاک چاک است که نمی توان بدن را برداشت هر طرف بدن را میگیریم طرف دیگر بدن به زمین می آید. فلذا آقا فرمود: قبر عباس (ع) را در کنار بدنش کندند و همان جا هم دفنش کردند.  اگر بخواهی بدانی ابالفضل العباس(ع) کجا به زمین افتاده است . همان جاست که دفنش کرده اند.اما بدن علی اکبر(ع) روایت دارد: " فقطعوه بسیوفهم اربا اربا " خیلی بدن علی اکبر(ع) را صدمه زدند.آقا دید اگر بخواهد یک نفری بدن را بیاورد ممکن است مثلا،  اعضای بدن جدا شود اهانت به بدن می شود!امام حسین (ع)می داند که این کار یک نفر نیست فلذا فرمود: یافتیان بنی هاشم یعنی ای جوانان بنی هاشم همگی بیایید و کمک کنید یکی بازو را بگیرد یکی پهلو را بگیرد یکی سر را بگیرد تا بدن علی اکبر (ع) را به خیمه بیاوریم. ✅ مقتل فلسفی ص57 #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #گریز #مقتل 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢 گریز -حضرت على اكبر علیه السلام 💢 "نفرين امام حسين عليه السلام بر عمر سعد ملعون در وداع حضرت علي اكبر عليه السلام" از «امالي» صدوق و «روضة الواعظين» مستفاد مي‌گردد كه علي اكبر براي دفاع از حريم ولايت و مبارزه بيرون رفت، پس حسين عليه السلام بگريست و گفت: «اللهم كن انت الشهيد عليهم فقد برز اليهم ابن رسولك و اشبه الناس وجها و سمتا به». يعني: خدايا گواه باش كه به مبارزت آنها رفت فرزند پيغمبر تو و شبيه ترين مردم به او در روي و خوي. و محمد بن ابي طالب گويدكه آن حضرت انگشت سبابه به سوي آسمان بلند كرد و در نسخه اي محاسن روي دست گرفت و گفت: «اللهم اشهد علي هؤلاء القوم فقد برز اليهم غلام اشبه الناس خلقا و خلقا و منطقا برسولك كنا اذا اشتقنا الي نبيك نظرنا الي وجهه ». يعني: خدايا! گواه باش بر اين قوم كه جواني به مبارزت آنان بيرون رفت شبيه تر مردم در خلقت و خوي و گفتار به رسول تو كه هر گاه مشتاق ديدار رسول تو صلي الله عليه و آله مي‌شديم نگاه به روي او مي‌كرديم؛ آنگاه آن حضرت با دلي سوزان بانگ بر عمر سعد زد كه "خدا رحم تو را قطع كند". (١) اين ماجرا گذشت تا مختار ثقفي شروع كرد به انتقام، وقتي به دستور مختار ، عمر سعد ملعون به درك واصل شد، سر او را براي مختار آوردند، حفص پسر عمر سعد نزد مختار بود، مختار گفت: اين را مي‌شناسي؟ گفت: آري «انا لله و انا اليه راجعون» و زندگي پس از وي زشت است. گفت: راست گفتي، و بفرمود او را هم كشتند و گفت: آن به جاي حسين عليه السلام و اين به جاي علي بن الحسين و بلافاصله گفت ، ( هرگز برابر هم نيستند )، به خدا قسم اگر سه ربع قريش را بكشم تلافي يك بند انگشت او را نكرده ام! و چون مختار اين دو تن را بكشت سر آنها را به سوي مدينه فرستاد. روايت است يكي از روزهايي كه امام سجاد عليه السلام خوشحال شد همين روز بود (٢) ✅ منابع 🔹١- دمع السجوم ترجمه نفس المهموم صفحه ٣٢٥ 🔹٢- ترجمه نفس المهموم دمع السجوم صفحه٧١٥ #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #مقتل #گریز 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢نگویید مجلس شهادت علی اکبر (ع) بگویید مجلس جان دادن حسین(ع) 💢 در مقتل شوشتری از قول مرحوم شیخ جعفر شوشتری (ره) آمده است: مجلس امروز مجلسی است که به اصطلاح مردم اسمش مجلس شهادت علی اکبر (ع)است. لیکن به اصطلاح بنده در خصوص این مجلس می گویم: مجلس وفات حسین (ع) است. نه مجلس یک وفات. بلکه مجلس وفات های حسین (ع) است. احتضار اول حضرت، زمانی بود که برتن علی اکبر (ع) زره پوشانید و او را راهی میدان نمود و نظر ما یوسانه ای به او کرد "فنظرالیه نظر آیس منه"احتضار دوم سیدالشهدا (ع) زمانی بود که بعد از چند جراحت و غلبه تشنگی علی اکبر (ع) آمد پشت خیمه به سمت پدر و نگاهش به روی علی اکبر (ع) افتاد. وفات یا احضار دیگر آن حضرت زمانی بود که علی اکبر (ع) از او طلب آب نمود و ایشان فرمودند: " یابنی هات لسانک" زبانت را بیرون بیاور. و او را دوباره راهی میدان کرد: وقت وفات بی احتضاری سیدالشهدا (ع) آن زمانی بود که اسب آن مظلوم علی اکبر (ع) را برد میان لشگر دشمن. پس همه آن لشگر او را احاطه کردند. "فجعلوا یضربونه بسیوفهم حتی قطعوه اربا اربا" پس شروع کردند به زدن او با شمشیرهای خودشان تا پاره پاره نمودند او را بند بند. در همان حالت یا وقتی که بر زمین قرار گرفت. صدا زد: "یا ابتاه علیک منی السلام". ✅مقتل شوشتری ص181. #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #مقتل 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹 💢 مقتل-حضرت علی اکبر علیه السلام 💢 على اکبر علیه السلام ـ که مادرش لیلا، دختر ابى مُرّه بن عُروه بن مسعود ثقفى و آن هنگام هجده ساله بود ـ گام پیش نهاد. هنگامى که امام حسین علیه السلام او را دید محاسن سپیدش را رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا ! تو بر این قوم، گواه باش که جوانى به سوى آنان رفت که از نظر صورت، سیرت و سخن گفتن شبیه ترین مردم به پیامبرت محمّد صلى الله علیه و آله بود و ما هر گاه مشتاق روى پیامبر خدا صلى الله علیه و آله مى شدیم، به روى او مى نگریستیم … علی اکبر علیه السلام پیوسته مى جنگید تا ضجّه کوفیان از فراوانىِ کُشتگانشان بلند شد. حتّى روایت شده که او با وجود تشنگى، صد و بیست مرد از آنان را کُشت. سپس به سوى پدرش بازگشت و در حالى که زخم هاى فراوانى به او زده بودند، گفت: اى پدر! تشنگى مرا کُشت و سنگینىِ آهن، تاب مرا بُرد. آیا آبى براى نوشیدن هست تا با آن در برابر دشمن، نیرو بیابم؟ 🔶متن عربی : فَتَقَدَّمَ عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ ـ واُمُّهُ لَیلى بِنتُ أبی مُرَّهَ بنِ عُروَهَ بنِ مَسعودٍ الثَّقَفِیِّ ـ وهُوَ یَومَئِذٍ ابنُ ثمانَ عَشرَهَ سَنَهً، فَلَمّا رَآهُ الحُسَینُ علیه السلام رَفَعَ شَیبَتَهُ نَحوَ السَّماءِ وقالَ: اللّهُمَّ اشهَد عَلى هؤُلاءِ القَومِ، فَقَد بَرَزَ إلَیهِم غُلامٌ أشبَهُ النّاسِ خَلقاً وخُلُقاً ومَنطِقاً بِرَسولِکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، کُنّا إذَا اشتَقنا إلى وَجهِ رَسولِکَ نَظَرنا إلى وَجهِهِ…. فَلَم یَزَل یُقاتِلُ حَتّى ضَجَّ أهلُ الکوفَهِ لِکَثرَهِ مَن قَتَلَ مِنهُم، حَتّى أنَّهُ رُوِیَ أنَّهُ عَلى عَطَشِهِ قَتَلَ مِئَهً وعِشرینَ رَجُلاً، ثُمَّ رَجَعَ إلى أبیهِ وقَد أصابَتهُ جِراحاتٌ کَثیرَهٌ، فَقالَ: یا أبَه! العَطَشُ قَد قَتَلَنی، وثِقلُ الحَدیدِ قَد أجهَدَنی، فَهَل إلى شَربَهٍ مِن ماءٍ سَبیلٌ، أتَقَوّى بِها عَلَى الأَعداءِ. ✅مقتل الحسین علیه السلام، خوارزمی: ج ٢ ص ٣٠ #حضرت_علی_اکبر_متن_روضه #شب_هشتم #مقتل 💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹💠🔹

🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 💢 مناجات محرمی با امام زمان عج در شب هشتم محرم 💢 زمان زمان عجيبي ست، امتحان سخت است طي زمانه ي بي صاحب الزمان سخت است ببخش عزيز خدا! جان ندادم از هجرت چقدر منتظرت جانعزيز و جانسخت است "و لا تُري و أري الخلق" اين چه تقديري ست تو را نديدن و ديدار اين و آن سخت است گريستم كه مشرف شوم به پابوست بدون گريه رسيدن به آسمان سخت است رسيده است شب اكبر و زمان نماز براي من چقدر لحظه اذان سخت است و روضه را پدر يك شهيد مي فهمد چقدر غصه ي دل كندن از جوان سخت است تو را قسم به غم "بعدك العفا..." ي حسين بيا... بيا و خودت روضه را بخوان... سخت است مرا زيارت پايين پا مبر امشب چرا كه پيش پدر خواندن از جوان سخت است ✅محمدعلي بياباني #مناجات_محرمی_با_امام_زمان_عج #حضرت_علی_اکبر_شعرروضه #شب_هشتم 🔶🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶

🔶🔷🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶 💢 این هشتمین شب است .... 💢 این هشتمین شب است ؛ شب خونجگر شدن همراه زخم های پدر خوب تر شدن باید هوای شوق تو ما را بگیرد و پروازمان دهد به هوای سحر شدن آنگاه من کبوتر پایین پا شوم مانند آسمان پر از بال و پر شدن بر خیز خیمه ی آشفته را ببین بعد از تو سهم خیمه شده دربه در شدن از ناله حسین فلک خم شد و نوشت: بعد از تو سهم عشق شده بی پسر شدن آیا رواست پیش تو از زخم طعنه ها سهم امام تو بشود خونجگر شدن ✅رحمان نوازنی #حضرت_علی_اکبر_شعرروضه #شب_هشتم 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷

🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷 💢از غصه می شوم آب پایینِ پای ارباب💢 ماندم کنار ارباب پایینِ پای ارباب از بس که هست نایاب پایینِ پای ارباب قلبش رود به تاراج گویا که رفته معراج... ...مَن زارَ اِبن الارباب پایینِ پای ارباب امشب عجیب مستم ساقی گرفته دستم نوشیده ام میِ ناب پایینِ پای ارباب شبه پیمبر آمد هم نام حیدر آمد امشب شده چومهتاب پایینِ پای ارباب هستم فقیر و نوکر عبد علیِ اکبر سجده کنم از این باب پایینِ پای ارباب کلّ حرم بهشت است اما همیشه روی... ...دیوارِ خانه شد قاب پایینِ پای ارباب بیچاره ام...فقیرم ...خیلی خدا حقیرم بیچاره را تو دریاب پایینِ پای ارباب بر من شده است روشن کرده بروز قطعا این اسم ذاتِ وهّاب پایینِ پای ارباب من از بهشت سیرم کرده حرم اسیرم هستم خراب و بی تاب پایینِ پای ارباب «در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند» ما را بَرید در خواب پایینِ پای ارباب شد کشته ارباً اربا در خون عزیز لیلا از غصه می شوم آب پایینِ پای ارباب یک روز پای عهدی تحت لوای مهدی حاضر شوند اصحاب پایینِ پای ارباب ✅مهدی علی قاسمی #حضرت_علی_اکبر_شعرروضه #شب_هشتم #شب_زیارتی_اباعبدالله 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷

🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔷🔶🔷 💢تا از عقاب بی رمق افتاده ای زمین💢 چون گرگ روی بال و پرت پا گذاشتند شمشیرها به فرق سرت پا گذاشتند تسکین تشنگی تو با نیزه های داغ روی جراحت جگرت پا گذاشتند دیدند چونکه چشم تو مانند مرتضی ست با کینه روی چشم ترت پا گذاشتند تا از عقاب بی رمق افتاده ای زمین پس دسته جمع بر کمرت پا گذاشتند با علم اینکه خَلقأ و خُلقأ پیمبری بر چهره ی چنان قمرت پا گذاشتند با زهر خنده های جگرسوزشان علی این قوم بر دل پدرت پا گذاشتند از هر کرانه یاد تو را جمع میکنم الباقی تو را به عبا جمع میکنم ✅حسن کردی #حضرت_علی_اکبر_شعرروضه #شب_هشتم 🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶🔶🔷🔶🔷🔶🔷🔶