eitaa logo
یادداشتها
543 دنبال‌کننده
52 عکس
48 ویدیو
0 فایل
یادداشتهایی پیرامون‌ مسائل اعتقادی فرهنگی اجتماعی و بازنشر یادداشتهای برگزیده. سید مهدی مرتضوی، عضو هیات علمی دانشگاه و علاقمند به پژوهشهای اعتقادی در قرآن و حدیث. لطفا نظر خود را درباره مطالب کانال به این آدرس ارسال فرمایید: @s_m_mortazavi
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️ سید مهدی مرتضوی 🔸 اخیرا مطالبی در نقد قسمت نخست از زبان چند تن از مومنان انقلابی منتشر شده است. همچنین پیام نوروزی آقای با اعتراضاتی از سوی دوستان انقلابی ما مواجه شده است. 🔸 معمولا نقدهای نسبت به دیدگاهها و سخنان و رفتارها و اقدامات موجود در سطح جامعه، از موضع حفظ ارزشهای دینی و آرمانهای انقلابی است و علی القاعده جنبه حزبی و جناحی و رنگ خط و خطوط سیاسی را ندارد. اما گاهی این نقدها از سوی مخاطبان یا افکار عمومی، و حزبی می خورد و کارکرد خود را از دست می دهد. ؟ 🔸 نکاتی را درباره مبانی و آداب نقد، به دوستان انقلابی ام تقدیم می کنم. امیدوارم مفید و موثر باشد. 🔹 در ابتدا نقد را به دو گونه و تقسیم می کنم‌. منظور از نقد اجتماعی، نقدی است که به جنبه های شخصی و خصوصی کسی مربوط نیست و قابلیت آن را دارد که در رسانه ها طرح گردد و می تواند مربوط به امور علمی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ... باشد. 🔹 بر اساس تلقی رایج، در گفتگوی انتقادی، دو طرف وجود دارند: و . در حالی که معمولا در ، با مواجهیم: ؛ ؛ ؛ . 🔹 در نقد اجتماعی و عمومی با دو گونه مخاطب مواجهیم: ۱. افراد یا شخصیتها یا نهادهایی که مورد نقد قرار می گیرند، و می توان آنها را نامید. معمولا مخاطب مستقیم نقدهای جریان مومن انقلابی، برخی مسوولان و کارگزاران فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و گاهی چهره های هنری و ورزشی هستند. ۲. ضلع سوم یا نقدهای اجتماعی، عموم کسانی هستند که نقد ما به گوش و چشمشان می رسد. مخاطب غیر مستقیم را می توان و ناظرانی دانست که در هیاهوی رسانه ها در جستجوی حقیقتند و اگر حق را نشناسند ممکن است گرفتار وسوسه گر شوند. 🔹 در گفتگوهای انتقادی بین جریان مومن انقلابی و مخاطبان آنها، ضلع چهارمی نیز وجود دارد: که به دنبال تاثیر بر روی اندیشه، رای، تصمیم و رفتار ضلع دوم و سوم هستند تا آنها را از دین و حکومت دینی و ارزشها و آرمانهای دین و انقلاب جدا کرده و بگیرند. خناسان مذکور گاهی در قالب در مراکز تصمیم گیری نظام مشغول کار هستند و گاهی در لباس های فعال سعودی و انگلیسی و دنباله های داخلی آنها در . 🔹 اگر به هر چهار ضلع موجود در گفتگوهای انتقادی توجه کنیم متوجه می شویم هرگاه جریان مومن انقلابی پا به عرصه نقد ضلع دوم می گذارد، ناخواسته به عرصه نیز وارد می شود. دشمن اصلی در این جنگ نرم، همان ضلع چهارم یا خناسان وسوسه گری هستند که تلاش می کنند در هر مساله کوچک و بزرگ یا با ربط و بی ربطی از قبیل سقوط هواپیمای اکراینی یا ویروس کرونا یا ... ضلع دوم و سوم را در مقابل انقلاب و نظام و جریان مومن انقلابی قرار دهند. آنها هر چیزی را بهانه می کنند تا از نیروهای انقلابی تصویری ترسناک، خشن، بداخلاق، بی منطق و دیکتاتور ترسیم کرده و افکار عمومی را از یک طرف و نخبگان و مسوولان جامعه را از طرف دیگر در مقابل انقلاب و نیروهای انقلابی قرار دهند. 🔹 حال اگر نیروهای انقلابی در پی نقد ضلع دوم یعنی مسوولان، عالمان، هنرمندان و ورزشکارانی که آراء ناسازگار با ارزشهای دینی و انقلابی را در جامعه طرح و بر اساس آن اقدام می کنند، برآیند و به حضور نظاره گر ضلع سوم یعنی افکار عمومی بی توجه بوده و حضور فعال ضلع چهارم یعنی خناسان وسوسه گر را نادیده بگیرند، ممکن است از ادبیات و لحنی برای نقد خود استفاده کنند که بجای تاثیر مطلوب بر جامعه، برای دین و حکومت دینی هزینه آور باشد. 🔹 گاهی ما سخن خود را می دانیم اما مخاطب غیر مستقیم که همان و جامعه می باشند سخن ما را نه تنها ، و نمی دانند بلکه آن را و غیر محترمانه تلقی می کنند. این گونه نقادی، به خناسان وسوسه گر فرصت می دهد تا در جنگ نرم، ضلع دوم و سوم را به سمت خود جذب کرده و آنها را گروگان گرفته و سخن خود را از زبان آنها بیان کنند. اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید از طريق لينك زير مي‌توانيد به كانال يادداشتها بپيونديد ✅https://eitaa.com/yad_dashtha
✍️ سید مهدی مرتضوی در یادداشت قبلی، به بهانه نقد و اعتراض به پیام نوروزی از سوی نیروهای انقلابی، درباره و سخن گفتم. در این یادداشت چند نکته مختصر از را به دلسوزان ایران، اسلام و انقلاب تقدیم می کنم. 🔹 نقد دکتر ظریف یا سریال مذکور، بهانه ای برای بیان آداب نقد هستند و آداب مذکور اختصاص به این دو مورد ندارند. ، نحوه حضور و مواضع رئیس جمهور در ستاد ملی کرونا، ارتباط با نمونه های اخیر دیگری هستند که اگر نیروهای انقلابی با ملاحظات مربوط به و به عرصه نقد و اظهار نظر درباره آنها وارد شوند، به لطف الهی در میدان جنگ نرم پیروز خواهند شد. 🔹 همچنین این نکات به نیروهای انقلابی اختصاص ندارد و هر کسی با هر گرایش و اعتقادی اگر خود را خیرخواه ایران و مردم این سرزمین می داند و به نیت اصلاح امور کشور، نظام یا نیروهای انقلابی را نقد می کند باید آداب زیر را رعایت کند. نقد طرفداران طب اسلامی یا اعتراض به اصرار برخی روحانیون مشهور برای حضور در حرم در روزهای ابتدایی ورود کرونا به کشور، نمونه هایی هستند که اگر با مراعات ، بدانها پرداخته شود، می توان به اصلاح تدریجی امور و نزدیک شدن به آینده ای روشنتر برای این سرزمین امید بست. 🔹 پیش از هر اقدامی باید مشخص کنیم هدف یا رویکردمان در نقد چیست؟ اگر می خواهیم نقدمان موثر باشد و شنیده شود و به تنش و دعوا و نفرت دو طرفه منجر نشود باید اولا نقد، مثلا سازندگان سریال و مسوولان صدا و سیما یا جناب ظریف، ثانیا نقد یعنی عموم کسانی که نقد ما به گوش و چشمشان می رسد احساس کنند، نقد ما منصفانه و محترمانه و مشفقانه است و ما قصد و تخطئه و بی احترامی نداریم‌. 🔹 برای رسیدن به این مقصود باید: ۱. محاسن و نقاط قوت نقد را بیان کنیم. برای مثال در گذشته، سریال پایتخت یا دکتر ظریف، محاسنی داشته اند که رهبر انقلاب و مردم را به تحسین یا حمایت واداشته است. بیان این محاسن، سبب می شود مخاطبان مستقیم و غیر مستقیم به انصاف و خیرخواهی منتقدان اطمینان پیدا کنند. ۲. احترام و تکریم خود را نسبت به دکتر ظریف یا سازندگان سریال و مسوولان صدا و سیما و اعتمادمان را نسبت به قصد و نیت خیرشان ابراز کنیم. ۳. اشکالات جناب ظریف یا سریال را بی محابا و به گونه ای بیان نکنیم که نه تنها بلکه را نیز به جبهه گیری در مقابل منتقدان وادارد و بهانه ای شود برای ایجاد . برای این منظور اگر چندین نقد و اشکال به جناب ظریف یا سریال داریم، مهمترین آن را انتخاب کرده و به منظور تاثیر بر مخاطبان، موقتا نسبت به سایر اشکالات، و سکوت کنیم. ۴. نقد خود را به و و امور متکی نکنیم؛ در غیر این صورت، نقد ما نسبت به اشکالات صریح و آشکار نیز شنیده نشده و به و متهم خواهیم شد. ۵. خود را بصورت بیان کرده و به شکل از مخاطب کنیم. اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید از طريق لينك زير مي‌توانيد به كانال يادداشتها بپيونديد ✅https://eitaa.com/yad_dashtha
هدایت شده از یادداشتها
✍️ سید مهدی مرتضوی 🔸 اخیرا مطالبی در نقد قسمت نخست از زبان چند تن از مومنان انقلابی منتشر شده است. همچنین پیام نوروزی آقای با اعتراضاتی از سوی دوستان انقلابی ما مواجه شده است. 🔸 معمولا نقدهای نسبت به دیدگاهها و سخنان و رفتارها و اقدامات موجود در سطح جامعه، از موضع حفظ ارزشهای دینی و آرمانهای انقلابی است و علی القاعده جنبه حزبی و جناحی و رنگ خط و خطوط سیاسی را ندارد. اما گاهی این نقدها از سوی مخاطبان یا افکار عمومی، و حزبی می خورد و کارکرد خود را از دست می دهد. ؟ 🔸 نکاتی را درباره مبانی و آداب نقد، به دوستان انقلابی ام تقدیم می کنم. امیدوارم مفید و موثر باشد. 🔹 در ابتدا نقد را به دو گونه و تقسیم می کنم‌. منظور از نقد اجتماعی، نقدی است که به جنبه های شخصی و خصوصی کسی مربوط نیست و قابلیت آن را دارد که در رسانه ها طرح گردد و می تواند مربوط به امور علمی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و ... باشد. 🔹 بر اساس تلقی رایج، در گفتگوی انتقادی، دو طرف وجود دارند: و . در حالی که معمولا در ، با مواجهیم: ؛ ؛ ؛ . 🔹 در نقد اجتماعی و عمومی با دو گونه مخاطب مواجهیم: ۱. افراد یا شخصیتها یا نهادهایی که مورد نقد قرار می گیرند، و می توان آنها را نامید. معمولا مخاطب مستقیم نقدهای جریان مومن انقلابی، برخی مسوولان و کارگزاران فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی و گاهی چهره های هنری و ورزشی هستند. ۲. ضلع سوم یا نقدهای اجتماعی، عموم کسانی هستند که نقد ما به گوش و چشمشان می رسد. مخاطب غیر مستقیم را می توان و ناظرانی دانست که در هیاهوی رسانه ها در جستجوی حقیقتند و اگر حق را نشناسند ممکن است گرفتار وسوسه گر شوند. 🔹 در گفتگوهای انتقادی بین جریان مومن انقلابی و مخاطبان آنها، ضلع چهارمی نیز وجود دارد: که به دنبال تاثیر بر روی اندیشه، رای، تصمیم و رفتار ضلع دوم و سوم هستند تا آنها را از دین و حکومت دینی و ارزشها و آرمانهای دین و انقلاب جدا کرده و بگیرند. خناسان مذکور گاهی در قالب در مراکز تصمیم گیری نظام مشغول کار هستند و گاهی در لباس های فعال سعودی و انگلیسی و دنباله های داخلی آنها در . 🔹 اگر به هر چهار ضلع موجود در گفتگوهای انتقادی توجه کنیم متوجه می شویم هرگاه جریان مومن انقلابی پا به عرصه نقد ضلع دوم می گذارد، ناخواسته به عرصه نیز وارد می شود. دشمن اصلی در این جنگ نرم، همان ضلع چهارم یا خناسان وسوسه گری هستند که تلاش می کنند در هر مساله کوچک و بزرگ یا با ربط و بی ربطی از قبیل سقوط هواپیمای اکراینی یا ویروس کرونا یا ... ضلع دوم و سوم را در مقابل انقلاب و نظام و جریان مومن انقلابی قرار دهند. آنها هر چیزی را بهانه می کنند تا از نیروهای انقلابی تصویری ترسناک، خشن، بداخلاق، بی منطق و دیکتاتور ترسیم کرده و افکار عمومی را از یک طرف و نخبگان و مسوولان جامعه را از طرف دیگر در مقابل انقلاب و نیروهای انقلابی قرار دهند. 🔹 حال اگر نیروهای انقلابی در پی نقد ضلع دوم یعنی مسوولان، عالمان، هنرمندان و ورزشکارانی که آراء ناسازگار با ارزشهای دینی و انقلابی را در جامعه طرح و بر اساس آن اقدام می کنند، برآیند و به حضور نظاره گر ضلع سوم یعنی افکار عمومی بی توجه بوده و حضور فعال ضلع چهارم یعنی خناسان وسوسه گر را نادیده بگیرند، ممکن است از ادبیات و لحنی برای نقد خود استفاده کنند که بجای تاثیر مطلوب بر جامعه، برای دین و حکومت دینی هزینه آور باشد. 🔹 گاهی ما سخن خود را می دانیم اما مخاطب غیر مستقیم که همان و جامعه می باشند سخن ما را نه تنها ، و نمی دانند بلکه آن را و غیر محترمانه تلقی می کنند. این گونه نقادی، به خناسان وسوسه گر فرصت می دهد تا در جنگ نرم، ضلع دوم و سوم را به سمت خود جذب کرده و آنها را گروگان گرفته و سخن خود را از زبان آنها بیان کنند. اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید از طريق لينك زير مي‌توانيد به كانال يادداشتها بپيونديد ✅https://eitaa.com/yad_dashtha
هدایت شده از یادداشتها
✍ سید مهدی مرتضوی در یادداشت قبلی، به بهانه نقد و اعتراض به پیام نوروزی از سوی نیروهای انقلابی، درباره و سخن گفتم. در این یادداشت چند نکته مختصر از را به دلسوزان ایران، اسلام و انقلاب تقدیم می کنم. 🔹 نقد دکتر ظریف یا سریال مذکور، بهانه ای برای بیان آداب نقد هستند و آداب مذکور اختصاص به این دو مورد ندارند. ، نحوه حضور و مواضع رئیس جمهور در ستاد ملی کرونا، ارتباط با نمونه های اخیر دیگری هستند که اگر نیروهای انقلابی با ملاحظات مربوط به و به عرصه نقد و اظهار نظر درباره آنها وارد شوند، به لطف الهی در میدان جنگ نرم پیروز خواهند شد. 🔹 همچنین این نکات به نیروهای انقلابی اختصاص ندارد و هر کسی با هر گرایش و اعتقادی اگر خود را خیرخواه ایران و مردم این سرزمین می داند و به نیت اصلاح امور کشور، نظام یا نیروهای انقلابی را نقد می کند باید آداب زیر را رعایت کند. نقد طرفداران طب اسلامی یا اعتراض به اصرار برخی روحانیون مشهور برای حضور در حرم در روزهای ابتدایی ورود کرونا به کشور، نمونه هایی هستند که اگر با مراعات ، بدانها پرداخته شود، می توان به اصلاح تدریجی امور و نزدیک شدن به آینده ای روشنتر برای این سرزمین امید بست. 🔹 پیش از هر اقدامی باید مشخص کنیم هدف یا رویکردمان در نقد چیست؟ اگر می خواهیم نقدمان موثر باشد و شنیده شود و به تنش و دعوا و نفرت دو طرفه منجر نشود باید اولا نقد، مثلا سازندگان سریال و مسوولان صدا و سیما یا جناب ظریف، ثانیا نقد یعنی عموم کسانی که نقد ما به گوش و چشمشان می رسد احساس کنند، نقد ما منصفانه و محترمانه و مشفقانه است و ما قصد و تخطئه و بی احترامی نداریم‌. 🔹 برای رسیدن به این مقصود باید: ۱. محاسن و نقاط قوت نقد را بیان کنیم. برای مثال در گذشته، سریال پایتخت یا دکتر ظریف، محاسنی داشته اند که رهبر انقلاب و مردم را به تحسین یا حمایت واداشته است. بیان این محاسن، سبب می شود مخاطبان مستقیم و غیر مستقیم به انصاف و خیرخواهی منتقدان اطمینان پیدا کنند. ۲. احترام و تکریم خود را نسبت به دکتر ظریف یا سازندگان سریال و مسوولان صدا و سیما و اعتمادمان را نسبت به قصد و نیت خیرشان ابراز کنیم. ۳. اشکالات جناب ظریف یا سریال را بی محابا و به گونه ای بیان نکنیم که نه تنها بلکه را نیز به جبهه گیری در مقابل منتقدان وادارد و بهانه ای شود برای ایجاد . برای این منظور اگر چندین نقد و اشکال به جناب ظریف یا سریال داریم، مهمترین آن را انتخاب کرده و به منظور تاثیر بر مخاطبان، موقتا نسبت به سایر اشکالات، و سکوت کنیم. ۴. نقد خود را به و و امور متکی نکنیم؛ در غیر این صورت، نقد ما نسبت به اشکالات صریح و آشکار نیز شنیده نشده و به و متهم خواهیم شد. ۵. خود را بصورت بیان کرده و به شکل از مخاطب کنیم. اگر می‌پسندید به اشتراک بگذارید از طريق لينك زير مي‌توانيد به كانال يادداشتها بپيونديد ✅https://eitaa.com/yad_dashtha