ای بدایت مَدحت، «هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَان» بی‌ تو در خلل خلقت، با تو بی‌‌بدل انسان عــزم خیــبری بنــما، کــاه می‌شــود کیـــهان کــامِ شکّری بگـــشا، کنـــدویِ عسل: انسان مــادرت که از کعـــبه، می‌رســید، می‌دیـــدم یک فرشــته می‌آید، شاد و در بغـل: «انسان» بـــر جهـــــاز اُشتـــــرها ایســــتادی و گـــویــی فتــح کرده عالـــم را آن‌ ســــوی قُلل: انسان ناز می‌کند تاریـخ بر جهان که او دیـده‌ست روی دوش پیغمبـــر بشکــــند هُبــــل، انسان تیـــغ حیــــدری بـردار تا جــــدا شــود از هــم این‌ســــوی جَمَل: شیـــطان، آن‌ســـوی جمل: انسان عاشـــــق تــــو امّت‌هــــا، زایــــر تـــو ملت‌هــــا جز به‌ تو نخواهـــد کــرد فخـــر بر ملل، انسان جُملـــه‌ جملـــه نـــو کــــردی آیه‌ی بلاغــت را گاه می‌کنـد اعجـــاز با همیــن جُمـــل: انسان مــدح تو میسّر نیست جـــز به «لافتــی» گفتن ای نهــایت وصفت «هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَان...» #امام_علی #محمد_مرادی @mmparvizan 🟢@yahyaei_m

ای بدایت مَدحت، «هل اتی علَی الانسان» بی‌ تو در خلل خلقت، با تو بی‌ بدل، انسان عزمِ خیبری بنما، کاه می‌شود کیهان کامِ شکّری بگشا، کندویِ عسل: انسان مادرت که از کعبه، می‌رسید، می‌دیدم یک فرشته می‌آید، شاد و در بغل: «انسان» بر جهاز اُشترها ایستادی و گویی فتح کرده عالم را آن‌سوی قُلل: انسان ناز می‌کند تاریخ بر جهان که او دیده است روی دوش پیغمبر بشکند هُبل: انسان تیغ حیدری بردار تا جدا شود از هم این‌ سوی جَمَل: شیطان، آن‌سوی جمل: انسان عاشق تو امّت‌ها، زایر تو ملت‌ها جز به‌ تو نخواهد کرد فخر بر ملل: انسان جُمله‌جمله نو کردی آیه‌ی بلاغت را گاه می‌کند اعجاز با همین جُمل: انسان مدح تو میسّر نیست جز به «لافتی گفتن» ای نهایت وصفت «هل اتی علی الانسان...» #امام_علی #دکتر_محمد_مرادی 🟢@yahyaei_m