eitaa logo
وحید یامین پور
35.9هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
265 ویدیو
25 فایل
کانال رسمی وحید یامین پور 🔺️نویسنده 🔺️مدرس دانشگاه شبکه های اجتماعی: https://zil.ink/yaminpour
مشاهده در ایتا
دانلود
اگر اندیشه مرگ نباشد و زندگی تا بی‌نهایت ممتد فرض شود، آنگاه هیچ درکی از مسئولیت، اولویت و فوریت در زندگی نخواهد بود. ابوسعید ابوالخیر را پرسیدند از تفسیر این خبر که: "تفکّر ساعة خيرٌ من عبادة سنة". شیخ ما گفت: "یک ساعت اندیشه از نیستی خویش بهتر از یک سال عبادت به اندیشه‌ی هستی خویش." ➕️ @yaminpour
وجدان و خودِ اصیل انسانی تا زمانی‌که گم‌گشته در اهواء‌ و ورّاجی‌ها و بوالفضولی‌های همگانیِ خیابانی است، از ما پنهان است. فقط آن‌گاه که دلشوره‌ی مرگ رخ می‌دهد و انسان مرگ را نه مرگ دیگری بلکه مرگ خود می‌بیند یا با یک مرگ ناگهانی بزرگ غیرمنتظره مواجه می‌شود، در آستانه‌ی افشاشدگی خود قرار می‌گیرد. بیرون از افشاگری مرگ، همه‌ی فهم‌ها منفعلانه و دروغین است و آنچنانکه آوینی در "آخرین دوران رنج" می‌گوید، نظم و انضباط نهیلیستی در متن روزمرگی اختیار و آگاهی انسان را می‌رباید و خفه می‌کند. راز اینکه هنر و شعر در همسايگی رنج و دلشوره‌ی مرگ متولد می‌شود همین آگاهی حقیقی و بی‌پرده از خویش و هستی است. ➕️ @yaminpour
"غربت" چیست و غریب چه کسی است؟ غربت، سکوت کردن در زمان گفتن است؛ از این تعبیر دقیقتر، غربت "نتوان گفتن" است. قرار گرفتن در قرب چیزی که زبان را یارای سخن گفتن از آن نیست. مومن در دنیا غریب است چون آنچه را در می‌یابد به زبان روزمره به سخن درنمی‌آید. او گنگ خواب دیده است و عالم تمام کر. اینجاست که شهادت به میدان می‌آید تا زبان عالَم به راز گفتن باز شود. شهادت، گواهی دادن به رازی است که غریب در غربتش گفتن آن را رها کرده بود... در عالم رازی است که جز به بهای خون فاش نمی‌شود. ➕️ @yaminpour
🔺️رسول اکرم صلوات الله علیه و آله: طوبی للغرباء: خوشا به حال غریبان عن امیرالمومنین(ع) عن رسول‌الله(ص): ان الاسلام بدا غریبا و سیعود غریبا کما بدا فطوبی للغرباء: قیل و من هم یا رسول‌الله؟ قال: الذین یصلحون اذا فسدالناس انه لا وحشه و لا غربه علی مومن و ما من مومن یموت فی غربه بکت علیه الملائکه رحمه له حیث قلت بواکیه والا فسح‌له فی قبره بنور یتلالا من حیث دفن الی مسقط راسه(1) «امیرالمومین(ع) از قول پیامبر(ص) نقل می‌کنند که فرمود: اسلام با غربت به دنیا آمد و دوباره هم به غربت مبتلا خواهد شد؛ پس خوشا به حال غریبان! سوال شد یا رسول‌الله! غریبان چه کسانی هستند؟ فرمود: کسانی که وقتی توده مردم به سوی فساد می‌روند و فاسد می‌شوند، صالح باقی می‌مانند؛ که اینها نه وحشت می‌کنند و نه احساس غربت می‌کنند؛ و اگر چنین مومنی در حال غربت بمیرد، فرشتگان آسمان بر او می‌گریند اگرچه گریه کن کم داشته باشد، وگرنه در قبر، نور درخشانی پدید می‌آید که از جایی که به خاک سپرده شده تا محل ولادت و زندگی او می‌تابد.» ➕️تفسیر رهبر انقلاب از این حدیث: البته این همان‌طور که عرض کردیم، اشاره به آن دوران خاص است لکن حکم مربوط به آن دوران نیست، مال همیشه است. یعنی در همه دورانها یک چنین وضعی ممکن است پیش بیاید، که پیش هم آمد و قرنهای متمادی این جور بود که روال عمومی جامعه، روال غیراسلامی بود. ]اما[ یک عده هم مقید ماندند، متعهد باقی ماندند که اینها در آن جامعه غریب بودند و آن وقتی که مردم به سمت فساد می‌رفتند، اینها صالح می‌ماندند. امروز هم همین جور است. امروز هم چه در دنیا، چه در جامعه خود ما میل به فساد و میکروب فساد همیشه وجود دارد و کسانی به این آسیب دچار می‌شوند. غریبانی که پیغمبراکرم درباره آنها فرمود «طوبی للغرباء»، آن کسانی هستند که اگر می‌بینند که کسانی به سمت فساد می‌روند، خودشان را همرنگ جماعت نکنند، تن به این حرکت عمومی ندهند، صلاح خودشان را حفظ کنند. توجه کنید که اگر یک چنین کسانی در جامعه باشند و ایستادگی کنند، مثل ستونهایی که بر روی آنها می‌شود سقفی را که ویران شده دوباره بنا کرد، همین‌ها موجب می‌شوند که دوباره جامعه به سمت صلاح برگردد. - انه لا وحشه ولا غربه علی مومن؛ ]بعد[ به دنبالش فرمود: مومن از تنهایی، وحشت نمی‌کند - ]و در روایتی دیگر[ فرمود: لاتستوحشوا فی طریق الهدی لقله اهله(2)- احساس وحشت نمی‌کند که حالا ما در این راه تنها ماندیم، احساس غربت نمی‌کند. - و ما من مومن یموت فی غربه بکت علیه الملائکه رحمه له حیث قلت بواکیه و الا فسح له فی قبره بنو ر یتلا لا من حیث دفن الی مسقط راسه؛ این هم منقبتی از مناقب چنین انسانی است که اگر چنین مومنی در حال غربت، در حال تنهایی، در حالی که ولو در بین جماعت است اما دل او به گمراهی دل جماعت دچار نشده بمیرد، فرشتگان آسمان بر او می‌گریند. *شرح حدیث در ابتدای درس خارج، 1383/10/22 به نقل از کتاب نسیم سحر ــــــــــــــــــــــــــــــــ (1) نوادر راوندی، ص 102 2- نهج‌البلاغه، خطبه
داشتم به امام خمینی(ره) فکر می‌کردم؛ امام بهاری بود که درختان اطراف ما را به ثمر رساند. این درختها خشک بودند و ما اصلاً التفات نداشتیم که اینها چه نوع درختی است و چه میوه‌ای می‌دهد. ناگاه شاخه‌های خشک جوانه زد و شکوفه داد و به بار نشست. یک درخت، آبستن روح جمعی ما بود و سیب جهاد را به‌بار آورد. از درخت دیگر خرمای ایثار پنهان شده در باطن روابط دینی ما ظاهر شد. از جوانه‌ی تاک توکل، انگور امید رویید. باغهای همسایه جنبش‌های رهایی بخش ضد استکباری را ثمر دادند... در جهانی که امام بر ما آشکارش کرده بود، گویی در بهشتی بودیم که شاخه‌ها سر تواضع خود را برای چیدن میوه‌های‌شان پایین کشیده بودند. برخی بعدها با عقل حسابگر خود به این بهار بدبین شدند و به محض خضوع در برابر آن عقل معاش، بهار امام برای‌شان نامرئی شد و از بهشت رانده شدند. اما بسیاری همچنان در سایه سار آن بهارند، راز می‌شنوند و شهید می‌دهند و از میوه‌های توکل و ایثار و جهاد ارتزاق می‌کنند. ➕️ @yaminpour
همه کارها برای رسیدن به عجز و شکستگی است...
هر قدر مردم پاکیزه و دردمندانه به سیاست رو می‌کنند، به گمان من برای بسیاری از سیاست‌ورزان حرفه‌ای و کنشگران حزبی، تعیین کننده‌ترین عامل در کنش سیاسی، عامل "حسادت" است. ربنا... لاتجعل في قلوبنا غلّاً للذين امنوا ➕️ @yaminpour
💠 ✔️گاهی داریم حق‌طلبانه نقد می‌کنیم؛ ولی در واقع حسادت می‌ورزیم. ✔️گاهی داریم متواضعانه تمجید می‌کنیم، ولی در واقع داریم چاپلوسی می‌کنیم. ✔️گاهی داریم بزرگوارانه از کنار یک موضوع عبور می‌کنیم؛ ولی در واقع ترس و ضعف خود را پشت ادای بزرگواری پنهان کرده‌ایم. ✔️گاهی غیرتی می‌شویم و در مقام دفاع از یک ارزش برمی‌آشوبیم؛ ولى در واقع برای حفظ منافع و جایگاه در خطر افتاده‌مان برآشفته‌ شده‌ایم. 🔸️خیلی وقتها خودمان هم نمی‌دانیم منشأ رفتار ظاهرا خوب ما چیست. چون ما اهل "صدق" نیستیم. باطن نیّات و انگیزه‌های ما با ظاهر اعمال ما تطابق ندارد. قلب ما مسقیم نیست. صدق، مرتبه‌ی والایی است. کاش دستمان به آن برسد. فرمود: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ‌ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ [توبه/ ۱۱۹] ➕️ @yaminpour
💠 ✔️گاهی داریم حق‌طلبانه نقد می‌کنیم؛ ولی در واقع حسادت می‌ورزیم. ✔️گاهی داریم متواضعانه تمجید می‌کنیم، ولی در واقع داریم چاپلوسی می‌کنیم. ✔️گاهی داریم بزرگوارانه از کنار یک موضوع عبور می‌کنیم؛ ولی در واقع ترس و ضعف خود را پشت ادای بزرگواری پنهان کرده‌ایم. ✔️گاهی غیرتی می‌شویم و در مقام دفاع از یک ارزش برمی‌آشوبیم؛ ولى در واقع برای حفظ منافع و جایگاه در خطر افتاده‌مان برآشفته‌ شده‌ایم. 🔸️خیلی وقتها خودمان هم نمی‌دانیم منشأ رفتار ظاهرا خوب ما چیست. چون ما اهل "صدق" نیستیم. باطن نیّات و انگیزه‌های ما با ظاهر اعمال ما تطابق ندارد. قلب ما مسقیم نیست. صدق، مرتبه‌ی والایی است. کاش دستمان به آن برسد. فرمود: يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللهَ‌ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقينَ [توبه/ ۱۱۹] ➕️ @yaminpour
🔴 تجربه تلخ انتخاباتی شهید مطهری؛ سبحان الله! بشر چه موجودی است! 🔸من یک درس شخصی را برای شما می‌‌گویم. در سال ۱۳۲۵ که مرحوم آقا سید ابوالحسن فوت کرد و آقای بروجردی مرجع شد من در فاصله چند روز گفتم تمام مشکلات من در باب «خلافت» حل شد، یعنی گذشته را در پرتو حال شناختم. آقای آقا سید ابوالحسن «مرجع کل فی الکل» بود و من حدود هشت سال بود که در قم بودم و افراد زیادی را می‌شناختم که آدم‌های خوبی بودند. 🔹در آن چند روز یک‌مرتبه می‌خواست یک قدرت بزرگ روحانی از مقامی به مقام دیگر منتقل شود، یک امتحان بسیار بزرگ. من یک‌مرتبه دیدم مثل اینکه حوزه قم زیرورو شد. یک حالت هول عجیبی به افراد افتاد. حال، هرکسی گرایشی به یک آقا داشت. در راه گرایش به این آقا و کوبیدن بقیه آقایان همه چیز فراموش شده بود. مثل اینکه موقتاً همه، همه چیز را فراموش کرده بودند. یک حالت جنون‌آمیزی به وجود آمده بود. این آن را تعدیل می‏‌کرد و آن یکی را تفسیق، و دیگری به عکس. 🔸گفتم سبحان الله! بشر چه موجودی است! پس اگر روزی پیغمبری بخواهد بمیرد و یک خلافت به آن عظمت بخواهد منتقل شود، می‏‌بیند آن عادل‌ترین عادل‌ها تبدیل می‌‏شود به فاسق‌ترین فاسق‌ها. 🔹از امتحان‌هایی که در زمان حاضر برای بشر پیش می‌‏آید انسان می‌‏تواند طبیعت بشر در گذشته را بفهمد، که می‌فهمد. همین ماها هم اگر بودیم از همین کارها می‌کردیم. چیز عجیبی نیست که انسان فکر می‌کند آدم‌های خیلی استثنایی آمدند خلافت علی علیه السلام را غصب کردند. نه، اگر ماها هم بودیم همین کارها را می‌کردیم. 📙 استاد مطهری، فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۸۰. ➕️ @yaminpour
یه رئیس جمهور اینجوری مثل رحیب الصدر (بزرگوار و بلند فكر و بلند همت) با وسعت احوال(قلب و سینه‌ی گشاده) و اخلاق نیكو و دور از بخل و حسد و لئامت و نفاق و دروغ و بهتان و گفتار لغو و باطل بخشی از دعای عالية المضامين ➕️ @yaminpour
تو این بلبشو حاج آقا هارداسان؟ 🍂
صلاحیت و "اصلح" مفاهیمی نسبی هستند. یعنی معانی و مصادیق آنها در زمان تعیین می‌شود. صلاح و مصلحت مُلک و میهن و مردم در هر زمانی، معنایی دارد. هرچند بتوان برخی صفات مثل پاکدستی، دانش، خردمندی و دینداری را برای همیشه شرط صلاحیت دانست، اما تنها برخی از کسانیکه این مجموعه شرط لازم را دارند، در نسبت درستی با مصلحت در هر زمان قرار می‌گیرند. مصلحت اکنون ما چیست؟ به گمان من مصداق اصلحِ امروز در نسبت‌ با "تداوم دولت" نیمه‌تمام پیدا می‌شود. نیمه کاره ماندن طرح این شهید در اداره‌ی کشور، اتلاف و اسراف؛ و عقبگرد از آن کفران نعمت است. بنابراین اکتفای به ویژگی‌های شخصی و فردی تعریف کردن "اصلح" و غفلت از آنچه مصلحت ما در این نقطه از تاریخ را مشخص میکند، ما را به خطا مبتلا می‌کند. ➕️ @yaminpour
💠 ما گمان می‌کنیم که راه بدست آوردن چیزها در نسبت با دیگران، جنگیدن و رقابت و مخاصمه با آنهاست. اما برعکس فکر می‌کنیم. چیزها را در جایی می‌جوییم که آن‌جا نیستند. روح مرحوم حاج اسماعیل دولابی شاد: آدم با جنگ چیزی به دست نمی‌آورد. ➕️ @yaminpour
آیسخولوس درسرود زئوس در آگاممنون می‌گوید: «زئوس، کسی که مردم را به تفکر فرا خواند، هم او مقررکرده است که حکمت تنها از طریق رنج به دست آید.» ➕️ @yaminpour
💠 و شایسته است انسان در تمام طول روز و نیز هنگام خواب با وضو باشد و در بساط قرب الهی بدون طهارت قدم نزند که خلاف ادب بندگی است. آداب المریدین ➕️ @yaminpour
🔺️خط امام این بود... ➕️ @yaminpour
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
جمله از امام راحل درباره آیت‌الله خامنه‌ای 🔺️ماندگار در تاریخ ➕️ @yaminpour
به فکر می‌کنم. (رهبر انقلاب: علاج مشکلات کشور دولت جوان حزب اللهی است. ۹۹/۲/۲۸ ) ➕️ @yaminpour
به تعبیر در زمانه‌ما گفتار به وراجّی و ژاژخایی بدل شده؛ وراجّی همان یاوه‌ای است که در آن فقط حرف زدن اهمیت دارد و نه محتوای سخن. و این چنین کسی زبان دیگری را نمیفهمد. همه سخن می‌گویند ولی همزبانی در کار نیست. در عین حال گم‌شدن در هیاهوی یاوه‌ها و همرنگ جماعت شدن همان غفلت و خلسه‌ی لذت‌بخشی است که ما را از دلشوره‌های هستی‌شناختی نجات می‌دهد و از دست خویشتن اصیل می‌رهاند. ➕️ @yaminpour
"دوست داشتن" و "نفرت داشتن" برای مردمان عادی -مثل ما- غالبا حالاتی مربوط به سکونت در عالم خیال است. آنگاه که دوست می‌داریم یا متنفر میشویم اغلب برایش توضیحی نداریم جز آنکه با تسلط بر لفاظی بتوانیم برایش دلیلی بتراشیم. این حالات اغلب انفعالی و غرض‌ورزانه است، بی‌آنکه به غرض و جهتش که معمولا حبّ نفس و خودخواهی است، التفات داشته باشیم. حبّ و بغض "پیشا غرض" حالت نادر و موهبتی دور از دسترس است. جز با ریاضت، حکمت یا فیض حق، بعید است کسی به ساحت حبّ و بغض غیر غرض‌ورزانه تشرف حاصل کند. اگر نسبت به حبّ و بغض مراقبه داشته باشیم و مکر نفس و خیال را بشناسیم بعید است در عرصه‌های غرض‌ورزی مانند رقابت سیاسی، به هیجان بیاییم و گریبان چاک کنیم. ➕️ @yaminpour
🔹خدمات دولت یک روز هم تعطیل نشده خدمت ادامه دارد... 🔺️سه اتفاق بزرگ و تاریخی در سیستان و بلوچستان ➕️ @yaminpour