. 6⃣ «قُلْ قَدْ جاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلي بِالْبَيِّناتِ وَ بِالَّذي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِنْ كُنْتُمْ صادِقينَ» برخی از بنی‌اسرائیل، پیامبران خود را می‌کشتند! (ظاهرا اشاره به قتل امثال یحیی و زکریا باشد؛ مجمع البيان، ج2، ص900 ؛ البحر المحيط، ج3، ص457) و عجیب این است که خود را یهودی و پیرو خدا و دین الهی می‌دانستند❗️ یعنی ممکن است برخی از کسانی که ظاهرا ایمان دارند کارشان در بدی و گناه به جایی برسد که پیامبری که با آمدن معجزه پیامبری‌اش قطعی شده را هم به شهادت برسانند‼️ @Yekaye

. 7⃣ «قُلْ قَدْ جاءَكُمْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلي بِالْبَيِّناتِ وَ بِالَّذي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ» رضايت بر گناهِ نياكان، سبب شريك شدن در جرم آنان است. 🔖حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/4857 @Yekaye

. 9⃣ «جاءَكُمْ ... بِالْبَيِّناتِ وَ بِالَّذِي قُلْتُمْ» سوابق هر گروه وملّتى، گواه بر صدق يا كذب ادّعاى آنهاست. (تفسير نور، ج1، ص666) @Yekaye

907) 📖 فإِنْ كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ جاؤُ بِالْبَيِّناتِ وَ الزُّبُرِ وَ الْكِتابِ الْمُنيرِ 📖 💢ترجمه پس اگر تو را تکذیب کردند، قطعا تکذیب شدند پیامبران پیش از تو، معجزات و زبورها و کتاب روشنگر آوردند. سوره آل عمران، (3) آیه 184 1397/12/13 26 جمادی الثانی1440 @YekAaye

@Yekaye

✅ توجه این آیه بسیار شبیه است به آیه 35 سوره فاطر: 📖وَ إِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّناتِ وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتابِ الْمُنيرِ که قبلا در جلسه 725 مورد بحث و بررسی قرار گرفت. 🌐 http://yekaye.ir/al-fater-35-25/ از این رو، نکاتی که در این آیه قابل ذکر است و در آنجا بیان شد مجددا تکرار نمی‌شود. @Yekaye

☀️1) از امام صادق ع روایت شده است: خداوند عهدی بسته است بر مومن که سخنش تصدیق نشود و از دشمنش انتقام نگیرد و هیچ مومنی نیست که تشفی خاطر پیدا کند مگر اینکه رسوایی به بار آوَرَد؛ زیرا مومن عنان دارد [= مطلق العنان نیست] ✳️توضیح: می‌خواهد بفرماید خداوند مومن را در سختی‌ها قرار داده و او را در دنیا مطلق العنان قرار نداده؛ بلکه زمامش به دست خودش نیست؛ و خداوند دائما او را در معرض امتحان قرار می‌دهد؛ و او هم کار خود را به خدا واگذار کرده و هرچه خدا بخواهد او راضی است. (الوافی (فیض کاشانی)، ج5، ص757) 📚الكافي، ج۲، ص۲۴۹ @YekAaye

☀️2) علقمه می‌گوید: به امام صادق ع عرض کردم: مردم گناهان بزرگی را [به دروغ] به ما نسبت می‌دهند و سینه‌مان به خاطر این تنگ آمده است! فرمود: علقمه! همانا نه مردم را می‌شود راضی کرد و نه دهان مردم را می‌توان بست؛ و چگونه انتظار دارید که سالم بمانید از چیزی که انبیاء و رسولان و حجت‌های خدا از آن سالم نماندند؟! آیا به حضرت یوسف ع نسبت ندادند که او قصد زنا کرد؟! آیا به حضرت ایوب ع نسبت ندادند که به خاطر گناهانش به آن بلاها مبتلا شد؟! آیا به حضرت داوود ع نسبت ندادند که دنبال پرنده‌ای راه افتاد تا اینکه چشمش به زنِ اوریا افتاد و هوای او در دلش افتاد و همسرش را پیش روی تابوت مقدس [که در جنگها حمل می‌کردند] قرار داد تا کُشته شود و با آن زن ازدواج کرد؟! آیا به حضرت موسی ع نسبت ندادند که عنین [= ناتوان جنسی] است و او را اذیت کردند تا جایی که «خداوند او را از آنچه می‌گفتند تبرئه کرد و او نزد خداوند آبرودار بود» (احزاب/69) ؟! آیا به همه پیامبران نسبت ندادند که آنان جادوگرانی دنیاطلب‌اند؟! آیا به حضرت مریم ع نسبت ندادند که حضرت عیسی ع را از مرد نجاری به نام یوسف باردار شده است؟! آیا به پیامبرمان حضرت محمد ع نسبت ندادند که «شاعری دیوانه است» (صافات/36)؟! آیا به او نسبت ندادند که هوس کرد با همسر زید ازدواج کرد و بقدری به پر و پای آنها پیچید تا او را برای خود از شوهرش رها کرد؟! آیا به ایشان در جنگ بدر نسبت ندادند که او جامه سرخ گرانبهایی از غنایم را برای خودش برداشته است تا اینکه خداوند عز و جل آن جامه را آشکار فرمود و پیامبرش را از این خیانت تبرئه کرد و این آیه را نازل فرمود: « و هيچ پيامبرى را نَسِزَد كه خيانت ورزد، و هر كس خيانت ورزد، روز قيامت با آنچه در آن خيانت كرده بيايد» (آل‌عمران/161) آیا به حضرت ص نسبت ندادند که در مورد پسرعمویش حضرت علی ع از روی هوای نفس سخن می‌گوید؛ تا اینکه خداوند عز و جل آنان را تکذیب کرد و فرمود «و او از روی هوای نفس سخن نگوید؛ آن نیست جز وحی‌ای که به او وحی شده است» (نجم/3-4)؟! آیا به او نسبت دروغگویی ندادند در این ادعایش که می‌فرمود من پیامبری از جانب خداوند به سوی آنان هستم، تا اینکه خداوند عز و جل نازل فرمود: «و قطعا پیامبران پیش از تو تکذیب شدند پس بر آن نسبت دروغ صبر رکدند و اذیت شدند تا اینکه نصرت ما برایشان آمد» (انعام/34)؟! و یا اینکه وقتی یک روز فرمود که امروز سپیده دم مرا به آسمانها به معراج بردند، آیا نگفتند به خدا سوگند که در کل شب از بسترش برنخاسته است؟ و آنچه در مورد اوصیاء گفتند از این هم بیشتر بود! آیا به سید الاوصیاء (امیرالمومنین ع) نسبت ندادند که دنبال دنیا و پادشاهی است و فتنه را بر آرامش ترجیح می دهد و خون مسلمانان را بناحق می‌ریزد و اگر خیری در او بود به خالد بن ولید دستور نمی‌دادند که گردنش را بزند؟! آیا به او نسبت ندادند که می‌خواهد دختر ابوجهل را به عنوان هووی فاطمه بیاورد و اینکه پیامبر خدا ص بر سر منبر از او شکایت کرد و گفت که علی ع می‌خواهد دختر دشمن خدا را بر سر دختر پیامبر خدا ص بیاورد؛ بدانید که فاطمه پاره تن من است، پس هر که او را بیازاد مرا آذیت کرده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است و کسی که او را عصبانی کند مرا عصبانی کرده است؟! سپس امام صادق ع فرمود: علقمه! چقدر سخنان مردم درباره حضرت علی ع عجیب است؟! چه فاصله‌ای است بین کسی که می‌گوید او پروردگار و شایسته پرستیدن است، و کسی که می‌گوید او بنده گناهکاری برای خداوند بوده؟! و سخن کسی که به او نسبت گناه می‌دهد سهل‌تر است از سخن کسی که به او نسبت خداوندگاری می‌دهد! علقمه! آیا نگفتند خداوند عز و جل یکی از سه تاست؟ آیا او را به مخلوقاتش شبیه ندانستند؟! آیا نگفتند او همان دهر و طبیعت است؟ [= نگفتند خدایی غیر از طبیعت نیست؟!] آیا نگفتند خدا همان فلک است؟! آیا نگفتند او جسم است؟! آیا نگفتند صورت است؟! در حالی که خداوند متعالی است از آنچه گفتند چه تعالی بزرگی! علقمه! زبانهایی که از گفتن سخنانی درباره ذات خداوند متعال که سزاوار او نیست خودداری نمی کنند، چگونه انتظار داری که از گفتن اموری که شما ناخوش می دارید خود را نگه دارند؟! پس «از خدا یاری جویید و صبر پیشه کنید؛ همانا زمین از آن خداوند است آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد به ارث رساند و عاقبت از آنِ تقواپیشگان است» (اعراف/128) پس همانا بنی‌اسرائیل به حضرت موسی ع گفتند: «ما قبل از اینکه بیایی مورد آزار بودیم و نیز بعد از اینکه آمده‌ای» (اعراف/129) پس خداوند عز و جل فرمود ای موسی! بدانها بگو امید است که پروردگارتان دشمنتان را به هلاکت رساند و شما را جانشین آنان در زمین سازد تا ببیند شما چه می‌کنید!» (اعراف/129) 📚الأمالي( للصدوق)، ص۱۰۳-105 @Yekaye 👇متن حدیث👇

☀️3) از امام صادق ع روایت شده است: همانا خداوند عز و جل ولیّ خود را در دنیا در معرض و هدف دشمنانش قرار داده است. 📚الكافي، ج۲، ص۲۵۰ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ جَعَلَ وَلِيَّهُ فِي الدُّنْيَا غَرَضاً لِعَدُوِّه. @YekAaye