. 4️⃣ «يَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ ... يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ» مردان خدا میان خوف و رجا هستند 📚(تفسير نور، ج9، ص497) ✅ @Yekaye

. 5️⃣ «أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ» دارايىهاى انسان، داده الهى است. اگر توجّه داشته باشيم كه دارايىهاى ما از خداوند است، در انفاق، بخل نمىورزيم. به علاوه که از ما نخواسته‌اند کل آنچه خدا به ما داده را ببخشیم، بلکه تنها مقداری از آن را ❗️ 📚(تفسير نور، ج9، ص498) ✅ @Yekaye

. 6️⃣ «أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً» انفاق، هم سرى باشد هم آشكارا. اما انفاق مخفيانه قبل از انفاق علنى برده شده است؛ شاید بتوان نتیجه گرفت انفاق مخفيانه برترى دارد. 📚تفسير نور، ج‏9، ص498؛ 🔖همچنین به حدیث 2 توجه شود. ✅ @Yekaye

. 7️⃣ «يَتْلُونَ ... أَقامُوا ... أَنْفَقُوا ... يَرْجُونَ» اميد به رستگارى، بايد با فكر و عمل و انفاق همراه باشد وگرنه اميد بدون اقدام، پندارى بيش است. 📚(تفسير نور، ج9، ص498) ✅@Yekaye

. 8️⃣ «اِنَّما يَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ ... الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ ...» با داشتن علم و خشيت الهى (كه در آيه قبل بود) و با تلاوت قرآن و اقامه نماز و كمك به محرومان، باز هم خود را مستحقّ ندانيد، تنها اميدوار باشيد. 📚(تفسير نور، ج9، ص498) ✅@Yekaye

. 9️⃣«إنَّما يَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ ... إِنَّ الَّذينَ يَتْلُونَ كِتابَ اللَّهِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ أَنْفَقُوا مِمَّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ» این کسانی که کتاب خدا را تلاوت می‌کنند و نماز بپا داشتند و از آنچه روزی‌شان دادیم نهان و آشکارا انفاق کردند و به تجارتی امید دارند که هرگز تباه نمی‌گردد، همان علمایی هستند که تنها آنان از خدا خشیت دارند. 💠 نکته تخصصی #انسان‌شناسی تردیدی نیست که این آیه در وصف برخی از اولیای خداست، تا حدی که از ابن‌عباس روایت شده که مصداق اصلی این آیات را امیرالمومنین ع می‌دانسته است. 📚(شواهد التنزيل، ج‏2، ص152) با این حال اگر دقت شود مدار ارتباط آنها با خدا را «خشیت» و «تجارت» قرار داده است. این نشان می‌دهد که روایت معروفی که از حضرت امیر ع نقل شده که عبادت را بر سه دسته تقسیم می‌کند: «عبادت احرار و تجار و عبید»📚 (نهج‌البلاغه، حکمت 237) ، صرفا در مقام نشان دادن برتر بودن عبادت احرار بر دو دسته دیگر است، نه نفی عبادت عبید و تجار. در واقع، وصول به همین عبادت عبید (عبادت از ترس و خشیت) و تجار (عبادت به امید تجارت) خودش مقامی بسیار عظیم است؛ و البته از این مقام بالاتر هم وجود دارد که شاید بیان آن به زبان ساده باشد، اما درک حقیقتِ آن در افق ذهن امثال ما نمی گنجد؛ 🤔چگونه کسی که هنوز خشیت واقعی از خدا را تجربه نکرده و به تجارة لن تبور دل نبسته، سودای عبادت احرار را می‌تواند در سر بپروراند⁉️ 🌀 این توهم که عبادت تنها و تنها باید عبادت احرار باشد و کمتر از آن بی ارزش است، القای شیطان است برای نپیمودن راه درست توسط اکثر انسانها، و ناشی از دوری از فرهنگ و معارف اصیل قرآنی است. ✅ @Yekaye

730) 🌺 ليُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزيدَهُمْ مِنْ فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ 🌺 سوره فاطر (35) آیه 30 💐 ترجمه تا پاداش‌هایشان را تماماً به ایشان بدهد و از فضل خود، ایشان را بیفزاید؛ که همانا او بس خطاپوش و بسیار قدرشناس است. 3 شعبان 1439 1397/1/31 💐🌸 میلاد باسعادت سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام بر امام زمان عج و تمامی شیعیان و دوستداران ایشان و بر تمامی آزادگان جهان مبارک باد.🌹🌷 ✅ @Yekaye

@Yekaye

🔹 فَضْلِهِ ▪️قبلا بیان شد که ماده «فضل» دلالت بر «زیادتر از حالت میانه و معمول» می‌کند و و فضل خدا به معنای اعطای بیش از حدی که به طور معمول نیاز است و انتظار می‌رود، می‌باشد. 🔖جلسه۸۹ http://yekaye.ir/yunus-010-058/ ▪️اغلب مفسران نیز «فضل» را عطایی اضافه بر آنچه که گیرنده آن استحقاقش را داشته است، معرفی کرده‌اند. 📚(مجمع‌البیان، ج۸، ص۵۶۹؛ البحر المحیط، ج۸، ص۴۸۸؛ المیزان، ج۱۶، ص۳۳۰) و تقابلش با «اجر» در این آیه موید خوبی بر این مدعاست. 🔹غَفُورٌ ▪️قبلا بیان شد که ماده «غفر» در اصل در معنای «پوشاندن» ویا «محو کردن اثر شیء» است؛ ▪️و در تفاوت «مغفرت» با «عفو» گفته شده که در عفو، شخص از مذمت و عذاب کردن منصرف می‌شود، و لذا در مورد انسان‌های عادی هم «عفو کردن و طلب عفو» به کار برده می‌شود؛ اما در مغفرت، خداوند گناه شخص را می‌پوشاند و آبروی او را نمی‌برد و در واقع، نحوه‌ای ساقط کردن عذاب است که نوعی پاداش دادن را در دل خود دارد، و لذا کلماتی همچون «مغفرت» و «استغفار» فقط در مورد خداوند به کار می‌رود. 🔖جلسه ۱۸۳ http://yekaye.ir/an-nisa-004-099/ 🔹شَكُورٌ ▪️قبلا بیان شد که «شُکر» را به معنای «شناخت احسان» معرفی کرده‌اند که منظور، نه شناخت ذهنی محض، بلکه شناختی است که انسان متناسب با آن عمل کند که شاید تعبیر «قدرشناسی» برای این نوع شناخت مناسب‌تر باشد؛ لذا بسیاری از اهل لغت، «شکر» را به مدح و ثنای شخصی که نیکی‌ای در حق ما انجام داده، دانسته‌اند؛ ▪️و در تفاوت شکر و حمد گفته‌اند: شکر در جایی است که حتما نعمتی داده شده و از آن تشکر شود، اما حمد در غیر آن هم به کار می‌رود؛ زیرا شکر فقط بر افعال است؛ اما حمد هم در مورد افعال و هم در مورد صفات است. در واقع، شکر بر اساس نعمت است و حمد بر اساس حکمت؛ همچنین، نقطه مقابل حمد، «ذم» (سرزنش و مذمت کردن) است؛ ولی نقطه مقابل شکر، «کفران» و ناسپاسی است. ▪️واضح است که وقتی شکر به خداوند نسبت داده می‌شود، به معنای پاداشی است که خداوند در مقابل کارهای بندگان به آنها می‌دهد. 🔖جلسه 163 http://yekaye.ir/al-isra-017-019/ ✅ @Yekaye