🔹قَسَمٌ ▪️ماده «قسم» در اصل بر تجزیه چیزی (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص86) و نصیب و سهم‌ها را متمایز کردن (مفردات ألفاظ القرآن، ص670) دلالت می‌کند. به تعبیر دیگر، جزءجزء کردن چیزی است که بر اساس تدبیر و اندازه‌گیری انجام شده باشد و به همین مناسبت برای معانی‌ای همچون اندازه‌گیری و سهم و نصیب هم به کار می‌رود. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج9، ص262) ▪️فعل ثلاثی مجرد آن «قَسَمَ يَقْسِمُ» است (أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنا بَيْنَهُمْ مَعيشَتَهُم؛ زخرف/32) که مصدر آن به صورت «قَسْم» می‌باشد؛ اما در مورد «قِسْمَة» («قسمت» در فارسی) (تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضيزى؛ نجم/22) برخی آن را مصدر باب اقْتِسَام دانسته‌اند (كتاب العين، ج5، ص86)؛ البته برخی آن را هم‌معنی «قَسم» و به عنوان مصدر ثلاثی مجرد قلمداد کرده‌اند (مفردات ألفاظ القرآن، ص670) هر چند هر دو کلمه «قِسم» و «قسمة» به معنای سهم و نصیب هم به کار رفته [وَ إِذا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُوا الْقُرْبى وَ الْيَتامى وَ الْمَساكين؛ نساء/8] (مجمع البحرين، ج6، ص138) و در این حالت آن را اسم دانسته‌اند (المصباح المنير، ج2، ص503)؛ و بعید نیست که به معنای اسم مفعول (مقسوم) هم به کار رود، چنانکه بعید نیست معنای قسمت در آیه «وَ نَبِّئْهُمْ أَنَّ الْماءَ قِسْمَةٌ بَيْنَهُم» (قمر/28) شبیه معنای مقسوم در آیه «لِكُلِّ بابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ (حجر/44) باشد. از این ماده است «قَسَم» به معنای سوگند خوردن، که فعل آن به صورت «أقسَمَ» می‌آید (وَ أَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمانِهِمْ؛ انعام/109) (كتاب العين، ج5، ص86)، برخی اصل کلمه قسم به معنای سوگند را برگرفته از کلمه «قیسما» در زبان آرامی و سریانی دانسته‌اند (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج9، ص263) و احتمال داده اند از این جهت که با سوگند خوردن، مطلبی قطعی می‌شود و طرفین مساله از همدیگر جدا می‌گردد، چه‌بسا با «قِسم» در عربی هم نسبتی داشته باشد (همان، ص265) اما بسیاری از اهل لغت آن را کلمه‌ای عربی و برگرفته از تعبیر «قسامة» دانسته‌اند که وقتی اولیای مقتول خون مقتولشان را بعهده افرادی می‌دانستند، «قسامه» سوگندهایی را بین آنان تقسیم می‌کردند [به هرکسی سهمی از سوگند خوردن می‌دادند] و سپس برای هر سوگند خوردنی به کار رفت. (معجم المقاييس اللغة، ج5، ص86؛ مفردات ألفاظ القرآن، ص670) و «أقسام» به عنوان جمع، هم برای «قِسم» ‌به کار می‌رود و هم برای «قَسَم». (كتاب العين، ج5، ص86) ▪️فعل قسم خوردن وقتی به باب مفاعله می‌رود به معنای برای کس خاصی سوگند خوردن است «وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحِينَ» (اعراف/21) و وقتی به باب تفاعل می‌رود به معنای هم‌پیمان شدن گروهی با سوگند خوردن است برای انجام کاری «قالُوا تَقاسَمُوا بِاللَّهِ لَنُبَيِّتَنَّهُ وَ أَهْلَهُ» (نمل/42) (لسان العرب، ج12، ص481) ▪️ماده «قسم» وقتی به باب استفعال می‌رود (حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ ... وَ أَنْ تَسْتَقْسِمُوا بِالْأَزْلامِ؛ مائده/3) برخی گفته‌اند به همان معنای طلب کردن است؛ یعنی طلب تقسیم کردن ویا طلب قَسَم خوردن (مفردات ألفاظ القرآن، ص670) و برخی بر این باورند که این ماده عوما به صورت تعبیر‌«استقسام بالازلام» به کار می‌رفت و مراسم خاصی بوده که وظیفه‌ای که باید انجام می‌داده‌اند [یا سهم افراد در تقسیم گوشت ] را با برداشتن «تیر»هایی که به آن ازلام می‌گفتند انجام می‌دادند (كتاب العين، ج5، ص87) ▪️درباره فعل اقتسام هم که دلالت بر قبول کردن و مطاوعه (پذیرش) دارد (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج9، ص263) ظاهرا هم در مورد کلمه «قَسَم» به کار می‌رود و هم برای «قسمت»؛ و از این رو، درباره مراد از «مقتسمین» (که اسم فاعل از فعل اقتسم است) در آیه «كَما أَنْزَلْنا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ» (حجر/90) هم احتمال این معنا را داده‌اند که مقصود کسانی بودند که بر راههای مکه تقسیم شدند تا سد راهی باشند برای هرکسی که می‌خواهد سراغ پیامبر ص بیاید؛ و هم احتمال داده‌اند مقصود کسانی باشند که علیه ایشان سوگند خوردند و هم‌پیمان شدند. (مفردات ألفاظ القرآن، ص670) 📿ماده قسم و مشتقات آن 33 بار در قرآن کریم به کار رفته است. ✅از کاربردهای رایج قسم به صورت «لا أُقْسِمُ» است که اغلب آن را به معنای «قسم می‌خورم» دانسته‌اند و وجوه مختلفی درباره این تعبیر گفته شده که قبلا در 🔖جلسه ۱۳۶ (قیامت/۲ http://yekaye.ir/al-qiyamah-075-02/) و 🔖جلسه۳۳۰ (بلد/۱ http://yekaye.ir/al-balad-90-1/) درباره‌اش به تفصیل توضیح داده شد. @Yekaye

🔹لِذي حِجْرٍ ▪️ماده «حجر» در کلمات متعددی به کار رفته است مانند ▫️«حَجَر» (به معنای سنگ) (اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَر؛ بقره/60)، (که جمع آن «أحجار» و «حجارة» می‌باشد: فَأَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماء؛ انفال/32) ، ▫️ «حِجر»‌ به معنای عقل (قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ؛ فجر/5) ▫️و به معنای منع و ممنوع (هذِهِ أَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا يَطْعَمُها إِلاَّ مَنْ نَشاءُ؛ انعام/138) ، ▫️و در «حجر» کسی بودن به معنای تحت حمایت وی بودن (رَبائِبُكُمُ اللاَّتي في حُجُورِكُمْ؛ نساء/23) ▫️و ... و از این رو، یافتن معنای اصلی آن را دشوار نموده است. ▪️برخی معنای اصلی آن را منع کردن و احاطه بر چیزی دانسته‌اند (معجم المقاييس اللغة، ج2، ص138) و به تعبیر دیگر، حفظ کردن چیزی با محدود کردن آن (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج2، ص172) و ▪️عقل را هم بدین جهت «حِجر» گفته‌اند که انسان را از انجام آنچه سزاوار نیست و قبیح است بازمی دارد. (مجمع البيان، ج10، ص734؛ معجم المقاييس اللغة، ج2، ص138) تحجیر هم سنگ‌چین کردنی است که برای محدود و معلوم کرده محدوده ممانعت از ورود دیگران می‌باشد. (معجم المقاييس اللغة، ج2، ص138). بدین تریتب، «حِجر» به معنای چیزی که ممنوع شده به کار رفته «هذِهِ أَنْعامٌ وَ حَرْثٌ حِجْرٌ لا يَطْعَمُها إِلاَّ مَنْ نَشاءُ» (انعام/138) و ظاهرا «محجور» هم از همین تعبیر تحجیر گرفته شده است: «وَ جَعَلَ بَيْنَهُما بَرْزَخاً وَ حِجْراً مَحْجُوراً»‌ (فرقان/53)؛ پس حجرا محجورا یعنی منع و محدود کردنی که هیچ راه مفری باقی نمی‌گذارد (مفردات ألفاظ القرآن، ص220) ▪️«حُجْرَة» نیز به معنای اتاق است (که جمع آن «حُجُرَات» می‌باشد: «يُنادُونَكَ مِنْ وَراءِ الْحُجُرات» حجرات/4) (المصباح المنير، ج2، ص122) نیز احتمالا بدین جهت حجره نامیده شده که عرصه‌ای است که با سنگها و دیوارها محدود و محصور شده است. 📿ماده «حجر» و مشتقات آن جمعا 21 بار در قرآن کریم به کار رفته است. @Yekaye

☀️1) از امام باقر ع روایت شده است که فرمودند «لذی حجر» یعنی برای کسی که دارای عقل است. 📚تفسير الصافي، ج5، ص324؛ تفسير كنز الدقائق، ج14، ص268؛ تفسير القمي، ج2، ص419 [و في رواية أبي الجارود، عن أبي جعفر عليهالسّلام] في قوله: لِذِي حِجْرٍ يقول: لذي عقل. @Yekaye

☀️2) از رسول الله ص روایت شده است: خداوند بین بندگانش چیزی بهتر از عقل تقسیم نکرد؛ پس خواب عاقل بهتر از بیداری جاهل است و ایستادن عاقل بهتر از اقدام کردن جاهل است؛ و خداوند هیچ نبی و رسولی را مبعوث نکرد مگر اینکه عقل را کامل کرد و عقل او از جمیع عقول امتش بالاتر بود؛ ... و بنده‌ای واجبات خدا را ادا نکرد مگر آنکه عقلش بدان رسید و جمیع عبادت‌پیشگان در فضیلت عبادتشان بدانچه عاقل رسید نرسیدند؛ و عاقلان همان اولواالالباب‌اند که خداوند متعال فرمود «و جز اولواالالباب متذکر نمی‌شوند.» (زمر/9) 📚الكافي، ج1، ص12-13 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: مَا قَسَمَ اللَّهُ لِلْعِبَادِ شَيْئاً أَفْضَلَ مِنَ الْعَقْلِ فَنَوْمُ الْعَاقِلِ أَفْضَلُ مِنْ سَهَرِ الْجَاهِلِ وَ إِقَامَةُ الْعَاقِلِ أَفْضَلُ مِنْ شُخُوصِ الْجَاهِلِ وَ لَا بَعَثَ اللَّهُ نَبِيّاً وَ لَا رَسُولًا حَتَّى يَسْتَكْمِلَ الْعَقْلَ وَ يَكُونَ عَقْلُهُ أَفْضَلَ مِنْ جَمِيعِ عُقُولِ أُمَّتِهِ ... وَ مَا أَدَّى الْعَبْدُ فَرَائِضَ اللَّهِ حَتَّى عَقَلَ عَنْهُ وَ لَا بَلَغَ جَمِيعُ الْعَابِدِينَ فِي فَضْلِ عِبَادَتِهِمْ مَا بَلَغَ الْعَاقِلُ وَ الْعُقَلَاءُ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ الَّذِينَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى «وَ مَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا أُولُوا الْأَلْباب». @Yekaye

. 1⃣ «هَلْ في ذلِكَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ» آیا در آن [امور] سوگندی برای خردمند هست؟! مقصود از این تعبیر چیست؟ 🍃الف. آیا در این سوگندهایی که گذشت اقناعی برای کسی که اهل عقل و درایت باشد هست که در این سوگندها بیندیشد؛ و این تاکیدی است بر آنچه بدانها سوگند خورده شد؛ یعنی اگر کسی عاقل باشد می‌فهمد که آنچه از این امور که خداوند بدانها سوگند خورد در آن عجایب و دلایلی بر توحید خداوند هست که پرده از عجایب صنع او برمی‌دارد. (مجمع البيان، ج10، ص737 ) 🍃ب. یعنی آن سوگندهایی که در آیات قبل بیان شد کافی است تا انسان با تامل در آنها به حق و تمایز آن از باطل پی ببرد. (المیزان، ج20، ص280) 🍃ج. برای خردمند اینها ارزش سوگند خوردن داشت؟ یعنی: آرى، براى كسى كه از شرافت و اسرار اين امور آگاه باشد سوگند هست. (ترجمه مشکینی) 🍃د. آيا براى خردمندان، مقام سوگند در آنچه ذكر فرموده شد به قدر كافى روشن نيست؟ (ترجمه صفارزاده) 🍃ه. آيا در اين [امور] براى خردمندان سوگندى [قابل قبول] هست؟ (ترجمه طاهری) به تعبیر دیگر، آيا در اين، براى خردمند [نياز به] سوگندى [ديگر] است؟ (ترجمه فولادوند) و آيا خردمند را اين سوگندها كافى است؟ (ترجمه آیتی، مجتبوی، پورجوادی) 🍃و. آيا در اينها سوگند بجا است براى افراديكه صاحب عقل هستند؟ (مصطفوی، ترجمه تفسیر روشن) 🍃ز. ... @Yekaye

. 2⃣ «هَلْ في ذلِكَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ» قرآن ابتدا چند قسم می‌خورد بعد می‌پرسد آیا در آن [امور] سوگندی برای خردمند هست؟! ظاهرا می‌خواهد بفرماید: مخاطبان قرآن، اهل خردند. (تفسیر نور، ج10، ص472) 🤔و اگر کسی اهل تعقل نبود، سخنان قرآن برایش فایده‌ای ندارد. 🔖(حدیث2 https://eitaa.com/yekaye/4278) @Yekaye

. 3⃣ «هَلْ في ذلِكَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ» چقدر بین منطق ما و منطق قرآن فاصله است: ما در جایی سوگند می‌خوریم که می‌خواهیم مخاطبمان سخن ما را بدون بررسی و فکر درباره‌اش بپذیرد و دیگر درباره آن چون و چرا نکند❗️ خداوند سوگند می‌خورد و انتظار دارد مخاطبش اهل فکر باشد تا متوجه سوگند خدا شود❗️ @Yekaye

. 4⃣ «هَلْ في ذلِكَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ» مضمون مشترکی که اغلب مفسران از این آیه فهمیده‌اند (با فراز و نشیبی که در این فهم بود و در بند1 بدانها اشاره شد) این بود که در سوگندهای قبل، نکته‌ای هست که کسی که دارای عقل باشد بدانها پی می‌برد. اما اگر چنین مطلبی مد نظر است چرا نفرمود «آیا در آن سوگندها، مطلبی برای خردمند هست؟!» بلکه فرمود « آیا در آن، سوگندی برای خردمند هست؟!» 🍃الف. این شبیه تشبیه مقلوب است، (که مثلا به جای اینکه بگویند فلانی مثل ماه است می‌گویند ماه مثل فلانی است) 🍃ب. در آیات قبل، دست کم به چهار یا پنج چیز سوگند خورده است (بر حسب اینکه «و» قبل از وتر را واو سوگند بدانیم یا واو عطف، و سوگند به شفع و وتر را یک سوگند بشمریم) شاید با این تعبیر می‌خواهد بگوید کسی که عقل داشته باشد دست کم در یکی از اینها امری که سزوار سوگند خوردن باشد می‌یابد. 🍃ج. ... @Yekaye

877) ‌📖 أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ 📖 💢ترجمه آیا ندیده‌ای که پروردگارت با عاد چگونه عمل کرد؟ سوره فجر (89) آیه6 1397/11/5 18 جمادی‌الاولی 1440 @Yekaye

@Yekaye

🔹بِعادٍ «عاد» اسم قوم هود است و چون اسم عَلَم غیرعربی است علی‌القاعده باید غیرمنصرف باشد (یعنی تنوین نپذیرد و در حالت جر هم کسره نگیرد) اما در اینجا تنوین جر گرفته است؛ در وجه آن گفته‌اند 🔸از باب این است که در این کلمه معنای قبیله (یک مفهوم کلی و نه اسم عَلَم) لحاظ شده 🔸وبا از این باب که اساساً اسم عَلَم غیرعربی سه حرفی که ساکن الوسط باشد، منصرف خواهد بود مانند: لوط و نوح. (البحر المحيط، ج10، ص471) 📖اختلاف قرائت ▪️این کلمه در اغلب قراءات به صورت «بعادٍ» (شبیه اسامی منصرف) قرائت شده است؛ ▪️اما در قرائت حسن (از قراء اربعه عشر) و قرائتی از ضحاک به صورت «بعادَ» (اسم غیرمنصرف) قرائت شده است؛ ▪️و در قرائت ابوالعالیه و نیز در قرائتی از ابن زبیر و قرائتی از حسن به صورت «بعادِ» (کلمه منصرف در حالت اضافه) قرائت شده است. (البحر المحيط، ج10، ص471 ؛ معجم القراءات، ج10، ص418) @Yekaye

☀️1) از امام باقر ع روایت شده است که فرمودند: خداوند تبارک و تعالی را خانه‌ای از باد است که بر آن مهر نهاده‌؛ اگر باز شود آنچه بین آسمان و زمین است را بپراکند؛ و بر قوم عاد جز به اندازه خاتِمی فرستاده نشد! 📚مجمع البيان، ج4، ص676 رَوَى أَبُو حَمْزَةَ الثُّمَالِيُّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَيْتَ رِيحٍ مُقَفَّلٌ عَلَيْهِ لَوْ فُتِحَ لَأَذْرَتْ مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ مَا أَرْسَلَ عَلَى قَوْمِ عَادٍ إِلَّا قَدْرَ الْخَاتَمِ. @Yekaye

. 1⃣ «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ» خداوند از این آیه به بعد، به سرنوشت برخی از اقوامی که به عذاب الهی گرفتار شدند اشاره می‌کند و مطلب را از قوم عاد شروع می‌کند، و مفسران بر این باورند که اینان قومی بودند که از بقیه اقوام قویتر و دارای طول عمر بیشتری بوده‌اند. یعنی وقتی چنین قومی را با چنان جلال و جبروتی خداوند هلاک کرد، آیا بقیه نباید عبرت بگیرند؟ 📚 (مجمع البيان، ج10، ص737) @Yekaye

. 2⃣ «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعادٍ» قرآن کریم 24 بار از قوم عاد یاد کرده و غیر از اینجا در 8 مورد داستان آنان را توضیح داده است. در میان اقوامی که عذاب شدند قوم عاد شدیدا دچار تکبر بودند و ظاهرا بسیار قدرتمند بودند چنانکه خداوند وقتی از آنان یاد می‌کند می‌فرماید: «فَأَمَّا عادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ قالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً : و اما عاد به ناحق در روى زمين تكبر ورزيدند و گفتند: چه كسى از ما نيرومندتر است؟» (فصلت/15) 💢معامله خداوند با آنان بسیار عبرت‌آموز است: ابتدا وقتی حضرت هود بر آنان مبعوث شد از آنان خواست هر کاری از دستشان برمی‌آید علیه وی انجام دهند، تا ببینند آیا می‌توانند بر وی غلبه کنند «فَكيدُوني جَميعاً ثُمَّ لا تُنْظِرُونِ: پس، همه شما در كار من نيرنگ كنيد و مرا مهلت مدهيد!» (هود/55) و چنین درخواستی در میان چنان قومی بقدری عجیب است که برخی این را معجزه‌ای از جانب او دانسته‌اند که با آن همه قوت و شدت جرأت درگیری با هود را نداشتند❗️ (المیزان، ج10، ص310) بر اساس برخی از نقل‌ها آنان مردمانی بسیار عظیم‌الجثه بودند، با این حال، نهایتا هم آنان را نه با سنگ‌باران و عذاب‌های شدید آنچنانی، بلکه با یک «باد» نیست و نابود کرد (فصلت/16؛ احقاف/24؛ ذاریات/41؛ حاقه/6) آیا واقعا چگونگی کاری که خدا با آنان کرد، جای عبرت ندارد⁉️ 💠ثمره #اخلاقی_اجتماعی آیا اگر کسی به وضعیت اینان دقت کند، امکان دارد به قدرت و شکوه خویش، هرچقدر هم که در دید مردمان عظیم باشد، مغرور شود⁉️ از طرف دیگر، اگر کسی سرنگونی آنچنان قومی را با چنین وضعی ببیند، آیا امکان دارد در دنیا از هیچ قدرت دنیوی بترسد و بیمی به خود راه دهد⁉️ 💢بیهوده نیست که #امام_خمینی در زمانه‌ای که آمریکا بر جهان زور می‌گفت، و اسرائیل در منطقه جولان می‌داد، و شاه بر ایران تسلط کامل داشت، از مبارزه با آنها نترسید و توانست معادلات جهان را عوض کند؛ که امروزه بعد از چهل سال، نه‌تنها در ایران اثری از شاه و سلسله پهلوی نمانده، بلکه نه اسرائیل توان جولان دارد و نه آمریکا قدرت عرض اندام❗️ 💢بیهوده نیست که شهید بهشتی در ابتدای انقلاب که سالهای گذشته‌اش در همه چیز، حتی گندم، به آمریکا وابسته بودیم و اکنون در تنگنای کامل قرار گرفته و کشور در ضعیف‌ترین امکانات داخلی به سر می‌برد، در برابر تحریمهای آمریکا با کمال صلابت می‌گوید «به آمریکا بگویید از دست ما عصبانی باش و از این عصبانیت بمیر»❗️ 🤔کسانی که با قرآن آشنایند رفتار امام برایشان عجیب نیست؛ آنچه عجیب است رفتار کسانی است که خود را مسلمان و پیرو قرآن می‌دانند، اما ...‼️ 🌷پیشاپیش #دهه_فجر مبارک🌷 @Yekaye

878) ‌📖 إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ 📖 💢ترجمه [با آن] ارگِ با ستون‌های بلند؛ سوره فجر (89) آیه7 1397/11/6 19 جمادی‌الاولی 1440 @Yekaye

@Yekaye

🔹إِرَمَ اینکه آیا کلمه «إرم» کلمه‌ای عربی است یا معرب است و از زبانهای دیگر وارد زبان عربی شده است، اختلاف است. ▪️برخی آن را از ماده «أرم» دانسته‌اند که در اصل به معنای روی هم قرار دادن چیزی بر روی چیزی است به نحوی که کاملا به هم پیوسته گردد و بر این اساس، «إرَم» به معنای عَلَم و نشانه‌‌ای است که از تعدادی سنگ درست شده، یعنی سنگهایی که روی هم قرار داده شده و همانند یک مرد ایستاده به نظر می‌رسد (معجم المقاييس اللغة، ج1، ص85) و آنگاه مقصود از «إِرَمَ ذاتِ الْعِمادِ» ستونی برافراشته و آراسته است. (مفردات ألفاظ القرآن، ص74) ▪️اما برخی آن را معرب می‌دانند، برگرفته از کلمه «أرام» در زبان عبری، که نامِ پسر سام بن نوح است و در کتاب مقدس مسیحیان از «أرام» و «بنی‌أرام» سخن به میان آمده و همان طور که نام برادران وی (عيلام، أشّور، أرفكشاد، لود) نامهایی غیرعربی است، نام وی نیز غیرعربی است؛ و همان طور که اسن «عاد» اسمی غیرعربی است و ظاهرا ذریه شخصی به نام «عاد» است که آن قوم به نام جدشان چنین نامیده شدند، «أرم» هم احتمالا به همین جهت بر قبیله عاد اطلاق می‌شده است. (التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج1، ص73) 📿در هر صورت، خواه این کلمه معرب باشد یا از ماده «أرم» ‌باشد، این کلمه ویا این ماده تنها همین یک بار در قرآن کریم به کار رفته است. 📖اختلاف قرائت 🔹ارم ذات ▪️در اغلب قراءات این کلمه را به همین صورت «اِرَمَ ذاتِ» قرائت کرده‌اند؛ اما ▪️در قرائت ابن‌زبیر به صورت «اَرِمَ» قرائت شده که آن را لهجه‌ای در میان اهل مدینه دانسته‌اند؛ ▪️در روایتی از قرائت ضحاک به صورت «اَرْمَ» و نیز «اَرِمَ» قرائت شده است؛ که در این حالت اخیر از ابن‌عباس و ضحاک نقل شده که آن را فعل ماضی قلمداد کرده‌اند به معنای «پوسید و ویران شد» که در این قرائت «ذات» هم به صورت منصوب (اَرِمَ ذاتَ) و به عنوان مفعول قرائت شده است (در قرائت رایج، ذات، مجرور و صفت برای إرم است) 📚(البحر المحيط، ج10، ص471) 🔹به لحاظ نحوی، «إرم» عطف بیان یا بدل از «عاد» است؛ و با توجه به اینکه جامد (غیرمشتق) است نمی‌تواند صفت برای عاد باشد؛ و در قرائتی که آن را به صورت اضافه خوانده (عادِ ارم) آن را همچون لقب در نظر گرفته است، که لقب را می‌توان به اسم اضافه کرد. 📚(مجمع البيان، ج10، ص735) @Yekaye