. 1⃣ «وَ ما تَأْتیهِمْ مِنْ آیةٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضینَ» عده‌ای هستند که به هیچ عنوان حاضر به شنیدن سخن حق نیستند و هرگونه آیه و نشانه‌ای از آیات پروردگارشان هم برایشان آورده شود، باز رویگردان می‌شوند. 💠ثمره #انسان‌شناسی امکان زیر بار حق نرفتن یکی از ویژگی‌های خاص انسان است که در تحلیل انسان باید آن را جدی گرفت. 🔖(توضیح بیشتر در جلسه 360، تدبر2 http://yekaye.ir/al-alaq-96-13/ ) و البته کسی که حق را تکذیب می‌کند و از آن رویگردان می‌شود شقاوتمندترین انسان، 🔖(الْأَشْقَی، الَّذي كَذَّبَ وَ تَوَلَّی؛ جلسه 576، تدبر1 http://yekaye.ir/al-lail-92-16/ و ستمکارترین انسان است. 🔖(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ فَأَعْرَضَ عَنْها؛ توضیح در جلسه 638 تدبر2 http://yekaye.ir/al-kahf-18-57/ ) 💠ثمره #تبلیغی_اجتماعی کسی که در مسیر تبلیغ حق و حقیقت گام برمی‌دارد انتظار نداشته باشد که حتما همه ایمان بیاورند❗️ عده‌ای هستند که به هیچ عنوان ایمان نخواهند آورد‼️ @Yekaye

. 2⃣ «وَ ما تَأْتیهِمْ مِنْ آیةٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضینَ» در این آیه از اعراض و رویگردانی کافران از آیات و نشانه‌های خدا سخن گفت و در آیات دیگر از تکذیب این نشانه‌ها. در واقع، برای مومن شدن باید «آیات» خدا را جدی گرفت و نگاه نشانه‌شناسانه به عالم داشت. 🔖(توضیح بیشتر در جلسه 229 تدبرهای 3 و 4 http://yekaye.ir/al-baqarah-002-039/ ) @Yekaye

. 3⃣«وَ ما تَأْتیهِمْ مِنْ آیةٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضینَ» کلمه «آیه» در قرآن کریم 🔹هم در مورد «آیات قرآن کریم» به کار رفته است، 🔹هم در مورد «آیات آفاقی و انفسی خداوند در نظام آفرینش»؛ و 🔹هم در مورد «معجزات پیامبران». 🔸و اعراض و رویگردانی آنان در مورد همه این آیات می‌باشد. 📚 (المیزان، ج17، ص93) @Yekaye

. 4⃣ ‌ «آیةٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ ...» براى اتمام حجت انواع استدلالها را مطرح كنيد. 📚(تفسير نور، ج9، ص544) @Yekaye

. 5⃣ «وَ إِذا قیلَ لَهُمُ اتَّقُوا ... وَ ما تَأْتیهِمْ مِنْ آیةٍ مِنْ آیاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضینَ» تذکر به تقوا، مصداقی از ارائه آیات خداوند است. @Yekaye

795) 🌺 وَ إِذا قیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذینَ كَفَرُوا لِلَّذینَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فی ضَلالٍ مُبینٍ 🌺 💐ترجمه و هنگامی که به آنان گفته شود از آنچه خداوند روزی‌تان کرده انفاق کنید، کسانی که کفر ورزیده‌اند به آنان که ایمان آورده‌اند، گویند: آیا کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می‌خواست او را اطعام می‌کرد؟! شما جز در گمراهی آشکاری نیستید! سوره یس (36) آیه47 1397/4/22 29 شوال 1439 @Yekaye

@Yekaye

🔹أَنْفِقُوا قبلا بیان شد که ▪️درباره ماده «نفق» برخی گفته‌اند این ماده در اصل در دو معنا به کار می‌رود: ▫️یکی در معنای از بین رفتن و منقطع شدن، و ▫️دیگری در معنای مخفی کردن و پنهان‌کاری؛ ▪️و برخی هم این دو معنا را به یک معنا ارجاع داده‌اند و گفته‌اند اصل این ماده به معنای سپری شدن ویا از بین رفتنی که ناشی از جریان یافتن و تمام شدن چیزی باشد. ▪️و در هر صورت، «انفاق» به معنای «خرج کردن» و هزینه کردن است و وجه تسمیه‌اش آن است که دارایی انسان با خرج کردن تمام می‌شود. 🔖جلسه۴۰۸ http://yekaye.ir/al-ankaboot-29-11/ @Yekaye

🔹رَزَقَكُمُ قبلا بیان شد که ▪️ماده «رزق» می‌باشد به معنای عطای جاری (بخششی که در جریان است)، و نصیب و بهره‌ای که به شخص می‌رسد، و نیز غذایی که می‌خورد به کار می‌رود و ظاهرا کلمه «روزی» در فارسی همان بار معنایی را دارد. ▪️ گفته‌اند اصل رزق در مورد عطاء و بخششی بوده که در زمان معین انجام می‌شده و بعد کم‌کم در بخشش‌های بدون وقت معین هم به کار رفته است. 🔖جلسه 258 http://yekaye.ir/al-hegr-15-20/ @Yekaye

🔹ضلال ▪️در آیه 24 همین سوره بیان شد که ماده «ضلل» در اصل به معنای گم شدن و ضایع شدن و اینکه چیزی در غیرمسیری که سزاوارش است قرار بگیرد، چنانکه برای مرده‌ای که دفن می‌شود ویا شیری که در آب مستهلک می‌شود تعبیر «أُضِلّ الميّتُ» و «ضَلَّ اللّبَنُ فى الماء» به کار می‌رود . ▪️در واقع، «ضَلَال» به معنای عدول و خارج شدن از راه مستقیم (مَنْ يَشَأِ اللَّهُ يُضْلِلْهُ وَ مَنْ يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ؛ انعام/۳۹)، و ره به مقصود نیافتن، و نقطه مقابل هدایت است (فَمَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها؛ إسراء/۱۵) و به هر گونه منحرف شدن از راه گفته می‌شود خواه عمدی باشد یا سهوی، کوچک باشد یا بزرگ. ▪️این تعبیری است که در قرآن کریم نه‌تنها در مورد کافران و منحرفان، بلکه گاه در مورد انبیاء و اولیاء – بویژه از زبان مخالفانشان – به کار رفته است؛ برخی وجهش را این دانسته‌اند که چون بر هرگونه بیرون رفتن از راه، و نه لزوما گناه، اطلاق می‌گردد، بدین مناسبت در مورد ایشان به کار رفته و برخی مساله را این گونه توضیح داده‌اند که این سخن، از منظر آن افرادی گفته شده که اینان را در مسیر خود نمی دیدند و از منظر آنان، این پیامبران از راه مورد نظر آنان منحرف شده‌اند. ▪️ضمنا «ضَلال» (إِنَّكَ لَفي ضَلالِكَ الْقَديمِ؛ یوسف/۹۵) و «ضَلالَت» (قالَ يا قَوْمِ لَيْسَ بي ضَلالَةٌ؛ اعراف/۶۱) را به یک معنا دانسته‌اند که هر دو مصدر فعل ثلاثی مجرد این ماده می‌باشد. 🔖جلسه 771 http://yekaye.ir/ya-seen-36-24/ 🔹«مُبين» در آیه ۱۷ همین سوره درباره این کلمه نیز توضیح داده شد. جلسه ۷۶۴ http://yekaye.ir/ya-seen-36-17/ @Yekaye

☀️1) از چندین تن از ائمه اطهار روایتی نقل شده است که حضرت امیرالمومنین ع در یک مجلس چهارصد باب از آنچه دین و دنیای انسان مسلمان را آباد می‌کند، به برخی از اصحابش آموخت. قبلا فرازهایی از این روایت قبلا گذشت ، در یکی از فرازها می‌فرمایند: از آنچه خداوند عز و جل روزی‌تان کرده، انفاق کنید؛ که همانا انفاق کننده همانند کسی است که در راه خدا جهاد می‌کند؛ بی‌تردید کسی که به جایگزین یقین داشته باشد [= باور داشته باشد هرچه در راه خدا بدهد خداوند جای آن را پر می‌کند] بخشنده، و در انفاق کردن گشاده دست می‌شود. 📚الخصال، ج2، ص619 حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى بْنِ عُبَيْدٍ الْيَقْطِينِيُّ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ الْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِي مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَةِ بَابٍ مِمَّا يُصْلِحُ لِلْمُسْلِمِ فِي دِينِهِ وَ دُنْيَاهُ قَالَ ع ... أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ الْمُنْفِقَ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَمَنْ أَيْقَنَ بِالْخَلَفِ جَادَ وَ سَخَتْ نَفْسُهُ بِالنَّفَقَة ... @Yekaye

☀️2) از امام صادق ع روایت شده است: خوش خُلقی و اطعام کردن، از ایمان است. 📚الكافي، ج4، ص50 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع مِنَ الْإِيمَانِ حُسْنُ الْخُلُقِ وَ إِطْعَامُ الطَّعَامِ. @Yekaye

☀️3) از امام صادق ع روایت شده است که در یکی از جنگها عده‌ای از افراد دشمن را گرفتند و قرار بود اعدام شوند. یکی از آنها را برای اعدام کردن پیش آوردند، که جبرئیل به پیامبر ص گفت: یا محمد! امروز نوبت این را به عقب بینداز! پس او را برگرداندند و دیگری را آوردند تا اینکه او به عنوان نفر آخر قرار گرفت و خواستند اعدامش کنند. جبرئیل گفت: محمد! پروردگارت به تو سلام می‌رساند و می‌فرماید: این اسیر تو کسی است که اهل اطعام کردن و مهمان‌نواز بوده، بر سختی‌ها صبر پیشه می‌کرد و بارهای دیگران [مانند بدهی و دیه و ...] را برعهده می‌گرفت. پیامبر به او گفت: همانا جبرئیل در مورد تو از جانب خداوند عز و جل به من چنین و چنان خبر داد و برای همین تو را آزاد می کنم. او گفت: آیا واقعا پروردگار تو این کارها را دوست دارد؟ فرمود: بله. گفت: شهادت می دهم که خدایی جز الله نیست و شهادت می دهم که تو رسول خدا هستی؛ سوگند به کسی که تو را به حق پیامبر مبعوث کرد، هرگز هیچ‌کسی را از مال خودم محروم برنگرداندم. 📚الكافي، ج4، ص51 عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أُتِيَ رَسُولُ اللَّهِ ص بِأُسَارَى فَقُدِّمَ رَجُلٌ مِنْهُمْ لِيُضْرَبَ عُنُقُهُ؛ فَقَالَ لَهُ جَبْرَئِيلُ أَخِّرْ هَذَا الْيَوْمَ يَا مُحَمَّدُ. فَرَدَّهُ وَ أَخْرَجَ غَيْرَهُ حَتَّى كَانَ هُوَ آخِرَهُمْ فَدَعَا بِهِ لِيُضْرَبَ عُنُقُهُ. فَقَالَ لَهُ جَبْرَئِيلُ: يَا مُحَمَّدُ! رَبُّكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ إِنَّ أَسِيرَكَ هَذَا يُطْعِمُ الطَّعَامَ وَ يَقْرِي الضَّيْفَ وَ يَصْبِرُ عَلَى النَّائِبَةِ وَ يَحْمِلُ الْحَمَالاتِ. فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ ص إِنَّ جَبْرَئِيلَ أَخْبَرَنِي فِيكَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِكَذَا وَ كَذَا وَ قَدْ أَعْتَقْتُكَ. فَقَالَ لَهُ إِنَّ رَبَّكَ لَيُحِبُّ هَذَا؟ فَقَالَ نَعَمْ. فَقَالَ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِي بَعَثَكَ بِالْحَقِّ نَبِيّاً لَا رَدَدْتُ عَنْ مَالِي أَحَداً أَبَداً. @Yekaye

️. 1⃣و إِذا قیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذینَ كَفَرُوا ... أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ» عده‌ای وجود خدا را بهانه می‌کنند که دستورات خدا را انجام ندهند! ⬅️کفر صرفا انکار خداوند نیست؛ بلکه کسانی که وجود خدا را بهانه قرار می‌دهند برای اینکه دستورات خدا را انجام ندهند هم کافرند. @Yekaye

. 2⃣ «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ» ❓نفرمود از آنچه دارید انفاق کنید؛ بلکه فرمود «از آنچه خداوند روزی‌تان کرده انفاق کنید». چرا؟ 🍃الف. تا نشان دهد که مالک حقیقیِ روزی‌هایی که در اختیار آنان قرار گرفته، خداوند است؛ و همان خدایی که به آنان چنان روزی فراوانی داده، همان خدایی است که دیگرانی را آفریده که در روزی‌شان محتاج این افرادند. 🍃ب. توجّه به اين كه «آن چه داريم رزق الهى است، نه ملك ما» بخشش را آسان مىكند. 📚 (تفسير نور، ج9، ص546) 🍃ج. ... @Yekaye

. 3⃣ «قالَ الَّذینَ كَفَرُوا … أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ» حتی صحیح‌ترین باورهای توحیدی (اینکه خداوند بر هر کاری تواناست پس می‌تواند همگان را سیر کند) می‌تواند مورد سوء استفاده عده‌ای قرار بگیرد! @Yekaye

. 4⃣ «قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... أَ نُطْعِمُ» كفر، سبب خود دارى از انفاق است. 📚(تفسير نور، ج9، ص546) @Yekaye

. 5⃣ «لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ» كافر، رازق بودن خدا را مسخره مى كند. 📚 (تفسير نور، ج9، ص546) @Yekaye

. 6⃣«قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا ... أَ نُطْعِمُ» ترك انفاق از ويژگىهاى كفّار شمرده شده است؛ پس انفاق، نشانه ايمان است. 🔖📚(حدیث https://eitaa.com/yekaye/2068 2؛ و نیز تفسير نور، ج9، ص546) ؛ ⬅️بلکه اگر کافری هم اهل اطعام کردن نیازمندان باشد، معلوم است در درونش ظرفیت بالایی برای ایمان آوردن دارد 🔖(حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/2069) @Yekaye

. 7⃣ «قالَ الَّذینَ كَفَرُوا ... أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ» اگر باورهای دینی در نسبت صحیحی با هم قرار نگیرند، می‌توانند به نتایج ضد دینی منجر شوند: 🔶اینکه الان وضعیت انسان‌ها چگونه است (که عده‌ای فقیرند و عده‌ای ثروتمند) به مشیت و اراده تکوینی خداوند برمی‌گردد. اما همین خداوند دستور داده (= اراده تشریعی) که ثروتمندان به نیازمندان کمک کنند. 🔷اینان مشیت و اراده تکوینی خداوند را بهانه قرار دادند تا اراده تشریعی خدا را زیر سوال ببرند و از وظیفه دینی شانه خالی کنند. و 🔷این خلط اراده تکوینی و تشریعی خداوند برای زیر بار دستورات خداوند نرفتن، از امور رایج بین مشرکان بوده است چنانکه در آیات دیگری هم شبیه این استدلال از آنان نقل شده است: «وَ قالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما عَبَدْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ نَحْنُ وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ دُونِهِ مِنْ شَيْءٍ» (نحل/35) «سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شاءَ اللَّهُ ما أَشْرَكْنا وَ لا آباؤُنا وَ لا حَرَّمْنا مِنْ شَيْءٍ» (أنعام/148) «وَ قالُوا لَوْ شاءَ الرَّحْمنُ ما عَبَدْناهُمْ» (زخرف/20) 📚(المیزان، ج17، ص94) @Yekaye

. 8⃣ «وَ إِذا قیلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذینَ كَفَرُوا... أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ یشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ» عده‌ای برای هر سخن حقی، پاسخ باطلی آماده دارند، که اتفاقا در آن پاسخ باطلشان هم از برخی از مقدمات حق استفاده می‌کنند! 💠نکته تخصصی درباره رابطه #حق_و_باطل نظام عالم بر مدار حق می‌چرخد و هر باطلی صرفا با موج‌سواری بر حق می‌تواند کار خود را پیش ببرد. در واقع، باطل کاملا طفیلی حق است، و به تعبیر قرآن کریم همچون کف روی آب است که نمود دارد اما همه هستی خود را از آب می‌گیرد (رعد/17) 📗(برای تفصیل این بحث به کتاب «نبرد حق و باطل» شهید مطهری مراجعه کنید) به تعبیر امیرالمومنین، اگر حق و باطل از هم جدا شوند کسی در حقانیت حق و ابطال باطل شک نمی‌کند اما چون اینها درهم عرضه می‌شوند مردم به اشتباه می‌افتند. 📚(نهج‌البلاغه، خطبه 50) ✔️اگر به این مطلب درست توجه کنیم، در هنگام مواجهه با هر امر باطلی، اولا می کوشیم حقی که این باطل بر آن سوار شده را درست بشناسیم و هنگام نقد باطل، آن حق را زیر سوال نبریم؛ و ثانیا با همان نیروی حق، آن باطل را بر زمین بزنیم. ♦️در اینجا هم در پاسخ این کافران: 🔺اولا باید گفت اینکه خداوند عده‌ای را نیازمند و عده‌ای را ثروتمند قرار داده، از باب امتحان و ابتلای انسانهاست و همین را مقدمه قرار داده که زندگی اجتماعی و نیاز متقابل آنها تقویت شود و آنچه موجب سعادت آنهاست رقم بخورد و به همین جهت خودش که روزی داده دستور داده از این روزی‌تان به نیازمندان بدهید؛ 🔻و ثانیا اگر خداوند متعال و اراده و مشیت او را قبول دارید، چرا به اراده و مشیت تشریعی او تسلیم نمی‌شوید؟! @Yekaye

. 9⃣ «وَ إِذا قیلَ لَهُمْ ... قالَ الَّذینَ كَفَرُوا لِلَّذینَ آمَنُوا» از طرفی مطلب را با صیغه مجهول بیان کرد و فرمود « إِذا قیلَ لَهُمْ: هنگامی که به آنان گفته شود» که گوینده سخن معلوم نیست؛ ولی از طرفی دیگر با تعبیر «قالَ الَّذینَ كَفَرُوا لِلَّذینَ آمَنُوا» گوینده آن سخنان اول را صریح معلوم کرد. ⁉️چرا از ابتدا بسادگی نگفت «اذا قال الذین آمنوا ... قال الذین کفروا ...» 🍃الف. شاید بدین ترتیب، می‌خواهد تذکر دهد که کفرپیشگان با اصل سخن حق مشکل دارند؛ و در حقیقت، برایشان فرقی نمی‌کند که این سخن حق را چه کسی بگوید! (از این رو سخنی که به آنان گفته شد را با صیغه مجهول آورد، یعنی گوینده‌اش مهم نیست). ‼️اما در عین حال، آنان برای ظاهرسازی، مخاطب خود را اشخاص مومن (که افرادی غیرمعصوم و جایزالخطا هستند) قرار می‌دهند که بگویند ما با «ادعاهای شما» مشکل داریم، نه «با سخن حق»! 🍃ب. ... @Yekaye

. 🔟 «إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ فی ضَلالٍ مُبینٍ» درباره اینکه گوینده این جمله «شما جز در گمراهی آشکاری نیستید!» کیست، بین مفسران اختلاف است: برخی این را ادامه سخن کافران دانسته، و برخی این را جمله خداوند درباره آن کافران دانسته‌اند. 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص668) با توجه به قاعده امکان استفاده از یک لفظ در معنا، اینکه هر دو مستقلا مورد نظر بوده باشد هیچ مشکلی ندارد؛ 🍃الف. اگر سخن خداوند باشد، آنگاه: 🌸الف1.تذکری است به اینکه این گونه سوء استفاده از حق برای گام نهادن به باطل، از آشکارترین جلوه‌های ضلالت است؛ 🌸الف2. ... 🍃ب. اگر هم سخن کافران باشد؛ آنگاه می‌خواهد نشان دهد که: 🌸ب1. كار انسان به جايى مىرسد كه كفر و بخل را راه درست؛ و ايمان و انفاق را انحراف مىشمرد. 📚(تفسير نور، ج9، ص546) 🌸ب2. کافران اهل باطل، نه‌تنها با استناد به برخی از باورهای توحیدی دست به مغالطه می‌زنند و از وجود و اراده خدا، مخالفت با دستور خدا را نتیجه می‌گیرند! بلکه کسانی که این چنین طرفدار باطل نیستند را هم گمراه معرفی می‌کنند! 🌸ب3. ... @Yekaye

796) 🌺 جمع‌بندی آیات 31 تا 47 سوره یس 🌺 30 شوال 1439 1397/4/23 تا آیه 30 سوره یاسین حکایت آن فرستادگان مطرح شد و در آیات 31 تا 47 به بیان برخی از آیات الهی در آفرینش می‌پردازد و از آن پس وارد بحث‌هایی درباره مرگ و زندگی پس از مرگ می‌شود. از این رو مناسبت دارد یک مرور کلی‌ای بر این فراز میانی داشته باشیم. ابتدا یکبار دیگر متن و ترجمه آیات را مرور می‌کنیم و سپس تدبری کلی در آنها انجام می‌دهیم. @Yekaye

🌺متن آیات 31 تا 47 سوره یس 🌺 أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ؛ وَ إِنْ كُلٌّ لَمَّا جَميعٌ لَدَيْنا مُحْضَرُونَ. وَ آيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْناها وَ أَخْرَجْنا مِنْها حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ؛ وَ جَعَلْنا فيها جَنَّاتٍ مِنْ نَخيلٍ وَ أَعْنابٍ وَ فَجَّرْنا فيها مِنَ الْعُيُونِ؛ لِيَأْكُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَ ما عَمِلَتْهُ أَيْديهِمْ أَ فَلا يَشْكُرُونَ؛ سُبْحانَ الَّذي خَلَقَ الْأَزْواجَ كُلَّها مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ وَ مِمَّا لا يَعْلَمُونَ. وَ آيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهارَ فَإِذا هُمْ مُظْلِمُونَ؛ وَ الشَّمْسُ تَجْري لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِكَ تَقْديرُ الْعَزيزِ الْعَليمِ؛ وَ الْقَمَرَ قَدَّرْناهُ مَنازِلَ حَتَّى عادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَديمِ؛ لاَ الشَّمْسُ يَنْبَغي لَها أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّيْلُ سابِقُ النَّهارِ وَ كُلٌّ في فَلَكٍ يَسْبَحُونَ؛ وَ آيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ؛ وَ خَلَقْنا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ ما يَرْكَبُونَ؛ وَ إِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلا صَريخَ لَهُمْ وَ لا هُمْ يُنْقَذُونَ؛ إِلاَّ رَحْمَةً مِنَّا وَ مَتاعاً إِلى حينٍ؛ وَ إِذا قيلَ لَهُمُ اتَّقُوا ما بَيْنَ أَيْديكُمْ وَ ما خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ؛ وَ ما تَأْتيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كانُوا عَنْها مُعْرِضينَ؛ وَ إِذا قيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قالَ الَّذينَ كَفَرُوا لِلَّذينَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ في ضَلالٍ مُبينٍ. 💐ترجمه آیا ندیده‌اند پیش از آنان چه بسیار از نسل‌ها را هلاک گرداندیم که دیگر آنان سوی آنها بازنمی‌گردند؟! و هیچکس نیست جز اینکه همه نزد ما احضار می‌شوند. و نشانه‌ای برایشان همین زمین مرده است؛ آن را زنده گرداندیم و از آن دانه‌ای درآوردیم که همانا از آن می‌خورند. و در آن باغ‌هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم و در آن چه بسیار چشمه‌ها را که جوشاندیم؛ تا بخورند از ثمره آن و آنچه به دستان خویش انجام داده‌اند [یا: در حالی که آن به دستان آنها انجام نشده است]؛ پس آیا باز هم سپاس نمی‌گزارند؟! منزه است آن که آفرید آن زوج‌ها، همه‌شان را، از آنچه زمین می‌رویاند و از خودشان و از آنچه که نمی‌دانند. و نشانه‌ای است برای آنها این شب؛ برمی‌کَنیم از آن روز را، پس بناگاه آنان به‌تاریکی‌ماندگان‌اند. و خورشید به سوی قرارگاه ویژه خود جاری است؛ این، تقدیرِ آن عزتمند داناست. و ماه را برایش منزلگاه‌هایی مقدر کردیم تا اینکه همچون عُرجون کهن [شاخه زرد، خشکیده و خمیده درخت خرما] برگردد. نه خورشید را سزد که به ماه رسد، و نه شب سبقت‌گیرنده بر روز است، و هر یک در فلکی شناورند. و برایشان مثل آن، چیزی را که سوار می‌شوند، آفریدیم. اگر بخواهیم آنان را غرق ‌کنیم، پس نه فریادرسی برایشان باشد، و نه آنان نجات داده شوند؛ جز [اینکه] رحمتی از جانب ما [شامل حالشان شود] ، و [مهلتی برای] کامیابی تا مدتی [به آنان دهیم]. و چون بدانان گفته شود از آنچه پیش روی شماست و آنچه پشت سرتان است، تقوا پیشه کنید، شاید که بر شما رحم آرند؛ [رویگردان می‌شوند] . و هیچ آیه‌ای از آیات پروردگارشان به سوی آنان نمی‌آید جز اینکه از آن رویگردان بوده‌اند. و هنگامی که به آنان گفته شود از آنچه خداوند روزی‌تان کرده انفاق کنید، کسانی که کفر ورزیده‌اند به آنان که ایمان آورده‌اند، گویند: آیا کسی را اطعام کنیم که اگر خدا می‌خواست او را اطعام می‌کرد؟! شما جز در گمراهی آشکاری نیستید! @Yekaye