. 1⃣1⃣ «ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ» هیچ فرستاده الهی نیامد مگر اینکه مسخره‌اش کردند. باور نکردند، خوب❗️ اما چرا مسخره کردند⁉️ در واقع، 🔻مسخره کردن پیام الهی، یکی از مهمترین ویژگی‌های کفار و منکران انبیاست که مایه حسرت بر آنان خواهد بود.🔻 💠تاملی با خویش💠 🌀مواظب نفوذ این ویژگی در خودمان باشیم❗️ اگر در مطلبی از مطالب دینی شک کردیم و هنوز باور نداریم، اشکال ندارد، شک مقدمه یقین است. اما اگر چیزی را که باور نداریم مسخره کردیم، نگران خود شویم❗️ 💢مسخره کردن حکایت از یک نقطه ضعف در وجود آدمی می‌کند: کسی که استدلال دارد، استدلالش را بیان می‌کند، نیازی به مسخره کردن ندارد؛ کسی که کم بیاورد، مسخره می‌کند. اگر نسبت به کسی هم انتقاد داریم، اشکال ندارد؛ ♦️نه همگان معصوم‌اند (که بر هیچکس نتوان انتقاد کرد)؛ و ♦️ نه خود ما معصومیم (که در انتقاد کردن اشتباه نکنیم!)؛ ⛔️اما وقتی مسخره می‌کنیم، یعنی … @yekaye

. 2⃣1⃣ «جَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ ... يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ» انسانى كه با موضعگيرى حقّ، مىتوانست فريادگر حقّ باشد و با پيروى از انبيا سعادتمند شود و مورد اکرام الهی قرار گیرد، چگونه با لجاجت خود را مورد قهر قرار مىدهد و به وضعیتی می‌رسد که بر او فقط باید افسوس خورد‼️ 📚(تفسير نور، ج7، ص535) @yekaye

778) 🌺جمع‌بندی آیات 1-30 سوره یس 🌺 1397/3/31 7 شوال 1439 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ؛ يس؛ وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ؛ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلينَ؛ عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ؛ تَنْزيلَ الْعَزيزِ الرَّحيمِ؛ لِتُنْذِرَ قَوْماً ما أُنْذِرَ آباؤُهُمْ فَهُمْ غافِلُونَ؛ لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ؛ إِنَّا جَعَلْنا في أَعْناقِهِمْ أَغْلالاً فَهِيَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ؛ وَ جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْديهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ؛ وَ سَواءٌ عَلَيْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ؛ إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَريمٍ؛ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِ الْمَوْتى وَ نَكْتُبُ ما قَدَّمُوا وَ آثارَهُمْ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْناهُ في إِمامٍ مُبينٍ؛ وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ؛ إِذْ أَرْسَلْنا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُما فَعَزَّزْنا بِثالِثٍ فَقالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ؛ قالُوا ما أَنْتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُنا وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ؛ قالُوا رَبُّنا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ؛ وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ؛ قالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذابٌ أَليمٌ؛ قالُوا طائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَ إِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ؛ وَ جاءَ مِنْ أَقْصَا الْمَدينَةِ رَجُلٌ يَسْعى قالَ يا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلينَ؛ اتَّبِعُوا مَنْ لا يَسْئَلُكُمْ أَجْراً وَ هُمْ مُهْتَدُونَ؛ وَ ما لِيَ لا أَعْبُدُ الَّذي فَطَرَني وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ؛ أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ؛ إِنِّي إِذاً لَفي ضَلالٍ مُبينٍ؛ إِنِّي آمَنْتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ؛ قيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قالَ يا لَيْتَ قَوْمي يَعْلَمُونَ؛ بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ؛ وَ ما أَنْزَلْنا عَلى قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّماءِ وَ ما كُنَّا مُنْزِلينَ؛ إِنْ كانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً فَإِذا هُمْ خامِدُونَ؛ يا حَسْرَةً عَلَى الْعِبادِ ما يَأْتيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ؛ @yekaye

💐ترجمه به نام خداوند رحمت‌گستر و همواره رحیم؛ یاسین؛ سوگند به قرآن حکیم؛ [که] بی‌تردید تو از [جمله] فرستاده‌شدگان هستی. بر صراطی مستقیم؛ فروفرستادن [یا: فروفرستاده، از جانب خداوند] شکست‌ناپذیر مهربان؛ تا انذار دهی قومی را که به پدرانشان انذار داده شد، چرا که آنان غافلان‌اند. قطعا آن گفته در مورد بیشتر آنان محقق شده است، که آنان ایمان نمی‌آورند. همانا در گردن‌هایشان غل و زنجیرهایی گذاشته‌ایم که [دستهایشان بالا آمده] تا به چانه‌هاست، پس آنان سر بالا نگهداشته‌شدگان‌اند. و در پیش رویشان مانعی نهاده‌ایم، و از پشت سرشان هم مانعی، پس آنان را پوشانده‌ایم، پس آنان نمی‌بینند. و یکسان است بر آنان، چه انذارشان بدهی یا ندهی، ایمان نمی‌آورند. تنها تو کسی را هشدار می‌دهی که از این ذکر پیروی کند و از پروردگارش در نهان خشیت داشته باشد پس او را به آمرزش و اجری بزرگمنشانه بشارت بده! همانا ما آنیم که مردگان را زنده می‌کنیم و آنچه از پیش فرستادند و آثارشان [= نتایج و ثمرات کارهای‌شان] را می‌نگاریم و هر چیزی باشد آن را در امامی روشنگر احصاء کرده‌ایم. و برایشان اهل آن شهر را مَثَل بزن، هنگامی که آن فرستادگان بدانجا آمدند؛ آنگاه که دو نفر سوی آنان فرستادیم، پس آن دو را تکذیب کردند، پس با سومین نفر [آنان را] عزت ‌بخشیدیم، پس گفتند همانا ما فرستادگان به سوی شماییم؛ گفتند شما جز بشری همانند ما نیستند و خداوند رحمت‌گستر هیچ چیزی نازل نکرده است؛ شما جز دروغ نمی‌گویید! گفتند پروردگارمان می‌داند که همانا ما واقعا فرستادگان به سوی شماییم؛ و وظیفه ما نیست به جز رسانیدن روشنگرانه؛ گفتند: ما شما را به فال بد گرفتیم؛ اگر کوتاه نیایید قطعاً سنگسارتان می‌کنیم و حتماً شکنجه‌ای دردناک از ما به شما رسد. گفتند: فال بدتان همراه با خودتان است، آیا اگر به شما تذکر داده شد [آن را به حساب فال بد می‌گذارید؟]؛ بلکه شما گروهی گزافکارید. و از آن سوی شهر مردی شتابان آمد، گفت ای مردم! این فرستادگان را پیروی کنید! از کسانی پیروی کنید که از شما اجری درخواست نمی‌کنند و خود هدایت‌یافته‌اند. و آخر چرا کسی را نپرستم که مرا پدید آورد و/درحالی‌که [شما هم] فقط به سوی او بازگردانده می‌شوید؟! آیا فروتر از او خدایانی را برگیرم که اگر خداوند رحمان بخواهد به من زیانی رساند، نه شفاعت آنان نیازی را از من مرتفع سازد، و نه مرا رهایی بخشند؟! من در این صورت قطعاً در گمراهی آشکاری خواهم بود. من به پروردگار شما ایمان آوردم؛ پس، از من بشنوید! گفته شد به بهشت داخل شو! گفت: ای کاش قوم من می‌دانستند؛ که پروردگارم مرا آمرزید و در زمره اکرام‌شدگان قرار داد. و بعد از او بر قومش لشکری از آسمان نازل نکردیم و اصلا نازل‌کننده هم نبودیم [= بنای نازل کردن هم نداشته‌ایم]؛ جز یک فریاد [نیاز] نبود و بناگاه همگی خاموش شدند. دریغا بر این بندگان! هیچ فرستاده‌ای به نزدشان نیامد مگر اینکه روال را بر استهزای او گذاشتند. [= پیوسته او را مسخره می‌کردند] @yekaye

@yekaye

🌐مروری سریع بر مضمون آیات🌐 ✅آیات1-8 در این فراز ابتدا خداوند به پیامبرش می‌فرماید که ما این قرآن را که محکم و سراسر حکمت است، بر تویی که فرستاده ما و بر صراط مستقیم هستی، از جانب خود که شکست‌ناپذیر و حکیم هستیم، فروفرستادیم تا تو اینان را که نه‌تنها خودشان، بلکه پدرانشان هم غافل بودند، انذار دهی؛ اما حقیقت این است که اکثرشان ایمان نمی‌آورند؛ چرا که تا گردن در غل و زنجیر فرورفته و ما هم آنان را در حجابی قرار داده‌ایم که راه پس و پیش ندارند، چشم بصیرتشان کور شده، و دیگر انذارشان بدهی یا ندهی، ایمان نمی‌آورند. 💢در واقع سخن اصلی مقدمه سوره این است که چنین نیست که هرکسی انذارپذیر باشد، بلکه حتی اگر شخصِ تو که قطعا از فرستادگان مایی و بر صراط مستقیم حرکت می‌کنی، با قرآنی که سراسر حکمت است، سراغشان بروی، باز عده زیادی هستند که ایمان نمی‌آورند‼️ ✅آیه9 در مقابل تنها کسانی انذارپذیرند که ویژگی‌های خاصی داشته باشند: 🔹اولا تذکر را جدی بگیرند و در مقام تذکر‌ها متذکر شوند؛ و این به آن است که وقتی به آنان مطلبی گوشزد می‌شود از آن هشدار پیروی می‌کنند؛ و 🔹 ثانیا در نهان خویش از خداوند رحمان می‌ترسند؛ یعنی هم باور دارند که او سراسر رحمت است؛ و هم این رحمت را به نوعی نمی‌فهمند که بر گناه جرات پیدا کنند؛ بلکه می‌دانند که همان خدای سراسر مهربان به خاطر همان مهربانی و رحمتش ممکن است انسان را به عذاب ویا سنت استدراج و ... مبتلا کند؛ اگر انسانی این چنین بود و انذارپذیر شد، پس او را هم به مغفرت و هم به پاداشی کریمانه بشارت بده. ✅آیه 12 بعد از بیان این دو مواجهه تذکر می‌دهد که اینکه دو مواجهه با تو رخ می‌دهد این گونه نیست که همین باشد و بالاخره همه بمیرند و تمام شود و هیچ؛ بلکه ما حتما مردگان را زنده و همه آثار پیشین و پسین آنان را ثبت می‌کنیم که اساسا حساب هر چیزی را در امامی روشنگر حفظ کرده‌ایم. 🔷در اینجا فراز نخستین سوره به اتمام می‌رسد و وارد فراز بعدی می‌شود. ✅آیات 13-19 سپس حکایت فرستادگانی به سوی یک قوم را مطرح می‌کند که ابتدا دو تن بودند و خدا آنان را با نفر سومی یاری کرد؛ اما آن قوم ابتدا با بهانه‌تراشی (که شما هم مثل مایید و خدا اصلا چیزی نازل نکرده) و سپس با تمسک به خرافات (فال بد زدن) و تهدید‌ به مخالفت با آنان برخاستند ولی آن پیامبران ذره‌ای از موضع خود عقب‌نشینی نکردند: از طرفی با تاکید بر آشکار بودن ابلاغشان، فرستاده الهی بودن خود را به رخ آنان کشیدند و از طرف دیگر، ریشه فال بد آنان، وضعیت خود آنان معرفی کردند. ✅آیات 20-24 در این میان، دعوت آنان در آن شهر گسترش یافت تا حدی که یکی از آن سوی شهر شتابان به حمایت از آنان آمد؛ و بعد از نشان دادن شاهدی بر راستگو بودن آنان در ادعایشان که فرستاده خدایند (چرا که آنان دنبال منافع برای خود نیستند و نیز منطقشان از صحت روش و هدایت‌یافته بودنشان حکایت دارد)، شروع کرد به احتجاج با قوم خود؛ و در این احتجاج، محور سخن خود را مانور دادن بر محتوای دعوت آنان قرار داد: آیا نباید خدایی را بپرستم که هم مرا آفرید و هم شما به سوی او برمی‌گردید؟ آیا به جای او سراغ خدایانی بروم که اگر او ضرری را برای من بخواهد پیش آورد اینان هیچ کاری از دستشان برنمی‌آید؟ آخر، اینکه خیلی گمراهی واضحی است! ✅آیات 25-27 او کاملا صادقانه به خدا ایمان آورد و ایمانش را ابراز کرد، و چنان اوج گرفت که او را به قتل رساندند، اما بلافاصله به بهشت وارد شد و در همانجا نیز افسوس بر قوم خود خورد که ای کاش می‌دانستند مغفرت و اکرام خدا با کسی مثل من - که ایمان آورد، اما شما او را خوار می‌داشتید – چگونه بود. ✅آیات 28-30 و خدا نیز آن قوم را هلاک کرد؛ آن هم نه با عِدّه و عُدّه زیادی؛ بلکه تنها فریادی بر سر آنان زده شد و همه جنب و جوش آنان را خاموش کرد. پس ای حسرت بر این بندگانی که وقتی فرستادگان خدا نزدشان آمدند، مطلب را جدی نگرفتند و این پیامبران را مسخره کردند. @yekaye

1⃣ در آیات نخستین سوره یس به دو گروه در مقابل انذار پیامبران اشاره کرد: 🔻یک اکثریتی که غافل‌اند و ایمان نمی‌آورند و عذاب و هلاکت بر آنان محقق می‌شود (لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلى أَكْثَرِهِمْ) 🔺و یک افرادی که از ذکر پیروی می‌کنند و از خدا خشیت دارند که مشمول مغفرت و اجر کریمانه خواهند شد. در حکایت هم نمونه‌ای از همین دو را برشمرد: 🔻وقتی پیامبران آمدند اغلب مخالفت کردند و نهایتا مشمول عذاب واقع شدند؛ 🔺اما یکی بود که ایمان آورد و به مغفرت و اکرام الهی رسید 📚(المیزان، ج17، ص72) @yekaye

2⃣ اینکه خداوند فرستادگانی می‌فرستد و پیامی برای مردم دارد، قطعی است؛ اما این بدان معنا نیست که همین که آنان از جانب خدا آمده‌اند کارشان بی‌هیچ دردسری بر وفق مراد پیش رود. بلکه عده‌ای – که کم هم نیستند - بشدت در برابر آنان مقاومت می‌کنند و اصلا این انذارها هیچ تاثیری در آنان ندارد. 💢این زیر بار حق نرفتن، عمومیت دارد‼️ فرق نمی‌کند در برابر برترین پیامبر خدا (رسول اکرم ص) باشد یا در برابر فرستادگانی که حتی نامشان هم بر ما آشکار نیست. @yekaye

3⃣نه‌تنها ابلاغ رسالت الهی کار بی‌مشکل و ساده‌ای نیست؛ بلکه ایمان واقعی آوردن به آنان نیز شخص را با ناملایمات فراوان، آن هم از جانب نزدیکان و همشهریان خود مواجه می‌کند؛ حتی شاید شدیدتر از مواجهه با خود فرستادگان الهی❗️ (در مورد فرستادگان تهدید به سنگسار و شکنجه کردند؛ اما درباره این مومن، ظاهرا تهدیدشان را عملی کردند و او را کشتند❗️) @yekaye

4⃣ در سوره یس 🔹ابتدا از وجود دو دسته انذارپذیر و انذارناپذیر سخن گفت، 🔹بعد در آیه 12 بر زنده کردن مردگان و وجود حساب و کتاب دقیق در کار خدا تاکید کرد؛ 🔹سپس نمونه‌ای از تقابل این دو گروه را مطرح فرمود؛ 🔹و نهایت کار آنان را به اینجا ختم کرد که یکی بهشتی شد و دیگری به هلاکت و وضعیتی حسرت‌بار مبتلا شد. ♦️شاید هدف از این بیان این است که بفهماند: وجود مخالفانی در برابر دعوت پیامبران، که چه‌بسا گاه اکثریت جامعه را تشکیل می‌دهند، بدین معنا نیست که امور از دست خدا در رفته‼️ کار خدا حساب و کتابی دقیق دارد و زنده شدنِ بعد از مرگ هم هست که آنجا معلوم می‌شود که حتی اندکی از اعمال گذشته و آینده کسی، فروگذار نشده است. به تعبیر دیگر، 💢اگر جهان را در دنیا محدود ببینیم در تشخیص حساب و کتاب عالم بیراهه رفته‌ایم.💢 💠ثمره #فلسفه_دین ( #عدل_الهی ) بسیاری از شبهات ناظر به عدل خدا، مبتنی بر این است که می‌خواهند حساب و کتاب همه چیز صرفا در دنیا جواب بدهد. کسی که این مبنای غلط را در پیش بگیرد، طبیعی است که نمی‌تواند عدل خدا را باور کند❗️ @yekaye

5⃣ تقابل دو #قرائت_رحمانی ، که یکی صواب است و دیگری ناصواب، نشان می‌دهد که 💢 #اختلاف_قرائت ممکن است رخ دهد؛ اما این گونه نیست که «وقوع اختلاف #قرائت » به معنای «مُجاز بودن همه قرائت‌ها» باشد💢 بلکه #قرائت_صحیح می‌تواند چالش‌زا بودن #قرائت_باطل را برملا کند: 🔹ابتدا خود خداوند تاکید می‌کند که کسی انذار پیامبران را می‌پذیرد که رحمانیت خدا را جدی بگیرد؛ و جدی گرفتن رحمانیت او، به آن است که از خدای رحمان خشیت داشته باشد، نه اینکه رحمانیت را بهانه‌ای برای فرار از مسئولیت کند (آیه11: إِنَّما تُنْذِرُ مَنِ ... خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ)؛ اما 🔸در مقابل، مخالفان حقیقت، از رحمانیت خدا، در یک برداشت پارادوکسیکال، بی‌اعتنایی خدا به انسان را نتیجه می‌گیرند❗️ (آیه 15: وَ ما أَنْزَلَ الرَّحْمنُ مِنْ شَيْءٍ). البته اینان امروزه برای اینکه کسی متوجه تناقض درونی آنان نشود، مقصود خود با ادبیاتی جذاب ارائه می‌دهند و مخفیانه روی شهوات انسان دست می‌گذارند:‌ اقتضای مهربانی خدا این است که انسان را به حال خود رها نکند؛ اما اینان این گونه القا می‌کنند که "اقتضای آزادی و رهایی انسان این است که خدای مهربان کاری به کار او نداشته باشد"‼️ 🔹و در مقابل اینها، آن کسی که ایمان می‌آورد دقیقا با تمسک به همین رحمانیت خدا، و اینکه همه امورات عالَم، حتی سختی‌ها و بلاها به رحمانیت خدا برمی‌گردد، منطق مشرکانه آنان را به چالش می‌کشد (آیه23: ً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍ ...) @yekaye

6⃣ گاه یک مومن که به پیام پیامبران الهی گوش جان می‌سپارد، بقدری نزد خداوند منزلت می‌یابد که همگان را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد: 📜داستان از فرستادگان الهی شروع شد، اما با وارد شدن او به صحنه، دیگر بقیه داستان فقط حکایت او بود و حتی دیگر نامی از آن فرستادگان الهی به میان نیامد❗️ @yekaye

7⃣ خداوند به پیامبرش دستور می‌دهد که کسی را که از ذکر پیروی می‌کند و از خداوند رحمان در خفا خشیت دارد به مغفرت و اجری کریمانه بشارت ده 🔖(آیه11: مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَريمٍ)؛ و در این حکایت، نشان می‌دهد که این وعده‌ای است که قبلا محقق شده است: ابتدا این مومن، هم خودش ایمان می‌آورد و از ذکر پیروی می‌کند و دیگران را به پیروی از فرستادگان الهی فرامی‌خواند 🔖(آیه20: ِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلين)، و هم در توضیحات خود برای چرایی این پیروی، نشان می‌دهد که واقعا از خدای رحمان خشیت دارد 🔖(آیه23: ً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً وَ لا يُنْقِذُونِ)؛ سپس وقتی به بهشت می‌رود، اولین آرزویش این است که ای کاش قومم می‌دانستند که من مشمول مغفرت و اکرام خدا شدم 🔖(آیه27: بِما غَفَرَ لي رَبِّي وَ جَعَلَني مِنَ الْمُكْرَمينَ) @yekaye

8⃣ قبول انذار به عواملی در درون انسان برمی‌گردد: جدی گرفتن هشدارها و در خلوت و نهان هم خدا را جدی گرفتن؛ در مقابل، از ریشه‌ای‌ترین مشکلات کسانی که ایمان نمی‌آورند این است که اساساً دعوت پیامبران را جدی نمی‌گیرند: آنان را مسخره می‌کنند و با بهانه‌جویی‌ها و خرافات دلخوش‌اند. در واقع، اینان ⛔️انسان (و در حقیقت، خودشان) را جدی نگرفته و عظمت انسان را باور ندارند؛ ⛔️باور ندارند که خدا با انسان کار دارد و او را به حال خود رها نکرده و انسان قرار است به سوی او برگردد؛ ⛔️باور ندارند که قدرت آنان در برابر قدرت خدا هیچ است و اگر چند روزی به آنان مهلت داده شده، از تحت قدرت خدا خارج نیستند؛ ⤴️اما کسی که اینها را باور کرد، و نسبت خود و خدا را جدی گرفت، ایمان می‌آورد؛ آن هم چنان ایمانی که وی را یک‌راست به اوج بهشت می‌بَرَد. @yekaye

779) 🌺 أ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لا يَرْجِعُونَ 🌺 💐 ترجمه آیا ندیده‌اند پیش از آنان چه بسیار از نسل‌ها را هلاک گرداندیم که دیگر آنان سوی آنها بازنمی‌گردند؟! سوره یس (36) آیه31 1397/4/1 8 شوال 1439 @yekaye

@yekaye

🔹الْقُرُونِ قبلا بیان شد که ▪️ماده «قرن» در اصل بر دو معنای مختلف دلالت دارد: ▫️معنای اول که همگان در آن اتفاق نظر دارند «جمع شدن و قرار گرفتن چیزهایی در کنار هم» است، و برخی افزوده‌اند «مشروط بر اینکه استقلال آن دو چیز حفظ شود» ▫️و معنای دوم «قَرن» شاخ است؛ و به تبع آن، به هر چیزی برآمده‌ای هم «قرن» گویند، «قَرنِ» انسان، دو برآمدگیِ جلوی پیشانی اوست؛ «قَرن» کوه، قله آن؛ و «قَرن» صحرا، به قسمت‌های مرتفع (تپه) در یک صحرا گویند؛ و به موهای زنان هم که به صورت برجسته باشد، «قرن» گویند. 🔸«قَرن» به معنای «جماعتی از مردم» هم به کار رفته است (أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرينَ؛ انعام/۶؛ مومنون/۳۱) که جمع آن «قرون» است (وَ لَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِنْ قَبْلِكُمْ؛ يونس/۱۳) و درباره وجه تسمیه‌اش برخی گفته‌اند آنان جماعتی از مردم‌‌اند که در یک زمان واحد جمع شده‌اند (کلمه «قرن» به صورت مفرد ۷ بار و به صورت جمع (قرون) ۱۳ بار در قرآن کریم به کار رفته که تمامی استعمالات آن در همین معنای «امت» است.) 🔖جلسه 665 http://yekaye.ir/al-kahf-18-83/ @yekaye

☀️1) حسن صیقل می‌گوید: به امام صادق ع عرض کردم آیا واقعا یک لحظه تفکر بهتر از یک شب به عبادت قیام کردن است؟ فرمود: رسول الله ص فرمود که یک لحظه تفکر بهتر از یک شب قیام [به عبادت] است. گفتم: چگونه تفکر کند؟ فرمود: از خانه‌ها و خرابه‌ها عبور کند و بگوید: کجایند آنان که تو را ساختند؟ کجایند آنان که در تو ساکن بودند؟ چه می‌شود که سخن نمی‌گویی؟! 📚المحاسن، ج1، ص26؛ الكافي، ج2، ص54 عَنْهُ عَنْ بُنَانِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَنِ الْحُسَيْنِ الْكَرْخِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحَسَنِ الصَّيْقَلِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع تَفَكُّرُ سَاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ قِيَامِ لَيْلَةٍ؟ قَالَ نَعَمْ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص تَفَكُّرُ سَاعَةٍ خَيْرٌ مِنْ قِيَامِ لَيْلَةٍ. قُلْتُ كَيْفَ يَتَفَكَّرُ؟ قَالَ يَمُرُّ بِالدَّارِ وَ الْخَرِبَةِ فَيَقُولُ أَيْنَ بَانُوكِ أَيْنَ سَاكِنُوكِ مَا لَكِ لَا تَتَكَلَّمِين. @yekaye

☀️2) از امیرالمومنین ع روایت شده است: 🔹هیچ درد و مرضی بدتر از درد و مرض دل که ناشی از گناهان است، نیست؛ 🔹و هیچ ترسی شدیدتر از مرگ نیست؛ 🔹و برای تفکر کردن آنچه گذشته کافی است! 🔹و برای موعظه، مرگ کفایت می‌کند! 📚الكافي، ج2، ص275 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ رَفَعَهُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع: لَا وَجَعَ أَوْجَعُ لِلْقُلُوبِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ لَا خَوْفَ أَشَدُّ مِنَ الْمَوْتِ وَ كَفَى بِمَا سَلَفَ تَفَكُّراً وَ كَفَى بِالْمَوْتِ وَاعِظاً. @yekaye

☀️3) از امیرالمومنین ع روایت شده است: برای شما از آثار درگذشتگانِ پیش از ششما عبرت‌هایی برایتان مانده؛ پس، از آنان عبرت گیرید! 📚تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص472 خُلِّفَ لَكُمْ عِبَرٌ مِنْ آثَارِ الْمَاضِينَ قَبْلَكُمْ لِتَعْتَبِرُوا بِهَا. @yekaye