. 6⃣ «هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ ...» مقصود از این «ظلال» چیست؟ 🍃الف. سایه درختان بهشتی 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص672) ویا همچنین سقف و سراهایی که سایه‌های دلچسبی دارد📚(المیزان، ج17، ص101) 🍃ب. سایه‌بان‌ها و پوشش‌هایی که مانع می‌شود دیگران خلوت آنان را نظاره‌گر شوند📚 (مجمع‌البیان، ج8، ص672) 🍃ج. سایه فضل و رحمت الهی، که آنان را در برگرفته است. 🍃 د. چه‌بسا سایه استعاره از امتداد وجودی خودشان باشد؛ چنانکه سایه هرکس و هر چیزی امتداد وجودی اوست؛ و آنگاه منظور آیه چه‌بسا اشاره به این باشد که نعمت‌های بهشتی که بهشتیان در آن غوطه‌ورند امتداد وجودی و ثمره حقیقت پاک ذات خودشان است. 🍃ه. ... @Yekaye

. 7⃣ «هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ عَلَی الْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ» مقصود از «اریکه‌ها» که بهشتیان بر آن «تکیه می‌زنند» چیست؟ 🍃الف. تخت‌های مجلل بهشتی که با حجله‌هایی آذین شده‌اند 🔖حدیث1 https://eitaa.com/yekaye/2289 و📚(مجمع‌البیان، ج8، ص672) 🍃ب. مقصود، نشستنی است همچون نشستن پادشاهان [چنانکه می‌گویند بر اریکه سلطنت تکیه زد؛ اما مقصود این نیست که حتما روی تختی نشست]، چرا که موظف به انجام هیچ کاری نیستند 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص672) و همه امکانات برایشان مهیاست. 🍃ج. مقصود تکیه زدن عزتمندانه‌ است 📚(المیزان، ج17، ص101) یعنی اشاره است به عزتی که خداوند در آنجا روزی آنان کرده است که بر انجام هر کاری توانا هستند و چیزی بر آنان غلبه نکند. 🍃د. ... @Yekaye

. 8⃣ «هُمْ وَ أَزْواجُهُمْ فی ظِلالٍ عَلَی الْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ» اگر کسی چشم دلش باز شود، می‌بیند بهشتیان را در حالی که بر اریکه‌هایشان تکیه زده‌اند. 📜حکایت📜 از امام صادق ع روایت شده است که یکبار رسول الله ص نماز صبح را به جماعت برگزار کرد سپس نگاهش به جوانی در مسجد افتاد که خواب‌آلودگی از سر و صورتش می‌بارید و رنگش زرد و بدنش نحیف شده و چشمانش از فرط کم‌خوابی گود افتاده بود. رسول الله ص به او گفت: فلانی! چگونه صبح کردی؟ گفت: یا رسول الله ! صبح کردم در حالی که به یقین رسیده‌ام. پیامبر ص از سخن وی متعجب گردید و فرمود: هر یقینی را حقیقتی است. حقیقتِ یقین تو چیست؟ گفت: یا رسول الله! یقین من همان است که مرا غمگین کرده و به شب‌بیداری و تشنگی در اوج گرمای روز [= روزه‌داری] کشانده است؛ نفس من از دنیا و آنچه در آن است بریده است؛ گویی به عرش پروردگارم می‌نگرم در حالی که حسابرسی آغاز شده و خلایق را برای آن محشور کرده‌اند و من در میان آنانم؛ و گویی که به اهل بهشت می‌نگرم که در بهشت متنعم‌اند و از همدیگر احوالپرسی می‌کنند و بر اریکه‌ها تکیه‌زده‌اند؛ و گویی که به اهل جهنم می‌نگرم که در آن معذب‌ند و فریادشان بلند شده؛ و گویی که الان فریاد و زوزه آتش را می‌شنوم که در گوشم طنین انداخته است. رسول الله ص به اصحابشان فرمودند: این بنده‌ای است که خداوند دلش را به ایمان نورانی کرده است؛ سپس به او فرمودند: بر این وضعیتی که بر آن هستی پایدار بمان. آن جوان گفت: یا رسول الله! در پیشگاه خداوند برایم دعا کنید که توفیق شهادت در معیت شما را رویم گرداند. پس رسول الله ص برایش دعا کرد و اندکی نگذشت که در یکی از غزوات پیامبر ص حضور یافت و بعد از نه نفر وی به عنوان نفر دهم به شهادت رسید. 📚الكافي، ج2، ص53 @Yekaye

805 ) 🌺 لهُمْ فیها فاكِهَةٌ وَ لَهُمْ ما یدَّعُونَ 🌺 💐 ترجمه آنان در آنجا میوه‌ای [عالی و مطبوع] در اختیار دارند و برایشان مهیاست آنچه درخواست کنند. سوره یس (36) آیه 57 1397/5/3 11 ذی‌القعده 1439 🌹🌹میلاد پر خیر و برکت امام رئوف، که بالاخص پناهگاه ما ایرانیان است، بر همه دوستداران اهل بیت مبارک باد🌹🌹 @Yekaye

@Yekaye

🔹یدَّعُونَ قبلا بیان شد که ▪️ماده «دعو» در اصل به معنای «متمایل شدن به جانب کسی با کلام» ویا «خواستن چیزی با توجه و میل به آن» و معادل کلمات فارسی «دعوت کردن و خواندن» است. به تعبیر دیگر، ▫️دعا همان ندا دادن است با این تفاوت که «ندا دادن» عموما با صدای بلند است، اما دعا می‌تواند با صدای بلند یا آهسته (نجوی) باشد. ▪️مصدر «دَعْوَى» هم به معنای «ادعا کردن» به کار می‌رود (فَما كانَ دَعْواهُمْ إِذْ جاءَهُمْ بَأْسُنا؛ اعراف/۵) و هم به معنای «دعا کردن» (وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛ يونس/۱۰). 🔖جلسه 317 http://yekaye.ir/al-hajj-22-12/ ▪️فعل «یدَّعُونَ» در اصل از باب افتعال (اِدتَعَوَ) بوده که بعد از اعلال و ادغعام به صورت «ادَّعی یَدّعی» درآمده است و مصدر آن یعنی «ادعاء» در فارسی نیز رایج است. درباره معنای آن در تدبر 2 توضیحاتی خواهد آمد. @Yekaye

☀️1) در جلسه قبل، حدیث2 امام باقر ع از رسول الله ص مطالبی را در وصف بهشتیان نقل کردند. 🔖https://eitaa.com/yekaye/2290 در فراز دیگری از آن روایت، رسول الله فرمودند: و میوه‌ها بدانها نزدیک است و این همان سخن خداوند است که «و سايههای [درختان] آن بدانها نزديك، و ميوههایش [برای چیدن] در اختیار است» (انسان/14) و مومن از نزدیک هر نوع میوه‌ای را که دلش بخواهد با دهانش می‌چیند در حالی که بر جای خود تکیه زده؛ و همانا انواع میوه‌ها به ولیّ خدا می گویند: ای ولیّ خدا، مرا قبل از بقیه نوش جان کن ... 📚الكافي، ج8، ص99 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ الْمَدَنِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... وَ الثِّمَارُ دَانِيَةٌ مِنْهُمْ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ دانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلالُها وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِيلًا» مِنْ قُرْبِهَا مِنْهُمْ يَتَنَاوَلُ الْمُؤْمِنُ مِنَ النَّوْعِ الَّذِي يَشْتَهِيهِ مِنَ الثِّمَارِ بِفِيهِ وَ هُوَ مُتَّكِئٌ وَ إِنَّ الْأَنْوَاعَ مِنَ الْفَاكِهَةِ لَيَقُلْنَ لِوَلِيِّ اللَّهِ يَا وَلِيَّ اللَّهِ كُلْنِي قَبْلَ أَنْ تَأْكُلَ هَذَا قَبْلِي ... @Yekaye

☀️2) در پایان روایتی که امام باقر ع توصیفاتی از بهشت را از زبان رسول الله نقل کردند (روایت قبل)، خود امام باقر ع ادامه می‌دهند: اما بهشت‌هایی که در قرآن آمده عبارتند از بهشت عدن و بهشت فردوس و بهشت نعیم و بهشت مأوی. سپس فرمود: و خداوند را بهشت‌هایی است که در این بهشت‌ها پیچیده شده؛ و همانا از آنِ مومن است از این بهشت‌ها، آنچه که دوست داشته باشد و بخواهد؛ و در آنها هر گونه که بخواهند متنعم می‌شوند و هنگامی که مومن چیزی را بخواهد یا همین که بدان میل داشته باشد، همین مقدار کافی است که وقتی که دلش خواست بگوید «سبحانک اللهم» که به محض اینکه این را گفت خدمتکاران آنچه دلش می‌خواهد را برایش بیاورند بدون اینکه از آنها درخواست کرده باشد و یا بدانها دستور داده باشد؛ و این همان سخن خداوند است که فرمود «دعای [= درخواستِ] آنان در آنجا «سبحانك اللّهم» [خدايا! تو پاك و منزّهى] می‌باشد و تحیت [احوال‌پرسی]شان در آنجا «سلام» است» (یونس/10) یعنی آن خدمتکاران؛ «و پايان دعای [= درخواستِ] آنان اين است كه «الحمد للَّه رب العالمين» [ستايش ويژه پروردگار جهانهاست]». (یونس/10) مقصود این است که هنگامی که به هر لذتی از لذایذ بهشتی دست می‌یابند در پایان خداوند عز و جل را سپاس می‌گویند؛ و اما اینکه فرمود «آنان برایشان روزی معلومی هست» یعنی خدمتکارانشان آن [دلخواه آنان] را می دانند وبرای این اولیاء الله، قبل از اینکه درخواستشان را مطرح کنند، می‌آورند؛ و اما اینکه فرمود «میوه‌هایی، در حالی که مورد اکرام‌اند» همانا آنان در بهشت میل به چیزی پیدا نمی‌کنند مگر اینکه به واسطه آن اکرام می‌شوند [با احترام هر چیزی در اختیارشان قرار می‌گیرند]. 📚الكافي، ج8، ص100 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ الْمَدَنِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص سُئِلَ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ... قَالَ ثُمَّ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع: أَمَّا الْجِنَانُ الْمَذْكُورَةُ فِي الْكِتَابِ فَإِنَّهُنَّ جَنَّةُ عَدْنٍ وَ جَنَّةُ الْفِرْدَوْسِ وَ جَنَّةُ نَعِيمٍ وَ جَنَّةُ الْمَأْوَی. قَالَ وَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ جِنَاناً مَحْفُوفَةً بِهَذِهِ الْجِنَانِ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَيَكُونُ لَهُ مِنَ الْجِنَانِ مَا أَحَبَّ وَ اشْتَهَی يَتَنَعَّمُ فِيهِنَّ كَيْفَ يَشَاءُ؛ وَ إِذَا أَرَادَ الْمُؤْمِنُ شَيْئاً أَوِ اشْتَهَی إِنَّمَا دَعْوَاهُ فِيهَا إِذَا أَرَادَ أَنْ يَقُولَ «سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ». فَإِذَا قَالَهَا تَبَادَرَتْ إِلَيْهِ الْخَدَمُ بِمَا اشْتَهَی مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونَ طَلَبَهُ مِنْهُمْ أَوْ أَمَرَ بِهِ؛ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «دَعْواهُمْ فِيها سُبْحانَكَ اللَّهُمَ وَ تَحِيَّتُهُمْ فِيها سَلامٌ» يَعْنِي الْخُدَّامَ قَالَ «وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ» يَعْنِي بِذَلِكَ عِنْدَ مَا يَقْضُونَ مِنْ لَذَّاتِهِمْ مِنَ الْجِمَاعِ وَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ يَحْمَدُونَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عِنْدَ فَرَاغَتِهِمْ؛ وَ أَمَّا قَوْلُهُ أُولئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ قَالَ يَعْلَمُهُ الْخُدَّامُ فَيَأْتُونَ بِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ قَبْلَ أَنْ يَسْأَلُوهُمْ إِيَّاهُ؛ وَ أَمَّا قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ «فَواكِهُ وَ هُمْ مُكْرَمُونَ» قَالَ فَإِنَّهُمْ لَا يَشْتَهُونَ شَيْئاً فِي الْجَنَّةِ إِلَّا أُكْرِمُوا بِهِ. @Yekaye