☀️ 4) از امام باقر ع روایت شده است: کسی که سوره یس را یک بار در عمر خود «بخواند» خداوند برای او به ازای هر آفرینشی [یا: آفریده‌ای] در دنیا و هر آفرینشی در آخرت، دوهزار هزار حسنه بنویسد و مانند آن را از او [سیئه] محو کند و به او فقر و بدهکاری و ویرانی و رنج و دیوانگی و پیسی و وسواس و مرضی که به او ضرر رساند نرسد و خداوند دشوارهای‌های مرگ و هول و هراس آن را بر او تخفیف دهد؛ و قبض روح او را عهده‌دار شود و از کسانی باشد که خداوند برایشان گشایش در زندگ و فرج هنگام لقای او و رضایت به پاداش اخرویش را ضمانت فرموده است؛ و خداوند متعال به تمامی فرشتگانش، آنان که در آسمانهایند و آنان که در زمین‌اند، بفرماید که من از فلانی راضی شدم پی برایش اسغفار کنید. 📚ثواب الأعمال، ص111-112 حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْعَبْدِيِّ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: مَنْ قَرَأَ يس فِي عُمُرِهِ مَرَّةً وَاحِدَةً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خَلْقٍ فِي الدُّنْيَا وَ بِكُلِّ خَلْقٍ فِي الْآخِرَةِ وَ فِي السَّمَاءِ وَ بِكُلِّ وَاحِدٍ أَلْفَيْ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِثْلَ ذَلِكَ وَ لَمْ يُصِبْهُ فَقْرٌ وَ لَا غُرْمٌ وَ لَا هَدْمٌ وَ لَا نَصَبٌ وَ لَا جُنُونٌ وَ لَا جُذَامٌ وَ لَا وَسْوَاسٌ وَ لَا دَاءٌ يَضُرُّهُ وَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْهُ سَكَرَاتِ الْمَوْتِ وَ أَهْوَالَهُ وَ وَلِيَ قَبْضَ رُوحِهِ وَ كَانَ مِمَّنْ يَضْمَنُ اللَّهُ لَهُ السَّعَةَ فِي مَعِيشَتِهِ وَ الْفَرَجَ عِنْدَ لِقَائِهِ وَ الرِّضَا بِالثَّوَابِ فِي آخِرَتِهِ وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَجْمَعِينَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ قَدْ رَضِيتُ عَنْ فُلَانٍ فَاسْتَغْفِرُوا لَهُ. ✳️ تذکر ✳️ ظاهرا در تعبیر «قرأ: بخواند» در این روایات، معنایی بسیار عمیق‌تر از خواندن سطحی مد نظر است؛ بلکه چه‌بسا خواندنی است که کاملا با فهم حقیقت آن و ارتباط روحی با آن مد نظر باشد؛ چنانکه وقتی در روایتی می‌خواهند به مقام جابر اشاره کنند، می‌گویند او در ایمانش به مقامی رسید که فلان آیه را می‌خواند (بَلَغَ مِنْ إِيمَانِ جَابِرٍ أَنَّهُ كَانَ يَقْرَءُ هَذِهِ الْآيَةَ ... ؛📚 رجال الكشي، ص43) @yekaye

🌐 غرض سوره 🌐 علامه طباطبایی بر این باور است که: ▪️غرض اين سوره بيان اصول سه‌گانه دين است، 🔹از مساله نبوت شروع كرده و حال مردم را در قبول و رد دعوت انبيا بيان مىكند، و اینكه غایت دعوت برحق انبياء، احياى مردم است به اينكه در راه سعادت واقع شوند و حجت بر مخالفين تمام شود، و به عبارت ديگر تكميل هر دو دسته مردم است، در دو راه سعادت و شقاوت. 🔹سپس به سراغ مساله توحيد می‌رود، و برخی از نشانه هاى وحدانيت خدا را برمىشمارد، 🔹سپس به مساله معاد منتقل شده، زنده شدن مردم را در قيامت براى گرفتن جزا، و جداسازى مجرمين از متقين را بيان نموده سپس سرانجام حال هر يك از اين دو طايفه را توصيف مىكند. 🔹سپس به تذکر معاد می‌پردازد و برانگیخته شدن مردم برای جزا و جداسازى مجرمان از متقيان در آن روز را یادآوری می‌کند را و این را که حال هر يك از اين دو گروه به کجا منتهی می گردد توصيف مىكند. ▪️ در آخر دوباره به همان مطلبى كه آغاز كرده بود برگشته، خلاصهاى از اصول سه گانه را بيان، و بر آنها استدلال مىكند و سوره را ختم مىنمايد. ☀️اين سوره شانى عظيم دارد، چون هم متعرض اصول سه گانه است و هم شاخه هايى كه از آن اصول منشعب مىشود. 📚الميزان، ج17، ص62 @yekaye

748) 🌺 بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ؛ يس 🌺 💐ترجمه به نام خداوند رحمت‌گستر و همواره رحیم؛ یاسین؛ سوره یس (36) آیه1 1397/2/27 1 رمضان 1439 🌹 حلول ماه مبارک رمضان و بهار قرآن بر عاشقان کلام الهی و دلداگان حریم معبود مبارک باد 🌹 @yekaye

@yekaye

📖 اختلاف قرائت 🔹در تلفظ «یاسین» ▪️عبارت «یا» هم به اماله قرائت شده است و هم به تفخیم؛ ▫️همچنین در مورد «نون» در قرائات مشهور همگی آن را به سکون ختم کرده‌اند؛ البته در همان قرائات مشهور، برخی آن را در «و» آیه بعد ادغام کرده‌اند؛ برخی آن را به صورت اخفاء؛ و برخی به صورت اظهار ادا کرده‌اند. ▫️اما در قرائات غیرمشهور، حرف نون به صورت مفتوح (یاسینَ) و مکسور (یاسینِ) و مرفوع (یاسینُ) نیز قرائت شده است. 📚مجمع البيان، ج8، ص648 ؛ البحر المحيط، ج9، ص48 @yekaye

☀️ 1) از امام صادق ع روایت شده است: «یس» اسم رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم است؛ و دلیل بر این مطلب این است که در ادامه‌اش می‌فرماید «همانا تو قطعا از پیامبران هستی» 📚تفسير القمي، ج2، ص211 قَالَ الصَّادِقُ ع يس اسْمُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ الدَّلِيلُ عَلَيْهِ قَوْلُهُ: إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ. ☀️2) سفیان ثوری درباره معنای تک‌تک حروف مقطعه که در قرآن آمده است از امام صادق ع سوال می کند. حضرت یکی یکی آنها را توضیح می‌دهند تا بدینجا می‌رسند که: و اما «یس» اسمی از اسامی پیامبر ص است و معنایش این است که «یا سامعِ وحی» (ای شنونده وحی) «سوگند به قرآن حکیم؛ که همانا تو از پیامبرانی، بر صراطی مستقیم.» (یس/1-4) 📚معاني الأخبار، ص22 أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ مُحَمَّدُ بْنُ هَارُونَ الزَّنْجَانِيُّ فِيمَا كَتَبَ إِلَيَّ عَلَى يَدَيْ عَلِيِّ بْنِ أَحْمَدَ الْبَغْدَادِيِّ الْوَرَّاقِ قَالَ حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ الْمُثَنَّى الْعَنْبَرِيُّ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَسْمَاءَ قَالَ حَدَّثَنَا جُوَيْرِيَةُ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ السَّعِيدِ الثَّوْرِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ ع يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا مَعْنَى قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الم وَ المص وَ الر وَ المر وَ كهيعص وَ طه وَ طس وَ طسم وَ يس وَ ص وَ حم وَ حم عسق وَ ق وَ ن قَالَ ع ... وَ أَمَّا «يس» فَاسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ النَّبِيِّ ص وَ مَعْنَاهُ يَا أَيُّهَا السَّامِعُ لِلْوَحْيِ «وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ. عَلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ». @yekaye

☀️3) از امیرالمومنین ع روایت شده است که: همانا رسول الله ص اسمش «یاسین» است؛ و ما همان کسانی هستیم که خداوند فرمود «سلام بر آلِ یاسین» (صافات/130) 📚كتاب سليم بن قيس الهلالي، ج2، ص946 مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْقَاسِمِ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ نَصْرِ بْنِ مُزَاحِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِي عَيَّاشٍ عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ الْهِلَالِيِّ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلَامُ، قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اسْمُهُ «يَاسِينُ»، وَ نَحْنُ الَّذِينَ قَالَ اللَّهُ: «سَلَامٌ عَلَى آلِ يَاسِين» ✳️ توجه 📖1. قرائت آیه 130 سوره صافات به صورتِ «سَلامٌ عَلى إِلْياسين» بر اساس روایت حفص از عاصم است که امروزه در کشورهای ما رایج شده است؛ وگرنه بر اساس قرائت ورش از نافع (قرائت اهل مدینه) که هم‌اکنون در بلاد غرب آفریقا رایج است (و نیز قرائت ابن‌عامر (اهل شام) و قرائت رویس از یعقوب (از قراء عشره) و قرائت زید بن علی (از قرائات غیرمشهور) 📚مجمع البيان، ج8، ص712؛ البحر المحيط، ج9، ص122) به همین صورت «سَلَامٌ عَلَى آلِ يَاسِين» قرائت شده است؛ و در زیارت آل یاسین هم که از ناحیه امام زمان ع وارد شده شروعش این است که: ▫️ بگویید همان گونه که خداوند فرمود «سَلَامٌ عَلَى آلِ يَاسِين» 📚 (الإحتجاج (للطبرسي)، ج2، ص493) ▪️ قبلا به تفصیل بیان شد که تمامی این قرائتهای متواتر، از شخص پیامبر اکرم ص روایت شده است و همگی از جانب خداوند است. 🔖جلسه 685 http://yekaye.ir/al-kahf-18-102/ و برخی جلسات دیگر 💠2. این مطلب که «یس» اسم پیامبر اکرم ص است؛ و به تبع آن، مراد از «آل یاسین»، آل محمد است، 🔺نه‌تنها در کثیری از روایات شیعه و توسط اهل بیت ع بیان شده است، مثلا: 📚تفسير فرات الكوفي، ص356 ؛ الأمالي( للصدوق)، ص472 و ص530 ؛ مجمع البيان، ج8، ص646 ؛ الخصال، ج2، ص426 ؛ بصائر الدرجات، ج1، ص512 ؛ روضة الواعظين، ج2، ص268 ؛ الكافي، ج6، ص20 ؛ الإحتجاج (للطبرسي)، ج1، ص253 🔺 و در بسیاری از ادعیه نیز مستقیما پیامبر ص و اهل بیت ایشان را با همین تعبیر «یس» و «آل یاسین» مورد خطاب قرار می‌دهیم؛ مثلا: 📚الدعوات (للراوندي)، ص54 ؛ المزار الكبير (لابن المشهدي)، ص209 و المزار (للشهيد الاول)، ص94 که معروفترینشان عبارت «يَا ابْنَ يس وَ الذَّارِيات» دعای ندبه است 📚إقبال الأعمال، ج1، ص298، 🔺 بلکه توسط بسیاری از صحابه دیگر هماند ابن‌عباس، ابن‌جبیر و ابومالک و ... نیز روایت شده است مثلا نگاه کنید به: 📚الأمالي (للصدوق)، ص472 ؛ شواهد التنزيل، ج2، ص169 ؛ البحر المحيط، ج9، ص48 @yekaye

. 1⃣ «یس» در ابتدای سوره قلم، درباره اینکه مراد از حروف مقطعه به طور کلی چیست، 16 دیدگاه مطرح شد: 🔖جلسه 467 http://yekaye.ir/al-qalam-68-1/ ✳️درباره «یس» این دیدگاه‌ها نیز مطرح شده است: 🍃الف. اسمی از اسامی پیامبر اکرم ص است؛ بویژه که در ادامه تعبیر «همانا تو از پیامبرانی» آمده است 🔖حدیث1 https://eitaa.com/yekaye/942 آنگاه درباره اینکه دقیقا چگونه این تعبیر بر پیامبر دلالت دارد، 🔷ظاهر برخی از احادیث این است که کل عبارت «یاسین» اسم پیامبر ص است (بویژه روایاتی که آل محمد ص را همان آل یاسین معرفی می‌کنند 🔖مثلا حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/943 و 🔷 ظاهر برخی از احادیث این است که «ی» در ابتدای آن «یا»ی خطاب است (در فارسی: ای فلانی)؛ و «سین» نام پیامبر ص باشد؛ 🔹آنگاه محتمل است که خود «سین» نامی از نامهای پیامبر باشد، و «یا سین» یعنی «یا محمد» 📚(سعید بن جبیر و محمد بن حنفیه، به نقل مجمع‌البیان، ج8، ص650)، 🔹 برخی از احادیث هم ظهور در این دارند که این «سین» ابتدای کلمه‌ای است که آن کلمه اسم یا وصفی از اوصاف پیامبر است، مثلا: «سامع وحی» (حدیث2) ویا «سید الاولین و الآخرین» 📚(مجمع‌البیان، ج8، ص650)، که از این جهت شبیه بسیاری از حروف مقطعه دیگر می‌شوند که این حروف را ابتدای کلماتی خاص قلمداد کرده‌اند. (دیدگاه سوم از 16 دیدگاه مذکور) 🍃ب. معنایش «یا انسان» است که به لهجه قبیله طِیّ ویا به زبان حبشی بیان شده است 📚(ابن‌عباس، به نقل مجمع‌البیان، ج8، ص650؛ البحر المحيط، ج9، ص4 ) و از ابن‌عباس همچنین نقل شده است که این عبارت به زبان سریانی است یعنی: یا انسان یا محمد 📚(شواهد التنزيل، ج2، ص9) 🍃ج. معنایش «یا رجل» (ای مرد) است 📚(حسن بصری و ابوالعالیه، به نقل مجمع‌البیان، ج8، ص650). 🍃 د. ... @yekaye

749) 🌺 وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ 🌺 💐ترجمه سوگند به قرآن حکیم؛ سوره یس (36) آیه2 1397/2/28 2 رمضان 1439 @yekaye

@yekaye

🔹الْحَكيمِ قبلا بیان شد که ▪️ماده «حکم» در اصل دلالت دارد بر «منع» کردن؛ وبرخی توضیح داده‌اند که نه هر گونه منعی، بلکه ممانعتی که نوعی هدف اصلاح و کنترل را تعقیب می‌کند: ▫️«حُکم» منع از ظلم است؛ ▫️«حکمت» منع از جهالت است؛ ▫️به «افسار چهارپایان» که برای کنترل آنان به کار می‌آید «حَکَمَة» می‌گویند؛ ▫️«حُکم» کردن هم آن است که معین شود که چیزی چنین است و چنان نیست؛ ▫️«حاکم» کسی است که بین مردم حکم می‌کند؛ ▫️«حَکَم» هم کسی است که در حکم کردن متخصص باشد؛ ▫️«حکمت» هم به معنای این است که بر اساس علم، حکم شود و وقتی در مورد خدا که به کار می‌رود به معنای علم خداوند به اشیاء و ایجاد آنها در کمال احکام است؛ ▫️«مُحکم» هم یعنی چیزی که شک و شبهه و خللی در آن راه نداشته باشد؛ ▫️در معنای «حکیم» همچنین گفته‌اند که به معنای کسی است که کار خود را محکم و بی‌خلل انجام می‌دهد. 🔖جلسه 222 http://yekaye.ir/al-baqare-2-32/ @yekaye

☀️1) جابر بن عبدالله انصاری از امام سجاد ع دعا و زیارتی را در کنار مرقد مطهر پیامبر اکرم ص روایت کرده است. در فرازی از این دعا آمده است: پس چون رحمت از جانب تو بر من به نهایت رسید بر من منت نهادی با کسی که به وسیله او مرا از گمراهی هدایت فرمودی؛ و به سبب او از هلاکت نجات دادی؛ و به واسطه او از تحیر رها ساختی؛ و با او بود که از یوغ جهالت رهایم فرمودی؛ و او حبیب و پیامبرت است، حضرت محمد صلی الله علیه و آله؛ که نزدیکترین خلایق به نزد توست و صاحب برترین جایگاه در نزد تو؛ پس همراه با او به وحدانیت شهادت دادم و به ربوبیت و رسالت اقرار کردم؛ و طاعت او را بر من واجب فرمودی، پس همان گونه که دستور دادی اطاعتش کردم؛ و در آنچه مقدر فرموده بودی او را تصدیق کردم؛ و تو او را اختصاص دادی به کتابی که بر او نازل کردی، و به «سبع مثانی» [هفتِ دو بار، ظاهرا اشاره به سوره حمد باشد] که به او وحی شد؛ و آن را قرآن نامیدی و به لقب فرقان عظیم ملقبش فرمودی؛ پس فرمودی «و به راستى، تو را سبع المثانى [سوره حمد] و قرآن عظیم عطا كرديم» (حجر/87) و هنگام نامیدنش به آن اسمهایی که به وی اختصاص دادی، فرمودی «طاها؛ ما قرآن را بر تو نازل نکردیم که به مشقت بیفتی» (طه/1) و فرمودی «یاسین، سوگند به قرآن حکیم» (یس/1) و فرمودی «صاد، و سوگند به قرآنِ دارای تذکر» (ص/1) و فرمودی «قاف؛ سوگند به قرآن مجید» (ق/1) پس او را این ویژگی عطا فرمودی که هنگامی که از او نام بردی سوگند یاد کردی؛ و قرآن را همراه او قرار دادی؛ 🔺و در کتابت هیچ سوگندی وجود ندارد که قرآن در ردیف آن مطرح شده باشد مگر اینکه اسم او [پیامبر ص] است؛ و این شرفی است که تو او را بدان شرافت فرمودی؛ و برتری‌ای است که به سوی او گسیل داشتی؛ زبان‌ها و فهم‌ها از توصیف خواسته تو ناتوانند و از شناخت ثنای تو بر او قاصرند ... 📚إقبال الأعمال، ج1، ص489-492؛ المصباح للكفعمي، ص650-652 @yekaye 👇متن حدیث با شان نزول آن👇 https://eitaa.com/yekaye/955

متن حدیث با مقدمه آن دعاء مروي عن مولانا زين العابدين صلوات الله عليه و سلامه قبل صلاة العيد رَوَيْنَاهُ بِإِسْنَادِنَا إِلَى الشَّيْخِ أَبِي مُحَمَّدٍ هَارُونَ بْنِ مُوسَى التَّلَّعُكْبَرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ بِإِسْنَادِهِ إِلَى جَابِرِ بْنِ يَزِيدَ الْجُعْفِيِّ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِيِّ قَالَ: كُنْتُ بِالْمَدِينَةِ وَ قَدْ وَلَّاهَا مَرْوَانُ بْنُ الْحَكَمِ مِنْ قِبَلِ يَزِيدَ بْنِ مُعَاوِيَةَ وَ كَانَ شَهْرُ رَمَضَانَ فَلَمَّا كَانَ فِي آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْهُ أَمَرَ مُنَادِيَهُ أَنْ يُنَادِيَ بِالنَّاسِ فِي الْخُرُوجِ إِلَى الْبَقِيعِ لِصَلَاةِ الْعِيدِ فَغَدَوْتُ مِنْ مَنْزِلِي أُرِيدُ إِلَى سَيِّدِي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع غَلَساً فَمَا مَرَرْتُ بِسِكَّةٍ مِنْ سِكَكِ الْمَدِينَةِ إِلَّا لَقِيتُ [رَأَيْتُ] أَهْلَهَا خَارِجِينَ إِلَى الْبَقِيعِ فَيَقُولُونَ أَيْنَ تُرِيدُ يَا جَابِرُ فَأَقُولُ إِلَى مَسْجِدِ رَسُولِ اللَّهِ ص حَتَّى أَتَيْتُ الْمَسْجِدَ فَدَخَلْتُهُ فَمَا وَجَدْتُ فِيهِ إِلَّا سَيِّدِي عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ع قَائِمٌ يُصَلِّي صَلَاةَ الْفَجْرِ وَحْدَهُ فَوَقَفْتُ وَ صَلَّيْتُ بِصَلَاتِهِ فَلَمَّا أَنْ فَرَغَ مِنْ صَلَاتِهِ سَجَدَ سَجْدَةَ الشُّكْرِ ثُمَّ إِنَّهُ جَلَسَ يَدْعُو وَ جَعَلْتُ أُؤَمِّنُ عَلَى دُعَائِهِ فَمَا أَتَى إِلَى آخِرِ دُعَائِهِ حَتَّى بَزَغَتِ الشَّمْسُ فَوَثَبَ قَائِماً عَلَى قَدَمَيْهِ تُجَاهَ الْقِبْلَةِ وَ تُجَاهَ قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص ثُمَّ إِنَّهُ رَفَعَ يَدَيْهِ حَتَّى صَارَتَا بِإِزَاءِ وَجْهِهِ وَ قَالَ ... فَلَمَّا بَلَغْتَ بِي تَنَاهِيَ الرَّحْمَةِ مِنْكَ عَلَيَّ مَنَنْتَ بِمَنْ هَدَيْتَنِي بِهِ مِنَ الضَّلَالَةِ وَ اسْتَنْقَذْتَنِي بِهِ مِنَ الْهَلَكَةِ وَ اسْتَخْلَصْتَنِي بِهِ مِنَ الْحِيرَةِ وَ فَكَكْتَنِي بِهِ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ هُوَ حَبِيبُكَ وَ نَبِيُّكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَزْلَفُ خَلْقِكَ عِنْدَكَ وَ أَكْرَمُهُمْ مَنْزِلَةً لَدَيْكَ فَشَهِدْتُ مَعَهُ بِالْوَحْدَانِيَّةِ وَ أَقْرَرْتُ لَكَ بِالرُّبُوبِيَّةِ وَ الرِّسَالَةِ وَ أَوْجَبْتَ لَهُ عَلَيَّ الطَّاعَةَ فَأَطَعْتُهُ كَمَا أَمَرْتَ وَ صَدَّقْتُهُ فِيمَا حَتَمْتَ وَ خَصَصْتَهُ بِالْكِتَابِ الْمَنْزَلِ عَلَيْهِ وَ السَّبْعِ الْمَثَانِي الْمُوحَاةِ إِلَيْهِ وَ أَسْمَيْتَهُ الْقُرْآنَ وَ أَكْنَيْتَهُ الْفُرْقَانَ الْعَظِيمَ فَقُلْتَ جَلَّ اسْمُكَ «وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ» وَ قُلْتَ جَلَّ قَوْلُكَ لَهُ حِينَ اخْتَصَصْتَهُ بِمَا سَمَّيْتَهُ بِهِ مِنَ الْأَسْمَاءِ «طه ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى» وَ قُلْتَ عَزَّ قَوْلُكَ «يس وَ الْقُرْآنِ الْحَكِيمِ» وَ قُلْتَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُكَ «ص وَ الْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ» وَ قُلْتَ عَظُمَتْ آلَاؤُكَ «ق وَ الْقُرْآنِ الْمَجِيدِ» فَخَصَصْتَهُ أَنْ جَعَلْتَهُ قَسَمَكَ حِينَ أَسْمَيْتَهُ وَ قَرَنْتَ الْقُرْآنَ مَعَهُ فَمَا فِي كِتَابِكَ مِنْ شَاهِدِ قَسَمٍ وَ الْقُرْآنُ مُرْدَفٌ بِهِ إِلَّا وَ هُوَ اسْمُهُ وَ ذَلِكَ شَرَفٌ شَرَّفْتَهُ بِهِ وَ فَضْلٌ بَعَثْتَهُ إِلَيْهِ تَعْجِزُ الْأَلْسُنُ وَ الْأَفْهَامُ عَنْ وَصْفِ مُرَادِكَ بِهِ وَ تَكِلُّ عَنْ عِلْمِ ثَنَائِكَ عَلَيْهِ ... @yekaye

☀️2) از رسول الله ص روایت شده است: هنگامی که فتنه‌ها همچون تکه‌های شب تار عرصه را بر شما پوشاند و مشتبه کرد پس بر شما باد به قرآن ... عجایبش به شمار ناید و غرایبش کهنه نشود؛ در آن چارغهای هدایت است و مناره‌های حکمت... 🔖متن کاملتر این روایت در جلسه 582 حدیث 3 گذشت. http://yekaye.ir/al-kahf-18-1/ 📚الكافي، ج2، ص599 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّكُمْ فِي دَارِ هُدْنَةٍ ... َ إِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ ... لَا تُحْصَى عَجَائِبُهُ وَ لَا تُبْلَى غَرَائِبُهُ فِيهِ مَصَابِيحُ الْهُدَى وَ مَنَارُ الْحِكْمَة... @yekaye

☀️3) یعقوب بن سکیت می‌گوید: از امام رضا ع پرسیدم: قرآن چگونه است که بررسي و مطالعه و نشر مطالب آن، جز بر تازگي و طراوتش نمي‌افزايد؟ فرمودند: زيرا خداوند آن را نه براي زمان خاصی و نه برای مردم خاصي قرار نداده است؛ پس در هر زمان جدید و نزد هر مردمی تازه و باطراوات است تا روز قیامت. 📚الأمالي (للطوسي)، ص580 أَخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ، عَنْ أَبِي الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو الْحُسَيْنِ رَجَاءُ بْنُ يَحْيَى الْعَبَرْتَائِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ السِّكِّيتِ النَّحْوِيُّ، قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدِ بْنِ الرِّضَا (عَلَيْهِمُ السَّلَامُ): مَا بَالَ الْقُرْآنِ لَا يَزْدَادُ عَلَى النَّشْرِ وَ الدَّرْسِ إِلَّا غَضَاضَةً؟ قَالَ: إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمَانٍ دُونَ زَمَانٍ وَ لَا لِنَاسٍ دُونَ نَاسٍ، فَهُوَ فِي كُلِ زَمَانٍ جَدِيدٌ، وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْمٍ غَضٌّ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ. @yekaye

☀️ 4) از امام باقر ع روایت شده است: همانا خداوند متعال چیزی را که امت بدان نیاز دارد نگذاشت مگر اینکه آن را در کتابش نازل فرمود و برای پیامبرش تبیین کرد؛ و برای هر چیزی حدی گذاشت؛ و بر آن دلیلی قرار داد که بر آن دلالت کند؛ و برای هرکس که از آن حد تجاوز کند حدی [= مجازاتی] قرار داد. 📚الكافي، ج1، ص59 عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ حُسَيْنِ بْنِ الْمُنْذِرِ عَنْ عُمَرَ بْنِ قَيْسٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَدَعْ شَيْئاً يَحْتَاجُ إِلَيْهِ الْأُمَّةُ إِلَّا أَنْزَلَهُ فِي كِتَابِهِ وَ بَيَّنَهُ لِرَسُولِهِ ص وَ جَعَلَ لِكُلِّ شَيْءٍ حَدّاً وَ جَعَلَ عَلَيْهِ دَلِيلًا يَدُلُّ عَلَيْهِ وَ جَعَلَ عَلَى مَنْ تَعَدَّى ذَلِكَ الْحَدَّ حَدّاً. @yekaye

. 1⃣ «وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ» در قرآن حکمت – یعنی حقایق معارف و آنچه از شریعت و عبرت‌ها و موعظه‌ها بر آن متفرع می‌شود – مستقر است 📚(المیزان، ج17، ص62) و همان گونه که حکیم با فعل خود آشکار کننده حکمت خویش است، این کتاب هم حکیم است، یعنی آشکارکننده حکمت و سخنگوی بدان است 📚(مجمع البيان، ج8، ص650 ؛ البحر المحيط، ج9، ص48 ) و بقدری مطالب آن حکیمانه تنظیم شده، که گذر زمان بر آن غبار کهنگی ننشاند. 🔖 حدیث3 https://eitaa.com/yekaye/959 #حکمت @yekaye

. 2⃣ «وَ الْقُرْآنِ الْحَكيمِ» در قرآن باطل راه ندارد و تمام آن محكم و استوار است. 📚(تفسير نور، ج9، ص521) 💠توضیح تخصصی #تفسیری وزن فعیل گاه به معنای مَفعَل باشد؛ آنگاه حکیم، یعنی امر محکم‌کاری شده) 📚(البحر المحيط، ج9، ص48 ) و منظور این است که قرآن از [ورود] هر گونه باطلی، محکم [و غیرقابل نفوذ] است (المحكم من الباطل؛📚 مجمع البيان، ج8، ص650) این همان است که در آیه دیگر در وصف قرآن فرمود «لا يَأْتيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِه: باطلی نه از پیش رو و نه از پشت سر در آن راه نیابد» (فصلت/42) #حکمت @yekaye