هر روز با امام رضا
@zandahlm1357
@HashtominEmam
آرشیو
مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
و به خاطر فرموده ابوجعفر (ع) كه: خداوند عزّ و جلّ به خاطر خوردن مال يتيم دو عقوبت را وعده نموده ، ع
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
علت وجوب مهريه علت مهريه و واجب بودن آن بر مردان نه زنان آن است كه مرد عهده دار نفقه زن بوده، زن خود را فروخته و مرد خريدار است. فروش نيز جز در برابر دريافت بهاي آن وخريد در برابر پرداخت درست نيست. ضمن آن كه زنان از داد و ستد و تجارت به دلايل بسيار ممنوع اند. علت جواز داشتن چهار همسر علت روا بودن داشتن چهار همسر براي مرد و حرام بودن داشتن بيش از يك همسر براي زن آن است كه در صورت ازدواج مردي با چهار زن، باز فرزند منسوب به او خواهد بود، ولي اگر زني دو همسر يا بيشتر داشته باشد، دانسته نشود كه فرزند از آن كدام است. زيرا همه آن مردان در ازدواج با وي شريكند، و اين موضوع تباهي نسب ها، ارث و محارم را به دنبال خواهد داشت. علت روا بودن تنها دو همسر براي عبد (برده) بدان علّت است كه او در طلاق و ازدواج به عنوان نيم مردي آزاد بوده، مالك خود و ثروت خويش نيست، بلكه صاحب او هزينه او را عهده دار است. و از آن جهت كه تفاوتي ميان او و شخص آزاد باشد، و گرفتاري اش در خدمت به صاحبش كمتر. علت اجراي طلاق در سه نوبت علت اجراي طلاق در سه نوبت آن است كه مهلت (فاصله اي) ميان طلاق نخستين تا سوم باشد تا شايد رغبتي پديدار شده يا خشمي فرو نشيند.
همچنين بيم و ادبي براي زنان و بازداشت آنان از نافرماني همسران شان شود، چيزي كه زن به خاطر ارتكاب آن سزاوار جدايي از همسر ميشود. علت حرام بودن زن پس از ۹ طلاق، و از ميان عوامل حلال شدن براي هميشه آن است كه طلاق به بازي گرفته نشده، زن را ضعيف نشمرده، مرد با دقّت در كارهاي خويش بنگرد و هشيارانه تصميم گيرد. همچنين نا اميدي شان از كنار يكديگر قرار گرفتن را پس از طلاق نهم بيان دارد. علت طلاق مملوك در دو نوبت آن است كه طلاق كنيز نيم است پس آن را به احتياط نسبت به كمال فريضه، دو نوبت قرار داد همچنين به لحاظ تفاوت عدهً آن كه همسرش وفات يافته است. علت نپذيرفتن گواهي زنان در طلاق علت نپذيرفتن گواهي زنان در طلاق و [ رؤيت ] هلال به خاطر ضعف آنان در مشاهده، و پرهيز توأم با ترس آنان در طلاق است بنابر اين گواهي آنان جز در جاي ضرورت نظير گواهي قابله و آنچه گواهي آن براي مردان درست نيست، پذيرفته نمي شود نظير ضرورت تجويز شهادت اهل كتاب، در جايي كه جز ايشان وجود نداشته باشد. در كتاب خدا آمده است (دو عادل مسلمان از خودتان يا دو نفر ديگر از غير شما) ۵ كه كافر باشند و نظير گواهي كودكان در قتل، آنجا كه جز ايشان وجود نداشته باشد. علت شهادت چهار تن در زنا علت شهادت چهار تن در زنا و دو تن در ديگر
حقوق، شدّت حدّ زن شوهردار، يعني قتل يا كشتن است. به همين دليل گواهي بر آن دو برابر و سخت قرار داده شده، كه در آن قتل نفس خود، از ميان رفتن نسب فرزندش و فساد ارث است. علت حلال شمردن مال فرزند بر پدرش علت حلال شمردن مال فرزند بر پدرش، نه خود او، بر خلاف حقّ فرزند نسبت به پدر آن است كه بنا به فرموده خداوند عزّ و جلّ، فرزند متعلق به پدر است كه (هر كه را بخواهد دختر و هر كه را بخواهد پسر ميبخشد) ۶. به علاوه هزينه او در خردي و بزرگي بر عهده پدر و منسوب به او ميباشد و به نام او خوانده ميشود كه فرمود: (به نام پدران شان بخوانيدشان كه نزد خدا به عدالت نزديكتر است) ۷ و اين سخن پيامبر (ص) كه: تو و ثروتت از آن پدرت هستيد. در حالي كه نسبت به مادر چنين نيست او را نرسد بي اجازه فرزندش يا پدر او از مال او چيزي بردارد، چه اين كه پدر مورد بازخواست در مورد نفقه فرزند است، اما مادر در مورد هزينه فرزندش بازخواست نشود. علت وجوب بيّنه بر مدّعي علت نهاده شدن بيّنه در همه حقوق بر مدّعي و سوگند بر مدّعي عليه، به جز خون، آن است كه مدّعي عليه منكر بوده، امكان اقامه بيّنه براي انكار وجود ندارد كه ناشناخته است، و بيّنه در خون بر
مدّعي عليه و سوگند بر مدّعي است، زيرا مسلمانان احتياط ميكنند تا مباد خون مسلماني هدر رود. همچنين باز دارنده و نهي كننده قاتل، به خاطر سختي اقامه بيّنه براي آن است، چه اين كه گواهي دهنده به عدم انجام آن اندك ميباشد. علت وجوب قسّامه بر پنجاه مرد علت اين كه قسّامه پنجاه مرد قرار داده شده، سختگيري و احتياط براي هدر نرفتن خون شخص مسلمان است. علت قطع دست دزد علت قطع دست راست دزد آن است كه مستقيما" با دست راست بدين كار دست زده، برترين و سودمندترين اعضاي اوست، بنابر اين بريدن آن را به عنوان تنبيه و پند ديگران قرار داده است تا مبادا ثروت مردم را از راهي غير حلال به دست آورند. به علاوه بيشتر دزديها با دست راست انجام ميگيرد. همچنين غصب اموال و به دست آوردن آن از راههاي غير مشروع را حرام نمود، كه در آن انواع فساد وجود داشته و فساد چون موجب فنا و نيستي و غيره است، حرام شمرده شده است.
علت تحريم دزدي دزدي نيز به خاطر تباهي اموال و كشتن جانها حرام شده است، همچنين به سبب فراهم نمودن زمينه غصب، كشتن، درگيري و حسادت و كنار گذاشتن كسب و كار، كه در آن صورت هيچ كس به تصرّف در چيزي سزاوارتر از ديگري شناخته نمي شود. علت زدن تازيانه بر زناكار علت زدن تازيانه بر بدن زناكار آن است كه بدن او به طور مستقيم از
زنا لذّت برده و در آن نقش داشته. بنابر اين تازيانه، موجب تنبيه او و عبرت ديگران است، زيرا از بزرگترين جنايتهاست. علت زدن هشتاد تازيانه بر كسي كه نسبت زنا به ديگري دهد و فرد شراب خوار آن است كه: در نسبت زنا، نفي فرزند، قتل نفس و از ميان رفتن نسب است. و فرد شراب خوار نيز چنين است، چه اين كه چون شراب نوشد، ياوه گويد و چون لب به ياوه گشايد افترا زند، بنابر اين حدّ افترا زننده بر او واجب آيد. علت كشتن زناكار پس از اجراي حدّ در سومين مرحله، سزاواري آنها و عدم عبرت گيري از حدّ خوردن است، چنان كه گويي تازيانه بر ايشان بي تأثير بوده است. علت ديگر آن كه كوچك شمارنده خدا و انكار كننده حدّ است، پس سزاوار كشته شدن است، زيرا به حوزه كفر در آمده است. علت تحريم همجنس بازي علت حرام بودن مرد بر مرد، و زن بر زن به خاطر طبيعت و سرشت آدمي در ميل به جنس مخالف است، از سويي همجنس بازي موجب بريده شدن نسل، فساد تدبير و ويراني دنياست. خداوند تبارك و تعالي گوشت گاو، گوسفند و شتر را به سبب زيادي و سهولت دسترسي بدان حلال نموده. حلال بودن گوشت گاوِ وحشي و ديگر حيوانات وحشي حلال گوشت نيز از آن جهت است كه غذاي آنها غير مكروه و حلال است، از سويي نه به يكديگر زيان رسانند،
نه براي انسان زيانبار است، و در آفرينش آنها مسخ و تشويهي وجود ندارد. گوشت استر و ألاغ اهلي نيز به خاطر نياز مردم به سوار شدن بر آنها و استفاده از آنها، همچنين بيم كاسته شدنشان مكروه است، نه از آن جهت كه طبيعتي آلوده يا غذايي ناپاك دارند. علت تحريم نگاه به موي زنان نگاه به موي زنان با حجاب أعمّ از همسردار و بي همسر حرام است، زيرا موجب تحريك مردان و زمينه ساز فساد و بر قراري روابط نامشروع ميشود. آنچه شبيه مو باشد نيز چنين است، به جز آنچه خداي تعالي فرموده: (و بر زنان از كار افتاده اي كه اميد زناشويي ندارند گناهي نيست كه پوشش خود كنار نهند بي آنكه زينتي آشكار كنند) ۸ يعني بدون چارقد، بنابر اين ديدن موي ايشان اشكالي ندارد. علت تنقيص ارث زنان علت آنكه از ارث نيم آنچه به مرد داده ميشود، به زن داده ميشود آن است كه زن چون ازدواج كند، خرج خود از مرد ميگيرد و مرد عهده دار هزينه هاست، به همين دليل سهم مرد بيشتر شده است. علت ديگر در دادن دو برابر آنچه به زن داده ميشود به مرد، آن است كه هزينه زن بر عهده مرد است و چون نيازي يابد بر اوست كه آن را تأمين كند، در حالي كه اداره مرد بر عهده زن نيست و در صورت نياز نمي تواند [ به حسب قانون شرع ] چيزي از
زن بستاند بنابر اين خداوند سهم مردان را بيشتر قرار داده و فرموده است: (مردان سرپرست زنانند كه خدا برخي از ايشان را بر برخي ديگر برتري داده و به دليل آن كه از اموالشان خرج ميكنند) ۹. و علت اين كه زن از عقار (عرصه) ارثي نبرده، تنها از اعيان بهره اي دارد آن است كه تغيير و تبديل آن ناممكن است. زن ميتواند پيوند خود و همسرش را قطع كند، اما چنين چيزي در مورد فرزند و پدر وجود ندارد، و جدايي ميان آنها ممكن نيست، و تغيير و تبديلي بدان راه ندارد آن رابطه ثابت و پايدار است، و پيوسته جاري و پا برجاست ۱۰.
منبع حديث
۱- آل عمران / ۱۸۶. ۲- أنفال / ۳۵. ۳- بقره / ۳۰. ۴- نساء / ۹. ۵- مائده / ۱۰۶. ۶- شوري / ۴۹. ۷- أحزاب / ۵. ۸- نور / ۶۰. ۹- نساء / ۳۴. ۱۰- عيون اخبار الرضا ۲/ ۸۸ - ۹۸.
#دانستنیهای امام رضا علیه السلام
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
✅ مدرسه کادرسازی #شهید_سلیمانی ، دوره هایی برای تربیت نیروهای تراز انقلاب 💠 دوره #روش_تحلیل_سیاسی 1
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
32.91M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✅ مدرسه کادرسازی #شهید_سلیمانی ، دوره هایی برای تربیت نیروهای تراز انقلاب
💠 دوره #روش_تحلیل_سیاسی 12
🔰 با یادگیری این مبانی ، سیاست را بهتر تحلیل کنیم
🎤 با تدریس #استاد_احسان_عبادی
🎬 جلسه 2⃣1⃣ 🔴 ادامه بحث مغالطات سیاسی🔴
✴️ انتشار فایلها بلا مانع
🔰 سلسله #پوسترهای_وظایف_منتظران 20
شماره 0⃣2⃣
🔷 برای ظهورش قدمی برداریم
هدایت شده از #مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مردهاند...
.......:
@zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
📗کتاب صوتی #قرارگاه_محمود فصل 1⃣1⃣ "تبلور عشق به زیارت حضرت معصومه سلام الله علیها "
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
Part12_قرارگاه محمود.mp3
5.21M
📗کتاب صوتی
#قرارگاه_محمود
فصل 2⃣1⃣
"قرار شبانه ساعت ۲۳ "
🌹 شهدا در محاسباتـشان خدا را پررنگ کردند و ما در محاسباتمان خلق خدا را پررنگ میکنیم.
#شهدا
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
به شهادت گرفتن موجود بر قوله علیه السلام: فِی یَوْمِی هَذَا وَ سَاعَتِی هَذِهِ وَ لَیْلَتِی هَذِهِ و
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
برهان توحید
چه اگر فرضاً، دو مؤثر و دو معبود در عالم باشند [۱]: یا آن دو موافق در رأی اند ؛ [۲]: یا مخالف در رأی.
در صورتی که موافق در رأی باشند ؛ [الف]: یا متحد در ذات باشند، [ب]: یا مختلف در ذات اند و مشترک در اسم الوهیت ؛ آن وقت لابدّ هر ما به الاشتراکی لازم دارد ما به الامتیاز را، که از آن دو مشترک را از هم ممتاز نماید تا دوئیّت بین آنها محقّق شود، چون زید و عمرو که در حقیقت نوع انسان متّحد و شریکند و ممتازند از یکدیگر به عوارضات مشخصّه، چون شکل و هئیت و زمان و مکان و اضافات لاحقه به فلان پدر و فلان مادر ؛ و مرکّبِ از ما به الاشتراک و ما به الامتیاز در ثبوت و تحقّق محتاج به اجزا است، و هر محتاج به شی ء ممکن است،
و ممکن واجب بالذات نشود.
و اگر با هم مختلف بالذات باشند در تمام حقیقت، چون انسان و حجر آنها متّحد در فعل و اثر نخواهند بود لابدّ یکی که نور است دیگری باید ظلمت باشد، و اثر ظلمت غیر از اثر نور است، چون عقیده باطله زنادقه مجوس که قائل به یزدان و اهرمن شده، یزدان را فاعل خیرات و نور میدانند، و اهرمن را فاعل شرور و منشأ ظلمت.
و اگر دو اله و دو معبود مخالف در رأی و اثر باشند، به این که مثلاً یکی از آن دو به حسب اقتضای ذات اراده نماید که عالم مُضی ء باشد و دیگری که ذی ظلمت
باشد، لابد:
[۱]: یا امر هر دو واقع میشود، لازم آید اجتماع ضدّین در موضوع عالم واحد.
[۲]: و یا امر أحدهما واقع میشود دون امر دیگری، لازم آید غالبیت أحدهما و عجز و مقهوریت ثانی.
[۳]: و یا امر هیچ یک واقع نمی شود، لازم آید اوّلاً ارتفاع نقیضین در موضع واحد، و آن واحد و ثانی عجز و مقهوریت هر دو تعالی عن ذلک علوّاً کبیراً.
پس عقول سلیمه به ادلّه واضحه شهادت میدهد که اله و معبود و مؤثّر در عالم واحده است.
[قسط و عدل و رأفت الهی]
قوله علیه السلام: قَائِمٌ بِالْقِسْطِ.
القسط: من الاضداد لأ نّها یقال قسطه فی حکمه أی جار و ظلم و انحرف.
و قسط: أی عدل و استقام، ولی در ما نحن فیه معنی ثانی مراد است، کما قال تعالی: « وَ أَنزَلْنَا مَعَهُمُ الْکِتَابَ وَ الْمِیزَانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ [۱] » أی بالعدل.
لذا قال علیه السلام: وَ عَدْلٌ فِی الْحُکْمِه.
العدل: مصدر و حمل المصدر علی ذات اللّه لأنّ حقیقة ذاته عین العدل، لا ذات ثبت له العدل. چه صفات مطلقاً در حق عین ذات است نه ترکیب از ذات و صفات، چون در یا علیم و یا حکیم و قدیر و غیره، أی نفس العلم و نفس الحکمة و القدرة.
پس از اصول خمسه عقاید انسان که در آنها چون در فروع عقاید تقلید جایز نیست، بلکه تحقیق و یقین میخواهد یکی این است که حقّ تعالی را در کلیه احکامی که صادر و وارد بر عباد خود فرموده از خیر و شرّ، عزّت و ذلّت، فقر و غنا عادل دانسته، و تمام را به مقتضای عدل و رعایت مصالح حال عباد و بر
حسب استدعای فطری و استحقاق ذاتی آنها فرض نمائی، نه آن که از روی جور و ظلم و انحراف و اتفاق ملاحظه نمائی، کما قال فی القدسی: « و إنّ من عبادی من لایصلحه إلاّ الغنی [و] لو صرفته إلی غیر ذلک لهلک ؛ و إنّ من عبادی [المؤمنین] من لایصلحه إلاّ الفقر، لو صرفته إلی غیر ذلک لهلک » [۲] .
و قال فی القرآن: « یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَآءُ وَ یَقْدِرُ إِنَّهُ کَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا [۳] » ؛ زیرا که حق تعالی لا اغنی المرء لکرامته و لا أفقره لمهانته، لکن یوسع علی من یشآء و یضیق علی من یشآء حسب ما یوجبه الحکمة و یقتضیه الصلاح، کما قیل:
آن کس که تو را غنی [۴] نمی گرداند او مصلحت تو از تو به [۵] میداند [۶]
قوله علیه السلام: رَءُوفٌ بِالْعِبَادِ.
یعنی: او است شدید الرحمه به عباد خود ؛ العطوف علیهم بألطافه.
----------
[۱]: ۱ - سوره مبارکه حدید، آیه ۲۵.
[۲]: ۱ - الکافی، ج ۲، ص ۳۵۲.
[۳]: ۲ - سوره مبارکه اسراء، آیه ۳۰.
[۴]: ۳ - مصدر: توانگرت.
[۵]: ۴ - مصدر: تو بهتر داند.
[۶]: ۵ - گلستان، سعدی شیرازی، حکایت ۱۵: « موسی علیه السلام درویشی را دید ».
.......:
📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه
میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
دانش و معرفت شریف جرجانی در حاشیه شرح مطالع در باب معنای دانش و معرفت مینویسد: دو معنای دیگر برای
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اشاره
مبرد در حضور عده ای غلامش را احضار کرد و به او گفت: برو اگر دیدی چیزی نگو و اگر ندیدی به او بگو، غلام رفت و بازگشت و گفت: او را ندیدم او را گفتم پس آمد و نیامد.
حضار از پیام و جواب پرسیدند، غلام گفت: مبرد از من خواست نزد غلامی بروم اگر مولایش را دیدم حرف نزنم و اگر مولایش را ندیدم به او بگویم مبرد تو را میخواهد. من نزد آن غلام رفتم، مولایش نبود، لذا او را خواستم تا نزد مبرد برود، ولی از قضا مولایش آمد و خودش نیامد.
شب قدر
ابن حزم در ذیل بحث اجماع مینویسد: دانشمندان در حقانیت شب قدر تردیدی ندارند.
و معتقدند شب قدر در سال منحصر در یک شب است. ولی در زمان آن اختلاف کرده اند.
برخی گفته اند شبهای فرد دهه آخر است. ابن عباس بیست و هفتم را گفته، چرا که لیلة القدر از نه حرف ترکیب یافته و سه بار در سوره قدر تکرار شده است و حاصل این دو عدد بیست و هفت میشود.
ابن مسعود میگوید: شب قدر در تمام سال است و منحصر به ماه رمضان نیست. کسی که یک سال تمام را به قیام بگذراند ادراک شب قدر نموده است.
برخی گفته اند شب قدر به خاطر نزول قرآن است و پس از ارتحال پیامبر از میان رفته است.
کسانی که معتقدند شب قدر در ماه رمضان است، در تعیین زمان آن هشت قول دارند.
۱- ابن زرین: شب اول ماه
۲- حسن بصری: هفدهم ماه
۳- انس: نوزدهم ماه
۴- محمد بن اسحق: بیست و یکم ماه
۵- ابن عباس: بیست و هفتم ماه
۶- آبی: بیست و سوم
۷- ابن مسعود: بیست و چهارم
۸- ابوذر: بیست و پنجم
کسی که لیلةالقدر را در مجموع سال بداند، فتوای او موجب میشود اگر کسی به زنش بگوید: انت طالق لیله القدر در صورتی زنش مطلقه میشود که یکسال کامل بگذرد، چرا که نکاح امر یقینی است و فقط با یک امر یقینی از بین میرود، و اینکه گفته شود لیلةالقدر در ماه رمضان است، یک امر احتمالی است و نکاحِ یقینی با امر احتمالی نقض نمی شود.
البته در صحت این فتوی قدری تأمل لازم است؛ چون احادیث صحیحه به خبر واحد موجب عمل میشود در حالی که علم آور نیست.
در اینکه چرا شب قدر را قدر نامیده اند؟ وجوهی گفته شده است:
عطا و ابن عباس گفته اند: امور واحکام افراد در آن شب مقدر میشود، برخی گفته اند: قدر به معنای تنگی است. آن شب را قدر گفته اند، چون زمین برای پذیرایی تنگ میشود.
برخی گفته اند: قدر به معنای مرتبه است، آنکه شب قدر را عبادت کند، مرتبه ای ویژه نزد
خدا مییابد.
و البته همه اعتقاد دارند در آن شب کتاب ارزشمندی نازل شده است.
صفدی در شرح لامیه المعجم گوید: مقدرات در شب قدر تعیین نمی شود چرا که مقدرات پیش از آفزینش آسمان و زمین معین شده اند. مراد از شب قدر آن است که مقدرات در آن شب اظهار میشوند.
انوری
بسا منکر که آمد تیغ در مشت
مرا زد تیغ و شمع خویش را کشت
بسا دانا که از من گشت خاموش
درازیش از زبان آمد سوی گوش
من از دامن چو دریا ریخته در
گریبانم ز سنگ طفلها پر
.......:
#کشکول شیخ بهاء
https://eitaa.com/zandahlm1357
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
📹 مجموعه کلیپهای #مدیریت_رهبری 2 ( رهبری در این 32 سال چه کرده ❓) ✅ کلیپ هایی جهت آشنایی نسل جوان ب
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹 مجموعه کلیپهای #مدیریت_رهبری 3 ( رهبری در این 32 سال چه کرده ❓)
✅ کلیپ هایی جهت آشنایی نسل جوان با نحوه مدیریت رهبری و نجات کشور از بحران ها
🎬 جلسه 3️⃣ ، پدیده روزنامه های زنجیره ای...
👈 با رأی اکثریت مردم، آقای خاتمی در سال 76 ، رئیس جمهور ایران شدند، بعد از آن، روزنامه های زنجیره ای بیشترین تلاش را کردند تا قشر جوان کشور را از دین و حکومت ، جدا کنند، ناگهان مقام معظم رهبری تدبیری جدید و جالب در پیش گرفتند که...
🎤 با توضیحات #استاد_احسان_عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر تاریخ
👈 در نشر این فایلها جهت دفاع از رهبری همکاری بفرمائید
#پاسخ_به_سوالات
#مجله_مجازی_تازنده ایم_ رزمنده ایم
بررسى مواضع اميرالمؤمنين (عليه السّلام) در قبال شورا نظر به آنچه گذشت، قطعاً اميرالمؤمنين (عليه الس
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
نتيجۀ كار شورا
بنا بر نقل برخى از مورّخان، به هنگام تشكيل شورا طلحه در سفر بود. سعد بن ابى وقاص تضمين كرد كه طلحه با نظر ما مخالفت نمى كند، عمر نيز پذيرفت. اما بعضى مورّخان بر اين اعتقادند كه طلحه نيز حاضر
بود و در شورا نقش خود را به نفع عثمان ايراد كرد. عمر، پسر خود عبدالله را نيز براى مشورت، ولى بدون حق رأى در شورا وارد كرد. به هر صورت شورا پس از مرگ عمر، تشكيل جلسه داد. [۱]
ابتدا طلحه به نفع عثمان كنار رفت و حق خود را به او بخشيد. زبير نيز به نفع على (عليه السّلام) كناره گيرى كرد. سعدوقاص نيز حق خود را به عموزاده اش عبدالرحمن بن عوف داد. در نتيجه سه نفر باقى ماندند كه هر كدام يك رأى داشتند. عبدالرحمن، على (عليه السّلام) و عثمان را مخاطب ساخت و گفت: كدام يك از شما حاضر است به نفع ديگرى كنار رود؟ هيچ كدام پاسخ ندادند. سپس عبدالرحمن كناره گيرى خود را از خلافت اعلام كرد. نامزدها منحصر به على (عليه السّلام) و عثمان شد كه زبير به على (عليه السّلام) و طلحه به عثمان رأى داده بود. عبدالرحمن كه خود در واقع داراى دو رأى بود و سعد وقاص نيز به او رأى داده بود، نقش اصلى و تعيين كننده پيدا كرد.
عبدالرحمن ابتدا به على (عليه السّلام) گفت: من با تو به شرط عمل به كتاب خدا و سنت پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) و روش شيخين (ابوبكر و عمر) بيعت مى كنم. على (عليه السّلام) فرمود: من به شرط عمل به كتاب خدا و سنت پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) و نظر خودم بيعت را مى پذيرم. سپس عبدالرحمن رو به عثمان كرد و همان موارد را به او گفت. عثمان بدون چون و چرا پذيرفت. عبدالرحمن دو بار ديگر به اميرالمؤمنين (عليه السّلام) و عثمان همان شرايط خودش را براى بيعت تكرار كرد. على (عليه السّلام) هر بار همان سخن نخست خود را مى فرمود و عثمان نيز شرايط عبدالرحمن را مى پذيرفت. پس از بار سوم عبدالرحمن در حالى كه دست خود را به دست عثمان مى زد به او گفت: السلام عليك يا اميرالمؤمنين! بدين ترتيب عثمان از سوى شورا به خلافت رسيد. [۲] د.
----------
[۱]: . تاريخ طبرى، ج ۴، ص ۲۲۹ و الامامة و السياسة، ج ۱، ص ۲۸ و ۳۰. ابن قتيبه اضافه كرده است كه عمر بن خطاب، امام حسن (عليه السّلام) و عبدالله بن عباس را نيز همچون فرزند خود عبدالله بدون داشتن حق رأى وارد شورا كرد. هر چند بيش تر منابع شيعى پيرامون حضور امام حسن (عليه السّلام) در اين شورا نكته اى نقل نكرده اند، ولى به نظر مى آيد نقل ابن قتيبه صحيح باشد. زيرا افكار عمومى نمى پذيرفت كه فرزند خليفۀ دوم شايستگى حضور در اين شورا (هرچند بدون حق رأى) را داشته باشد، ولى فرزند پيغمبر (صلّى الله عليه وآله) از حضور در آن محروم باشد.
[۲]: . تاريخ طبرى، ج ۴، ص ۲۳۱ و الامامة و السياسة، ج ۱، ص ۳۰. ابن قتيبه روايت كرده است كه عبدالرحمن بن عوف علاوه بر شرط عمل به كتاب خدا و سنت پيغمبر و دو خليفۀ پيشين، شرطى را كه عمر بن خطاب در مورد على (عليه السّلام) و عثمان قيد كرده بود، به آن دو گفت و آن چنين بود كه على (عليه السّلام) تعهد كند اگر به خلافت رسيد هيچ يك از بنى هاشم را بر امور مسلمانان مسلّط نگرداند؛ و عثمان نيز تعهد سپارد كه در صورت رسيدن به خلافت، هيچ كدام از بنى اميه را بر گردن مردم سوار نكند. ابن قتيبه ادامه مى دهد كه علت روى گردانى عبدالرحمن بن عوف از على (عليه السّلام) اين بود كه آن حضرت شرط آخر را نپذيرفت و خطاب به او فرمود: «اين چه شرطى با من است موقعى كه خلافت را بر عهدۀ من گذاشتى؟ زيرا بر اساس جد و جهد براى امت پيغمبر (صلّى الله عليه وآله)، وقتى قدرت و امانت را شناختم آن را به كار مى برم؛ خواه در بنى هاشم باشد خواه در غير آنان». براساس اين روايت، على (عليه السّلام) شرطهاى سابق را پذيرفته بود و تنها به سبب نپذيرفتن اين شرط آخر از خلافت محروم شد. حال آن كه بيش تر مورخان، عدم تعهد اميرالمؤمنين (عليه السّلام) به عمل به روش خليفۀ اول و دوم را علت كنار گذاشتن او از خلافت ذكر كرده اند. نگاه كنيد به: شرح نهج البلاغة، ج ۱، ص ۱۸۸ و نيز معالم المدرستين، ج ۱، ص ۲۱۹ تا ۲۳۳ عمدتاً به نقل از انساب الاشراف بلاذرى و عقد الفريد ابن عبد ربه اندلسى كه اختلافاتى نسبت به نقل منابع پيش گفته دارد.
#تاریخ تشیع
✍️استاد محمد حسین رجبی
https://eitaa.com/zandahlm1357