#خبر @zandahlm1357

پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حوادث خونين و تألم بار كاظمين پيام رهبر معظم انقلاب اسلامي به مناسبت حوادث خونين و تألم بار كاظمين بسم اللَّه الرحمن الرحيم اناللَّه وانااليه راجعون امروز صدها تن از عزيزترين برادران و خواهران ايماني ما، از پير و جوان و كودك، زن و مرد، در اجتماع عظيم مردمي كه در ماتم شهادت مولاي ما، حضرت امام موسي بن جعفر عليه السلام، در شهر مقدس كاظمين و بغداد مشغول عزاداري بودند، بر اثر حادثه اي خونبار به لقاءاللَّه پيوستند و همه را داغدار و سوگوار كردند. ملت عراق كه هنوز خاطره انفجارهاي گذشته در شهرهاي كربلا و نجف توسط دست پروردگان دشمن را از ياد نبرده، اينك در شهر مقدس كاظمين نيز دستخوش حمله ي آتشين دهشت افكنان مزدور و سپس ضايعه ي ناشي از تهديد آنان مي‌گردد. به يقيين اشغالگران عراق كه به بهانه ي امنيت، حضور شوم خود را بر ملت عراق تحميل كرده اند مسئول اصلي اين گونه حوادث مصيبت باراند و بايد پاسخگو باشند. اينجانب با قلبي اندوهگين، اين مصيبت را به پيشگاه مقدس حضرت بقيةاللَّه الاعظم روحي فداه، و نيز به ملت بزرگ عراق و به مراجع معظّم و حوزه‌هاي علميه و دولت مردمي عراق تسليت مي‌گويم و با تضرع و ابتهال از خداي متعال نصرت كامل را براي ملت عراق مسألت مي‌كنم و از حضرتش مي‌خواهم كه قربانيان اين حادثه ي تلخ را با مولايشان امام موسي بن جعفرالكاظم عليه السلام محشور فرمايد و به مصدومين شفاي عاجل و به همه ي مصيبت ديدگان صبر و شكيبايي و اجر وافر عنايت فرمايد. از ملت هوشيار و مؤمن عراق مي‌خواهم كه به رغم دشمنان و توطئه گران، وحدت و انسجام خود را حفظ نمايد و دشمن را از دستيابي به هدف اين نوع توطئه‌ها كه ايجاد تفرقه در ملت عراق است، مأيوس گردانند. خداوند شر مستكبران بيگانه از عاطفه و مروت را از سر عراقيان و همه ي امت اسلامي زائل فرمايد. سيدعلي خامنه اي ۹/۶/۸۴ .......: #پیام‌های مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

۶- نظر مقام معظّم رهبری درباره ی جایگاه مردم و راهکار کارآمد برای مشارکت مردم در انتخابات با عرض سلام، ارادت و ادب خدمت مقام معظّم رهبری. نماینده ی دست اندرکاران نشریه ی آوا از دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد هستم. با توجّه به اینکه بیست سال از استقرار نظام جمهوری اسلامی میگذرد و اکنون در مرحله ی تثبیت نظام هستیم، و با عنایت به نزدیک بودن انتخابات شوراها - که عالی ترین جلوه ی آن، حضور فراگیرتر و نهادینه تر مردم در عرصه ی تصمیم سازی و اجراست - سؤال من از محضر شما این است که «مردم» در اندیشه ی حضرتعالی چه جایگاهی دارند و کدام مکانیسم را برای مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خودشان کاراتر و بهتر میدانید؟ سؤال خوبی است. اوّلاً راجع به شوراها اسم آوردید؛ من اوّل یک جمله ای راجع به این شوراها عرض میکنم. این شوراهایی که در قانون اساسی پیش بینی شده، اگر چنانچه به شکل درست و خوب تحقّق پیدا کند، بسیار فرآورده ی مفید و شیرینی برای کشور و برای ملّت خواهد داشت؛ البتّه شرطش این است که این قانون خوب اجرا شود، که امیدواریم به شکل صحیحی اجرا شود. اگر مردم عادت کنند به این که برای اداره ی امور روزمره ی شهری یا روستایی خودشان، کسانی را با شناخت انتخاب کنند، این خیلی کمک خواهد کرد، هم به پیشرفت امور کشور، هم آشنا شدن مردم با وظایفی که بر عهده ی آنهاست و باید انجام بدهند؛ و البتّه سودش هم مستقیماً به خود مردم برمیگردد. اینکه میگوئیم به شکل درست اجرا شود، دو معنای مهم در این وجود دارد: یکی اینکه دقیقاً مقرّرات و قوانینی که در این مورد هست، مورد ملاحظه قرار بگیرد و از قانون تخطّی نشود؛ سلایق و امیال و جهتگیریها بر روند اجرای این کار بزرگ و سراسری تأثیر نگذارد. دوّم - که این به عهده ی مردم است - انتخاب مردم بر اساس تشخیص صحیح مصلحت انجام بگیرد؛ ببینند این شخص را برای چه کاری میخواهند انتخاب کنند، و برای این کار چگونه انسانی لازم است. مردم دنبال آدمهایی باشند که در عین کاردانی، حقیقتاً متدیّن و دلسوز و علاقه مند به مصالح مردمند؛ کسانی نباشند که این را وسیله ای قرار بدهند برای اینکه خودشان به نام و نان و مقام و شهرتی برسند. اگر چنانچه احساس کردند کسی اینجوری است، یا این تردید در مورد او به وجود آمد، سراغ او نروند؛ بروند سراغ کسی که میشناسند. ما وقتی که میخواهیم خودمان را یا فرزندمان را و کسی از کسانمان را معالجه کنیم، به سراغ آن پزشکی میرویم که او را میشناسیم. از یک نفر، دو نفر تحقیق میکنیم تا اینکه پزشک خوب را پیدا کنیم. همه ی مسائلی که ما میخواهیم آن را به دست کسی بسپاریم، در حکم مراجعه ی به پزشک است و باید انسان سراغ کسی برود که بداند او از عهده ی این کار برمی آید؛ لااقل احتمالش در مورد یکی، بیشتر از دیگران باشد. مردم بایستی این را حاکم قرار بدهند. مردم باید به معیارهای تقوا، دلسوزی، اهل خودنمایی نبودن، برای خود در این کار وارد نشدن و اقدام نکردن، کیسه ای برای خود ندوختن، توجّه کنند و دنبال افراد صالح بگردند. پس، از این دو خصوصیّت، یکی به عهده ی دولت است، یکی به عهده ی مردم است؛ که اگر انجام بگیرد، انتخابات خوب انجام میگیرد. و امّا اینکه «مردم» در ذهن ما کجا هستند. به نظر ما، مردم اصل قضایا و همه کاره هستند. در تفکّر اسلامی و برداشت اسلامی، اندیشه ی خدامحوری با اندیشه ی مردم محوری هیچ منافاتی ندارد؛ اینها بر روی هم قرار میگیرند. اوّلاً تا مردم، متدیّن و معتقد به یک دینی نباشند، حکومت دینی در آن کشور اصلاً به وجود نمی آید و جامعه ی دینی شکل نمیگیرد. بنابراین وجود حکومت دینی در یک کشور، به معنای تدیّن مردم است؛ یعنی مردم این حکومت را خواسته اند تا این حکومت بیاید. حالا ما که میگوئیم حکومت دینی - که جمهوری اسلامی بر اساس احکام و تعالیم الهی است - آیا معنایش این است که مردم هیچکاره هستند؟ نه. اگر چنانچه مردم با حاکمی بیعت نکنند و او را نخواهند - ولو امیرالمؤمنین باشد - او سر کار خواهد آمد؟ من دارم منهای قوانین جمهوری اسلامی را میگویم؛ در قوانین جمهوری اسلامی که نقش مردم واضح است. در تفکّر دینی، اساس حاکمیّت دین و نفوذ دین و قدرت دین در اعمال آن روشهای خودش برای رسیدن به اهدافِ خودش به چیست؟ تکیه ی اصلی به چیست؟ به مردم است. تا مردم نخواهند، تا ایمان نداشته باشند، تا اعتقاد نداشته باشند، مگر میشود؟ اگر مردم مدینه پیغمبر را نمیخواستند و در انتظار او نمی نشستند و بارها سراغش نمیرفتند، او به مدینه می‌آمد؟ جامعه ی مدنی تشکیل میشد؟ نه. پیغمبر که با شمشیر نرفت مدینه را بگیرد؛ کمااینکه فتوحات اسلامی، تا آنجایی که به فصلهای درست این فتوحات برمیگردد، اینطور نبود.

فتوحات، همه در فصول صحیحی انجام نگرفته؛ در یک دورانی، فتوحات همان شکل جهانگشایی‌های سلاطین را پیدا کرد؛ امّا در آن دوره‌هایی که فتوحات اسلامی، درست انجام گرفته و رزمندگان اسلام رفته اند آن مانع را - که قدرت حکومت غاصب و ظالم آن محل است - از راه برداشته اند، خود مردم استقبال کرده اند؛ و این در تواریخ ما مشخّص و موجود است. نمونه‌های فراوان و مثالهای زیبا و شیرینی وجود دارد که جای گفتنش اینجا نیست، لیکن در کتابها هست؛ اگر بخواهید، میتوانید مراجعه کنید؛ که مردم به استقبال رزمندگان آمدند؛ هم در ناحیه ی شرقی، هم در ناحیه ی غربی. بنابراین مردم و خواست آنها و اراده ی آنها و ایمان آنها، حتّی بالاتر، عواطف آنها، پایه ی اصلی حکومت است. این در نظر اسلام است و ما هم به همین معتقدیم. همین شکل در قانون اساسی جمهوری اسلامی به نحو معقول و منطقی و قانونی گنجانده شده. این که ما گفتیم، یک ایده است، یک فکر است؛ بخواهیم به شکل قانونِ قابل اجرا در بیاوریم، طبعاً مشکلاتی دارد؛ لیکن این مشکلات بحمدالله به بهترین وجهی که ممکن بوده، در قانون اساسی ما حل شده. در قانون اساسی توزیع قدرت به نحو منطقی و صحیح وجود دارد و همه ی مراکز قدرت هم، مستقیم یا غیرمستقیم با آراء مردم ارتباط دارند و مردم در واقع تعیین کننده و تصمیم گیرنده هستند؛ و اگر چنانچه مردم یک حکومتی را نخواهند، این حکومت پایه ی مشروعیّت خودش را از دست میدهد. #پاسخ پرسشهای دانشجویان ✍مقام معظم رهبری https://eitaa.com/zandahlm1357

کتاب صوتی " روایت رهبری" اثر سید یاسر جبرائیلی تولید : ایران صدا #روایت_رهبری #سید_یاسر_جبرائیلی #تاریخ_معاصر #انقلاب_اسلامی

📗کتاب صوتی #روایت_رهبری قسمت 5️⃣2️⃣

#بریده_فیلم ❇️ مقلب‌القلوب یعنی... 🔰 این، آن بود که «مقلّب القلوب» است. این دعایی که در تحویل وارد شده است، تحقق پیدا کرد در ملت ما ، یعنی، متحول شد حال ما از آن خوف به یک قدرت، از آن ضعف به یک قدرت بزرگ، از آن خوفها به یک شجاعت. تمام گرفتاریها را همه از یادشان رفت. تمام خودبینیها، همه از بین رفت. 🔰 این کی بود که ما را این طور شجاع کرد؟ ما بعد از آن همه ترس و خوفی که همه‌مان داشتیم، چه شد که یکدفعه متحول شدیم به یک روح‌های شجاع؟ امام خمینی (ره)، ۱۴خرداد۱۳۵۹

🎥تلاوتی زیبا و کمیاب از استاد عبدالباسط در کشور کویــت 📖سوره:سوره های کوتاه(قصارالصور)

#دعای عهد🕊 https://eitaa.com/zandahlm1357

#اذکار هفته https://eitaa.com/zandahlm1357

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

ريشه غم و اندوه در طحال (سپرز) است و ريشه شادي در ثَرب۱ و كليه ها. در اين اعضا (طحال و ثرب و كليه ها) دو رگ است كه به صورت وصل هستند، از همين روست كه آثار غم و شادي در چهره نمايان مي‌شود. اين رگها، تماما، راههاي ارتباطي كارگزاران با پادشاه و پادشاه با كارگزاران مي‌باشند، دليلش هم اين است كه وقتي دارو مي‌خوري رگها آن را به محل درد مي‌رسانند. بدان اي امير كه بدن مانند زمين حاصل خيز اما بايري است كه اگر به آن رسيدگي كني و طوري آبياريش كني كه نه غرق آب شود و نه قسمتي از آن آب نخورد و تشنه بماند، هميشه آباد مي‌ماند و شاداب و خرم مي‌شود و محصول زيادي مي‌دهد، ولي اگر از آن غفلت ورزي خراب مي‌شود و علفهاي هرز در آن مي‌رويد، بدن نيز اين گونه است. دقت و مراقبت در مصرف غذاها و نوشيدنيها باعث سلامت و تندرستي و عافيت بيشتر آن مي‌گردد. يا اميرالمؤمنين! دقت كن ببين چه چيز با تو و معده ات سازگار است و بدنت تحمل آن را دارد، و چه غذاها و آشاميدنيهايي را مي‌گوارد همان را براي خودت برگزين و غذايت قرار ده. بدان اي اميرالمؤمنين، كه هر يك از اين طبايع چيزهايي را دوست دارد كه با آن سنخيت و سازگاري داشته باشد، پس چيزي را انتخاب كن كه با بدنت سازگار است. هر كس بيش از اندازه غذا بخورد سودش نرسانده، و هر كس نه كم و نه زياد بلكه به اندازه بخورد آن غذا به او سود مي‌رساند. همين گونه است آب (پس راهش اين است) كه از هر غذايي به وقتش بخوري و هنوز كه اندكي اشتها داري دست از خوردن بكشي، زيرا اين كار - به خواست خدا - باعث مي‌شود تا بدني سالمتر، انديشه اي روشنتر، و روحيه اي سبكتر داشته باشي. از اينها گذشته، اي اميرالمؤمنين در تابستان غذاي خنك تناول كند، و در زمستان غذاي گرم، و در دو فصل ديگر غذاهاي معتدل به اندازه توان (جسمي) و اشتهايي كه داري، غذايت را به اندازه عادتت و مطابق با محل زندگي و نوع فعاليت و زماني كه در آن به سر مي‌بري، با خوردن سبكترين غذاهايي كه مي‌خوري آغاز كن. بايد در هر روز، هشت ساعت از روز گذشته (يك وعده) يا هر دو روز سه وعده غذا بخوري بدين ترتيب كه صبح اول وقت صبحانه مي‌خوري و سپس شام، و روز دوم هشت ساعت كه از روز گذشت يك وعده ديگر غذا مي‌خوري، و ديگر نيازي به خوردن شام نداري. اين هم بايد به اندازه باشد، نه بيشتر و نه كمتر، و در حالي كه هنوز اشتها داري بايد دست از غذا خوردن بكشي، بعد از غذايت از شربت مصفّاي كهنه اي كه نوشيدنش حلّال است (و بعدا طرز تهيه آن را مي‌گويم) مي‌نوشي. طرز تهيه شربت ده رطل۲ مويز دانه گرفته را ابتدا مي‌شويند و سپس آن را در يك ظرف آب صاف و زلال مي‌ريزند، مقدار آب بايد به اندازه اي باشد كه چهار انگشت بالاتر از سطح مويزها را بپوشاند، مويزها را به همين حالت در زمستان سه روز و در تابستان يك شبانه روز باقي مي‌گذراند، آن گاه در يك ديگ تميز مي‌ريزند، آبي كه مويزها را در آن خيسانده اند اگر آب باران باشد بهتر است و گرنه از آب شيرين زلالي كه سرچشمه اش در سمت شرق است و آبي سفيد و درخشان و سبك دارد استفاده شود، اين نوع آب گرما و سرما را خيلي سريع به خود مي گيرد و همين علامت سبك بودن آب است. باري، آب را آنقدر حرارت مي‌دهند تا اين كه مويزها كاملا پف كنند، بعد آنها را مي‌فشارند و آبش را صاف مي‌كنند و مي‌گذارند سرد شود، دوباره آن را به داخل ديگ مي‌ريزند و مقدارش را با يك چوب اندازه مي‌گيرند، و ديگ را روي آتش ملايمي مي‌گذارند تا بنرمي بجوشد و دو سوم آن تبخير شود و يك سومش باقي بماند، سپس به اندازه يك رطل عسل مصفّا با آن مخطوط مي‌كنند، و مقدار اين آب و عسل در ديگ اندازه گيري مي‌شود، و محلول را مي‌جوشانند تا به اندازه اي كه عسل ريخته شده تبخير شود و محلول به اندازه قبل برگردد. در يك پارچه ضخيم به اندازه يك درهم۳ زنجفيل، يك درهم قرنفل (گل ميخك) نيم درهم دارچين، يك درهم زعفران (نيم درهم سنبل۴، و نيم درهم عود هندي)، نيم درهم مصطكي قرار مي‌دهند، اما قبلا هر يك از اينها را جداگانه مي‌كوبند و الك مي‌كنند. بعد در پارچه قرار مي‌دهند و آن را با يك نخ محكم مي‌بندند، يك طرف نخ بايد بلند باشد تا آن را به چوبي كه روي ديگ قرار داده مي‌شود، ببندند و بدين ترتيب پارچه اي كه حالا به صورت يك كيسه كوچك در آمده به داخل ديگ آويزان شود. اين كيسه را بايد زماني داخل ديگ قرار داد كني به خواست خداوند در آن روز (از درد نقرس و سردي مزاج و بادهاي ناراحت كننده) در امان خواهي ماند، بعد از آن چنانچه ميل به آب داشتي نصف آبي را كه قبلا مي‌نوشيده اي، بنوش زيرا اين عمل (جسمت را سالمتر، قدرت مقاربتت را بيشتر و حافظه ات را قويتر مي‌سازد). نوشيدن آب سرد بعد از خوردن ماهي تازه بيماري فلج مي‌آورد، خوردن ترنج در شب چشم را چپ مي‌كند و لوچي مي‌آورد، نزديكي كردن با زن حائض سبب متولد شدن فرزندي جذام مي‌شود، ادار نكردن

بعد از عمل جماع توليد سنگ مثانه مي‌كند، جماع كردن پياپي بدون آن كه بعد از هر جماع غسل شود به متولد شدن فرزندي ديوانه مي‌انجامد. افراط در خوردن تخم مرغ باعث بيماري طحال و ايجاد نفح در سر معده مي‌شود، زياد خوردن تخم مرغ آب پز تنگي و بريدگي نفس مي‌آورد، خوردن گوشت خام توليد كرم معده مي‌كند، افراط در خوردن انجير به پيدايش شپش در بدن مي‌انجامد. آشاميدن آب سرد بعد از چيز داغ، و بعد از خوردن شيريني دندانها را از بين مي‌برد، زياده روي در خوردن گوشت شكار و گاو باعث خشكيدگي عقل، گيجي، كند ذهني و فراموشي زياد مي‌شود. هر گاه خواستي حمّام بروي و در سر خود ناراحتي پيدا نكني، هنگام ورود به حمّام ابتدا پنج جرعه آب گرم بنوش، در اين صورت به خواست خداي تعالي، از سردرد و درد شقيقه در امان خواهي بود. بعضي گفته اند هنگام ورود به حمام پنج مشت آب گرم روي سر خود بريز. بدان اي اميرالمؤمنين كه حمّام هم تركيبي مانند تركيب بدن دارد، يعني همان طور كه بدن داراي چهار طبع است حمّام نيز داراي چهار خانه مي‌باشد: خانه اول: سرد و خشك است، خانه دوم: سرد و مرطوب، خانه سوم: گرم و مرطوب، و خانه چهارم: گرم و خشك. فايده حمّام اين است كه بدن را معتدل مي‌كند، چرك بدن را از بين مي‌برد، عصبها و رگها را نرم مي‌سازد، اعضاي بزرگ بدن را تقويت مي‌كند، و فضولات و عفونتها را مي‌زدايد. اگر مي‌خواهي بدنت جوش و دانه و غيره نزند هنگام ورود به حمام ابتدا بدنت را با روغن بنفشه چرب كن; و اگر مي‌خواهي (بعد از نوره كشيدن) بدنت مبتلا به زخم و تركيدگي و لكه‌هاي سياه نشود بيش از آن كه نوره بكشي خودت را با آب سرد بشوي. كسي كه مي‌خواهد براي نوره كشيدن به حمام برود بايد دوازده ساعت قبل، يعني يك روز تمام، از مقاربت خودداري ورزد، كمي صبر (زرد) يا قاقيا۶ و يا حفض۷ در نوره بريزد و يا مقدار كمي از مجموعه آنها را با نوره مخلوط كند. اينها را وقتي به نوره اضافه كنند كه نوره را با آب گرمي كه در آن بابونه و مرزنگوش يا گل بنفشه خشك جوشانده شده است، به عمل آورده باشند. مقدار كمي از مجموع اين سه قلم (بابونه و... ) يا از هر يك جداگانه در آب مي‌جوشانند به اندازه اي كه آب بوي اين گلها را بگيرد. مقدار زرنيخ نوره بايد به اندازه يك سوم مقدار نوره باشد. و براي از بين بردن بوي نوره مي‌توان از چيزهايي مانند برگ درخت هلو، تفاله گل كاجيره، حنا و (سعد و گل سرخ) به بدن ماليد. هر كس مي‌خواهد كه نوره بدنش را نسوزاند آن را زياد هم نزند، كمي بعد از استعمال نوره آن را بشويد، و اندكي روغن گل سرخ به بدنش بمالد، و چنانچه خداي نخواسته نوره بدنش را سوزاند مقداري عدس پوست كنده را بكوبد و (با سركه و گلاب مخلوط كند) و به جايي كه سوخته دست بمالد، به خواست خداوند بهبود مي‌يابد. براي از بين بردن اثر نوره بر بدن، بلافاصله پس از نوره كشيدن محل آن را با سركه انگور و روغن گل سرخ كاملا مالش دهد. هر كس مي‌خواهد كه درد مثانه نگيرد، ادرارش را حبس نكند، حتي اگر سوار بر مركب خود است، هر كس مي‌خواهد كه ناراحتي معده نگيرد در بين غذا خوردن آب ننوشد و بعد از تمام شدن غذايش آب نخورد، چون آب خوردن در بين غذا رطوبت بدن را زياد مي‌كند و معده اش ضعيف مي‌گردد، و رگها نيرو (انرژي) غذا را جذب نمي كند زيرا چنانچه در بين غذا خوردن پشت سر هم آب بنوشد غذا در معده اش تخمير مي‌شود. هر كس مي‌خواهد از ابتلا به سنگ (مثانه) و عسر البول ايمن بماند در هنگام انزال، مني خود را حبس نكند و مدت جماع را طول ندهد. هر كس مي‌خواهد كه از ابتلا به درد مقعد مصون بماند و بواسير نگيرد هفت دانه خرماي برنيك با روغن گاو تناول كند، و بيضه‌هاي خود را با سيماب خالص چرب نمايد. هر كس مي‌خواهد كه حافظه اش زياد شود صبحها ناشتا هفت مثقال مويز ميل كند. هر كس مي‌خواهد كه كمتر دچار فراموشي شود و حافظه داشته باشد روزي سه قطعه زنجفيل پرورده در عسل ميل كند، و نيز هر روز با غذاي خود خردل بخورد. هر كس مي‌خواهد كه عقلش زياد شود هر روز ناشتا سه دانه هليله سياه با شكر طبرزد (نبات) بجود. هر كس مي‌خواهد كه ناخنهايش ترك نخورد و خراب نشود فقط روزهاي پنجشنبه ناخن بگيرد. هر كس مي‌خواهد كه به گوش درد دچار نشود هنگام خواب قدري پنبه در گوش خود بگذارد. هر كس مي‌خواهد كه در سراسر زمستان زكام نگيرد روزي سه قاشق عسل بخورد. #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

📺برنامه گامی به سوی ظهور 🔢 بخش اول 📚استاد نصوری تعجیل در فرج امام زمان عج صلوات اللهم صل علی محمد وال محمد وعجل فرجهم 🌹🌹🌹🌹

🔰 سلسله #پوسترهای_وظایف_منتظران 22 شماره 2⃣2⃣ 🔷 برای ظهورش قدمی برداریم

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

📗کتاب صوتی #قرارگاه_محمود فصل 4⃣1⃣ "پرواز همچون حضرت عباس علیه السلام"

🎥 شهیدی که ساعتش رو برای نمازشب کوک کرده بود: به وقت خدا #شهدا https://eitaa.com/zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

رحمت الهی قوله علیه السلام: رَحِیمٌ بِالْخَلْقِ. الرحمن و الرحیم: هما مشتقان من الرحمة، و هو العطوفة بالنسبة إلی العباد. ولی موردِ استعمال اند و تغییر دارند، چه « رحمان » اطلاق می‌شود بر حقّ به اعتبار انتشار فیض و نِعَم ظاهره و باطنه بر عباد، المتعلّقة بامور دنیاهم. و الرحیم: یطلق علیه باعتبار فیضان علوم و معارف حقه از او بر اهل ایمان، لذا ورد فی الدعاء: « یا رحمان الدنیا و یا رحیم الآخرة » [۱] ارحم مَن لیس له الدنیا و الآخرة. ---------- [۱]: ۵ - ثواب الاعمال، ص ۷۵ ؛ بحارالأنوار، ج ۸۸، ص ۳۵۵، ذیل عبارت در ادعیه مشهور وارد نشده است. که رحیمیت حقّ که اعطای معارف باشد متعلّقه به احوال روح و عالم آخرت است. از اینجا است که چون وجود مبارک حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم منبع و منشأ علوم و معارف است، نسبت به خلق می‌فرماید: « وَ مَآ أَرْسَلْنَاکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ [۲] »، و نیز اشاره به آن که رحمت خدا و جهت رحیمیت او غیر از جهت رحمانیت او است، و رحیم مخصوص به ارشاد و هدایت حقّه است بلاواسطه ؛ چون نسبت به خود انبیاء عظام که آنها را خود هدایت نماید و به واسطه، چون ارشاد خدا به اقتضای رحیمیت خلق را به توسّط انبیاء چه « هادی المضلّین [۳] » از القاب و اوصاف خود حق است لاغیر. باری، ایماء به مطلب مذکور است، کلام الهی که: « أَهُمْ یَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّکَ نَحْنُ قَسَمْنَا بِیْنَهُمْ مَعِیشَتَهُمْ فِی الْحَیاةِ الدُّنْیَا وَ رَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِیَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِیًّا [۱] »، زیرا که چون منکرین و معاندین ایراد می‌کردند که اگر این قرآن منبع علوم و معارف و از خدا است، چرا باید نازل نشود بر رجلی معروف و از اهالی یکی از دو شهر عظیم، و نازل شود بر شخصی غیر معروف از اهل مکّه که وادی غیر ذی زرع است، و ابداً اشتهار و اهمیتی ندارد. خدا در ردّ عقیده باطله آنها می‌فرماید که: آیا آنها تقسیم می‌نمایند رحمت و معرفت خدا را، که مقصود ارشاد محمد صلی الله علیه و آله وسلم، و وصول او به درجه نبوّت و خصوصیت نزول قرآن به او باشد که امر روحانی معنوی است، و دست تصرّف آنها به کلّی از او مقطوع است، و حال آن که معیشت و امور معاشیه آنها که امر حسّی جسمانی ظاهری است در حیات دنیا، ما بر آنها تقسیم می‌نمائیم در قلّت و کثرت، به آن که به حکمت خود رفعت می‌دهیم بعض آنها را بر بعضی در معیشت و تموّل و ثروت، تا آن که اخذ نماید بعض از متموّلین بعض دیگران مستضعفین را سخریاً، یعنی منقاد و مستخدم که اگر تمام در درجه مساوی بودند امور کلیه عالم مختلّ و مهمل بود، کما قیل: اگر کنّاس نبود در ممالک همه خلق اوفتند اندر مهالک [۲] و نیز از جمله آیات شریفه که دلالت می‌نماید بر آن که رحیم که از رحمت است مخصوص است به افاضه کمالات مغیوبه و معارف الهیه که حقّ تعالی از الطاف و عنایات خود به قلوب مستعدّه عطا می‌فرماید، و آن غیر از انعام حسیه است که عام باشد این آیه مبارکه است: « قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِّمَّا یَجْمَعُونَ [۱] »، یعنی: بگو پس فرح و سرور شما به علوم و معارف که امور معنویه و رحمت و فضل باقیه اند باشد بهتر است از فرح و انبساط شما به آنچه سایرین از جهال و ابناء دنیا جمع می‌نمایند. از اثاثیه و زخارف دنیا و زینتها التی لاتبقی لکم، و أنتم لاتبقون لها ؛ لذا ورد فی الحدیث: « لو یعلم الناس ما فی فضل معرفة اللّه تعالی، ما مدّوا أعینهم إلی ما متّع به الأعداء من زهرة الحیاة الدنیا » [۲] . ---------- [۲]: ۶ - سوره مبارکه انبیاء، آیه ۱۰۷. [۳]: ۱ - بنگرید: مصباح الکفعمی، ص ۲۵۷ ؛ البلد الأمین، ص ۴۱۰ ؛ إقبال الاعمال، ج ۱، ص ۴۵۲. [۱]: ۲ - سوره مبارکه زخرف، آیه ۳۲. [۲]: ۳ - گلشن راز، شبستری، « اشارت به زنار ». [۱]: ۱ - سوره مبارکه یونس، آیه ۵۸. [۲]: ۲ - الکافی، ج ۸، ص ۲۴۷. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357