ديده شدن خداوند توسط پيامبر اسلام (ص) ابوقُرّه (مسيحي از دوستان اُسقف اعظم) يكي از خبرپردازهاي عصر امام رضا عليه السّلام بود، صفوان بن يحيي يكي از شاگردان امام رضا عليه السّلام مي‌گويد: ابوقرّه از من خواست تا او را به محضر حضرت رضا عليه السّلام ببرم، من از حضرت رضا عليه السّلام اجازه گرفتم، و آن حضرت اجازه داد. ابوقرّه به محضر حضرت رضا عليه السّلام رسيد، و از احكام دين و حلال و حرام پرسش‌هايي كرد تا سؤالش به مسئلة توحيد كشيده شد، و در اين مورد چنين سؤال كرد: « براي ما روايت كرده اند كه خداوند « ديدار » و « هم سخني » خود را بين دو پيغمبر تقسيم نمود (و در ميان پيامبران دو پيغمبر را برگزيد تا با يكي از آن‌ها هم كلام شود، و با ديگري ديدار نمايد) قسمت « هم سخن » خود را به موسي عليه السّلام داد، و قسمت ديدار خود را به حضرت محمّد صلّي الله عليه و آله) عطا نمود » (بنابراين خداوند وجودي قابل ديدن است) امام رضا: اگر چنين باشد، پس آن پيغمبري كه (يعني پيغمبر اسلام) به جنّ و انس خبر داد كه ديده‌ها خدا را درك نكند، و وسعت آگاهي مخلوقات را ياراي احاطه به او و فهم ذات او نيست، و او شبيه و همتا ندارد، كدام پيغمبر بود؟، مگر شخص محمّد صلّي الله عليه و آله چنين نفرمود؟ ابوقرّه: آري، او چنين فرمود. امام رضا: بنابراين چگونه ممكن است پيغمبر از طرف خدا به سوي مردم بيايد و آن‌ها را به سوي خدا دعوت كند، و به آن‌ها بگويد كه ديده‌ها قادر به ديدن خدا نيست، وسعت و آگاهي مخلوقات را ياراي فهميدن ذات پاك او نيست، و او شبيه و همتا ندارد، سپس خود اين پيغمبر بگويد: من با دو چشم خدا را ديده ام؟ و احاطة علمي به او يافته ام؟ و او به شكل انسان (قابل رؤيت) است، آيا حيا نمي كنيد؟ افراد بي دين و كوردل، نتوانستند چنين نسبتي به آن حضرت بدهند، كه او چيزي را فرمود و سپس بر خلاف آن گفت ابوقرّه: خداوند خودش در قرآن (آية ۱۳، سورة نجم) مي‌فرمايد: وَ لَقَدْرَآهُ نَزْلَةً اُخري: « و بار ديگر، پيغمبر، خدا را ديد » امام رضا: در همين جا آيه ديگري هست (آية ۱۱، سورة نجم) كه آن چه را پيغمبر صلّي الله عليه و آله ديده بيان مي‌كند و مي‌فرمايد: ما كَذَبَ الْفُؤادُ ما رَاي: : « قلب او در آن چه ديد، هرگز دروغ نمي گفت » يعني دل پيغمبر صلّي الله عليه و آله آن چه را كه چشمش ديد دروغ ندانست. سپس خداوند در همين سورة (نجم) آن چه را محمّد صلّي الله عليه و آله ديده خبر مي‌دهد و (در آية ۱۸، سورة نجم) مي‌فرمايد: لَقَدْ رَاي مِنْ آيات رَبِّهِ الْكُبْري : « او پاره اي از آيات و نشانه‌هاي بزرگ پروردگارش را ديد ». بنابراين نشانه‌هاي خدا (كه پيامبر آن‌ها را ديده) غير ذات خدا است، و باز خداوند (در آية ۱۱۰، سورة طه) مي‌فرمايد: وَلا يُحيِطُونَ بِهِ عِلْماً : « آن‌ها احاطه و آگاهي به او ندارند »، بنابراين اگر ديده‌ها خدا را مي‌تواند بنگرد، احاطه و آگاهي به او را نيز پيدا خواهد كرد (با اين كه آية مذكور مي‌گويد: آگاهي به او ممكن نيست) ابوقرّه: پس شما روايت را (كه مي‌گويند پيامبر صلّي الله عليه و آله، خدا را ديد) تكذيب مي‌كنيد؟ امام رضا: اگر روايات بر خلاف قرآن باشند، تكذيب مي‌كنم، و آن چه مسلمانان به آن اتّفاق رأي دارند، اين است كه: « نمي توان به وجود خدا احاطه علمي يافت، و ديده‌ها ذات او را درك نمي كنند، و او به هيچ چيزي شباهت ندار #دانستنیهای امام رضا علیه السلام https://eitaa.com/zandahlm1357

❇️ تدریس کتاب #حجاب ❇️ ( جلسه 13 کتاب حجاب) 🎤 با توضیحات استاد احسان عبادی از اساتید مهدویت و پژوهشگر علوم حدیث و تاریخ 👌 کتب شهید مطهری، راهی عالی برای قوی شدن

#امام_خمینی ره 🔻 #انقلاب ما مخروط قدرت در جهان را جابه‌جا کرد چراکه نه قبلا تئوکراسی (حکومت خدابرمردم) حاکم بوده و نه الان دموکراسی است❗️ 🔻سخن مهم تافلر در مورد امام خمینی و انقلاب ایران ... استادرحیم_پور ازغدی منبع: سخنرانی فرهنگ بازی و فرهنگ_سازی @zandahlm1357

🎧 کتاب صوتی : #دلفین_های_اروند2⃣@zandahlm1357

🇮🇷 آهنگ زیبای من انقلابی ام 🇮🇷 با صدای کسری کاویانی @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

تفکّر و جایگاه آن قوله علیه السلام: وَ فِکْرُهُ قَلِیلٌ لِمَا هُوَ صَائِرٌ إِلَیْهِ. یعنی: سؤال من از تو سؤال کسی است که فکر او کم است در اموراتی [۱] که بالمآل صائر و راجع به او است از امور عقوبات عاجله دنیویه بر طبق جزای اعمال او، و از امورات طولیه اخرویه که به او رجوع کننده است، از قبیل واردات عالم برزخ و حشر ارواح و مواقف قیامت، الذی یحصل الاطلاع علیه بعد الموت، کما فی الدعاء: « أعوذ بک من هول المطلع » [۲] . و چون فکر در این امورات وارده مستقبله ممدوح است، لذا ورد: « تفکّر ساعة خیر من عبادة ستّین سنة [۳] »، به واسطه آن که فکر توصّل الی اللّه است، و العبادة توصّل الی ثواب اللّه، و الذی یوصلک الی اللّه خیر مما توصلک الی غیر اللّه ؛ و لأنّ الفکر عمل القلب و الطاعة عمل الجوارح و القالب ؛ فالقلب أشرف من القالب، و الفکر أعلی من العمل، لهذا أمر رسول اللّه بالتفکّر فی آثار و آیات صنایع اللّه، و قال: « تفکّروا فی آلاء اللّه و لاتتفکّروا فی ذات اللّه » [۴]، لأنّ ذات اللّه غیر متناه، محیط بالاشیآء و عقول البشر متناهٍ محدود محاط. و احاطه محدود متناهی بر محیط غیر متناهی لایجوز، کما قیل: به عقل نازی حکیم تا کی به فکرت این ره نمی شود طی به کنه ذاتش خرد برد پی اگر رسد خس به قعر دریا [۱] ---------- [۱]: ۱ - کذا و همچنین در سایر موارد. [۲]: ۲ - الإقبال الأعمال، ص ۳۷۶ ؛ بحارالأنوار، ج ۹۵، ص ۲۴۶. [۳]: ۳ - بحارالانوار، ج ۶۶، ص ۲۹۲. [۴]: ۴ - مجمع الزوائد، ج ۱، ص ۸۱ ؛ المعجم الأوسط، ج ۶، ص ۲۵ ؛ الجامع الصغیر، ج ۱، ص ۵۱۴. [۱]: ۱ - شعر از میر مشتاق اصفهانی می‌باشد. .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357