#حکایت_‌سر 🎥داستان پنجم ؛ نماز صبح قضا شده‌ی محسن! 💢روی نماز صبح هایش خیلی حساس بود... 📌 مجموعه کلیپ‌های «حکایت سر» برش‌هایی پرجاذبه و زیبا از زندگانی شهیدِ بی سر محسن حججی @zandahlm1357

═•☆✦𑁍❧📚📖❧𑁍✦☆ 📕 عنوان کتاب :#چه_کسی_ماشه_را_خواهد_کشید #قصه_فرماندهان ✍️ نویسنده : رحیم مخدومی 📚 ناشر : #نشر_شاهد ✨ موضوع : #زندگینامه بر اساس زندگی شهید غلامعلی پیچک 📄 تعداد صفحات : ۵۰ صفحه 📥 دریافت کتاب pdf👆👆 @zandahlm1357

داستان کوتاه https://eitaa.com/zandahlm1357

سنگینی دنیا و دردهای آن بر انسان قوله علیه السلام: وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبِّ مَا قَدْ تَکَأَّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِی مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. کئد الامر: الشاق الصعب. و ألمّ: بمعنی انضمّ و قرب و وقع. بهظنی: أی عجزنی. مفاد دعا آن که: ای ربّ و مالک و مدبّر من، نازل و وارد شده بر من چیزهائی از علایق و اوزار عالم طبیعت که خیلی شاقّ و دشوار است مرا ثقل و گرانی او، و منضمّ شده به من چیزهائی از هموم و آلام و عوارضات دنیوی که عاجز نموده مرا تاب تحمل آن. و تمام اینها از باب اسارت تن و قید حیات است، کما قیل: تن خاکی به ما چه‌ها که نکرد چه کشیدیم از این دنی زاده .......: 📚✍ #شرحی بر صحیفه سجادیه میرزا ابراهیم سبزواری وثوق الحکماء https://eitaa.com/zandahlm1357

نقاشی یا پزشکی زمان دیوجانس، نقاشی بود که رشته طبابت را برگزیده بود. دیوجانس به او گفت: آفرین بر تو، چون دیدی که خطاء نقاشی آشکار است و خطاء پزشکی در چاه دفن می‌شود، نقاشی را ترک و طبابت را اختیار کردی. پرخوری دیوجانس انسان پرخور و چاقی را دید، به او گفت: بر اندام تو پارچه ای از دندانهایت بافته اند. تمسخر بشار شاعر به حضور مهدی خلیفه عباسی رفت. یزید بن منصور حمیری، دایی مهدی نیز آنجا بود. بشار قصیده ای در وصف مهدی سرود. یزید گفت: کار تو چیست ای شیخ؟ بشار گفت: مروارید سوراخ می‌کنم. مهدی گفت: دایی مرا مسخره می‌کنی؟ بشار گفت: امیر می‌داند پاسخ داییش همان بود که گفتم، چون با اینکه می‌بیند پیرمردی کور هستم، باز چنین پرسشی می‌نماید. مهدی خندید و جایزه اش داد. صورت خط صورت خط، در چشم ظاهر سیاه است و در چشم باطن سفید. .......: #کشکول شیخ بهاء https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_258 و قال عليه‌السلام إذَا أَمْلَقْتُمْ‌ فَتَاجِرُوا اللّهَ‌ بِالصَّدَقَةِ‌. امام عليه السلام فرمود: هر زمان فقير شديد، با خداوند از طريق صدقه دادن (در راه او) تجارت (پرسود) كنيد.

شرح و تفسير امام عليه السلام در اين گفتار نورانى خود، يكى از طرق معنوى مبارزه با فقر را نشان مى‌دهد و مى‌فرمايد:«هر زمان فقير شديد با خداوند از طريق صدقه دادن (در راه او) تجارت (پر سود) كنيد»؛ (إذَا أَمْلَقْتُمْ‌ فَتَاجِرُوا اللّهَ‌ بِالصَّدَقَةِ‌) . «أمْلَقْتُم» از مادۀ «مَلَق»(بر وزن علق) به معناى فقر است و هنگامى كه به باب افعال مى‌رود نيز فعل لازم است. اشاره به اين‌كه صدقه در هنگام نيازمندى، اثر معنوى مهمى در زدودن فقر دارد، همان گونه كه انسان، فقيرى را كمك مى‌كند، عنايت الهى نيز به يارى او بر مى‌خيزد. قرآن مجيد مى‌فرمايد: «مَنْ‌ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ‌ اللّهَ‌ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ‌ لَهُ‌ وَ لَهُ‌ أَجْرٌ كَرِيمٌ‌» ؛كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است!». ١ لطف و عنايت پروردگار عجيب است بخشندۀ همۀ نعمت‌ها اوست با اين وجود گاه به بندگان مى‌گويد: از شما وام مى‌گيرم و گاه مى‌گويد: با من تجارت پرسودى داشته باشيد. ميان انفاق در راه خدا به هنگام نيازمند بودن و برخوردارى از نعمت پروردگار، رابطۀ آشكارى بر حسب ظاهر نمى‌بينيم؛ ولى به يقين اين از الطاف خفيۀ الهيه است. قابل انكار نيست كه شخص ايثارگر كه آنچه را خود به آن نياز دارد به ديگرى مى‌بخشد روح پاكى پيدا مى‌كند كه سرچشمۀ استجابت دعاست و دعاهاى او براى گشايش روزى به هدف اجابت نزديك مى‌شود. در احاديث اسلامى، رابطۀ صدقه با درمان بيمارى‌ها، رفع بلاها و خطرات و به عنوان افزايش روزى با صراحت بيان شده است؛ از جمله در حكمت ١٣٧ گذشت كه امام عليه السلام مى‌فرمايد: «اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ‌ بِالصَّدَقَةِ‌؛ روزى را به‌وسيلۀ صدقه بر خود فرود آوريد». در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم «إِنَّ‌ الصَّدَقَةَ‌ تَقْضِي الدَّيْنَ‌ وَ تَخْلُفُ‌ بِالْبَرَكَةِ‌؛ صدقه سبب اداى دين و برجاى نهادن بركت مى‌شود». ١ اين سخن را با سخنى از رسول خدا صلى الله عليه و آله پايان مى‌دهيم كه فرمود: «أَكْثِرُوا مِنَ‌ الصَّدَقَةِ‌ تُرْزَقُوا؛ به نيازمندان زياد صدقه دهيد تا روزى شما وسيع شود». ٢ در اين روايات، تنها به رابطۀ صدقات با فزونى نعمت و دفع فقر اشاره شده، در حالى كه صدقه بركات و آثار فراوان ديگرى نيز دارد؛ صدقه رفع بلا مى‌كند، موجب پرورش فضايل اخلاقى است، دشمنى‌هاى قشرهاى مختلف جامعه را فرو مى‌نشاند و وسيلۀ نجات در يوم المعاد است. قرآن مجيد مى‌گويد: «ما عِنْدَكُمْ‌ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللّهِ‌ باقٍ‌» ؛آنچه نزد شماست فانى مى‌شود؛ امّا آنچه نزد خداست باقى است». ٣ در آيۀ ديگر مى‌خوانيم: «وَ أَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ‌ اللّهِ‌ وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ‌ إِلَى التَّهْلُكَةِ‌ وَ أَحْسِنُوا إِنَّ‌ اللّهَ‌ يُحِبُّ‌ الْمُحْسِنِينَ‌» ؛و در راهِ‌ خدا انفاق كنيد! و (با ترك انفاق،) خود را به دست خود، به هلاكت نيفكنيد! و نيكى كنيد! كه خداوند، نيكوكاران را دوست مى‌دارد». ١ نيز مى‌فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمّا رَزَقْناكُمْ‌ مِنْ‌ قَبْلِ‌ أَنْ‌ يَأْتِيَ‌ يَوْمٌ‌ لا بَيْعٌ‌ فِيهِ‌ وَ لا خُلَّةٌ‌ وَ لا شَفاعَةٌ‌ وَ الْكافِرُونَ‌ هُمُ‌ الظّالِمُونَ‌» ؛اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از آنچه به شما روزى داده‌ايم، انفاق كنيد! پيش از آن‌كه روزى فرا رسد كه در آن، نه خريد و فروش است (تا بتوانيد سعادت و نجات از كيفر را براى خود خريدارى كنيد)، و نه دوستى (و رفاقت‌هاى مادى سودى دارد)، و نه شفاعت؛ (زيرا شما شايستۀ شفاعت نخواهيد بود). و كافران، خود ستمگرند؛(هم به خودشان ستم مى‌كنند، هم به ديگران)». ٢ انفاق منحصر به انفاق مالى نيست، هرچند بيشتر آيات و روايات، ناظر به انفاق‌هاى مالى است. انفاق علم و دانش، انفاق قدرت و مقام و انفاق نصح و خيرخواهى و خلاصه هرچيزى كه خداوند به انسان روزى داده بايد از آن براى نجات ديگران استفاده كرد و تعبير به «مِمّا رَزَقْناكُمْ‌» (از آنچه به شما روزى داده‌ايم) يا شبيه آن در آيات متعددى از قرآن مجيد، ممكن است اشاره به همين باشد.