✏️📘✏️📕✏️ #متن_شرح_زیارت_جامعه_کبیره ⬅️قسمت سیزدهم 👌هدف از #خلقت🌱 حرکت به سمت خداست، آن حرکت اصلی که ما می‌خواهیم انجام بدهیم به سمت #خدای_متعال🌸 است «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ» 💠اما در این دنیا وجه الله داریم خلیفة الله داریم و آن #امام✨ است در حقیقت لقای امام از آن جهت که امام وجه الله است لقای خود خداست. شما به امام و پیغمبر #قرب و نزدیکی💕 پیدا بکنید انگار به خدا نزدیکی پیدا کردید. 🤲همان دعای معروف: «اَللّهُمَّ عَرِّفْني حُجَّتَك، فَاِنَّكَ اِنُ لَمْ تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ دينی» خدایا #امامت را بشناسیم، چون اگر امامت را #نشناسیم گمراه می شویم.⚠️ 👈امام هم #هادی است هم #هدف👉 👥هدف ما این است به امام برسیم که با #امام_شناسی به خدا شناسی برسیم. امام هم خودش راهبر است یعنی دارد ما را حرکت می دهد و 🌸هدایت می کند به سمت شناخت خودش. این را هم باید بدانیم این به معنای دیدن #ظاهری امام نیست🌱 بلکه نزدیک شدن معنوی به امام است. ⚠️شناخت #صفات خدا منوط به این است که ما بتوانیم امام معصوم را بشناسیم.🔎 اگر ما بخواهیم صفات جمال و جلال خدا را بهتر بشناسیم باید امیرالمومنین (ع)✨، امام حسین (ع)✨ و ائمه✨ را بشناسیم. اگر بخواهیم به لقای خدا که #هدف ما از خلقت ماست نائل بشویم باید در این عالم🌍 و آن عالم به #لقای_ائمه برسیم. 🔆«وَ مَصابيحِ الدُّجى ..» 💬می گوید امام تو چراغ های روشنی بخش در تاریکی هستی🔮. امام تو در تاریکی برای ما #روشنی می بخشی. در دعای عهد داریم «‌ وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها»📖 خدایا با نور✨ خودت زمین و آسمان را روشن کردی منظور از این نور #امام_عصر است🌱، امام آن زمان. *⃣پس امام می آید ما را از تاریکی که منظور تاریکی #جهل، شرک❌، تاریکی کفر است به روشنی #اسلام و اطاعت پذیری از خدای متعال رهنمون می کند. 🎤استاد احسان عبادی

⭕️️دفــاع از #قــرآن 📖✒️ 👈شبهه ششم 6⃣ 😳ادعای ابهام در قرآن👇 👤سها اشاره به مبهم بودن قرآن می کند، حال باید دید از منظر او چه مقدار از قرآن ابهام دارد🤔 او می گوید «بیشتر آیات قرآن نیازی به تفسیر ندارند و با خواندن می توان فهمید». پس بخش کمی از قرآن ابهام دارد.😌 🌀در ادامه نکته دیگری دارد که از بین این تعداد آیات مبهم‼️ عده کثیری از آیات قرآن را بدون مراجعه به سنت نمی توان فهمید و با رجوع به سنت فهمیده می‌شود.🌀 📝جواب شبهه: ☝️در باب ابهام آیات قرآن، اینکه هر علمی اگر ملاحظه شود اینگونه نیست، که برای همه واضح باشد و برای تبیین نیاز به مفسر دارد. و خداوند حضرت رسول و اهل بیتش را به عنوان مفسران وحی معرفی کرده است:💧..وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. (نحل،۴۴)💧 ✳️علاوه بر این، برای ابهام قرآن دلایلی بیان شده که اشاره می‌شود:👇 1⃣: بی نیاز بودن از ذکر آن، چون در جاى دیگر بیان شده است. به عنوان نمونه💧در سوره حمد، آیه ۷💧از خدواند راه کسانی را می خواهیم که خدا به آنها نعمت داده است. «صِراط الِذينَ أنَعْمتَ عَلْيهِْم» 👈اما منظور از نعمت داده شدگان چه کسانی هستند؟🤔 خداوند متعال💧در سوره نساء، آیه ۶۹💧بیان می فرماید: «وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ» 😌یعنی خدایا ما را به راه نعمت داده شدگان هدایت کن که آنها پیامبران،✨راستگویان✨، شهداء✨و صالحان هستند.👌 2⃣: اینکه عدم بیان اسم به خاطر مشهور بودن است 😇، مانند فرموده خداوند:💧وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ» (بقره،۳۵)💧و گفتیم اى آدم تو و همسرت در بهشت سکونت گزین. و نفرمود: تو و حوّا، زیرا که جز او کسى همسر آدم نبود.😊 3⃣: به قصد پوشاندن شخص از باب عطوفت بر وی. مانند:💧وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ...» (بقره،۲۰۴)💧او اخنس بن شریق هست؛ که بعدا مسلمان شد.. 4⃣: اینکه در 👌تعیین آن فایده مهمی نباشد مانند:💧«أَوْ كَالَّذِی مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ...» (بقره،۲۵۹)⚡️یا همچون کسى که بر قریه اى گذشت.💧«و سَْئْلهُْم عَنِ الَْقْرَيِة»💧(اعراف،۱۶۳) "و از آنها درباره آن قریه سؤال کن" در این آیات نام روستا را خداوند بیان نمی کند، زیرا در آن فایده ای ندارد.⚡️ 5⃣: اینکه حکم عمومیت دارد و مختص به فرد معیّنى نیست،👥 مانند «وَمْن َيْخُرجْ ِ مْنَ بْيِتِه ُمهاجِراً» 6⃣: تعظیم آن با توصیف کامل بیان شده است😇، ولی نامی از آن برده نشده است. مانند آیه ولایت💧«إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ‌ رَاكِعُونَ» (مائده، آیه۵۵)💧️در این آیه منظور از "الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ‌ رَاكِعُون" طبق دیدگاه شیعه و سنی حضرت علی علیه السلام🌟 است، که به جای نام حضرت، چندین وصف مهم را آورد تا عظمت ایشان را دو چندان بیان کند.👏 7⃣: تحقیر آن با توصیف ناقص بیان شده است. 👌مثل:💧«إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ» (سوره کوثر، آیه۳)💧 در این آیه به جهت تحقیر، نام "عاص بن وائل″ را که دشمن حضرت رسول صلی الله علیه وآله بود ذکر نکرد.👌 🔵مشکل سها در اینجا این است که مصادیقی را برای ادعای ابهام در قرآن ذکر نمی کند تا مورد بررسی گردد. 📚منبع: کتاب دفاع از قرآن در رد کتاب نقد قرآن، صفحه ۶۳ ادامه دارد ... #دفاع_از_قرآن ۱۰

هر روز با امام رضا @zandahlm1357 @HashtominEmam آرشیو مطالب صفحه هرروز با امام رضا (ع)

#گسترش_تشیع ⁉️پروفسور #بلژیکی چگونه #شیعه شد؟! ⬇️ پروفسور «روش بولوَن» پژوهشگر و جراحِ #مسیحیِ بلژیکی در سال ‌1333 شمسی توسط آستان قدس #رضوی، جهت سامان ‌دادن به بیمارستان #امام_رضا(علیه‌السلام) و انتقال تجربیات به #مشهد دعوت شد. این جراح مسیحی از سال 1333 تا 1348، ریاست بخش جراحی آن بیمارستان را بر عهده داشت با حضور او برای نخستین بار، جراحی نوین در #خراسان شکل می‌گیرد؛ 🔻🔻بولوَن در جوار بارگاه ملکوتی امام هشتم(سلام الله علیه)، بارها تحت تأثیر محیط حرم و کرامات امام(علیه‌السلام) در شفای بیماران، قرار گرفت؛ سرانجام پس ‌از عمل جراحی آیت‌الله سید محمد هادی میلانی از مراجع شیعه توسط او، بعد از آنکه متوجه شد ترجمۀ کلماتی که در زمان به هوش آمدن به زبان آوردند، دعای ابوحمزه ثمالی بود، تصمیم گرفت مسلمان شود...‌ https://eitaa.com/zandahlm1357

سر می‌گذارد روی خاک صحن گوهرشاد هرکس برای گریه کردن شانه کم دارد السَّلامُ عَلَیکَ یا غَریبَ الغُرَباء https://eitaa.com/zandahlm1357

هنر آن است ڪه بمیرے پیش از آنڪه بمیرانندت و مبدا و منشا حیات آنانند ڪه چنین مرده‌اند... .......: @zandahlm1357

تخریبچی برگرد! از وقتی رفتی فهمدیم سنگر عوض میشه ولی جنگه تخریبچی برگرد!! نماهنگ زیبای تخریبچی با صدای حاج صادق آهنگران همراه با تصاویری دیده نشده از شهید سپهبند حاج قاسم سلیمانی https://eitaa.com/zandahlm1357

.......: #شگفتیهای_آفرینش 😍😍 خدا رو میتونی ببینی اگر پرده عادت رو از روی چشمهات کنار بزنی 😍 دانشمندی که بعد از 60 سال به خدا ایمان آورد 👌👌 #پرواز_تا_خدا مجموعه فوق العاده زیبا که درمان ریشه ای بسیاری از افسردگی ها و سردرگمی های انسان هست 🌺🍃 جلسه 13 👌 #پیشنهادویژه_دانلود https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه من نهج البلاغه میخوانم https://eitaa.com/zandahlm1357

در ادامه....👇👇👇👇

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_121 شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَتَبْقَى تَبِعَتُهُ وَعَمَل تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَيَبْقَى أَجْرُهُ. امام(عليه السلام) فرمود: چقدر اين دو عمل با هم متفاوتند: عملى که لذتش مى رود و عواقب سوء آن باقى مى ماند و عملى که زحمتش مى رود و اجر و پاداشش باقى است.

شرح و تفسير ج-۱۳ فرق ميان اين دو کار امام(عليه السلام) در اين کلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى که مورد رضاى خداست و لذات و هوسرانى هاى ناپايدار دنيا کرده مى فرمايد: «اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى که لذتش مى رود و عواقب سوء آن باقى مى ماند و عملى که زحمتش مى رود و اجر و پاداشش باقى است»; (شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَتَبْقَى تَبِعَتُهُ وَعَمَل تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَيَبْقَى أَجْرُهُ). در ميان کارهاى نيک و بد و اعمال حسنه و سيئه ـ با اين که هر کدام جنبه مثبت و منفى دارند ـ اين تفاوت آشکار ديده مى شود; اعمال گناه آلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است که به زودى زايل مى گردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مى گيرد. مثلاً انسانى براى برخوردارى از لذتى آنى به شراب پناه مى برد. ممکن است اين ماده مخدر ساعتى او را از غم و اندوه تهى کند و در نشئه اى لذت بخش فرو برد; اما به زودى پايان مى يابد و آثار سوء آن در تمام اعضاى بدن او تدريجاً ظاهر مى شود و در آخرت نيز از شراب طهور بهشتى و نوشيدن آب کوثر محروم مى گردد. ولى به عکس، انسانى که به سراغ بندگى خدا مى رود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى شود، هر چند با مشکلاتى روبرو مى گردد; اما اين مشکلات تدريحا از بين مى رود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مى ماند. اين همان چيزى است که قرآن به آن اشاره کرده مى فرمايد: «(مَا عِنْدَکُمْ يَنفَدُ وَمَا عِنْدَ اللهِ بَاق); آنچه نزد شماست از ميان مى رود، و آنچه نزد خداست باقى مى ماند».(1) هوس رانى و شهوت رانى همچون کف هاى روى آب است که «(فَيَذْهَبُ جُفَاءً); سرانجام کف ها به بيرون پرتاب مى شوند»(2) و اعمال نيک همچون آب زلال که به مصداق «(وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْکُثُ فِى الاَْرْضِ); ولى آنچه به مردم سود مى رساند (= آب يا فلزّ خاص) در زمين مى ماند»(3) باقى و برقرار خواهد بود. در خطبه 176 نيز اين جمله را خوانديم که امام از رسول خدا(صلى الله عليه وآله)نقل مى کند: «إنَّ الْجَنَّةَ حُفَّتْ بِالْمَکارِهِ وَإِنَّ النّارَ حُفَّتْ بِالشَّهَواتِ; بهشت در ميان ناراحتى ها احاطه شده و دوزخ در ميان شهوات». (1). نحل، آيه 96 . (2). رعد، آيه 17 . (3). رعد، آيه 17 .

🌴#کلمات_قصار_نهج_البلاغه 🌹#حکمت_شماره_122 وَتَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَکُ، کَأَنَّ الْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا کُتِبَ، وَکَأَنَّ الْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ، وَکَأَنَّ الَّذِي نَرَى مِنَ الاَْمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيل إِلَيْنَا رَاجِعُونَ! نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ، وَنَأْکُلُ تُرَاثَهُمْ، کَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ، ثُمَّ قَدْ نَسِينَا کُلَّ وَاعِظ وَوَاعِظَة، وَرُمِينَا بِکُلِّ فَادِح وَجَائِحَة! امام(عليه السلام) در تشييع جنازه اى شرکت داشت، صداى خنده بلند کسى را شنيد، پس امام(عليه السلام) فرمود: گويى مرگ در دنيا بر غير ما نوشته شده و گويى حق آن بر غير ما واجب گشته و گويى اين مردگانى را که مى بينيم مسافرانى هستند که به زودى به سوى ما باز مى گردند. ما آنها را در قبرشان جاى مى دهيم و ميراثشان را مى خوريم (و چنان غافل و بى خبريم که) گويى بعد از آنها ما جاودانه مى مانيم به علاوه ما هر واعظ و اندرز دهنده اى را فراموش کرده ايم در حالى که هدف حوادث و خنده و بى خبرى است؟!

شرح و تفسير: خنده احمقانه ج-۱۳ امام(عليه السلام) اين سخن حکيمانه و تکان دهنده و بيدارگر را زمانى فرمود که در تشييع جنازه يکى از مؤمنان شرکت داشت، صداى خنده بلند کسى را شنيد و فرمود: «گويى مرگ در دنيا بر غير ما نوشته شده و گويى حق در آن بر غير ما واجب گشته و گويى اين مردگانى را که مى بينيم مسافرانى هستند که به زودى به سوى ما باز مى گردند»; (وَتَبِعَ جِنَازَةً فَسَمِعَ رَجُلاً يَضْحَکُ فَقَالَ(عليه السلام): کَأَنَّ الْمَوْتَ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا کُتِبَ، وَکَأَنَّ الْحَقَّ فِيهَا عَلَى غَيْرِنَا وَجَبَ، وَکَأَنَّ الَّذِي نَرَى مِنَ الاَْمْوَاتِ سَفْرٌ عَمَّا قَلِيل إِلَيْنَا رَاجِعُونَ!). به يقين خنديدن کسى در تشييع جنازه آن هم با صداى بلند که به گوش مولا على(عليه السلام)برسد نشانه نهايت غفلت و بى خبرى از سرنوشت خويش و مسئوليت هايى است که در اين جهان دارد. به همين دليل اين بزرگ معلم اخلاق و بيدار کننده غافلان و بى خبران با سه تشبيه به آن شخص و امثال او هشدار دارد: تشبيه اول: کار تو مثل اين است که گمان مى کنى مرگ مال ديگران است و تو حيات جاويدان دارى. روزى جنازه تو را نيز بر مى دارند و تشييع کنندگان تو را به سوى آرامگاه ابدى ات مى برند. آيا دوست دارى آن روز دوستانت در تشييع جنازه تو بخندند؟ دوم: آيا «حق» ـ به معناى وظايف واجب و مسئوليت هاى الهى و وجدانى ـ مخصوص ديگران است و تو مستثنا هستى و يا اين که تمام حقوق واجبه را ادا کرده اى و الان خوشحالى و مى خندى؟ سوم: آيا گمان مى برى تشييع جنازه مانند بدرقه مسافرانى است که به زودى به سوى تو باز مى گردند؟ گرچه چند روزى رنج فراق را تحمل مى کنى ولى به هنگام بازگشت شادى زائد الوصفى جاى آن را پر مى کند؟ در حالى که سفر مرگ، سفرى است که هرگز بازگشتى در آن نبوده و نخواهد بود و رنج فراق و جدايى از عزيزان از دست رفته جاويدان است. با اين حال چه جاى خنديدن است. سپس امام(عليه السلام) در ادامه اين بحث به تعبيرات تکان دهنده ديگرى پرداخته و مى فرمايد: «ما آنها را در قبرشان جاى مى دهيم و ميراث آنها را مى خوريم (و چنان غافل و بى خبريم که) گويى بعد از آنها جاودانه مى مانيم»; (نُبَوِّئُهُمْ أَجْدَاثَهُمْ، وَنَأْکُلُ تُرَاثَهُمْ، کَأَنَّا مُخَلَّدُونَ بَعْدَهُمْ). غافل از اين که فردا نيز ديگران ما را در قبرهايمان جاى مى دهند و ميراثمان را در ميان خود تقسيم مى کنند و اين روند همچنان ادامه مى يابد و هر کسى چند روزى نوبت اوست و به گفته شاعر: هر که آمد عمارتى نو ساخت *** رفت و منزل به ديگرى پرداخت هنگامى که در مجلس يادبود و به اصطلاح فاتحه براى يکى از دوستان يا عزيزانمان شرکت مى کنيم بايد در همان حال به اين فکر باشيم که روزى هم چنين مجلسى براى ما مى گيرند و دوستان و بستگان ما در آن به فاتحه خوانى براى ما مشغول مى شوند، بنابراين از هم اکنون بايد به فکر آن روز باشيم نه اين که خنده مستانه سر دهيم و همه اين واقعيت ها را به دست فراموشى بسپاريم. افراد غافل و بى خبرى هستند که چون نام مرگ برده مى شود فورا مى گويند: بس کنيد. خدا چنان روزى را نياورد. و يا چون از کنار قبرستان رد مى شوند روى خود را بر مى گردانند! فارغ از اين که اگر ما از مرگ غافل شويم او از ما غافل نمى شود و به گفته امام(عليه السلام): «وَکَيْفَ غَفْلَتُکُمْ عَمّا لَيْسَ يُغْفِلُکُمْ، وَطَمَعُکُمْ فِيمَنْ لَيْسَ يُمْهِلُکُمْ; چگونه غافل مى شويد از چيزى که هرگز از شما غافل نمى شود و چگونه طمع داريد در چيزى که هيچ گاه به شما مهلت نمى دهد».(1) سليمان پيغمبر بزرگ خدا با آن همه قدرتى که داشت به هنگام پايان عمر فرشته مرگ لحظه اى به او مهلت نداد که از حال ايستاده بنشيند و در همان جا روح او را گرفت و با خود برد و جسم بى جان بعد از آنکه موريانه عصايى را که بر آن تکيه کرده بود خورد، به زمين افتاد با اين حال ما چه انتظارى داريم. در پايان اين کلام حکمت آميز، امام(عليه السلام) براى بيدار ساختن آن شخص غافل که در تشييع جنازه بلند مى خنديد و کسانى که همچون او فکر مى کنند فرمود: «بعد از اينها ما هر واعظ و اندرز دهنده اى را فراموش کرديم در حالى که هدف مسائل سنگين و آفات نابود کننده قرار گرفتيم (با اين حال چه جاى غفلت و فراموشى است؟)»; (ثُمَّ قَدْ نَسِينَا کُلَّ وَاعِظ وَوَاعِظَة، وَرُمِينَا بِکُلِّ فَادِح وَجَائِحَة!). تعبير به «وَاعِظ وَوَاعِظَة» براى تعميم و گسترش است، زيرا بعضى از حوادث مانند موت از آن به عنوان واعظ تعبير مى شود و بعضى مانند آفت ها و بليه ها به عنوان واعظه از آن تعبير مى کنيم. آرى همه آنها به روشنى ما را اندرز مى دهند که بيدار باشيد و به پايان زندگى خود و وظائفى بينديشند که در برابر آن داريد. به خصوص اين که معلوم نيست فردا چه کسى از ما باشد و چه کس

ى نباشد. واژه «فادح» در اصل به معناى شىء سنگين است سپس به هر حادثه اى که بر جسم و جان انسان سنگينى کند اطلاق شده است. واژه «جائحة» به معناى امور نابود کننده است، لذا اين دو نسبت به يکديگر از قبيل اقل و اکثر هستند. آشکارترين واعظ همان حادثه مرگ است که هر روز براى دوست و آشنايى رخ مى دهد. مخصوصاً در زمان ما، صفحه حوادث جرايد و تسليت ها همه روز پر است از خبر فوت گروهى که ديروز در ميان ما مى زيستند و امروز به ديار مردگان رفته اند. امام اميرمؤمنان على(عليه السلام) در نهج البلاغه مى فرمايد: «فَکَفى واعِظاً بِمَوْتى عايَنْتُمُوهُمْ، حُمِلُوا اِلى قُبُورِهِمْ غَيْرَ راکِبِينَ; اين واعظ براى شما کافى است که همه روز مردگانى را مى نگريد که آن ها را به سوى گورهايشان مى برند بى آنکه خودشان بخواهند».(2) در روايات متعددى اين تعبير از پيشوايان معصوم(عليهم السلام) نقل شده است: «کَفى بِالْمَوْتِ واعِظاً; براى وعظ و اندرزِ انسان ها مرگ کافى است».(3) (1). نهج البلاغه، خطبه 188. (2). نهج البلاغه، خطبه 188. (3). ر.ک: بحارالانوار، ج 68، ص 264 و 325 .

لینک کانال را با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا با دنبال کردن حکمت ها و انشالله با عمل به حکمت ها ، 🌹 مرام علی پررونق تر از نام علی بشه https://eitaa.com/zandahlm1357

صفحه گلدان من🌳🌳🌳🌳 با ما همراه باشید👇👇👇 .......: @zandahlm1357