eitaa logo
یاد مرگ
49 دنبال‌کننده
38 عکس
22 ویدیو
1 فایل
أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: «مَنْ أَكْثَرَ ذِكْرَ اَلْمَوْتِ أَحَبَّهُ اَللَّهُ» برای فرستادن مطالب مرتبط با موضوع کانال: @milad77khademi
مشاهده در ایتا
دانلود
یاد مرگ
#یادمرگ ۶۹ #احادیث_الموت روایت سوم باب اول - قسمت اول 🔰 اَلْعِدَّةُ عَنْ سَهْلٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَا
روایت سوم باب اول - قسمت دوم تعبیر صحیح برای مرگ مؤمن اگر بگوییم فلانی که وفات یافت، خدا او را برای خود برگزید، حضرت نهی می‌کند که حرف زیبایی نیست. چرا که انگار یک حالت انفعال در خداوند نسبت می‌دهیم. انگار قبلاً این شخص برای خداوند مستأثر نبود و حالا او را برای خود انتخاب کرده‌است. اما اگر بگوییم فلانی جان خود را بخشید، یعنی انگار خودِ او می‌خواست جان بدهد، انگار در حالت جود و با صفت جواد جان خود را بخشید، فرمودند این عیبی ندارد. کیفیت جان دادن مؤمن این تکان دادن لب‌ و دهان قبل از مردن برای این است که فرد انگار «یجود بنفسه» یعنی جانش را دارد می‌بخشد. به صورت تقریب به ذهنی انگار آخرین جایی که روح، بدن را ترک می‌کند از گلوی اوست. این همان بخشیدن جان او است. اما چگونه جان خود را می‌بخشد؟ با اینکه قبلاً نسبت به نفس خود بخیل بود و خیلی خودش را دوست می‌داشت؛ اما حالا وقتی ثواب الهی را می‌بیند راحت جان می‌دهد. انگار جان خود را می‌بخشد. چون می‌بیند در مقابل این جان، ثواب الهی اعظم است و به راحتی دست برمی‌دارد و این معامله را پُر سود می‌داند. 📚 کتاب «تا ابد زندگی» جلد اول؛ شرح استاد عابدینی بر احادیث کتاب الموت بحارالأنوار؛ صفحه ۶۱ و ۶۲ @zekrolmout
یاد مرگ
#یادمرگ #احادیث_الموت روایت سوم باب اول - قسمت دوم تعبیر صحیح برای مرگ مؤمن اگر بگوییم فلانی که وف
۶۹ روایت سوم باب اول - قسمت سوم علامت نفاق، هنگام مرگ در روایت دیگری از امام پرسیدند که اگر انسان از مرگ بترسد این نفاق است؟ حضرت فرمود نه! ترس وقتی ملاک نفاق است که مرگ سراغ انسان آمده است و به او جلوه‌هایی از جزا را نشان داده‌اند و با این حال نخواهد برود؛ این علامت منافق است. اما در دنیا که انسان می‌ترسد، به این خاطر است که آن طرف را ندیده. عمل صالح دارد ولی آن طرف را هنوز به او نشان نداده‌اند. پس ترسِ قبل از رسیدن مرگ ملاک نفاق نیست بلکه ترس موقع مرگ ملاک است. 📚 کتاب «تا ابد زندگی» جلد اول؛ شرح استاد عابدینی بر احادیث کتاب الموت بحارالأنوار؛ صفحه ۶۲ @zekrolmout
۷۰ 🔰الإمام الكاظم(ع) ـ عندَ قَبرٍ: إنّ شیئا هذا آخِرُهُ لَحَقیقٌ أن یزهَدَ فی أوَّلِهِ، و إنّ شیئا هذا أوَّلُهُ لَحَقیقٌ أن یخافَ آخِرُهُ. امام كاظم (ع) در كنار یك گور فرمود: چیزى كه پایانش این است، سزاست كه از همان آغاز دل از آن بركَنند و چیزى كه آغازش این است، بجاست كه از پایانش بترسند. معانی‌الأخبار: ۳۴۳ / ۱، میزان الحكمه، جلد ۹ صفحه: ۲۵۰ @zekrolmout
26.8M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
۷۱ 🔰 قال رسول الله: «یَا أَبَا ذَر! إِذَا دَخَلَ النُّورُ الْقَلْبَ انْفَسَحَ الْقَلْبُ وَ اسْتَوْسَعَ، قُلْتُ فَمَا عَلَامَهُ ذَلِکَ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: الْإِنَابَهُ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ التَّجَافِی عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الِاسْتِعْدَادُ لِلْمَوْتِ قَبْلَ نُزُولِهِ». پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود: يا اباذر: چون نور الهى به قلب راه يابد، دل را وسعت بخشد. گفتم: علامت آن نور چيست‌؟ فرمود: دورى گزيدن از سراى فريب و روى آوردن به سراى جاودانى و آماده شدن براى مرگ پيش از فرا رسيدن آن. 📚 منبع: مکارم الأخلاق، صفحه ۳۷۰ @zekrolmout
با مرگ اگر تو را توان دید کی می‌رسد این تولد ما؟ کی می‌رسد؟... @zekrolmout
🔰 بعد از مرگ، آدمی تنها است؛ و يگانه همنشين او عمل او است. 📓ترجمه الميزان، جلد۲، ص۱۸۴ @zekrolmout
«وقتی انسان آرزوی دنیایی دارد، معنایش این است که بدن او در دنیاست، یعنی قبل از اینکه بمیرد، مرده است. چرا؟ چون دل به دنیا بسته است. این زمین قبر اوست قبل از اینکه بمیرد، خانه، اتاق، بستر و شغل همه برای او قبوری هستند به اشکال مختلف؛ اما اگر انسان به این دنیا دل نبست، زمین قبر او نیست. وقتی هم که او را در قبر بگذارند، در قبر نیست. بدنش در خاک می رود، اما خودش آزاد است، آزادتر از گذشته. آن یکی هنوز نمرده، مُرده، اما او بعد از اینکه مرده، زنده است. این است که باید معنای مرگ را بهتر بشناسیم و به وجه عمیقی با مرگ رو به رو شویم و آن را بهتر تحلیل کنیم. مرگ یعنی از حرکت و از پرواز افتادن انسان. انسان وقتی به دنیا دل بست و دنیایی شد، از پرواز محروم می شود و این، مرگ اوست». 📚 کتاب تعلق (محور تحول در انسان) آیت الله حائری شیرازی @zekrolmout
وداع از این دنیا برای ما بسیار نزدیک است... @zekrolmout
«مرگ آغاز حیاتی دیگر است؛ حیاتی که دیگر با فنا و مرگ در آمیخته نیست. حیاتی بی مرگ و مطلق. زندگی این عالم در میان دو عدم معنا می‌گیرد؛ عالم پس از مرگ همان عالم پیش از تولد است و انسان در بین این دو عدم فرصت زیستن دارد. زندگی دنیا با مرگ درآمیخته است؛ روشنایی‌هایش با تاریکی، شادی‌هایش با رنج، خنده‌هایش با گریه، پیروزی‌هایش با شکست، زیبایی‌هایش با زشتی، جوانی‌اش با پیری و بالاخره وجودش با عدم. حقیقت این عالم فنا است و انسان را نه برای فنا، که برای بقا آفرید‌ه‌اند.» @zekrolmout
درین بساط به جز شربت شهادت نیست می‌ای که تلخِ مرگ از گلو تواند شست... @zekrolmout
روزی فراموش می‌شوی، گویی هرگز نبوده‌ای! حتی نوشته‌های روی سنگ قبرت هم پاک میشه، تو می‌مونی و اعمالت... @zekrolmout
۱ قالَ الإمامُ الْحَسَنِ الْعَسْکَری علیه السلام: «إِنَّكُمْ فِي آجَالٍ مَنْقُوصَةٍ وَ أَيَّامٍ مَعْدُودَةٍ وَ اَلْمَوْتُ يَأْتِي بَغْتَةً مَنْ يَزْرَعْ خَيْراً يَحْصُدْ غِبْطَةً وَ مَنْ يَزْرَعْ شَرّاً يَحْصُدْ نَدَامَةً لِكُلِّ زَارِعٍ مَا زَرَعَ لاَ يُسْبَقُ بَطِيءٌ بِحَظِّهِ وَ لاَ يُدْرِكُ حَرِيصٌ مَا لَمْ يُقَدَّرْ لَهُ مَنْ أُعْطِيَ خَيْراً فَاللَّهُ أَعْطَاهُ وَ مَنْ وُقِيَ شَرّاً فَاللَّهُ وَقَاهُ.» بى‌شكّ‌ شما را عمرى كوتاه و روزهایى محدود است؛ و مرگ، ناگاه و بى‌خبر سر رسد. هر كس خوبى و خيرى بيفشاند، خوشى و سعادتى درو كند، و هر كس بدى و شرّى افشاند، ندامت و پشيمانى درو كند. زارع و كشاورز را همان باشد كه افشانده است، نه كندرو از بهره‌اش درماند، و نه حريص آنچه از او نيست دريابد، و هر كس كه نعمتى يابد خدايش ارزانى داشته، و هر كس از شرّى محفوظ‍‌ ماند خدايش او را حفظ‍‌ نموده. 📚 تحف العقول؛ ترجمه جعفری؛ ج ۱ ص۴۶۳ 🏴 شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام تسلیت. آجرک‌الله یا بقیة‌الله... @zekrolmout
4_5827820770092390510.mp3
7.45M
تو هم ساعتی که همسایه‌ها می‌گیرن زیر تابوتم رو بیا... @zekrolmout
🌄 بهترین تذکر ✏️ تذكر مرگ و يادآورى دردها و رنج‌ها، غرورها را مى‌شكند و آرزوها را مى‌خشكاند و انسان را به راه مى‌اندازد و از اسارت‌ها آزاد مى‌نمايد و در نتيجه وعده و غرورهاى شيطان كارى نمى‌كند... تصويرهايى كه در قرآن از مرگ و پس از مرگ و گفت‌وگوى فرشته‌ها با تبهكاران و يا گفت‌وگوى تبهكاران با هم و يا گفت‌وگوى آن‌ها با خوبان آمده، همه تذكرهايى است كه انسان را به آينده راه مى‌دهد و از اسارت‌ها و غرورها آزاد مى‌سازد. اين تذكرها كه در لحظه‌هاى حساس و در سر بزنگاه به انسان مى‌رسد، يك نياز اصيل و يك احتياج عميق است كه در زمينه‌ى تضاد و در برابر حريف‌ها و رقيب‌ها و دشمن‌ها، دامنگير انسان مى‌شود. با اين توضيح نقش تذكر در سازندگى و رشد انسان آشكار مى‌گردد... ليكن جرقه‌ها مادامى كه تراكمى نباشد و زمينه‌اى نباشد، ايجاد حرارت مى‌كند اما حركتى به وجود نمى‌آورد. يك دنيا بنزين مادامى كه در زمينه‌ى خودش متراكم نشود، بر فرض، جرقه‌ها و استارت‌ها زياد باشند شعله‌ور خواهد شد اما حركتى بدست نخواهد آمد. در حالى كه ١٠ قطره بنزين متراكم با يك جرقه كاميون‌ها را به دوش مى‌كشد و راه مى‌برد. 📄 برشی از کتاب 📚 مسئولیت و سازندگی ▫️ | عضو شوید 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2964258817C4593522bca
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 مرگ پایان زندگی نیست! 🔹 دنیا، شادی‌هایش با رنج آمیخته است. @zekrolmout