اعیاد موالید ائمّه و موالید نبیّ اکرم و عید مبعث پیغمبر و بقیّه‌ی اعیادی که ما داریم، یک #فرق_اساسی و #جوهری با این عید دارد؛ در آن اعیاد، همه‌ی نگاه به #گذشته است؛ در این عید، همه‌ی نگاه به #آینده است. در اعیاد موالید ائمه یا عید بعثت، از حادثه‌ای که در گذشته اتفاق افتاده است و البته اثرات آن مثل رودخانه‌ی فیّاضی جریان در تاریخ دارد، تجلیل میکنیم؛ از گذشته تجلیل میکنیم؛ به گذشته متوجه میشویم، اگرچه آن گذشته در زندگی کنونی ما و در آینده‌ی ما هم اثر دارد؛ اما در این عید، همه‌ی نگاه به آینده است؛ 📍یعنی چه نگاه به آینده است؟ یعنی دو چیز را این نگاه با خود دارد: یکی#امید، یکی#تلاش. وقتی نگاه(متوجه)به آینده شد، اولین چیزی که محصول این نگاه است، امید  است. دلهای افسرده در نهایت گرفتاری و تنگنا، یک روزنه‌ی روشن و درخشانی به یک دنیای نورانی و بهشت‌آسا در مقابل چشمشان میبینند و به آینده امید دارند؛ میدانند قضیه این‌جوری نخواهد ماند. حتّی آن وقتی که همه‌ی دنیا از ظلم و جور پر شده باشد، یعنی همه جا را ظلم و جور فرا گرفته باشد، این روزنه‌ی امید نه فقط بسته نمیشود بلکه حتی #گشاده‌تر میشود؛...لذا معتقد به این امید، معتقدبه#عقیده_مهدویت هرگز#مأیوس و#سرخورده و مانند اینها نمیشود. میگوید ممکن است من درک نکنم اما خواهد شد؛ ممکن است مَن خزی و خذلان ظالمان را نبینم، اما #خزی و #خذلان_ظالمان #حتمی است. این،#امید است؛ این اولین چیزی است که از این اعتقاد منشأ میگیرد و در دل انسان#ریشه میدواند، وطبعا تأثیرش را در زندگی میگذارد. 🎙بیانات رهبری(۱۳۹۴/۳/۱۲) ✅@ziafat_andishe

🎙 #رهبر_انقلاب: یک نکته‌ی دیگر اینکه #جبهه‌_مقاومت نه از پیروزی‌ها #مغرور باید بشود،نه از #شکست‌ها #مأیوس باید بشود. پیروزی و شکست [همیشه] هست. 🏘 زندگی شخصی انسانها هم همین‌جور است: در آن، #موفّقیّت هست، #ناکامی هست؛ 🔻زندگی گروه‌ها همین‌جور است: در آن، موفّقیّت هست، ناکامی هست.... 🔻 فراز و نشیب در زندگی‌ هست؛ از فراز و نشیب نمیشود انسان پرهیز بکند. ✍️مگر غروردر فرازهای زندگی همان توهّم قدرت وایرانگر نیست و یأس در فرودهای زندگی همان احساس حقارت و ناامیدی؟؟؟ و می‌توان درتمنای درک سخن رهبری، کمی درنگ کنیم و پرسش‌گر باشیم: مگر این دو: یعنی همان توهّم قدرت و احساس حقارت و یأس، غالباً ملازم همدیگر نیستند؟ اگر غرور و یأس درجبهه مقاومت،خطری است که در زندگی شخصی و گروهی ما نیز از آن گریزی نیست؛ خانه‌ها و کشور ما جز درتوهم قدرت (غرور در فراز)و ادعا بر تواناییمان از یک طرف؛ وحقارت‌و یأسی که به خودکم‌بینی می‌رسد و عاجز از طی راه،از طرف دیگر؛ #وضعیت_کنونی ما رارقم‌زده است؟ به راستی می‌توان آن‌گونه جرعه نوش کلام رهبری شد تا درپناه گرمای سخن ایشان،ما به #سوریه_های_کنونی_خود متذکر شویم و در درک غرور ویرانگر یا یأس حاکم بر #مساله_زن و یا #سیاست و یا #فضای_علم_کشور ، فقر و عجزی رادریابیم که نه تنهاریشه#مسائل_تاریخی دیروز وامروزمان،که فردای ماست وبا این فهم تاریخی،در طلب بازخوانی سیر طی شده برآییم ؛ و به مدد تفکر راه‌جویانه‌ای که درجست‌و جوی بهبود وضع کنونی‌ است اما به نحوی دیگر؛ آنگونه که چشم‌ها وگوش‌ها بازاست و فهم‌ها آزاد ازمشهورات کنونی؛ آن‌گاه#زبان دیگری باز می‌شود. 💠@ziafat_andishe