‍ ‍ 🍃🌺 عاشقانه شهدا شهید همت #قسمت_بيست_و_سوم همین کار را هم کرد. بعد رفت. دوستم هم رفت. من هم وسایل بچه را برداشتم، درها را محکم کردم، رفتم باز خانه ی دکتر توانا. حالا دیگر غروب ها هم می ترسیدم خانه باشم. تا آسمان رنگ خون می شد از خانه می زدم بیرون. یک روز خانم دکتر توانا گفت «می آیی برویم بچه ها را واکسن بزنیم؟» رفتیم. برگشتنا آمدم خانه را مرتب کنم و جارویی چیزی بزنم که دیدم یکی از درها بازست. تا رفتم طرف در دیدم اتاق به هم ریخته ست. طوری شد که دیگر نه شب خانه می ماندم نه روز. ابراهیم گفت اینطوری که نمی شود. رفت خانمی را آورد که پیش من باشد. روزهای اول خوب بود. ولی بعدش او هم نمی ماند. می رفت. اگر هم می ماند فقط دو شب یا سه شب. و من باز تنها می ماندم. موشک و توپ هم البته بود. خانه ی ما درست در تیررس آنها بود. کانال مانندی هم آن جا بود که پشتش رطوبت داشت. تمام عقرب ها از آنجا می آمدند. 🍃🌺 به خودم و خدا می گفتم «من چی کار کنم با این همه تنهایی و دزد و عقرب و موشک؟» فروردین شد. زمزمه افتاد بین همه که دانشگاه ها می خواهد باز شود. دانشگاه ها باز شده بود باز. بخصوص رشته ی من. عقرب را بهانه کردم گفتم «می خواهم بروم.» گفت «حالا دیگر من نمی گذارم بروی.» گفتم «چرا؟» گفت «باید بمانی بعد با من بیایی.» گفتم «کجا؟» گفت «لبنان، فلسطین. می خواهیم برویم قدس را بگیریم. تو و مهدی باید آن جا با من باشید. فکر دانشگاه را از سرت بیرون کن.» گفتم «زیاد نمی مانم فقط چند تا واحد باقیمانده ام را پاس می کنم، فوق دیپلم را می گیرم برمی گردم.» از من اصرار و از او انکار. 🍃🌺 مجبور شدم بگویم شنیده ام دو روز دیگر که بهار بشود، گرم بشود، این عقرب ها خیلی تپل مپل می شوند. پايان قسمت بيست_و_سوم داستان زندگي #شهيد_ابراهيم_همت ادامه دارد.. 🍃🌺 با لینک زیر به اشتراک بگذارین https://zil.ink/zolale_ahkam

#رمان📚 #مـسـافـر_کـربـلا ✨زندگینامه و خاطرات شهید *علیرضا کریمی*✨ #قسمت_بیست_و_سوم *صدای تیراندازی های پراکنده شنیده می شد 🥺ولی هنوز دستور حرکت صادر نشده بود من هم که در انتهای ستون بودم رفتم و خوابیدم روی خاکریز به آسمان پرستاره نگاه می کردند دقایقی بعد یک دفعه یک گلوله خورد کنار پام*😢 🔰 *کمی ترسیدم ولی نمی شد از این محل استراحت گذشت همینطور درازکش توی حال خودم بودم که یک دفعه یک گلوله آمد و خورد توی کلاهم* 😂 *نفهمیدم چه جوری از روی خاک ریز پریدم پایین بدنم به شدت میلرزید🥶 توی سکوت شب دیدم همه بچه‌های انتهای ستون می خندند با تعجب گفتم چیه خنده داره"؟؟* *یکی از بچه ها با خنده گفت فکر 🧔🏻کردی تیر به کلاه آهنیت خورد! تعجب من را که دید ادامه داد علیرضا با سنگ زد به این کلاهت!! گفتم علی! خدا خفت نکنه من که نصفه جون شدم*😅😆 *هنوز جمله من تمام نشده بود که یک گلوله آمد و دقیقاً خورد به همان جایی که خوابیده بودم همه بچه ها با تعجب به من و محل اصابت گلوله نگاه می‌کردند علیرضا گفت کار خدا رومیبینی!!!!*☺️ لحظاتی بعد دستور حرکت داده شد ما به همراه گردان امام باقر علیه السلام نزدیک به دو کیلومتر به سمت چپ رفتیم و بعد هم حدود ۶ کیلومتر به سمت دشمن آن هم از داخل معبر میدان مین 🔅معدن کامل پاکسازی نشده بود برای همین چند تا از بچه ها شهید و مجروح شدند با این حال به انتهای معبر رسیدیم به نزدیک سنگرهای دشمن 💠برادر خسروی از پشت بیسیم نحوه حرکت را گفت گروهان یکم به سمت جلو گروهان دوم حضرت ابوالفضل علیه السلام به سمت چپ و گروهان سوم به سمت راست. موانع وحشتناکی سر راهم بچه ها بود اما با سختی های بسیاری از آنها عبور کردیم درگیری شروع شد 🏃🏻‍♂️من هم به دنبال علیرضا به سمت چپ میدویدم این منطقه پر از تپه‌های کم ارتفاع بود بالای هر کدامشان یک سنگر تیربار بود. با شلیک های اولین تیربار عراقی بچه ها روی زمین نشستند علیرضا داد زد آر پی جی زن، وَخی بزنش!!!! 💣🧨 لوله های اول و دوم آرپی‌جی از بالای سنگ رد شد ولی گلوله سوم سنگر را منهدم کرد و بجه ها هم بلند شدند و در تاریکی به حرکتشان ادامه دادند. چند سنگر تیربار راه زدیم و پس از عبور از کانال رسیدیم به جاده شنی این جاده مستقیم از سمت عراقی ها به سمت ما می آمد قرار بود ما در همین مسیر به سمت جلو حرکت کنیم.🏃🏻‍♂️🏃🏻‍♂️ 🌼سمت چپ ما در صد متری جاده یک دیوار کوتاه طولانی قرار داشت. فهمیدم سیل بند است در سمت راست ما ارتفاعات و موانع مختلف قرار داشت تقریباً از روی تمام تپه ها به سمت ما شلیک می شد علیرضا گفت اینطوری نمی شه بعد هم چندتا نارنجک از ما گرفت و دویدبه سمت تپه ها با پرتاب هر نارنجک یکی از سنگرهای تیربار را خاموش می‌کرد علیرضا جلو می‌رفت. ما هم خیلی سریع به حرکتمان ادامه دادیم حدود ۵۰۰ متر جلوتر یک دفعه یک تیربار عراقی از کنار تپه ای بچه ها را به رگبار بست. چند نفره روی زمین افتادند بی‌سیم را دادم به یکی از بچه ها و با شلیک آر پی جی تیربار را خاموش کردم. 🌱همین که آمدم حرکت کنم با تعجب دیدم علیرضا روی زمین افتاده. به هر دو پای علی تیر خورده بود نشستم که زخمش را ببندم در حالی که شدید درد می کشید مرا قسم داد و گفت تو رو خدا حرکت کن و برو.!!!🥺 با چفیه زخم پاهاش رو بستم بعد هم سه تا خشاب و دو تا نارنجک بهش دادم و با ناراحتی راه افتادم بی اختیار قطرات اشک از چشمانم سرازیر بود من مجبور بودم علی را رها کنم و به عنوان بچه ها بروم ماه باید سریع خودمان را به ستاد فرماندهی عراق در خط دوم می‌رساندیم ⏰حدود یک کیلومتر جلوتر رسیدیم به مقر فرماندهی نیروهای عراقی هر سه گروهان به هم ملحق شدیم خیلی از بچه ها توی راه مانده بودند گردان ما نصف شده بود اما با لطف خدا سنگرها را پاکسازی کرده ایم و همان جا مستقر شدیم #ادامه_دارد....... @zoolaleahkam

💞 #عاشقانه_دو_مدافع 📚 #قسمت_بیست_و_سوم _با صداے سجادے از خاطراتم اومدم بیروݧ.... خانم محمدے❓ بہ خودم اومدم با تعجب داشت نگام میکرد نگاهش کردم تا چشمام بہ چشماش افتاد نگاهشو دزدید سرشو انداخت پاییـݧ و گفت گوش دادید بہ حرفام❓ خجالت زده گفت راستش نہ تا یہ جاهاییشو گوش دادم اما... لبخند زد و گفت خوب ایرادے نداره تا کجا گوش دادید❓ _باصدایے کہ انگار از تہ چاه میومد همونطور کہ سرم پاییـݧ بود گفتم: داشتید میگفتید نمیتونستم نسبت بہ شما بے تفاوت باشم پووووووفے کرد و آهے از تہ دل کشید و ادامہ داد: بلہ نمیتونستم نسبت بہ شما بے تفاوت باشم خیلے خودمو کنترل میکردم. _خانم محمدے❓ ایـݧ شهید شماست دیگہ❓ ینے منظورم اینہ کہ هر هفتہ میاید سر ایـݧ قبر❓ سرمو بہ نشانہ ے تایید تکوݧ دادم با دست بہ چند تا قبر اونطرفتر اشاره کردو گفت اونم شهید منہ منم هر هفتہ میام پیشش اتفاقا هر هفتہ هم شما رو میبینم چند بار خواستم بیام جلو و باهتوݧ حرف بزنم اما نشد. _هفتہ ے پیش میدونستم کہ بخاطر خواستگارے چهارشنبہ میاید منم اومدم،حتے اومدم جلو کہ باهاتوݧ صحبت کنم اما شما تا متوجہ شدید یکے داره میاد سمتتوݧ رفتید خانم محمدے شما هرچیزے کہ مـݧ از همسر آیندم انتظار دارم رو دارید تا اینجا متوجہ شدم اعتقادات و عقیدموݧ هم بہ هم میخوره ما باهم میتونیم زیر سایہ ے امام زمان خوشبخت باشیم _البتہ اگہ شما هم قبول کنید ... خیلے داشت تند میرفت خندم گرفت و گفتم: اجازه بدید آقاے سجادے شما براے خودتوݧ بریدید و دوختید مـݧ هنوز جواب خیلے از سوالاتامو نگرفتم علاوه بر اوݧ شما از کجا میدونید مـݧ چیز هایے کہ شما میخواید و دارم همیشہ اوݧ چیزے کہ فکر میکنید و میبینید درست نیست جدا از اوݧ مـݧ هم براے خودم معیار هایے دارم از کجا میدونید شما همشو دارید❓ اخم هاش رفت تو هم وبا ناراحتے گفت: معذرت میخوام اسماء خانم اولیـݧ بار بود کہ اسممو صدا میکرد یجورے شدم. انگار اولیـݧ بار بود کہ صداشو میشنیدم لپام قرمز شد از خجالت سرمو انداختم پاییـݧ حالا خوبہ قربوݧ صدقم نرفتہ بوووود عجب بی جنبہ اے بودماااااا😂😂😂 _متوجہ حالتے کہ بهم دست داده بود شد و پرسید چیزے شده❓خودمو کنترل کردم کہ صدام نلرزه و گفتم ݧ چیزے نشده _دستشو گذاشت رو دهنش کہ معلوم نشہ داره میخنده😂و گفت: خوب تا الاݧ مـݧ حرف زدم حالا شما بگید سرفہ اے کردم تا اومدم حرف بزنم گوشیم زنگ خورد... کاملا فراموش کرده بودم ماماݧ زنگ زده بود گوشے هنوز دست سجادے بود گوشے و گرفت طرفم گوشے و ازش گرفتم جواب دادم _ماماݧ اجازه نداد حرف بزنم الو❓ اسماء❓ معلوم هست کجایے❓چرا جواب نمیدے❓نمیگے،نگراݧ میشم❓چرا انقد تو بی فکرے❓😡 انقد بلند حرف میزد کہ سجادے صداشو میشنید... بلند شدم رفتم اونور تر سلام ماماݧ جاݧ ببخشید دستم بند بود نمیتونستم جواب بدم آنتـݧ هم نداشتم مگہ کجایےکہ آنتـݧ ندارے❓ بهشت زهرا. چے بهشت زهرا چیکار میکنے❓برداشتت بردتت اونجا چیکار اومدم جواب بدم کہ آنتـݧ رفت و قطع شد😂 ✍ ادامه دارد .... https://zil.ink/zolale_ahkam 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷

💞 #عاشقانه_دو_مدافع 📚 #قسمت_بیست_و_سوم _با صداے سجادے از خاطراتم اومدم بیروݧ.... خانم محمدے❓ بہ خودم اومدم با تعجب داشت نگام میکرد نگاهش کردم تا چشمام بہ چشماش افتاد نگاهشو دزدید سرشو انداخت پاییـݧ و گفت گوش دادید بہ حرفام❓ خجالت زده گفت راستش نہ تا یہ جاهاییشو گوش دادم اما... لبخند زد و گفت خوب ایرادے نداره تا کجا گوش دادید❓ _باصدایے کہ انگار از تہ چاه میومد همونطور کہ سرم پاییـݧ بود گفتم: داشتید میگفتید نمیتونستم نسبت بہ شما بے تفاوت باشم پووووووفے کرد و آهے از تہ دل کشید و ادامہ داد: بلہ نمیتونستم نسبت بہ شما بے تفاوت باشم خیلے خودمو کنترل میکردم. _خانم محمدے❓ ایـݧ شهید شماست دیگہ❓ ینے منظورم اینہ کہ هر هفتہ میاید سر ایـݧ قبر❓ سرمو بہ نشانہ ے تایید تکوݧ دادم با دست بہ چند تا قبر اونطرفتر اشاره کردو گفت اونم شهید منہ منم هر هفتہ میام پیشش اتفاقا هر هفتہ هم شما رو میبینم چند بار خواستم بیام جلو و باهتوݧ حرف بزنم اما نشد. _هفتہ ے پیش میدونستم کہ بخاطر خواستگارے چهارشنبہ میاید منم اومدم،حتے اومدم جلو کہ باهاتوݧ صحبت کنم اما شما تا متوجہ شدید یکے داره میاد سمتتوݧ رفتید خانم محمدے شما هرچیزے کہ مـݧ از همسر آیندم انتظار دارم رو دارید تا اینجا متوجہ شدم اعتقادات و عقیدموݧ هم بہ هم میخوره ما باهم میتونیم زیر سایہ ے امام زمان خوشبخت باشیم _البتہ اگہ شما هم قبول کنید ... خیلے داشت تند میرفت خندم گرفت و گفتم: اجازه بدید آقاے سجادے شما براے خودتوݧ بریدید و دوختید مـݧ هنوز جواب خیلے از سوالاتامو نگرفتم علاوه بر اوݧ شما از کجا میدونید مـݧ چیز هایے کہ شما میخواید و دارم همیشہ اوݧ چیزے کہ فکر میکنید و میبینید درست نیست جدا از اوݧ مـݧ هم براے خودم معیار هایے دارم از کجا میدونید شما همشو دارید❓ اخم هاش رفت تو هم وبا ناراحتے گفت: معذرت میخوام اسماء خانم اولیـݧ بار بود کہ اسممو صدا میکرد یجورے شدم. انگار اولیـݧ بار بود کہ صداشو میشنیدم لپام قرمز شد از خجالت سرمو انداختم پاییـݧ حالا خوبہ قربوݧ صدقم نرفتہ بوووود عجب بی جنبہ اے بودماااااا😂😂😂 _متوجہ حالتے کہ بهم دست داده بود شد و پرسید چیزے شده❓خودمو کنترل کردم کہ صدام نلرزه و گفتم ݧ چیزے نشده _دستشو گذاشت رو دهنش کہ معلوم نشہ داره میخنده😂و گفت: خوب تا الاݧ مـݧ حرف زدم حالا شما بگید سرفہ اے کردم تا اومدم حرف بزنم گوشیم زنگ خورد... کاملا فراموش کرده بودم ماماݧ زنگ زده بود گوشے هنوز دست سجادے بود گوشے و گرفت طرفم گوشے و ازش گرفتم جواب دادم _ماماݧ اجازه نداد حرف بزنم الو❓ اسماء❓ معلوم هست کجایے❓چرا جواب نمیدے❓نمیگے،نگراݧ میشم❓چرا انقد تو بی فکرے❓😡 انقد بلند حرف میزد کہ سجادے صداشو میشنید... بلند شدم رفتم اونور تر سلام ماماݧ جاݧ ببخشید دستم بند بود نمیتونستم جواب بدم آنتـݧ هم نداشتم مگہ کجایےکہ آنتـݧ ندارے❓ بهشت زهرا. چے بهشت زهرا چیکار میکنے❓برداشتت بردتت اونجا چیکار اومدم جواب بدم کہ آنتـݧ رفت و قطع شد😂

#قسمت_بیست_و_سوم خانه من   رئیس تعمیرگاه حقوقم رو بیشتر کرد … از کار و پشتکارم خیلی راضی بود … می گفت خیلی زود ماهر شدم … دیگه حقوق بخور و نمیر کارگری نبود … خیلی کمتر از پول مواد بود اما حس فوق العاده ای داشتم …  زیاد نبود اما هر دفعه یه مبلغی رو جدا می کردم … می گذاشتم توی پاکت و یواشکی از ورودی صندوق پست، می انداختم توی خونه حنیف … بقیه اش رو هم تقسیم بندی می کردم … به خودم خیلی سخت می گرفتم و بیشترین قسمتش رو ذخیره می کردم … . هدف گذاری و برنامه ریزی رو از مسلمان ها یاد گرفته بودم … اونها برای انجام هر کاری برنامه ریزی می کردند و حساب شده و دقیق عمل می کردند … . بالاخره پولم به اندازه کرایه یه آپارتمان کوچیک مبله رسید …  اولین بار که پام رو توی خونه خودم گذاشتم رو هرگز فراموش نمی کنم … خونه ای که با پول زحمت خودم گرفته بودم … مثل خونه قبلی، یه اتاق کوچیک نبود که دستشوییش گوشه اتاق، با یه پرده نصفه جدا شده باشه … 🏡خونه ای که آب گرم داشت … توی تخت خودم دراز کشیده بودم … شاید تخت فوق العاده ای نبود اما دیگه مجبور نبودم روی زمین سفت یا کاناپه و مبل بخوابم … برای اولین بار توی زندگیم حس می کردم زندگیم داره به آرامش میرسه …  توی تختم دراز کشیدم و گوشی رو گذاشتم روی گوشم … چشم هام رو بستم و دکمه پخش رو زدم … و اون کلمات عربی دوباره توی گوشم پیچید … اون شب تا صبح، اصلا خوابم نبرد …  کم کم #رمضان هم از راه رسید … رمضانی که فصل جدیدی در زندگی من باز کرد …

‍ ‍ 🍃🌺 عاشقانه شهدا شهید همت #قسمت_بيست_و_سوم همین کار را هم کرد. بعد رفت. دوستم هم رفت. من هم وسایل بچه را برداشتم، درها را محکم کردم، رفتم باز خانه ی دکتر توانا. حالا دیگر غروب ها هم می ترسیدم خانه باشم. تا آسمان رنگ خون می شد از خانه می زدم بیرون. یک روز خانم دکتر توانا گفت «می آیی برویم بچه ها را واکسن بزنیم؟» رفتیم. برگشتنا آمدم خانه را مرتب کنم و جارویی چیزی بزنم که دیدم یکی از درها بازست. تا رفتم طرف در دیدم اتاق به هم ریخته ست. طوری شد که دیگر نه شب خانه می ماندم نه روز. ابراهیم گفت اینطوری که نمی شود. رفت خانمی را آورد که پیش من باشد. روزهای اول خوب بود. ولی بعدش او هم نمی ماند. می رفت. اگر هم می ماند فقط دو شب یا سه شب. و من باز تنها می ماندم. موشک و توپ هم البته بود. خانه ی ما درست در تیررس آنها بود. کانال مانندی هم آن جا بود که پشتش رطوبت داشت. تمام عقرب ها از آنجا می آمدند. 🍃🌺 به خودم و خدا می گفتم «من چی کار کنم با این همه تنهایی و دزد و عقرب و موشک؟» فروردین شد. زمزمه افتاد بین همه که دانشگاه ها می خواهد باز شود. دانشگاه ها باز شده بود باز. بخصوص رشته ی من. عقرب را بهانه کردم گفتم «می خواهم بروم.» گفت «حالا دیگر من نمی گذارم بروی.» گفتم «چرا؟» گفت «باید بمانی بعد با من بیایی.» گفتم «کجا؟» گفت «لبنان، فلسطین. می خواهیم برویم قدس را بگیریم. تو و مهدی باید آن جا با من باشید. فکر دانشگاه را از سرت بیرون کن.» گفتم «زیاد نمی مانم فقط چند تا واحد باقیمانده ام را پاس می کنم، فوق دیپلم را می گیرم برمی گردم.» از من اصرار و از او انکار. 🍃🌺 مجبور شدم بگویم شنیده ام دو روز دیگر که بهار بشود، گرم بشود، این عقرب ها خیلی تپل مپل می شوند.

‍ ‍ 🍃🌺 عاشقانه شهدا شهید همت #قسمت_بيست_و_سوم همین کار را هم کرد. بعد رفت. دوستم هم رفت. من هم وسایل بچه را برداشتم، درها را محکم کردم، رفتم باز خانه ی دکتر توانا. حالا دیگر غروب ها هم می ترسیدم خانه باشم. تا آسمان رنگ خون می شد از خانه می زدم بیرون. یک روز خانم دکتر توانا گفت «می آیی برویم بچه ها را واکسن بزنیم؟» رفتیم. برگشتنا آمدم خانه را مرتب کنم و جارویی چیزی بزنم که دیدم یکی از درها بازست. تا رفتم طرف در دیدم اتاق به هم ریخته ست. طوری شد که دیگر نه شب خانه می ماندم نه روز. ابراهیم گفت اینطوری که نمی شود. رفت خانمی را آورد که پیش من باشد. روزهای اول خوب بود. ولی بعدش او هم نمی ماند. می رفت. اگر هم می ماند فقط دو شب یا سه شب. و من باز تنها می ماندم. موشک و توپ هم البته بود. خانه ی ما درست در تیررس آنها بود. کانال مانندی هم آن جا بود که پشتش رطوبت داشت. تمام عقرب ها از آنجا می آمدند. 🍃🌺 به خودم و خدا می گفتم «من چی کار کنم با این همه تنهایی و دزد و عقرب و موشک؟» فروردین شد. زمزمه افتاد بین همه که دانشگاه ها می خواهد باز شود. دانشگاه ها باز شده بود باز. بخصوص رشته ی من. عقرب را بهانه کردم گفتم «می خواهم بروم.» گفت «حالا دیگر من نمی گذارم بروی.» گفتم «چرا؟» گفت «باید بمانی بعد با من بیایی.» گفتم «کجا؟» گفت «لبنان، فلسطین. می خواهیم برویم قدس را بگیریم. تو و مهدی باید آن جا با من باشید. فکر دانشگاه را از سرت بیرون کن.» گفتم «زیاد نمی مانم فقط چند تا واحد باقیمانده ام را پاس می کنم، فوق دیپلم را می گیرم برمی گردم.» از من اصرار و از او انکار. 🍃🌺 مجبور شدم بگویم شنیده ام دو روز دیگر که بهار بشود، گرم بشود، این عقرب ها خیلی تپل مپل می شوند.