eitaa logo
تدریس‌علوم‌اسلامی|محمداسدی
1.2هزار دنبال‌کننده
120 عکس
4 ویدیو
3 فایل
ارائه علوم اسلامی به روش نوین مدرّس: محمد اسدی شناسه ایتا: 🆔 @Asadi14 پیوستن به ایتا : 1️⃣ https://eitaa.com/joinchat/4214030464Cc6c3c05b85 پیوستن به آپارات: 2️⃣ https://aparat.com/M.Asadi14 پیوستن به تلگرام: 3️⃣ https://t.me/+wqCajC8q1FYyMDRk
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 پرسش چهارم: ❓ با توجه به تقسیم قضایای شرطیه به لحاظ زمان و احوال کدام گزینه صحیح است. 🔸الف: «إِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآن‏»¹. این قضیه مهمله است. 🔸ب: «مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيم‏»². این قضیه محصوره جزئیه است. 🔸ج: «مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ مَاءِ الْبَحْرِ كُلَّمَا شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشَانُ ازْدَادَ عَطَشاً حَتَّى يَقْتُلَه‏»³. این قضیه شخصیه است. 🔸د: « قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً»⁴. این قضیه محصوره کلیه است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. وسائل الشيعة، ج‏۶، ص ۱۷۱. ۲. مناقب آل أبي طالب عليهم السلام(ابن شهر آشوب)، ج‏۳، ص ۳۷۴. ۳. تحف العقول، ص ۳۹۶‌. ۴. نهج البلاغة (صبحي صالح)، نامه ۳۱، ص ۴۰۴. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس یازدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس یازدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ پرسش چهارم : پاسخ صحیح گزینه «الف» است. ✍️ توضیح: ✅ ‌در گزینه الف، عبارت «إِذَا الْتَبَسَتْ عَلَيْكُمُ الْفِتَنُ كَقِطَعِ اللَّيْلِ الْمُظْلِمِ فَعَلَيْكُمْ بِالْقُرْآن‏» ، قضیه مهمله است. زیرا زمان و حال قضیه محصور و مقید به هیچ زمانی نشده است و فقط وقوع جزاء، متوقف بر وقوع شرط خواهد بود. ترجمه روایت: پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله: «هنگامى كه فتنه ها چون پاره هاى شب تار بر شما مشتبه شود، به قرآن روى بياوريد». ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ❌ در گزینه ب («مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيم‏»)، کلمه «الْيَوْمَ‏» اشاره به «امروز» دارد و قرینه بر شخصیه بودن قضیه است. ترجمه روایت: امیرالمومنین علیه السلام به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می‌فرماید: «هرکسی امروز با کودک یتیم مهربانی کند ، پس به حقیقت او رحیم خواهد بود.» فَاطِمُ بِنْتَ السَّيِّدِ الْكَرِيمِ بِنْتَ نَبِيٍّ لَيْسَ بِالزَّنِيمِ‏ قَدْ جَاءَنَا اللَّهُ بِذَا الْيَتِيمِ مَنْ يَرْحَم الْيَوْمَ فَهُوَ رَحِيمٌ‏ مَوْعِدُهُ فِي جَنَّةِ النَّعِيمِ حَرَّمَهَا اللَّهُ عَلَى اللَّئِيمِ‏ بر در نبينى بينوا يك مسكين ايستاده مى نالد زار و غمين‏ دارد شكايت با خدا آن كمين هر كه كند خير بگردد سمين ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ❌ در گزینه ج («مَثَلُ الدُّنْيَا مَثَلُ مَاءِ الْبَحْرِ كُلَّمَا شَرِبَ مِنْهُ الْعَطْشَانُ ازْدَادَ عَطَشاً حَتَّى يَقْتُلَه‏») ، کلمه «كُلَّمَا» ، به معنی «هر زمانی که ، همواره» می‌باشد و قرینه بر این است که قضیه محصوره کلیه است. ترجمه روایت: امام صادق عليه السلام : «حكايت دنيا، حكايت آب درياست كه هر زمان که تشنه از آن بيشتر بنوشد ، تشنه تر مى شود تا سرانجام ، او را بكُشد.» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ❌ در گزینه د(« قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً») ، کلمه « قَدْ يَكُونُ» ، به معنی «گاهی اوقات» می‌باشد و قرینه بر این است که قضیه محصوره جزئیه است. همچنین متذکر می‌شویم که جایگاه شرط و جزاء عوض شده است و اصل آن بدین صورت است: (« إِذَا كَانَ الطَّمَعُ هَلَاكاً ، قَدْ يَكُونُ الْيَأْسُ إِدْرَاكاً »). ترجمه روایت: امام على عليه السلام : «بعضی اوقات هنگامی که طمع مايه هلاكت است، قطع اميد مايه رسيدن به مقصود (غايت) است.» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش پنجم: ❓ با توجه به تقسیم قضایای شرطیه به لحاظ رابطه مقدم و تالی، کدام گزینه صحیح است. 🔸الف: «لَوْ كَانَ لِرَبِّكَ شَرِيكٌ لَأَتَتْكَ رُسُلُهُ‏»¹. قضیه شرطیه متصله اتفاقیه است. 🔸ب: «إنَّ الانسانَ إمّا أن یکون إماماً أو عاصیاً للهِ»². قضیه شرطیه منفصله مانعة الخلو است. 🔸ج: «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُوراً»³. قضیه شرطیه منفصله مانعة الجمع است. 🔸د: «يا ذَا الْقَرْنَيْنِ إِمَّا أَنْ تُعَذِّبَ وَ إِمَّا أَنْ تَتَّخِذَ فيهِمْ حُسْناً»⁴. قضیه شرطیه منفصله حقیقیه است. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. نهج البلاغة (صبحي صالح)، نامه ۳۱، ص ۳۹۶/ترجمه: «اگر براى پروردگارت شريكى بود، پيامبران آن شريك به سويت مى‏آمدند». ۲.ترجمه عبارت: «انسان یا امام معصوم از گناه است و یا عاصی در اوامر الهی است». ۳. سوره انسان، آیه ۳/ترجمه: «ما راه را به او نشان داديم يا سپاس گزار خواهد بود يا ناسپاس». ۴.سوره کهف، آیه ۸۶/ترجمه: «اى ذوالقرنين! يا [اين قوم‏ را] عذاب مى‏كنى و يا در ميانشان شيوه‏‌اى نيك در پيش مى‏گيرى». ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس یازدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس یازدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ پرسش پنجم : ✅ پاسخ صحیح گزینه «د» است. ✍️ توضیح: ❌ در گزینه الف، قضیه شرطیه متصله است ولی اتفاقیه نیست. بلکه متصله لزومیه است. زیرا بین مقدم و تالی تلازم وجود دارد. یعنی اتّصال و پيوند بین مقدّم و تالى در آن ضرورى است. و همچنین مقدّم، علّت برای تالى است. بدین معنی که وجودِ شریکِ خداوند، علتِ ضروریِ وجودِ پیامبرانِ آن شریک می‌شود. اگرچه وقوع مقدم (شریک خداوند) در خارج محال است و به تبع آن وقوع خارجی تالی نیز محال خواهد بود. ❌ در گزینه ب، قضیه منفصله مانعة الجمع است نه مانعة الخلو. زیرا جائز است شخصی، نه امام معصوم باشد و نه عاصی. پس رفعِ هر دو طرفِ قضیه جائز است. ولی اینکه انسانی هم معصوم باشد و هم عاصی، محال است و مانع از جمع دو طرف قضیه داریم و قضیه مانعة الجمع است. ❌ در گزینه ج، قضیه منفصله حقیقیه است. زیرا طرفینِ قضیه که کفر و شکر برای انسان هستند، نه در شخصی با همدیگر جمع می‌شوند و نه شخصی می‌تواند خالی از هر دو باشد. پس نه ارتفاعشان جائز است نه اجتماعشان. بنابراین قضیه منفصله حقیقیه است. ✅ در گزینه د، طرفینِ قضیه (عذاب و احسان) محال است با همدیگر جمع شوند و همچنین حکم نمی تواند خالی از هر دو باشد. پس نه ارتفاعشان جائز است نه اجتماعشان. بنابراین قضیه منفصله حقیقیه است. نکته : حکم عذاب یا احسان برای هر فرد متفاوت است و برای تک‌تک افراد منفصله حقیقیه است و یکی از طرفین در حقش اجرا می شود و اینطور نیست که درباره همه افراد فقط یکی از طرفین اجرا گردد. فلذا در دو آیه بعدی می فرماید: افراد ظالم را عذاب می کنیم و افراد با ایمان و صالح را جزاء حَسَن می دهیم. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش ششم: ❓ کدامیک از قضایای زیر مانعة الخلو نیست. 🔸الف: «مَن يَجُوزُ له الإفطارُ إمّا أن يكونَ مريضاً أو مسافراً‏»¹ 🔸ب: «دلیلُ حُکمِ الاسلامِی إمّا أن یکونَ عقلیاً أو نقلیاً»² 🔸ج: «القاضِی إمّا أن یکونَ مأذوناً مِن قِبَلِ الشارع أو شَقِيّاً»³ 🔸د: «العالمُ بتاویلِ القرآنِ إمّا أن یکونَ اللهَ أو الرَّاسخینَ فِي الْعِلْمِ»⁴ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. ترجمه: «کسی که افطار روزه ماه رمضان برایش جائز است یا مریض است یا مسافر.» ۲. ترجمه: «دلیل حکم اسلامی یا عقلی است یا نقلی.» ۳. ترجمه: «قاضی یا کسی است که از طرف دین، اجازه قضاوت دارد یا کسی است که بدبخت و بد عاقبت است.» ۴.‌ ترجمه: «عالم به تاویل قرآن یا خداوند است یا کسانی که راسخ در علم هستند.» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس یازدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس یازدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
پاسخ سوال ششم: ✅ پاسخ صحیح گزینه «ج» است. ✍️ توضیح: قضیه مانعةالخلوّ دارای دو شرط است: ۱. عدم امکان ارتفاع و کنار رفتنِ هر دو طرفِ قضیه ۲. جواز اجتماع هر دو طرف. ❌ ‌ در گزینه الف، «مَن يَجُوزُ له الإفطارُ إمّا أن يكونَ مريضاً أو مسافراً‏» اجتماع مریضی و مسافرت، برای جواز افطار روزه جائز است. ولی ارتفاع هر دو، برای جواز افطار روزه جائز نیست. پس این قضیه مانعة الخلو است. مستند این قضیه: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ * أَيَّامًا مَعْدُودَاتٍ ۚ فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ... (سوره بقره آیه ۱۸۳ و ۱۸۴) ❌ در گزینه ب، «دلیلُ حُکمِ الاسلامِی إمّا أن یکونَ عقلیاً أو نقلیاً» اجتماع دلیل عقلی و دلیل نقلی ، برای بدست آوردن حکم اسلامی جائز است. ولی ارتفاع هر دو، برای بدست آوردن حکم اسلامی جائز نیست. پس این قضیه هم مانعة الخلو است. مستند این قضیه: در علم اصول فقه اثبات شده است که نقل ( قرآن و روایات) و عقل می‌توانند به عنوان دلیل حکم شرعی قرار بگیرند و اجماع نیز مطلقا حجت نیست. ❌ در گزینه د، «العالمُ بتاویلِ القرآنِ إمّا أن یکونَ اللهَ أو الرَّاسخینَ فِي الْعِلْمِ» اجتماع خداوند و راسخین در علم در مصداقِ عالم به تأویل قرآن، جائز است. ولی ارتفاع هر دو جائز نیست. پس این قضیه نیز مانعة الخلو است. مستند این قضیه: وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ(سوره آل‌عمران آیه۷) ✅ اما در گزینه ج، «القاضِی إمّا أن یکونَ مأذوناً مِن قِبَلِ الشارع أو شَقِيّاً» قاضی یا از طرف دین اجازه قضاوت دارد یا ندارد و در نتیجه عاقبت به شر می شود. پس نه اجتماع مأذون و شقی جائز است و نه ارتفاع آن دو. بنابراین قضیه حقیقیه است نه مانعة الخلو. در نتیجه طبق متن پرسش، گزینه صحیح همین است. مستند این قضیه: الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لِشُرَيحٍ ـ : يا شُرَيحُ ، قد جَلَستَ مَجلِسا لا يَجلِسُهُ إلاّ نَبيٌّ أو وَصيُّ نَبيٍّ أو شَقيٌّ. (الكافي، ج ۲، ص ۴۰۶) اى شريح! تو در جايى نشسته اى كه جز پيامبرى يا وصىّ پيامبرى و يا شقاوتمندى در آن جا نمى نشيند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش هفتم: ❓با توجه به مقدمه اول و مقدمه دوم، در کدام گزینه بین دو قضیه، تناقض (نقیض صریح یا لازم مساوی نقیض) وجود ندارد. 🔸الف: «إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ‏»¹ ، «وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ‏»² 🔸ب: ‏«اللـهُ قدیمٌ» ، «کلُّ الموجوداتِ حوادثٌ» 🔸ج: قال أبوبکر: قال الرسولُ: «نَحْنُ مَعاشِرَ الأنبیاء لا نُورِّثُ.»³ ، «وَ وَرَثَ سُلَیْمَانُ داوُودَ»⁴ 🔸د: «فَنادىٰ‏ نُوحٌ رَبَّهُ فَقالَ رَبِّ إِنَّ ابْني‏ مِنْ أَهْلي‏»⁵ ، «قَالَ يٰنُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ»⁶ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱.قلم/۵۱ ۲.توبة/۳۰ ۳.الميزان في تفسير القرآن، ج۸، ص۱۱۷ ۴.نمل/۱۶ ۵.هود/۴۵ ۶.هود/۴۶ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دوازدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس دوازدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام فـهــرســت مـطالـب کانـال
📒 فهـرسـت پرسـش های کاربردی در علم منطق به همراه پاسخ های تشریحی 🔶 رجوع به فهرست پرسشها .
پاسخ سوال هفتم: ✅ پاسخ صحیح گزینه «د» است. ✍️ توضیح: ❌ ‌ در گزینه «الف»، دو قضیه باهم تنافض صریح ندارند. زیرا هیچکدام محصوره نیستند که تقابل کلیه و جزئیه و همچنین موجبه و سالبه داشته باشند. ولی از فرض صدق هر کدام ، کذب دیگری لازم می آید و این نشانه تناقض است. پس آیه ‏«وَ ما صاحِبُكُمْ بِمَجْنُونٍ‏» صادقه است و کذب قول مشرکین یعنی «إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ‏» را اثبات می‌کند. ❌ در گزینه «ب»، قضیه ‏«اللـهُ قدیمٌ» ، ملازم با قضیه «بعض الموجودات لیس بِحوادثَ» می‌باشد که با قضیه «کلُّ الموجوداتِ حوادثُ» تناقض دارد. پس قضیه ‏« اللـهُ قدیمٌ» صادقه است و قضیه «کلُّ الموجوداتِ حوادثُ» کاذبه است. ❌ در گزینه «ج»، آیه و روایت ملازم با دو قضیه هستند آیه «وَرَثَ سُلَیْمَانُ داوُودَ» ملازم با قضیه «بعضُ الانبیاء یُوَّرِثونَ» می‌باشد. همچنین روایت «نَحْنُ مَعاشِرَ الأنبیاء لا نُورِّثُ» ملازم با قضیه «لا فردَ مِن الأنبیاء بِمُوَرِّثٍ» می‌باشد و این دو قضیه‌ی ملازم باهم تناقض دارند. پس آیه قرآن صادق است و کلام ابوبکر کذب است. ✅ اما در گزینه «د»، عبارت «إبْني‏ مِنْ أَهْلي‏» و عبارت «إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ» با یکدیگر تناقض ندارند. زیرا شرط وحدت محمول در آنها رعایت نشده است. در عبارت اول منظور از «اهل» کسانی هستند که رابطه خونی و نسبی دارند. ولی در عبارت دوم منظور از «اهل» کسانی هستند که از پیامبر خدا اطاعت و تبعیت می‌کنند و شاهد بر این معنی روایتی از امام صادق علیه السلام است: امام رضا علیه السلام با واسطه از امام صادق علیه السلام نقل می کنند که حضرت فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ لِنُوحٍ يا نُوحُ إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ، لِأَنَّهُ كَانَ مُخَالِفاً لَهُ وَ جَعَلَ مَنِ اتَّبَعَهُ مِنْ أَهْلِه‏.» خداوند عزّ و جلّ نوح را گفت: اين پسر از اهل تو نيست چون وى با نوح مخالف بود، و خداوند هر كس كه از پيروان او بود اهل وى مي‌دانست.¹ (1). عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲، ص۷۶،حدیث ۳ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام
💠 پرسش هشتم: کدامیک از عبارات زیر با هم تناقض (نقیض صریح یا لازم مساوی نقیض) دارند. 🔸الف: «قُلْ لا يَعْلَمُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلاَّ اللَّهُ‏»¹ ، «عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلىَ‏ غَيْبِهِ أَحَدًا * إِلَّا مَنِ ارْتَضىَ‏ مِن رَّسُولٍ‏»² 🔸ب: ‏«بعضُ العلماء فُسّاقٌ»³ ، «لا فردَ مِن العلماء بِفاسقٍ»⁴ 🔸ج: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ»⁵ ، «المُؤمِنُونَ يَرَونَ اللهَ يومَ القيامةِ»⁶ 🔸د: «کلُّ إمامٍ إطاعتُه واجبٌ‏»⁷ ، «بعضُ الائمةِ إطاعَتُهم لیسَ بواجبٍ»⁸. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. نمل/۶۵ ۲. جن/۲۶ و ۲۷ ۳. ترجمه: «بعضی دانشمندان فاسق هستند» ۴. ترجمه: «هیچ دانشمندی فاسق نیست» ۵. انعام/۱۰۳ ۶. توحید صدوق ص۱۱۷ (بحار الأنوار، ج۴، ص۴۴، ح۲۴). ترجمه: «همه مؤمنان خداوند را در روز قیامت می‌بینند» ۷. ترجمه: «هر امامی اطاعتش واجب است» ۸. ترجمه: «بعضی از ائمه اطاعتشان واجب نیست» ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پاسخ خود را به شناسه زیر ارسال کنید: 🆔👉 @Asadi14 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ جهت راهنمایی در پاسخگویی به درس دوازدهم منطق رجوع کنید : 📌 درس دوازدهم منطق ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام فـهــرســت مـطالـب کانـال
پاسخ سوال هشتم: ✅ پاسخ صحیح گزینه «ب» است. ✍️ توضیح: ❌ ‌گزینه «الف»، صحیح نیست. زیرا دو قضیه ملازم با دو آیه مذکور در این گزینه: قضیه اول: «هیچ مخلوقی (ما سوی اللـه) علم غیب نمی‌داند.» قضیه دوم: «بعضی از مخلوقاتِ برگزیده الهی، علم غیب می‌دانند.» بدلیل عدم وحدت موضوع ، تناقض ندارند. زیرا در موضوعِ قضیه اول، قیدِ «برگزیده بودن» وجود ندارد ولی در موضوعِ قضیه دوم این قید وجود دارد. ✅ اما در گزینه «ب»، دو قضیه با هم تناقض دارند. زیرا قضیه اول موجبه کلیه و قضیه دوم سالبه جزئیه است و از فرض صدق یکی ، کذب دیگری لازم می‌آید و بالعکس. و تمام وحدت های نُه گانه را دارند. ❌ در گزینه «ج»، دو قضیه متناقض نیستند. زیرا بین دو قضیه وحدت محمول برقرار نیست. قضیه اول: «هیچ کس با چشم ظاهر خدا را نمی‌بیند و ادراک نمی‌کند.» قضیه دوم: «مؤمنان با چشم قلب خدا را خدا را می‌بینند.» البته اگر مؤمنان را بعض برای انسانها نگیریم، وحدت موضوع نیز نخواهیم داشت. و شاهد بر قضیه دوم روایت زیر است: (بحار الأنوار، ج۴، ص۴۴، ح۲۴): عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ: أَخْبِرْنِي عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ هَلْ يَرَاهُ الْمُؤْمِنُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؟. قَالَ: «نَعَمْ وَ قَدْ رَأَوْهُ قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَة... وَ لَيْسَتِ الرُّؤْيَةُ بِالْقَلْبِ كَالرُّؤْيَةِ بِالْعَيْنِ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يَصِفُهُ الْمُشَبِّهُونَ وَ الْمُلْحِدُونَ.» ترجمه: «به امام صادق عرض کردم آیا مومنان خداوند را روز قیامت می‌بینند؟. فرمود: بله و پيش از روز قيامت او را ديده‏اند ... ديدن خدا با قلب مانند ديدن به چشم نيست خدا برتر است از آنچه فرقه مشبهه و ملحدان او را وصف مى‏‌كنند» ❌ در گزینه «د»، دو قضیه با هم تناقض ندارند. زیرا بین دو قضیه وحدت موضوع برقرار نیست. قضیه اول : هر امامی مطلقاً (چه امام حق و چه امام کفر) اطاعتش واجب است. قضیه دوم : بعضی از امام ها (امام کفر) اطاعتشان واجب نیست. آیه مطابق با امام حقیقی : وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ إِقامَ الصَّلاةِ وَ إيتاءَ الزَّكاةِ وَ كانُوا لَنا عابِدينَ (أنبیاء/۷۳) آیه مطابق با امام کفر: فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لا أَيْمانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنْتَهُونَ (توبه/۱۲) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به ما بپیوندید 👇 آپارات | ایتا | تلگرام فـهــرســت مـطالـب کانـال