🌹 آیت کبرای خدا! #بازنشر 🎤 از زبان امام خمینی 💎 برای زن‌ها کمال افتخار است که روز تولد حضرت صدیقه را روز زن قرار داده‌اند، افتخار است و مسئولیت. 💎 من راجع به حضرت صدیقه- سلام الله علیها- خودم را قاصر می‌دانم که ذکری بکنم، فقط اکتفا می‌کنم به یک روایت که در کافی شریف است و با سند معتبر نقل شده است و آن روایت این است که حضرت صادق- سلام الله علیه- می‌فرماید: فاطمه - سلام الله علیها - بعد از پدرش ۷۵ روز زنده بودند ... و جبرئیل امین می‌آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عرض می‌کرد و مسائلی از آینده نقل می‌کرد. ظاهر روایت این است که در این ۷۵ روز. مراوده‌ای بوده است؛ یعنی رفت و آمد جبرئیل زیاد بوده است. و گمان ندارم که غیر از طبقهٔ اول از انبیای عظام‌، درباره کسی این‌طور وارد شده باشد که در ظرف ۷۵ روز، جبرئیل امین رفت و آمد داشته است و مسائل را در آتیه‌ای که واقع می‌شده است، مسائل را ذکر کرده است. و آنچه که به ذریه او می‌رسیده است در آتیه، ذکر کرده است و حضرت امیر هم آن‌ها را نوشته است، کاتب وحی بوده است حضرت امیر، همان طوری که کاتب وحی رسول خدا بوده است ... مسئله آمدن جبرئیل برای کسی، یک مسئله ساده نیست. خیال نشود که جبرئیل برای هر کسی می‌آید و امکان دارد بیاید. این یک تناسب لازم است بین روح آن کسی که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل، که روح اعظم است. حتی درباره ائمه هم من ندیده‌ام که وارد شده باشد این طور که جبرئیل بر آن‌ها نازل شده باشد... من این شرافت و فضیلت را از همه فضایلی که برای حضرت زهرا ذکر کرده‌اند- با اینکه آن‌ها هم فضایل بزرگی است - این فضیلت را من بالاتر از همه می‌دانم که برای غیر انبیا- علیهم السلام- آن هم نه همه انبیا، برای طبقه بالای انبیا- علیهم السلام- و بعض از اولیایی که در رتبه آن‌ها هست، برای کس دیگر حاصل نشده. و با این تعبیری که مراوده داشته است جبرئیل در این هفتاد و چند روز، برای هیچ کس تا کنون واقع نشده و این از فضایلی است که از مختصات حضرت صدیقه- سلام الله علیها- است. امام خمینی (ره)؛ ۱۱ اسفند ۱۳۶۴ (صحیفه امام خمینی، ج ۲۰، صص ۴ تا ۶) ۲ دی ۱۴۰۳ 🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir #علی‌اکبر_مظاهری_اصفهانی _ #پایگاه_اندیشوران_حوزه 🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/ #وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری

🌹 بیا تا گل برافشانیم! 🖌 نویسنده: علی‌اکبر مظاهری 🌿 زیبایی‌های اخلاق (۱۰) 🔻 اشاره قرارمان با شمایان؛ خوانندگان خوبمان، این است که از اخلاق بنویسیم و گوشه‌هایی از زیبایی‌های اخلاق را بنمایانیم و نیز پاره‌ای از اخلاق‌مداران را نشان دهیم، تا جان‌هایمان فربه شود و مبادا از نبود کرامت‌های اخلاقی، ناامید شویم و مبادا بپنداریم که عصر انسانیتِ کریمانه، گذشته است. اینک با هم شویم و سر قرارمان رویم. 🌻 فرهنگ روان (رونده) بخشی از فرهنگ‌ها و عادت‌ها؛ چه درست و چه غلط؛ ریشه در پیشینهٔ مردمان دارد. بنابرمثال: وقتی دختربچه‌ها می‌بینند که مادرشان با مادربزرگشان دشمنی می‌ورزند، از هم‌دیگر بد می‌گویند، با هم بدی می‌کنند، این باور در وجودشان می‌جوشد که مامان‌ها و مامان‌بزرگ‌ها ذاتاً دشمن هم آفریده شده‌اند. آنان با این باور غلط، رشد می‌کنند. وقتی بزرگ شدند و عروس شدند، مادرشوهرشان به ذهنشان بد می‌آید، با او بدکرداری می‌کنند. و زمانی که عروس می‌گیرند و مادرشوهر می‌شوند، عروسشان به ذهنشان بد می‌آید، با او کج‌رفتاری می‌کنند، او را می‌چزانند. و این رشته دراز می‌شود و به نسل‌های بعد و بعدی‌ها می‌رسد. آفرین به مولوی. چه درست گفته است: رگ‌رگ است این آب شیرین و آب شور در خلایق می‌رود تا نفخ صور۱ آری؛ ای بسا عقیده‌ای، باوری، فرهنگی، تا همیشهٔ روزگار، استمرار می‌یابد و روزگاران مردمانی را به زیر سلطهٔ خود می‌کشاند. 🥰 اما حکایت آبجی‌زهرا و مریم‌خانم اگر دشمنی عروس و مادرشوهر، ذاتی آدمی می‌بود، نمی‌باید آبجی‌زهرا و مریم‌خانم، این‌همه با هم دوست باشند. مریم‌خانم، بیش از سی‌سال است که عروس آبجی‌زهرا شده است و همسر علی‌آقا. در این زمان بلند، «حتی یک‌بار» نزاع نکرده‌اند، دعوا نکرده‌اند، دشمنی نکرده‌اند. آبجی، عروس را دختر خود می‌داند، و عروس، آبجی را مادر خود می‌بیند. در اصفهان ما (و در ایران ما)، باور بسیاری از مردمان بر این است که عروس و مادرشوهر، هووی هم‌اند؛ بدخواه یک‌دیگرند، دشمن‌اند! (کشورها و ملت‌های دیگر را نمی‌دانم. باید تحقیق کنم.) اما آبجی‌زهرا و مریم‌خانم، مادر - دخترند، دوست هم‌دیگرند، عزیز هم‌اند. اگر دشمنی عروس و مادرشوهر، ذاتی آدمی می‌بود، نمی‌باید آبجی‌زهرا و مریم‌خانم این‌همه با هم دوست باشند. بیایید برای رضای خداوند و سعادتمندی‌ خودمان، اندکی عاقل‌تر باشیم. به امید خدا. ۹ دی ۱۴۰۳ ۱. مثنوی معنوی، مولوی. ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 #علی‌اکبر_مظاهری #زیبایی‌های_اخلاق

🌹 انقلابی‌بودن امیر مؤمنان (ع) چنین بود. هر چه امام علی (ع) دارد، از توحید او سرچشمه می‌گیرد. 🌸 سالروز ولادت عدل مجسم؛ امیر موحدان و روز پدر و روز مرد، مبارکا بادا! ۲۴ دی ۱۴۰۳ 🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir #علی‌اکبر_مظاهری_اصفهانی _ #پایگاه_اندیشوران_حوزه 🌐 http://mazaheriesfahani.blog.ir/ #وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🔹 شاطرحسین نایب 🖌 نویسنده: علی‌اکبر مظاهری ✅ منتشرشده در شمارهٔ ۱۶۵ ماهنامهٔ «خانهٔ خوبان» ✔️ فایل پی‌دی‌اف، بهمن ۱۴۰۳ ۱ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🔹 عشق ممنوعه! 🖌 نویسنده و مشاور: علی‌اکبر مظاهری ✅ منتشرشده در شمارهٔ ۱۶۵ ماهنامهٔ «خانهٔ خوبان» ✔️ فایل پی‌دی‌اف، بهمن ۱۴۰۳ ۳ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🌹 قطعا به هرچه می‌گویند عمل می‌کنند 🌸 خاطرات خواندنی حجت‌الاسلام علی‌اکبر مظاهری از یازده سال حضور مستمر در کلاس تفسیر آیت‌الله العظمی جوادی آملی ✅ منتشرشده در شمارهٔ ۳ مجلهٔ «همشهری آیه» ✔️ فایل پی‌دی‌اف، ۱۴۰۳ ۹ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

💎 «آن‌»های عارفان 🖋 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند در این «آن»؛ همین الان، نیمه‌های شب ماه رمضان، دارم «کشف‌الاسرار» را می‌خوانم؛ سورهٔ الانسان. چه حلاوتی! صاحبدلی (که نامش را «مولوی _ شمس» نهاده‌ام؛ زیرا مولوی‌وار، شیفتهٔ شمسی است)، پیام داد: «معذرت که این وقت شب مزاحم شدم. نماز که می‌خوانم، از آن لذت نمی‌برم. دوست دارم به خدا نزدیک‌تر شوم. باید چه‌کار کنم؟ می‌شود من را پله‌پله ببرید بالا؟ باید چه‌کار‌ کنم؟» گفتم: از قضا وقت خوبی است. مزاحمتی هم نیست که معذرت بخواهد. اکنون چنین کنید: ۱. هیچ لذتی، مطلقاً، به لذت عبادت نمی‌رسد. بهتر بگویم: لذت عبادت، از همهٔ لذت‌های جهان، بالاتر است؛ همهٔ لذت‌های بردنی، چشیدنی، اندیشیدنی. این معنا را به دل و ذهن‌تان تلقین کنید تا باور کنند. آن‌گاه با همهٔ وجودتان، آن لذت بی‌بدیل را ادراک کنید. ۲. عادت‌های ستبرشدهٔ عبادت‌هایتان را بشکنید. یکنواختی، دلزدگی می‌آورد، یا کسالت یا ملالت. نمازهایتان را تطور دهید؛ طوربه‌طور کنید. با حفظ واجبات‌ نماز، شکل‌های عادت‌شدهٔ آن را بشکنید. زمان‌ها، مکان‌ها، بیان‌های آن‌ را گوناگون کنید. چونان عارفانی باشید که در هر دمی دو عید دارند؛ این «آن»، عیدشان است. در «آن» بعدی، عیدی دیگر دارند. اما عنکبوتان، (دور از جان خودمان)، عادت دارند مگسان شکارکردهٔ خود را کهنه کنند. عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند ۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ ۲۵ ماه رمضان ۱۴۴۳ بازنشر: ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🌹 دعاهای ماه مبارک رمضان ۱۳ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🌹 نزد خدا می‌مانم! 🖌 «عارف غریب»، دوست ناشناسمان، نوشته است:  امروز را، که روز اول ماه رجب بود، روزه گرفتم و با حضور قلب بیشتر، عبادت کردم.  در نماز نیم‌روز، حالت خوشی دست داد که محراب را به فریاد آورد. در آن حال، خوش گریستم. اندکی پرده‌ها کنار رفت. قیامت، آشکار شد. در جوار خداوند بودم. نوازشم می‌کرد. فرشتگان، برای بردنم به بهشت، آمدند. دورنمای بهشت را نمایاندند و خواستند با ایشان همراه شوم تا به منزلم برساند.  اندکی تامل کردم؛ نه زیاد، و عزم ماندن نزد خدا کردم. از فرشتگان تشکر کردم و گفتم نزد خدا‌ می‌مانم. ایشان اندکی، مهربانانه، اصرار به رفتنم کردند، چون مأمور به این کار بودند. اما من، مؤدبانه، بر ماندنم پای فشردم.  فرشتگان، به خدا نگاه کردند که چه کنیم؟  خدا، مهربانانه، گفت: نزد من می‌ماند. چنان به شوق آمدم که به وصف نمی‌آید. فرشتگان رفتند و من خود را در دامان پرمهر و آغوش رحیمانهٔ خدایم افکندم. آن‌کس که تو را شناخت، جان را چه کند؟ فرزند و عیال و خانمان را چه کند؟ دیوانه کنی، هردو جهانش بخشی دیوانهٔ تو هردو جهان را چه کند؟! ۱ ۱۴ اسفند ۱۴۰۳ ۱. مولانا، دیوان شمس ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🌹 در پناه علی! (به یاد استاد آیت‌الله آقا‌شیخ‌علی‌پناه اشتهاردی) 🖌 نویسنده: علی‌اکبر مظاهری 🌿 زیبایی‌های اخلاق (۱۱) 🔻 اشاره قرارمان با شمایان؛ خوانندگان خوبمان، این است که از اخلاق بنویسیم و گوشه‌هایی از زیبایی‌های اخلاق را بنمایانیم و نیز پاره‌ای از اخلاق‌مداران را نشان دهیم، تا جان‌هایمان فربه شود و مبادا از نبود کرامت‌های اخلاقی، ناامید شویم و مبادا بپنداریم که عصر انسانیتِ کریمانه، گذشته است. اینک با هم شویم و سر قرارمان رویم. 🌻 دیانت و روحانیت نوجوان بودم که به حوزهٔ علمیه وارد شدم. استادی داشتیم الاهی. ایشان پنجشنبه‌ها درس اخلاق می‌فرمود. آن درس، از همهٔ درس‌هایشان بیشتر بر جانم می‌نشست. در نخستین درسی که خدمت ایشان رسیدم، فرمود: «اولین شرط طالب علوم دینی، آن است که متدین باشد.» این سخن، هم به دلم نشست، هم تعجبم را برانگیخت. در دل زمزمه کردم: مگر ممکن است کسی طلبهٔ علوم اسلامی شود، عالم دین گردد، روحانی شود، اما متدین نباشد؟! اگر متدین نباشد که به این مسیر نمی‌آید. سؤال و تعجبم را با استاد مطرح کردم. ایشان پاسخی داد، که فعلاً بماند... . 🌼 شیخی در پناه علی! آیت‌‌الله «آقاشیخ‌علی‌پناه اشتهاردی»، عالمی بود ربّانی؛ به معنای حقیقی آن. ایشان از مصداق‌های بارز این سخن سعدی بود که: عالم و عابد و صوفی همه طفلان رهند مرد اگر هست به جز عالم ربّانی نیست۱ عبارت «عالم ربّانی»، از حضرت امیر - علیه‌السلام - در نهج‌البلاغه است که به جناب کمیل فرمود: «یا کمیل! ... النّاسُ ثَلاثَةٌ: فَعالِمٌ رَبّانِىٌّ، وَ مُتَعَلِّمٌ عَلى سَبيلِ نَجاة، وَ هَمَجٌ رَعاعٌ»؛۲ ای کمیل، مردمان، سه گونه‌اند: ۱. عالمانی ربّانی. ۲. دانش‌جویانی بر طریقت رستگاری. ۳. و فرومایگانی بی‌منزلت و پَشگانی بی‌مکانت. از نعمت‌های ارجمندی که خداوند به بنده عنایت فرمود، ادراک وجود این مجتهد پارسا است. در درس فقه و اخلاق ایشان حاضر می‌شدم. بخش‌هایی از کتاب «شَرح لُمعه» را خدمت ایشان خواندم. این کتاب، فقه است، اما هیچ کمی از درس اخلاق ایشان نداشت. مگر درس فقه با درس اخلاق، قابل جمع است؟ بلی؛ اگر استاد فقه، اخلاق‌مند باشد؛ «فقاهت» را همانا «فهم عمیق دیانت» بداند. آیت‌الله اشتهاردی، برای هر موضوع و مسئلهٔ فقهی، آیات و روایاتی در ذهن و سینهٔ پاکش داشت و آن‌ها را «به‌جا» با درس‌هایش می‌آمیخت. هیچ‌کدام از درس‌های ایشان؛ فقه، اصول، ... بدون رایحهٔ اخلاق نبود؛ هیچ‌کدام. درس اخلاقشان که جای خود داشت. 💎 تَعَبُّد استاد «تَعَبُّد» یعنی بندگی، اطاعت بی‌چون‌وچرا، سرسپردگی، دلدادگی، تسلیم آگاهانه و سپس تسلیم عاشقانه، و سپس تسلیم محض در حضور خداوند. از اوصاف بارز ایشان تعبّد جامع به اسلام و تشیع بود. زندگی ایشان، منهای تعبّد، معنای قابل فهمی نداشت. با همه وجود، به اسلام و تشیع، دل و جان سپرده بود. تعبّدش تعبّدی از سر دانش بود؛ تعبّدی عالمانه، خالصانه. گفتار و کردار او «خدایی‌رنگ» بود. به فرمودهٔ خداوند: «صبغةاللهی»۳ بود. استاد اشتهاردی چنان بود که نگاه به چهره‌اش آدمی را به یاد خدا وا می‌داشت: «مَن يُذَكِّرُكُمُ اللّه َرؤيَتُهُ.»۴ گاهی که با شهید ابراهیم انصاری در درس ایشان بودیم، چنان شیفتهٔ جمالش می‌شدیم که می‌گفتیم: اگر ایشان از دنیا برود، چه کسی جای او را می‌گیرد؟! آری؛ اکنون که از این جهان به سرای جاویدان رفته است، کسی جایگزین او نشده است. رحمت و رضوان الاهی بر جان پاک ایشان. ۱۷ اسفند ۱۴۰۳/ ۶ ماه رمضان ۱۴۴۶ ۱. قصاید سعدی، قصیدهٔ شمارهٔ ۷. ۲. نهج‌البلاغه، حکمت ۱۴۷، ترجمه و توضیح علی‌اکبر مظاهری. ۳. صِبْغَةَ اللّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدونَ. (سورهٔ بقره، آیهٔ ۱۳۸) ۴. تحف العقول، ص ۴۴. ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری

🌹 خود باز خریدم گله‌ات را، گله کردی! گاهی، از سوی خدا، با خود سخن بگوییم. اثر دارد! 🎙 خوانش: مریم یوسفی عزت ۱۹ اسفند ۱۴۰۳؛ ۸ ماه رمضان ۱۴۴۶ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #مریم_یوسفی_عزت