🌹 ذکر و ذاکران (۲) (خطبهٔ ۲۲۲ نهج‌البلاغه) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 🔹 حس خجسته (۶) 🔸 خوراک جان (۵) ۹) وَ إِنَّ لِلذِّكْرِ لَأَهْلًا أَخَذُوهُ مِنَ الدُّنْيَا بَدَلًا، فَلَمْ تَشْغَلْهُمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَنْهُ، يَقْطَعُونَ بِهِ أَيَّامَ الْحَیَاةِ. ۹) «اهل ذکر» کسانی‌اند که یاد خداوند را به جای دنیا برگزیده‌اند و هیچ تجارت و سودایی سرگرم‌شان نمی‌سازد و از یاد معشوق، بازشان نمی‌دارد. با همان، «یاد»، روزگاران حیات خویش را می‌گذرانند. ۱۰) وَ يَهْتِفُونَ بِالزَّوَاجِرِ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ، فِي أَسْمَاعِ الْغَافِلِينَ. ۱۰) و بر سر و گوش غافلان، فریاد هشدار برمی‌آورند تا از انجام حرام‌ها بازشان دارند. ۱۱) وَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ وَ يَأْتَمِرُونَ بِهِ. ۱۱) به عدالت، فرمان می‌دهند و خود نیز به عدل عمل می‌کنند. ۱۲) وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ يَتَنَاهَوْنَ عَنْهُ. ۱۲) و دیگران را از زشتی و بدی، باز می‌دارند و خود نیز از آن دوری می‌گزینند. ۱۳) فَكَأَنَّمَا قَطَعُوا الدُّنْيَا إِلَى الْآخِرَةِ وَ هُمْ فِيهَا. ۱۳) آنان چنان‌اند که گویی دوران زندگانی این‌جهان را گذرانده‌اند و هم‌اکنون در سرای جاویدان‌اند. ۱۴) فَشَاهَدُوا مَا وَرَاءَ ذَلِكَ، فَكَأَنَّمَا اطَّلَعُوا غُيُوبَ أَهْلِ الْبَرْزَخِ فِي طُولِ الْإِقَامَةِ فِيهِ. ۱۴) ازاین‌رو، پشت پردۀ دنیا را مشاهده کرده‌اند و بر اسرار حیات نهان برزخیان و طول زمان ماندن آنان در آن جهان، آگاهند. ۱۵) وَ حَقَّقَتِ الْقِيَامَةُ عَلَيْهِمْ عِدَاتِهَا. ۱۵) قیامت را مشاهده می‌کنند که وعده‌هایش را برای‌شان به انجام رسانده. ۱۶) فَكَشَفُوا غِطَاءَ ذَلِكَ لِأَهْلِ الدُّنْيَا. ۱۶) آنان، گوشهٔ پرده‌ای بالا می‌زنند و پاره‌ای از اسرار آن سرا را بر مردمان این جهان، آشکار می‌سازند. ۱۷) حَتَّى كَأَنَّهُمْ يَرَوْنَ مَا لَايَرَى النَّاسُ، وَ يَسْمَعُونَ مَا لَايَسْمَعُونَ. ۱۷) آنچه را دیگر مردمان نمی‌بینند، آنان می‌بینند و آنچه را دیگران نمی‌شنوند، آنان می‌شنوند. ۱۸) فَلَوْ مَثَّلْتَهُمْ لِعَقْلِكَ فِي مَقَاوِمِهِمُ الْمَحْمُودَةِ، وَ مَجَالِسِهِمُ الْمَشْهُودَةِ، ۱۸) اگر آنان را در مقام‌های خجسته‌شان و در محفل‌های فرخنده‌شان، نزد عقلت و در منظر اندیشه‌ات بنگری، چنین‌شان خواهی یافت که: ۱۹) وَ قَدْ نَشَرُوا دَوَاوِينَ أَعْمَالِهِمْ، وَ فَرَغُوا لِمُحَاسَبَةِ أَنْفُسِهِمْ عَلَى كُلِّ صَغِيرَةٍ وَ كَبِيرَةٍ أُمِرُوا بِهَا فَقَصَّرُوا عَنْهَا، أَوْ نُهُوا عَنْهَا فَفَرَّطُوا فيهَا. ۱۹) دفترهای اعمال‌شان را گشوده‌اند و خویشتن را به محاسبه و محاکمه کشیده‌اند و سخت در اندیشه‌اند که آیا بر آنچه از ریز و درشت به آن امر شده‌اند و یا از آن نهی شده‌اند، کوتاهی کرده‌اند و یا افراط نموده‌اند؟ ۲۰) وَ حَمَّلُوا ثِقَلَ أَوْزَارِهمْ ظُهُورَهُمْ، فَضَعُفُوا عَنِ الِاسْتِقْلَالِ بِهَا، فَنَشَجُوا نَشِيجاً، وَ تَجَاوَبُوا نَحِيباً، يَعِجُّونَ إِلَى رَبِّهِمْ مِنْ مَقَامِ نَدَمٍ وَ اعْتِرَافٍ، لَرَأَيْتَ: ۲۰) آن‌گاه، پس از محاسبه دقیق، چنان خویشتن را تقصیرکار می‌انگارند و چنان بار سنگین گناهان را بر دوش خویش می‌نهند که به تنهایی طاقت تحمّل آن را در خود نمی‌یابند؛ در این حال، گریه، گلوگیرشان می‌شود و به درگاه خداوند، سخت می‌گریند و با شیون، به دامان پرمهر خداوند، پناهنده می‌شوند، و به ندامت و اعتراف می‌پردازند. (آری، اگر آنان را در آن مقام‌هاشان، در منظر عقل و اندیشه‌ات مجسّم‌سازی) چنین‌شان می‌بینی که: {دنبالهٔ خطبه، در پست بعد. به خواست خدا.} ۶ آبان ۱۴۰۲ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 ذکر و ذاکران (۳) (خطبهٔ ۲۲۲ نهج‌البلاغه) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 🔹 حس خجسته (۷) 🔸 خوراک جان (۶) ۲۱) أَعْلَامَ هُدًى. ۲۱) پرچم‌ها و نشانه‌های هدایت‌اند. ۲۲) وَ مَصَابِيحَ دُجًى. ۲۲) و چراغ‌های تاریکی‌هایند. ۲۳) قَدْ حَفَّتْ بِهِمُ الْمَلَائِكَةُ، وَ تَنَزَّلَتْ عَلَيْهِمُ السَّكِينَةُ. ۲۳) فرشتگان آنان را در میان گرفته‌اند و آرامش و وقار بر جسم و جان‌شان نشسته است. ۲۴) وَ فُتِحَتْ لَهُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ. ۲۴) درهای آسمان به روی‌شان گشوده است. ۲۵) وَ أُعِدَّتْ لَهُمْ مَقَاعِدُ الْكَرَامَاتِ، فِي مَقْعَدٍ اطَّلَعَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ فِيهِ، فَرَضِيَ سَعْيَهُمْ، وَ حَمِدَ مَقَامَهُمْ. ۲۵) مقام‌های بزرگ‌منشانه و مکانت کرامت برای‌شان فراهم آمده؛ جایگاهی که خداوند در آن بر آنان با دیده رحمت می‌نگرد و از کوشش ایشان خرسند است و منزلت‌شان را می‌ستاید. ۲۶) يَتَنَسَّمُونَ بِدُعَائِهِ رَوْحَ التَّجَاوُزِ. ۲۶) آن سعادت‌مندان امیدوار، با دعا و نیایش به پیش‌گاه پروردگار، امید بخشش و رحمت دارند و شمیم جان‌نواز مهر و عفو او را می‌بویند. ۲۷) رَهَائِنُ فَاقَةٍ إِلَى فَضْلِهِ، وَ أُسَارَى ذِلَّةٍ لِعَظَمَتِهِ. ۲۷) خویشتن را، نیازمندانه، در گرو احسان خداوند و اسیر عظمت و هیبت او می‌شمارند. ۲۸) جَرَحَ طُولُ الْأَسَى قُلُوبَهُمْ. ۲۸) حزن طولانی (حزن سبز، و نه اندوه سیاه!)، دل‌هاشان را شکسته و خاضع کرده. ۲۹) وَ طُولُ الْبُكَاءِ عُيُونَهُمْ. ۲۹) وگریه فراوان، چشم‌هاشان را خشوع بخشیده (و از خیرگی بازداشته.) ۳۰) لِكُلِّ بَابِ رَغْبَةٍ إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ يَدٌ قَارِعَةٌ، يَسْأَلُونَ مَنْ لَا تَضِيقُ لَدَيْهِ الْمَنَادِحُ، وَ لَا يَخِيبُ عَلَيْهِ الرَّاغِبُونَ. ۳۰) بر هر دری از رحمت‌های الاهی، دستی کوبنده دارند؛ از کسی درخواست می‌کنند که پهنای عطا و رحمتش، تنگی ندارد و امیدوارانش را ناامید نمی‌گرداند. 🌸 عاقبة الأَمر فرجام کار ۳۱) فَحَاسِبْ نَفْسَكَ لِنَفْسِكَ، فَإِنَّ غَيْرَهَا مِنَ الْأَنْفُسِ لَهَا حَسِيبٌ غَيْرُكَ. ۳۱) پس، اکنون تو (تا فراغتی فراهم است و فرصتی باقی است) به حساب خویشتن برس و خود را مؤاخذه کن، که دیگران، حسابرسانی دیگر دارند! ۷ آبان ۱۴۰۲ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خوراک جان (۷) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 💠 حس خجسته (۸) ⭕️ ادامهٔ پاسخ به آن مرد صاحبِ نام ۴. انزوای عارفانه در این زمان، جهان ما، پر است از هیاهو، غوغا، دعوا، کلافگی. در این‌چنان زمان و مکان، شرط حکمت است که آدمی، گاه‌گاهی، در غاری ساکت، پناه گیرد و از خان و مان و همگان، بگریزد. حقا که در سکوت، آرامشی نهفته است. می‌دانیم که پایین دریا زیباتر از بالای آن است؛ آنجا از غوغای موج‌ها، خبری نیست. انزوایی خودخواسته‌ و خودساخته، لازم است تا روح آدمی در آن بیارامد، بیاساید، نفسی تازه کند، پرهایش را وارسی کند، سرش را لای بال‌هایش بخواباند و از نرمای آن لذت جوید. آه که خلوت عارفانه، چه جان‌افزا است! خان و مان و زندگانی پرهیجان را رها کنید و به خلوتی درآیید که هیچ شریکی در آن نباشد؛ تنهای تنها. این از بهترین مکان‌ها و زمان‌هایی است که آدمی می‌تواند در آن به خویشتنِ خویش سرکشی کند. آسودن در این آسوده‌کده‌ها، حقا که حظّی است وافر و بهره‌ای است بی‌بدیل. پیامبرمان را ببینید! خلوت‌نشینی‌های ایشان، حقا که بهترین سرمشق، در خلوت‌گزینی عارفانه است. می‌دانیم که ایشان، پیش از پیامبرشدن، خلوت‌گزینی‌های طولانی داشتند. آغاز پیامبری ایشان، در یکی از همین خلوت‌گزینی‌هایشان بود؛ در غار حرا، در عمق سکوت، جبرائیل نزد ایشان آمد و پیام خداوند را آورد و پیامبری آغاز شد. بعد از پیامبری نیز خلوت‌نشینی داشتند تا همیشهٔ حیات این‌جهانی‌شان‌. صلوات‌الله‌علیه. همهٔ پیامبران، متفکران، اندیشه‌ورزان، اندیشه‌مندان و همهٔ آدمیان ارجدار، این انزوای خودخواسته و خودساخته را داشته‌اند. مکان‌های این خلوت‌نشینی‌ها چه بهتر که در خارج از شهر و بیرون از زندگی روزمره باشد؛ در بیابان، دشت، صحرا، جنگل، کنار چشمه، لب جوی آب روان، دامنهٔ کوه. جایی که صدایی را نشنویم، چیزی را نبینیم، کسی ما را نبیند، اما در کتابخانهٔ باسکوت، اتاق خلوت، خانهٔ تنها نیز خوب است. در هر جایی که از غوغای شهر و زندگی شلوغ، دور باشد، بیرون باشد، جدا باشد. ♦️ در خلوتکده‌مان چه‌کنیم؟ یک. سکوت زمان‌هایی هست که «سکوت»، بهترین کار است؛ سکوت محض. روح ما، به سکوت خالص، سخت محتاج است. در سکوت، حکمت‌هایی ناب نهفته است. از همان آغاز ورودتان به خلوتکده، راه را بر هر صدای خارجی ببندید. با کسی سخن نگویید. سخن کسی را نشنوید. بگذارید روحتان، ذهنتان، زبانتان، گوشتان، چشمتان، جسمتان، آرام گیرند. «سکوت»، زایندهٔ «حکمت» است. در معارف ادیان، به‌ویژه اسلام، سکوت، پایگاهی بلند دارد. سکوت، نزد سالکان و عارفان، از ابزارهای وصول به مقصود است. این سخن امیر مؤمنان - علیه السلام - را ببینیم: «الصَّمتُ رَوضَةُ الفِكرِ»؛۱ سکوت، بوستان اندیشه است. دو. تفکر فضای باصفای خلوتکده، مجالی‌ است ارجمند برای اندیشیدن؛ تفکر عمیق. این سخن پیامبرمان را ببینیم: «إنَّ التَّفَكُّرَ حَياةُ قَلبِ البَصيرِ»؛۲ اندیشیدن، جان‌مایهٔ قلب انسان بصیرتمند است. دربارهٔ مسائلی که برایتان مهم است، اندیشه کنید. بر اثر سکوت، افکار تازه‌ای به ذهن و دلتان جاری می‌شود. به آن‌ها مجال جَوَلان دهید. نیز بر اثر تفکر عمیق، جرقه‌هایی در کانون ذهن آدمی می‌جَهَد که کثیری از مسائل مبهم را آشکار می‌کند. این سخن زیبای امیر مؤمنان - علیه‌السلام - را نیوش کنیم: «بالفِكرِ تَنجَلي غَياهِبُ الاُمورِ»؛۳ با تفکر، تاریکی‌های کارها، روشن می‌شود. سه. محاسبهٔ نفس این خلوتکده، از بهترین مجال‌های «به حساب خویش رسیدن» است. اندیشه‌هایتان را بکاوید. مسیر گذشته‌تان را وارسی کنید. مسیر آینده‌تان را نیکو ترسیم کنید. یادتان باشد که با خود، قلم و کاغذ داشته باشید. در تفکر و محاسبه، به آن‌ها نیاز دارید. {ادامه دارد. به خواست خدا.} ۱۱ آبان ۱۴۰۲ ۱. بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۷۸. ۲. بحارالانوار، ج ۱۷، ص ۹۲. ۳. غررالحکم، حکمت ۴۳۲۲. ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خوراک جان (۸) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 💠 حس خجسته (۹) ⭕️ ادامهٔ پاسخ به آن مرد صاحبِ نام ۵. کتاب بخوانید. می‌دانم کتاب می‌خوانید، اما بیشتر مطالعه‌هایتان در موضوع تدریس و تحقیق و کارتان است، که آن هم برای غنای روحی، خوب است، بسیار خوب؛ اما منظور اکنونی‌مان مطالعهٔ کتاب‌های «خوراک جان» است؛ کتاب‌های اخلاقی، عرفانی، معنوی، ادبی، روان‌شناسی. در این مطالعه، منظورتان رشد جانتان باشد؛ فربه‌کردن روانتان، آبادانی روحتان. 📚 اینک معرفی چند کتاب یک. قرآن اگرچه قرآن را همیشه می‌خوانید، اما این‌بار آن را، علاوهٔ بر خواندن، مطالعه کنید. در بخش‌های اخلاقی و عرفانی آن بیشتر تأمّل کنید. بخش‌هایی از قرآن را، که بیشتر بر جانتان می‌نشیند، علامت بزنید و به تکرار مطالعه کنید. اگر تفسیر را نیز همراه خود کنید، چه بهتر. جامع‌ترین تفسیر، «تسنیم» است، از آیت‌الله جوادی آملی. فایل‌های صوتی درس‌های ایشان نیز، در شبکه‌های اجتماعی، موجود است. دو. نهج‌البلاغه اگر که خوانده‌اید، باز بخوانید؛ به‌ویژه مطالب اخلاقی و عرفانی آن را. ترجمه‌ها و تفسیرهای آن، بسیار است. سه. صحیفهٔ سجادیه این کتاب بی‌بدیل را نیز، مانند قرآن، علاوهٔ بر خواندن، مطالعه کنید. چهار. چهل حدیث (اربعین) از امام خمینی این کتاب از بهترین کتاب‌های اخلاقی و عرفانی است. آن را با حوصله‌ورزی و دقت بخوانید. برخی از فصل‌های آن را، که بیشتر بر دلتان می‌نشیند، به‌تکرار بخوانید. در آثار ایشان کتاب‌های اخلاقی و عرفانی دیگری نیز هست، مانند «آدابُ‌الصَّلاة» و «سِرُالصَّلاة». پنج. کتاب‌ها و آثار اخلاقی و موعظه‌‌ای استاد شهید مطهری برخی از آثار اخلاقی و عرفانی ایشان، جان‌پرور است. شش. فضیلت‌های فراموش‌شده نوشتهٔ حسین‌علی راشد. اصل کتاب را، که در نیمهٔ دوم است، بخوانید. دیباچهٔ آن، که نیمهٔ اول کتاب است و بر کتاب افزوده شده است، در نظر نیست. اکنون همین مقدار کتاب، کافی‌ است. پس از مطالعهٔ این‌ها، خودتان بجویید و بخوانید و اگر نیاز به مشورت داشتید، مشاوره می‌کنیم. به خواست خدا. ۱۵ آبان ۱۴۰۲ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 خوراک جان (۹) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 💠 حس خجسته (۱۰) ⭕️ ادامهٔ پاسخ به آن مرد صاحبِ نام ۶. نماز شب بخوانید. می‌دانم که اهل انجام واجبات هستید، اما از انجام اعمال مستحبی‌تان اطلاع چندانی ندارم. اگر اهل این نیز هستید که خوشا حالتان. اما به مقتضای: «إِنَّ ٱلذِّكۡرَىٰ تَنفَعُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ»؛۱ تذکر، مؤمنان را سودمند است؛ می‌گویم: انجام واجبات، «حَدِّ نِصابِ» عبادت است، اما آوردن کردارهای مستحبی، زینت‌بخش گلستان جان است. بنابرمثال: خوردن نان و آب، حَدِّ نِصابِ تغذیهٔ جسم است، اما خوردن میوه، جسم را شاداب‌تر می‌کند و بر سلامت آن می‌افزاید. تا مقدار ممکن، نه! به ارتفاع همت بلندتان، مستحبات را انجام دهید. می‌دانیم که مستحبات، بسیار زیاد است و هر کس را توان انجام همهٔ آن‌ها نیست. ازاین‌رو، در این پاسخ به پرسش‌تان، تنها یکی را بیان می‌کنم: نماز شب. در میان مستحب‌ها، نافلهٔ شب، مقامی ارجمند دارد. گل سرسبد مستحبی‌ها است. نماز شب، جامع‌ترین عبادت مستحبی است. در این مقال، که پاسخی است به یک پرسش، مجال پردازش گسترده به نماز شب نیست، ازاین‌رو، تنها یک حدیث را از میان خرمنی انبوه از گلبوته‌های طراوتمند روایات و آیات نماز شب، تماشا می‌کنیم. این حدیث را «قُربِ نَوافِل» خوانده‌اند؛ یعنی نزدیک‌شدن به خداوند، به وسیلهٔ نافله‌ها. ببینیم: پیامبرمان فرمود که خداوند فرموده است: «لا يَزالُ عبدي يَتَقرَّبُ إلَيَّ بالنَّوافِلِ حتّى اُحِبَّهُ، فَأكونَ أنا سَمعَهُ الذي يَسمَعُ بهِ، و بَصَرَهُ الذي يُبصِرُ بهِ، و لِسانَهُ الذي يَنطِقُ بهِ، و قَلبَهُ الذي يَعقِلُ بهِ، فإذا دَعاني أجَبتُهُ، و إذا سَألَني أعطَيتُهُ»؛۲ همواره چنین است که بندهٔ من، به وسیلهٔ نافله‌ها، به من نزدیک می‌شود، تا جایی که او را دوست بدارم. آن‌‌گاه که دوستش بدارم، گوش او می‌شوم که با آن می‌شنود. و چشم او می‌شوم که با آن می‌بیند. و زبان او می‌شوم که با آن سخن می‌گوید. و قلب او می‌شوم که با آن می‌اندیشد. در این حال، اگر مرا بخواند، پاسخش می‌گویم. و اگر از من چیزی بخواهد، به او می‌دهم. 📝 نکته نماز شب، برای برخی از مردمان، مفصل و سنگین می‌آید. ازاین‌رو می‌گوییم: لازم نیست که در آغاز، همهٔ یازده رکعت خوانده شود و همهٔ ذکرها، گفته شود، بلکه از جایی مختصر و سبک، آغاز کنید. ابتدا از دو رکعت «شَفع» و یک رکعت «وَتر» شروع کنید. حتی می‌توان به یک رکعت وَتر اکتفا کرد. نیز می‌توان از تعداد ذکرها کاست و در ادامه، آن‌ها را افزایش دهیم. خود را چندان خسته نکنیم که نشاط عبادت را از کف بدهیم و از استمرار راه، باز بمانیم. آنچه مهم است، ارتباط قلبی با خداوند است و جرعه‌نوشیدن از شهد ناب محبت الاهی است. 💠 فرجام این مشاوره اگرچه آنچه نگفته‌ایم، بیشتر است از آنچه گفتیم، اما اکنون این دفتر را می‌بندیم، تا در مجالی دیگر آن را بگشاییم. به امید خدا. ۲۱ آبان ۱۴۰۲ ۱. سورهٔ ذاریات، آیهٔ ۵۵. ۲. كنزالعمّال، ۱۱۵۵. ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 کدام دعا و مناجات را بخوانیم؟ 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری 🔹 از زبان مشاور 🔸 مشاورهٔ اخلاقی - عرفانی ❓ پرسش خانم مناجاتیان گفته و پرسیده‌ است: در رسانه‌هایتان بیشتر، مطالب علوم تربیتی و خانوادگی را می‌نویسید. نمی‌دانستم مشاورهٔ اخلاقی و عرفانی نیز دارید. اما از پاسخ‌هایتان به آن آقای صاحب نام، دانستم که می‌توان مسائل اخلاقی و عرفانی را نیز با شما مطرح کرد. اکنون سؤالم این است: از دعاها و مناجات‌ها، کدام‌ها را توصیه می‌کنید؟ چون توفیق زیادخواندن دعا و مناجات را ندارم، کدام‌ها را مقدم کنم؟ 🔻 پاسخ ما بلی؛ مشاوره‌هایمان را محدود به موضوع خاصی نمی‌کنیم. این‌که مطالب خانوادگی و تربیتی را بیشتر می‌نویسیم، به دلیل نیازهای جامعه است و به دلیل پرسش‌ها و مراجعه‌های خانوادگی. اما پاسخ به پرسش‌تان: ۱. دعاها و مناجات‌ها، در اسلام و ادیان، بسیار است. ازاین‌رو باید گزینش کرد. ۲. دعاها و مناجات‌هایی را انتخاب کنید که سند صحیح داشته باشند. دعاها و مناجات‌های بی‌سند و ضعیف‌محتوا، زیاد است. ۳. علاوهٔ بر دعاها و مناجات‌های معصومان، خودتان نیز دعاهای ازدل‌برآمده و مورد نیازتان را با خدا مطرح کنید. مهم آن است که با خدا سخن بگویید؛ به هر زبانی. به گفتهٔ شیرین مولوی: «هرچه می‌خواهد دل تنگت بگو». ۴. اکنون چند دعا و مناجات ارجمند را بیان می‌کنم. این‌ها به دل و ذهن خودم نیز بیشتر نشسته‌اند: یک. مناجات شعبانیه این مناجات از امیر مؤمنان امام علی - علیه‌السلام - است. نیز همهٔ امامان آن را می‌خوانده‌اند. ظاهراً تنها مناجاتی است که همهٔ امامان، بی‌استثنا، آن را می‌خوانده‌اند. مناجات شعبانیه را منحصر به ماه شعبان نکنید. همیشه بخوانید. اعلی است! دو. مناجات خمس عشر این مناجات پانزده‌گانه از امام سجاد - علیه‌السلام - است. هر روز یکی را بخوانید. حلاوت این مناجات‌ها، جان را طراوت می‌دهد. سه. دعای ابوحمزه این دعا و مناجات، از امام سجاد - علیه‌السلام - است. چون بلند است، می‌توانید آن را به چند بخش، قسمت کنید و هر بار بخشی از آن را بخوانید. عالی‌ است. چهار. دعای کمیل این دعا را منحصر به شب‌های جمعه نکنید. بخش‌کردن این نیز مانند دعای ابوحمزه باشد. اکنون همین‌مقدار کافی‌ است. اگر لازم شد، باز بپرسید تا بیشتر معرفی کنم. ⭕️ توجه خواندن دعاها و مناجات‌ها را با فهم معنای آن‌ها انجام دهید. اگرچه خواندن الفاظ آن‌ها نیز مفید است، اما توجه به معنای آن‌ها مفیدتر است؛ بسیار مفیدتر. دلتان، در دستان خداوند مهرورز باد. ۲۶ آبان ۱۴۰۲ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

📚 «طوفان طلاق» منتشر شد! (کتابی تازه؛ نگاهی نو، به پدیدهٔ طلاق) 🖌 #نویسنده: #علی_اکبر_مظاهری 🌹 مژده ای دل...! این کتاب، محصول سال ۱۴۰۲ است. البته مطالبی از آن، ثمرهٔ پژوهش‌ها، اندیشه‌ها، تجربه‌ها، و مشاوره‌های سالیان دراز پیشین است، اما ساماندهی و تدوین آن برای انتشار، از آثار امسال است. 📖 محتوای این کتاب موضوع‌های این صحیفهٔ طلاقیه، چنین است: ۱. ماهیت طلاق را بیان کرده‌ایم. ۲. ریشه‌های طلاق را نمایانده‌ایم. ۳. طلاق‌های «ناروا» و «روا» را کاویده‌ایم. ۴. راه‌های پیشگیری از طلاق‌های «ناروا» را بیان کرده‌ایم. ۵. چگونگی مدیریت طلاق‌های «روا» را نشان داده‌ایم. ۶. فصلی برای پس از طلاق و ساماندهی دوبارهٔ زندگی آورده‌ایم. «طوفان طلاق» را از مؤسسهٔ انتشاراتی «خادم‌الرضا»ی قم، که ناشر این کتاب است، بطلبید. به امید خدا. ۲۷ دی ۱۴۰۲ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 http://mazaheri.andishvaran.ir #علی‌اکبر_مظاهری_اصفهانی _ #پایگاه_اندیشوران_حوزه 🌐 http://mazaheriesfahani.ir #وبسایت_علی‌اکبر_مظاهری 🌐 http://khademolreza.com #خادم‌الرضا

💎 «آن‌»های عارفان 🖋 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند در این «آن»؛ همین الان، نیمه‌های شب ماه رمضان، دارم «کشف‌الاسرار» را می‌خوانم؛ سورهٔ الانسان. چه حلاوتی! صاحبدلی (که نامش را «مولوی _ شمس» نهاده‌ام؛ زیرا مولوی‌وار، شیفتهٔ شمسی است)، پیام داد: «معذرت که این وقت شب مزاحم شدم. نماز که می‌خوانم، از آن لذت نمی‌برم. دوست دارم به خدا نزدیک‌تر شوم. باید چه‌کار کنم؟ می‌شود من را پله‌پله ببرید بالا؟ باید چه‌کار‌ کنم؟» گفتم: از قضا وقت خوبی است. مزاحمتی هم نیست که معذرت بخواهد. اکنون چنین کنید: ۱. هیچ لذتی، مطلقاً، به لذت عبادت نمی‌رسد. بهتر بگویم: لذت عبادت، از همهٔ لذت‌های جهان، بالاتر است؛ همهٔ لذت‌های بردنی، چشیدنی، اندیشیدنی. این معنا را به دل و ذهن‌تان تلقین کنید تا باور کنند. آن‌گاه با همهٔ وجودتان، آن لذت بی‌بدیل را ادراک کنید. ۲. عادت‌های ستبرشدهٔ عبادت‌هایتان را بشکنید. یکنواختی، دلزدگی می‌آورد، یا کسالت یا ملالت. نمازهایتان را تطور دهید؛ طوربه‌طور کنید. با حفظ واجبات‌ نماز، شکل‌های عادت‌شدهٔ آن را بشکنید. زمان‌ها، مکان‌ها، بیان‌های آن‌ را گوناگون کنید. چونان عارفانی باشید که در هر دمی دو عید دارند؛ این «آن»، عیدشان است. در «آن» بعدی، عیدی دیگر دارند. اما عنکبوتان، (دور از جان خودمان)، عادت دارند مگسان شکارکردهٔ خود را کهنه کنند. عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند ۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ ۲۵ ماه رمضان ۱۴۴۳ بازنشر: ۸ فروردین ۱۴۰۳ 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 حریم غیرت (مراقب حریم غیرت همسرمان باشیم!) 🖌 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری پیش‌ترها دربارهٔ حریم غیرت همسران سخن گفته‌ایم و چندین مطلب نوشته‌ایم، اما گویا هنوز نیاز است که در این باب، همچنان بگوییم و بنویسیم؛ زیرا برخی از همسران، آن‌گونه که می‌باید و می‌شاید، این مرز را پاس نمی‌دارند. اکنون سخن از حریم غیرت دربارهٔ «نامحرمان» نیست؛ آن‌که واضح است و همگان با آن آشنایند، ما نیز درباره‌اش بسیار نوشته‌ایم؛ بلکه سخن در عرصهٔ «محرم‌های سَبَبی» است؛ محرم‌هایی که به سبب عقد ازدواج، محرم می‌شوند. در این موضوع، کمتر گفته و نوشته می‌شود، با این‌که از مسائل ضروری خانواده‌ها است؛ به‌ویژه مردان، در این مقوله، مسأله‌‌ها دارند. امروز، دراین‌باره، مشاوره‌ای داشتم، و همین باعث اندیشیدن و نوشتن دراین‌باب شد. اکنون، پیش از نوشتن «از زبان مشاورِ» امروزمان، مطلبی را که قبلاً نوشته‌ام، باز می‌آورم. با هم بخوانیم: 🌸 محرم‌های نَسَبی و سَبَبی محرم‌های نَسَبی، که به سبب پیوند خانوادگی محرم‌اند (مانند پدر، مادر، برادر، خواهر)، با محرم‌های سَبَبی، که به سبب عقد ازدواج زوج‌ها محرم می‌شوند (مانند پدرشوهر، مادرزن و داماد و عروس ایشان)، ازمنظر فقهی، یکسان‌اند، اما از منظر عاطفی و اخلاقی، تفاوت‌هایی دارند.  رفتارهای محرم‌گونگی این‌ دو گروه، از این منظر (منظر اخلاقی و عاطفی)، باید حریم‌هایی متفاوت داشته باشد. مثلا حساسیت پسر به مادرش با حساسیت داماد به مادرزنش، متفاوت است. نیز حساسیت پدر به دخترش و مادر به پسرش، با حساسیت پدرشوهر و مادرشوهر به عروس و دامادشان، یکسان نیست.  ازاین‌رو، محرم‌های سَبَبی، در رفتار و پوشش، باید بیشتر حریم نگه دارند. بی‌پروایی محارم سببی، در رفتارهای محرم‌گونگی با همدیگر، آسیب‌زا است.  هرچند که محارم نَسَبی نیز باید در پوشش و رفتار با یکدیگر، حریم نگه‌دارند، اما رابطهٔ محارم سببی، حریم بیشتری را می‌طلبد.  فقط همسران‌اند که در مسائل عاطفی و جنسی، حریمی ندارند.  🔹 نمونه‌ای خجسته ✍ یادی از آن دویار باوقار جدّ مادری ما، عالمی بود تقواپیشه و پاک‌اندیشه و سلیم‌النفس. نیز بسیار خانواده‌دوست بود و مهربان. ما هرگز از ایشان رفتار و گفتار ناشایستی مشاهده نکردیم. توکلش به خدا و رضایتش به تقدیر الاهی، مثال‌زدنی بود. از او هیچ صفت ناپسندی، هرچند کوچک، سراغ ندارم، چه رسد به «حسادت»، اما «غیرتمند» بود. ایشان، همسرش (مادربزرگ‌مان) را بسیار احترام می‌کرد. به‌ویژه که مادربزرگ، علویه بود و پدربزرگ، به دلیل سیده‌بودن مادربزرگ، او را فوق‌العاده گرامی می‌داشت. ما هرگز کمترین بی‌احترامی از پدربزرگ به مادربزرگ، ندیدیم و نشنیدیم.  پدربزرگ به مادربزرگ گفته بود: «نزد دامادهایمان حجاب داشته باشید.» و ما هرگز مادربزرگ را نزد دامادهایش، که پدرمان یکی از آنان بود، بی‌چادر ندیدیم.  با این که پدربزرگ، ده‌سال زودتر از مادربزرگ از این جهان رفت، اما مادربزرگ همچنان به آن پیمانی که با پدربزرگ بسته بود، پایبند بود و آن فرمان و خواستهٔ ایشان را حرمت می‌نهاد. حتی در دوران کهنسالی، که نودساله بود، نزد دامادهایش چادر به سر می‌کرد و حجاب و حریم می‌گرفت.  رحمت خدای رحمان بر هردوی ایشان.  ۱۱ فروردین ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

🌹 شب قدر؛ عاشقانگی، کلافگی! 🖋 #نویسنده: #علی_اکبر_مظاهری کسی، از این بنده پرسید: «شب قدر، برای احیا، کجا رفتی؟» گفتم: «بیابان!» گفت «چرا بیابان؟» گفتم: آنجا من بودم و خدا. فقط. باهم عاشقی کردیم. مناجات کردم. گریه کردم. برای خدا ناز کردم. با او درد دل کردم. خدا نجواهایم را شنید. اشک‌هایم را دید. نازم را خرید. معاشقهٔ شیرینی داشتیم. دَرِ دل او باز شد و، با افسوس، گفت: «اما من کلافه شدم. دوست داشتم احیایم در مسجد باشد. به مسجد محلهٔ‌مان رفتم. گردانندگان تعزیهٔ شب قدر، دمار از من و دیگران بر آوردند. تعزیه‌شان آنقدر داغ و دراز بود که فرصتی برای احیای اصلی و قرآن‌ برسرگرفتن باقی نماند. مجالی برای نجواهای عارفانه نگذاشتند. به سحری‌خوردن هم نرسیدیم.» کلافه بود؛ کلافهٔ کلافه. بسیار نالید. گفتمش: تا بوده چنین بوده و تا هست چنین است! اینان در اندیشهٔ داغ‌کردن بازار خودشان‌اند. به حرف هیچ‌کس هم گوش نمی‌دهند. آیت‌الله جوادی آملی، بارها و بارها و در محافل و در مجالس و در مجال‌های گوناگون، گفتند: «چنین نکنید. دعا را با روضه آمیخته نکنید»، اما اینان گوش نکردند و نمی‌کنند و نخواهند کرد. اینان چونان آن تعزیه‌گردانانی‌اند، که به گفتهٔ شهید مطهری، مرحوم آیت‌الله بروجردی به آنان گفت: «شما مقلد چه کسی هستید؟» همگی گفتند: «مقلد شما.» ایشان گفت: «من بسیاری از این کارهایی را که شما در تعزیه‌ها و هیئت‌ها و دسته‌های‌تان می‌کنید، جایز نمی‌دانم.» آنان درنگی کردند. به همدیگر نگاه کردند و گفتند: «ما، در روزهای دیگر، مقلد شماییم، اما در دههٔ محرم، مقلد دلمان‌ایم»! و اینجا تنها جایی بود که فتوای آیت‌الله بروجردی، آشکارا، شکسته شد. #بازنشر: ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ (۲۳ ماه رمضان ۱۴۴۵) 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://zil.ink/Mazaheriesfahani_ir

نهج‌البلاغهٔ انتشارات بین‌المللی «جمال»، چه مزیت‌هایی دارد؟ #علی_اکبر_مظاهری برای تهیهٔ این کتاب ارزشمند، با 20 درصد تخفیف، اینجا را کلیک کنید: 👇 B2n.ir/h03179 ایتا| بله| اینستاگرام| سایت| آپارات | تلگرام ۲۵ تیر ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1

💎 «آن‌»های عارفان 🖋 #نویسنده_و_مشاور: #علی_اکبر_مظاهری عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند در این «آن»؛ همین الان، نیمه‌های شب ماه رمضان، دارم «کشف‌الاسرار» را می‌خوانم؛ سورهٔ الانسان. چه حلاوتی! صاحبدلی (که نامش را «مولوی _ شمس» نهاده‌ام؛ زیرا مولوی‌وار، شیفتهٔ شمسی است)، پیام داد: «معذرت که این وقت شب مزاحم شدم. نماز که می‌خوانم، از آن لذت نمی‌برم. دوست دارم به خدا نزدیک‌تر شوم. باید چه‌کار کنم؟ می‌شود من را پله‌پله ببرید بالا؟ باید چه‌کار‌ کنم؟» گفتم: از قضا وقت خوبی است. مزاحمتی هم نیست که معذرت بخواهد. اکنون چنین کنید: ۱. هیچ لذتی، مطلقاً، به لذت عبادت نمی‌رسد. بهتر بگویم: لذت عبادت، از همهٔ لذت‌های جهان، بالاتر است؛ همهٔ لذت‌های بردنی، چشیدنی، اندیشیدنی. این معنا را به دل و ذهن‌تان تلقین کنید تا باور کنند. آن‌گاه با همهٔ وجودتان، آن لذت بی‌بدیل را ادراک کنید. ۲. عادت‌های ستبرشدهٔ عبادت‌هایتان را بشکنید. یکنواختی، دلزدگی می‌آورد، یا کسالت یا ملالت. نمازهایتان را تطور دهید؛ طوربه‌طور کنید. با حفظ واجبات‌ نماز، شکل‌های عادت‌شدهٔ آن را بشکنید. زمان‌ها، مکان‌ها، بیان‌های آن‌ را گوناگون کنید. چونان عارفانی باشید که در هر دمی دو عید دارند؛ این «آن»، عیدشان است. در «آن» بعدی، عیدی دیگر دارند. اما عنکبوتان، (دور از جان خودمان)، عادت دارند مگسان شکارکردهٔ خود را کهنه کنند. عارفان هردمی دو عید کنند عنکبوتان مگس قدید کنند ۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ ۲۵ ماه رمضان ۱۴۴۳ بازنشر: ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ ما را در رسانه‌هایمان دنبال کنید 👇 🌐 http://zil.ink/mazaheriesfahani?v=1 🌐 https://eitaa.com/Mazaheriesfahani #علی‌اکبر_مظاهری