eitaa logo
آرشیو آموزش روخوانی و تجوید قرآن
392 دنبال‌کننده
44 عکس
5 ویدیو
2 فایل
منبع روخوانی: آموزش روخوانی قرآن کریم (سطح2) تألیف علی حبیبی منبع تجوید: حلیه القرآن (2) تألیف سید محسن موسوی بلده https://harfeto.timefriend.net/16869883728857 🗣️ حرفتو ناشناس بزن
مشاهده در ایتا
دانلود
را سرچ‌ کنید یا بزنید روی👈سه نقطه 👈 رفتن به اولین پیام ادامه (پایان روخوانی) _________________________________ شروع دانلود ۳۰ جزء کامل دانلود ۳۰ جزء کامل دانلود ۳۰ جزء کامل ادامه (جهر و همس) (شده و رخاوه) (استعلاء و استفال) (اطباق و انفتاح) (اصمات و اذلاق) (صفت صفیر) (صفت قلقله) (صفت لین) (انحراف و‌ تکریر) (تفشی و استطاله) (تقسیم بندی صفت قوی و ضعیف) ادامه ادغام صغیر و کبیر ادغام تام و ناقص (مدمتصل) (مدمنفصل) (مدبدل) (مدسکون عارضی) (مدلین) (انواع وقف) (انواع وقف اختیاری) (انواع وقف اختیاری) (در اسم) (در فعل) (هفت کلمه) روی هر درس یا مبحث بزنید و با نشاگر (^) به مطلب مورد نظر برسید. @Payam_Quran @Amoozesh_Quran_Karim
📖 🔵 🔴 💠 💠 🍃 جِه = وَجْهٌ لَهُ فِي الْوَقْفِ 🍃 🔸(جِه) مانند (ص) علامت وقف مرخّص است. ✍ همانطور که قبلا خواندیم ، وقف بر (ص) در صورت کمبود نفَس جایز بود. و بهتر بود که وقف نکنید. 🍃  ك = كَذلِكَ 🍃 🔸(ک) يعني با وقف قبلي يكسان است و حکم وقف در آن، مانند مورد قبلی است. 🔹 علامت وقف (ک) غالباً‌ بعد از وقف جايز نوشته مي‎شود. 🍃 س = علامت «سكت» است 🍃 🔸(س) نوعی وقف محسوب می‌شود با این تفاوت که زمان مکث بسیار کوتاه است. ✍ بنابر اين تفاوت ميان «وقف» و «سكت» در اين است كه : 🔺در وقف، صوت و نفس همزمان با هم قطع مي‌شوند. 🔻ولي در «سكت» فقط صوت (به اندازه دو حركت) قطع مي‌شود بدون قطع نفس. 👈 برخی قرآن ها (س) را بصورت (سکته) می نویسند. 🍃  قِفْهُ = یعنی آنرا وقف کن 🍃 🔹علامت (قِفْهُ) نشانه وقف به طریق «سكت» است لیکن «سكت» آن طولانی و دوبرابر (س) است و به وقف نزدیکتر است. ✍ بنابراین بر علامت (قِفْهُ) وقف کنید. @Payam_Quran
📖 ادامه 🔵 🔴 💠 💠 ✍ نکاتی در رابطه با علائم 🔹 و این نكته نیز قابل ذكر است كه در بعضي از قرآنهاي قديمي در مواردي علامت متقدّمين و متأخّرين، يعني علامتهای قديم و جديد با هم نوشته مي‎شود مانند: (ط، قف) ـ (لا، صل) ـ (ز، صلي) و به این منظور بر يك محل چندين نوع از علامت‌هاي وقف را قرار داده‌اند تا اقوال مختلف در جواز و عدم جواز وقف را آورده باشند و اين كثرت علامت‌ها باعث سردرگمي قاري قرآن مي‌شد. 📒 از اين رو علماي مصر در سال 1342 هجري قمري به منظور اتّحاد و اتّفاق رموز وقف و ابتداء در همه قرآن‌هاي كشور خود علامت‌هاي ذيل را انتخاب كردند: «م»: نشانه وقف لازم. «لا»: نشانه وقف ممنوع. «صلي»: نشانه برتري وصل و جواز وقف. «قلي»: نشانه برتري وقف و جواز وصل. «ج»: نشانه جواز وقف. « :.  :. »: نشانه جواز وقف بر يكي از دو موضع و بر هر دو نمي‌توان وقف كرد. 📕 در كتاب «تجويد القرآن» رموز وقف‌ها را با معناي آن به صورت شعر درآورده: قاريا اين نظم را بشنو كنون                            تا ترا در وقف باشد رهنمون «م» وقف لازم است مگذر از او                       گر گذشتي بيم كفر است اندرو «ط» وقف مُطلق آمد مر ترا                             نگذري زو هر كجا يابي ورا «ج» جائز بگذري زو هم رواست                       ليك ايستادن در او بهتر توراست «ز» مُجَوَّز ايستي هم در خور است                  ليك بگذشتن از او اولي‌تر است «ص» را وقف مَرَخَّص خوانده‌اند                       جمله قُرّاء در تَنَفُّس مانده‌اند وقف كن آنجا كه آيت بنگري                           «لا»اگر بيني مُرَكّب بنگري 🔸 در بعضي قرآنهاي قديمي روي برخي آيات علامت (مُقِرّاً) نوشته شده که به معنای اقرار به مضمون و محتواي آيه است. @Payam_Quran