eitaa logo
مجمع الفائدة و البرهان | تأمّلات فقهی
152 دنبال‌کننده
72 عکس
12 ویدیو
12 فایل
«به صفّ النعال فقیهان نشینم» 📚✒️یادداشت‌های سیدمحمد احمدی @SMohammad_Ahmadi
مشاهده در ایتا
دانلود
فوائد وعوائد ٧.pdf
425.2K
پاسخ‌های استاد سید محمدجواد دامت‌برکاته به سؤالات تعدادی از طلاب اشرف در موضوع و ◽️ 🔗برگرفته از کانال تلگرامی ریاض الفوائد ✒️📚 @Faede_v_Borhan
💠 شما را چه به بیزاری؟! 🔆جعفر بن محمد الحضرمي عن حمید بن شعیب عن جابر [بن یزید الجعفي] قال: سمعته [اباعبدالله الصادق علیه‌السلام] يقول: دخل على أبي قوم فقال لهم: «ما لكم و للبراءة بعضُكم من بعض؟ إنما أخذتم أخذَ الخوارج، ضيقوا على أنفسهم حتى برئ بعضهم من بعض. إن أمرنا أوسع مما بين السماء و الأرض. و إذا أبغضتَ الرجل فقد برئتَ منه‏». 📜جابر جعفی گوید که از امام صادق(ع) شنیدم که فرمود: گروهی بر پدرم وارد شدند. به آنها فرمود: «شما را چه بر بیزاری‌جستن از یکدیگر؟ این دقیقاً همان روش خوارج است که بر خود سخت گرفتند تا جایی که از هم بیزاری جستند. ولایت ما گسترده‌تر از فاصله‌ی میان آسمان و زمین است. و اگر به کسی نفرت ورزیدی [گویی‌که] از او بیزاری جسته‌ای [و این دو فرقی ندارند]». 📖 الأصول الستة‌عشر (ط دارالحدیث): ۲۲۹. ▫️ 📷 خاطره‌ای از جناب حجةالاسلام و المسلمین شیخ نزار آل‌سنبل القطیفی (دامت‌افاضاته) ✒️📚 @Faede_v_Borhan
مجمع الفائدة و البرهان | تأمّلات فقهی
❗️تقسیم غلط مشهور ▪️ یکی از #تازه_های_نشر کتاب «المدخل الی الفقه» تألیف سید محمود #هاشمی_شاهرودی اس
↘️ ▫️۱. شواهد زیادی وجود دارد که اصحاب در همان زمان حضور نیز دست به (به‌معنای صحیح) می‌زده‌اند و بلکه همچنانکه خود نویسنده در نهایت اذعان نموده، اهل‌بیت علیهم‌السلام خود، ترویج‌گر و اجتهاد (طبعا نه با این نام) و در میان اصحاب خویش بوده‌اند. (برای ملاحظه‌ی شواهد، نک. کتاب «بحث حول التقلید») البته کاملاً طبیعی است که تعداد نسبت به مجموع اصحاب و روات کمتر باشد. همچنین، فرآیند برخی پیچیدگی‌ها و دقت‌های امروزین را نداشته‌است. ▫️۲. مناصبی که از سوی ائمه اطهار علیهم‌السلام به تفویض شده است اختصاصی به دوران غیبت ندارد، زیرا علاوه بر اطلاق ادله، ظاهر توسط - مثلاً- امام صادق علیه‌السلام آن است که ایشان در صدد تأمین یکی از نیاز های فعلی شیعیان بوده‌اند. اساساً کسی را سراغ نداریم مناصب تفویضی به فقها را مخصوص دانسته‌باشد اما عکس آن (اختصاص به عصر حضور یا به زمان حیات امامِ تفویض‌کننده) قائلانی دارد. ▫️۳. عدم جواز اجرای نیز سخنی بی‌دلیل است. مدرک اصل عملی اگر باشد قطعاً اختصاصی به زمان حضور معصوم ندارد و ادله‌ی نقلی و و... همگی مطلق‌اند. بله، در زمان دسترسیِ آسان به امام، شرط جریان اصل (= و یأس از ظفر به دلیل) برقرار نیست. نصوص (= احتیاط تا زمان ملاقات امام) نیز محمول بر همین فرض است. (برای تقصیل نک. بحث ادله‌ی در علم ) ▫️۴. دسترسی به امام همیشه و همه‌جا و برای همه‌کس نبوده‌است. دوریِ محل سکونت شیعیان از مکان اقامت امام علیه‌السلام، شرایط ، محدودیت اوقات امام علیه‌السلام و‌... عواملی هستند که موجب محدودیت در زیارت حضرات می‌گردیده‌است؛ برای نمونه: 🔰مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ اَلْحَكَمِ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ مُصْعَبٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ يَقُولُ: أَشْكُو إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَحْدَتِي وَ تَقَلْقُلِي بَيْنَ أَهْلِ اَلْمَدِينَةِ حَتَّى تَقْدَمُوا وَ أَرَاكُمْ وَ آنَسَ بِكُمْ فَلَيْتَ هَذِهِ اَلطَّاغِيَةَ أَذِنَ لِي فَأَتَّخِذَ قَصْراً فِي اَلطَّائِفِ فَسَكَنْتُهُ وَ أَسْكَنْتُكُمْ مَعِيَ وَ أَضْمَنَ لَهُ أَنْ لاَ يَجِيءَ مِنْ نَاحِيَتِنَا مَكْرُوهٌ أَبَداً. 📖 الکافي ج ۸، ص ۲۱۵ ✒️📚 @Faede_v_Borhan
💠 فراموشی آیه تبرّج 🔻آیةالله‌العظمی (مدظله): 🔹شیخ کاظم ازری اشعاری دارد بسیار معروف و مشهور به «هائیه». نقل می‌کنند که حافظ چهل هزار بود. شیخ کاظم در اشعار خود راجع به این مطلب می‌گوید: نَسِيَتْ آيَةَ التَّبَرُّجِ أَمْ لَمْ تَدْرِ أَنَّ الرَّحْمَنَ عَنْهُ نَهَاهَا حَفِظَتْ أَرْبَعِينَ أَلْفَ حَدِيثٍ وَمِنَ الذِّكْرِ آيَةً تَنْسَاهَا عایشه چهل هزار حدیث حفظ کرد، ولی یک آیه از را فراموش کرد: «وقَرْنَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الجاهِليَّةِ الأُولى». (احزاب، آیه ۳۳) 🔸آقای حاج سید مهدی روحانی (رحمة الله علیه) می‌گفت: یکی از ادبای عرب که و متعصب در تسنّن بود، این را دیده و گفته بود او مرتکب جرم شده ولی به قدری از جهت ادبیت این شعر زیباست که ادیب، جُرمش را می بخشد. 📖 جرعه ای از دریا، ج۲، ص۴۴۶. ✒️📚 @Faede_v_Borhan
💠 تقدّم وظایف دینی بر طلب رزق عن امیرالمؤمنین صلوات‌الله‌علیه:🔻 «قدتکفل لکم بالرزق و أمرتم بالعمل، فلایکونن المضمون لکم طلبه اولی بکم من المفروض علیکم عمله. مع أنه والله لقداعترض الشک و دخل الیقین حتی کأن الذي ضمن لکم قدفرض علیکم و کأن الذي قدفرض علیکم قدوضع عنکم. فبادروا العمل و خافوا بغتة الأجل، فإنه لایرجی من رجعة العمر ما یرجی من رجعة الرزق» 📖نهج البلاغة(صبحی‌صالح)، ص۱۷۱/خطبه‌ی ۱۱۴. 🔸[خداوند متعال] متکفل رزق شما گردیده و [در مقابل] به «کار» امر گشتید، پس نباید در نظرتان، طلب کردنِ آن‌چه برای‌تان تضمین شده [= رزق] مهم‌تر از انجام آن‌چه بر عهده‌تان گذارده‌شده، باشد. با این‌حال، به‌خداوند سوگند که شک و تردید پیداشده و یقین رو به زوال است تا جایی‌که گویا آن‌چه برای‌تان تضمین کرده‌اند بر عهده‌تان است و آن‌چه بر عهده‌تان است از دوش‌تان برداشته‌شده [و همه چیز را برعکس واقعیت میپندارید]! پس به‌سوی «کار» بشتابید و از ناگهانی اجل بهراسید! زیرا آن مقدار که امیدِ بازگشت رزق و روزی می‌رود، امیدی به بازگشت عمر نیست! 📌اقول: طبیعتاً مقصود از «کار» تلاش در راه انجام وظایف دینی است، نه کار برای کسب درآمد. ✒️📚 @Faede_v_Borhan