🔴 #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش اول ✅ جنگ صفین، از مهم‌ترین نبرد‌های حضرت امیر (ع) بود. سپاه عراق که پیرو حضرت بودند، پس از چندین روز نبرد سنگین با سپاه شام به سرکردگی معاویه، تا پیروزی نهایی فاصله‌ای نداشت. معاویه که خود را در انتهای راه می‌دید، به پیشنهاد عمروعاص، دستور داد تا قرآن‌ها را بر نیزه کنند و از سپاه حضرت امیر (ع) خواستند که از جنگ دست بکشند و #حکمیت_قرآن را بپذیرند. حکمیت در لغت، به معنای داوری خواستن و حَکَم قرار دادن است. 👈 حضرت فرمودند: این درخواست، فریب‌کارانه و به منظور فرار از #شکست است، ولی گروهی از سپاهیان ایشان خواستار قبول #حکمیت قرآن شدند. در رأس این گروه اشعث بن قیس بود که معاویه با او مخفیانه #مذاکره کرده بود. 📌 گذاشتن #قرآن بر نیزه، نشان آن بود که بیایید تا قرآن میان ما حکم باشد؛ یعنی جنگ بس است و قرآن، #حق و #باطل را میان ما مشخص خواهد کرد. ✅ چگونگی #وقوع_حکمیت با اصرار اشعث و دیگران، و تهدید حضرت به #قتل یا #تسلیم و تحویل ایشان به معاویه، جنگ متوقف شد. امام در وضعی که #دشمن پدید آورده بود، پیشنهاد معاویه را برای متارکه جنگ و تعیین نماینده برای مذاکره پذیرفتند و ماجرای #تحکیم شکل گرفت. 🔸#خیانت در سپاه امام (ع) #نیرنگ_معاویه هنگامی بود که مالک اشتر پیروزی‌هایی را به دست آورد و نزدیک بود نتیجه نبرد را به نفع سپاه عراق پایان دهد؛ اما امام (ع) که از سوی طرف‌داران حکمیت زیر فشار شدید بودند، به دنبال مالک فرستاده و پیام دادند: نزد من بیا. طرف‌داران حکمیت به #امام گفتند: به او فرمانی صریح و محکم بده تا نزدت باز گردد، و گرنه به خدا سوگند تو را عزل می‌کنیم! امام یزید بن هانی را نزد مالک فرستادند و او دستور امام را رساند. مالک گفت: به خدا سوگند! آن دم که قرآن‌ها را بالا آوردند، هرگز نمی‌پنداشتم که بر اثر آن، اختلاف‌نظر و پراکندگی روی دهد. آیا مددی را که خداوند به ما رسانده می‌بینی؟ آیا سزاست که این #فرصت دست‌نیافتنی را رها کنیم و برگردیم؟! ابن هانی گفت: آن خائنان به امام گفتند: به دنبال مالک بفرست تا نزدت بیاید وگرنه، همان‌گونه که عثمان را کشتیم، تو را نیز کشته یا به #دشمن تسلیم می‌کنیم. مالک دست از #نبرد کشید و به عقب برگشت. 🖌 قندوزی حنفی از علمای #اهل_سنت نقل کرده است: زمانی‌که سپاه معاویه در #جنگ_صفین قرآن بر روی نیزه بردند به این بهانه که به حکمیت قرآن راضی هستند؛ امام (ع) فرمودند: أنا القرآن الناطق؛ من #قرآن_ناطق هستم. ✅ #پذیرش_حکمیت در نهایت، امام (ع) و معاویه، معاهده‌ای میان خود نوشتند که در تاریخ به صورت مفصل نقل شده است. #متعهد شدند: آن‌چه دو حکم در قرآن یافتند، بدان پای‌بند باشند و آن‌چه در کتاب خداوند نبود، از #سنت عادلی که همه بر آن اتفاق دارند، پیروی نمایند. ✅ #جهل در #دین‌داری سپاهیان هر دو طرف از قبیله‌هایی تشکیل شده بود که تقریباً اختیار کامل آن‌ها در دست رئیس قبیله بود. سپاه معاویه بیش‌تر برده #پول و #مقام بودند؛ لذا دقت چندانی در #شناخت حق و باطل نداشتند؛ اما گروهی از سپاه امام، #دنیا طلبانی بودند که در این سپاه به خواسته خویش دست نمی‌یافتند؛ ولی معاویه به آنان وعده داد تا این نیازشان را برطرف کند. بخش وسیع دیگری از سپاه عراق، به دین #معتقد بوده و در پی منافع دنیوی نبودند، ولی آشنایی عمیقی نسبت به #دین نداشتند؛ و برای آنان جنگیدن در مقابل گروه به ظاهر مسلمانی که آن‌ها را دعوت به قرآن می‌کردند، بسیار دشوار بود. این #فهم_نادرست از دین، آنان را واداشت تا رهنمودهای امام را نپذیرفته، حتی ایشان را تهدید به قتل کنند. _______________ حجةالاسلام والمسلمین #علوی_تهرانی #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش اول #مسجد_حضرت_امیر (ع) @Fares_ir

🔴 #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش دوم ✅ تعیین نمایندگان حکمیت 🔅 اهل شام، عمرو بن عاص را به عنوان #نماینده در حکمیت #انتخاب کردند. برای نمایندگی اهل عراق بین سپاهیان امام (ع) #اختلاف شد. حضرت، ابن عباس و مالک اشتر را پیشنهاد کردند. اشعث و یارانش قبول نکردند، به این بهانه که مالک #عقیده به جنگ دارد و ابن عباس نیز نباید باشد؛ پس طرف دیگر باید یمنی باشد. آنان خواهان این بودند که خود، حکم را انتخاب کنند و شخص مورد نظر آن‌ها ابوموسی اشعری (همشهری اشعث و مخالف حضرت) بود. 💠 امام خطاب به آنان فرمودند: "شما در آغاز این کار، از من سرپیچی کردید؛ اکنون دیگر گوش دهید. رأی من آن نیست که ابوموسی را برگزینم." آنان گفتند: ما تنها به ابوموسی اشعری راضی می‌شویم. امام (ع) فرمودند: "وای بر شما! او #انسان قابل اعتمادی نیست؛ #مردم را از من دور می‌کرد و کارها علیه من انجام داده است." 👈 اما با اصرار آن‌ها، ابوموسی به #حکمیت انتخاب شد؛ در حالی‌که از مخالفان امام بود و همین انتخاب، پیروزی طرف مقابل را هموارتر کرد. امام در بیان این حادثه چنین فرمودند: "من دیروز #فرمانده و #امیر شما بودم؛ ولی امروز فرمانم می‌دهند، دیروز بازدارنده بودم که امروز مرا باز می‌دارند." 🔸 پس از تعیین شدن #نمایندگان؛ معاویه، عمرو بن عاص و برخی دیگر را برای مذاکرات و تعیین شرایط حکمیت نزد امام (ع) فرستاد. این افراد با حضرت و یاران ایشان درباره مفاد صلح‎نامه #مذاکره نمودند. به روایت یعقوبی، وقتی بر سر لقب «#امیرالمؤمنین» برای امام (ع) هنگام نوشتن #صلح_نامه میان نمایندگان دو سپاه #اختلاف افتاد، اشعث از کسانی بود که خواستار حذف این #لقب در آن نامه شد و مالک اشتر سخت به او اعتراض کرد. ولی مردم بعدها معاویه را به این لقب صدا زدند. 🗓 تاریخ حکمیت نیز ‏ پایان #ماه_رمضان تعیین شد. ✅ اقدامات و نصایح امام علی (ع) و یارانش امام علی (ع) برای حکمیت، ۴۰۰ نفر را به فرماندهی شریح بن هانی همراه ابوموسی اشعری اعزام کرده و عبدالله بن عباس را به عنوان #امام_جماعت آنان همراه کردند. و ابوموسی را نیز از ماهیت معاویه آگاه کرده و نصایح فراوانی به او نمودند. شریح از کسانی بود که نسبت به #ساده_لوحی ابوموسی به او هشدار داد و گفت: اگر نتیجه مذاکره شما #خلافت علی (ع) باشد، شامیان در امانند؛ ولی اگر نتیجه تسلط معاویه بر عراق باشد مردم عراق از #ظلم او در امان نخواهند بود. تو مقابل بدترین حریف قرار داری. عراق را خوار و تباه نکن. مبادا حق را به شام دهی و طرف آنها را بگیری. مبادا عمرو تو را بفریبد. ✅ اعلام علنی مذاکرات حکمیت ابوموسی اشعری نتیجه حکمیت را به اینجا رسانید که هر دو فرمانروا یعنی امام (ع) و معاویه از #خلافت برکنار شوند و هیچ‌کدام فرمانروا نباشند. عمرو عاص نیز به ظاهر این را پذیرفت اما ابوموسی را فریفت و او را برای اعلام نتیجه بر خودش مقدم کرد. ابن عباس تلاش زیادی کرد تا ابتدا عمرو عاص نتیجه را اعلام کند؛ اما ابوموسی به هشدارهای ابن عباس توجهی نکرد و بر بالای منبر رفت و گفت:‌ ای مردم! من به نمایندگی از مردم حجاز و عراق چنان‌که انگشترم را از دست خود خارج می‌کنم، علی را از خلافت برکنار می‌نمایم. سپس عمرو عاص به بالای منبر رفته، اعلام کرد: آنچه ابوموسی گفت شنیدید. او، تنها حق برکناری علی را داشت و من هم او را تأیید می‌کنم؛ اما من چنان‌که انگشترم را به دست می‌کنم خلافت را به معاویه واگذار می‌نمایم؛ زیرا او علاوه بر اینکه #شایستگی این مقام را دارد، خون‌خواه عثمان نیز است. ✅ نتایج حکمیت 🔸 حکمیت به پایان رسید؛ شامیان بر #بیعت خود با معاویه باقی ماندند. در مقابل، امام (ع) حکم حکمیت را خلاف #قرآن دانسته و آن را نپذیرفتند و فرمودند: "همانا رأی #بزرگان شما بر این قرار گرفت که دو نفر را برای داوری انتخاب کنند، ما هم از آن‌ها پیمان گرفتیم که از قرآن تجاوز نکنند، اما افسوس که آن‌ها #عقل خویش را از دست دادند، حق را ترک کردند؛ در حالی‌که آن را به خوبی می‌دیدند، چون ستمگری با #هواپرستی آن‌ها سازگار بود، با #ستم همراه شدند، ما پیش از داوری ظالمانه‌شان با آن‌ها شرط کردیم که به #عدالت داوری کنند و براساس #حق حکم نمایند؛ اما به آن پایبند نماندند." 🔆 در نتیجه معاویه از شکست در #صفین رها شد؛ و با فریب‌های دیگر و شهادت امام (ع)، حکومتی قدرتمند تشکیل داد. در مقابل، سپاه کوفه از پیروزی در صفین به فتنه بزرگ #خوارج رسید؛ فتنه‌ای که جنگی دیگر برای حضرت رقم زد و سپاه بزرگ کوفه را به نابودی کشاند. قضیه حکمیت برای #جاهلان کوفی، نه تنها #عبرت نشد، بلکه سرآغاز فتنه‌های بعدی گشت. ______ حجةالاسلام والمسلمین #علوی_تهرانی #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش دوم #مسجد_حضرت_امیر (ع) @Fares_ir

🔴 #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش آخر ✅ پیدایش خوارج 🔸 پس از توقف جنگ صفین برای #حکمیت، گروهی دیگر از سپاهیان امام، با سر دادن #شعار "لا حکم الا لله" خواهان ادامه جنگ شدند، پذیرش حکمیت را #کفر دانستند و امام را به #توبه دعوت کردند. ولی امام با استناد به آیه "أَوْفُوا بِالْعُقُود" نپذیرفتند که #عهد و #پیمان خود را بشکنند. حضرت در این باره فرمودند: آنان سخن حقی می‌گویند (ان الحکم الا الله) ولی از آن نتیجه #باطل می‌گیرند. 💠 پس از آنکه امام به کوفه بازگشتند، مخالفان حکمیت از امام جدا شدند و به حروراء در نزدیکی کوفه رفتند و به نام #خوارج گروهی را شکل دادند و مقدمات #جنگ_نهروان را علیه حضرت ترتیب دادند. به گفته برخی مورخان، ابن ملجم گفت: "الحکمُ للّه یا علی، لا لَکَ؛ ای علی! حکم فقط از آن خداست، نه از آن تو" سپس شمشیرش را مقابل امام (ع) بلند کرد و ضربتی زد؛ یعنی هنوز بر #عقیده خارجی‌گری خود باقی بود. 📌 بعدها خوارج در مدائن، خنجر زهرآگین به پای مبارک امام مجتبی (ع) زدند و در سالیان بعد فرزندان خوارج در کربلا، نسبت به امام حسین (ع) و اهل بیت ایشان مرتکب جنایات متعدد و فجیعی شدند. ✅ محور #فتنه با نگاهی به رفتار اشعث به قیس و فرزندانش روشن می‌شود که اینها چه #ظلم بزرگی بر #اهل_بیت وارد کردند. 1️⃣ اشعث بن قیس: باعث نجات معاویه از شکست در #صفین شد. او عامل تحمیل #حکمیت بر حضرت امیر (ع) و انتخاب ابوموسی اشعری به عنوان حکم بود که نتایج شوم برای مسلمین در پی داشت. او در کشتن حضرت، به ابن ملجم مرادی #مشورت و یاری رساند. 2️⃣ جعده، دختر اشعث: او همسر امام حسن (ع) بود و با خیانت‌هایش، #صلح با معاویه را بر امام مجتبی (ع) تحمیل کرد. او به تحریک معاویه اقدام به مسموم کردن حضرت و #شهادت ایشان نمود. 3️⃣ محمد، پسر اشعث: فرمانده لشکر ابن زیاد در کوفه بود و جناب مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را دستگیر و به زندان ابن زیاد برد. با این عمل در #شهادت ایشان نقش مؤثری داشت. او در روز #عاشورا، انتساب سیدالشهداء (ع) به پیامبر (ص) را #منکر شد. 👈 بعد از #قیام_عاشورا از دست مختار ثقفی گریخت و در پی #شورش #مردم_کوفه علیه مختار، به کوفه بازگشت و فرماندهی شورش را به عهده گرفت. اما بعد از شکست شورش به همراه شبث بن ربعی به بصره گریخت و مصعب بن زبیر را در جنگ با مختار یاری کرد. 4️⃣ قیس، پسر اشعث: جزء کسانی بود که به امام حسین (ع) نامه نوشت و ایشان را به کوفه دعوت کرد. اما در ادامه، تغییر موضع داد و در نهایت در #کربلا به سپاه عمر بن سعد پیوست. 👈 او روز عاشورا در #غارت خیام حسینی، غارت عمامه و عبای مبارک سیدالشهداء (ع) در #قتله_گاه، و مهمتر از همه در کشتن حضرت نقش داشت. او از جمله افرادی بود که سرهای بریده #شهدای_کربلا را به کوفه نزد ابن زیاد برد. __________________ حجةالاسلام والمسلمین #علوی_تهرانی #جهل_امت در عصر حکومت علی (ع) / بخش آخر #مسجد_حضرت_امیر (ع) @Fares_ir