🥋 آشنایی با فلسفه هنرهای رزمی ⛩ هنرهای رزمی به سیستم‌ها و سنت‌های مدونی از تکنیک‌ها و فنون مبارزه‌ای زیبا و انرژی بخشی گفته می‌شود که با انگیزه‌ها و دلایل متفاوتی تمرین می‌شوند؛ 💪 برای دفاع شخصی، رقابت در مسابقات، سلامتی بدنی و تناسب اندام، سرگرمی و تفریح و هم‌چنین رشد و تعالی ذهنی، جسمی و معنوی. 👊 از پرکاربردترین سبک‌های رزمی می‌توان به کونگ فو، ساندای ووشو، جوجیتسو برزیلی، هاپکیدو، کاراته و جودو نام برد. 📚 اصطلاح هنرهای رزمی بیشتر به رشته‌های رزمی شرق آسیا مانند ووشو، کاراته، تکواندو اشاره دارد، اما رشته‌های غربی همچون #بوکس، #ساواته، پانکریشن و انواع کشتی نیز در مجموعهٔ هنرهای رزمی قرار داده می‌شوند. ⚔ از دیدگاه سلاح، هنرهای رزمی را می‌توان به سه گروه «مسلح»، «بی‌سلاح» و «مسلح و بی سلاح» تقسیم می‌شوند. اولی مهارت‌هایی چون تیراندازی با کمان، نبرد با نیزه و شمشیرزنی را شامل می‌شود و دومی یعنی رشته‌های مبارزهٔ بی‌سلاح بر ضربات دست و پا تأکید دارند و سومی به هنرهای رزمی اشاره دارد که علاوه بر مبارزهٔ بی سلاح، مبارزهٔ مسلح نیز وجود دارد. 🤺 امروزه برخی مهارت‌های مبارزه با سلاح همچون کِندو (شمشیرزنی ژاپنی) و کیودو (تیراندازی با کمان ژاپنی) به عنوان یک رشتهٔ ورزشی تمرین می‌شوند و رشته‌های بدون سلاحی هم چون کاراته، جودو، تکواندو، #موی تای، ساندا، کیک بوکسینگ و جوجیتسو نیز به عنوان روش‌های دفاع شخصی تمرین می‌شوند. هنرهای رزمی ووشو یا کونگ‌فو، آی کی دو و هاپ کی دو هم به عنوان هنرهای رزمی #بی سلاح و #مسلح تمرین می‌شوند. 🙅‍♂ هم‌چنین شکل‌های ساده شده‌ای از تای‌چی‌چوان، نوعی از ووشوی چینی، که از #ماهیت رزمی خود کمی خارج شده، به‌طور گسترده‌ای برای حفظ سلامتی تمرین می‌شوند. رشته ووشو یا کونگ فوی چینی تنها رشته‌ای است که در تمام #مجموعه‌های ورزش‌های رزمی دسته‌بندی می‌شود. 👊 بسیاری از تکنیک‌ها و تمرینات رشته‌های مختلف رزمی مشابه است اما هر یک از آنها ترکیب مخصوصی از مهارت‌ها را در خود جای داده‌اند. برخی از آنها مثل کاراته بر حرکات پویا، دقیق و مستقیم تأکید دارند و برخی همچون آیکیدو تکنیک‌های نرم‌تر، آهسته‌تر و پیوسته‌تر را به کار می‌گیرند. هر یک از رشته‌های رزمی به میزان خاصی از توانایی‌های بدنی شامل قدرت بدنی، #انعطاف‌پذیری (به‌ویژه در ناحیه لگن)، هماهنگی عضلات و استقامت نیاز دارد. 🀄️ مهمترین جنبهٔ وحدت‌بخش هنرهای رزمی شرق #آسیا که آنها را از رشته‌های رزمی سایر نقاط دنیا متمایز می‌کند، تأثیر مکاتب «دائو» و «ذن» بر آنهاست. این ویژگی باعث شده تا #وضعیت ذهنی و معنوی هنرجویان اهمیت بالایی داشته باشد. 🌀 در هنرهای رزمی بر #درونی‌سازی وضعیتی تأکید می‌شود که در آن کارکردهای محاسبه‌گری ذهن به تعلیق درآمده تا ذهن و بدن به عنوان یک واحد پیوسته به شرایط محیطی و تغییرات آن واکنش نشان دهند. ❇️ در #مکاتب #دائو و ذن نیز بر به دست آوردن چنین وضعیتی تأکید می‌شود و راه رسیدن به آن نیز از طریق تجربه و تمرین است. به همین دلیل بسیاری از پیروان این مکاتب به تمرین هنرهای رزمی به عنوان یک فعالیت فلسفی و روحانی عمیق می‌پردازند. 🌍 در #قرن بیستم شاهد محبوبیت روزافزون هنرهای رزمی شرقی در جهان غرب بوده‌ایم. جودو در سال ۱۹۶۴ و تکواندو از سال ۲۰۰۰ در برنامه رسمی بازی‌های #المپیک قرار گرفته‌اند و در ابتدای سده ۲۱ نیز یک رشتهٔ تلفیقی به نام هنرهای رزمی ترکیبی یا #ام_ام_ای (اما غیراخلاقی و خیلی خشن) با وام گرفتن فنون رشته‌های مختلف رزمی، اهمیت خاصی پیدا کرده است. ✳️ هنرهای رزمی #اکسیر اعظمی ست که می تواند دردهای درونی و بیرونی انسان ها را شفا بخشد و آنها را حقیقتا قدرتمند کند به شرطی که این #مسیر شگفت انگیز را شروع کنیم و تا پایان خالصانه ادامه دهیم! 💪 @HrazmiVpahlvani 💪 کانال هنرهای رزمی.. ورزش پهلوانی (⛩هنرهای رزمی ما را از خواب بیدار ‌می کند و در آن‌ زیبایی بزرگی نهفته است.)