eitaa logo
خبرفوری
401 دنبال‌کننده
114.7هزار عکس
76.3هزار ویدیو
816 فایل
ماصرفاسریعترین روش برای اطلاع رسانی راانتخاب کردیم ومسوولیت صحت آنرابرعهده نمیگیریم #قالیباف #شهیددکتر_رئیسی #زاکانی_قاضی_زاده
مشاهده در ایتا
دانلود
✡️ یهودیت سیاسی و تمایل به قتل خداوند! 1️⃣ شاید بتوان گفت اوّلین صهیونیست یا اولین مثالِ یهودیت سیاسی بود. زیرا معتقد به خداوند، اما متنفّر از او بود؛ مطّلع از حقانیّت فرد مؤمن و دشمن او؛ توأمان آگاه به حقانیّت و دشمن حقانیّت. از سوی خداوند، قتل هابیل همچون نمادی به کار گرفته شد برای انتقال این حقیقت که قتل و فساد در زمین اگر از سوی اصحاب دین صورت گیرد، به فسادی فراگیر تبدیل می‌شود. خداوند بر همین اساس به بنی‌اسرائیل گفته بود که کُشتن یک نَفْس گویی کُشتن همهٔ نفوس است. (مائده : ٣٢) 2️⃣ نزد بنی‌اسرائیل، تدریجاً کُشتن کسانی که مخالفِ سوء‌استفاده از «حقیقت» برای «منفعت» بودند، سنّت شد و این سنّت شامل کُشتن انبیاء هم شد. انبیاء بنی‌اسرائیل (ع) خود اصلی‌ترین مخالفِ یا نژادپرستانه بودند و بسیاری از آن‌ها قربانیِ این مخالفت خود شدند. آن‌ها جلوهٔ مخالفت دین موسی (ع) با اعتقادِ نژادیِ در حال تکوین بودند. 3️⃣ مشخّصهٔ عمومی دیگر، یهودیت سیاسی است. یهودیان سیاست‌گرا، اسراف‌کنندگان در زمین‌اند، یعنی تمایل‌شان به بَهره‌کشی، از نیاز ناشی نمی‌شود، بلکه از تفکّرشان دربارهٔ نیازشان ناشی می‌شود؛ تفکری از نیاز که کلّ زمین و بشریّت را سوژهٔ خود می‌پندارد. آن‌ها تمایل سیری‌ناپذیرشان به بَهره‌کشی از زمین را با تمایلی غریب به تغییردادنِ سازوکارهای طبیعیِ موجود در زمین به‌پیش می‌برند. «آن‌ها گوش حیوانات را می‌بُرند و خلقت‌شان را تغییر می‌دهند.» (نساء : ۱۱۹)؛ همان که امروزه به آن می‌گویند! 4️⃣ این فسادْ، فساد در عالم طبیعی است، اما آن‌ها در عالم انسانی نیز سخت به فساد می‌پردازند؛ «یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ» (بقره : ۲۰۵). و شاید نسل مهم‌تر است. آن‌ها به تعبیر کامو، کلمات را به فحشا می‌کشانند، به واژگان پیچش‌های شگرف می‌دهند و تفاسیر پیچیده‌ای بر روی نصوص صورت می‌دهند تا مراد خود را حاصل کنند: «يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ» (نساء : ۴۶)، در آیهٔ ۷۵ سورهٔ بقره این معنا آمده است که آن‌ها سخن خدا را می‌شنیدند و پس از تعقّل، آن را می‌کردند و از سرِ قصد چنین می‌کردند. 5️⃣ متون کلاسیک ، تا حدّی و شاید تا حدّ زیادی متأثر از این تمایل ویژه‌ی یهودانه است. یهودیان در جهان شمارِ اندکی دارند، اما در عرصهٔ علوم انسانی تکثّر و گستردگیِ آشکاری دارند و این تناقض عجیبی است. 6️⃣ بزرگ‌ترین مثالِ «فراموشیِ عامدانهٔ خداوند» است. صهیونیسم یا یهودیت سیاسی، نبرد با خداوند و بنابراین نبرد با امر اخلاقی و عادلانه، بر روی گسترهٔ کره زمین در طول تاریخی چندهزارساله است. در حال معرفتِ کامل به خداوند با او دشمنی و نسبت به او نفرت می‌ورزد و ربّ‌شان را از روی کینه و خشم صدا می‌زنند: «رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا» (ص : ۱۶). 7️⃣ هرکسی بر طینت خود می‌تند. صهیونیسم ارادهٔ شرآمیز درون خود را بازتولید می‌کند. لازم نیست ارادهٔ شرّ را داشته باشد یا آن را انتخاب کند، فعل او خودبه‌خود است. هم‌چون درنده‌ای که نااندیشیده می‌دَرَد و خزنده‌ای که غریزتاً نیش می‌زند. یهودیت سیاسی (یا به‌قول امروزی‌ها صهیونیسم) همهٔ شرّ روی زمین است، ابتدا و نهایت شرارت در تاریخ بشر از زمان تکبّر شیطان تاکنون. 8️⃣ یهودیت سیاسی تدریجاً در طول زمان از هر نظر تکامل یافت و فقط تکاملِ معطوف به تأسیس را کم داشت که آن هم پس از جنگ دوم جهانی (۱۹۴۷) محقّق شد. بعد از جنگ دوم، یهودیت سیاسی خود را نظراً و عملاً گسترد و نفوذش را به اوج رساند. اینک صهیونیسم یک شرّ (وسیع)، (خانه‌کرده در نظریه)، (ریشه‌یافته)، ، عامل در حوزهٔ ناخودآگاه و مجموعاً «بزرگترین شرّ تاریخ انسان» است. هیچ امر شرّی این ویژگی‌ها را ندارد. 9️⃣ سوگناک آن‌که متأسفانه شرّ مجسّم یا تمامیّت شرارت، قابل مذاکره و تعامل و تفاهم نیست. دربرابر آن، فقط یا معقول است. مبارزه با یهودیت سیاسی، برای ما انسان‌ها که دوست داریم در آرامش زندگی کنیم، تراژدی عقل یا سوگ دانایی است. اگر صهیونیسم نباشد، مثال شرّ یا شرِّ تمام، تصوّری بلاتصدیق است. ✍️ نویسنده: سیدجواد طاهایی 📖 متن کامل مقاله: 👉 https://jscenter.ir/jewish-history/zionism/23699 ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡ بنی‌اسرائیل به چه می‌اندیشد؟ 1⃣ در حال حاضر، حیات مدنی جهان غرب به متّصل است. بازرگانی جهان امروز در غرب تعیین تکلیف می‌شود و بازرگانی غرب امروز در دست است و بنی‌اسرائیل سعی در سلطه بر دارد. 2⃣ در این منطقه مسلمانان نیز به‌عنوان ساکنان اصلی زندگی می‌کنند که می‌خواهند جلوی این را بگیرند. این نکته کافی است که ما دریابیم هر چه به غرب امتیاز بدهیم حاضر نیست با مسلمانان کنار بیاید. 3⃣ پس منطقه‌ی خاورمیانه و وجود بیت‌المقدس -که در کانون توجه بنی‌اسرائیل قرار گرفته- عامل بسیار مهمّی است برای این‌که این جدال و رویارویی ادامه پیدا کند. 4⃣ از قرن‌ها و بلکه هزاران سال پیش رویای را در سر پرورده و برای حصول به آن دمی از تلاش و توطئه باز نایستاده است. 5⃣ راز عموم توطئه‌ها، جنگ‌های جهانی و سقوط دولت‌ها، به تلاش یهود برای رخنه در دولت‌ها، تسلّط بر اقوام و در اختیار گرفتن گلوگاه اقتصادی آن‌ها برمی‌گردد. 6⃣ آنان، برای دست‌یابی به این نیازمند و بیت‌المقدّسند. چون براساس موهومات، سناریوی لازم را نوشته و ساده‌لوحان بنی‌اسرائیل را هم با خود همراه کرده‌اند و حتی، طيّ قرن اخیر، جماعتی از مسیحیان را هم با عنوان «مسیحیت یهودی» یا «مسیحیت پروتستانی» در خود حل کرده و آن‌ها را به دنبال خود کشیده‌اند. 7⃣ از این رو به هیچ‌وجه دست از این محل یعنی اورشلیم و بیت‌المقدّس برنمی‌دارند و با هر عاملی که سر راه آن‌ها قرار گیرد در می‌افتند. 8⃣ اورشلیم و بیت‌المقدّس را به عنوان مرکز و پایتخت این حکومت جهانی می‌شناسند و قرن‌ها برای رسیدن به آن صبوری کرده‌اند و مسلمانان، تنها جماعتی هستند که علیه این خواست شیطانی بسیج شده‌اند. 9⃣ یهود، از تمامی امکانات غرب، مخصوصاً آمریکا برای وارد آوردن فشار بر ملل مسلمان و سرکوب آن‌ها بهره می‌برد. 🔟 در واقع، غرب مسیحی، چون ماری، از صندوق‌خانه‌ی یهود سر بر‌آورد‌ه و علیه مسلمانان یورش می‌آورد. 📚 منبع: کتاب مثلث مقدس (راز عداوت غرب با اسلام و مسلمانان)، اسماعیل شفیعی سروستانی، نشر موعود عصر ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۵٢] 💥 یهود بی‌معرفت است! 1️⃣ اولین و اساسی‌ترین خصلتی که باعث پیدایش سایر خصلت‌های زشت و پلید در دیروز و در امروز گردیده است و هم‌چنان نیز ادامه دارد، عدم خدای تبارک و تعالی است. «وَ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ [انعام : ٩١]؛ [یهودیان بر ضدّ رسول خدا به سفسطه‌گری پرداختند چون] آنان خدا را آن‌گونه که سزاوار اوست نشناختند». یهود نیست. مفسّران می‌گویند: وَ مَا عَرَفُوا اللهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ. یهود از ابتدا قومی "بی‌معرفت بود. از درک عظمت و بزرگی «الله» عاجز بود. 2️⃣ این عجز و ناتوانی آن‌قدر واضح و آشکار است که با اندکی مطالعه در کتب مقدّس حاخامی، کم‌هوش‌ترین آدم‌ها نیز به آن شهادت می‌دهند. آن‌ها حتی در وصف و توصیف خدای‌شان ، قادر نیستند عجز و نگاه ابتدایی‌شان را پنهان سازند! 📚 کتاب خروج، باب ١٩، شمارهٔ ٩: 🔸خداوند به موسی فرمود: «من در ابر ستبر و غلیظی نزد تو می‌آیم تا هنگامی که با تو گفت‌وگو می‌کنم، قوم به گوشِ خود صدای مرا بشنوند و از این پس گفتار تو را باور کنند»! 📚 کتاب اعداد، باب ١٢، شمارهٔ ۵: 🔸آن‌گاه خداوند در ستونی از ابر پایین آمد و در کنار درِ عبادتگاه ایستاد و فرمود: «هارون و مریم جلو بیایند». و ایشان جلو رفتند! 📚 کتاب دوم سموئیل، باب ٢٢، شمارهٔ ٩: 🔸از سوراخ‌های بینی او دود برآمد، و از دهانش زغال برافروخته و آتش کشنده بیرون آمد! او آسمان‌ها را شکافت و فرود آمد، و زیر پاهایش ابرهای سیاه بود! 📚 کتاب آفرینش، باب ١٨، شمارهٔ ١-٨: 🔸خداوند وقتی خواست قوم لوط را عذاب کند، مرورش به حضرت ابراهیم افتاد در حالی‌که او در خیمهٔ خود بود، ابراهیم نظر کرد، دید سه نفر در مقابل او ایستاده‌اند، پس برخاست و صورت خود را بر زمین گذارد و به او گفت: ای مولای من خواهش می‌کنم که پاهای تو را بشویم و در زیر درخت طعامی برای تو بیاورم که بخوری و قوّت بگیری، پس خداوند به او گفت: هرچه می‌خواهی بکن، پس ابراهیم پای خدا را شست و برای او کره و شیر و گوسالهٔ پخته شده آورد و بالای سر آن‌ها در زیر درخت ایستاده و آن‌ها خوردند! 📚 کتاب آفرینش، باب ٣٢، شمارهٔ ٢۴و٢۵و٣٠: 🔸حضرت یعقوب با خداوند از اول شب تا صبح کُشتی گرفت [*]، وقتی خداوند دید نمی‌تواند بر یعقوب غالب شود بر بالای ران او ضربه‌ای زد و پای یعقوب صدمه دید... یعقوب گفت: در این‌جا من خدا را روبه‌رو دیده‌ام و با این وجود هنوز زنده هستم! 3️⃣ اگر آدمی‌زاده‌ای خدا را موجودی بداند که دود از دماغ او خارج می‌شود و آتش از دهان او بیرون می‌آید، گوسالهٔ بریان می‌خورد و با یعقوب کُشتی می‌گیرد و چون در کُشتی کم می‌آورد با لگدی جانانه یعقوب را لنگ می‌سازد، آیا شایسته است برای چنین خدایی مقام ربوبیّت و مدیریت عالم و آدم، قائل باشد؟! خدا را موجودی بداند که برای ادارهٔ امور، فردی را با دستورات عدیده به‌عنوان نبیّ و رسول در میان مردم برمی‌گزیند؟ وحی نازل می‌کند؟ قطعاً پاسخ منفی است. 4️⃣ و شما خوانندهٔ ارجمند تصدیق می‌کنید که ساخت چنین خدایی فقط به کارِ بازیِ کودکانه می‌آید. از همین‌رو خدای متعال به نبیّ مکرّم و رسول معظّمش می‌فرماید: «ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ [انعام : ٩١]؛ یهودیان را به حال خود واگذار تا در ژرفاى [باطل‌] خود به بازى [سرگرم‌] شوند». 🔸[*] البته امروزه بسیاری از دانشمندان یهودی عقیده دارند آن‌که با یعقوب کُشتی گرفت نه خدا، بلکه فرشته بود!! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۵۶] 💥 اصحاب شنبه / برادرهای میمون و خوک! 🔹١. یهود قانون شکن است. 1️⃣ یا مستقیم و بی‌محابا صورت می‌گیرد و یا غیرمستقیم، تحت کلاهی که به معروف است واقع می‌شود. پی‌آمدِ قانون‌شکنی و نادیده‌گرفتنِ حکم خدا، که از خصلت‌های برجستهٔ یهود است، و به حیوان تبدیل‌شدن است. 2️⃣ در روزگاران خیلی دور برای مردمی از که در ساحل دریا سکنی داشتند، و از ماهیان دریا ارتزاق می‌کردند، به حکم خدا، شکار ماهی در روز شنبه [شبّات] که روز استراحت و عبادت بود، ممنوع شد. اما روز شنبه به امر خدا متفاوت از دیگر روزها شد. در این روز ماهی‌ها، بیشتر از روزهای دیگر برای فرزندان اسرائیل خودنمایی می‌کردند و به سمت آنان می‌آمدند. 3️⃣ در روایتی که جناب قمی در تفسیرشان [ج١، ص٢۴۴] آورده‌اند، امام علیه‌السلام می‌فرمایند: 🔸أنَّ الْحِيتَانَ كَانَتْ سَبَقَتْ إِلَيْهِمْ يَوْمَ السَّبْتِ لِيَخْتَبِرَ اللَّهُ طَاعَتَهُمْ فِي ذَلِكَ- فَشُرِّعَتْ إِلَيْهِمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ فِي نَادِيهِمْ- وَ قُدَّامِ أَبْوَابِهِمْ فِي أَنْهَارِهِمْ وَ سَوَاقِيهِمْ؛ ماهی‌ها تا لبِ آب آمده و بلکه از راه دریا راه نهر را گرفته و تا درب منازل‌شان نزدیک می‌شدند. 4️⃣ و بدین‌گونه عصب حسّاس ذهن طمّاع تحریک می‌شد و با قانون‌شکنی، اقدام به زیر پا گذاردن امر خدا می‌کردند. و شما نیک می‌دانید که هر امر غیرحلالی و هر کار ناشایستی اگر با مخالفت عموم مواجه نشود و با تسامح و مداهنه به آن نگریسته شود، زمینه برای حضور جدّی و فعّال شیاطین مهیّاتر خواهد بود. 5️⃣ و نیز از فضای ایجاد شده نهایت بهره را برد و بنابر آن‌چه در روایت مکتوب در تفسیر قمی آمده است: 🔸ثمَّ إِنَّ الشَّيْطَانَ أَوْحَى إِلَى طَائِفَةٍ مِنْهُمْ إنَّمَا نُهِيتُمْ عَنْ أَكْلِهَا يَوْمَ السَّبْتِ فَلَمْ تُنْهَوْا عَنْ صَيْدِهَا، فَاصْطَادُوا يَوْمَ السَّبْتِ وَ كُلُوهَا فِيمَا سِوَى ذَلِكَ مِنَ الْأَيَّامِ؛ شیطان به آن دسته از گنه‌کاران الهام کرد که شما از خوردن آن منع شده‌اید نه از صید آن. و با این توجیه و با ساخت کلاه شرعی، روز شنبه که ممنوع‌الصید بود، و حق ماهی‌گیری نداشتند، به صید ماهی می‌پرداختند و روزهای دیگر می‌خوردند. 6️⃣ حضور مستمرّ شیطان باعث شد که صیّادانِ روز شنبه، دیگر نیازی به کلاه شرعی نداشته باشند و با زیاده‌روی در معصیت، علناً به مبارزه با خدا بپردازند. آنان به گناه ماهی‌گیری در روزهای شنبه که دریا پُر از ماهی می‌شد، ادامه می‌دادند، غافل از این‌که این آزمایشی است از جانب خدای بزرگ. 7️⃣ آیا آنان غافل بودند که فراهم‌بودنِ «اسباب گناه» مجوّزی برای «ارتکاب گناه» نیست، و یا این‌که خود را به تغافل می‌زدند؟! 8️⃣ وقتی در جامعه‌ای بازار گناه رونق می‌گیرد و مشتریان فراوانی پیدا می‌کند، علاوه بر گنه‌کاران که به اجرای فعل حرام مبادرت می‌ورزند، و شیاطین که با الهامات و القائات مرموزانه‌شان مسیر و طریق گناه را هموار و خالی از خار و خاشاک می‌گردانند، دو گروه دیگر نیز یافت خواهند شد: 🔸گروهی که گناه نمی‌کند، اما با گنه‌کاران نیز به مقابله برنمی‌خیزد؛ 🔸و گروه آخر، علاوه بر این‌که گناه نمی‌کند، به مقابلهٔ جدّی با گنه‌کاران می‌پردازد. 9️⃣ از این دو گروه تنها گروه اخیر از عذاب شدید الهی مصون خواهد بود؛ چنان‌چه در ماجرای ساکنان قریه‌ای که در نزدیکی دریا خانه داشتند، و قرآن صادق در آیات ١۶٣ الی ١۶۶ سورهٔ اعراف به آن پرداخته است، تنها آنانی که عملاً به اقدام نمودند، نجات یافتند و دیگران به هلاکت رسیدند. 🔟 قدرت خدای قادر متعال یهودیان گنه‌کار را به حیواناتی تبدیل نمود که در زبان قرآن «قِرَدَة» است و ما از آن تعبیر به می‌کنیم. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۵٧] 💥 اصحاب شنبه / برادرهای میمون و خوک! 🔹 ٢. یهود، تعدّی و خوی تجاوزگری 1️⃣ «کتاب خروج» در دو مرحله به تعطیلی روز «سَبت» [شنبه] اشاره دارد. ابتدا پیش از ذکر بازگشت به گوساله‌پرستی توسط بچه‌های اسرائیل، تعطیلیِ روز سَبت را به‌عنوان نشانی جاودان بین خدا و بنی‌اسرائیل، یادآور می‌شود. و نیز در اهمیت روز سَبت به این نکته اشاره می‌کند که خدا بنی‌اسرائیل را برای خود جدا ساخته است. 2️⃣ دومین مرحله، بعد از بت‌پرستیِ آشکار توسط قوم اسرائیل و عصبانیّت موسی (ع) و شکستن لوح‌های سنگی -که فرامین خدا بر آن نوشته شده بود- می‌باشد، که بدون ذکر مجازات «مَسخ» برای گنه‌کاران و پرهیزگارانِ خاموش، و بدون پرداختن به عبادت حیات‌بخشِ «نهی از منکر»، تنها مقررات روز سَبت را به بنی‌اسرائیل ابلاغ می‌کند. 3️⃣ موسی (ع) تمام قوم اسرائیل را دور خود جمع کرد و به ایشان گفت: 🔸 این است دستوراتی که خداوند به شما داده است تا از آن اطاعت کنید. فقط شش روز کار کنید و روز هفتم را که روز مقدّس خداوند است، استراحت و عبادت نمایید. هر کسی که روز هفتم کار کند باید کُشته شود. آن روز در خانه‌های‌تان حتی آتش هم روشن نکنید. 4️⃣ خدای حکیم در قرآن عظیم از نبیّ مکرّم و رسول معظّم می‌خواهد که سرگذشت و ماجرای گناه ماهی‌گیری روز شنبه را از ساکن مدینه و حجاز بپرسد: 🕋 واسْأَلْهُمْ عَنِ الْقَرْيَةِ الَّتِي كَانَتْ حَاضِرَةَ الْبَحْرِ إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ ؛ از آنان سرگذشت شهری را که در ساحل دریا بود بپرس، هنگامی که [اهلش] در [روز تعطیلیِ] شنبه [از حکم خدا] تجاوز می‌کردند. 5️⃣ نقل ماجراهای تلخ و شیرین قطعاً در رفتار و کردار آدمی اثرگذار است. و قرآن در مواردی با بیان حوادث گذشته به بازگویی و بازکاوایی سرنوشت پیشینیان پرداخته است. ما دوستان جوان‌مان را به مطالعهٔ داستان‌های قرآنی به‌ویژه آن دسته از ماجراهایی که در ارتباط با بنی‌اسرائیل و یهودیان است، فرامی‌خوانیم، باشد که از این طریق بتوانند تحلیل درستی از مباحث، وقایع و حوادثِ جاری روزگار به‌دست آورند. 6️⃣ آن‌چه که در مذمّت ساحل‌نشینان وارد شده است، ساحل‌نشینی نیست. «حَاضِرَةَ الْبَحْرِ» بودن مجازاتی ندارد، گرچه بیشتر از مردمی که در مناطق غیرساحلی ساکنند، در معرض گناه ماهی‌گیری روز شنبه قرار دارند. با این وجود، استقرار در محلّی که گناه در آن صورت می‌گیرد، به خودیِ خود گناه نیست، اما اگر استقرار در مکانی که گناه در آن واقع می‌شود، محرّکی قوی و باعثی جدّی در ورود به گناه است، به حکم عقل و به حکم نقل، ماندگاری در آن مکان جایز نیست. 7️⃣ آن‌چه ساحل‌نشینان را گرفتار گناه ساخته است، خویِ و و پاگذاری بر حکم تعطیلیِ ماهی‌گیری در روز شنبه است. «إِذْ يَعْدُونَ فِي السَّبْتِ»، آن‌گاه که در روز شنبه سنّت می‌شکستند. 8️⃣ ماهی‌ها در روز شنبه در ساحلی که ساحل‌نشینان بنی‌اسرائیلی در آن حضور داشتند، به روی آب می‌آمدند و خودنمایی می‌کردند. «إِذْ تَأْتِيهِمْ حِيتَانُهُمْ يَوْمَ سَبْتِهِمْ شُرَّعًا»، همان هنگام که ماهیان‌شان، روز شنبه (که روز تعطیل و استراحت و عبادت بود، بر سطح آب،) آشکار می‌شدند. 9️⃣ قرآن تعبیر «شُرَّعاً» دارد. ماهی‌ها در تیررس قرار داشتند، صید با مانعی مواجه نمی‌شد و این در حالی‌است که روزهای دیگر این‌گونه نبود. «وَ يَوْمَ لَا يَسْبِتُونَ لَا تَأْتِيهِمْ»، امّا در غیر روز شنبه، به سراغ آن‌ها نمی‌آمدند! 🔟 وقتی ماهی‌ها دیده نشوند و انبوهی از آب آنان را در استتار قرار دهد و به‌جای روی آب در عمق آب شنا کنند، علاوه بر این‌که بزاق دهان گنه‌کاران ترشّح نمی‌کند، و یا به ندرت ترشّح دارد، برای صید چنین ماهیانی به تجهیزات غوّاصی نیاز است. آشنا بودن با فنون شنا و صیّادی ضروری است. شجاعتِ رفتن به اعماق دریا لازم است. سختی‌های خاصّی وجود دارد که عامهٔ مردم قدرت چنین صیدی را ندارند. 1️⃣1️⃣ اما اگر قضیه معکوس شود، یعنی ماهی‌ها بر روی آب آیند، خودنمایی هم داشته باشند، برای صید و به دام انداختن ماهی‌ها نیاز به تجهیزاتی هم نباشد، ماهی به درب منزل هم بیاید، واضح است که برای تن ندادن به گناه، مقاومتی صد چندانِ موقعیّت اول نیاز است. اگر حالت دوم پیش آید، مقاومتی هم نباشد، به‌علاوه خوی و خصیصهٔ تعدّی و تجاوز هم وجود داشته باشد، شما خوانندهٔ ارجمند حدس بزنید چه بلایی بر سر ماهی‌های ریز و درشت خواهد آمد؟! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۵٩] 💥 اصحاب شنبه / برادرهای میمون و خوک! 🔹 ۴. ضرورت نهی از منکر 1️⃣ اکنون یهودیانِ ساحل‌نشین، شکست‌خورده از امتحانی که خداوند برای‌شان تدارک دیده است، فارغ از کلاه شرعی، به‌صورت علنی هم‌چنان به صید ماهی در روز شنبه مبادرت می‌ورزند. پی‌آمد گناه این گروه معصیت‌کار، آشکار شدنِ دو گروه ممتاز و متّقی در جامعه است. 2️⃣ گروه اول جمعیتی است که خداوند را و حکم تعطیلی صید در روز شنبه را به‌رسمیّت می‌شناسد. از انتها و از مجازات سختی که خداوند برای قانون‌شکنان در نظر گرفته است، مطّلع و آگاه است. به احکام امر به معروف و نهی از منکر آشنایی دارد و از آن‌جا که شرط وجوب امر به معروف و نهی از منکر که احتمال تأثیر در گنه‌کار است، را می‌شناسد، لذا به موعظه و پند و اندرز و به نهی از منکر نمی‌پردازد، و هم‌چنان به مراودات و دوستی و قوم و خویشی با گنه‌کاران ادامه می‌دهد و در محلّی که به‌طور آشکارا خداوند نافرمانی می‌شود، باقی می‌ماند. 3️⃣ مضافاً این‌که این گروه ممتاز، به‌قدری از تأثیر موعظه در گنه‌کارانِ بنی‌اسرائیلی مأیوس است که احتمال تأثیر در این دسته از متجاوزان به حکم خدا را صفر می‌داند. لذا از گروه ممتاز دیگری که است و حکم خدا را در گوش می‌خواند و آن‌ها را از ارتکاب جرم و عواقب آن می‌ترساند، می‌پرسد: 🕋 «لِمَ تَعِظُونَ قَوْماً اللَّهُ مُهْلِکُهُمْ أَوْ مُعَذِّبُهُمْ عَذَاباً شَدِیداً [اعراف : ١۶۴]؛ چرا قومی را موعظه می‌کنید و جمعیتی را اندرز می‌دهید که خداوند سرانجام آن‌ها را به هلاکت می‌رساند و یا به عذاب دردناکی کیفر می‌کند؟!» 4️⃣ این‌که این گروهِ ممتاز به این نتیجه رسیده است که موعظه‌گران را از این‌که موعظه می‌کنند، ملامت کند و از آنان بپرسد که چرا با مشاهدهٔ این حدّ زیاد از گناه هم‌چنان موعظه می‌کنند، جای سؤال دارد و محل تأمّل و تعمّق است. گویا اینان به این نتیجه رسیده‌اند که: و اگر از نوع بنی‌اسرائیلی باشد که معجونی از نافرمانی‌هاست، با پند و اندرز و نهی از منکر به طریق نرم و به‌دور از خشونت به پایان نخواهد نرسید. و گنه‌کاران بنی‌اسرائیلی به حکم خدا تن نخواهند داد و دست از عصیان و تجاوز برنخواهند داشت. چنان‌چه پایان داستان ساحل‌نشینان بنی‌اسرائیلی مشخص می‌کند که پند و اندرز، معصیت‌کار را به ساحل نجات نرساند و عذاب خداوند سرنوشت دردناکی را برای‌شان رقم زد. 5️⃣ اما با نگاهی به پاسخ آنانی که ناهی از منکرند و در مقابلِ زیاده‌روی‌های گنه‌کاران بنی‌اسرائیلی به سکوت روی نیاوردند و با سکوت مُهر تأیید بر رفتار ناپسند و قانون‌شکنانهٔ یهودیان نزدند، شگفتی‌های بیشتری آشکار می‌شود. 👈 اینان در پاسخ نگفتند: شما اشتباه می‌کنید! نگفتند: حرف شما مبنی بر این‌که سرانجام و عاقبت این گنه‌کاران هلاکت و عذاب دردناک است، غلط است! هم‌چنین نگفتند که شما از کجا به چنین نتیجه‌ای رسیده‌اید؟! نگفتند که مگر شما علم غیب می‌دانید که از آینده خبر می‌دهید؟! چنین چیزهایی گفته نشد.
6️⃣ آن‌چه اینان در مقام پاسخ‌گویی به آن اشاره کردند و با زیرکی توبیخ‌شان را به گوش پرهیزکنندگان از در طول زمان رساندند این است که: 🕋 «مَعْذِرَةً إِلَی‏ رَبِّکُمْ». [اعراف : ١۶۴] 7️⃣ ما وظیفه‌ای داریم، تکلیفی داریم، ما به وظیفهٔ خود عمل می‌کنیم، ما مأمور به تکلیفیم، نه مأمور به نتیجه. ما نیز چون شما می‌دانیم که شرط وجوب امر به معروف و نهی از منکر احتمال تأثیر در گنه‌کار است. اما آن‌چه که ما می‌دانیم و شما نمی‌دانید این است که اگر نوع گناه، داشته باشد، اگر نوع گناه حکایت از بیماری کند، اگر احتمال تأثیر هم وجود نداشته باشد، حکم امر به معروف و نهی از منکر تعطیل نمی‌شود، بلکه به جهاتی ضروری‌تر و لازم‌تر است. 8️⃣ گناهِ این فرقه، به‌سان بیماری مُسری است که تنها در این قوم و قبیله نمی‌ماند. اگر از گناه یهودی‌گری جلوگیری نشود، حکم خدا تبیین نگردد، در مقابل عصیان و تعدّی یهودیان و در مقابل گناه یهودی‌گری سکوت پیشه شود، سرایت گناه از نسلی به نسلی و از ملّتی به ملّتی دیگر صورت می‌گیرد. 🕋 «وَ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ». [اعراف : ١۶۴] 9️⃣ در ثانی، اگر نهی از منکر تعطیل شود و نهی‌کننده و بازدارنده‌ای نباشد، ممکن است گنه‌کاران در پاسخِ همهٔ آنانی که از گذشته تا آینده می‌پرسند: چرا حکم خدا را زیر پا گذاشتید و نافرمانی کردید؟! بگویند که: بازدارنده‌ای وجود نداشت و کسی نهی از منکر نکرد. و ما نیز زمانی‌که سکوت علماء، اندیشمندان و مردم متّقی را مشاهده کردیم، به کار زشت خود ادامه دادیم! 🔟 گرچه این توجیه و این پاسخ صحیح نیست. و اگر حکم خدا هیچ بازدارنده‌ای هم نمی‌داشت، موظّف بودند که آن را گرامی بدارند و آلوده به گناه نشوند، با این حال برای این‌که بهانه‌ای نداشته باشند، نهی از منکر ضرورتی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۶۴] 💥 یاران گوساله [٢] 1️⃣ و آن‌چه در این میان مهم‌تر از روان‌شناسی، زمان‌شناسی، فرصت‌طلبی، نفاق، بهره‌گیری از جهل یهودیان، جسارت، ابزار ساختنِ مقدّسات و قدرت اقناعِ مردم در پیش‌بُردِ اهدافِ نقش بازی کرد، و بزرگ‌زادگی او بود. 2️⃣ بنابر آن‌چه که نویسندگان ارجمند تفسیر نمونه آورده‌اند: او از خاندان شمرون و شمرون فرزند یشاکر چهارمین نسل از حضرت یعقوب (ع) به‌شمار می‌رود. [١] 3️⃣ و شما خوانندهٔ ارجمند به‌خوبی می‌دانید که: آقازاده‌ای که اهل معنا و صاحب کرامت است [٢]، به‌راحتی می‌تواند ریاکاری‌اش را با پوششی از تحریف [٣] از نگاه عوام‌الناس مخفی نگه دارد. 4️⃣ او هیچ‌گاه خود را در مقابل موسی (ع) قرار نداد؛ هیچ‌گاه از یهودیان نخواست که دست از یهودیت و آئین موسی (ع) بردارند؛ او را بخشی از آئین موسی (ع) معرفی می‌کرد که ایشان به‌واسطهٔ نسیان و فراموشی آن را بیان نکرده است! [۴] 5️⃣ اکنون با توجه به معنا و مفهوم فرمایش رسول خدا (ص) که فرمودند: 🔸وَالَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً وَ بَشِیراً لَتَرْکَبُنَّ أُمَّتِی سُنَنَ مَنْ کَانَ قَبْلَهَا حَذْوَ النَّعْلِ‏ بِالنَّعْلِ‏ حَتَّی لَوْ أَنَّ حَیَّةً مِنْ بَنِی إِسْرَائِیلَ دَخَلَتْ فِی جُحْرٍ لَدَخَلَتْ فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ حَیَّةٌ مِثْلُهَا. [۵] 🔹قسم به کسی که مرا به حقّ پیامبر و بشارت‌دهنده مبعوث کرده است، امّت من مو به مو همان راه را پیش خواهد گرفت؛ طوری‌که اگر ماری در بنی‌اسرائیل وارد سوراخی شده باشد، در این امّت هم ماری وارد سوراخی می‌شود. 6️⃣ از علماء ربانی و اندیشمندان صمدانی و گردانندگان رسانه‌های نوپدید در هر عصر و زمانه‌ای به جدّ می‌خواهم که ذهن دوست جوان مرا با بیان این‌که: «توحید عوام آن است که پیامبران به مردم می‌گفتند بُت نپرستید، و توحید خواص آن است که جمیع عبادت‌ها، عبادت حق تعالی است»! دچار سهل‌پنداری، تسامح در سلوک، تذلّل و تذبذب در افکار و عقائد نسازند؛ و تسهیل‌کنندهٔ فرهنگ ذلّت‌پذیری در نبرد سامری‌گری عصر جدید و اعصار آینده نباشند. 📚 پی‌نوشت‌ها: [١] تفسير نمونه، ج‏١٣، ص٢٩٢. [٢] بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ؛ طه: ٩۶. [٣] هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَی؛ طه: ٨٨. [۴] هَذَا إِلَهُكُمْ وَإِلَهُ مُوسَى فَنَسِيَ؛ طه: ٨٨. [۵] کمال الدين و تمام النعمة، ج‏۲، ص۵۷۶. ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [۶٨] 💥 یاران گوساله [۶] 1️⃣ ١٢. از آن‌جا که بیشترین تلاش در حوزهٔ و است، ما متعرّض مکان‌ها، مشاغل و افراد شاغل در آن نشده‌ایم. هم‌چنین از بانک، بانکداری و بانکرها حرفی به میان نیاورده‌ایم. 2️⃣ در اعتقاد درست، ریشه در دارد. 3️⃣ وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً [طه : ١٢۴]؛ «معیشت تنگ» که معمولاً در حوزهٔ مالی و پولی خودنمایی می‌کند، همان‌گونه که در آیه مشاهده می‌کنید بعد از «اِعراض» و پشت پا زدن به دستورات الهی آمده است. با این حال، به‌قدری دلهره‌آور است که طعنه به می‌زند! وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَی‏ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلاً جَسَداً لَهُ خُوَارٌ ؛ اگر دارایی، ثروت و پول که در کلمهٔ «حُلِیِّهِمْ» آمده است نبود، ساخت گوساله قطعاً با مشکل مواجه می‌شد. 4️⃣ در تعریف امیر مؤمنان علی (ع) در پاسخ به یهودی‌ای که از معنای می‌پرسد: وَ لِمَ سُمِّیَتِ الدِّرْهَمُ دِرْهَماً وَ لِمَ سُمِّیَتِ الدِّینَارُ دِینَاراً؟ پول خانه‌ای از آتش و سرایی مملوّ از غم و غصّه و اندوه معنا شده است. 5️⃣ و این معنا تا زمانی که سامری‌گری فرهنگی در حوزهٔ دانش اقتصادی بر طبل گردآوری و تجمّع پول بدون انفاق می‌کوبد ادامه خواهد داشت. می‌فرماید: وَ إِنَّمَا سُمِّیَ‏ الدِّرْهَمُ‏ دِرْهَماً لِأَنَّهُ دَارُ هَمٍّ مَنْ جَمَعَهُ وَ لَمْ یُنْفِقْهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ أَوْرَثَهُ النَّارَ وَ إِنَّمَا سُمِّیَ الدِّینَارُ دِینَاراً لِأَنَّهُ دَارُ النَّارِ مَنْ جَمَعَهُ وَ لَمْ یُنْفِقْهُ فِی طَاعَةِ اللَّهِ تَعَالَی أَوْرَثَهُ النَّار. [علل الشرائع، ج١، ص٣] 🔸 موسی (ع) و گوساله‌پرستان 6️⃣ اجازه دهید یک مرتبهٔ دیگر از دوستان جوان، از علمای صالح، از اندیشمندان فرهیخته و از اولیاء فکری و فرهنگی در جوامع مسلمان بخواهم علاوه بر مطالعهٔ آیات مربوط به یهودیان به نوع رفتار موسی (ع) در قصّهٔ دقّت و جوانان مسلمان را در رهایی از دام یاری کنند. 🔹١. گوساله‌های امروزی 7️⃣ اگر امری یک‌بار در خارج از ذهن محقق شد (وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسَی‏ ... عِجْلاً)، چرا برای مرتبهٔ دوم و سوم و هزارم محقق نشود؟! اگر یک‌بار مجسمه و تندیس گوساله‌ای به صدا درآمد و آواز گاو سر داد، و جمعیّتی را واله و شیدای خود ساخت، چرا امروز و آینده چنین امری رخ ندهد؟! گوساله‌های امروزی قطعاً دقیق‌تر، ظریف‌تر و دل‌رُباتر و نیز متنوّع‌تر از گوسالهٔ سامری خواهند بود. 🔹٢. انباشت سرمایه و پیروان سامری 8️⃣ اگر سامری از در دست آحادِ مردم در قوم موسی (ع) در ساختِ «عِجْل» بهره برد (مِنْ حُلِیِّهِمْ)، چرا سامری‌های امروزی که به مراتب رُشدیافته‌تر از خودِ سامری در سامری‌گریِ اقتصادی هستند، از انباشت و تجمّع سرمایه در جوامع مسلمان استفاده نکنند؟! و در سامری‌گریِ فرهنگی، مسلمانان - به‌ویژه جوانان - را گوساله‌پرستانی بی جیره و مواجب در خدمت اهداف و آمال قرار ندهند؟! 9️⃣ نداشتنِ طرح و برنامه در هر امری مذموم است و در امور پولی و مالی مذموم‌تر. و سامری آن‌گونه که مفهوم آیه به آن دلالت دارد، از فرصتِ بیابان، که هنوز برنامه‌ای مشخّص برای سرمایه‌های پراکنده و در دست مردم موجود نیست، سوءاستفاده کرده است. اگر شما برای سرمایه و داراییِ جوامعِ ریز و درشت، از خانواده گرفته تا قوم و خویش، تا روستا، تا شهر، تا کشور و تا جامعهٔ بزرگ مسلمان، برنامه‌ای مدوّن نداشته باشید، این‌گونه نیست که پیروان سامری در حوزهٔ سامری‌گریِ اقتصادی و فرهنگی برنامه‌ای نداشته باشند! ✍️ علی خلیل اسماعیل ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
🕎 ماشیح و دولت ماشیحانی در کتاب مقدس یهودی 1️⃣ پس از موسی (ع) هربار با مشکلی روبه‌رو می‏‌شدند، از خداوند تقاضای داشتند‌ تا‌ این‌که تصمیم به تشکیل حکومت واحد گرفتند و سموئیل، شائول (طالوت) را به‌عنوان مسیحا برگزید؛ اما نخستین مسیحای واقعی، بود. عصر داوود و سلیمان‌ عصر شکوفایی و تشکیل‌ و رهایی از دست دشمنان ستمگر به‌شمار می‏‌رود. پس از سلیمان، با تجزیهٔ دولت وی و فراگیری ظلم، اندیشهٔ جدّی‌تر شد. 2️⃣ انبیای پس از سلیمان بارها به موعود وعده دادند و گاه از لفظ مسیحا و و گاه از مفهوم مسیحایی و دولت ماشیحانی نام برده می‌شد. اشعیا از تولد کودکی با نام ، یعنی: «خدا با ماست‌» یاد می‌کند و از ویژگی عصر مسیحایی می‌گوید که: «گرگ با برّه سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و…». 3️⃣ البته در پیش‌گویی‌های قدیمی‌تر که از اشعیا و میکاه نقل شده، از شخص مسیحا سخن گفته نمی‌شود؛ اما بر مفهوم مسیحایی تأکید شده و و را تنها منبع الهام دینی معرفی می‌کنند و می‌گویند: «شریعت از صهیون، و کلام خداوند از اورشلیم صادر خواهد شد و او امت‏ها را داوری خواهد کرد». 4️⃣ نکته این‌جاست که در این پیش‌گویی‌ها نشانی از فراگیری و بودن آرمان مسیحایی مشاهده نمی‌شود. اساساً این پیش‌گویی‌ها زمانی بود که حاکمی ظالم بر غلبه کرده و گاه آنان را آواره می‌نمود؛ از این‌رو امید به صلح و زندگی دینی، نوید یک و را تقویت می‌کرد. دوران منسیّ و آمون نمونه‌ای از وجود چنین حاکمان ظالمی بود که در عصر اشعیا و پس از آن حکومت می‌کردند. 5️⃣ ناحوم نبی و صفنیا نیز که در عصر افول «آشوریان» و حکومت یوشیا می‌زیستند، سقوط «نینوا» و شروع را پیش‌گویی کردند و عباراتی مانند آن‌چه اشعیا آورد به کار بردند. آنان نیز به شخص مسیحا اشاره نمی‌کنند؛ اما دوران مسیحایی را توصیف می‌کنند. البته برخی از پیش‌گویی‌های صفنیا از پیش‌گویی‌های اشعیا نیز جهان‌شمول‌تر است؛ او می‌گفت: «عصر مسیحایی زمان اصلاح کل جهان است». او در باب اول به وضعیت سیاه جهان اشاره می‌کند و سپس وعدهٔ زندگی آرام و همراه با صلح را در دیگر ابواب مطرح می‌کند. 6️⃣ ارمیای نبی نیز چنین پیش‌گویی‌هایی را مطرح می‌کند. نبوت او در عصری است که حاکمی ستمکار وجود دارد و او از اصلاح امور ناامید است؛ از این‌رو وعدهٔ دوران مسیحایی می‌دهد و وعدهٔ خدا را عملی می‌داند. او مسیحا را یک شهریار از جنس بشر و نهالی از می‌داند که خواهد آمد؛ زیرا خدا برای داوود سوگند خورده که سلطنت وی را تا ابد استوار بدارد. او معتقد است این شهریار را مستقیماً خدا نصب خواهد کرد تا خدا بر تختگاه خود، حکومت کند و همهٔ ملّت‌ها به سوی آن شهر کشیده شوند. ✍️ نویسنده: حجةالاسلام دکتر محمدحسین طاهری آکِردی ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ مغضوبین ارض [٧٨] 🕋 تفسیر آیهٔ ١۵٠ سورهٔ اعراف [٣] 💥 حکمتِ انداختن اَلواح 1️⃣ برخی گفته‌اند موسی (ع) اَلواح را بر زمین گذاشت، تا دستش خالی شود و بتواند سر و ریش هارون را بگیرد! [روح المعانی، ج۵، ص۶٣] برخی از اهل معرفت در مطلب دقیق‌تری گفته است که موسی (ع) اَلواح را زمین گذاشت، تا زمینهٔ روحی برای اقدامِ اَخذِ به رأس و اعتراض فراهم گردد، زیرا این اَلواح پیام‌آور هدایت و رحمت بود: «وَفِي نُسْخَتِهَا هُدًى وَرَحْمَةٌ» [اعراف : ١۵۴] و تا این اَلواح در دست وی بود، برای آن رفتارِ تند و اعتراضِ شدید به خود اجازه نمی‌داد؛ [رحمة من الرحمن، ج٢، ص١٧۵] البته این غضب، نابجا و خلاف رضای حق نبود، چون انبیاء معصوم‌اند و رحمت و غضب‌شان مظهر رحمت و غضب الهی و مورد رضای اوست. 💥 پاسخ متین به اعتراض تند 2️⃣ هارون (ع) در پاسخِ اعتراضِ عملی و زبانیِ موسی (ع) که سر و ریش او را گرفت و به‌سوی خود کشید و گفت چرا هنگامی‌که دیدی بنی‌اسرائیل گمراه شدند، از من پیروی نکردی [طه : ٩٢-٩٣] عرض کرد: پسر مادر! این گروه مرا به ناتوانی کشاندند و نزديک بود بکُشند: «قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي» [اعراف : ١۵٠] و اگر می‌خواستم با صلابت در برابر آن‌ها بایستم، ترسیدم دسته‌ای به طرفداری از من و گروهی به حمایت از سامری برخیزند و با هم درگیر شوند و میان بنی‌اسرائیل بیفتد و در آن صورت می‌گفتی چرا سخن مرا در حفظ مراعات نکردی: «إِنّي خَشِيتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ و لَم تَرْقُبْ قَوْلي» [طه : ٩۴] پس با تندی در رفتار و گفتار، مرا شماتت و دشمن‌شاد مکن: «فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ» [اعراف : ١۵٠] و در شمار ستمگران قرار مده: «و لاتَجْعَلْني مَعَ الْقَومِ الظَّالِمِينَ». [اعراف : ١۵٠] 💥 تصریح به دشمنی بنی‌اسرائیل 3️⃣ «اَلأعداء» در «فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ»، قوم هستند که هارون (ع) را به ناتوانی كشانده و نزديک بود وی را بکُشند. ظاهراً می‌بایست فعل «فَلَا تُشْمِتْ» مانند افعال «استَضعَفوني»، «كادوا» و «یَقتُلونَني» با ضمیر آورده می‌شد و گفته می‌شد «فلا تشمتهم بی» لیکن برای تصریح به بنی‌اسرائیل با هارون (ع) از آنان با اسم ظاهر «اَلأعداء» یاد شد. هم‌چنین روا بود جملهٔ «وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» نيز با ضمیر ذکر و گفته شود «ولاتجعلنى معهم»، لیکن برای تصریح به بودنِ بنی‌اسرائیل، با اسمِ ظاهرِ «اَلقَومِ الظَّالِمين» آمد. نیز در جملهٔ «وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» دو احتمال هست: ١. در سرزنشِ عملی مرا در ردیفِ بنی‌اسرائیل قرار نده. ۲. در اعتقاد، مرا از بنی‌اسرائیل نشمار. 💥 تفاوت عجله و سرعت 4️⃣ یعنی شتاب‌زدگی و انجام دادنِ کار پیش از فرا رسیدن موعد آن؛ ولی یعنی انجام دادنِ کار در نخستین فرصت. برای عجله و سرعت، تفاوت‌هایی برشمرده‌اند که به دو نمونه اشاره می‌شود: 🔸 الف. عجله، وصفِ عامل و متحرّک: «وَكَانَ الْإِنْسَانُ عَجُولًا» [اسراء : ١١] ولى سرعت، وصفِ حرکت است. می‌گویند فلان شخص عجول است؛ ولی نمی‌گویند این حرکت عجول است، بلکه حرکت را به سریع یا کُند وصف می‌کنند. 🔸 ب. سرعت همیشه ممدوح است، از این رو به سرعت امر شده است: «سارِعُوا إِلى مَغفِرَةٍ مِن رَبِّكُم» [آل عمران : ١٣٣] ولى عجله، ممدوح یا مذموم است. عجلهٔ مذموم در قرآن کریم نکوهیده: «سَأُرِيكُم آياتي فَلا تَسْتَعجِلونِ» [انبیاء : ٣٧]؛ «و لا تَعْجَلْ بِالْقُرآنِ» [طه : ١١۴] و در روایت از شیطان شمرده شده است [المحاسن، ج١، ص٢١۵] امّا عجله به معنای سرعت در وقت، ممدوح و نکوست نه نکوهیده؛ مانند این جملهٔ معروف که: عجّلوا بالصلاة قبل الفوت و بالتوبة قبل الموت. 🔹 عجلهٔ ممدوح که همان سرعت است، مانند عجلهٔ موسی (ع) در آمدن به کوه طور برای تحصیل رضای الهی: «ما أَعْجَلَكَ عَن قَومِكَ يا مُوسَى ... و عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَى» [طه : ٨٣-٨۴] و عجلهٔ مذموم؛ نظیر شتاب قوم موسی (ع) در پیش از بازگشت موسی و آمدن دستور الهی: «أَعَجِلْتُم أَمْرَ رَبِّكُم». [اعراف : ١۵٠] 📚 تفسیر تسنیم، آیةالله جوادی آملی ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter
✡️ ماشیح و دولت‌ ماشیحانی‌ در فلسفه یهودی 1️⃣ تکامل ، با آثار ، معروف به است. او‌ توانست‌ با‌ دیدگاه عقلی، تمام را به سبک مسلمانان معقول‌ کند. 2️⃣ او در آثارش همچون «دلالة الحائرین» با نگاهی‌ عقلی‌ به‌ بحث پرداخت و اعتقاد به ماشیح را از اصول سیزده‌گانهٔ برشمرد که تاکنون مورد پذیرش یهودیان است. 3️⃣ او می‌گوید: چون مردم از فهم حقایق عالی معنویت‌ ناتوان‌اند‌، تنها‌ به امور مادی و جسمانی مانند عدم وجود فقیر و غنی یا ضعیف و قوی در عصر ماشیح‌، فکر‌ می‌کنند و کمتر به آرمان واقعی ماشیح می‌اندیشند. مردم مانند کودک دبستانی، که ارزش‌ دانش‌ را‌ نمی‌فهمد، ارزش هدایای انبیا و ربانیون را درک نمی‌کنند؛ از این‌رو، تنها در پی امور‌ دنیوی‌ هستند. 4️⃣ او‌ با‌ نگاهی عقلانی معتقد بود در دولت ماشیحانی، حاکمیت خود را به‌دست می‌آورد و به‌‌رهبری‌ ماشیح به بازمی‌گردد؛ ماشیح بزرگ‌تر و مشهورتر از سلیمان خواهد شد؛ تمام‌ امت‌ها‌ مسخّر‌ او خواهند گردید و همه در کنار هم با آرامش خواهند زیست. با این حال، در‌ روند‌ طبیعت‌ هیچ تغییری رخ نخواهد داد و تنها تحصیل معاش آسان‌تر خواهد شد، ولی‌ باز‌ غنی و فقیر و ضعیف و قوی وجود خواهند داشت. 5️⃣ وی تعابیر ربانیون، مبنی بر وجود لباس‌های دوخته یا‌ نان‌های‌ پخته‌ای که زمین تولید می‌کند را حمل بر سهولت در معاش می‌کند و مَجاز می‌شمارد و با نگاه‌ معجزه‌آسای‌ عصر ماشیحانی، مخالف است. 6️⃣ به باور او‌، در‌ جنگ وجود ندارد و همه به دنبال‌ مطالعهٔ حکمت و عمل به شریعت الهی هستند. او معتقد است خواهد مُرد و پسرش‌ جانشین‌ وی می‌شود و انسان‌ها معنا‌ ندارد؛ گرچه عمر انسان‌ها طولانی خواهد شد‌. 7️⃣ او با‌ قبول‌ می‌گوید: «الیاس پیش از ماشیح می‌آید‌، اما‌ چگونه و چه زمان، مهم نیست و نباید در این جزئیات غیراساسی غرق شویم که بیهوده است؛ تاریخ ظهور او را پیش‌بینی نکنید». گرچه خود او ظهور الیاس را در سال ۱۲۱۶م. پیش‌بینی کرد! 8️⃣ او در پاسخ به برخی انتقادات در باب «عدم جاودانگی نفس» گفت: «عدم جاودانگی نفس با رستاخیز تضادی ندارد و رستاخیز را اگرچه با عقل نمی‌توان اثبات کرد، اما چون از اصول اساسی یهودیّت است، باید پذیرفت». نظریات‌ اعتقادی‌ موسی بن میمون تا کنون مورد‌ حمایت علمای یهودی بوده‌ است‌. ✍️ نویسنده: حجةالاسلام دکتر محمدحسین طاهری آکِردی ✅ اندیشکدهٔ مطالعات یهود: 🇮🇷👉 @jscenter