eitaa logo
Matnook | ﻣﺘﻨﻮک
480 دنبال‌کننده
46 عکس
40 ویدیو
8 فایل
مؤسسۀ متنوک مجری کارگاه‌های آنلاین ویرایش و درست‌نویسی در ایران نشانی: قم، خ شهدا، کوی ممتاز، پ ۳۲ تلفن: ۰۲۵۳۷۸۳۸۸۹۵ ثبت‌نام، پشتیبانی کارگاه و سفارش ویرایش: zil.ink/matnook_com تلگرام: https://t.me/Matnook_com وبگاه (به‌زودی): Matnook.com
مشاهده در ایتا
دانلود
هدیۀ شگفت‌انگیز متنوک 🎁✨ به‌مناسبت آغاز فعالیت مؤسسۀ متنوک در ایتا این بسته دربردارندۀ ۱۲۷۹ فایل به شرح زیر است: - کارگاه رایگان «۵۰ نکتۀ ویرایشی» در ۲۸۰ دقیقه؛ - ویدیو آموزشی ورد و اکسل در ۵۱۰ دقیقه؛ - برنامه‌های کاربردی و نرم‌افزارهای نگارش و ویرایش؛ - گفت‌وگوها و مجموعه‌ها، ازجمله دورۀ بیست‌سالۀ مجلۀ زبان‌شناسی و ...؛ - صدها مقالۀ کاربردی و کتاب‌ مُجاز در زمینۀ نگارش و ویرایش، نقد و ترجمه، زبان‌شناسی و دستورزبان، واژه‌نامه و فرهنگ، و ...؛ - آموزش حروف‌نگاری (تایپ)، ویدیو ۱۸۰دقیقه‌ای در زمینۀ شکسته‌نویسی، صدها قلم زیبا و استاندارد فارسی، و ... . 🔰برای دریافت این بستۀ رایگان و شگفت‌انگیز بزنید روی لینک زیر: http://zil.ink/matnook.gift 🔴لطفاً این پیام را از همین کانال برای دوستانتان هم بفرستید. ⚠️توجه: این بسته برای ویرایش‌آموزان کارگاه‌های متنوک ایمیل شده‌است. ۱‌۴‌‌۰۲/‌‌۰۱‌/۱‌۵‌ سید محمد بصام @Matnook_com
دو نکته دربارۀ نشانه‌گذاری نقل‌قول نکتۀ اول: اگر نقل‌قول مستقیم را پس از یک جملۀ مستقلِ فعل‌دار آوردیم، ۱) پس از آن جمله، دونقطه می‌گذاریم؛ ۲) سپس نقل‌قول را در گیومه می‌آوریم؛ ۳) و نشانۀ‌ پایانیِ نقل‌قول را داخل گیومه می‌گذاریم. مثال: - امام علی (ع) می‌فرماید: «نوشتۀ تو رساترین سخنگوست از جانب تو.» - نویسنده‌ای گفته‌است: «صبحم صَرف گذاشتن یک ویرگول شد و بعدازظهرم صرف برداشتن آن.» نکتۀ دوم: اگر جمله‌ای را با «به‌ قول ...» و عبارت‌های مشابه آن آغاز کردیم، ۱) پس از آن عبارت، ویرگول می‌گذاریم؛ ۲) سپس نقل‌قول را در گیومه می‌آوریم؛ ۳) و نشانۀ‌ پایانیِ جمله را بیرون از گیومه می‌گذاریم. مثال: - به‌ گفتۀ ارنست همینگوی، «مست بنویس، هشیار ویرایش کن». - به نظر برخی از حکیمان، «نوشتۀ آدمی نشانۀ خرد و برتری اوست». - به‌ قول معروف، «قطره‌قطره جمع گردد، وانگهی دریا شود». ۱‌۴۰‌۲‌/‌‌۰‌۱/‌‌۲‌۰ سید محمد بصام @Matnook_com
واژه‌های مرکب «خط»دار! کسرهٔ واژه‌های زیر به‌اصطلاح خفیف است و بنابراین تکیۀ اصلی آن‌ها برروی هجای آخرشان قرار می‌گیرد. این واژه‌ها معمولاً یک معنای واحد و مجازی دارند و اگر وندی (مانند نشانهٔ جمع «-ها») به آن‌ها بیفزاییم، در پایانشان افزوده می‌شود: «خط‌ِمشی‌ها»، نه «خط‌های مشی». پس علی‌القاعده با نیم‌فاصله نوشته ‌می‌شوند: - خطِ‌آهن - خطِ‌ابرو - خطِ‌اتو - خطِ‌ترمز - خطِ‌تیره - خطِ‌چشم - خطِ‌ریش - خطِ‌فاصله - خطِ‌فقر - خطِ‌قرمز - خطِ‌لب - خطِ‌لوله - خطِ‌مشی - خطِ‌مقدّم - خطِ‌واحد - خطِ‌ویژه ۱۴‌۰۲‌/‌۰‌۱/۲‌‌۴ سید محمد بصام @Matnook_com
یک‌ نکته‌ات بگویم! یکی از کاربردهای نقطه‌ویرگول قبل از جمله‌ای است که از نظر دستوری کامل است، ولی نمی‌تواند به‌تنهایی به‌کار رود، چون فقط با جملۀ پیش از خود معنا می‌یابد و کاملاً به آن مرتبط است. بنابراین جملۀ تصویر را این‌گونه نشانه‌گذاری می‌کنیم: «جدایی مانند قطعِ‌عضو است؛ زنده می‌مانی، اما کمتر از پیش هستی.» (مارگارت اَتوود) یادآوری: کسرۀ «قطعِ‌عضو» خفیف است و بنابراین با نیم‌فاصله نوشته می‌شود، مانند «قطعِ‌امید»، «قطعِ‌رابطه»،‌ و «قطعِ‌نظر» (گذاشتن کسره‌ها الزامی نیست). ۱۴‌۰۲/۰‌۱/۲‌۸‌ سید محمد بصام @Matnook_com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فاصله‌گذاری «بی‌آنکه» و «بی هیچ» ۱‌۴۰‌۲‌/‌‌۰۲‌/‌۰۵ سید محمد بصام @Matnook_com
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
عکس‌هایی دیدنی از سیمین دانشور به‌مناسبت ۸ اردیبهشت، زادروز وی به کوشش مجلۀ بخارا (علی دهباشی) ۱۴۰‌۲/۰‌۲/۰۸‌ سید محمد بصام @Matnook_com
تقدیم به نور چشم عزیزم علی دهباشی که در آغاز کار قدم‌های درخشان در راه ادبیات برداشته: باش تا صبح دولتت بدمد/ کاین هنوز از نتایج سحر است. هرچند ممکن است آن روز من نباشم، اما چشم‌به‌راه موفقیت‌های این جوان فاضل هستم. ‌۶‌‌۱/۱‌‌۰/۲‌‌۲ سیمین دانشور یک نکته‌ات بگویم! ‌«هرچند ...، اما ...»، که در آخرین جملۀ سیمین دانشور نیز به‌کار رفته، از ساخت‌های نحوی رایج در زبان فارسی است و معمولاً برای تقویت مفهوم تضادی که در جمله وجود دارد به‌کار می‌رود: «اگرچه اندر آن عالَم نیز تن را نصیب است، ولکن اصلْ دل است و تن تَبَع است.» (غزالی، کیمیای سعادت، ج ۲، ص ۱۴) گرچه شیرین‌دهنان پادشهان‌اند ولی او سلیمان زمان است که خاتم با اوست (حافظ) بنابراین، چنان‌که برخی از ویراستاران پنداشته‌اند،‌ این ساخت نحوی (یا «اگرچه ...، ولی ...» و مانند آن) نه حشو است و نه گرده‌برداری و نه نادرست. ۱‌‌۴‌‌۰‌‌‌۲‌/‌‌‌۰‌‌‌‌۲‌‌‌/‌۰‌‌۸‌ سید محمد بصام @Matnook_com
به‌مناسبت ۱۰ اردیبهشت روز ملی خلیج فارس کهن‌ترین نامی که از خلیج فارس به‌جا مانده‌است نامی است که آسوریان، پیش از ورود نژاد آریا به فلات ایران، بر این دریا گذاشته‌اند. در کتیبه‌های کهنِ آسوری، از این دریا به نام «نارمرتو»، به معنی «رود تلخ»، یاد شده‌است. در کتیبه‌‌ای از داریوشِ کبیر نیز، در تنگهٔ سوئز، «دریایی که از پارس آید» ذکر شده‌است. در روزگار ساسانیان، این خلیج را «دریای پارس» می‌گفتند. بطلمیوس، دانشمند معروف علم هیئت، که در قرن دوم میلادی زندگی می‌کرد، در کتاب جغرافیای خود، که به زبان لاتین نوشته‌است‌، از این دریا به نام «پرسیکوس سینوس» یاد کرده‌است، که درست به معنای «خلیج فارس» است. قرن‌هاست که ترجمهٔ لاتینی «سینوس پرسیکوس» در دیگر زبان‌های زندهٔ جهان باقی مانده‌است و همهٔ ملل جهان خلیج فارس را به همین نام خوانده‌اند. در دوران اسلامی نیز نام این خلیج «بحر فارس»، «البحر الفارسی»، «الخلیج الفارسی»، و «خلیج فارس» یاد شده و در دایرةالمعارف اسلامی نیز همین نام‌ها برای خلیج فارس ضبط گردیده‌است. اینک نام خلیج فارس در دیگر زبان‌ها، که نام «پارس» نیز در آن‌ها وجود دارد: - آلمانی: Persischer Golf؛ - انگلیسی: Persian Gulf؛ - ایتالیایی: Golfo Persico؛ - روسی: Persidskizaliv؛ - ژاپنی: Perusha Wan؛ - فرانسوی: Golfe Persique. برگرفته از: احمد اقتداری، «خلیج فارس و نام آن»، اطلاعات سیاسی ــ اقتصادی، فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۹، شمارهٔ ۲۷۱ و ۲۷۲، ص ۶۲-۶۹ (با اندکی تلخیص). ۱۴‌۰‌۲/۰‌‌۲/‌‌۱۰‌ سید محمد بصام @Matnook_com
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
آیا می‌دانستید «بچه» در اصل «وَچَّگ» (waččag) بوده و املای «بچه‌گانه» نادرست است؟ ۱‌۴۰‌۲‌/‌‌۰‌‌‌۲‌/‌‌‌‌۱‌‌‌‌۴‌ سید محمد بصام @Matnook_com
«-ی» نکره را بنویسیم! اگر واژه‌ای پایان‌یافته به i باشد (مانند «ایرانی» و «کشتی») و پس از آن نیز «-ی» نکره بیاید، به این صورت نوشته می‌شود: ایرانی‌ای؛ کشتی‌ای. ولی معمولاً نویسندگان «-ی» نکره را در پایانِ این واژه‌ها نمی‌نویسند، که درست نیست: نادرست: - هر ایرانی‌ باید از میهنش دفاع کند. - آن‌ها از کشتی‌ که در حال سوختن بود خارج شدند. درست: - هر ایرانی‌‌ای باید از میهنش دفاع کند. - آن‌ها از کشتی‌‌ای که در حال سوختن بود خارج شدند. یادآوری: «-ی» نکره، در پیوند با واژه‌های پایان‌یافته به «...ه‌ای» و «...یی»، به این صورت نوشته می‌شود: - خانۀ اجاره‌ای‌ای که در آن زندگی می‌کردیم. - ترکیبات شیمیایی‌ای که در کِرِم‌ها وجود دارد. نادرست: *اجاره‌ایی، *اجاره‌اییی، *اجاره‌ای‌یی، *اجاره‌ای‌ئی نادرست: *شیمیاییی، *شیمیایی‌ایی، *شیمیایی‌یی، *شیمیایی‌ئی ۱۴‌۰۲‌/۰‌‌۲/‌‌۱‌۵ سید محمد بصام @Matnook_com
۳ کاربرد رایج نقطه‌ویرگول ۱) برای شمردن یا جدا کردن بخش‌های یک مجموعه یا فهرست: - کارگاه متنوک سه سرفصل اصلی دارد: دستورزبان فارسی؛ ویرایش صوری؛ ویرایش زبانی. یادآوری: بخش‌‌های تک‌کلمه‌ای را می‌توانیم با ویرگول جدا کنیم و بخش‌هایی که جملۀ کامل‌اند را با نقطه: الف) بخش‌های تک‌کلمه‌ای: - اسم به‌لحاظ شمار سه نوع است: مفرد، جمع، مجموعه. ب) جمله‌های کامل: «واژه» در زبان فارسی معمولاً در سه معنا به‌کار می‌رود: - آنچه نزد فارسی‌زبانان تداول دارد و با «لغت» مترادف است. - آنچه در حوزۀ صرف به‌کار می‌رود و lexeme نامیده می‌شود. - آنچه در نهادهای واژه‌گزینی به‌کار می‌رود و معادل term است. ۲) در پانوشت یا پی‌نوشت، میان دو یا چند منبع مستقل و پیاپی: - فرهنگ بزرگ سخن، ج ۱، ص ۴؛ فرهنگ فارسی عمید، ص ۲۱۱. - بقره، آیۀ ۵؛ تحریم، آیۀ ۳؛ یس، آیۀ ۲۱. ۳) در کتاب‌نامه، میان ارکان اصلی مشخصات کتاب یا مقاله (در این کاربرد، شیوه‌نامه‌ها متفاوت است): - نجفی، ابوالحسن؛ غلط ننویسیم: فرهنگ دشواریهای زبان فارسی؛ چاپ اول: تهران، مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۶. - صادقی، علی‌اشرف؛ «برگزار یا برگذار»؛ مجلهٔ فرهنگ‌نویسی، شمارۀ ۴، بهمن ۱۳۹۰، ص ۲-۱۵. ۱‌۴۰۲‌/‌‌۰۲/‌۱۵ سید محمد بصام @Matnook_com
دستور خطّ فارسی (ویراست جدید) چاپ اول: تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۴‌۰۱ (اردیبهشت ۱‌۴۰۲)، ۸۸ ص پس از گذشت دو دهه، ویراست جدید دستور خطّ فارسی بیرون آمد. این چاپ نیز، مانند نسخۀ قبلی، همچنان کاستی‌ها، لغزش‌ها، و حتی نادرستی‌هایی دارد که شایستۀ نهادی چون فرهنگستان نیست. به نظر من، با این‌که ویراست جدید، کمابیش و به‌طور کلی، برتری‌هایی دارد، باز هم نمی‌تواند مرجعی برای اهل قلم به‌ویژه ویراستاران باشد، زیرا با این وضع نه‌تنها از نایکدستی و آشفتگی در رسم‌الخط و املا جلوگیری نمی‌کند، بلکه بی‌تردید به آن دامن می‌زند. امیدوارم که فرهنگستان از کارشناسانِ صاحب‌صلاحیت و خبره‌تری برای گردآوری دستور خط یاری بجوید و نسخه‌ای دقیق‌تر و دست‌کم بی‌اشکال بیرون دهد. ۱۴۰‌۲/۰‌۲/۱‌۹ سید محمد بصام @Matnook_com
یک نکته‌ات بگویم! واژه‌های پایان‌یافته به صامت y + «-ی» نکره به‌صورت «...یی/ ...ـیی» نوشته می‌شوند، زیرا صامت y در حکم سایر صامت‌هاست.* درست: خط‌مشیی، رأیی، سعیی نادرست: خط‌مشی‌ای، رأی‌ای، سعی‌ای ★ به این نکتۀ رسم‌الخطی در ویراست جدید دستور خطّ فارسی فرهنگستان تصریح نشده‌است. ۱۴۰‌۲/۰‌۲/۱‌۹ سید محمد بصام @Matnook_com