1⃣ 

درس اول

 | افراد معمولی از تلویزیون الگو میگیرند، افراد ثروتمند از کتاب

درخانه افراد معمولی همیشه تلویزیون روشن است. پس آنها شبانه روز تحت تاثیر چیزهایی هستند که تلویزیون به صورت تنظیم شده به آنها می خوراند. 
اما ثروتمندان بجای دریافت مطالب دیکته شده دولتی از تلویزیون به کتاب خواندن روی می آورند. یک ثروتمند می داند که قدرت اصلی در دانش و آگاهی است. برای همین شروع به خواندن کتاب می کند

2⃣ 

درس دوم

 | افراد معمولی حقوق میگیرند، افراد ثروتمند حقوق می‌دهند. 

همه ما کار را از سطوح پایین شروع کرده ایم. کار در رستوران، شرکت ها و یا ادارات دولتی. این اشکالی ندارد.
اما مشکل اصلی زمانی رخ می دهد که خودمان یک محدودیت برای درآمدمان تعیین می کنیم. 

3⃣ 

درس سوم

 | افراد معمولی دیگران را مقصر میدانند، افراد ثروتمند خودشان را

اگر نگاه کنید افراد معمولی از همان صبح زود که بیدار میشوند در تاکسی، اتوبوس، محل کار و هر جای دیگری در حال گله و شکایت کردن از دولت ها هستند. آنها همه وضعیت زندگی خود را تقصیر دولت میدانند اما اگر اینطور است چطور کسانی در همین کشور زندگی میکنند که ثروتمند هستند؟
درواقع مسئله اصلی عدم مسئولیت پذیری است. افراد معمولی مشکلات را به گردن دیگران می اندازند تا نیاز نباشد برای رفع آن تلاش کنند.

4⃣ 

درس چهارم

 | افراد معمولی پس انداز میکنند؛ افراد ثروتمند سرمایه گذاری

کسانی که درآمد های پایین دارند معمولا سعی میکنند در زندگی پس انداز کنند. آنها از خیلی چیزها می گذرند اما دست آخر هنوز نیازمندند چون بجای سرمایه گذاری سرمایه‌ی خود را به نام پس انداز معطل می گذارند.


5⃣

 درس پنجم

 | افراد معمولی همه چیز را می دانند، افراد ثروتمند همه چیز را یاد می گیرند

این بار که در شرکت و یا تاکسی یا حتی جمع دوستان و خانواده خود نشستید خوب به حرفها دقت کنید. 
افراد معمولی ظرف یک ساعت درمورد ۱۰ موضوع مختلف تخصصی نظر میدهند و طوری وانمود میکنند که همه چیز را میدانند.
گاهی برخی از آنها طوری درباره مسائل اقتصادی نظر میدهند که گویی وارن بافت هستند
اما افراد ثروتمند اینگونه نیستند. آنها بیشتر گوش میدهند و سعی میکنند چیزی یادبگیرند.

6⃣ 

درس ششم

 | افراد معمولی اعتقاد دارند که ثروتمندان همه دزد هستد، اما ثروتمندان واقعی اعتقاد دارند که فقر ریشه مشکلات است و دوست دارند کمک کنند تا فقر ریشه کن شود