eitaa logo
آرشیو پرسمان اعتقادی ( شیعه پاسخ )
2.7هزار دنبال‌کننده
11 عکس
2 ویدیو
10 فایل
کانال اصلی ؛ @Rahnamye_Behesht #سایت ipasookh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
❔واژه سگ تو روایتی از امیرالمومنین اومده که می‌فرماید در سگ ده صفت هست که شایسته ست داشته باشه 🔷خصلت های ممتاز و نیکوی سگ!!! ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﻨﺪ: ✅ ﺳﮓ ۱۰ ﺻﻔﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﺮﺳﺪ ۱) ﺳﮓ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺴﮑﯿﻨﺎﻥ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۲) ﻣﺎﻝ ﻭﻣﻠﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﮓ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻔﺖ ﻣﺠﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۳) ﺳﮓ ﻻ‌ﻧﻪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻌﯿﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﻼ‌ﻣﺖ ﻣﺘﻮﮐﻼ‌ﻥ ﺍﺳﺖ. ۴) ﺳﮓ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺕ ﺻﺎﻟﺤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۵) ﺳﮓ ﺍﮔﺮﺻﺪ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻮﺭﺩ، ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺳﺖ. ۶) ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻧﻤﯽ ﺁﺭﺍﻣﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ۷) ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭﺳﺘﻢ ﺑﯿﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻓﺮﻭﺗﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۸) ﻫﺮ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ ﺭﺍﺿﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻗﺎﻧﻌﺎﻥ ﺍﺳﺖ ۹) ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻟﺐ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻭﺧﺎﻣﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﻼ‌ﻣﺖ ﺧﺎﺋﻔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۱۰) ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻤﯿﺮﺩ ﻫﯿﭻ ﻣﯿﺮﺍﺛﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺳﺖ.📚ﻣﻨﺒﻊ:ﮐﺘﺎﺏ ﻟﺌﺎﻟﯽ ﺍﻻ‌ﺧﺒﺎﺭ ﺝ ۵ – ﺹ ۳۸۷- ۳۸۸ﺗﺤﺮﯾﺮ ﺍﻟﻤﻮﺍﻋﻆ ﺍﻟﻌﺪﺩﯾﺔ، ﺹ: ۵ ❔ شخصیت عظیمی مثل خواجه نصیر الدین طوسی وصیت کردن اون آیه ی سوره ی کهف که مربوط به میشه رو سنگ قبرشون حک بشه واگر واکاوی در مفاتیح الجنان داشته باشیدیک شعری رو شیخ عباس قمی مستحب دونستن که توش از سگ استفاده شده اما شخصیتی مثل آقای ایت الله العظمی وحید خراسانی یا صافی گلپایگانی خودشون رو سگ اهلبیت قلمداد میکنن در اشعارشون ❕ ❔با تمام اینها باز هم می گویید گفتن جملات من حسین یا سگ رقیه هستم بد است ❕ 💠💠 1⃣روایت مذکور در مورد خصلت های ده گانه سگ سند معتبری ندارد ، زیرا در کتب متقدم و مورد استناد نیامده و در کتاب مذکور هم به صورت مرسل و بدون سند نقل شده است ، به فرض هم که روایت صحیحی باشد ، نهایتا دلالت بر آن می کند که انسان باید خصلت های خوب را از هر موجودی که باشد ، یاد بگیرد ، نه آنکه در نامگذاری خود را و مانند آن خطاب کند ، چنان که امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « از خروس پنج خصلت را یاد بگیرید ، محافظتش بر اوقات نماز ، غیرت ، شجاعت ، سخاء و زیادی طروقه » 📚وسائل الشیعه ج4 ص110 ❔آیا بر اساس این نقل انسان باید بگوید من هستم زیرا خصلت های نیک او را یاد گرفته ام ❕ 2⃣در گذشته مفصلا بیان کرده ایم که آنچه از آیات و روایات وفتاوی برخی فقها به دست می آید ، آن است که تعابیری مانند من سگ حسین و ...هستم به جا نمی باشد و بهتر از آن است . ⚫️ https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1268 3⃣اگر علمایی از واژه مذکور در اشعار و تعابیر خود استفاده کرده اند ، معنای مورد نظر آنها بوده است و این با آنچه امروزه مورد سوء استفاده قرار گرفته و افراد در هر مجلس و محفلی خود را سگ معرفی می کنند ، تفاوت دارد . 👌ادامه 👇👇👇 @Rahnamye_Behesht
👌ادامه 👇 ❕مرجع عالی قدر ، صافی می نویسد ؛ « امّا اينكه نوشته شده بعضى خود يا ديگران را سگ امام مى شمارند و شرافت مؤمن به اين است كه آدم حقيقى باشد نه . 👌جواب اين است كه هيچ كس نمى گويد مؤمن سگ است، و اين عبارات كه من سگ درگاه خدا يا سگ در خانه پيغمبر يا امام هستم، معنايش اين نيست كه من سگ هستم. اين الفاظ معناى لطيف و دل پسندى دارد كه خود به خود در ذهن شنونده وارد مى شود و لذا كسى جز شما به گوينده آن اعتراض نمى كند كه چرا خود را سگ خواندى و چرا دروغ گفتى. غرض اين است كه همانگونه كه سگ در خانه صاحبش را رها نمى كند و اگر او را براند و دور كند به جاى ديگر روى نمى آورد و وفا و دارد و پاس احترام ولىّ نعمت خود را نگاه مى دارد و از صاحبش و خانه اش دفاع مى كند و عنايت كم و لقمه نان صاحبش را بر سفره هاى چرب ديگران بر مى گزيند، من هم بر سر كوى شما مقيم شده و در خانه شما را رها نمى كنم، و به پاسبانى منزل محبوب و مراد خود افتخار مى كنم. ❕اين تعبير بسيار عرف پسند و شيرين و عاطفى و مهيّج است و در اشعار شعرا و اهل ذوق عرب و ، بسيار است كه در درگاه خدا، يا پيغمبر يا امام، حقيرانه خود را سگ مى شمارند؛ مانند اين اشعار: ❕لقمه نانى به اين سگ كن عطا كم نگردد از عطايت اى خدا شاها چو تو را سگى ببايد گر من بودم آن سگ تو شايد هستم سگكى ز حبس جسته بر شاخ گل هوات بسته از مدح تو با قلاده زر زنجير وفا به حلقم اندر خود را به قبول رايگانت بستم به طويله سگانت افكن نظرى بر اين سگ خويش سنگم مزن و مرانم از پيش من سگ اصحاب كهفم بر در پاكان مقيم نيم نانى مىرسد تا نيم جانى در تن است 👌و اين هم در منظومه مناجات على عليه السلام خطاب به آن حضرت عرض كرده ام: «بسته سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام ❕نابغه علم و ادب و افتخار جامعه شيعه و اسلام، شيخ بهاء الدين عاملى قدس سره براى كسى مثل شاه عباس كبير از بين تمام القاب شاهانه اين لقب را برگزيده و در آغاز كتاب" جامع عباسى" چنين مى فرمايد: 👌 «چون توجّه خاطر ملكوت ناظر اشرف اقدس، كلب آستان على بن ابى طالب عليه السلام شاه عباس الحسينى الموسوى ...» ❕به نظر ما اين جمله « آستان على بن ابى طالب عليه السلام» براى معرفى شاه عباس كبير از تمام القاب نفرت انگيز و پر از مبالغهاى كه براى شاهان صفوى و سلاطين ديگر گفته شده، دلپذيرتر و ارزندهتر و جذابتر است و لطفى كه در اين جمله به كار رفته در هيچ يك از عناوينى كه در ابتداى كتابها براى پادشاهان نوشته شده، وجود ندارد. 👌هم اكنون از تاريخ وفات عضد الدوله ديلمى قريب يك هزار و بيست سال مى گذرد، و اين افتخار در ضمن مفاخر او در كتابها نوشته مى شود كه در روى سنگ قبر او در نجف اشرف، در جوار مرقد مطهر مولاى متقيان على عليه السلام اين آيه نوشته شده:«وَكَلْبُهُم باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ». ❕❕مع ذلك، ما نمى گوييم گويندگان همه اينگونه الفاظ را در هر مجلس و منبر، يا در هر شعر و قصيده تكرار كنند و از طريق بلاغت و تكلم به حال بيرون روند. 📚سلسله مباحث امامت و مهدویت ج1 ص412 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
❔کانال های دین می گویند از دید ائمه ، جنگ انداختن بین های بی نوا و بیگناه و امری پسندیده است ؟ آیا واقعیت دارد ❕❕ 💠💠 👌در روایات ما بین حیوانات امری ناپسند شمرده شده است جز در مورد سگ ها . ❕در نقلی آمده است ؛ «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ تَحْرِيشِ الْبَهَائِمِ مَا خَلَا الْكِلَاب » « پیامبر خدا از تحریش بین حیوانات نهی کرد جز در مورد ها » 📚الفقیه ج4 ص60 👌در نقل دیگری امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « تحریش تمام حیوانات ناپسند است جز سگ ها » 📚الکافی ج6 ص553 ❕تحریش مصدر باب تفعیل است که به معنای تشویق و تحریک کردن انسان یا به کار می رود . 📚معجم الوسیط ماده حرش ❕تحریش بین حیوانات به معنای تحریک کردن آنها برای حمله و نزاع به یکدیگر است که امری ناپسند است و به گفته علامه مجلسی بر اساس روایات بالا می باشد . 📚بحار الانوار ج61 ص227 👌اما تحریش سگ ها جایز است ، به این معنا که انسان سگ شکاری را تحریک کند برای حمله به و کردن صید . ❕علامه می نویسد ؛ « این که در روایات آمده است که تحریش بین سگ ها جایز است به این معنی نیست که جایز است سگ ها را تحریک کرد برای حمله به یکدیگر و دریدن همنوع خود ، بلکه تحریش در مورد سگ ها به معنای تحریک کردن آنها برای حمله به صید می باشد » 📚بحار الانوار ج61 ص227 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔کانال های دین می گویند از دید ائمه ، جنگ انداختن بین های بی نوا و بیگناه و امری پسندیده است ؟ آیا واقعیت دارد ❕❕ 💠💠 👌در روایات ما بین حیوانات امری ناپسند شمرده شده است جز در مورد سگ ها . ❕در نقلی آمده است ؛ «نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص عَنْ تَحْرِيشِ الْبَهَائِمِ مَا خَلَا الْكِلَاب » « پیامبر خدا از تحریش بین حیوانات نهی کرد جز در مورد ها » 📚الفقیه ج4 ص60 👌در نقل دیگری امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « تحریش تمام حیوانات ناپسند است جز سگ ها » 📚الکافی ج6 ص553 ❕تحریش مصدر باب تفعیل است که به معنای تشویق و تحریک کردن انسان یا به کار می رود . 📚معجم الوسیط ماده حرش ❕تحریش بین حیوانات به معنای تحریک کردن آنها برای حمله و نزاع به یکدیگر است که امری ناپسند است و به گفته علامه مجلسی بر اساس روایات بالا می باشد . 📚بحار الانوار ج61 ص227 👌اما تحریش سگ ها جایز است ، به این معنا که انسان سگ شکاری را تحریک کند برای حمله به و کردن صید . ❕علامه می نویسد ؛ « این که در روایات آمده است که تحریش بین سگ ها جایز است به این معنی نیست که جایز است سگ ها را تحریک کرد برای حمله به یکدیگر و دریدن همنوع خود ، بلکه تحریش در مورد سگ ها به معنای تحریک کردن آنها برای حمله به صید می باشد » 📚بحار الانوار ج61 ص227 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔واژه سگ تو روایتی از امیرالمومنین اومده که می‌فرماید در سگ ده صفت هست که شایسته ست داشته باشه 🔷خصلت های ممتاز و نیکوی سگ!!! ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﻮﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼ‌ﻡ ﻣﯿﻔﺮﻣﺎﯾﻨﺪ: ✅ ﺳﮓ ۱۰ ﺻﻔﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺴﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻫﺮ ﻣﺆﻣﻦ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﺎﻝ ﺑﺮﺳﺪ ۱) ﺳﮓ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻗﺪﺭ ﻭ ﻣﻨﺰﻟﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻣﺴﮑﯿﻨﺎﻥ ﻭ ﺑﯿﭽﺎﺭﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۲) ﻣﺎﻝ ﻭﻣﻠﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﮓ ﻧﯿﺴﺖ ﻭﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﺻﻔﺖ ﻣﺠﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۳) ﺳﮓ ﻻ‌ﻧﻪ ﻭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﻌﯿﻨﯽ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﻭﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﻼ‌ﻣﺖ ﻣﺘﻮﮐﻼ‌ﻥ ﺍﺳﺖ. ۴) ﺳﮓ ﺍﻏﻠﺐ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﺩﺕ ﺻﺎﻟﺤﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۵) ﺳﮓ ﺍﮔﺮﺻﺪ ﺗﺎﺯﯾﺎﻧﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺻﺎﺣﺐ ﺧﻮﺩ ﺑﺨﻮﺭﺩ، ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻣﺮﯾﺪﺍﻥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺳﺖ. ۶) ﺷﺐ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﻧﻤﯽ ﺁﺭﺍﻣﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻭ ﺩﻭﺳﺘﺪﺍﺭﺍﻥ ﺍﺳﺖ. ۷) ﻫﺮﮔﺎﻩ ﺭﺍﻧﺪﻩ ﺷﻮﺩ ﻭﺳﺘﻢ ﺑﯿﻨﺪ، ﭼﻮﻥ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪﻭﻥ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ﻭﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻓﺮﻭﺗﻨﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۸) ﻫﺮ ﺧﻮﺭﺍﮐﯽ ﮐﻪ ﺻﺎﺣﺒﺶ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﺪ ﺭﺍﺿﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺻﻔﺖ ﻭ ﺣﺎﻝ ﻗﺎﻧﻌﺎﻥ ﺍﺳﺖ ۹) ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻟﺐ ﻓﺮﻭ ﺑﺴﺘﻪ ﻭﺧﺎﻣﻮﺵ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻋﻼ‌ﻣﺖ ﺧﺎﺋﻔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ۱۰) ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻤﯿﺮﺩ ﻫﯿﭻ ﻣﯿﺮﺍﺛﯽ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﻧﻤﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ ﻭﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﺯﺍﻫﺪﺍﻥ ﺣﻘﯿﻘﯽ ﺍﺳﺖ.📚ﻣﻨﺒﻊ:ﮐﺘﺎﺏ ﻟﺌﺎﻟﯽ ﺍﻻ‌ﺧﺒﺎﺭ ﺝ ۵ – ﺹ ۳۸۷- ۳۸۸ﺗﺤﺮﯾﺮ ﺍﻟﻤﻮﺍﻋﻆ ﺍﻟﻌﺪﺩﯾﺔ، ﺹ: ۵ ❔ شخصیت عظیمی مثل خواجه نصیر الدین طوسی وصیت کردن اون آیه ی سوره ی کهف که مربوط به میشه رو سنگ قبرشون حک بشه واگر واکاوی در مفاتیح الجنان داشته باشیدیک شعری رو شیخ عباس قمی مستحب دونستن که توش از سگ استفاده شده اما شخصیتی مثل آقای ایت الله العظمی وحید خراسانی یا صافی گلپایگانی خودشون رو سگ اهلبیت قلمداد میکنن در اشعارشون ❕ ❔با تمام اینها باز هم می گویید گفتن جملات من حسین یا سگ رقیه هستم بد است ❕ 💠💠 1⃣روایت مذکور در مورد خصلت های ده گانه سگ سند معتبری ندارد ، زیرا در کتب متقدم و مورد استناد نیامده و در کتاب مذکور هم به صورت مرسل و بدون سند نقل شده است ، به فرض هم که روایت صحیحی باشد ، نهایتا دلالت بر آن می کند که انسان باید خصلت های خوب را از هر موجودی که باشد ، یاد بگیرد ، نه آنکه در نامگذاری خود را و مانند آن خطاب کند ، چنان که امام صادق علیه السلام فرمود ؛ « از خروس پنج خصلت را یاد بگیرید ، محافظتش بر اوقات نماز ، غیرت ، شجاعت ، سخاء و زیادی طروقه » 📚وسائل الشیعه ج4 ص110 ❔آیا بر اساس این نقل انسان باید بگوید من هستم زیرا خصلت های نیک او را یاد گرفته ام ❕ 2⃣در گذشته مفصلا بیان کرده ایم که آنچه از آیات و روایات وفتاوی برخی فقها به دست می آید ، آن است که تعابیری مانند من سگ حسین و ...هستم به جا نمی باشد و بهتر از آن است . 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/4733 3⃣اگر علمایی از واژه مذکور در اشعار و تعابیر خود استفاده کرده اند ، معنای مورد نظر آنها بوده است و این با آنچه امروزه مورد سوء استفاده قرار گرفته و افراد در هر مجلس و محفلی خود را سگ معرفی می کنند ، تفاوت دارد . 👌ادامه 👇👇👇 @Rahnamye_Behesht
👌ادامه 👇 ❕مرجع عالی قدر ، صافی می نویسد ؛ « امّا اينكه نوشته شده بعضى خود يا ديگران را سگ امام مى‏ شمارند و شرافت مؤمن به اين است كه آدم حقيقى باشد نه . 👌جواب اين است كه هيچ كس نمى‏ گويد مؤمن سگ است، و اين عبارات كه من سگ درگاه خدا يا سگ در خانه پيغمبر يا امام هستم، معنايش اين نيست كه من سگ هستم. اين الفاظ معناى لطيف و دل پسندى دارد كه خود به خود در ذهن شنونده وارد مى‏ شود و لذا كسى جز شما به گوينده آن اعتراض نمى‏ كند كه چرا خود را سگ خواندى و چرا دروغ گفتى. غرض اين است كه همان‏گونه كه سگ در خانه صاحبش را رها نمى‏ كند و اگر او را براند و دور كند به جاى ديگر روى نمى ‏آورد و وفا و ‏شناسى دارد و پاس احترام ولىّ نعمت خود را نگاه مى ‏دارد و از صاحبش‏ و خانه ‏اش دفاع مى‏ كند و عنايت كم و لقمه نان صاحبش را بر سفره‏ هاى چرب ديگران بر مى‏ گزيند، من هم بر سر كوى شما مقيم شده و در خانه شما را رها نمى ‏كنم، و به پاسبانى منزل محبوب و مراد خود افتخار مى‏ كنم. ❕اين تعبير بسيار عرف پسند و شيرين و عاطفى و مهيّج است و در اشعار شعرا و اهل ذوق عرب و ، بسيار است كه در درگاه خدا، يا پيغمبر يا امام، حقيرانه خود را سگ مى‏ شمارند؛ مانند اين اشعار: ❕لقمه نانى به اين سگ كن عطا كم نگردد از عطايت اى خدا شاها چو تو را سگى ببايد گر من بودم آن سگ تو شايد هستم سگكى ز حبس جسته بر شاخ گل هوات بسته‏ از مدح تو با قلاده زر زنجير وفا به حلقم اندر خود را به قبول رايگانت بستم به طويله سگانت‏ افكن نظرى بر اين سگ خويش سنگم مزن و مرانم از پيش‏ من سگ اصحاب كهفم بر در پاكان مقيم نيم نانى مى‏رسد تا نيم جانى در تن است‏ 👌و اين هم در منظومه مناجات على عليه السلام خطاب به آن حضرت عرض كرده‏ ام: «بسته سنبل گيسوى توام فخرم اين بس كه سگ كوى توام‏ ❕نابغه علم و ادب و افتخار جامعه شيعه و اسلام، شيخ بهاء الدين عاملى قدس سره براى كسى مثل شاه عباس كبير از بين تمام القاب شاهانه اين لقب را برگزيده و در آغاز كتاب" جامع عباسى" چنين مى‏ فرمايد: 👌 «چون توجّه خاطر ملكوت ناظر اشرف اقدس، كلب آستان على بن ابى ‏طالب عليه السلام شاه عباس الحسينى الموسوى ...» ❕به نظر ما اين جمله « آستان على بن ابى‏ طالب عليه السلام» براى معرفى شاه عباس كبير از تمام القاب نفرت‏ انگيز و پر از مبالغه‏اى كه براى شاهان صفوى و سلاطين ديگر گفته شده، دلپذيرتر و ارزنده‏تر و جذاب‏تر است و لطفى كه در اين جمله به كار رفته در هيچ يك از عناوينى كه در ابتداى كتاب‏ها براى پادشاهان نوشته شده، وجود ندارد. 👌هم اكنون از تاريخ وفات عضد الدوله ديلمى قريب يك هزار و بيست سال مى‏ گذرد، و اين افتخار در ضمن مفاخر او در كتاب‏ها نوشته مى‏ شود كه در روى سنگ قبر او در نجف اشرف، در جوار مرقد مطهر مولاى متقيان على عليه السلام اين آيه نوشته شده:«وَكَلْبُهُم باسِطٌ ذِراعَيْهِ بِالْوَصِيدِ». ❕❕مع ذلك، ما نمى‏ گوييم گويندگان همه اين‏گونه الفاظ را در هر مجلس و منبر، يا در هر شعر و قصيده تكرار كنند و از طريق بلاغت و تكلم به حال بيرون روند. 📚سلسله مباحث امامت و مهدویت ج1 ص412 https://t.me/joinchat/AAAAADwfNBg2bGR7EMl2NA
🤔 ❔خداوند در سوره مریم آیه ۸۳ می گوید که ما شیاطین را به سوی کفار می فرستیم تا آنان را کنند ❗️آیا این نوعی بی عدالتی نیست ❕چرا خدا در عوض کفار آنها را گمراه می کند ❕❕ 💠💠 👌خداوند می فرماید ؛ « آيا نديدى ( ادراک نکردی ) كه ما شياطين را به سوى كافران فرستاديم تا آنها را شديدا كنند » ( مریم 83) ❕در این که مراد از ارسال شیاطین به سوی کافران چیست ، دو احتمال است و در هر دو صورت ، اشکالی به خداوند وارد نمی شود . 1⃣مراد از فرستادن شيطان‏ها از سوى خدا، رها كردن آنها باشد؛ مثلًا كسى كه سگ خود را نبندد و مانعش نشود مى‏ گويند خود را فرستاد. 📚تفسیر نور ، ج5 ص308 👌خداوند شیطان را پس از عصیان و مخالفتش مهلت و ادامه حیات داد چنان که قرآن سخن را چنین نقل می کند ؛ « گفت پرودگارا مرا تا روز مهلت بده ( و زنده بگذار ) .( خداوند ) فرمود تو از یافتگانی ( اما نه تا روز رستاخیز بلکه ) تا روز وقت » 🔶 36 تا 38 ❕امام علیه السلام فرمود : « ابلیس خداوند را در آسمان چهارم هزار سال عبادت کرد و خداوند به خاطر همین عباداتش او را تا زمان « وقت معلوم » داد » 📚 ج2 ص241 ❕در گذشته بیشتر در مورد مهلت دادن خداوند به شیطان و آزاد گذاشتن او در گمراه کردن بندگان بحث کرده ایم ؛ 🌿 https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2575 ❕در تفسیر چنین آمده است ؛ 👌اين خطاب به پيامبر گرامى اسلام است. يعنى آيا نديدى كه ما ايشان را به شيطان‏ها ، تا آنها را وسوسه كنند و به گمراهى فرا خوانند و هيچ حايلى ميان ايشان و شيطان‏ها قرار نداديم؟ شيطان‏ها آنها را از راه طاعت به راه معصيت مى‏ كشانند. اينكه مى‏ گويد شيطان‏ها را ارسال مى‏ داريم، تعبير مجازى است یعنی شیاطین را رها کرده ایم . 📚ترجمه مجمع البیان ج15 ص206 ❕البته روشن است که تسلط بر انسانها يك تسلط اجبارى و ناآگاه نيست، بلكه اين انسان است كه به شياطين اجازه ورود به درون قلب و جان خود مى‏ دهد، بند بندگى آنها را بر گردن مى ‏نهد و اطاعتشان را مى‏ شود، همانگونه كه قرآن در آيه 100 سوره نحل مى‏گويد: إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ:" تسلط شيطان تنها بر كسانى است كه ولايت او را پذيرا گشته، و او را بت و معبود خود ساخته ‏اند» 📚تفسیر نمونه ج13 ص132 2⃣احتمال دوم آن است که ارسال به سوی کفار ، اعم از کفار اعتقادی و عملی ، مستقیم فعل خداوند باشد و روشن است که این اقدام برای و بیشتر کفار به خاطر تن ندادن به دستورات خداوند است . ❕در تفسیر چنین آمده است ؛ « اگر در آيه شريفه ارسال شيطانها را به خدا نسبت داده، از آنجايى كه از باب مجازات است هيچ ندارد، چون مشركين به حق كفر ورزيدند، و خدا هم از در مجازات شيطانها را فرستاد تا كفر و گمراهيشان را زيادتر كنند، شاهد اين معنا هم جمله" عَلَى الْكافِرِينَ" است، زيرا اگر از باب نبود، و فرستادن شيطانها به منظور گمراهى ابتدايى آنها بود، مى ‏فرمود" عليهم" نه اينكه به جاى ضمير اسم ظاهر" كافرين" را بياورد » 📚ترجمه تفسیر المیزان ج14 ص149 ❕در تفسير نیز آمده است ؛ « آيه‏ ى «أَرْسَلْنَا الشَّياطِينَ» درباره ‏ى كسانى نازل شده كه خمس و زكات خود را نمى ‏پردازند، خداوند بر اينان سلطان يا را مى‏ فرستد تا آن مقدار از مالى كه از بابت خمس و زكات پرداخت نكرده ‏اند، در غير راه خداوند مصرف نمايند » 📚تفسیر قمی ج2 ص53 @Rahnamaye_Behesht