هدایت شده از گلچین یک از هزاران/حیفه نبینی
☫﷽☫
#تحریر_حم
🚩 عباس مغبوط الشهدآء!
✅ شاهکار عباس چیست؟
👈(بخش ۲):
{بخش ۱ 👈 https://eitaa.com/chelcheraaqHM/1596 }
... یعنی؛ عمويمان عبّاس(ع)، بصيرتى عميق و ايمانى استوار داشت و در معیّت اباعبدالله الحسين(ع) جهاد كرد و مردانه جنگيد و شهيد شد.
و حال آنکه این ساحت (#بصیرت و #معیت) هم بی‌نظیر نبود و نمی‌تواند #دلیل_اصلی کسب آن مقام اعلای الهی گردد و او را #مغبوط_الشهدآء سازد.
‼️ بد نیست مقایسه‌ای بین عباس(س) با قرین و تالی‌تِلوِ او یعنی علی‌اکبر(س) داشته باشیم:
عباس در عاشورای ۶۱ هـ.ق. حدودا ۳۴ ساله بود و علی اکبر حدوداً ۲۷ ساله. فلذا تقریبا جوانانی هم‌سن و سال بودند.
بصیرت و رشادت و نیز وفاداری هر دو به مولایشان یکسان بود.
در شجاعت و رزم‌آوری و پیشتازی و مقاومت، دست کمی از همدیگر نداشتند.
اگر عباس #مسئول_آب کاروانیان بود، علی‌اکبر هم #مسئول_غذا و آذوقه آنان بود که زحمات و سختی‌های هر دو تقریبا یکسان بود و ای‌بسا #غذا_رسانی جمعیت از #آب_رسانی آنان طاقت‌فرساتر بود.
(👌خوشا به حال فعالان غذارسانی و آب‌رسانی به شیعیان و زوار و دوستداران حسین‌بن‌علی و یاران آن‌حضرت علیهم‌السلام)
کار مردمی و عمده‌ترین اشتغال علی‌اکبر در مدینه آن بود که همچون عمویش؛ #امام_حسن مجتبی (ابن علی علیهماالسلام) مهمان‌سرائی داشت برای پذیرائی از فقرای دور و نزدیک و لذا در طول روز اغذیه‌ای - معمولا آبگوشت شتر - را فراهم می‌کرد و حتی غروب‌ها در بلندی‌های اطراف شهر آتش‌های بزرگی بر می‌افروخت تا اگر در بیابان‌های اطراف و اکناف کسی راه گم کرده باشد، #هدایت شود و بدینگونه خیلی‌ها را از #مرگ و #گرسنگی نجات بخشید.
به همین جهت بدنی کارآمد و بازوانی قدرتمند داشت.
اگر #علمداری_سپاه بجای عباس به علی‌اکبر سپرده می‌شد، چندان فرقی نداشت. زیرا او هم بی‌باک و قوی و هوشیار و مقاوم بود.
اگر برای عباس، امان‌نامه‌ای آوردند برای علی‌اکبر هم امان‌نامه‌ای آوردند که او هم همچون عباس آنرا رد کرد و به خاندان پدری خود وفاداری نشان داد.
(علی‌اکبر از طرف مادری با بنی‌امیه قرابت داشت)
👇
نسب مادر علی‌اکبر به بنی‌امیه می‌رسید.[۳۰] ازاین‌رو، در روز عاشورا به علی‌اکبر پیشنهاد شد که به #یزید بن #معاویه بپیوندد؛ ولی او این پیشنهاد را رد کرد و گفت: «اِنَّ قَرابَةَ رَسولِ اللهِ اَحَقُّ اَنْ تُرعیٰ» (رعایت خویشاوندی رسول خدا(ص) به حقیقت نزدیک‌تر است.).[۳۱]
پانویس:
[۳۰] ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ۱۴۰۸ق، ص۸۶.
[۳۱] ابی‌مخنف، وقعة الطف، ۱۴۲۷ق، ص۲۷۶.
بنابراین #علی_اکبر قرین و همانند و مثل #عباس بود!
مضافاً که «أشبه الناس برسول‌الله» (شبیه‌ترین مردمان به پیامبر اعظم) هم بود.
علی‌اکبر هم همچون عمویش عباس، پیشتاز #صحنه_شهادت بود. چنانکه نخستین شخص از #بنی_هاشم بود که به #معرکه_قتال شتافت و بعد از کشتن دهها نفر از دشمنان بعلت تشنگی از پای درآمد و شاید بیش از عباس، بدنش قطعه قطعه (إرباً إرباً) شد.
البته تفاوتی هم بین عباس و علی‌اکبر بود؛ هر گاه عباس، #اذن_میدان می‌خواست، امام #علمداری او را بهانه می‌کردند و اجازه نمی‌دادند! ولیکن وقتی که علی‌اکبر تقاضای میدان کرد، امام بلافاصله اذن فرمودند!
فلذا علی‌اکبر بعد از شهادت یاران امام (که از #شب_عاشورا به حضرت زینب(س) قول داده بودند که تا آخرین نفر #مدافعین_حرم باشند و هم‌قسم شده بودند که تا آخرین قطره خونشان اجازه ندهند کسی از #بنی_هاشم به میدان برود!)، نخستین شهید از بنی‌هاشم بود.
علی‌اکبر بر خلاف عباس، بیشترین تعداد از نیروهای دشمن را به درک واصل کرد.
⁉️ اما چه شد که فقط عباس به آن مقام اعلای الهی نائل می‌گردد؟!
✅ #شاهکار_عباس، عملی عجیب در چند ثانیه بیشتر نبود!
عصر روز عاشورا بعد از دو مرحله جنگ سخت تن به تن بمنظور شکستن حلقه‌های محاصره، بمحض ورود به #رود_فرات، از #شدت_عطش، ناخودآگاه دستانش را از آب زلال و گوارای جاری، پر کرد و بالا برد تا بنوشد اما او #اهل_غفلت نبود و لذا قبل از آنکه آب را به لب‌های خشکیده‌اش برساند آنرا فرو ریخت! به همین سادگی!
تمام!
عباس #نقش_رجعتی خود را به عالی‌ترین وجه ایفاء کرد که بی‌نظیر بود و لذا مستحق پاداش بی‌نظیری گشت.
و جمیع شهدآء بدان #غبطه خواهند خورد!
و اما اینکه آن یک مشت آب را چرا فرو ریخت و چرا حتی یک #جرعه هم ننوشید و این مسئله چه اهمیت و ارزشی داشت؟!
تحریر مقاله مفصل دیگری را می‌طلبد در حد یک کتاب قطور!
...ادامه دارد.
یا لیتنیٰ کنا معهم فنفوز #فوزاً_عظیما
✍️سیدمحمدحسینی(منتظر)
تاسوعای ۱۴۰۱
💠کانال اطلاع‌رسانی
چلچراغ معارف و احکام حم 👇
🆔 eitaa.com/chelcheraaqHM
🙏گروه هم‌اندیشی
چلچراغ معارف و احکام👇
https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe
🎲
🇮🇷﷽☫
#تحریر_حم
💎 @SMHM212
وجاهت #جهاد_تبیین رنگی
(بخش دوم):
حضرت #رسول_خاتم(ص) معمولاً #عِمامه بر سر می‌بستند و گاهی هم از كلاهی بنام قَلَنْسُوَه یا بُرْطُلَه بر سر داشتند و گاهی هم به سَرْبَنْدی از دستمال یا شال بسنده می‌کردند.
رنگ آن‌ها معمولاً #سفید و گاهی #سبز و گاهی #زرد و گاهی #سیاه بودند. عمامه سفید آن‌حضرت، سحاب نامیده می‌شد که به #امیر_المؤمنین(ع) هدیه کردند. در جنگ‌ها معمولاً عمامه زردرنگ بر سر می‌بستند ولیکن در فتح مکه، عمامه سیاه بر سر نهادند.
مقام معظم رهبری سعی می‌کنند مناسبت‌های مختلف را در قالب #رنگ_نگین انگشترهای خود مورد توجه قرار بدهند.
رنگ غالب #شیعیان، #سیاه است که عمدتاً از زمان #صفویه و به نشانه #عزاداری برای مصائب #اهل_بیت_اسلام، باب شد همچنانکه #پرچم_قرمز نشانه آمادگی آنان برای خونخواهی شهادت #امام_حسین علیه‌السلام است.
نهضت‌ها و ملت‌ها هم در تمام دنیا و در طول تاریخ، معمولاً رنگ‌های خاصی (بعنوان نماد مطلوب و شاخصه متمایز خود) را در قالب #پرچم دنبال کرده‌اند که هنوز هم در همه جای دنیا جاری و ساری است و حتی از سال ۲۰۰۴ میلادی به بعد شاهد انقلاب‌های رنگی در گوشه و کنار جهان هستیم که (به لحاظ نرم بودن #براندازی و #انتقال_قدرت، #مخملی هم نامیده می‌شوند) در #ایران هم رنگ‌های #سبز_اموی و #بنفش_روباهی، در سال‌های اخیر بعنوان نماد #ولایت_ستیزی و درهم شکستن «نهضت+نظام اسلامی» و سپردن مملکت به #اجانب_شیطانی، مورد بهره‌برداری #اذناب_اجانب قرار گرفت و هنوز هم ادامه دارد.
البته پوستین روباه‌ها عمدتاً قرمز، خاکستری، سفید، قهوه‌ای و خاکی هستند و به حیواناتی اطلاق می‌شود که در #ربایش_طعمه، #تیز_رفتاری می‌کنند.
الغرض؛
سزامند است که #معیت_ورزان ولایت_فقیه، #جهاد_تبیین خود را با رنگ‌ها نیز در آمیزند. رنگ‌هایی که قدمت صدها ساله دارند. رنگ‌هایی که ایامی از سال را به خود تخصیص بدهند.
فرضاً؛
👈 ماه‌های #محرم و #صفر (تا شب ۲۸ صفر) کماکان همه اماکن و #البسه_مردم همه‌جا #سیاه_پوش شود.
👈 هفته #دفاع_مقدس همه‌جا (اماکن و البسه) #زرد_پوش (یا لباس خاکی سربازی و بسیجی) شود.
👈 #دهه_فجر همه‌جا (میادین و معابر و البسه) #سرخ_پوش شود.
👈 #ایام_هلالی ۱۹ روزه (حدفاصل ۲۸ ماه صفر لغایت ۱۷ ربیع‌الاول) همه‌جا (اماکن و معابر و البسه) #سبز_پوش شود.
#رنگ_سبز ضمن آنکه نماد رشد و بالندگی است، رنگ زهر و تلخی هم است و رنگ سمّ و مسمومیت و نیز آنتی‌باکتریال!
و اما اینکه چرا این دو دهه را همه‌جا و همه‌چیز را سبزپوش بکنیم؟! بخاطر آنست که #سبز_مسمومیّت در این ایام بیش از هر مقطع دیگری از سال، رخ‌نمایی می‌کند و شهادت یا ولادت پنج تن از #معصومین علیهم‌السلام به این ایام، گره خورده است!
زیرا؛
وقتی که #پروردگار_متعال، ولادت #امام_صادق(ع) (که به زهر جفای بنی‌عباس مسموم شد و به شهادت رسید) را قرین زمانی روز میلاد #پیامبر_اعظم(ص) قرار داد و شهادت #امام_حسن(ع) را نیز (که به زهر جفای بنی‌امیه مسموم شد و به شهادت رسید) قرین زمانی روز #شهادت_پیامبر(ص) قرار داد که به زهر جفای #منافقین_امت، مسموم شد و به شهادت رسید، لابد حکمتی را منظور داشته است.
فلذا شایسته است که این ۱۸ یا ۱۹ روز (فاصله ۲۸ صفر تا ۱۷ ربیع از ماه‌های هلالی) را «سالیاد شهادت پنج تن از معصومین(علیهم‌السلام) با مسمومیت منافقین»، قرار دهیم تا شاید موجب بیداری و #بصیرت مسلمانان گردد و از تداوم #انحراف_سیاسی خود #توبه نموده و #استغفار نمایند و به #مسیر_هدایت برگردند.
بنابراین رنگ سبز را نماد زهر تلقی کنیم و حضرات مقدسی که با سمّ به شهادت رسیده‌اند و بنحوی با این ایام تناسبی دارند، عبارتند از:
۱) حضرت محمد مصطفی (ص)
۲) امام حسن مجتبی (ع)
۳) امام صادق (ع)
۴) امام رضا (ع)
۵) امام حسن عسکری (ع)
میلاد پیامبر مصطفی و امام حسن مجتبی علیهماالسلام و الصلوات در این مقطع زمانی، واقع شده‌اند که هر دو حضرت به زهر جفا #مسموم شده و به شهادت رسیدند.
همچنانکه شهادت #امام_رضا و #امام_حسن_عسکری علیهماالسلام با زهر جفای #خلفای_غاصب در محدوده همین ایام بوده است.
البته در مجموع ۱۰ تن از معصومین علیهم‌السلام با مسمومیت به شهادت رسیده‌اند که شهادت و ولادت آنان در سایر ایام سال بوده است و حتی آخرین معصوم(عج) هم با سمّ یک یهودیه به شهادت خواهد رسید!
(و فقط #سید_الشهداء و والدین کرام آن‌حضرت علیهم‌السلام با ریختن خون پاکشان ناشی از ضربات سنگین و بُرّنده به پیکرشان، به شهادت رسیده‌اند)
فلذا قریب باتفاق معصومین(ع) با مسمومیت #شهید شده‌اند.
فلذا این ایام، مناسب‌ترین مقطع برای برجسته‌سازی و تبیین نحوه شهادت آنان بویژه #حضرت_رسول(ص) است و باید خیلی جدی به این موضوع بپردازیم و رسواگر #منافقین_امت (که از کفار بدترند) باشیم که حداقل آن، سبزپوشی است ان‌شاءالله.
✍سیدمحمدحسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۶/۱۶
🌐 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 👈محل نظرات👉
🙏
راهبرد الهی خروج از دسترسی‌ها
گریختن از عروس زیبای شهادت!
(بخش سوم):
👈بخش قبلی👉
⁉️چرا امام حسین(ع) آیه ۲۱ سوره قصص را کنار مزار پیامبر تلاوت کرد؟
امام حسین(ع) با انتخاب آیات قرآن در طول ماجرای قیامشان، کلیدهای رمزگونه‌ای به شیعیان خویش تا آینده ارائه میدهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی تسنیم، حجت‌الاسلام موسوی‌مطلق در برنامه تلویزیونی «خوشبخت» به مناسبت آغاز محرم گفت: یکی از مباحث بسیار مهم، اساسی و کلیدی در جریان سیدالشهداء، انس و الفت امام با قرآن بود. استفاده امام حسین علیه السلام از آیات الهی از زمان حرکتشان تا شهادت و حتی پس از شهادتشان، از آنجا اهمیت می‌یابد که تبیینی از جامعه آن دوران برایمان آشکار می‌شود و از سوی دیگر می‌توان به اهداف قیام سیدالشهداء دست یافت. در واقع امام با انتخاب این آیات، کلیدهای رمزگونه‌ای به شیعیان خویش تا آینده ارائه میدهد.
وی افزود: ما اگر بخواهیم یک ابتدای زمانی برای قیام حضرت سیدالشهداء یافت کنیم تا آیات را از آنجا مورد بررسی قرار دهیم، باید از مدینه آغاز کنیم. هرچند برخی مورخان قیام امام را حداقل از دو سال قبل می‌دانند، آنجا که در سرزمین منا رسماً قیام خویش را در بین اصحاب و اعوان اعلام کردند؛ با این حال، مبنا را از هنگام خروج از مدینه قرار می‌دهیم.
موسوی‌مطلق در باره خلاصه‌ای از علت ظاهریِ خروج امام حسین(ع) گفت: دلیل خروج امام این است که نیمه رجب سال 60 هجری معاویه به دَرَک واصل شد. تا خبر مرگ معاویه به مدینه برسد، تقریباً دو هفته‌ای به طول انجامید. به محض اینکه خبر مرگش رسید، یزید جانشین او شده بود؛ پیک از یک طرف باید خبر مرگ را منتقل می‌کرد و از سوی دیگر بیعت‌ها را می‌گرفت؛ منتها علاوه بر بیعت عمومی، بیعت از سه نفر مهم بود: امام حسین(ع)، پسر زبیر و عبدالله بن عمر. آن دو نفر قبل از بیعت فرار کردند، اما امام ماند. ایشان کنار قبر مطهر رسول‌الله(ص) تشریف برد و در آنجا ضمن مناجات با جدّ بزرگوار خویش، آیه 21 سوره قصص را تلاوت کرد «فخرج منها خائفا یترقب قال رب نجنی من القوم الظالمین» یعنی موسى ترسان و نگران از آنجا بیرون رفت [در حالى که مى]گفت: «پروردگارا، مرا از گروه ستمکاران نجات بخش.» این آیه مربوط به ماجرای خروج موسای نبی از مصر بود. اما سؤال اینجاست که چرا امام این آیه را بیان فرمود. خروج موسی از مصر چه سنخیتی با خروج امام حسین از مدینه دارد؟ با این توضیح که حضرت موسی به این دلیل خائف بود که در مصر علیه ظالمی قیام کرد و او را به دلیل آزار یکی از مؤمنان کشت. حالا می‌خواستند موسی را دستگیر کنند که ایشان در حالت خوف از مصر خارج شد.
وی افزود: امام حسین قصد داشت با انتخاب این آیه مفاهیمی را منتقل کند:
اول اینکه قصد خروج دارم. خروج یک معنای عادی به معنای بیرون رفتن از شهر دارد و یکی هم به معنای قیام است. از آیاتی که امام بعداً اشاره فرمود، متوجه می‌شویم امام قصد قیام داشتند.
دوم اینکه انتظار حوادث تلخ را کشیدند؛ چرا که حضرت موسی رنج‌های فراوانی در طی مسیر دیدند.
سوم اینکه امام قصد دارد این معنا را انتقال دهد که گاهی اصلاح جامعه با خروج و هجرت حاصل می‌شود.
چهارم اینکه امام قصد دارد تفهیم کند شجاعت به این معنا نیست که همیشه در دسترس دشمن باشی؛ گاهی ایجاب می‌کند از دسترس او خارج شوی و حیات و ممات تو باید برای حریم خدا سودمند باشد.
پنجم اینکه دعا و عمل کنار یکدیگرند؛ لذا در انتهای آیه می‌فرماید «قال رب نجنی من القوم الظالمین»؛ نکته دیگر اینکه امام قوم مقابل خویش را قوم ظالم می‌خواند. در واقع دشمن را به صفت ظلم معرفی می‌کند.
ذکر این نکته ضروری است که رسول الله در حدیثی فرمود هر آنچه در امت بنی‌اسرائیل رخ داد، در امت من هم اتفاق می‌افتد. این حدیث با عبارت «حذو النّعل بالنّعل» شناخته می‌شود.
منبع👉
☝️از پیام‌های وارده☝️
نقدونظر #حم
فرارهای مقدس سید الشهدآء
یا هجرت از امر شهادت‌طلبی!
#امام_حسین(ع)، چهار مرتبه، مصمم به فرار از ماجراجویی و سعی در#ترک_صحنه شدند که ملاحظه آن‌ها کمتر مورد توجه قرار گرفته است:
1⃣بعد از شهادت #امام_حسن(ع)، بخاطر پایبندی به #مصالحه آن‌حضرت با #معاویه، حدود ۱۰ سال در #مدینة_الرسول به کار و زندگی عادی خود مشغول بودند و حال آنکه در تمام این مدت، رژیم منحوس #بنی_امیه از هر اقدام تحریک‌آمیزی (از قبیل سب #امیر_المؤمنین در منابر!)، فروگذار نکرد.
2⃣با مرگ معاویه (که با #بد_عهدی، جانشین تعیین کرد)، #حسین(ع) تحت فشار قرار گرفته و لذا ناچار به #هجرت از مدینه شدند. با اینکه می‌توانستند #مدینه را #فتح_نظامی بکنند.
3⃣در مکه هم وقتی دریافتند که ۸۰ #تروریست_یزیدی، دنبال ریختن #خون_حضرت در کنار #کعبه هستند، از #مکه هم گریختند!
4⃣در #کربلا هم وقتی متوجه شدند که #کوفیان، #معیت ندارند، تقاضای بازگشت نمودند اما دشمنان، مهلت ندادند!
✍️حسینی(منتظر)
🌐
حیفه نبینی | نظرات
۱۴۰۴/۴/۱۴
#گفتگو_با_امام | چرا با آمریکا و اسرائیل سازش نمی‌کنید؟
🗞
☝️از پیام‌های وارده☝️
نقدونظر #حم
👌فرق مصالحه با صلح!
🔲در #معرفة:
در #فقه_اسلامی؛ #سازش (= #صلح)، با #مصالحه فرق دارد ولو اینکه ریشه عبارت مصالحه از کلمه صلح است که گاهی هم به 👈عادی‌سازی روابط👉 تعبیر می‌شود که ممکنست تحمیقی باشد!
عدم تفکیک این #مغایرت، اگر موجب #هلاکت جامعه نشود باعث #فلاکت آن می‌گردد. فلذا لازم به بیان است که؛
✅«مُصالحه با طاغیه جهت مَصالح عالیه»، در #اسلام نه تنها #مباح بلکه گاهی #مستحب و حتی #واجب است تا چه رسد به اینکه #مکروه یا #حرام باشد.
✅تشخیص #مصالح_عالیه و زمان #مصالحه در انحصار #ولی_امر مسلمین است و هیچ شخص حقیقی یا حقوقی دیگری، حق #مداخله ندارد ولو اینکه #امام_حسین(ع) باشد که در مصالحه #امام_حسن(ع)، هیچ‌گونه دخالتی جز مشاورت نفرمود.
👌(#مشاوره هم در صورت لزوم باید در #نهان باشد نه در #عیان)
🔲در #معرکة:
🙈#ملت_ایران، در طی ۳٫۸۰۰ سال از 👈خصومت‌ورزی فزاینده👉 #بنی_اسرائیل با #ایرانیان، به ۱۰۰۱ علت، پیوسته در 👈حالت دوقطبی👉؛ «امت اسماعیلی»/«امت اسراعیلی»، بوده و خواهد بود!
😱فلذا مصالحه ممکنست با تلقی به سازش و #آشتی، مورد مناقشه قرار گرفته و دلواپسی‌های ناشی از آن، موج خطرناکی بنام #خوارج را پدید آورد!
زیرا #امت_اسراعیلی، مصالحه را آشتی تلقی کرده و #دعوای_بحق ماقبل آن را #تقبیح می‌کنند!
و بخشی از #امت_اسماعیلی هم ممکنست آنرا تلقی به سازش نموده و نسبت به رهبری جامعه، #عاصی و حتی #مارق و #طاغی شوند!
👌فلذا #آقا فرمودند؛
#همدلی_همزبانی_دولت_ملت
#بصیرت
✍️حسینی(منتظر)
🌐
گلچین 💠 نظرات
۱۴۰۴/۵/۱۰