خیال حوصله ی بحر می پزد هیهات چه هاست، در سر ِاین قطره محال اندیش؟! #حافظ https://eitaa.com/TAMASHAGAH

هر که از ساقی عشق تو چو من باده گرفت بی‌خود و بی‌خرد و بی‌خبر و حیران شد ... #عطار https://eitaa.com/TAMASHAGAH

غفلت در پیش می آید و نمی گذارد که کس به راه راست رود و جهانیان را از شراب غرور پیوسته مست می دارد. اگر کسی لذت خلوت بداند و هستی را به نیستی مبدل گرداند پس بر اسب فکرت سوار شود و در میدان علم غیب دواند، از مغیبات وی را آن لذت باشد که از غایت لذت حال خود باز نتواند گفتن و از حال انسانیت به در رود. دیوانگان وی را دیوانه خوانند. "روزی با جماعت صوفیان" #شهاب الدین سهروردی https://eitaa.com/TAMASHAGAH

"هر_چه_هست_زندگی_ست" مرگ وجود ندارد؛ بلکه هر چه تجربه می‌کنیم بخشی از اطلاعات سه‌بعدی است که در زمان شناور شده‌اند. در عوض پس از رفتن ما به مرزهای دیگری می‌رسیم، و چون مرگ و زمان توهم هستند، بنابراین این زایش و نیستیِ کوانتومی تا ابدیت ادامه پیدا خواهد کرد... https://eitaa.com/TAMASHAGAH

"معنی #خرابات در عرفان" اینکه عده ای آمده و خرابات را به معنی جای مخروبه و یا جایی برای نوشیدن می و شراب و از این دست خزعبلات معنی کرده اند نشان عدم سواد و مطالعه کافی است و یا تعمداً چنین می کنند. خرابات در اصل جایی و مرتبه ای است که شخص سالک و عاشق در آن از تمام انانیت ها و منیّت ها رهایی می یابد و گویی آن شخصیت کهنه خود را بر کنار می نهد و شخصیت نو و به دور از منیت و من وجودی به خود می گیرد. جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه #دیوان شمس خراباتی شدن از خود رهایی است خودی کفر است ور خود پارسایی است نشانی داده‌اندت از خرابات که «التّوحید اسقاط الاضافات» #شیخ_محمود_شبستری ؛ #گلشن_راز https://eitaa.com/TAMASHAGAH

برای تو و خویش چشمانی آرزو می کنم که چراغ ها و نشانه ها را در ظلمات مان ببیند. گوشی که صداها و شناسه هارا در بیهوشی مان بشنود... برای تو،و خویش، روحی که این همه را در خود گیرد و بپذیرد... و زبانی که در صداقتِ خود ما را از خاموشیِ خویش بیرون کشد و بگذارد از آن چیزها که در بندمان کشیده است سخن بگوییم... #مارگوت_بیکل https://eitaa.com/TAMASHAGAH

تا درد نیابی تو به درمان نرسی تا جان ندهی به وصل جانان نرسی تا همچو خلیل اندر آتش نروی چون خضر به سرچشمهٔ حیوان نرسی #مولانای جان https://eitaa.com/TAMASHAGAH

💚 زآن سبب فرمود یزدان : وَالضُّحٰى وَالضُّحٰى نورِ ضمیرِ مُصطَفٰى آفتابش چون برآمد زآن فلک با شبِ تن گفت : هین مٰا وَدَّعَک از آن رو خداوند فرمود : سوگند به چاشتگاه که چاشتگاه ، جلوه ای از روشنیِ دلِ حضرت ختمی مرتبت (ص) است . هنگامی که آفتاب حضرت رسول از فلک تابیدن گرفت ، به این جسم که همانند شب ، پوشاننده است گفت : بهوش باش که حقّ تعالی تو را رها نکرده است . مولانا آیه را طبق مشرب صوفیانهٔ خود تفسیر کرده و می گوید : مراد از ضحی نورِ ضمیر حضرت محمَّد (ص) است و مراد از لیل وصفِ ستاریّت اوست از این جهت که معایبِ مردمان را می پوشاند و به رویشان نمی آورد . و همچنین گفته اند : ستاریّت حضرت ختمی مرتبت از آن رو است که تنِ مبارک او حجاب نورِ ضمیر اوست تا خلایق تابِ صحبتً او را داشته باشند . مثنوی دفتر دوم استاد کریم زمانی اشاره است به آیهٔ ۱تا۳ سورهٔ ضحٰى : وَ الضُّحٰى ، وَ اللَّيْلِ اِذٰا سَجٰى ، مٰا وَدَّعَکَ وَ مٰا قَلٰى ، وَلَلْٰاخِرَةُ خَيْرٌ لَکَ مِنَ الٰاُولٰى سوگند به روز در آن هنگام که نور خورشید گسترده می شود ، و سوگند به شب هنگامْ که سکونت و آرامش می بخشد ، که پروردگارت نور وحی را از تو قطع نکرده و تو را مورد خشم قرار نداده است . و مسلماً آخرت برای تو از دنیا بهتر است . چند روزی به رسول خدا (ص) وحی نشد ، به طوری که مردم گفتند خدا با او وداع کرده و او را مورد خشم و قهر قرار داده ، در پاسخشان این سوره نازل شد و خدای تعالی به وسیلهٔ آن حضرت را شاد کرد . کلمهٔ ضحی به معنای گسترده شدن نور خورشید است ، وقتی فعل سجی در کلمهٔ لیل استعمال می شود ، معنای سکونت و آرامش شب را می دهد ، هنگامی است که ظلمت شب همه جا را فرا گیرد . آیهٔ مٰا وَدَّعَکَ وَ مٰا قَلٰى جواب دو سوگند قبل است ، و مناسبت نورِ روز با مسألهٔ وحی ، و تاریکی شب با انقطاع وحی بر کسی پوشیده نیست . و آیهٔ وَلَلْٰاخِرَةُ خَيْرٌ لَکَ مِنَ الٰاُولٰى در معنای ترقی دادن مطلب نسبت به آیهٔ قبل است ، که مفاد آیهٔ قبلی موقف کرامت و عنایت الهی را به رسول خدا (ص) را اثبات می کرد ، در این آیه می فرماید تازه زندگی دنیای تو با آن کرامت و بزرگی که داری ، و عنایتی که خدای تعالی به تو دارد در برابر زندگی آخرتت چیزی نیست و زندگی آخرت تو از دنیایت خیلی بهتر است . تفسیر المیزان علامه طباطبائی #قرآن_در_مثنوی .https://eitaa.com/TAMASHAGAH

تو مپندار کز این در به ملامت بروم دلم این جاست بده تا به سلامت بروم ترک سر گفتم از آن پیش که بنهادم پای نه به زرق آمده‌ام تا به ملامت بروم من هوادار قدیمم بدهم جان عزیز نو ارادت نه که از پیش غرامت بروم گر رسد از تو به گوشم که بمیر ای# سعدی تا لب گور به اعزاز و کرامت بروم ور بدانم به در مرگ که حشرم با توست از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم https://eitaa.com/TAMASHAGAH