🔴تفاوت خیره کننده حضرت زهرا (س) با حضرت مریم (س) از بیان رهبری به نقل از کانال شکوه زنانگی @Tanbiholomah

🔴خانه داری را تحقیر نکنید... #خانه_داری حضرت زهرا سلام الله علیها @Tanbiholomah

🎥 بریده باد زبانی که شأن زهرا را از خــــطبه‌خوانی به نوحــه‌سرایی تبدیل می‌کند‼️ ⚫️ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) از زبان #رهبر_معظم_انقلاب #فاطمیه @Tanbiholomah

❇️ سکوت و اعتراض در ترازوی تاریخ؛ 📝 ایفای نقش راهبردی در سیره‌ی فاطمی 🖋 حسین محمودزاده ✅ سیره حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها در برابر غاصبان خلافت، ابعاد مختلفی دارد که در این نوشته به یک جنبه از آنها پرداخته می‌شود: ✊🏻 اعتراض به ستم در جایی که غلبه‌ی ظالم قطعی و یقینی است و مقابله‌ی عملی با آن به خاطر نامتوازن‌بودن قوا سودی ندارد، به دیدگاه برخی افراد - در بهترین حالت- بیهوده و حتی منافی با عزت و اعتبار به شمار می‌رود. 🔺 منطق چنین افرادی این است که «اگر می‌توانی اقدام عملی داشته باشی بسم‌الله؛ و اگر نه، با تکرار اعتراض و اصرار، خود را سبک نکن و ضعف عملی خودت را آشکار نساز.» 🔻 یکی از نتایج چنین منطقی، #سکوت در مقابل جرائم و ظلم‌هایی است که گسترده و سنگین هستند؛ چون ظلم سنگین، قدرت بیشتری می‌طلبد و هر چه قدرت بیشتر، امکان مقابله‌ی عملی با آن کمتر، و سکوت و سبک‌نکردن خودمان در مقابل آن، منطقی‌تر و موجه‌تر. ♨️ در روابط بین‌الملل، گاهی کشورها و نهادها به دلایل مختلف به محکوم‌کردن برخی امور بسنده می‌کنند. به تصور برخی افراد و در نگاه ابتدایی، چنین اعتراض‌هایی بیشتر نمایشی و شعاری یا در بهترین حالت احساسی و برای تخلیه‌ی هیجان‌ عاطفی است. اما آن‌چه در حقوق بین‌الملل ثابت شده این است که از فواید مهم و سرنوشت‌ساز این محکومیت‌های لفظی و اعلامیه‌ای، ثبت اعتراض در تاریخ و ایجاد ظرفیت برای اقدام‌های عملی در آینده و هنگام توفر شرایط و امکانات برای تأمین منافع از دست رفته است. ✅ خلاصه آن‌که محکومیت لفظی و اعلامیه‌ای، صرفا یک واکنش شعاری و تخلیه‌ی عاطفی نیست، بلکه اقدامی راهبردی است که منافع آن در درازمدت روشن می‌شود. 🔺 پس از کودتای #سقیفه و إعمال بزرگترین ستم ممکن علیه تاریخ و بشریت، شاید کسانی بودند که نسبت به وضعیت ناراضی بودند، اما با توجه به اقبال دولت کودتاچیان و کمبود تعداد یاوران حق، با خود می‌گفتند «خداوند که می‌داند ما در دل راضی نیستیم، اقدام و مخالفت عملی هم در جایی که دولت ستم رو به اقبال گذاشته، بیهوده است، حال در این شرایط اعتراض‌کردن زبانی و محکوم‌کردن صرف، چه سودی دارد؟» 🔻 این‌طور نبود که تمام اهل مدینه از منافقان و اشرار باشند که بغض و کینه‌ی اهل‌بیت پیامبر صلوات الله علیه و آله را به دل داشته باشند؛ به عکس، از برخی گزارش‌ها استفاده می‌شود که لااقل برخی مردم از اقدامات و سخنان صدیقه‌ی طاهره (س) متأثر می‌شده و به فکر می‌رفتند، اما می‌توان گفت دست کم بخشی از سکوت‌ها به خاطر ذهنیت‌هایی از سنخ منطق پیش‌گفته بوده است. ◼️ در این شرایط بود که صدیقه‌ی طاهره (سلام الله علیها) به تنهایی بار کم‌کاری‌ همه‌ی ناظران ساکت را به دوش کشید؛ و البته در انجام این مأموریت راهبردی تاریخی از تهمت «واکنش احساسی بیهوده» نیز هراسی نداشت. ◼️ صدیقه‌ی کبری (سلام‌الله علیها) با اقدام سرنوشت‌ساز خود به همگان آموخت که اعتراض ظاهری و اصرار بر آن، (حتی پس از روشن شدن خذلان مردمان زمان) ثمرات و آثار راهبردی تاریخی دارد و ترک آن به بهانه‌ی نداشتن ثمرات ملموس در کوتاه مدت، موجه و عقلانی نیست. ◼️ تاریخ از ثبت مستقیم حال و هوای ناگفته و ارتکازات پنهان اجتماعی ناتوان است و برای ثبت آن‌ها به علائم ظاهری و دلایل خارجی احتیاج دارد. امور و ارتکازاتی که در حال حاضر بسیار بدیهی به نظر می‌رسند، ممکن است برای نسل بعد کاملا پنهان و بلکه به شکل معکوس باشند. ♨️ اکنون برای ما و اکثریت مردم جهان، ظلم و ستم و نارضایتی نسبت به توحش صهیونیست‌ها در فلسطین بدیهی است. اما برخی با احاله به: بدیهی بودن مسأله، علم خداوند به مضمرات قلبی و ناممکن بودن اقدام عملی، اعتراض ظاهری را بی‌فایده می‌شمرند و حتی به کسانی که صدای اعتراض‌شان قطع نمی‌شود کنایه می‌زنند که «وقتی ضعیف هستید چرا صبح و شب صرفا اعتراض می‌کنید؟» غافل از آن‌که استمرار همین اعتراض ظاهری و لفظی علیه ظلم و ظالم در صبح و شب -نه به عنوان یک حرکت احساسی، بلکه به عنوان یک تکلیف راهبردی- درسی است که بانوی بزرگ اسلام برای تاریخ به یادگار گذاشته است. #حضرت_زهرا #راهبرد_مبارزه_تاریخی_فاطمه @Tanbiholomah

بسم الله الرحمن الرحیم * و لا تلبسوا الحق بالباطل و تکتموا الحق وانتم تعلمون *(سوره بقره؛ 42) (حق را با باطل نیامیزید و حق را با این که میدانید، کتمان نکنید). ضرورت تعظیم شعائر فاطمی چند سالی است در ایام فاطمیه، تلاشهایی در راستای به زیر سوال بردن بزرگداشت این ایام، در قالب تشکیل هیئات عزاداری، مجالس عزا، بیان تاریخ و حوادث مرتبط با این ایام در صدر اسلام، از سوی برخی نهادهای مرتبط با اهل سنت و دیگران صورت می‌پذیرد؛ نمونه اخیر آن را میتوان مصاحبه آقای سید عقیل هاشمی از شبکه کلمه (مقیم لندن!) با آقای شیخ احمد عابدینی از ایران دانست. در این مصاحبه «شهادت صدیقه طاهره سلام الله علیها یک افسانه انگاشته می‌شود. بزرگداشت فاطمیه، یک انحراف تلقی می‌گردد که در زمان ائمه - علیهم السلام – سابقه ندارد. و گفته شد: در این باره امکاناتی صرف می‌شود که باید در مسیر تبیین معارف به کار گرفته شود، نه در راستای عزاداری و درگیری افراد با یکدیگر».  در همین راستا، چند سال قبل هم امام جمعه شهر خاش با انکار هرگونه ایراد حادثه تلخ بر حضرت فاطمه زهرا – سلام الله علیها – مرگ حضرت را شش ماه بعد از رحلت پیامبر – صلی الله علیه و آله – بر اثر تب دانست؟! و به دلالت التزام و اشاره، کل عالمان شیعه را در طول تاریخ، بدهکار و متهم به تحریف تاریخ کرد. طبیعی است که در آینده نیز با این سخنان و مصاحبه‌ها مواجه خواهیم بود، به ویژه اگر پاسخی درخور به این بیانات طلبکارانه داده نشود.  گفتنی است رفتار مزبور، از اصل  و قاعده‌ای سرچشمه می‌گیرد که اهل سنت به آن پایبند بوده‌اند؛ قاعده‌ای که می‌گوید: تاریخ صدر اسلام نباید بررسی شود، مطالعه و تحلیل آن حرام است، حتی در اطراف آن، نباید فکر شود. (عدم الخوض لا بالفکر و لا بالبحث و الطلب). باید از آن چه بین اصحاب گذشته، چشم پوشید(الامساک عما شجر بین الاصحاب)ر.ک: ابن تیمیه، مجموع الفتاوی ، ج4، ص 332؛ ابن حجر ، الصواعق المحرقة، ج2، ص 621، محمد صالح العثیمین. شرح العقیدة الواسطیة، ج26، ص 2، محمد بن عبدالله الوهیبی؛ دیدگاه اهل سنت در مورد اصحاب (ترجمه اسحاق بن عبدالله دبیری عوضی)، ص 44-45و ص 59-61؛و... صفحه یکم ادامه در پیام بعدی https://eitaa.com/salsabeal

اهل سنت در ترکیز بر این قاعده، تا به آن حد اصرار ورزیده‌اند که عالمانی چون ابن عبدالبر صاحب الاستیعاب و ابن قتیبه دینوری صاحب الامامة و السیاسة به دلیل نقل بخشی از تاریخ اصحاب مورد بی‌مهری دیگران قرار گرفتند.(ر.ک: قاضی ابوبکر بن العربی العواصم من القواصم، ج1، ص 261). اهل تسنن با همین ابزار به ویژه با توسعه قاعده نسبت به تابعین و دیگران بسیاری از اصحاب، تابعان و عالمان نامی آن روزگار را سر پا نگه داشتند. و اگر نبود این تمسک، وجود احادیثی چون حدیث «کلاب حوأب و جمل ادبب»، حدیث «فئه باغیه» و «معیار بودن رضایت و غضب حضرت فاطمه سلام الله علیها و حرمت آزار ایشان» بسیاری از کنشگران صدر اسلام را زمین گیر می‌کرد. در کنار این قاعده، اضافه کنید منع ناموجه کتابت احادیث نبوی و اجازه ندادن به ثبت تاریخ تا اواخر قرن اول! که هرکدام اثر خود را در جهت دادن به افکار مسلمانان گذاشت.  واضح است که ما - به هیچ وجه - مدافع ایجاد اختلاف، هتک حرمت‌ها و به زیر سوال بردن معتقدات هیچ مذهب و گروهی از مسلمانان نیستیم. ما معتقدیم قرآن، پیامبر عظیم الشأن، امامان معصوم، عقل و عقلا بر پرهیز از آنچه گفته شد، بلکه بر تقریب و همگرایی در عمل دلالت و هدایت دارند. پدیده‌ای که جهان اسلام به ویژه در دوران معاصر به آن نیازمند است. لکن: صفحه دوم ادامه در پیام بعد https://eitaa.com/salsabeal

لکن: 1. به حکم آیه‌ای که در صدر نوشته، آمد، کتمان حقیقت و آمیخت ناموجه حق و باطل جایز نیست. به راستی با چه منطقی تفکر و گفتگو نسبت به مقطعی از تاریخ (تاریخ صدر اسلام به ویژه بعد از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله) که باورهای یک مسلمان را شکل می‌دهد، می‌تواند حرام باشد چون عمل کرد برخی زیر سوال می‌رود؟! تاریخ آن مقطع مثل تاریخ حمله نادرشاه به هندوستان یا پادشاهی فلان پادشاه در آفریقا نیست که دانستن و ندانستن آن برای ایمان و هدایت انسان تفاوتی نداشته باشد! 2. اگر برفرض غیر واقع مطالعه و تحلیل تاریخ صدر اسلام را حرام بدانیم، آیا افسانه‌انگاشتن شهادت حضرت زهرا - سلام الله علیها – و انکار هرگونه حرکت ناروا نسبت به ایشان، بیت فاطمه - سلام الله علیها - و حوادث دیگر در درون خود گزارش تاریخی با تحلیل ندارد؟ این که هجوم به بیت فاطمه (س) نانجیبانه به این گونه توجیه شود که خلیفه و نیروهایش می‌خواستند ببینند اگر داخل خانه از «مال الله» چیزی هست بردارند و بین مسلمین پخش کنند، (انه کبس البیت لینظر هل فیه شیء من مال الله الذی یقسمه و ان یعطیه لمستحقه. ابن تیمیه، منهاج السنة، ج8، ص 291) گزارش و تحلیل حرام تاریخی نیست؟! گویا حرمت نقل تاریخ و تحلیل آن یک طرفه است! توصیه صاحب این قلم این است که نابخردانه وقایع تاریخ را افسانه پنداری نکنیم.  صفحه سوم ادامه در پیام بعد https://eitaa.com/salsabeal

3. تعجب از کسانی است که نبود عزاداری به سبک امروزین در ایام فاطمیه را در زمان امام علی و حسنین (علیهم السلام) نشان از بی‌اعتباری، غیر ضرور – بلکه انحراف آن – می دانند؟ در حالی که کمتر آشنایی به تاریخ حکایت از این دارد که هیچ زمینه‌ای در آن زمان برای این حرکت‌ها جز به ندرت و در مواقعی خاص نبوده است. البته منکرانی هم نبوده‌اند که تشیع و امامت و عالمان امامیه را بدهکار کنند و لذا تا زمینه و دریچه‌ای باز می‌شد حضرات معصوم علیهم السلام مصیبت‌های وارده را متذکر می‌شدند، چراکه اذا زال المانع جاز و عاد الممنوع.  فضای نامناسب در آن زمان تا جایی بود که حتی در زمان امام صادق (علیه السلام) وقتی تعدادی محدود در خانه امام جمع می‌شوند و به عزاداری می‌پردازند امام اشاره به بستن درب خانه می‌کنند و دستور گریه آرام می‌دهند (کافی، ج8، ص 216).  4. البته هیچ عالم دینی و متفکر اسلامی  موافق عزاداری به هر سبک و سیاق نیست؛ عزاداری را باید هدایت کرد و عامل ترویج و تبلیغ معارف دین قرار داد. تاریخ را روشن کرد و نسل مخاطب را هدایت نمود. کسانی که دغدغه صرف مال و وقت را برای بیان معارف دارند، آیا نمیدانند که یکی از بهترین راه‌های نشر مذهب و اسلام اقامه مجالسی مثل فاطمیه و عاشورا است؟! هدایت میلیون‌ها انسان و دانشمندان و نویسندگانی توانمند چون سید ادریس الحسینی از مراکش نویسنده «لقد شیعنی الحسین – علیه السلام – و احمد حسین یعقوب از اردن نویسنده «این سنة الرسول و ماذا فعلوا بها» و... جز از برکات و آثار همین جلسات است؟!  5. در پایان باید از بزرگانی چون سید شرف الدین صاحب «المراجعات» و سید محسن امین صاحب «الشیعة بین الحقائق و الاوهام» یاد کرد که چگونه در روش خالد و محمود خویش، بنیان گفتگوی روشنگر و فارغ از ایجاد شقاق، اختلاف و نفاق را گذاشتند. روشی که همیشه تاریخ درمان دردها است و متضادنمای «یا بیان حقیقت با اختلاف و یا کتمان حقیقت بدون اختلاف» را حل کرده و مرتفع ساختند. إِنْ أُرِیدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ. الحمد لله رب العالمین قم – حوزه علمیه – ابوالقاسم علیدوست 1 / 10 / 1402 8 / ج2 / 1445  صفحه آخر پایان بیانیه https://eitaa.com/salsabeal

❇️ آیا علما و حوزه‌های علمیه با امام خمینی و انقلاب اسلامی مخالف بودند؟ 🎥 تیزر 👤 حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی ابوطالبی؛ معاون پژوهش و مدیر گروه #تاریخ و اندیشه معاصر مؤسسه امام خمینی ⁉️ آیا امام یک استثناء بود و فقهای دیگر وارد سیاست نمی‌شدند؟! ⁉️ آیا امام در نهضت انقلابی خود، فقها و علما و بدنه حوزه را همراه نکردند؟! ⁉️ فقط حضرت امام اعلامیه‌های سیاسی می‌دادند؟! ⁉️ فقها و علما پس از پیروزی انقلاب چه برخوردی با حکومت اسلامی داشتند؟! 🎞 فیلم کامل:👇🏻 Aparat.com/v/tzqKi #امام_خمینی #انقلاب_اسلامی #همراهی_علما @Tanbiholomah